Η ζωή ΔΕΝ τελειώνει με το χωρισμό
Αυτή είναι δική μου ιστορία, έγραψα το κείμενο πριν 2 χρόνια περίπου. Τώρα που τα πράγματα στη ζωή μου πηγαίνουν προς το καλύτερο χαίρομαι να τη μοιραστώ μαζί σας για να πάρουν δύναμη και άλλες γυναίκες και να πιστέψουν ότι η ζωή δεν τελειώνει με τον χωρισμό!!!
Άνοιξα τα μάτια μου και αναρωτήθηκα αν όλα αυτά ήταν ένα κακό όνειρο, κοίταξα γύρω μου… όχι δεν ήταν. Είμαι στον καναπέ και προφανώς δε μπορώ να γυρίσω πίσω το χρόνο. Ακούω το γιο μου να ξυπνάει στο διπλανό δωμάτιο και τρέμω την ημέρα που ξημερώνει. Το μικρό πλασματάκι μέσα μου επίμονα ζητάει εξηγήσεις για τα πρισμένα μου μάτια και τους έντονους χτύπους της καρδιάς μου. Πρέπει να σηκωθώ και να φύγω στο γραφείο πριν ξυπνήσει ο άντρας μου για να μην ακούσει ο μικρός πάλι τον καυγά!
Ένα γρήγορο ντους, ντύνομαι με ότι πλέον μου κάνει, ο 5ος μήνας μπήκε για τα καλά. Φιλάω και καλημερίζω τον μικρούλη μου και φεύγω βιαστικά…. δεν αντέχω, η αναπνοή μου είναι διακεκομμένη και η αδρεναλίνη στα ύψη…. δε θέλω να τον αντικρίσω καθόλου. Στο αυτοκίνητο το cd μου υπενθυμίζει τον πόνο μου ακόμα πιο πολύ και δε μπορώ να συγκρατήσω πλέον τα δάκρυα! Εδώ μπορώ να κλάψω όσο δυνατά μπορώ, δε μ’ ακούει κανείς. Έχω πάρει την απόφαση μου, ναι, αν και κάθε βράδυ κάνω προσευχή να αλλάξουν τα πράγματα με έναν μαγικό τρόπο.
Πρέπει να φύγω από αυτή την πόλη, την όποια αγάπησα και πόνεσα τόσο πολύ. Όπου έζησα τα καλύτερα μου χρόνια, ξαναγεννήθηκα και τώρα πεθαίνω…. πρέπει να φύγω γιατί δε μπορώ να χειριστώ την κατάσταση και η ψυχική μου υγεία κλονίζεται μέρα με τη μέρα! Στο γραφείο ξεχνιέμαι λίγο, όμως η ώρα της επιστροφής στο σπίτι βαραίνει την πλάτη μου. Περνάω από τα πεθερικά μου να πάρω το γιο μου, κάνουν ότι δε ξέρουν τίποτα. Ο πεθερός μου σε προχωρημένο στάδιο του καρκίνου του πνεύμονα, δυσκολεύομαι να τον αντικρίζω… Το μυαλό τόσο μπερδεμένο και τόσο γεμάτο που δεν αντέχεται αυτή η ένταση, πρέπει κάτι να γίνει, διαφορετικά αισθάνομαι πως θα σκάσω.
Μία επίσκεψη στο γιατρό για το φύλο του μωρού με κάνει να αισθανθώ λίγη ευφορία, όμως για λίγο. Πόσο ακόμα θα αντέξω, πρέπει να αντέξω, πρέπει να γεννήσω αυτό το μωρό και να του δώσω χαρά και αγάπη…. μόνο η θλίψη με αγκαλιάζει.
Ο πεθερός μου έφυγε, επιτέλους ξεκουράστηκε γιατί υπέφερε πολύ. Στη κηδεία του σαν μια ξένη στάθηκα, τα πόδια μου δε με κρατούσαν, τόσο μίσος που αντίκριζα. Το μωρό κλότσαγε, δε σταματούσε σαν να μου έλεγε σταμάτα να κλαις. Το σώμα μου σε αυτόματο πιλότο!
Ένας μήνας και κάτι, την ώρα που έφτιαχνα να πιω καφέ στο γραφείο… αυτό το τηλεφώνημα δε θα το ξεχάσω ποτέ, ακόμα ακούω τον αδελφό μου να λέει “ο μπαμπάς έφυγε, αδελφή, ακούς έφυγε”, μετά απλώς έπεσα, θόλωσα δεν υπήρχα. Έφυγα για Θεσσαλονίκη αμέσως, οι συνάδελφοι φρόντισαν τα πάντα. Ο γιος μου μαζί μου. Δε μπορούσα να τον αποχωριστώ, μου έδινε λίγη δύναμη να μην λιποψυχήσω. Όλα ήταν σαν ένα κακό ψέμα, μέσα στη θολούρα ευτυχώς δε μπορούσα να καταλάβω και πολλά πράγματα. Μόνο το μωρό μέσα μου μου υπενθύμιζε συνεχώς ότι πρέπει να είμαι δυνατή για να αντέξω και αυτό το χτύπημα.
Όταν γύρισα μετρούσα απλώς το χρόνο, μία μέρα, μία ώρα το κάθε δευτερόλεπτο ήταν επώδυνο εκεί, μέσα στους ανθρώπους που σου τρώγανε σάρκα και ψυχή. Μέσα στο ίδιο σπίτι, δυο ξένοι άνθρωποι που δεν αντέχουν να αντικρίσουν ένας τον άλλον, κρυβόμουν μονίμως στο μικρό μου δωμάτιο και μετρούσα…… και έκλαιγα, τα μάτια μου ήταν ένας χείμαρρος, ένα παράπονο… απλώς συνέχιζα να μετράω….. αδιέξοδος.
