Σε βλέπω να χαμογελάς…

Σε βλέπω να χαμογελάς και όλος ο κόσμος χρωματίζεται… σαν ξαφνικά όλα εξαφανίζονται από το νού μου και υπάρχει μόνον η εικόνα σου… Η εικόνα αυτά με τα ματάκια σου που κλείνουν από ευτυχία, με τα λακάκια σου τα πανέμορφα και τα 2 μαργαριταράκια που ξεπροβάλλουν στο στοματάκι σου θυμίζοντάς μου πόσο γρήγορα μεγαλώνεις θησαυρέ μου…

Σε βλέπω να χαμογελάς και όλος μου ο κόσμος ραίνει στην χρυσόσκονη… όλα σαν από όνειρο βγαλμένα μέσα  μου… Πόση ομορφιά είσαι ικανή να προκαλέσεις σε όποιον και αν σε κοιτάξει με αυτό σου το χαμόγελο; Πόση ομορφιά που νομίζουμε ότι δεν υπάρχει πια στο μέσα μας και ότι είχε φύγει μαζί με την αλήθεια του Αγιου Βασίλη… Εκείνη την αλήθεια που μας έπαψε από παιδιά και που μας καλωσόρισε στον κόσμο των μεγάλων με τα 2 μόνο χρώματα…

Σε βλέπω να χαμογελάς και ξαναγεννιέμαι… Όλα τα πιάνω από την αρχή και αναθεωρώ κάθε μέρα τόσα που μέχρι τώρα πίστευα για ιδανικά και αλήθειες… Μόνη μου αλήθεια είσαι εσύ ζωούλα μου… Εσύ που φτιάχτηκες μέσα από τόση αγάπη και ξεκίνησες από το μηδέν για να ολοκληρωθείς μέσα μου στο σώμα  και δίπλα μου στην ψυχή σου… Μόνο μου ιδανικό είναι να γίνεις κάποτε ένας υπέροχος άνθρωπος… και άμα θέλεις να μου μοιάσεις υπόσχομαι να γίνομαι καλύτερη κι εγώ… για εσένα μοναχά ψυχή μου…

Σε βλέπω να χαμογελάς και ζω το όνειρό μου… Ένα ευτυχισμένο μωρό που ήθελα πάντοτε, μου το χάρισε ο Θεός και μαζί του απλόχερη ευτυχία… Ευτυχία που πολλαπλασίασες εσύ ανάσα μου και που στο χαμόγελό σου αγγίζει το ζενίθ της… Ζω μια ζωή που από παιδί ονειρευόμουν, την ζωή της «μαμάς», κι όμως τελικά είναι πολλές φορές πιο όμορφη και δυνατή…

Σε βλέπω να χαμογελάς και θυμάμαι εκείνο το πρώτο σου χαμόγελο… όταν ήσουν μόλις 5 ημερών… Τότε που σου είπα ότι μου χάρισες τον κόσμο στον ερχομό σου κ εγώ με την σειρά μου εκείνη τη στιγμή σου χάρισα τον ουρανό, γιατί στα σίγουρα από εκεί μου είχες έρθει άγγελέ μου… Μου χαμογέλασες τόσο γλυκά κοιτάζοντάς με, σαν να με κατάλαβες και να συναίνεσες στην διαπίστωσή μου… Ναι μωρό μου, ο άγγελός μου είσαι, τότε, τώρα και για όλο μου το πάντα… Κλείνω τα μάτια μου και είσαι εκεί και μου χαμογελάς… Γεμίζεις όλο μου το είναι χαμογελάκι μου…

Σε βλέπω να χαμογελάς και εύχομαι αυτό σου το χαμόγελο ποτέ και για κανέναν λόγο να μην σβήσει από το προσωπάκι σου… Όλα σου τα στενάχωρα να τα αντιμετωπίζεις με αυτό… και ξέρεις… θα σου πω και ένα μυστικό μικρό μου αστεράκι… τα στενάχωρα το φοβούνται το χαμόγελο… όχι ότι δεν θα έρθουνε ποτέ… θα έρθουνε να ξέρεις… αν εσύ φροντίσεις να συνεχίσεις να χαμογελάς ακόμη κι όταν αυτά είναι εκεί, θα δουν ότι μαζί σου δεν μπορούν να τα βάλουν και θα φύγουν, μόνο να μην σβήσεις ποτέ αυτό σου το πανέμορφο χαμόγελο…

Θυμήσου μωρό μου… Το χαμόγελο, η αγάπη και η όμορφη ψυχή, το ξορκίζουν το κακό καρδούλα μου…  Πάντα…

Χαμογέλα αναπνοή μου… Σε ολόκληρο το πάντα…

μαμά Αύρα

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com