Είμαι μαμά δυο παιδιών και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν θεωρείτε φυσιολογικό -τόσο εσείς, αλλά και οι σύζυγοί σας- όταν γυρίζει ο άντρας σας στο σπίτι, να συζητάτε για το πως ήταν η μέρα του, που πήγε, ποιον συνάντησε, αν θα ξαναβγει αργότερα από το σπίτι για κανένα καφε ή ραντεβου με φίλο του κλπ. Όχι σαν… «αναφορά στο λοχαγό», απλά για να γίνεται κουβέντα, από ενδιαφέρον, έτσι για να πούμε κάτι. Και με τη σειρά σας να του λέτε και εσείς τα δικά μου!
Είμαι πολύ περίεργη να δω αν είμαι εγώ το ούφο που τα ζητάω αυτά (προς Θεού, τα ζητάω και όχι τα απαιτώ) ή αν κάνω τόσο λάθος και πρέπει να το παίζω μουγγή και απλά να βλέπουμε τηλεόραση ή να παίζουμε με τα παιδιά χωρίς να μιλάμε (αυτή είναι η άποψη του άντρα μου).
Μπαίνει-βγαίνει στο σπίτι, δε μιλάει, ούτε τα βασικά (καλά, για καλημέρα και καλησπέρα δεν το συζητώ, δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιό του), μόνο «Τι θα φάμε;», «Γιατί δεν πέταξες τα σκουπίδια;» και άλλα τέτοια παρόμοια…!
Για πείτε λοιπόν…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγώ μιλάω πολυ με τον σύντροφό μου καμοια φορά και ανούσια πράγματα κουβέντα να γίνετε. Η αγαπημένη μου στιγμή είναι όταν πέφτουμε για ύπνο και μιλαμε μέχρι να μας πάρει ο ύπνος και αυτό γίνετε καθημερινά σχεδόν. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε στο ίδιο δωμάτιο στο σαλόνι ας πούμε αυτός βλέπει τηλεόραση και εγώ διαβάζω ένα βιβλίο και δεν μιλαμε καθόλου . Έτσι λειτουργούμε εμείς. Το θέμα δεν είναι πόσο μιλάς το θέμα είναι να υπάρχει επικοινωνία στο ζευγάρι και θεωρώ σημαντικό την συζήτηση όσο σημαντικό είναι και το σεξ στην σχέση γιατί και το σεξ εποικοινωνια είναι.. Σεξ συζήτηση και σεβασμός είναι αυτά που κρατάνε την σχέση κατά την γνώμη μου. Αν αυτά έχουν χαθεί τότε δυο περιπτώσεις υπάρχουν η ψάχνεις την λύση στο πρόβλημα η χωρίζεις. Απλάτο κάθε ζευγάρι λειτουργεί διαφορετικά Και πάντα το ζευγάρι ξέρει πότε στην σχέση κάτι δεν πάει καλά. Αυτή είναι η άποψη μου. Για να γράφεις εδώ σημαίνει ότι ξέρεις ότι υπάρχει προβλημα αν δεν μπορείς Ν βρεις την λύση του προβλήματος μόνη σου ζητά την βοήθεια ενός ψυχολόγου η σύμβουλο γάμου .
Me ton andra sou exeis milisei? Ton rwthses kai sou eipe oti to vriskei fisiologiko? An i apantisi tou einai pws etsi einai kai den allazei tote sinexise moni sou gt to spiti den einai xenodoxeio ki esi kathe mera tha marazwneis olo kai pio poli. Episis, auth i sumperifora einai kainourgia? Dld na deis an ipovoskei kati, mporei na xei kapoia oikonomika provlimata pou den gnwrizeis i sthn xeiroteri kapoia sxesi...( euxomai oxi). Mila tou gt einai kai gia sena diskolo fandazomai tha xeis douleies to paidi sou i ta paidia den mporeis na eisai kathe mera me thn anasfaleia auth oti o anthrwpos sou den einai "mazi sou" kai na skeftesai sinexeia kai to mialo sou na einai ekei giati den tha mporeis na leitourgiseis. Euxomai na pane ola kala. Katalavainw giati kai gw exw peripou idia themata.
Ρε παιδια σοβαρά τωρα; Λες κ ειναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι κ όλες οι σχέσεις το ίδιο. Εμείς δε ξέρουμε ούτε εσένα ούτε τη σχέση σου αλλα εσύ η ίδια θα επρεπε να αναρωτηθείς ας πούμε γιατι συμβαίνει αυτο τι γινότανε παλιότερα ποτε άλλαξε τι γινότανε τοτε γιατι, δηλαδή τι τωρα μας ρωτάς ειναι φυσιολογικό;;;; Ε δεν ειναι παω θα μπορούσε να ειναι;;;;
Εαν ετσι εγινε τωρα τελευταια...και δρν ηταν απ τη αρχη ετσι. ..μαζευε λεφτα για διαζυγιο....
και εγω στην ιδια κατασταση κοριτσια.εμενα δουλευει νυχτα χωρισ ρεπο 12 ωρο και σαβ/κο.υπαρχουν φορεσ που δεν μιλαμε καθολου και οταν του πω κατι μου λεει ασε με να ξυπνησω.βεβαια υπαρχουν και οι καλεσ μερεσ που μιλαμε πολυ και παιζει και με τα παιδια.μηπωσ ειναι η δουλεια του δυσκολη και κουραζετε ψυχολογικα;οπωσ λενε και οι περισοτερες κοπελεσ απλα ρωτα τον αν συμβαινει κατι.ψαξε να βρεισ τροπο να μιλατε.εμεισ μιλαμε στισ 5 το πρωι που σχολαει καποιεσ φορεσ.η οταν δουλευει μιλαμε στο τηλ οσο μπορουμε δηλ.