Την ημέρα του δικαστηρίου ήμουν ήρεμη, το πρωί κατέφτασα με τη μητέρα μου και μία φίλη. Τι να έλεγα, ποιός φταίει που το όνειρό μου έγινε εφιάλτης, ποιός πρέπει να λογοδοτήσει. Μέσα στην αίθουσα έπρεπε να τον κοιτάξω, με έπιασε ανατριχίλα, αυτόν τον άνθρωπο κάποτε αγάπησα και θέλησα να κάνω τα παιδιά μου μαζί του, τι πήγε στραβά; Μήνες ψυχοθεραπείας με οικογενειακό σύμβουλο δεν είχαν αποτέλεσμα, τώρα πια ξέρω γιατί, μιλούσαμε μόνοι μας, ο καθένας ξεχωριστά, ποτέ δεν ακούσαμε ο ένας τον άλλον, δε σεβαστήκαμε την άλλη γνώμη, δεν αγαπήσαμε πραγματικά! Μέσα από κουβέντες, λέξεις χωρίς νόημα και βάθος να κατηγορούμε ένας τον άλλον για τα θανάσιμα αμαρτήματα. Αντί να αγαπάμε – να μισούμε, ο εγωισμός και η ανόητη υπερηφάνεια να ισοπεδώνουν τα πάντα. Η σύγκρουση δυο αταίριαστων στοιχείων ήταν σαν μάχη τιτάνων, σκοτώναμε τα πάντα στο πέρασμά μας. Η μετέπειτα προσπάθεια χανόταν στον ωκεανό μνησικακίας…. Κάθε βράδυ έκανα προσευχή, όμως μετά το θάνατο του πατέρα μου απλώς χάθηκα, μόνο τα παιδιά με κρατούσαν σε εγρήγορση, μπήκε ο αυτόματος πιλότος. Αυτός ακόμα οδηγεί την καθημερινότητα μου, κάποιες φορές που ξυπνάω, όπως αυτή που αποφάσισα να τα μοιραστώ, πονάω και πνίγομαι στον πόνο μου.
Επιτέλους ήρθε η μέρα της μετακόμισης, νόμιζα δε θα ερχόταν ποτέ, έσφιξα τα δόντια μου και βούτηξα στο χρόνο. Η κοιλιά μου είχε μεγαλώσει και μου υπενθύμιζε συνεχώς ότι μπήκα στην τελική ευθεία. Έπρεπε να προσέχω. Όλα έγιναν γρήγορα, τα είχα οργανώσει αρκετά καλά, ο μικρούλης μου να με ρωτάει και η καρδιά μου να φτερουγίζει από φόβο….. τι θα του πω όταν αντιληφθεί τι έγινε, η αποχώρηση από τον μπαμπά θα είναι επώδυνη! Εύχομαι να κάνω το σωστό, σκεφτόμουν!!!
Όταν γέννησα το κοριτσάκι μου, είχα ανάμικτα συναισθήματα, χαράς και θλίψης. Αισθανόμουν μόνη και εγκαταλελειμμένη και ταυτόχρονα περήφανη και χαρούμενη που τα κατάφερα. Η μικρή μου κορούλα μου έδωσε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω, τα βράδια όμως όταν έμενα μόνη το βάρος που κουβαλούσα επέστρεφε και πνιγόμουν πάλι μέσα σε τύψεις και δάκρυα.
Τώρα μετά από ένα χρόνο είμαι σχεδόν σίγουρη ότι έκανα το σωστό, τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν μέσα από αγάπη, είναι τόσο επώδυνο για την παιδική ψυχή να αντικρίζει την κακία και το μίσος των γoνιών, όσο και να το κρύβουν. Προσπαθώ να είμαι συνεργάσιμη με τον πρώην σύζυγο για το καλό των παιδιών αν και τις περισσότερες φόρες συναντώ μια ανόητη αντίδραση. Οι κατηγορίες πέφτουν βροχή και οι απειλές είναι πλέον κώδικας επικοινωνίας. Του στέρησα λέει τα παιδιά, τα έκανα ορφανά, τι λέξεις μπορεί να σκαρφιστεί το ανθρώπινο μυαλό για να φέρει πόνο και καταστροφή;
Εγώ όμως θα προχωράω, με σταθερά και μικρά βήματα για να μπορώ να φροντίζω τη μικρή μου οικογένεια. Να δίνω όση αγάπη έχω στα μικρά μου αστεράκια, να κλαίω και να γελάω μαζί τους, να είμαι κοντά σε κάθε τους ανάγκη.
Ελένη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Συμφωνω,,Και επαυξανω..οχι οτι δεν υπαρχουν κακιστρες που διψανε για αιμα για να τσιγκλανε Αλλα το αντεληφθη κι εγω αυτο οτι υπαρχουν βαλτα σχολια για αυξημενη κινηση στο blog
ισως γιατι κ. κωστα τα δεδομένα σε οικονομικό επίπεδο αλλάζουν οταν χωρίζει το ζευγάρι. πολλοι είναι οι πατεράδες που αποποιουνται των ευθυνών τους κ κανενας δεν μπορεί να ειναι σίγουρος για τον άλλο γιατι εχει κλονιστει η εμπιστοσύνη για να φτασουν στο χωρισμό. φανταζομαι....οσο αφορά τα παιδιά τις περισσότερες φορές δυστυχως μιλάει ο εγωισμό ς. κριμα βέβαια γιατι τα παιδια δεν φταίνε σε τπτ.
