Καλημερα!
Θελω να σας γραψω για ενα προβλημα που εχω και ισως σας φανει ασημαντο ή χαζο, αλλα εγω έχω χάσει τον ύπνο μου και ομολογώ ότι είμαι ένα βήμα πριν τον ψυχολόγο!
Λοιπόν ας τα παρουμε απο την αρχη. Εχω μία κόρη 2 χρονών. Το πρωι δουλευω και γι’ αυτο έρχεται σπίτι η μαμα μου και την κραταει. Η πεθερά μου δουλευει (στο χώρο του σπιτιου της, εχουν μικρη οικογενειακη επιχειρηση) και για τον λογο αυτο δεν μπορει να τη κραταει το πρωι. Συνεχεια ομως έκαναν παραπονα στον γιο τους γιατι το μωρο βλεπει τη μια γιαγια και οχι την αλλη. Φυσικα τους εχω πει να ερχονται να το βλεπουν οποτε θελουν και καποιες φορες που ειχα λιγη δουλεια το απογευμα, τους ελεγα να ερθουν να την καρτησουν λιγες ωρες. Η γκρινια ομως συνεχιζόταν και μετα απαιτουσαν να μην ερχονται στο σπιτι μας, αλλα να πηγαινουμε το παιδι στο δικο τους (το οποιο ειναι μιση ωρα μακρια απο το σπιτι μας) για να το βλεπουν. Τo πηγαιναμε λοιπον καθε Κυριακη και καθομασταν αρκετες ωρες.
Στη συνεχεια δεν ήταν ικανοποιημένοι ουτε με αυτο και ηθελαν να το αφηνουμε και να φευγουμε εμεις. O αντρας μου ελεγε οτι θελουν να νιωθουν οτι τους εμπιστευομαστε και να το χαιρονται μονοι τους το εγγονι τους. Τελος παντων, το βρηκα ευκαρια να παμε και εμεις καμια βολτα μονοι μας. Τις 2 τελευταιες φορες ομως που το αφησα εκει το παιδι και σε 3 ωρες λεω στον αντρα μου «Παμε να το παρουμε;» Μου απανταει «Οχι, να το αφησουμε αλλες 2 ωρες«. Οταν τον ρωτησα γιατι, νευριασε. Η αληθεια ειναι οτι τωρα τελευταια εχουν και αλλη απαιτηση ως προς τον χρονο που θα το αφηνουμε το παιδι, θελουν το λιγοτερο 5-6 ωρες και οπως μου δηλωσαν, το καλοκαιρι θα μενει εκει ολοκληρη εβδομαδα!
Για να προλαβω καποια σχολια, θελω να πω ότι φυσικα δεν εχω προβλημα να το αφηνω στα πεθερικα μου, αλλα θελω να ειμαι ΕΓΩ αυτη που θα αποφασισει ποτε που ποσο και αν. Εχω αδικο; Πραγματικα νιωθω οτι «μου απαγαγουν\» το παιδι μερικες φορες, με υποστηρικτη παντα τον αντρα μου, που υιοθετει τις απαιτησεις του σαν δικες του ωστε να μη μπορω να πω κατι. Eπισης για να καταλαβετε λιγο περισσοτερο την κατασταση, να πω οτι την τελευταια φορα που αφησαμε τη μικρη εκει, ειπα στον αντρα μου οτι θελω να την παρουμε μια ωρα πιο νωρις απο αυτη που συνηθιζαμε (δηλαδη μετα απο 5 ωρες οχι 6), γιατι θα ερχοταν μια φιλη με το μικρο της σπιτι που μενει σε αλλη πολη και ειχα να τη δω χρονια και παλι θυμωσε και λεει «Αφου ειπαμε οτι θα καθεται στους γονεις μου μεχρι το βραδυ«. Φυσικα και πηγα και την πηρα αλλα δε μπορω καθε φορα να δινω «μαχη» για το ποτε θα παω να παρω το παιδι μου.