einai o kaliteros mou filos kai eimai i kaliteri tou fili milame , sizitame , pezoume magirevoume katharizoume akoma kai to spiti mazi ( mono otan kano ta polli varia tou spitiou) einai o athropos mou , akoma kai otan malosoume (panta gia asheta) meta gelame gt den antehoume na kratame moutra pano apo 5 lepta ante 10. pos gnt na min eheis epikinonia me ton athropo sou , pan metron ariston omos an doume kamia tenia i diavazoume kati apla kathomaste agalia den einai anagi na milame , alla panta tha me aggaliasei kai tha me filisei otan erthei spiti ap tin doulia kai panta me rotaei pos itan i mera sou moro mou kai to idio kai ego , den xero an tha anteha an itan diaforetika ta pragmata , aloste pos tha ananeoneis ton gamo sou an den antalaseis idees apopseis onira kai polla alla??? pistevo oti prepei na miliseis mazi tou na pate monoi sas gia ena omorfo dipno i kai mia volta kai na tou peis pos niotheis otan kapoios se agapei katalavenei kai alazei gia na se kanei eutihismeni . auto eho mathei toulahiston ego apo ton diko mou gamo , den einai kati akreo pou zitas i epikinonia einai poli simantiki se ena gamo kai poso mallon mesa stin oikogenia, sou euhome ola na pane kala! :)
Εγώ προσωπικά με τον άντρα μου είμαστε μαζί απο το λύκειο και πρόσφατα παντρεμένοι και οσονούπω και γονείς!!! Λοιπόν, μετά απο 11 χρόνια συνύπαρξης έχουμε μάθει και στη σιωπή αλλά και στη συζήτηση. Υπάρχουν μέρες που θα γυρίσει απ' τη δουλειά και δεν θα έχει όρεξη να μιλήσει και δεν θα τον πιέσω γιατί έχω καταλάβει οτι κάποια στιγμή θα έρθει απο μόνος του να μου πει τι έγινε. Όπως αντίστοιχα μπορεί να συμβεί και με μένα! Να μην έχω διάθεση να μιλήσω και να γίνεται σεβαστό. Γενικότερα όμως μιλάμε ανοιχτά! Θέλω αυτά που σκέφτομαι και με προβληματίζουν να τα ξέρει, είτε αφορούν εκείνον είτε όχι. Δεν μπορώ να κατασκευάζω σενάρια στο μυαλό μου χωρίς να ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει! Οπότε τα λέω κι οτι γίνει! Είμαι διατεθειμένη να τσακωθώ, να τσαντιστώ, να φωνάξω αρκεί να φύγει η ένταση που έχω μέσα μου. Δεν θα κρυφτώ...για πολύ, δεν θα προσπεράσω καταστάσεις, δεν θα κάνω τη μουγγή! Άσε που δεν έχω και υπομονή! Όταν κάτι μ' ενοχλεί το λέω! Αυτό σου συνιστώ να κάνεις κι εσύ! Μίλα στον άντρα σου! Προς τι αυτή η συμπεριφορά; Αν το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο φαγητό και τα σκουπίδια να πάρετε μια οικιακή βοηθό!(Λέμε τώρα!) Εσύ, είσαι η γυναίκα του κι η μητέρα των παιδιών του και είστε ισότιμα μέλη της οικογένειας που έχετε φτιάξει κι αν μη τι άλλο δικαιούσαι πολύ καλύτερη συμπεριφορά! Και θα σου πω κι αυτό, αφού διαβάσεις όλες τις συμβουλές μας κάτω απο το κείμενο σου, θα τις φιλτράρεις, θα τις "ζυγίσεις", θα ξανασκεφτείς την κατάστασή σου κι αναλόγως θα πράξεις. Κανείς δεν γνωρίζει το πρόβλημα καλύτερα απο εκείνον που το βιώνει!
Προσκυνω Εισαι μεσα στο μυαλο μου
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ.Η ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ -ΣΧΕΣΕΙΣ {ΕΠΕΙΦΑΝΙΑΚΕΣ}, ΕΙΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥ,ΣΥΖΗΤΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ. ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΕΙ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ.ΨΑΞΕ .ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
εγραψα και πιο πανω αλλα εκλαψε το μωρο και το διεκοψα αποτομα...ελεγα πως με τον δικο μου μιλαμε,αλλα θα σταθω λιγακι στο κειμενο σου...λες πως τον ρωτας αν θα βγει για καφε με φιλους...δηλ. ο αντρας σου βγαινει συχνα για καφε με φιλους και συ καθεσαι με τα παιδια? η αναφορα στον λοχαγο ειναι δικια του ατακα? ετσι ηταν και πριν τον γαμο και τα παιδια ή τωρα τελευταια εγινε? σε ρωταω γιατι μαλλον ο καλος σου εχει διαφορα θεματακια...που πρεπει να τα λυσει...γιατι δεν πατε μαζι για καφε και να κρατησει καποιος τα παιδια? ή να τα παρετε και εκεινα μαζι? αν τον ρωτας ''τι κανει'' και σου λεει ''αναφορα θα σου δωσω'' τοτε, λυπαμαι που το διαβαζεις, αλλα σιγουρα τρεχει κατι...οχι απαραιτητα γκομενικο, αλλα σιγουρα κατι αναμεσα σας εχει ''χαλασει'' και πρεπει να το βρειτε και να το φτιαξετε πριν μια μερα σου πει ''τα μαζευεις και στην μανα σου'' οπως συνεβει σε μια φιλη μας....την μια μερα ειχαν κοσμο στο σπιτι και την αλλη της ειπε '' σου δινω διορια μια εβδομαδα να μαζεψεις το παιδι και να φυγεις''....οποτε, αντι να ρωτας εμας, ρωτα τον ιδιο στα ισα τι τρεχει....
εμεις οχι μονο μιλαμεε αλλα αν ξεχασουμε κατι το λεμε καποια αλλη στιγμη της μερας ..ολο λεμε τι νεααα τι νεαα εχεις κανα νεοο τι εκανες που πηγεςς πως περασες εκει πχ ο αντρας μου μετα την δουλεια μπορει να παει στον κουμπαρο μου η στην τγραπεζα η να μην παει καπου απλα να μουπει τι εγινε στην δουλεια ακομα και πριν ερθει μιλαμε στο τηλ και λεμε τι νεααα στανταρρρ χιχι
Δεν πιστεύω ότι έχεις κάπου λάθος... Ίσως καλό θα ήταν (ένα είναι εφικτό) να έβγαινες μαζί του (έστω για ένα καφέ και χωρίς παιδιά) και να του έλεγες τι ακριβώς σε προβληματίζει... Επίσης δεν δέχομαι κάποια σχόλια που δια΄βασα ότι τα σαββατοκύριακα κάποιοι είναι άλλοι ανθρωποι(συζητίσημοι, να δείξουν ενδιαφέρον κτλ).. Η καθημερινότητα είναι δύσκολη για όλους... Δεν μπορείς να δείχνεις ενδιαφέρον μόνο τα σαββατοκύριακα επειδή τότε διευκολύνεσαι....