γιατι διαφωνειτε ολες οι μαμαδες με την κοινη επιμελεια κ με το να μοιράζεστε τα εξοδα του παιδιου ? ειδικα αν μενουν οι 2 γονεις στο ιδιο μερος. αφου τα δεδομενα οσο αφορα τους πατεραδες εχουν αλλαξει πια.και κανουν εντος γαμου , τα ιδια ακριβως,(κ πολλες φορες περισσοτερα) απο τις μαμαδες . γιατι δε θελετε να συναποφασιζετε για το παιδι μετα το χωρισμο? γιατι ζητατε (και παιρνετε απο το δικαστηριο) καποια ευρω ως διατροφη και δε δεχεστε να εχετε πολυ περισσοτερα ευρω απο τον πατερα μοιρασμενα εξισου ?τι σας κανει να ακολουθειτε αυτην την παγια τακτικη των αναχρονιστικων νομων των δικαστηριων , που οριζει μερες για τον πατερα που θα βλεπει το παιδι ? δε βλεπω καμια ισοτητα μετα το διαζυγιο..βλεπω μονο οτι συντηρειτε η συντηρειται το φευγιο , η απομακρυνση του μπαμπα απο το παιδι και μαλιστα δια νομου.. πιστευω οτι πατεραδες που ''περασαν'' με αριστα στις εξετασεις του πως να εισαι γονεας, χρηζουν καλυτερης ''μεταχειρησης'' απο τις μαμαδες, που ετσι κ αλλιως ενεργουν υπεροπτικα με την δυναμη που τις δινει ο νομος ετσι κ αλλιως..
Αυτή η Sofia ακόμα και δίκιο να έχει το χάνει με τον τρόπο που εκφράζεται.Έλλειψη παιδείας και ευγένειας,βλέπεις...
Σοφία ή Σοφίος? ποντάρω στο δεύτερο. ¨Η ένα απλό τρολ λολολ Αν όχι τρολάκι και τα γράφεις σοβαρά, περαστικά και καλά κρασιά. :-P
Άντρας εκατό τοις εκατό.δυστυχώς όλες έχουμε παράπονα απο συζύγους αν ηταν γυναικα θα καταλάβαινε έστω και λιγο την καθημερινότητα μας και μάλιστα παρατημενοσ χιχιιι
Νομίζω οτι η Σοφία έχει προηγούμενα με την πρώην του συζύγου... Μη γενικεύουμε όμως!!!!
Εσυ και μονο εσυ ξερεις τι ειναι καλυτερο για εσενα και τα παιδια σου. Κι εγω εχω μια κορουλα σχεδον 4 ετων. Μολις εκλεισε 1 ετους ειμαστε σε διασταση με τον συζυγο (για πολλους και διαφορους λογους) που δεν μπορω τωρα να αναλυσω, αλλα κραταμε αριστες σχεσεις για την μικρη και κανουμε και πραγματα ολοι μαζι. Νομιζω οτι η μικρη ειναι καλυτερα βλεποντας μας αγαπημενους παρα οταν υπηρχε ενταση στο σπιτι. Εχει δεχτει οτι ο μπαμπας δεν μενει μαζι μας αλλα μπορει να τον βλεπει οποτε θελει, ουτως ή αλλως μερα παρα μερα βλεπονται.
Αν σας ένοιαζε το παιδί σας δεν θα χωρίζατε.
Οι πολλοι και διαφοροι λογοι δε σου λενε κατι? Το μακρια και αγαπημενοι εδω εφαρμοζεται, εφοσον δεν μπορουν να συμβιωσουν. Το τι θα κανει η καθε μια ειναι αποφαση της, δεν εχεις δικαιωμα να την κρινεις.
ναι ε?και δηλαδή αν ο άντρας μας έπινε, μας χτύπαγε κ μας έβριζε όλη μέρα έπρεπε να μείνουμε δλδ? να βλέπουν τα παιδιά να ξεφτιλίζεται η μάνα τους και να μεγαλώσουν με ανάλογες συμπεριφορές (είτε επιθετικές είτε παθητικές της μάνας?) δεν διάβασα τα προηγούμενα σχόλιά σου αλλά προφανώς τα βάζεις όλα σε ένα τσουβάλι..κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του...μην κρίνεις, για να μην κριθείς λοιπόν...
σοφακι μου εισαι πιωμενη? πιες ενα πικρο καφε να συνελθεις. το 15λεπτο της δημοσιοτητας σου τελειωσε. και βλεπω εκανες και πολλες φιλες...