Να σημειωσω επισης οτι ουτε στο σπιτι των γονιων μου το αφηνω πολλες ωρες (για να μην πει καποιος οτι μεροληπτω) και επισης οτι στο σπιτι μας δεν εχουν ερθει ποτε τα πεθερικα μου εδω και μισο χρονο παρολο που στη γειτονια μας ερχονται σχεδον καθημερινα και συνεχεια τους καλουμε.
Eιμαι υπερβολικη που με ενοχλει να αποφασιζουν αλλοι με το ετσι θελω oτι δε θα περναω εγω τις Κυριακες με το παιδι μου; Και τωρα πρεπει να αντιμετωπισω και τη γκρινια τους γιατι δεν αφηνω το παιδι μου να κοιμαται εκει το βραδυ… Ειναι υποχρεωση μου και δεν το ξερω; Πως να το αντιμετωπισω οταν γκρινιαζουν και παρουσιαζονται στον αντρα μου σαν «οι καημενοι παππουδες που θελουν να χαρουν λιγο το εγγονι τους παραπανω»; Γενικα ειναι ανθρωποι που δεν εχουν παρεες και ειναι ολο μονοι τους, με αποτελεσμα να θελουν να καλυψουν αυτο το κενο τους με το παιδι.
Ειναι κακο που θελω να περναω ΕΓΩ τον ελευθερο χρονο μου μαζι του, μιας που ουτως η αλλως δουλευω και τη μιση μερα δε το βλεπω; Ειναι κακο που τους λεω αν θελουν να το βλεπουν να ερχονται στο σπιτι μας και φυσικα να τους το αφηνουμε οποτε εχουμε καποια δουλεια και οποτε μπορουμε να πηγαινουμε να τους βλεπουμε; Ειναι κακο που θελω να κανω εγω το προγραμμα του παιδιου μου και οχι καποιοι αλλοι; Πραγματικα πλεον δε μπορω να δω αντικειμενικα την κατασταση γιαυτο και σας γραφω. Περιμενω συμβουλες.
Να προσθεσω οτι συνεχεια η πεθερα μου λεει στη μικρη εσυ «Εδω θα κοιμασαι, τη γιαγια αγαπας, δεν θες να πας στο σπιτι με τη μαμα και τον μπαμπα, εμεις εδω περναμε τελεια και θα μενεις εδω εβδομαδες ολοκληρες τωρα που μεγαλωσες«
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
kalimera (as vaglo kai ego ta apothimena mou hehe mama me dio gious) horis na thelo na dikeologiso ta petherika sou( kai tin simperifora tous)(den tous xero. An den ihes tin manoula sou na se voithai isos hriazosoun tin voithia tous kai na vriskate tropo kai lisi ,kai na evlepes pio thetika to endiaferon tous gia tin eggonoula tous . Gia esena einai ta petherika sou,gia tin koroula sou i giagia kai o pappous tis ,poli simantiki shesi stin tin zois tis :)))
Ειμαι η πρωτη που τη θεωρει πολυ σημαντικη τη σχεση του με τους παππουδες γι αυτο και το εκανα θεμα οταν οσο ηταν μωρο δεν ερχοντουσαν σχεδον ποτε να το βλεπουν γιατι παλι ηταν παρεξηγημενοι που δεν το πηγαινα εκει. Και γιαυτο εστω και τωρα πηγαινω να το βλεπουν. Το κανω και για το παιδι δλδ. Αλλα η απαιτηση να το αφηνω οπωσδήποτε μονο του τις μερες και τις ωρες που τους βολευει ...ε καπως ξεφευγει η κατασταση απο το φυσιολογικο νομιζω.