Εμένα πάλι είναι πολυλογάς .. σε σημείο να μην αντεχω. Μιλάει συνεχεια και λεει τα ιδια και τα ιδια γιατι καταλαβαινει (πλεον) οτι ενώ κανω οτι τον ακουω σκεφτομαι άλλα. Και αποότι φαινεται του έχουν μοιασει και τα παιδια. Βεβαια απο την αλλη αν ηταν σαν εμενα που δεν μιλαω σχεδον καθολου, θα μιλαγαμε καθε βδομάδα. Οπότε μην στεναχωριέσαι γιατι μπορεί να ειναι του χαρακτηρα του να μην μιλάει . Αν και απο ότι εχω καταλάβει για ολες τις "παραξενιες" των αντρών υπάρχει ένα μονο φάρμακο και μαλιστα θαυματουργο. Το ανέφερε και η Sofia λίγο πιο πάνω.
Και εγώ ζω τα ίδια... Τρομερό!!! Να φανταστείς ακούω δια τηλεφώνου κάθε απόγευμα πως πέρασε τη μέρα του, με κάθε λεπτομέρεια.... Ούτε καν να περιμένει να έρθει σπίτι να μου τα πει... Δια τηλεφώνου και μιλάμε για μια απόσταση 15 λεπτών!! Στην αρχή της συγκατοίκησης μας νόμιζα ότι θα τρελαθώ... Έπερνα τηλέφωνο μια φίλη μου και της έλεγα δε θέλω να πάω σπίτι μου, θα είναι εκεί και θα αρχίσει να μιλάει πριν καν μπω μέσα!!! Το πρωινό δε??? Τι πράγμα κι αυτό, δεν προλάβαινε να ανοίξει το μάτι μου - του και ήταν μες την τρελή χαρά!!! Εγώ με μούτρα, τελικά έμαθε και δεν μου μίλαγε... περίμενε να φύγω για να γελάσει στον εαυτό του!!! ναι ναι καλά ακούσατε... πέρασε ο καιρός, μάθαμε ο ένας τον άλλων, και ξέρεις κάτι πλέον δεν αλλάζω τίποτα επάνω του, των θέλω ακριβώς όπως είναι χαμογελαστός και ομιλητικός πάντα!!! Θα σου πρότεινα να κάνεις ότι έκανε και κάνει ο άντρας μου, άρχισε να μιλάς εσύ, λέγε του τι ακριβώς έκανες όλη τη μέρα, φρόντισε να τρώτε μαζί, κι εγώ μικρό παιδί έχω, την ώρα του φαγητού μετά τη δουλειά (δηλαδή γύρω στις 7 το απόγευμα) είναι η ώρα που το παιδί βλέπει mickey δίπλα μας, ο άντρας μου τρώει και εγώ κάθομαι δίπλα και μιλάμε. Είναι η μόνη ώρα που δεν απαντώ στο τηλέφωνο. Η ώρα του φαγητού είναι ιερή!!! Ξεκίνα, μίλα εσύ!!!
Στη δική μας περίπτωση υπάρχουν τα εξής τινά: Οι καθημερινές είναι πάνω κάτω σαν αυτά που περιγράφεις: εγω μιλάω μιλάω μιλάω κι εκείνος .............. Τα Σαββατοκύριακα είναι ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Μου μιλάει, με πειράζει, με κυνηγάει για σεξ κλπ κλπ. Στην περίπτωσή σας είναι έτσι κάθε μέρα ΚΑΙ τα σαββατοκύριακα; εκεί θα καταλάβεις αν είναι η πίεση της καθημερινότητας λόγω κούρασης και δουλειάς ή λόγω πραγματικού προβλήματος στη σχέση σας...
Τώρα διάβασα όλα τα σχόλια και διαπιστώνω ότι ΠΟΛΥ ασχολούμαστε με το πως θα τους κάνουμε να μας δώσουν σημασία ενώ έπρεπε να είναι απόλυτη και δεδομένη! Σαν να έχουμε κάπως δεδομένο ότι σαν άντρες είναι έτσι και τους αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα όπως είναι. Ενώ εκείνοι αντιθέτως δεν ενδιαφέρονται καθόλου και ούτε θα έμπεναν στην διαδικασία να συζητήσουν αυτό που συζητάμε τώρα! Δηλαδή ναι μεν είναι ένα σημαντικό βήμα Dimitra αυτό που έκανες για να δείξεις στον άντρα σου ότι ενδιαφέρεσαι για αυτά που τον ενδιαφέρουν, αλλά εκείνος τι έκανε για σένα αντίστοιχα? (σαν παράδειγμα σε χρησιμοποίησα για να διατυπώσω τη σκέψη μου.. ο δικός σου μπορεί να έχει κάνει κι εκείνος πράγματα.. εσύ το ξέρεις). Θέλω να πω, ένας άνθρωπος που μπαίνει μέσα στο σπίτι του και αντί να πει μια καλησπέρα (τουλάχιστον) στη γυναίκα του και να δώσει ένα φιλί στο παιδί του (να το πάρει αγκαλια κλπ), μπαίνει μέσα και ρωτάει ένα ξερό: "Τι φαϊ έχει" και αλλάζει δωμάτιο, προφανώς αυτός πρέπει κάτι να κάνει γι'αυτό. Όχι η γυναίκα του. Και (πάλι χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα της Dimitras ως παράδειγμα) γιατί να ενδιαφερθείς εσύ για τα αθλητικά? Αυτός δεν έχει θέμα που δεν βαριέται την οικογένειά του? Εσύ έχεις που δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο? (Και πάλι Dimitra δεν έννοώ εσένα προσωπικά). Εννοώ γιατί μόνο εσύ να προσπαθήσεις να πλησιάσεις τον κόσμο του και να αλλάξεις ενώ εκείνος τον δικό σου τον βρίσκει τόσο βαρετό που ούτε καλησπέρα δεν σου λεει?? Σε μια σχέση δυο ανθρώπων πρέπει και οι δύο να συμμετέχουν. Μόνο με τον ένα δε γίνεται δουλειά. Συμφωνείτε?
