Τα θαύματα της Παναγιάς

Παναγια η μανα, Παναγια η προστατιδα των μητερων.

Φαινομενικα ειμαι μια γυναικα που εχει πολλα τατουαζ, piercing και το ντυσιμο μου αλλα και η μουσικη που ακουω ειναι λιγο extreme για μια μανα με δυο παιδια. Κανεις οταν με βλεπει δε μπορει να φανταστει οτι εχω πιστη, οτι προσευχομαι, οτι ελπιζω σε ενα θαυμα.

Απο μικρη πιστευα γιατι αυτο με βοηθουσε. Ομως παντα μα παντα ζητουσα βοηθεια απο την Παναγια.

Πριν απο 10 χρονια ημουν εγκυος. Λογω δουλειας ημουν στην Σαντορινη. Ο γιατρος που με παρακολουθουσε διαπιστωσε παλινδρομη κύηση. Κρυος ιδρωτας με ελουσε και πανικος. Ηθελε να μου παρει το εμβρυο στο ιατρειο του χωρις καν να ξερουμε αν θα μπορουσαμε να βρουμε αιμα αν χρειαζοταν ή και σε περιπτωση επιπλοκης θα επρεπε να μεταφερθω στην Κρητη με ελικοπτερο.

Το σκεφτηκα, το συζητησα με τον αντρα μου και ειπα πως θα κανω κουραγιο να παω Θεσσαλονικη. Σε αεροπλανο φοβομουνα να μπω (δεν ειχα ταξιδεψει ποτε εως τοτε και η κατασταση μού μεγαλωνε τον φοβο). Ετσι η μονη λυση ηταν το καραβι. 2 μερες πριν ταξιδεψω για Θεσσαλονικη (19 ωρες ταξιδι) μονη μου, γιατι ο αντρας μου δε μπορουσε να φυγει απο την δουλεια του, ειδα το πρωτο αιμα. Σταματησαν οι αναγουλες, σταματησε η υπνηλια. Καταλαβα οτι αποβαλω.

Στον γιατρο δεν ξαναπηγα, ρισκαρα κανονικα τη ζωη μου. Ερχεται η μερα του ταξιδιου και προσευχομαι στην Παναγια και της ζηταω να ταξιδεψω ασφαλης προς την Θεσσαλονικη. Το αιμα ελαχιστο αλλα σταθερο. Φτανει το καραβι στην Τηνο. Προσευχομαι και ταζω το πρωτο παιδι που θα κανω καποια στιγμη στην χαρη της, αρκει να φτασω καλα.

Μετα απο 2 ωρες παω τουαλετα. Αιμα πουθενα. Ειχε σταματησει η αιμοραγια.

Φτανω Θεσσαλονικη την επομενη. Αιμα πουθενα. Με πηγαινουν οι δικοι μου στο νοσοκομειο. Πραματικα ειχα μπει σε διαδικασια αποβολης αλλα ο οργανισμος μου ηταν σαν να μη περνουσα κατι τετοιο. Στον υπερηχο φαινοταν ο σακος αλλα κανενα ιχνος καρδουλας εννοειται. Με βαζουν χειρουργειο και με καθαριζουν.

Την πρωτη μου κορη την ονομασα Δεσποινα, οπως της ειχα ταξει.

Περασαν τα χρονια και το 2006 μετα απο ενα τεστ παπ μου διεγνωσαν δυσπλασια τραχηλου. Απογνωση ενιωθα μονο. Θα μπορουσα αραγε να κανω παιδια;; Με προσευχη το ξεπερασα και αυτο και εγινα καλα.

Απο το 2008 προσπαθουσαμε να κανουμε αλλο παιδακι. Τιποτα. Πηγαινουμε μια μερα με τον αντρα μου στον πνευματικο  του στην Καστορια.

Μου λεει «Θα πας να προσευχηθεις στην εικονα της Παναγιας και ειμαι σιγουρος οτι κοντα στο Πσχα θα εισαι εγκυος«

Μου χαρισε και μια μικρη ασημενια εικονας της. Πραματι μετα το Πασχα ειχα μεινει εγκυος.

Μετα απο μια δυσκολη εγκυμοσυνη και πολλα αλλα προβληματα εφερα στον κοσμο ενα γερο παιδακι. Την Δεσποινουλα μου!

Κι ερχομαι στο σημερα. Παραμονη Χριστουγεννων περιμεναμε ενα φιλικο ζευγαρι για φαγητο. Με χαρα μας ανακοινωσαν οτι περιμεναν το δευτερο παιδακι τους. Πριν λιγες μερες τους χαρισα πραματα τα οποια εχω δεν χρειαζομουν πια. Ετοιμαζα να τους δωσω και το βρεφικο μας κρεβατακι, αλλα οταν εμεις σχεδιαζουμε ο Θεος γελαει! Μας παιρνουν τηλεφωνο πριν 3 μερες. Δε θελω να αναφερθω σε λεπτομεριεες γιατι αφορα καποιο τριτο ατομο. Δυστυχως λογω σοβαρων επιπλοκων στο εβρυο (4 μηνων) θα επρεπε να μπει η κοπελα σε διαδικασια τοκετου. Εκει τα εχασα. Αρχισα να κλαιω, περασα 2 τοκετους και ξερω την αγωνια, ξερω τη λαχταρα να πιασεις το μωρακι σου στα χερια σου. Θα πονουσε για να μην εχει στο τελος τιποτα. Προσευχηθηκα για την κοπελα.

Το πρωι πηγε ο αντρας μου στην κλινικη για να ειναι διπλα στους. Του λεω «Παρε αυτη την εικονα και δωστην στα παιδια» Ηταν η εικονα της Παναγιας που μου ειχε χαρισει ο μοναχος. Πραματι μπηκε στον θαλαμο που ηταν η κοπελα, της δινει την εικονα. Εκεινη με επισκληριδιο να περιμενει να γεννησει. Ο γιατρος μιλουσε ακομα και για 10 ωρες τοκετου. Δεν προλαβαινει να γυρισει ο  αντρας μου σπιτι, τον καλουν στο τηλεφωνο.

«Με το που εφυγες, το απεβαλε ο οργανισμος της» του λενε «Την καθαριζουν τωρα και ειναι καλα«

Εκει ηταν που αρχισα να κλαιω απο χαρα.

Ετσι λοιπον πιστευω οτι ο καθε ανθρωπος εχει κατι ή καποιον να τον φυλαει. Δεν εχει σημασια αν ειναι αγγελος ή αγιος ή η παναγια, αλλα κατι υπαρχει καπου που μας προστατευει. Για εμενα ειναι η Παναγια!! Δεν ειμαι κολλημενη με την θρησκεια, απλα η προσευχη με βοηθησε.

Πιστευω πως οτι και αν ειμαστε, οπου και να πιστευουμε, μια ευχη με την καρδια μας παντα πιανει.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com