Νέα από την «ονειρεμένη» Σουηδία (γιατί αυξάνονται και εκεί οι καισαρικές;)

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί στην Ελλάδα οι καισαρικές βρίσκονται σε τόσο αυξημένο ποσοστό, ενώ, εδώ στη Σουηδία αποτελούν ένα από τα σπανιότατα φαινόμενα. Το ίδιο αφορά και τον θηλασμό, που όπως μου λεν δικοί μου άνθρωποι στην Ελλάδα, ήδη από τον θάλαμο τοκετού συμβουλεύουν τις μανούλες να δίνουν στο νεογέννητο γάλα του εμπορίου, ενώ εδώ συμβουλεύουν τις μανούλες να θηλάσουν μέχρι όσο το θέλει το παιδί τους.

Ωστόσο, στο θέμα της καισαρικής θα παραμείνω, επειδή όλως παραδόξως άρχισε το ποσοστό των καισαρικών τον τελευταίο καιρό να αυξάνεται και εδώ και αναρωτιόμουν τι στο καλό συμβαίνει. Μέχρι που πριν λίγες μέρες διάβασα τέσσερα τεράστια άρθρα του πολυβραβευμένου δημοσιογράφου Maciej Zaremba στην εφημερίδα DN (Dagens Nyheter) με τίτλο «Πόση αξία έχει ένας ασθενής» και κατάλαβα πόσο στρεβλά είναι τα κίνητρα που πλέον ρυθμίζουν την σουηδική υγειονομική περίθαλψη – εις βάρος των απλών ανθρώπων, φυσικά…

Την τετράδα των άρθρων αυτών, που λόγω της τεράστιας ανταπόκρισης των Σουηδών αποφασίστηκε να γίνει και βιβλίο, την διάβασα στο ίντερνετ και η αλήθεια είναι ότι τα μάτια μου είχαν κουραστεί τόσο που πολλές φορές ήθελα να σταματήσω αλλά λόγω τεράστιου ενδιαφέροντος θυσίασα τα μάτια και συνέχισα να τα διαβάζω μέχρι τέλους… και… απογοητεύτηκα!

Το συμπέρασμα με πολύ απλά και πολύ ελάχιστα λόγια έχει ως εξής:

Το όλο σύστημα της περίθαλψης έχει περιπέσει (όπως και οι περισσότερες από τις κρατικές υπηρεσίες στη Σουηδία) και εις το όνομα του νεοφιλελευθερισμού, υπό την κατοχή ενός αμερικανοφερμένου συστήματος που λέγεται New public management, σύμφωνα με το οποίο η καθ αυτού έννοια της φροντίδα προς τον ασθενή έχει εκτροχιαστεί σε σημείο που η φροντίδα πλέον αποκαλείται «προϊόν».

Η κάθε ασθένεια έχει έναν ειδικό κωδικό (πχ. DRG 3730 για τοκετό, DRG 14A για stroke κοκ. – πάνω από 500 οι κωδικοί) και ο κάθε κωδικός τιμολογείται διαφορετικά. Άλλα προϊόντα (ασθένειες) είναι φτηνότερα κι αλλά ακριβότερα και όλο αυτό το έκτρωμα έχει καταντήσει τους υψηλά ιστάμενους στα νοσοκομεία σε διεφθαρμένους πολίτες (το ομολογούν και οι ίδιοι στα συγκεκριμένα άρθρα) και αντί για «φτηνά προϊόντα» προτιμούν τα ακριβά για να πληρωθούν από τα κρατικά ταμεία με όσο γίνεται περισσότερα λεφτά. Με αποτέλεσμα οι ασθένειες με κωδικό «φτηνό προϊόν» να παραμελούνται και να προτιμούνται προϊόντα με «ακριβό κωδικό».

Ε, καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι η καισαρική έχει άλλον κωδικό (με περισσότερα λεφτά) απ ό,τι ένας απλός τοκετός και αυτός ο λόγος είναι που οι καισαρικές αυξάνονται ολοένα στα σουηδικά νοσοκομεία….

Απλά πράματα δεν είναι; πώς θα καταλαβαίναμε αυτή την απότομη αύξηση των τοκετών αν δεν διαβάζαμε αυτά τα άρθρα;

Πρόσφατα, που ήμουν στη Φιλανδία, η φίλη μου, Ιωάννα που μένει εκεί, ήταν στο στάδιο τοκετού και οι νοσηλευτές περίμεναν μέχρι τέλους, μέχρι, δηλαδή, να εμφανιστεί το μωρό από μόνο του. Αυτονόητο είναι ότι στη Φιλανδία δεν έχει φτάσει (ακόμα) το σύστημα New public management.

Ούτε και οι σύμβουλοι που στον τίτλο τους κάπου πάντα γράφει τη λέξη ”lean” που, όπου δεις αυτή τη λέξη, να ξέρεις ότι το προσωπικό μειώνεται, ο φόρτος εργασίας αυξάνεται και η εργασία κυλά όπως παλιά στα εργοστάσια της Γερμανίας που άκουγα τους δικούς μας γκάσταρμπάιτερ να λεν την λέξη ακόρτ…

Με αποτέλεσμα σαν ασθενής, σήμερα, να δικαιούμαστε να βρισκόμαστε στον θάλαμο του γιατρού το πολύ 15 λεπτά….

Γι’ αυτό, ελληνίδες μανούλες, όταν οι γιατροί σας σας προτείνουν καισαρικές, να ξέρετε ότι περισσότερο μπορεί να παίζει το οικονομικό παιχνίδι παρά η στάση του μωρού στη κοιλίτσα σας, ή η οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία τους. Όχι πως δεν το ξέραμε ήδη αλλά μας το αποδεικνύει τώρα περίτρανα και η εκ βαθέων έρευνα του έγκυρου και βραβευμένου δημοσιογράφου στη Σουηδία.

Συμέλα Μελετλίδου από Στοκχόλμη