Σαν καλα να τα λες, μου φαίνεται
Δεν απαντω επειδη παρεξηγησα την χρηση μου ως παραδειγμα!Να εξηγουμαι!Συμφωνω απολυτα με τα οσα λες.Ετσι θα επρεπε να ειναι. Τι γινεται ομως οταν δεν ειναι; Και μιλαμε για τις περισσοτερες περιπτωσεις δυστυχως. Η μονη ενσταση που εχω στα οσα ειπες ειναι πως, κατα την γνωμη μου παντα,και με τον εναν γινεται δουλεια ή εστω εχεις πολυ καλυτερες πιθανοτητες να τους κανεις δυο στο τελος.Με τον κανενα ομως το καταδικαζεις.Αρα η προσεγγιση εγκειται στο τι εισαι διατεθιμενος να χασεις και κατα ποσον αξιζει φυσικα να το εχεις!Αυτο ειναι κατι που διαφερει κατα περιπτωση.Στην δικη μου περιπτωση αξιζε και αξιζει! :)
Ίσως θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ως πολυδιάστατα όντα που είμαστε, οι μονοδιάστατοι άντρες-σύντροφοί μας δεν μπορούν να κάνουν τους πολύπλοκους συνειρμούς που κάνουμε εμείς. Και ναι, αυτός είναι ένας λόγος (από τους πολλούς) που αξίζει πάντα τον κόπο να έχουμε την ανάλογη ανοχή και να κάνουμε το πρώτο βήμα. Αρκεί να βρίσκει ανταπόκριση!
Το ότι έτσι είναι οι περισσότεροι μαλλον το λέτε για να πείσετε τον εαυτό σας. Εμένα μου φαίνονται αδιανόητα αυτά και πραγματικα στο περιβάλλον μου δεν έχω συναντήσει κανέναν με αυτή τη συμπεριφορά. Στο περιβάλλον των γονιών μου ναι τότε συνέβαιναν αυτά που περιγράφετε. Σε μια σχέση δουλεύουν εξίσου και οι δυο αν κάνει υποχωρήσεις μόνο ο ένας έχει χαθεί κάθε έννοια αμοιβαιότητας. Αυτή είναι η άποψη μου.
Μπράβο!!! Χίλια Μπράβο!! Το μόνο που πρέπει να κάνουμε εμείς ειναι να επισημάνουμε το πρόβλημα. Να του συζητήσουμε να δουμε τι γίνεται κι αν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι. Η προσωπική μου εμπειρία τελικά δεν απέδωσε καρπούς γιατί αποδείχτηκε οτι δεν ήταν διατεθειμένος να χαλάσει τη ζαχαρένια του για τίποτα. Οποτε πήρα διαζύγιο κι εχω ησυχάσει όσο δε φαντάζεστε. Δε λέω φυσικά ότι όλα θα καταλήξουν εκεί προφανώς κι όχι , ουτε εύχομαι ή προτείνω κάτι τέτοιο. Απλα ξέρεις ότι το έχεις συζητήσει οτι γνωριζει το θέμα και το πρόβλημα, κι απο κει και πέρα κοιτα τι θέλει να κάνει με την οικογενεια του...
Καταρχην να σου πω πως δεν εισαι ουφο προφανως!Δεν ειναι ωραια κατασταση,αλλα ακομα κι αν δεν ηταν τοοοοσο σημαντικο,εφοσον σ'ενοχλει και παλι θα σηκωνε συζητηση το θεμα. Ο δικος μου ο αντρας δεν μιλαει γενικα.Τον ξερω απ'οταν ηταν 19 και παντα ετσι ηταν με ολους.Το γεγονος πως συζουμε τα τελευταια 12 χρονια,δεν βοηθαει και πολυ την κατασταση.Ηρθαν φασεις που ενιωθα πως δεν μας εχει μεινει τιποτα να πουμε,περα απο την εκνευριστικη καθημερινοτητα.Αυτο ομως δεν ειχε κανενα ενδιαφερον για κανεναν απο τους 2 μας.Απλα κουβεντα να γινεται.Δεν τον ρωταω σχεδον ποτε για την μερα του.Ουτε εκεινος για την δικη μου.Αν εχει συμβει κατι διαφορετικο ξεκιναμε την κουβεντα μολις μπει απο την πορτα. Στην πορεια καταλαβα πως δεν ειχαμε κοινα ενδιαφεροντα και αυτο ηταν ενα μερος του προβληματος. Προσπαθησα να ασχοληθω λιγο με πραγματα που τον ενδιαφεραν και υπηρξε διαφορα.Πχ εχει τρελα με τα αθλητικα.Εστιασα λοιπον σ'αυτο.Τωρα πια δεν υπαρχει αγωνας -ελληνικος ή ξενος-που δεν θα με φωναξει να δουμε μαζι (και φυσικα να τον σχολιασουμε και να τον αναλυσουμε).Ισως αυτο φαινεται "καπως" αλλα με ευχαριστει οτι με θελει μαζι του και τον ενδιαφερει η γνωμη μου.Νιωθω πως συντηρειται το φιλικο κομματι της σχεσης μας.Δοκιμασε να βρεις κατι απο τα ενδιαφεροντα του που να ταιριαζει σε σενα και δειξε ενδιαφερον.Ισως να σας βοηθησει και εσας. Επιπλεον,ειδα το ποστ μιας μανουλας παραπανω που εγραψε για την αποχη απο το σεξ.Οπως τα λεει ειναι.Στην 1η μας κορη δεν ειχαμε καμια επαφη κατα την εγκυμοσυνη γιατι ενιωθε αβολα και μετα την γεννα δεν ηθελα εγω για 4-5 μηνες γιατι δεν ηθελα να βλεπω το σωμα μου.Αυτο το πραγμα δημιουργει αποσταση.Τωρα στην 2η,παλι τα ιδια,αλλα επειδη η ψυχολογια μου ηταν κουρελι,το συζητησα μαζι του,του εξηγησα πως νιωθω και οτι ασχετα με το γεγονος πως το εχουμε ξαναπερασει και ξερω πως σε 3-4 μηνες θα επιστρεψουμε παλι στα γνωστα μας,χρειαζομαι λιγη παραπανω προσοχη για να μην νιωθω μονη,και παροτι δεν ειναι ουτε ομιλητικος,ουτε διαχυτικος,προσπαθει.Με τον δικο του τροπο,αλλα το κανει.Και για μενα η προσπαθεια μετραει. Δεν γνωριζω τι ακριβως σε αποτρεπει τοσους πολλους μηνες απο το σεξ,ουτε αν εχει κανει καποια κινηση εκεινος την οποια απερριψες εσυ,αλλα δεν νομιζω πως ειναι υγειες για την σχεση σας.Γνωμη μου ειναι να το συζητησεις μαζι του.Δεν ξερεις πως μπορει να το βλεπει εκεινος.Ισως πχ το αντιλαμβανεται ως απορριψη ή οτι εχεις εστιασει στο παιδι και αδιαφορεις για εκεινον.Δεν χανεις τιποτα να το δοκιμασεις.Απο μονο του δεν προκειται να διορθωθει. Φυσικα ειμαστε αλλοι ανθρωποι και δεν δουλευουν ολοι οι τροποι σε ολες τις σχεσεις,απλα σου εδωσα 1-2 ιδεες βαση της προσωπικης μου εμπειριας. Εσυ τον ξερεις καλυτερα και θα επιλεξεις τον τροπο προσεγγισης.Το μονο σιγουρο ειναι πως δεν ειστε το μοναδικο ζευγαρι που περναει τετοια φαση και φυσικα δεν σημαινει οτι ειναι κατι που δεν διορθωνεται εφοσον θελουν και οι 2 να το διορθωσουν.Μην στεναχωριεσαι λοιπον.Θα βρεθει λυση,αρκει να το συζητησετε ανοιχτα. Καλη επιτυχια σε ο,τι αποφασισεις να δοκιμασεις! :)
