Ο δύσκολος τοκετός μου
H ιστορία της Θεοδώρας
Παρασκευη 21/11/2008 κανω nst και καταγραφει συσπασεις γεννας. Ο γιατρος μου θα ελειπε 3 μερες και θεωρησε καλο να κανω εισαγωγη για καθε ενδεχομενο, γιατι ειχα και διαστολη 2, αλλα ο τραχηλος ψηλα. Μεχρι την Δευτερα 24/11 ειχα συσπασεις αλλα ο τραχηλος σταθερα, ουτε που ενιωθα πονο, απλα πετρωματα εντονα. Παιρνω εξιτηριο και την επομενη μερα -την Τριτη 25/11- πηγα στο ιατρειο παλι για NST. Με εξεταζει και βλεπει οτι ο τραχηλος αρχισε να εξαλειφεται και θα ξεκινουσε τοκετος συντομα.
Μου λεει «Θα σε κρατησω, αυριο γεννας«
Ελα ομως που εγω αγχωθηκα και ειπα «Δεν θελω, φοβαμαι«
«Καλα» λεει »πηγαινε σπιτι αποψε και οταν ερθει η ωρα σου ελα, αν και θα ερθεις συντομα»
Κατι ηξερε ο ανθρωπος.
Το βραδυ δεν με επαιρνε ο υπνος γιατι ενιωθα σαν να περιμενω περιοδο. Καθε ωρα πηγαινα τουαλετα απο το φοβο μου. Το πρωι 26/11 στις 9 παω τουαλετα και στο σκουπισμα ειδα αιμα… Ωχ ηρθε η μεγαλη μερα! Ξυπναω τον αντρα μου του λεω »Σηκω, γενναω»
»Που το ξερεις;»
»Εχω αιμα»
»Αφου σου ειπε ο γιατρος να μεινεις, δεν τον ακουσες»
«Βρε σηκω να ετοιμαστεις»
Φτασαμε στο νοσοκομειο στις 12 και 12:30 εγινε εισαγωγη και ετοιμασιες (κλυσμα, ξυρισμα). Ηδη ειχα πονους αλλα ανεκτους, αφου ηταν σαν να ειχα περιοδο. Περιμενα εξω με τους δικους μου και δεν καταλαβα ποτε πηγε 5.
Ειχα αρχισει να ποναω περισσοτερο. Με εξεταζει η μαια, 3 διαστολη. Στις 5:20 ημουν στο χειρουργειο. Αρχισε η μαια να ετοιμαζει τα εργαλεια και της λεω »Θα γεννησω τοσο γρηγορα και τα ετοιμαζεις τωρα;»
«Ετσι τα ετοιμαζουμε γιατι ειναι πολλες οι γεννες και πρεπει να ειναι ετοιμα» μου λεει.
Στις 5:40 μου εσπασε ο γιατρος τα νερα και μετα απο λιγο που με εξετασε ειχα 5 διαστολη. Στις 6 λεω τη μαια »ποναω πολυ, νιωθω οτι θελω να σπρωξω»
Ερχεται με εξεταζει, 7 διαστολη. Η αλλη μαια εκεινη τη στιγμη ηταν διπλα στο nst που με ειχαν συνδεμενη και ειπε οτι χαθηκαν οι σφυγμοι του μωρου. Mε γυρναει αριστερα τιποτα, με γυρναει δεξια παλι τιποτα οι πονοι αφορητοι. Η αλλη μαια ειδοποιησε τους γιατρους και ξαφνικα εφτασε ο γιατρος μου, αλλοι 2 γυναικολογοι και μια ειδικευομενη, 3 μαιες και 2 παιδιατροι.
Ηταν 6:10. Μου κανουν υπερηχο και ακουω να λενε »Γρηγορα, χανουμε το παιδι, εγινε αποκολληση πλακουντα»
Η μια μαια και ο ενας γιατρος μου πατουσαν την κοιλια, οι αλλοι 2 μου κρατουσαν τα ποδια και προσπαθουσαν να ανοιξουν απο κατω στα γεννητικα οργανα με τα χερια τους και ο γιατρος μου με αναρροφητηρα να βγαλει το μωρο… Ολα αυτα εγιναν με 7 διαστολη. Για καισαρικη δεν θα προλαβαιναμε. Πονεσα τοσο πολυ, μακαρι να πεθαινα για λιγο…
Στις 6:18 γεννηθηκε το παιδι μου αλλα δεν εκλαιγε, βγηκε σχεδον νεκρο. Αμεσως το ανελαβαν οι παιδιατροι και διασωληνωθηκε. Δεν το ειδα καθολου
Μετα αρχισε το μαρτυριο με το ραψιμο, ημουν ασχημα κομμενη, αφου γεννησα με 7 διαστολη. Πηγα ανανηψη για 2 ωρες που εκει δεν σταματησα να κλαιω, αν και μου ελεγαν ολοι οτι το νινι μου ζει. Οταν εφτασα στο δωματιο τα ματια μου ηταν πρησμενα(και για 2 μερες ακομη). Εβαλα τη μαμα μου να μου ορκιστει οτι ηταν ολα καλα με το παδι και ετσι ηρεμησα λιγο.
