Πιπίλισμα δαχτύλου ΤΕΛΟΣ! Να σας πούμε πώς;
Τριών χρονών έγινε χθες η γλυκιά μου Αθηνά! Μεγάλωσε το κοριτσάκι μου! Και μάλιστα τα γενέθλιά της την βρήκαν να έχει κόψει εδώ και ένα περίπου μήνα τη συνήθεια που δύσκολα κόβεται: το πιπίλισμα του αντίχειρα!
Να τα πάρουμε από την αρχή: μέχρι τους 6 μήνες η Αθηνά έπαιρνε πού και πού μόνο πιπίλα. Εκεί στους 6 μήνες έβαλε το δάχτυλο στο στόμα και έκτοτε πιπίλα δεν ξαναέβαλε στο στόμα της, παρά μόνο τον αντίχειρα, τον οποίον έβαζε στο στόμα ευτυχώς όχι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, παρά μόνο όταν ήθελε να κοιμηθεί και αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ύπνου της (όταν π.χ. άλλαζε πλευρό). Αν και δεν το έκανε λοιπόν συχνά, ήταν αρκετό για να δημιουργηθεί ήδη κάτι σαν κάλος στο δάχτυλό της. Τα δόντια της δεν έδειχναν ακόμα σημάδια παραμόρφωσης (η γνάθος δηλαδή), όμως ένιωθα ότι όσο πλησίαζε προς τα 3 (και έχοντας ξεπεράσει τα 2 1/2 που μέχρι τότε δεν είχα κάνει καμία προσπάθεια να κόψουμε τη συνήθεια μιας και ένιωθα ότι τη χρειαζόταν ακόμα αυτή την ανακούφιση, όπως άλλα παιδιά έχουν την πιπίλα και άλλα το νάνι τους), έπρεπε σιγά σιγά να κοπεί.
Κάναμε αρχικά μία κουβέντα, όπου της εξήγησα ότι έχει πια μεγαλώσει και ότι καλό θα ήταν να μη βάζει άλλο το δαχτυλάκι στο στόμα, ενώ της διαβεβαίωσα ότι θα εξακολουθώ να είμαι κοντά της κάθε βράδυ μέχρι να την πάρει ο ύπνος, να της λέω παραμύθια και να της χαιδεύω τα μαλλάκια. Έδειξε να καταλαβαίνει και η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε να καταπιέσει το χεράκι που αυτόματα τσουφ! πεταγόταν προς το στόμα. Ένιωσα όμως ότι ζοριζόταν και έτσι το άφησα για αργότερα.
Το αργότερα ήρθε πριν ένα μήνα. Δεν ξέρω πώς, αλλά εκείνη τη μέρα είχα την έμπνευση να πω το εξής:
– Αθηνά, με πήρε η Hello Kitty τηλέφωνο
(Κόκκαλο η Αθηνά που λατρευει τη γατούλα Hello Kitty)
–… και μου είπε ότι τώρα που θα γίνεις 3 χρονών, καλό θα ήταν να μην βάζεις άλλο το δαχτυλάκι στο στόμα. Στεναχωριέται μήπως το πληγώσεις και μήπως στραβώσουν τα δοντάκια σου. Θέλεις να προσπαθησουμε λοιπόν να κοιμόμαστε χωρίς δαχτυλάκι;
– Ναι! αναφώνησε η Αθηνά, η οποία τις πρώτες νύχτες ξεχνιόταν, τις επόμενες φιλούσε την άκρη του αντίχειρά της (χαχα, αυτό ήταν πολύ αστείο) και τις επόμενες έβαζε το δάχτυλο μόνο ασυναίσθητα ενώ κοιμόταν (και αυτό πολύ σπάνια πια), ενώ σε λίγο κόπηκε εντελώς.
Ήταν απίστευτο! Η συνήθεια που νόμιζα ότι δεν θα κοβόταν ΠΟΤΕ, κόπηκε εξαιρετικά εύκολα! Σήμερα ένα μήνα μετά, δεν βάζει ΚΑΘΟΛΟΥ το δάχτυλο στο στόμα. Και όλα αυτά, επειδή το είπε η Hello Kitty!
Για να το κάνω ακόμα πιο ρεαλιστικό και σαν ανταμοιβή, στα μισά της προσπάθειας της είπα ότι με ξαναπήρε η Hello Kitty (είδατε πόσο νοιάζεται η γάτα για εμάς;) και μου είπε πως αν η Αθηνά σταματήσει τελείως να βάζει το δάχτυλο στο στόμα μέχρι τα γενέθλιά της, τότε… ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΤΙ ΤΗΣ!
Ε αυτό ήταν…
Και επειδή η Αθηνά τα κατάφερε, η Hello Kitty όχι μόνο ήρθε στο πάρτι μας, αλλά της έφερε και δώρο ένα βιβλίο της με αυτοκόλλητα για βραβείο! Αμ πώς!
(ευχαριστώ πάρα πολύ τη Φωτεινή Δημοπούλου-Παιδικά Γλέντια για την υλοποίηση της ιδέας!!)
Περίμενα με το που έφευγε η Hello Kitty να έβαζε πάλι δάχτυλο στο στόμα, αλλά όχι, όχι, όχι… Κάτι μου λέει ότι ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ οριστικά! We did it, που λέει και η Ντόρα η εξερευνήτρια!