Ρε παιδιά τώρα διάβασα τα σχόλια!!! Τελικά το ούφο είμαι εγώ μου φαίνεται... Η κάτι δεν κατάλαβα σωστά στο κείμενο της κοπελιάς... Ρε κορίτσια, υπάρχει καμία άλλη που δεν τρελαίνεται να τη ρωτάνε "τι νέα-τι έκανε-που πηγε-που θα πάει" κι αντιστοίχως δε ρωτάει κι εκείνη τον άντρα της γιατί βασικά περιμένει οτι αν κάτι ενδιαφέρον έγινε θα της το πει;;;
θα συμφωνήσω μαζί σου. και γω όταν γυρνάω απ τη δουλειά, θέλω το χρόνο μου, το ίδιο κ ο καλός μου. Άσε που υπάρχουν κ φορές που ένας απ τους δύο μας μπορεί να μην έχει όρεξη για πολλές κουβέντες και είναι απόλυτα φυσιολογικό, δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Όμως - και αναφέρομαι στην κοπέλα που έγραψε το κείμενο - άλλο αυτό και άλλο να μην επικοινωνείτε πουθενά!! Δες πρώτα απ όλα αν όταν μπαίνει σπίτι, αντί για ένα φιλάκι τον υποδέχεσαι με καταιγισμό ερωτήσεων (στη θέση του, θα στράβωνα). Βάλε πρώτα τον εαυτό σου στον τοίχο κ τσέκαρε τον. Αν θεωρείς ότι είσαι οκ απέναντι του, ψάξε, κουβέντιασε τι τον χάλασε, που το χάσατε, δε μπορεί κάτι θα έχει να πει κ αυτός
Χριστέ μου ποσες πολλές είμαστε!!! ο δικός μου σύζυγος μολις γυρίσει απο τη δουλεια μιλαμε για μεγαλη μουγκαμάρα ως προς εμένα. το παιδί μας (1.5 ετων) το ρωταει πως περασε τη μερα του και τι εκανε, εμενα ποτε. μου λεει οτι δεν θελει να λεει και να ακουει τιποτα για τη δουλεια. εμενα αμα μου ερθει μιλαω και λεω τα νεα μου αλλα ειναι καπως σαν μονολογος... για να μιλησουμε πρεπει να παμε για καφε εξω που λογω κρισης και φορτωμενου προγραμματος γινεται 1 φορα στις 2 βδομαδες. τρομερη επικοινωνια???? αλλο αστειο που κανει αμα θελει να μου ζητησει κατι το ζηταει απο το παιδι. δηλαδη του λεει θα μου φτιαξεις ενα καφε. αμα εχω και λιγα νευρα του λεω να σου φτιαξει το παιδι απο αυτο το ζήτησες! δραμα! ομως οσο περιεργο και να σας φανει ετσι ήταν παντα και ετσι τον αγαπησα και τον παντρευτηκα... φοβαμαι οταν μεγαλωσουν τα παιδια και φυγουν τη σιωπη που θα εχουμε
Όχι δεν είσαι ούφο και να μην σκέφτεσαι καθόλου έτσι. Αν είναι δυνατόν να αισθάνεσαι ούφο επειδή ζητάς να έχεις το πιο λογικό και αυτονόητο πράγμα σε μια σχέση: την επικοινωνία!!!! Όχι καλή μου, εσύ είσαι νορμάλ. Ο σύζυγός σου έχει κάποιο πρόβλημα.
Να σου πω κι εγώ ότι εμείς με το αγόρι μου μιλάμε πολύ. Πάντα μιλούσαμε και ήταν και ένα από τα στοιχεία που μας ένωσαν in the first place. Όμως κι ο δικός μου ως κλασικός άντρας δεν μιλάει πολύ. Αυτό δε που μου τσακίζει το νευρικό σύστημα είναι ότι τα πράγματα που δεν τα θεωρεί σημαντικά (πχ. ανάλυση της τάδε μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ή φιλοσοφική θεώρηση του Νεοφιλελευθερισμού κλπ κλπ) βαριέται να τα συζητάει!!! Πολλές φορές δεν αποκρίνεται καν. Δεν απαντάει σε καθημερινές ασήμαντες ερωτήσεις. Τίποτα λέμε. Μιλάω στον βρόντο! Πχ λέω εγώ: "Αγάπη μου δεν είναι πολύ ωραίο αυτό το φουστανάκι της μικρής?" Απάντηση: κενό. Τίποτα. Θεωρεί την ερώτηση τόσο ανούσια που δεν απαντάει καν. Ούτε ναι, ουτε μμμ ούτε όχι.. Τίποτα. Κενό! Σαν να είναι κουφός ένα πράγμα! Μήπως κι ο δικός σου είναι τέτοιο "κουμάσι"? :)
Εγώ νομίζω ότι είναι σύνηθες φαινόμενο ο άνδρας να μην πολυμιλάει και η γυναίκα να θέλει να τα πει όλα με το ν και με το σιγμα...Ίσως όχι σε τέτοιο βαθμό όπως στη περίπτωση σας...Εμένα από μόνος δε λεέι πολλά μόνο αν τον ρωτήσεις - αν δε η απάντηση είναι πάνω από 4 λέξεις θεωρειται πολυλογία! Να πάτε οπωσδήποτε να δείτε το Caveman στο θέατρο μαζί! πόσες αλήθειες θα ακούσεις...Θα λες δεν ειναι μόνο ο δικόσ μου άνδρας έτσι... Αναφέρεται εκεί : Σε μια έρευνα είδαν ότι ο μέσος όρος των λέξεων που λέει ένας άνδρας τη μέρα έιναι 2000 και μια γυνάικα 5000. Οπότε όταν γυρνάει από τη δουλειά το ζευγάρι ο άνδρας δεν μιλάει γιατί τις έχει εξαντλήσει ενώ η γυναίκα έχει υπόλοιπο 3000 λέξεις... Μην ανησυχείς...Σκέψου αν ήταν πάντα ετσι ή αν έγινε τώρα. Αν ισχύει το δεύτερο βρες την αιτία για να μπορέσεις να το διορθώσεις!