Μανούλα, δεν αναφέρεις τους λόγους για τους οποίους διαφωνούσατε! Τόσο απροσπέλαστα προβλήματα είχατε? Καλή τύχη να σου ευχηθώ. Σίγουρα πονάει ένα διαζύγιο τις καρδιές των παιδιών, αλλά το να ζουν σε σπίτι με μαλλιοτραβήγματα είναι χειρότερο! Α! Και κάτι άλλο...γιατί, βρε κοριτσάκι μου πήγες στην κηδεία???? Οι έγκυες απαγορεύεται να φορτίζονται συναισθηματικά!!!! ;-)
χαχαχα!!! ναι μολις δεν τις συμφερει αυτα τις λενε τις αποτυχημενες χωρισμενες το μονο που εχουν να πουν ειναι βαλτα σχολια... πρωτη φορα γραφω στο blog αν θες να ξερεις γιατι εχω καραφλιασει με τις ηλιθιοτητες που γραφετε! τουτο εχω να πω και τελειωνω στο κλουβι με τις χωρισμενες τρελες !!! επειδη ολες οι χωρισμενες γινατε οι καλυτερες ψυχολογοι του κ..ου μετα το χωρισμο , θα μπορουσατε να χρησιμοποιησετε το "χαρισμα" σας αυτο και πριν τον χωρισμο για να σωσετε τον γαμο σας και να μην φτασετε στο χωρισμο!!! και τελικα μηπως να βαλετε λεφτα ρεφενε να βρειτε ολες μαζι ενα ψυχολογο? ή καλυτερα ενα καλο δικηγορο μηπως μπορεσει και κλεψει κανα ευρω παραπανω απο τους πρωην σας, γιατι ειναι το μονο που σας ενδιαφερει μετα το χωρισμο, τι παιδια και κουραφεξαλα και ψυχολογια?, στα παλια σας τα παπουτσια τα εχετε γραμμενα και τα παιδια σας και τα θελω τους... Α και μολις δειτε τον πρωην να προχωρα στη ζωη του με δευτερο γαμο , αλλο παιδι τοτε σκυλιαζεται πιο πολυ...αποτυχημενες !
Με ποιο δικαιωμα sofia λες αποτυχημενη καποια που δεν ξερεις τι εχει περασει σε αυτον τον γαμο κι αν χρειαστηκε να χασει την αξιοπρεπεια της καλυτερα που χωρισε. ολες οι οικογενειες εχουνπροβληματα οπως και η δικη μου, τα παιδια δεν φταινε σε τιποτα..οποτε καλυτερα χωρισμενοι παρα να σκοτωνομαστε μπροστα τους. και σε παρακαλω μιλα λιγο πιο ομορφα και ειδικα οταν δεν γνωριζεις τι περασε αυτη η κοπελα με ενα μωρο στην κοιλια της..
Είμαι σίγουρη ότι η Sofia δεν είναι γυναίκα. Το όνομα είναι ψεύτικο. Άντρας είναι και μάλιστα το πιθανότερο χωρισμένος ο οποίος δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή του από τη στιγμή που χώρισε. Θα τον έχει φάει και η ζήλια που η γυναίκα του έχει προχωρήσει..... Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να είναι γυναίκα αλλά απ' αυτές που παραμυθιάζονται ότι όλα είναι καλά στη ζωή τους (ενώ το κέρατο από τον άντρα τους πάει σύννεφο) και που τα σχόλια για τις ζωές των άλλων είναι απαραίτητα γι΄αυτήν για να μη βλέπει και να ξεχνάει το δικό της το χάλι...... Ένας άνθρωπος που έχει πονέσει και έχει κατανοήσει κάποια πράγματα στη ζωή δε μιλάει έτσι κι ας έχει και αντίθετη άποψη....
με το ίδιο δικαίωμα που η άλλη πιο πριν της είπε να πάρει τα χάπια της. όπως της μιλήσατε έτσι απάντησε.
μιλαει ασχημα απο το πρωτο της σχολιο
σε λυπαμαι.... πραγματικα... εχεις μεγαλο προβλημα και φανηκε στο τελος τι σε τρωει.... η πρωην.... εισαι για γελια......... αχαχααχαχα ειπες ειπες ειπες και ημουν τοσο περιεργη να δω που θα καταληξεις.... εμεις το καταλαβαμε εσυ ποτε??? αντε κοπελα μου να σε δει εσενα κανενας ειδικος και μην στελνεις τις αλλες μονο, σε χαλαει τοσο τελικα που εισαι παντρεμενη με χωρισμενο που χει και παιδι που δεν κρατιεσαι με τιποτα....μιλας τοσο ασχημα και επιτηθεσαι σε μια γυναικα που για να φτασει εδω δεν ηταν καλα. ΛΑΘΟΣ!!!! επιτηθεσαι σ αυτη τη γυναικα γιατι δεν μπορεις εκει που θες πραγματικα.... ποσο γελοια θεε μου εισαι ποσο... και δεν εισαι για γελια εισαι για πολλα γελιαααααααααααααααααααααα αχαχαχαχαχαχχαα
γιατι δεν βγαινεις τωρα sofia τελεια και καλα γυναικα αν και αμφιβαλλω για το γυναικα να μας απαντησεις;
Συμφωνώ.
Ντροπη σου αν εισαι οντως γυναικα. Απαραδεκτα τα σχολια σου. Τετοιο μενος και κακια... Αν δεν εχεις ζησει κατι απο που και ως που το κρινεις;;; Ποτε να μην σου τυχει και το μονο σου προβλημα να ειναι το αν θα βρεις να καταρακωσεις καποιον ανθρωπο που εχει περασει ασχημα...
Σοφάκι ξέχασες; τα χάπια σου κορίτσι μ είναι στο ντουλάπι!!!!!! γρήγορα γιατί θα δαγκώσεις τη γλώσσα σου,βρε! Δεν κάνεις καμία προσευχή λέω'γω στον Παντοδύναμο να τον ευχαριστήσεις που σε έχει ευλογήσει... κ πες κ δυο λόγια κ για εμάς τους πονεμένους!! Best wishes my friend!!
Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι η Σοφία παραπάνω, είναι βαλτή να κάνει αυτά τα σχόλια για να υπάρχει κίνηση στο site! Αν πάλι όχι, τότε λυπάμαι που είναι μια κοπέλα που αν και έχει μεγαλώσει σε μια φαινομενικά "υγιή" οικογένεια έχει τόσο μεγάλη εμπάθεια και αδυνατεί να κατανοήσει ότι ο χωρισμός δεν επέρχεται απαραίτητα απο λανθασμένη επιλογή, ούτε αποτελεί την ευκολη λύση, αλλά αποτελεί αναγκαία και πολλές φορές την μόνη λύση. Ναι, υπάρχουν παιδιά από οικογενειες που χώρισαν και σήμερα ζουν μια πολύ καλύτερη ζωή παραδειγματισμένοι από τα λάθη των γονιών τους, σίγουρα υπάρχουν και παιδιά που ο χωρισμός τους επηρέασε αρνητικά, επηρέασε την ψυχολογία τους και μπορεί να τους αφήσει απωθημένα. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει ακριβής μέθοδος μέτρησης των στατιστικών δεδομένων, για το ποιος ή οχι θα επισκεφτεί τον ψυχολόγο ανάλογα με το αν προέρχεται από χωρισμένους γονείς ή όχι! Όσο ισορροπημένοι είμαστε οι γονείς και υπευθυνοι απέναντι στα παιδια που φέρνουμε στον κόσμο τόσο μειώνουμε τις πιθανοτητες να έχουν τα παιδιά ψυχολογικά προβλήματα ή να αποτύχουν στις μελλοντικές τους αποφασισες,τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό-επαγγελματικό επίπεδο. So you, dear Lady, give me a break and mind your business!
Σιγά μην έχουμε βαλτά σχόλια! :)
χμ!
KAI ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ... ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΤΗΝ 10 ΧΡΟΝΩΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΕΙ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΛ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ? ΑΛΛΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ.ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ...ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ? ΜΟΝΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΥΤΥΧΩΣ... Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΣΟΥ ΕΚΛΕΙΣΕ ΕΦ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ ΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ.... :(
ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΓΝΕΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΑΖΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΚΑΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΔΕ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ, ΓΙΝΑΜΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ..ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ , ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΒΙΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΙΩΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΩΡΙΜΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥς ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΧ ΔΙΑΛΕΞΕ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΚΛΠ, ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ ΣΧΕΣΗ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ.ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΓΑΜΟ 8 ΧΡΟΝΩΝ ΑΛΛΑ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΦΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΟΠΩς ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΘΑ ΔΥΣΤΥΧΗΣΕΙ!! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!
Σεσενα τι να απαντησω !!! δεν εχεις καταλαβει τιποτα απο αυτα που εχω πει αχαχαχα !!!εσυ μπορει να εισαι η εξαιρεση στον κανονα!και ενωμενη η οικογενεια σου και εσυ ενω εισαι παιδι χωρισμενων...και το παιδι του αντρα σου ολα καλα......μονο που δεν θα ειχαν χωρισει ο αντρας σου με την πρωην του αν ηταν ολα καλα ...βαριεμαι να μιλησω μαζι σου...παντα αυτο κανετε τα παιδια χωρισμενων γονιων και οι ιδιοι οι χωριμενοι γονεις ...κρυβεστε πισω απο τα προβληματα σας...μηπως ειναι ωρα να ξεκινησεις να πηγανεις και εσυ σε κανα ψυχολογο αφου δεν εσε πηγανε μικρη?ουφ ασε μας κουκλιτσα μου!!!!
Διαβάζω και διαβάζω. Τελικά πρέπει πραγματικά να έχεις μεγααααααλο πρόβλημα!!! Τελικά εσύ θες ψυχίατρο και μάλλον έχεις δημιουργήσει προβλήματα στο παιδί του άντρα σου. Έλα πες την αλήθεια............Έχεις πολλά προβλήματα στο σπίτι έτσι??? Σίγουρα έχεις γιατί αν ήταν όλα καλά ακόμα και αν διαφωνούσες το σίγουρο είναι ότι θα μιλούσες με καλύτερο τρόπο!!! Εκτός πια κι αν είσαι γύρω στα 70.. Εεεε τότε δικαιολογείσαι!!!!
εμααα... πες τα ρε Γιώτα γιατί με αυτά που διαβάζω έχω καραφλιάσει!
Έλα πες τώρα ηλικρινα. Έχει μετανιώσει ο άντρας σου που άφησε τη γυναίκα του κ πήρε εσένα ε?? Μα κ εσύ έναν ελεύθερο δεν μπορούσες να βρεις?? Απο δεύτερο χέρι ήταν αυτή η καλύτερη επιλογή που μπόρεσες να κάνεις κ περιφανευεσαι κιολας??? Χαχαχαχαχα!!!!
Τι λες μωρέ?????????????? Που τα σκέφτεσαι όλα αυτά? Από ποιό γκατζοχώρι κατέβηκες και έχεις τέτοιες απόψεις? Στο βουνό ζούσες τόσα χρόνια???? Τι λογική είναι αυτή?? Πριν είπες ότι έκανες μια σωστή επιλογή για το γάμο σου και αν θυμάμαι καλά ο άντρας σου είναι χωρισμένος. Άρα έκανε λάθος επιλογή την πρώτη φορά. Άρα είναι ένας άνθρωπος που κάνει λάθος επιλογές. Και που ξέρεις ότι δεν είσαι κι εσύ ακόμα μια λάθος επιλογή??? Μιλάς και σχολιάζεις τα διαζύγια λες και είναι όλα τέλεια στη ζωή σου και η πλάκα είναι ότι είσαι παντρεμένη με........ χωρισμένο!!!1 χαχαχαχαχαχαχαχαχα Της τρελλής γίνεται μέσα στο μυαλό σου. Με τα μυαλά που έχεις το πιο πιθανό είναι να πάει και το δικό σου παιδί στον ψυχολόγο. Να το έχεις στο νου σου.......