Ελεος πια με τα κομπλεξικα και εγωκεντρικα πεθερικα, ελεος!!! Και βέβαια δεν εισαι υπερβολικη και σαφεστατα εχεις καθε δικαιωμα και λογο σε οτι αφορα το παιδι σου! Απο οτι καταλαβαινεις, οσο υποχωρητικη,ελαστικη κ ανεκτικη εισαι, τοσο περισσοτερο ανικανοποίητοι γινονται κ ζητούν περισσοτερα! Γιαυτο λοιπον γνώμη μου ειναι οτι πρεπει να επιβαλλεις το δικο σου πρόγραμμα ειτε τους αρεσει ειτε οχι. Κ μεχρι να το εμπεδώσουν ολοι θα ειστε στις κοντρες ναι. Αλλα τουλαχιστον θα χαιρεσαι το παιδι σου οπως το χρειαζεστε κ οι δυο κ θα εχεις απο εκει κ περα το κεφαλι σου ησυχο κ την συνειδηση σου καθαρη!
ακριβως οπως τα ειπες ειναι
KAΛΗ ΜΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΣΟΥ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ. ΑΜΑ ΔΕ ΘΕΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΜΙΑ ΛΥΣΗ. ΟΣΟ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΝ ΕΧΟΥΝΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΟΣΟ ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ. ΡΩΤΗΣΤΕ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙ. ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ. ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ. ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟ... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΡΗΤΕ ΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ..ΧΑΣΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ..
το παιδι ειναι μικρο και προς το παρον δεν εχει προβλημα να πηγαινει γιατι του εχουν αγορασει ενα σορό παιχνιδια και τα κραταν εκει, ποτε δε του τα δινουν στο σπιτι του για να θελει να πηγαινει. Και οταν δε το πηγαινω κλαιγονται που αυτοι οι καημενοι εχουν κανει το σπιτι τους παιδοτοπο και αυτο δεν ειναι εκει....
μιλησες με τον αντρα σου;;;
Μονο το τελευταιο σχόλιο της πεθερας σου τα λεει όλα. Εχεις πολύ δίκιο και μαλιστα εχεις φερθει πολύ σωστα στα πεθερικα σου παρόλο που εκείνοι εχουν αντικειμενικά παραλογες και υπερβολικες απαιτησεις και θελουν να ελεγχουν ο,τι αφορα το παιδί σας. Το κακο ειναι οτι δεν εχεις συμμαχο τον άντρα σου και θα γινει αφορμη για τσακωμούς στο μελλον. Θα ελεγα να ξεκινησεις απο τον άντρα σου και να τον κανεις να καταλαβει την κατασταση ώστε να εχετε ένα κοινο μετωπο. Δυστυχως καποιοι ανθρωποι δεν καταλαβαινουν με τα λογια και την ευγενεια και πιθανοτατα να εχετε ρήξη μαζι τους στο μελλον. Ψυχραιμια και υπομονή!!!
Oι τσακωμοι με τον αντρα μου εχουν αρχισει ηδη. Ξερει οτι οι γονεις του δεν υποχωρουν ευκολα και επειδη δε θελει να χαλασει τη σχεση μαζι τους προσπαθει να με πεισει οτι αυτο που θελουν ειναι αυτο που θελει και αυτος που ειναι ο μπαμπας της υποθεσης και εχει λογο οσο και εγω. Το ξερω οτι καταβαθος ξερει οτι ειναι υπερβολικοι αλλα δε θελει να χαλασει τη σχεση του μαζι τους.
Γλυκιά μου μανούλα πριν πας σε ψυχολόγο έχω να σου πω πως δεν είσαι μόνη εγώ εχω ένα γιο 2 χρόνων και η πεθερά μου μένει από πάνω και η μαμά μου παραδίπλα ένα τετράγωνο κάθε πρωί κρατάει τον γιο μου η πεθερά μου και θέλει να τον κρατάει και για μέρες μήνες χρόνια.Χθες λοιπόν που κατάλαβα πως όχι μόνο διεκδικούν αλλά και το παιδάκι μου γίνετε άλλο παιδί και ακούω λόγια του τύπου άσε ξέρω εγώ να τον ηρεμώ άσε θα τον πάω μια βόλτα αποφάσισα να παραιτηθώ από τη δουλειά γιατί έχουμε γίνει μία οικογένεια όλοι μαζί προσπάθησε όσο μπορείς να μιλήσεις με τον άντρα σου αλλά μην ξεχνάς πως εσύ είσαι η μαμά του. φιλιά