"η μέρα του, που πήγε, ποιον συνάντησε, αν θα ξαναβγει αργότερα από το σπίτι για κανένα καφε ή ραντεβου με φίλο του κλπ." ερώτηση: Αυτα τα ρωτάς ένα τη φορά ή όλα μαζί;;;; Γιατί εγώ όταν γύρναγα δεν είχα καμία όρεξη να με ρωτάει κανείς τίποτε... Αν είχα κάτι συνταρακτικόν το έλεγα μόνη μου. Το ίδιο ισχύει και τώρα, και το ίδιο ισχύει για τον άντρα μου. Ποτέ δεν τον ρωτάω τι έκανε, γιατί εγω θα βαριόμουυν να απαντήσω στη θέση του. Κι αν έχει κάτι να μου πει μου το λέει μόνος του. "Ξέρεις, χθες στο μαγαζί ηρθε ο.... και μου πε αυτα..." ή "ειδα τον ταδε στο δρόμο και θα πάμε για καφε"... Απο την άλλη θα είμαι λιγο brutale και θα σου πω οτι ο δικός σου είναι ολίγον γάιδαρος αν γυρνάει και χωρίς να πει τίποτε άλλο ρωτάει μόνο "“Τι θα φάμε;”, “Γιατί δεν πέταξες τα σκουπίδια;” και άλλα τέτοια παρόμοια…!" Κι αν δεν είναι ολίγον γάιδαρος, απλά κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
α, ξέχασα να πω οτι μιλάμε πολύ μεταξύ μας (όταν έχουμε χρόνο και δεν ασχολούμαστε συνέχεια με το μικρό), όχι για το τι κάναμε κάθε μέρα, αλλά για διαφορα θέματα που μας απασχολούν.
πιστευω πως καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και δεν μπορεις (ουτε και πρεπει) να συγκρινεις τον αντρα σου με αλλους. Το θεμα ειναι βασικα αν ηταν παντα ετσι. Αν ναι, τοτε ειναι του χαρακτηρα του προφανως. Αν οχι, τοτε θα πρεπει να προσπαθησεις να αναθερμανετε τα πραγματα. Αφου τα λογια του ειναι δυσκολα τοτε με αλλον τροπο. Κι εμενα ο συζυγος μου δε μιλαει πολυ. Ειναι γνωστο αυτο στις παρεες μας και στις οικιγενειες μας. Δεν εχει την ανεση απο παιδι να μιλησει και αυτο που λεμε "small talk", που ειναι ουσιαστικα αυτα τα λογια που λες εστω απο ευγενια, απο παιδι τα θεωρουσε περιττα. Καπου παλι καλα καταλαβε οτι μπορει να φαινονται περιττα αλλα ειναι βασικο κομματι της ανθρωπινης κοινωνικοτητας κι εστω και με προσπαθεια, μπορει πλεον να μιλησει. Καποιες μερες μας ειναι σαν αυτο που ολες εδω θεωρουν "φυσθολογικο". Καποιες αλλες σαν τις δικες σου. Γενικα να θυμασαι πως οπου δεν πιανουν τα λιγια πιανουν οι πραξεις, μπορει να σας βγει καλυτερα κι ευκολοτερα μια ζεστη αγκαλια κι ενα φιλι. Πιστευω πως μην τον πιεσεις οσο μπορεις, γιατι αυτος μπορει οντως αυτο να το θεωρει περιττο, να σε θεωρησει πιεστικη και να αντιδρασει. Προσωπικη αποψη παντα κι απο προσωπικη εμπειρια μιλαω. Καλη επιτυχια!!
Κι ο δικός μου άντρας δε μιλάει πολύ αλλά για διαφορετικούς λόγους. Επειδή σκέφτεται!Ναι,σκέφτεται πολύ, σε σημείο να χάνεται στις σκέψεις και στους τρελούς συνειρμούς του και πολλές φορές ενώ του μιλάς δε σ'ακούει!Τον δικαιολογώ γιατί είναι ο τύπος του διανοούμενου ένα πράμα, ασχολείται και με το γράψιμο.Θα μου άρεσε βέβαια να μιλάει περισσότερο για τα καθημερινά και τετριμμένα πράγματα όπως εγώ, αλλά το θέμα είναι ότι ουσιαστική επικοινωνία υπάρχει.Ο δικός σου πάντως είναι περίπτωση, μα ούτε καλημέρα;Αν μου επιτρέπεις, θα έλεγα ότι είναι λίγο αγενής, γιατί σου μιλάει μόνο όταν χρειάζεται κάτι.Πρέπει να αντιδράσεις κάπως.
Ti να πω ισως περνατε μια κριση! Το εχω περασει κι εγω με τον αντρα μου, μετα την γεννα για καμποσο καιρο. ΟΛΟ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΑΝ, ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΣΚΩΝΟΜΑΣΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΚΑΝ! ΞΕΡΕΙς ΤΙ ΕΦΤΕΓΕ ΣΕ ΜΕΝΑ? ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΕΡΩΤΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ Κ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΑΝΕΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΣΕΧ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ! ΟΤΑΝ ΞΑΝΑ ΑΡΧΙΣΕ Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΟΛΑ ΞΑΝΑ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ! ΤΩΡΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΦΙΛΑΕΙ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ! ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΙΕΖΕΙς, ΠΡΟΣΕΓΚΙΣΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΑ, ΜΗΝ ΤΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙς ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙς ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ!
