Αγαπημενες μανουλες,
Μου εχετε κανει τοση συντροφια!!! Με τις ιστοριες σας, τους προβληματισμους σας, τα ξεσπασματα σας που μερικα ειναι και δικα μου!
Καταρχην να σας συστηθω… Λεγομαι Ελευθερια, ειμαι 25 ετων και εχω μια υπεροχη κορουλα 3 μηνων.
Εγω δεν θα σας πω για την εγκυμοσυνη μου, για τον τοκετο μου ή τον θηλασμο μου… Το μονο που θα σας πω για αυτα ειναι οτι ολα ηρθαν ακριβως οπως τα ονειρευομουν και νιωθω πολυ τυχερη και ευλογημενη για αυτο.
Θελω να πω αυτα που σκεφτομαι αυτη την στιγμη. Και καθε στιγμη που κοιταζω στα ματια την κορουλα μου.
ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ;;
Και δεν εννοω αν θα την φροντιζω, αν θα ειμαι διπλα της στα καλα και στα ασχημα, αν θα της δωσω ολη μου την αγαπη… Εννοω τα ψιλα γραμματα. Αυτα που υπογραφεις ενα συμβολαιο και δεν διαβαζεις ποτε και εκει την πατας! Αυτα που μονο ενας παιδοψυχολογος ξερει να μου πει..
Πώς θα της μαθω τα ορια χωρις να την τραυματισω ψυχικα;
Πώς θα την κανω ενα καλο ανθρωπο;
Τι θα την συμβουλευσω οταν θα ερθει μια μερα και θα μου πει «Μαμα, ο Γιωργακης στο σχολειο με κλωτσησε»;
Ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος να μεγαλωσεις ενα παιδι ωστε να μην γινει κακομαθημενο, αλλα ενα καλο παιδι το οποιο να επιβιωνει στην κοινωνια μας;;;
Και ολα αυτα τα ερωτηματα που φανταζομαι τα περασατε κ εσεις… Γιατι δεν θελω να γινω μια καλη μαμα… Θελω να γινω μια ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ (απο αυτες τις μαμαδες που η κορη τους και οι φιλες της τρεχουν να πουν τα μυστικα τους και να ακουσουν τις συμβουλες τους…; Ολες νομιζω ειχαμε τη μαμα μιας φιλης μας για αυτο το ρολο…)
Θα ερθουν ολα απο μονα τους ή καλυτερα να αρχισω να διαβαζω απο τωρα τα ατελειωτα βιβλια που εχουν γραφτει;
Ευχαριστω πολυ που με διαβασατε και μου αφιερωσατε λιγο απο τον πολυτιμο χρονο σας!!!
Ελευθερια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ελευθερία καταρχάς να σε συγχαρώ για τις ανησυχίες σου γιατί δεν έχουν όλοι οι γονείς τις ίδιες ευαισθησίες, δεν κάθονται όλοι να αναρωτηθούν αν θα γίνει το παιδί τους ένας σωστός άνθρωπος για την κοινωνία.Στο θέμα μας τώρα, θεωρώ ότι καλό και το ένστικτο αλλά δε βλάπτει να έχουμε ανοιχτές κεραίες και στις διάφορες θεωρίες περί ανατροφής των παιδιών που έχουν εκφραστεί κατά καιρούς.Θα έρθει π.χ. κάποια στιγμή,εκεί γύρω στα 2, που το παιδί σου θα αρχίσει να διαμορφώνει προσωπικότητα και μπορεί να έχει προβλήματα συμπεριφοράς, πειθαρχίας, κτλ. Εκεί βοηθάει να διαβάσεις κάποια βιβλία ή άρθρα για την ψυχολογία του παιδιού ώστε να χειριστείς καλά κάποιες δύσκολες καταστάσεις. Από τότε που έμεινα έγκυος μέχρι σήμερα έχω διαβάσει διάφορα βιβλία και ό,τι κείμενο κυκλοφορεί στο ιντερνετ για την ανατροφή των παιδιών, που με έχουν βοηθήσει πολύ. Σου συστήνω να κάνεις το ίδιο!Οι παιδοψυχολόγοι, παιδαγωγοί και λοιποί ειδικοί με εμπειρία στα παιδιά, σίγουρα κάτι χρήσιμο έχουν να μας πουν.