συμφωνώ......!!!!!!!!!!!!!!!
Γιώτα έγραψες...!
χαχαχαχα πες τα!!!!!!!
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΜΟΝΟ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΕΦΟΡΟ ΖΩΗΣ ΜΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ; Η ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ; ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΕΒΡΙΣΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ; Ε;
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ 32 ΧΡΟΝΩΝ!ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.ΟΥΤΕ ΙΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣΑΝ. ΕΙΜΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΩΡΙΜΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ,ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ , ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ!!!ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΜΑΥΡΗ ΣΤΟ ΞΥΛΟ Ο ΠΡΩΗΝ ΤΗΣ -ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ -ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ,ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!!!!ΑΛΛΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΣΤΑ 35 ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΠΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟ , ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΡΑΚΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ , ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΓΥΡΙΖΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ!!! ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΠΩΣ Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΣΩΣΤΗ ΩΡΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ !!! ΕΛΕΟΣ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ !!! ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΤΥΧΙΜΣΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ??? ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΟΡΦΑΝΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΤΕΡΑ Ή ΜΑΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΡΦΑΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ!!!
Σοφία συμφωνώ και εγώ μαζί σου απόλυτα!!Είναι πολύ σκληρό να είσαι έγκυος και να αποφασίζεις να χωρίσεις. Φαντάζομαι τα προβλήματα θα υπήρχαν απο νωρίς , πρίν κάν μείνει έγκυος στο δεύτερο παιδάκι της η μανούλα. Τι να πω, ευχομαι και ελπιζω για εκεινη και την οικογενεια της οσο ο χρονος να κυλησει οσο πιο ανωδυνα γινεται!!κ οτι ειναι καλυτερο για κεινη κ τα παιδια της ας γινει!!
προφανως σοφια δεν εζησες και δεν ζεις σε ενα σπιτι που υπαρχουν τετεια προβληματα.γιατι αν ειχες ζησει θα ηξερες οτι δεν κοιταει την παρτυ της..τετεια προβληματα δεν ξεπερνιουντε αν καποιος ειναι αδιαφορος η κακος αυτο δεν αλαζει,και εγω σαν παιδι θα ηθελα η γονεις μου να ειχαν χωρισει οταν ειμουν παιδι και οχι τωρα που ειμαι 28 χρονων και με 3 παιδια δικα μου ηθελα να μην εβλεπα τον πατερα μουνα χτυπαει την μανα μου και εμας τοσο ασχημα ωστε να ποναμε για μερες..τι ορφανα λες και χαζομαρες του δινει την ευκαιρια να νε καλος πατερας ας την εκμεταλευτει
εννοειται οτι τα παιδια σου τα αφησες ορφανα! εννοειται οτι τα παιδια των χωρισμενων -πως να το κανουμε -δεν μεγαλωνουν με την αγαπη να ξεχυλιζει απο τα ματια των δυο γονιων τους και αυτο τα τσακιζει! ξερουν πως οι γονεις τους μισιουνται μεταξυ τους, κατι που θα τα συντροφευει για ολη τους τη ζωη ...ειμαστε τοσο εγωιστες στη σημερινη εποχη που ποτε δεν υποχωρουμε και κοιταμε μονο την 'παρτη' μας.για αυτο και τα διαζυγια εχουν εκτοξευθει! κατα 99% αυτα τα παιδια θα εχουν τα ιδια ενα αποτυχημενο γαμο.τα ψυχικα τους τραυματα ειναι αμετρητα και ας τα κρυβουν παντα πισω απο ενα χαμογελο!
Ευτυχώς δε συμφωνώ με την άποψη αυτή! Υπάρχουν πλέον πολλών ειδών οικογένειες και το να κρυβόμαστε πίσω από τη λέξη αυτή δε μας κάνει καλύτερους γονείς. Τα προβλήματα στα παιδιά δε δημιουργεί μόνο ένας χωρισμό, ακόμα και σε μια "κανονική οικογένεια" πολλά παιδιά κουβαλούν προβλήματα συναισθηματικά σωματικά κτλ. Το βασικό συστατικό για να μεγαλώσει ευτυχισμένο ένα παιδί είναι η αγάπη που του δίνουμε και η αγάπη που δίνουμε στον εαυτό μας!!!!! Διότι ένα παιδί για να μην έχει ανασφάλειες θέλει να βλέπει ευτυχισμένο το γονιό του. Πόσες οικογένειες ξέρουμε που δεν χωρίζουν οι γονείς για το καλό των παιδιών? Ένα μεγάλο ψέμα για να κρύβουμε τη δική μας βολή!Σε καμία περίπτωση δε προσπαθώ να πείσω κανέναν για τα "καλά" του χωρισμού! Είναι πολύ επώδυνη και άσχημη διαδικασία! Όμως αυτό που θέλω να φωνάξω είναι "Έχετε δικαίωμα στην ευτυχία και αυτό έχει σημασία! Διότι τα παιδιά είναι καθρέπτες σας, ότι νιώθετε και κουβαλάτε θα τους ακολουθεί για την υπόλοιπη ζωή τους!!!!!!
ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ! ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΙΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΣΜΟ !!! ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟ!!! ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ "ΚΑΛΑ" ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ, ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΜΠΙΑΝΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ! ΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΒΑΤΖΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΣΑΝ ΛΥΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΣΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΓΟΝΙΟ ΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΜΣΝΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΜΑΖΙ, ΞΕΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟΥ , ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΓΟΝΙΟ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟ ΒΛΈΠΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΟΙ ( ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ) ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΚΑΙ ΠΙΠΙΛΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΕΥΤΥΧΙΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ...ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΖΙ. ΨΩΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΦΟΡΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ... ΚΑΙ ΣΥΝΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΡΑΣΗ :Διότι τα παιδιά είναι καθρέπτες σας, ότι νιώθετε και κουβαλάτε θα τους ακολουθεί για την υπόλοιπη ζωή τους. ειδικα με το κουβαλατε ...θα κουβαλανε παντα , ενα χωρισμο χρεωμενο στις πλατες τους, δυο γονεις στον κοσμο τους και παντα χωρια...συγχαρητηρια!
Όταν σου τύχει το ίδιο έλα να τα ξαναπούμε......
Θέλει πολύ θάρρος και κουράγιο... μπράβο σου που το βρήκες και αυτές που είμαστε σε παρόμοια θέση και κατάσταση, χρειαζόμαστε να ακούμε ότι τελικά όλα θα πάνε καλά! Καλό κουράγιο!
Καλησπέρα συνονόματη! Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου ορμώμενη της ιστορίας σου... Λυπάμαι ειλικρινά για τις απώλειες σου (πατέρα, συζύγου & πεθερού).Κομμάτια δύσκολα και μοναχικά για να διαχειριστείς. Πιστεύω επίσης ακράδαντα ότι ΟΣΟ η επιλογή ενός συνειδητού χωρισμού είναι προσωπική απόφαση και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ η απόφαση επιλογής πατέρα οφείλει να είναι ώριμη και συνειδητή. Δυστυχώς ο πατέρας των παιδιών σου παραμένει πληγωμένος και στάσιμος ενώ εσύ προχωράς με σταθερά βήματα μέσω της ψυχοθεραπείας. Οι πληγωμένοι άνθρωποι, μη έχοντας καθαρό μυαλό, πράττουν το προφανές λάθος χρησιμοποίησης των παιδιών τους για να "χτυπήσουν" τον/την τέως σύντροφο, χωρίς να νοιάζονται για τις εύπλαστες ψυχούλες των παιδιών τους. Αν συμβεί αυτό, ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΕΥΧΟΜΑΙ, προσπάθησε να μην χάσεις την υπομονή σου, διατήρησε την ψυχραιμία σου και θωράκισε τα παιδιά σου όσο καλύτερα πιστεύεις εσύ ως μητέρα. Τα παιδιά στην παρούσα φάση δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι πήγε στραβά και σίγουρα θα ήθελαν να ήσασταν μαζί. Να είσαι σίγουρη όμως ότι οι καρποί της "σωστής" δουλείας σου θα θεριστούν αργότερα όταν και εκείνοι θα ενηλικιωθούν, ερωτευτούν και αγαπήσουν. Μόνο τότε θα εισπράξεις την επιβεβαίωση, που ας μην κρυβόμαστε ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ αναζητάμε από τα παιδιά μας.
καλημερα μπραβο στο κουραγιο σου και στην υπομονη σου τα παιδια σου οπως τα λεει δεν ειναι ορφανα αυτο δεν ειναι κουβεντα τι θα πει ορφανα?γονεις εχουν απλα ετυχε να χωρισετε για διαφορους λογους αυτο δεν σημενει οτι δεν ζησατε καποτε μαζι.μην του επιτρεπεις να το ξαναπει ουτε καν να το ξανασκευτει αυτο.φιλια
apla...bravo kopela mou!! mraavo pou ta kataferes..polles fores fovamai oti mia mera 8a xypnhsw k 8a koitaxw pisw k 8a dwsw mia megalh moutza ston eauto mou pou afhsa th zwh mou na perasei etsi..einai to xeirotero na zeis se ena spiti k me ton kapote an8rwpo sou - pou pragmatika agaphses poly - na se enwnei mono to h ta paidia... na einai h monh eutuxia sth zwh sou . kai na koitas gyrw sou k na anarwtiesai giati oi alles ta kataferan k egw oxi? den axizw mia aggaleia? thn agaph? ton erwta? tetoia keimena mou dinoun kouragio , k an 8ew pistepse to euxomai kapote na vre8w sth 8esh sou...na xairesai ta paidakia sou k na eisai panta dynath!!
Καλημέρα και καλή δύναμη.... εγώ σαν 'αισιοδοξη' θέλω να σε ρωτήσω: Δεν υπήρχε/υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να γίνετε πάλι ζευγάρι? με αμοιβαίες υποχωρήσεις για χάρη των παιδιών? δεν μπορεί, κάποτε αγαπηθήκατε πραγματικά...κάτι θα έχει μείνει από αυτή την αγάπη!! Η περίοδος της εγκυμοσυνης ειναι δύσκολη για την γυναίκα και καμιά φορά τα συναισθήματα μας κατακλύζουν και δεν βλέπουμε καθαρά. και ένα τελευταίο σχόλιο: δεν θέρω του λόγους που χωρίσατε ΑΛΛΑ, ειναι απαράδεκτος άντρας να φέρνει την γυναίκα του σε τέτοιο σημείο ενώ είναι έγκυος.... καλή δυναμη και να χαιρεσαι τα παιδια σου!
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο εισέπραξα πολύ πόνο. Ελπίζω τώρα, 1 χρόνο μετά να είναι πιο ευχάριστη η καθημερινότητά σου γιατί γνωρίζω καλά ότι για να διώξεις όλα αυτά τα στενάχωρα συναισθήματα που βιώνες στο γάμο σου πρέπει να περάσει πάρα πολύς καιρός με πολύ προσωπική προσπάθεια μιας και η κακή διάθεση και οι αρνητικές σκέψεις, χωρίς να το θέλεις, θα επανέρχονται συνέχεια στο μυαλό σου.