θα σε ρωτησω κατι και αν θελεις μου απαντας..για τι διαστημα μιλαμε μετα τη γεννα??..ποσο καιρο δεν ηθελες να κανεις σεξ??ρωταω γιατι μου συμβαινει ακριβως το ιδιο μονο που η μικρη κοντευει τον δεκατοεβδομο μηνα..δλδ μιλαμε για μεγαλο διαστημα..να ανησυχω??αν θεωρεις οτι γινομαι αδιακριτη μη μου απαντας!
Κι εμένα μου συμβαίνει αυτό και (μην τρομάξεις) η κόρη μου πλησιάζει τα 3! Εγώ όμως έχω πρόβλημα ορμονικό (πρόωρη εμηνόπαυση) οπότε κάπως δικαιολογείται. Και ΟΚ δεν τον έχω στην στέρηση τον άνθρωπο (αν και γενικώς "βρισκόμαστε" ΠΟΛΥ αραιά), αλλά εγώ δεν είμαι και σχεδόν καθόλου... κατάλαβες! Μήμπως αντιμετωπίζεις κι εσύ κάτι παρεμφερές? (όχι εμμηνόπαυση... ορμονική διαταραχή πχ...) Θηλάζεις ακόμα? Μην το αφήνεις. Κάνε κάτι.
και γω μετα τις γεννες δεν ηθελα να ξερω καν οτι υπαρχει και το σεξ...θηλαζα κι ολας και δεν ηθελα με τιποτε....οταν μου ηρθε η περιοδος 8 μηνες μετα το 1ο παιδι,τοτε αρχισαν οι ορμονες να επιστρεφουν στην θεση τους...τωρα με το 2ο, ειναι 7 μηνων κι ακομα δεν εχω περιοδο....και φυσικα ο αντρας μου ειναι στην ''νηστεια'' χαχα...ελπιζω συντομα να ξαναγινουμε ''ζευγαρι''...
Τα καθημερινα προβληματα μας κανουν να ξεχναμε τα απλα και καθημερινα. Ισως η στιγμη που προσπαθεις να ανοιξεις κουβεντα δεν ειναι η καταλληλη. Πιθανα οταν ερθει απο τη δουλεια να θελει χρονο να ηρεμησει και να μην μιλαει. Προσπαθησε να ξεκινησεις κουβεντα σε στιγμη που ειναι χαλαρος και ισως καποιο θεμα που πιστευεις οτι θα του κεντρισει το ενδιαφερον, οχι τα τετριμμενα "πως ηταν η δουλεια" και τετοια.
εννοειτε πως δεν εισαι παραλογη.....εγω με τον αντρα μου συζηταμε τα παντα, το παραμικρο.....υπαρχει πολυ επικοινωνια μεταξυ μας.....αυτο που ζητας δεν ειναι εξωπραγματικο....γιατι δεν προσπαθεις να το συζητησεις με τον αντρα σου και να του πεις πως θες να επικοινωνειτε πιο πολυ, να συζητατε πραγματα που συμβαινουν στην καθημερινοτητα σας? Ελπιζω να σε καταλαβει και να ερθετε πιο κοντα....
Ε κοιτα ετσι οπως το λες ακούγεται υπερβολικό αλλα κ ο άντρας σου έλεος που νομίζει οτι μπαίνει! Εμάς έρχεται ο μπαμπάς μας κ λέμε καλησπέρα κ έρχεται κ δινει φίλη κ στις δυο μας. Μετα καθόμαστε κ οι τρεις κ λέμε πως περάσαμε τη μερα μας. Προφανώς θελει λιγο το χρονο του κ εγω το δικο μου αλλα προς Θεού υπαρχει επικοινωνία. Εντωμεταξυ εχουμε μιλήσει κ δυο φορες στο τηλ απο το πρωι αλλα κυρίως για τα βασικά. Συζήτησε με τον άντρα σου, αυτο δεν ειναι καλο, αν χαθεί η επικοινωνία το χάσατε το παιχνιδι. Στο κατω κατω σπιτι του έρχεται οχι σε ξενοδοχείο οπως είπαν κ παραπανω.
Αχ κοπέλΑ μου σαν να περιγράφεις τα δικά μου... Με έχει κουράσει αυτή η κατάσταση. Προσπαθώ εδώ και 12 χρόνια αλλά καμία αλλαγή....
Κορίτσια για κοιτάξτε το λίγο, και το λέω για εσάς που δεν είστε ούφο αλλά δε μιλάτε κιόλας. Για δείτε μήπως μιλάνε κάπου αλλού? Μήπως φιλάνε κάπου αλλού? Όπως είπε και η Όλγα "οικογένεια είμαστε όχι ξενοδοχείο" Μόνος του θα έπρεπε να στα λέει γλυκιά μου, ούτε καν θα έπρεπε να τον ρωτάς.
Σου τα είπαν ήδη οι περισσότερες κοπέλες. Κάτι συμβαίνει... Είτε περνάτε κρίση, είτε κάτι άλλο συμβαίνει. Οπως και να χει συζητα το. Βγες από αυτή τη θέση, δε σου αξίζει. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου !
Δεν είσαι ούφο καλή μου. Εγραψες ότι γενικά δεν μιλάει όταν είναι σπίτι και ότι προτιμά να μην μιλάτε, αν τα κατάλαβα σωστά. Έμενα αυτό με παραπέμπει σε έναν άντρα που απλά υπάρχει μέσα στο σπίτι, που έχει ρουτινιάσει, που έχει χάσει το ενδιαφέρον του και με τον τρόπο του απομονώνεται. Άλήθεια η ερωτική σας ζωή πως είναι; Πότε αρχίσατε να χάνετε την επικοινωνία; Στην ερώτηση γιατί δεν θέλει να μιλάτε, τη λογική απάντηση σου δωσε; Είσαι ΓΥΝΑΙΚΑ όποιος κι αν είναι ο λόγος της απομάκρυνσής του-γιατί δεν πιστευώ ότι παντρεύτηκες έναν άντρα που δεν σου λεγε ούτε καλημέρα-είναι στο χέρι σου να τον επανεφέρεις, να του κινήσεις το ενδιαφέρον είτε ως γυναίκα είτε ως μυαλό. Εύχομαι να πάνε όλα καλά. Φιλικά.
