Aποφάσισα να απευθυνθώ σε εσάς γιατί είστε μια μεγάλη, τεράστια μάλλον, ομάδα που μοιράζεστε σκέψεις, προβληματισμούς, ανησυχίες, χαρές, ευτυχία, λύπες και όλα τα απλά και όχι μόνο πράγματα της καθημερινότητας.
Ονομάζομαι Ελένη και είμαι από την Κύπρο, είμαι παντρεμένη εδώ και 1 χρόνο με ένα άνθρωπο που σημαίνει τόσα πολλά για μένα, που είναι ο έρωτας της ζωής μου, είναι ο φίλος μου, ο συμβουλάτορας μου, ο ήρωας μου τα πάντα μου και περιμένω την ηλιαχτίδα μου, την Δομνίκη, να γεννηθεί σε λίγες μέρες, 18 για την ακρίβεια μέχρι την ΠΗΤ που έχουμε 19/3/2013. Μέχρι εδώ θα μου πείτε όλα καλά, που είναι το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι με τους γονείς και την οικογένεια μου που δεν θέλουν τον Αλέξη, λόγω της διαφοράς ηλικίας που έχουμε, εγώ 25 και ο άντρας μου 49. Ήταν κάθετοι από την πρώτη στιγμή αυτής της σχέσης, με έδιωξαν από το σπίτι και ούτε στο γάμο μου ήρθαν, μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου με βρήκε με κλάματα. Η οικογένεια του Αλέξη από την άλλη με υποδέχτηκε με πολlή αγάπη, έχει δύο γλυκύτατους γονείς και 3 απίθανα αδέρφια που με αγκάλιασαν αμέσως.
Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος τηλεφώνησα στην αδερφή μου να της το πω ήθελα να μοιραστώ την χαρά μου μαζί της. Λέω οκ στο γάμο δεν ήρθατε, το μωράκι μου όμως δεν φταίει σε κάτι θα το αγαπήσουν, σκέφτηκα. Αντί αυτού η απάντηση της αδερφής μου ήταν μαχαίρι στην καρδιά μου: «Καλά δεν ντρέπεσαι που πηγαίνεις με κάποιον που έχει σχεδόν την ηλικία του πατέρα μας, γκαστρώθηκες κιόλας;» και μου έκλεισε το τηλέφωνο.
Έκλαιγα μέρες ολόκληρες με αναφιλητά, ο καλός μου πάντα δίπλα μου σε όλα, να μην λέει ένα λόγο κακό για κανένα τους να τους σέβεται όλους και καπάκι μετά από 3-4 μέρες με παίρνει η μαμά μου και μου λέει «Αυτές τις αρχές σου δώσαμε; Πρέπει να ντρέπεσαι, μην προσπαθήσεις να μας πάρεις ποτέ, πέθανες για εμάς«
Και όλα αυτά γιατί; Γιατί να ντρέπομαι; Επειδή ερωτεύτηκα κάποιον μεγαλύτερο μου, επειδή τον παντρεύτηκα; Επειδή περιμένω το παιδί του;
Από εκείνη την στιγμή πάγωσαν όλα μέσα μου. Μετά από κανένα μήνα από την τελευταία φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο τους συνάντησα τυχαία σε ένα εμπορικό, την μαμά μου, τον μπαμπά μου, την αδερφή μου και τα 2 παιδιά της. Κανένας δεν μου μίλησε, έκαναν ότι δεν με είδαν, έσφιξα το χέρι του Αλέξη και προχωρήσαμε. Όμως τώρα που θα γεννήσω, τώρα που θα έρθει η μικρή Δομνίκη στο κόσμο, τους σκέφτομαι έντονα.
Τι να κάνω; Αξίζω τέτοια συμπεριφορά, επειδή αγάπησα;
Σας παρακαλώ βοηθήστε με… Ευχαριστώ πολύ και συγνώμη εάν σας κούρασα..
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
η οικογενεια σου είναι απαράδεκτη και εγώ στην θέση σου θα τους ξέχεζα πατώκορφα και απλά θα τους έκλεινα έγω την πόρτα όχι αυτοί μια για πάντα!!! δεν έκανες κάτι κακό.. μου ανεβηκε το αίμα στο κεφάλι! εμένα ο άντρας μου καλη μου με περνάει 15 χρόνια και παντρευτηκαμε μετά απο 2 μηνες σχέσης χωρις να υπάρχει κάποιος λόγος απλά έρωτας .. ο πατέρας μου μου είπε γιατι θες να παντρευτείς έγκυος είσαι και του λεει κοιτα να δεις εγώ αυτόν θα πάρω και αμα σου αρεσει αν δεν σου αρέσει ξυδι!! το δέχτηκαν !! μην στεναχωριεσαι και μην αναλώσαι για τέτοια άτομα και ας είναι γονεις σου. γονεις τερατα όπως τα λέω εγώ... φιλία και καλό κουραγιο καλή μου δες τον άντρα σου το σπίτι σου και γραψτους εκεί που δεν ποιανει η μελάνι ..
κοριτσαρα μου μην σκας...το μωρακι σου εχει προτεραιοτητα...αντε οι γονεις εχουν κολλημα...αλλα και η αδερφη σου??ελεος....γνωμη μου, οταν με το καλο γεννησεις, βαλε τον αντρα σου να παρει τηλ την μανα σου (οχι αλλον) να της πει τα ευχαριστα...και αν και τοτε δεν συγκινηθουν, τοτε γραψτους....και να δεις που καποτε η μαμα σου θα θελησει να σε δει....ευχομαι μονο να μην ειναι αργα για σενα και να μπορεσεις να την συγχωρεσεις...αναφερομαι στην μαμα σου γιατι οι πατεραδες ειναι πιο σκληροι και εχουμε περιστατικο στην οικογενεια οπου ο πατερας κρατουσε με το ζορι την γυναικα του σπιτι για να μην παει στην βαφτιση του εγγονου της....επειδη εκεινος ηταν θυμωμενος για το ονομα...
Αγάπησα κι εγώ κάποτε έναν άνδρα στην ηλικία του πατέρα μου κι ήταν τα πάντα για 'μένα. Ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να είναι ο άνθρωπός μου, πάντα θα είναι. 1,5 χρόνο αντέξαμε μαζί. Δεν είχαμε την δική σας δύναμη, ώστε να προχωρήσουμε... Μην τα παρατάς, κούκλα μου! Στο κάτω κάτω αυτός και το παιδάκι σου είναι τώρα η οικογένειά σου, όχι οι γονείς σου. Και φυσικά να μην αισθάνεσαι καμία ενοχή! Εκείνοι θα πρέπει να ντρέπονται, γιατί ο σωστός γονιός το μόνο που θέλει είναι να βλέπει το παιδί του ευτυχισμένο. Αν δεν μπορούν να χαρούν με την ευτυχία σου, είναι λόγω του εγωισμού τους. Ζεις όμως για 'σένα, όχι για 'κείνους. Και φυσικά για την μικρή νεράιδα σου από 'δω και πέρα. :) Να είστε όλοι γεροί κι ευτυχισμένοι!
k egw t eixa me ena poio megalo m arketa me pernouse ala distixws kratise 3.5 xronia..gt eixa poli piesi......apo t mana m me xitimaze proxwra..