Έχω φτάσει να μισώ τον άντρα μου για όλες τις νύχτες που από νεύρα τεντωμένα εγώ ξαγρυπνούσα κι αυτός κοιμόταν ανενόχλητος...εγώ υπέφερα κι αυτός δεν ένιωθε....κάθε μέρα που περνάει η φράση ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΙΣΩ επαναλαμβάνεται όλο και πιο συχνά στο μυαλό μου...με ένα παιδί από άλλο πατέρα και ένα μωρό 7 μηνών από τον άντρα μου οι δικοί μου ούτε να ακούσουν για διαζύγιο....πώς θα ορθοποδήσω? από που να κρατηθώ? Αλήθεια, δεν τους λέει τίποτα το γεγονός ότι κοιμάμαι το πολύ 6 ώρες το 48ωρο? ότι δε μπορώ να χαλαρώσω και να χαρώ τίποτα? Θέλω να χωρίσω, ελπίζω να τα καταφέρω. Για το ότι όλα θα πάνε καλά έπειτα, είμαι σίγουρη.....
Επίσης όταν διαβάζω τέτοιες ιστορίες ανθρώπων που χωρίζουν λίγο πριν ή λίγο μετά τη γέννηση ενός παιδιού σκέφτομαι ότι τίθεται το εξής ηθικό ερώτημα: Έχουμε δικαίωμα να κάνουμε ένα παιδί με κάποιον που μισούμε?ή με κάποιον που ξέρουμε ότι η σχέση μαζί του δε θα βγάλει πουθενά?Δεν ξέρω...
Τι να πω βρε παιδί μου, άβυσσος η ψυχή μας που λέει και η κλισέ μεν αλλά τόσο αληθινή ατάκα.Καλή τύχη, καλά κουράγια και πρόσεξε να διαφυλάξεις τα παιδιά σου από τυχόν προσπάθειες του πατέρα τους να τους μεταδώσει αρνητικά συναισθήματα και κακίες προς το πρόσωπό σου, γιατί φαίνεται πως ο άνθρωπος κρύβει πολύ άχτι μέσα του.
Μου έκανε πολύ καλό που διάβασα το άρθρο σου....σ'ευχαριστώ!!! Είμαι κι εγώ σε μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου...πήρα την απόφαση να χωρίσω μετά από 12 χρόνια γάμου και 4 παιδιά...δύσκολες καταστάσεις αλλά μου έδωσες κουράγιο!
Διαβάζω και κλαίω...οι σκέψεις μου και η ζωή μου...ακριβώς!!!βέβαια με τη μόνη διαφορά ότι εμένα με αφήσε έγκυο στον 4ο στο δεύτερο παιδί αφού μια νύχτα που βγήκε για βόλτα αποχαιρετώντας με με σ'αγαπώ, γύρισε κι από ανοησία του μυαλού, ο καυγάς οδήγησε σε πολύ στραβά μονοπάτια...τόση καυγάδες, τόση ασυνεννοησία, συζητήσεις επί συζητήσεων, ψυχολογική εκβιασμοί, να νιώθω τόσο πελαγωμένη..πώς αφού τον αγαπάω, με αγαπάει γιατί μαλώνουμε συνεχώς..τι ενοχλεί?τελικά ήταν περισσότερος ο εγωισμός και τα νεύρα από την αγάπη...για κάθε όμορφη στιγμή μία και παραπάνω άσχημες...και έμεινα πίσω με ένα ουτε χρονιάρικο παιδί κ ένα στην κοιλιά να προσπαθώ να τα βγάλω πέρα..με το μυαλό τόσο συγχυσμένο, διάθεση μηδενική και έναν συνεχή πόλεμο...να κάνω τα πάντα για την καλή σχέση και πάλι να μην εκτιμάται τίποτα!!!κοντεύουν 3 χρόνια.έχω ακόμα θυμό, που δεν μίλαγα, που δεν ήμουν ο εαυτός μου αλλά μια σκιά, που έβαλα τα παιδιά μου σε αυτή τη διαδικασία κι ακόμα κάποιες φορές 'ξεσπάω' μπροστά τους...αλλά όταν μου μιλάνε γλυκά, όταν μου λένε σε αγαπώ μαμά, θυμάμαι το καλό κομμάτι αυτού που αγάπησα και όλες οι κακές σκέψεις και αναμνήσεις σβήνουν και νιώθω αγάπη και ευγνωμοσύνη για το μεγαλύτερο δώρο του...τα παιδιά μου...καλή δύναμη εύχομαι, να είσαι πάντα δυνατή και ευτυχισμένη...
Μπραβο σου κοπελα μου. για ολα. να εχεις υγεια σωματικη και ψυχικη να αντιμετωπιζεις τα παντα. απο τι προηλθε η ρηξη και μαλιστα οσο ησουν εγκυος αραγε...
Den kserw ti einai ayto pou sas ekane na ftasete sto telos alla ofeilw na sou ena megalo BRAVO pou mporeses k vrikes dynami na bgeis apo ayto to adieksodo.Bravo sou koukla mou k ta kalitera erxontai 8a to deis!
Η ζωη τελειωνει μονο εαν εμεις αποφασισουμε να σταματησουμε να ζουμε. Καλη συνεχεια!!! Τα καλυτερα μεσα απο την καρδια μου για σενα και τα παιδια σου.