χωρίς να θέλω να σε τρομάξω αλλά πολυ φυσιολογικό αυτό δεν μου ακούγεται,ήταν πάντα έτσι και απλά τώρα που ίσως τον έχεις περισσότερο ανάγκη το κατάλαβες? και μεις κάπου κάπου χανόμαστε αλλά δεν απαγορεύεται να λέμε τα νέα μας ή τι κάνουμε κτλ και βεβαίως ξέρει ο ένας που είναι ο άλλος χωρίς να νιώθουμε καταπίεση... φοβάμαι οτί ή κάτι σου κρύβει ή κάτι του συμβαίνει, ή υπερβάλεις(για να κάνω και τον δικηγόρο του διαβόλου)...καλό θα ήταν να μας πείς αν πάντα ήταν έτσι και αν είναιέτσι με όλους πχ συζητάει τα νέα του με τα παιδία σας ή με τους φίλους του ή γονείς του στο τηλέφωνο κτλ.
ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΧΑΖΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑ ΩΡΑΡΙΑ ΛΟΓΩ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΓΥΡΝΑΕΙ ΛΟΓΙΚΗ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΙΚΡΗ ΡΟΥΤΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ.
Emena pote etsi pote alios!alote ehi poli oreksi kai alote ama ine stresarismenos i stenaxorimenos den milai sxedon katholu!oi adres den ine san emas pu mas aresun oi dialogoi poli..eksartate apo to idos andra vevea...s alous aresi na milane poli..pados kapio 'klidi' tha xi o adras su sto na theli na milisi g ena thema alo pio poli enoo!
λοιπον....εμεις συζηταμε ακομα και οταν βλεπουμε τηλεοραση, τρωμε, παιζουμε με τα παιδια...μιλαμε για ολα, για την δουλεια, για τους φιλους, για την χαζη γειτονισσα, για τις ειδησεις, για το φαγητο, μαλωνουμε γιατι διαφωνουμε κιολας, αλλα βεβαια υπαρχουν και στιγμες μουγγαμαρας οταν ενας απο τους 2 ειναι στον υπολογιστη (καλη ωρα)...
Δυστυχως δεν ειμαστε εμεις τα ουφο! Εμενα τον εχει απορροφησει τοσο η δουλεια που με το ζορι ανοιγει κουβεντα.σκεφτεται τα δικα του! Ας μη σχολιασω τα φιλακια και τις αγκαλιτσες!!! Αυτα μετα τον πρωτο χρονο κοπηκαν!!! Ειναι βαρετα ετσι!!
το ζευγαρι πρεπει να μιλαει για τα παντα!!!!!!ο δικος μου οταν ερχεται απο την δουλεια μου λεει πως περασε η μερα του,τι δουλειες κανανε κτλ κτλ κτλ.εννοειται οτι μου λεει που θα παει και τι θα κανει!οπως και εγω αλλωστε!οικογενεια ειμαστε οχι ξενοδοχειο!
Βρε κορίτσι... Τι άντρας είναι αυτός που δεν λέει ούτε τα βασικά στην γυναίκα του, στην μάνα των παιδιών του? Ομολογώ πως κάτι τέτοιοι τύποι μου σπάνε τα νεύρα. Anyway, είναι απολύτως φυσιολογικό μία γυναίκα ή ένας άντρας να ρωτάει για το πως πέρασε την μέρα του ο/η σύντροφος του, μη σου πω πως είναι αναγκαίο να υπάρχει η επικοινωνία γιατί χωρίς αυτή... Άστα να πάνε. Ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα πάντως.
Αν ειδωθουμε το βραδυ που γυρναει λεμε τα νεα της ημερας κλπ. Δεν ζητας πολλα. Αλλα μια ερωτηση για να την κανεις στον εαυτο σου. Μηπως ηταν παντα ετσι ,απλα τωρα αρχισε να σε ενοχλει; να σου ζησουν τα παιδακια σου...
Εμείς ευτυχώς με τον αντρα μου μιλάμε παραααα πολύ.... Παρ ολο που είμαστε μαζί χρόνια και φαινομενικά δεν έχουμε να πούμε και πολλά!!!! Και κουβέντα και κουτσομπολιό και αγκαλιτσες και φιλακια... Και απ όλα!!! :D
σχεδον ετσι και εγω και μονο να φθγει για να μην εχει γκρινια
να ρωτήσω αν η σχέση σας ήταν πάντα έτσι ή αν έγινε έτσι λόγω ρουτίνας?
Δεν είσαι εσυ ουφο γλυκια μου....κ απο σεβασμό δεν σου λέω ποιος ειναι!!!!!μια χαρά είσαι κ φυσιολογική!!!!κ εμεις μιλάμε για τα παντα κ μάλιστα στεναχωριομαστε όταν δεν προλαβαίνουμε , ετσι εχουμε κανει ενα κόλπο όταν ειμαστε πολυ κουρασμενοι(εχουμε κ τρία μικρα παιδάκια)κοιμόμαστε κ βάζουμε ξυπνητήρι και μιλάμε κάπου μέσα στη νύχτα αγκαλιαζομαστε κ μετα ξανά νανι!!!!προσπαθησε ίσως με αλλο τροπο ...
Απο πάντα ηταν ετσι; Κ πριν τα παιδακια σας; Εγω ειμαι υπερ του να μν χανεται αυτη η επικοινωνια το χαμογελο μολις μπει στ σπιτι, πως περασε η μερα του κ τα σχετικα! Να ρωτας οπως λες κ εσυ απο ενδιαφερον.μην το αφηνεις αδιαφορο.. Θα σε αφησει κ αυτο! Εγω με τν αντρα μου δινουμε (ακομα) σημασια στν λεπτομερεια, με το που μπει στ σπιτι οποιος μπει πρωτος απο τς δυο εχουμε κ ενα φιλακι .. Για να μν χαθει το σασπενς! Πρισπαθησε το εσυ.. Γιατι αμα περιμενεις απο ορισμενους.. Σωθηκες!! Φιλικα!!
Μου λες πως έτσι είναι οι σχέσεις Κι εγώ σου λέω χωρίς εσένα δε ζω..
Έτσι, έτσι...