Ο γιατρός δεν ήρθε καν να με χαιρετήσει!

Ειμαι η Ζωη και ειμαι 28 χρονων. Απο την ημερα που εμαθα ότι εχω ένα μικρο σπορακι στην κοιλιτσα μου, αρχισα να ψαχνω διαφορα στο internet και ετσι επεσα πανω το “Eimai mama”, αρχισα να διαβαζω ολες τις ιστοριες τοκετου (απο τοτε εγινα φανατικη!!!) και εριχνα το κλαμα της ζωης μου και ελεγα θα ερθει και η σειρα μου να γραψω την δικη μου!! Δεν είναι ουτε θεαματικη, ουτε πρωτοτυπη, αλλα είναι η ΔΙΚΗ μου ιστορια!!

Λοιπον με τον αντρα μου ειμαστε μαζι 8 χρονια (σχεσης-γαμου). Οταν αρχισαμε να προσπαθουμε, εμεινα αμεσως εγκυος!! Ειχα μια τελεια εγκυμοσυνη χωρις ζαλαδες, εμετους κλπ.!!!

Κλεινω ραντεβου στην υπεροχη γυναικολογο μου και εκει ακουσα για πρωτη φορα την καρδουλα του πριγκιπα μου!!! Δυστυχως για οικονομικους τοτε λογους αλλαξα γιατρο. Τον καινουργιο μου τον συστησε μια φιλη, καλος γιατρος αλλα λιγο ψυχρος, λεω δεν πειραζει κι ετσι συνεχισα μαζι του. Μου εδωσε ΠΗΤ 25-12-10!!

Περασε ο καιρος και ηταν όλα τελεια!! Μπηκα στον μηνα μου και στις 17-12-10 παω για καρδιοτοκογραφημα, ηταν όλα καλα και μου λεει ξαναελα την Τεταρτη 22-12-10 (να σημειωσω τοτε ειχαμε κλεισει ημερομηνια για να κανουμε τον πολιτικο και μας προλαβε ο μπεμπης, ναι ναι τελευταια στιγμη το αφησαμε!!).

Ξημερωματα της Τεταρτης με πιανουν ελαφρια πονακια, δεν ξυπναω τον αντρα μου και ξανακοιμαμαι! Το πρωι ηρθε η αδερφη μου να παμε στο νοσοκομειο για να κανουμε το καρδιοτοκογραφημα, με πονους ανα 5λεπτο φευγουμε για το νοσοκομειο!! Φτασαμε, παω κανω την εξεταση, ειχα συσπασεις αλλα διαστολη 0!!

Μου εκαναν εισαγωγη  στις 11:00 και όλα το υπολοιπα και μετα απλα περιμενα μονη μου σε ένα δωματιο με μονη συντροφια την καρδουλα του μωρου μου!! Εκανα και την επισκληριδιο μου και περιμενα!! Γυρω στις 6 και κατι ειχα φτασει 4 διαστολη και ερχεται ο γιατρος με εξεταζει και μου λεει ότι «Ο μικρος εχει λιγο γυρισμενο το κεφαλακι και θα παμε για καισαρικη» (ουτε καν προσπαθησε να τον γυρισει), εγω ημουν σαν χαμενη λες και δεν ημουν εκει ένα πραγμα!!

Οποτε μπαινουμε για καισαρικη και στις 18:45 μετα από ένα εντονο πονο στην κοιλια για να βγει ακουσα το κλαμα του γιου μου!! Μου τον εβαλα πανω μου και αμεσως σταματησε του εδωσα ένα φιλακι και μου τον πηραν!!

Ημουν στην ανανηψη και μου τον εφεραν να τον θηλασω, μου τον εβαλε η μαια στο στηθος και αυτό ηταν… για 9 μηνες επινε μονο το γαλατακι της μαμας!!!

Εκει που θηλαζα τον μικρο μου βλεπω από μακρια τον γιατρο μου να φευγει, με κοιταξε και απλα εφυγε, ουτε ηρθε να με χαιρετησει! Με εβαλε για καισαρικη χωρις να υπαρχει κανενα προβλημα, ουτε με μενα ουτε με το μωρο που ηταν σε μια θεση που μπορουσε να τον γυρισει, γιατι απλα τελειωσε η βαρδια του!!

Εκεινη την στιγμη μετανιωσα που εφυγα από την γιατρο μου!! Φυσικα δεν με ξαναειδε ο κυριος και ξαναγυρισα στην γιατρο μου!!

Γυρισαμε σπιτι στις 25-12-10!! Ηταν τα πιο ωραια Χριστουγεννα τις ζωης μας και από τοτε γεμιζει καθημερινα με χαρα την ζωη μας!!! Σε λατρευω μωρο μου!!!

Στην επομενη εγκυμοσυνη θα παω για VBAC με την γιατρο μου!!!!

Ευχομαι σε όλες τις μελλουσες μανουλες να εχουν εναν ευκολο τοκετο και σε ολες τις μαμαδες του κοσμου να χαιρονται τα αγγελουδια τους!!!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com