Ειμαστε συνομηλικες αλλα δεν ειμαι μανα. θα μιλησω απο την πλευρα της κορης... δεν ειμαι ανιδεη απο μωρα. και απο τοτε που εγινα θεια 17 μηνες περναω πολεες ωρες καθημερινα με τη μικρη μας. αυτο που εχω να πω ειναι εκτος απο ολα οσα της δειχνεις τωρα μεγαλωνοντας να την εμπιστευεσαι. Να την υποστηριζεις και να την ακους. οχι οταν θα ερθει να σου πει τα μυστικα της αλλα στα πιο μικρα καθημερινα που θα λεει. Και το σημαντικοτερο. μην προσπαθεις να της δωσεις την εντυπωση οτι εισαι αλαθητη οτι εχεις λυση για ολα. εισαι ανθρωπος καθως θα μεγαλωνετε μαζι θα κανετε λαθη αλλα αφου θα υπαρχει αγαπη και ασφαλεια ολα θα ειναι ευκολοτερα. Καλη δυναμη να τη χαιρεσαι.
Είναι από αυτές τις ανησυχίες που όλες οι νέες μανούλες έχουμε. Τρόποι νομίζω υπάρχουν πολλοί. Κοίτα γύρω σου πόσα ισορροπημένα, ανεξάρτητα μα συνάμα ευαίσθητα παιδάκια υπάρχουν! Πολλά! Πίσω τους κρύβονται ακόμη περισσότεροι γονείς με τα ίδια χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η μεθοδολογία όμως διαφέρει. Κοινό χαρακτηριστικό ένα ισορροπημένο, ευτυχισμένο, γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα περιβάλλον. Αυτή νομίζω είναι η συνταγή. Αν είμαστε εμείς σωστοί, σωστές θα είναι και οι συμβουλές μας, σωστά θα γίνουν και τα παιδιά μας! Αυτή είναι η δική μου πεποίθηση. Όσο για τα βιβλία, οι γονείς μας δεν τα είχαν και όμως μας έβγαλαν καλούς ανθρώπους στην κοινωνία, για σκέψου... Καλή τύχη στην ανατροφή της κορούλας σου και τι να πω, μάλλον η ιστορία θα δείξει... Να είστε καλά και ευτυχισμένοι!
Ελευθερία μου, ειμαι κι εγώ καινούργια μαμά και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ έχω αναρωτηθεί μήπως κάνω τόσα λάθη που τελικά θα βγάλω ένα κομπλεξικό παιδί. Ομως πιστεύω οτι τα λάθη είναι αναπόφευκτα. Το μόνο που χρειάζεται ειναι να ακούς το ένστικτό σου και να πορεύεσαι με ΑΓΑΠΗ, για τον εαυτό σου και για το παιδί σου. Κι απο κει και πέρα θα βρείς τον τρόπο να έχεις ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ και ΕΥΕΛΙΞΙΑ. Θα μάθεις να προσαρμόζεσαι γρήγορα σε νέα δεδομένα του παιδιού. Δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό νομίζω. Αρκεί να παρατηρείς το παιδί σου, και να το ακούς. Από την πείρα μου ξέρω οτι συμβουλές από 10000000 βιβλία κατ ρχήν θα σε μπερδέψουν και κατα δεύτερον όταν θα πάς να τα εφαρμόσεις στην πράξη κατα γράμμα, θα δείς οτι δεν εφαρμόζονται τόσο ευκολα, και θα απογοητευτείς. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να διαβάσεις αυτά τα βιβλία ή τα άρθρα στo ιντερνετ σαν να ήταν απλά (φιλοσοφικά ας πουμε) βιβλία. Οχι με σκοπό να τα εφαρμόσεις, αλλά με σκοπό να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. Και ό,τι είναι να πάρεις από αυτά θα το πάρεις αν αυτό που λέει σου ταιριάζει και αν αξίζει να το εμπεδώσεις. Επίσης γνώμη μου είναι να μη συγκρίνεις τον εαυτό σου τόσο πολύ με άλλες μαμάδες γιατί μπορεί π.χ. να εχεις δει κατι κακό που κάνουν στα παιδιά τους, αλλά ακριβώς επειδη δε θέλεις ΚΑΘΟΛΟΥ να το κάνεις εσύ, να κάνεις το άλλο άκρο και τελικά να φέρει τα αποτελέσματα που δεν θέλεις να φέρει. Γενικά χαλάρωσε. Εγώ από τους λίγους μήνες που είμαι μαμά έχω καταλάβει οτι όταν κάνουμε οι μαμάδες σχέδια, ο θεός και τα βλαστάρια μας γελάνε. Αρα μάλλον θα πρέπει να πηγαίνω ψάχνοντας. Ελπίζω να σε βοήθησα.