Μετα μου εφερε ο αντρας μου βιντεο απο το κινητο και ειδα το γιο μου σε θερμοκοιτιδα να κλαιει. Ηταν κουκλος. 2 μερες μονο εμεινε θερμοκοιτιδα και 5 μερες σε κουνακι γιατι πηρε αντιβιωση προληπτικα επειδη εγω ειχα στρεπτοκοκκο.
Εφυγα απο το νοσοκομειο με αδεια χερια αλλα ευτυχως στις 3/12 τον πηραμε σπιτι.
Ευχομαι να μην συμβει σε καμια αλλη γυναικα!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ευχαριστω πολυ δοξα το θεο ειναι γερος 4,5 χρ. κατερινα πολυ πιθανων να το επαθα και απο τον διαβητη κυησης. αρετη λυπαμε για οτι περασες να ειναι γερα τα παιδακια σου. κι εμενα το δευτερο ηταν η μεγαλη ηταν 15 μηνων. ειχα μπει και 4 φορες εισαγωγη τους 6 πρωτους μηνες. χαλια και η εγκυμοσυνη δλδ. αρετη ποσο ηταν το τεστ απγκαρ στο 1΄? εμενα ηταν 3 και μετα διασωληνωθηκε. το μονο προβλημα ηταν υπερτονια κατω ακρων με λιγους μηνες φυσικοθεραπεια ετοιμος ο μικρος. το καλο ηταν οτι γεννησα σε δημοσιο νοσοκομειο με πολυ καλη μοναδα νεογνων. ετσι καθε 3 ωρες πηγαινα και τον ταιζα απο την 3η μερα και μετα.
Πόσα πέρασες!!! απίστευτο! να χαίρεσαι το παιδάκι σου, ευτυχώς πήγανε όλα καλά!!! σου είπανε γιατι συνέβει αυτό?
Ευτυχώς είναι όλα καλά με το μωρό σου! Δεν είναι όμως άδικη η πλύση εγκεφάλου που μας γίνεται τα τελευταία χρόνια; Αν δεν γεννήσεις φυσιολογικά και δεν θηλάσεις είσαι "κατώτερης ποιότητας" μάνα;
χοχο....Δε νομίζω να έχει σχολιάσει κανείς τις γυναίκες που γεννάνε με καισαρική, αλλά τους γιατρούς που κάνουνε αλόγιστη χρήση αυτών, με το πρόσχημα της επικινδυνότητας. Δεν είναι τυχαίο το τραγελαφικό 51% καισαρικών στη χώρα...
Αγαπητη θεωδορα, ημουν κ γω σε παρομοια κατασταση με την δικη σου....με 7 διαστωλη την τριτη μερα στο κρεβατι τοκετου...εβαλαν 2 φορεσ αναρροφητηρα κ στο τελοσ εχασαν το παιδι....με ετρεξαν στο χειρουργειο η καισαρικη ξεκινησε πριν πλολαβω να ναρκωθω...τελικα απο την δευτερα το πρωι στησ 7 εβγαλαν το παιδακι μου την πεμπτη 7:20 το απογευμα!! ξυπνησα μετα απο 19 ωρες το παιδι μου βρισκοταν στην εντατικη μοναδα 180χλμ μακρια απο μενα...ειχα ραμματα φυσιολογικου τοκετου αλλα κ καισαρικης τομης...καταφερα να τον δω 15 μερεσ μετα που μου τον εφεραν. εχει αναπνεθστικα λογο τησ δυσκολησ γεννασ του. σηκωθηκα απο το κρεβατι μετα απο 55 μερεσ κ συν τησ αλλησ ηταν το 2ο παιδακι μου...το πρωτο ηταν μολισ 11 μηνων...δωξα τον θεο ειμαι καλα κ τα μεγαλωνω γερα!! σημερα ειναι 5 κ 6 ετων!