Ελπίζω η ιστορία μας να σας δώσει έμπνευση! Ξέρω ότι είναι δύσκολο, ξέρω ότι λες «Άντε λίγο ακόμα μωρέ και καααάποια στιγμή θα το κόψουμε»), όμως αν νιώθετε ότι το παιδί είναι πια έτοιμο και μπορεί να συζητήσει και να καταλάβει, just do it!
Αχααααααααααα. Να μια καλή ιδέα. Μήπως, λέω μήπως, να μας πάρει τηλέφωνο και εμάς η Ντόρα;;;;;;;;; Θα το προσπαθήσω και μακαρι να πετύχει
Πραγματικά θεωρώ ότι αυτό ήταν σπουδαίο κατόρθωμα! Συγχαρητήρια για την έμπνευση το timing την συνέπεια... Εμείς δυστυχώς οδεύουμε στα 6 και ακόμη έχουμε το βάσαμο... Όσο χαριτωμένο και αν φαντάζει όταν γίνεται από πιτσιρίκι, άλλο τόσο πιο εκνευριστικό μεταλλάσατε όσο μεγαλώνει ο μπόμπιρας. Πιστέψτε με, δοκιμάσαμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! Συζήτηση, πιπεριές, πιπέρι, τσιρώτα, σελοτέιπ, ειδική όζα κατά της ονυχοφαγίας, ΤΙΠΟΤΑ !!!! (με κραυγή απελπισίας) Το αποτέλεσμα είναι ότι τα δόντια μας έχουν ήδη στραβώσει, έχει στάνταρ επηρεαστεί και η γνάθος ... Και όλα αυτά γιατί την λυπόμουν διότι πραγματικά την ηρεμούσε το πιπίλισμα... Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κατάλληλη ηλικία για την διακοπή αυτής της κακής συνήθειας. Όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο.... Το λάθος μου ήταν ότι δεν επέμενα με την πιπίλα, διότι εκείνη την πετάς και την ξεφορτώνεσαι, το δάχτυλο όμως ? !!
Ολίβια συγχαρητήρια για το κατόρθωμα της μικρούλας και για τις ωραίες ιδέες που μοιράζεσαι μαζί μας. Μου άρεσε τόσο η ιδέα σου που σκέφτηκα να την εφαρμόσω και εγώ στην 31 μηνών Μαρκέλλα μου. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς έχουμε πιπίλα και όχι δάχτυλο...Η πρώτη μέρα στέφθηκε με αποτυχία....ναι ναι ζήτησε μάλιστα και συγκεκριμένο δώρο από την γατούλα (κόκκινο ποδήλατο με πετάλια και κουδουνάκια) αλλά όταν ήρθε η ώρα του ύπνου ξεκίνησε η γκρίνια της πιπί...Δεν πτοούμε όμως συνεχίζουμε ακάθεκτοι για την 2η ημέρα...
ki egw eimai mia mama poy ebaza to daxtylo h idia sto stoma mexri ta 17, o goneis moy, moy legane oti 8a pws 8a pantreytw, par ola ayta den mporoysa na to kopsw, ta dontia moy par ola ayta den strabwsan. otan o gios moy arxise na bazei to daxtylo sto stoma h8ela na toy ma8w thn pipila kai o logos htan giati mporeis na thn kopseis pio eykola. kai telika ta katafera na toy aresei h pipila sto telos. h alh8eia einai oti ola ta paidakia agapane kapoion hrwa poly, o gios moy latreyei th neraida me ayton ton tropo kopsame thn pipila alla kai tis panes. sthn arxh h neraida ton afhne na exei thn pipila mono to brady giati den thn ebgaze ka8oloy apo to stoma toy olh thn hmera, mono gia na fai kai na piei nero, afoy miloyse me thn pipila sto stoma. peripoy 1 xronwn kai kati ton episa oti h neraida 8a thn fernei mono to brady kai meta peripoy apo 6 mhnes h neraida eipe oti megalwse kai den prepei na thn exei oyte to brady. Alla olo ayto to diasthma poy toy thn eferne to brady toy legame oti kapoia stigmh h neraida 8a pei oti den prepei na thn exei to brady. basika den to perimena na einai toso aplo
Oliv Τέλειο αυτό με την hello kitty μπραβο στο κοριτσουδι σου και σε σενα για τη ιδεα λοιπον εμεις πιπιλουσαμε δαχτυλο από 4μηνων η δευτερη κορη μου και σε αυτό φταιω εγω σε μια δυσκολη στιγμη που το παιδι επρεπε να παρει κορτιζονι η οποια ηταν σκετη πικρα και δεν την επερνε με τιποτα βρεθηκα μπροστα στην πιπιλα φαρμακου δεν ξερω αν την εχετε δει μεγα λαθος από εκεινη την μερα εφτυσε τις πιπιλες της και εβαλε το δαχτυλο στο στωμα μεχρι τα 2,5 χρονια της που το κοψαμε λογο ότι ειχε αρχισει να σκαει το δερμα τυχεο γεγονος αλλα την στενοχώρησα ισως όταν της ειπα ότι το δαχτυλο σου αν συνεχισεις να το βαζει στο στωμα σου θα χρειαστεί ράμματα από εκεινη την μερα τελος το μονο πο εκανε για μερικους μηνες ηταν να χαϊδεύει τα χείλια της με το δαχτυλάκι της Αγαπη μου!!!!!!