9 μήνες δρόμος!

Θα σας πω και εγω την πορεία της εγκυμοσυνης μου. Εκανα το περιβόητο τεστ μια μερα νωριτερα από την περιοδο και βγηκε… θετικοοοοοοοο!!! Χοροπηδαγα, φωναζα, τραγουδαγα τρελα… Το λεω στον αντρα μου και μου λεει «Τα καταφεραμε;;«

Ναι!!!!

Κανω τον υπερηχο, «Βλεπουμε μια υποψια» λεει ο γιατρος, μιας και ηταν νωρις… Λεω «Γιατρε, υποψια το παιδι μου;» χαχαχα! Δεν εκανα χοριακη, γιατι η υποψια μας ειχε πείσει…

Όλα καλα όλα ανθηρα… Ερχεται η στιγμη της αυχενικης (200 ευρω)

Παω σε ιδιωτικη κλινικη, κανει εκει ενας αγνωστος για μενα γιατρος τις μετρησεις… Βλεπω το μωρο μου και αυτος με τους επιστημονικους ορους του λεει στην γραμματεα του και αυτή γραφει στον υπολογιστη…. Το μονο που καταλαβα ηταν «Ρινικο οστο ορατο» Αχχχχχχχχ, λεω, όλα καλα! Μου λεει κιολας 80% αγορι! Σε ολες τις κοπελες εκει, κλεινανε αμεσως ραντεβου για την β’ επιπεδου, εμενα όμως δεν μου ειπαν τιποτα.

«Μμμμ», λεω «ας ρωτησω…»

– Συγνωμη, β’ επιπεδου ποτε θα κανω;

– Θα μιλησετε με τον γιατρο σας!

Οκ, λεω… Βλεπω τα χαρτια, λεει αυχενικη διαφανεια 3,2mm!!!!! Ok, δεν ηξερα, λεω μια χαρα….Tην άλλη μερα θα επαιρνα και την παπ α και τα τελικα αποτελεσματα…. Παω σπιτι και λεω σε μια φιλη «Όλα καλα, αυχενική 3,2»

Και λεει «Ποσοοοοοοοο;;;; Χριστινακι, πολύ δεν είναι;»

Λεω «Πού θες να ξερω….»

Μπαινω στο ρημαδι το ιντερνετ και διαβαζω ότι οντως ηταν πολύ….

Την άλλη μερα με ξεχασαν και δεν τα εστειλαν τα αποτελεσματα και εγω εκλαιγα… Παρασκευη… Αρα παει το σ/κ στην αναμονη….

Δευτερα πρωι ερχεται ο κουριερ (οποτε τον βλεπω τον μουντζωνω χαχαχαχα), παιρνω τα αποτελεσματα και με σταθερα τρεμαμενο χερι (ξανα χαχα) διαβαζω… Μπουρδες, δεν εβγαζα ακρη με αυτά τα ποσοστα… Καταλαβα όμως το τελος:’’συνισταται ληψη τροφοβλαστη ή αμνιοπαρακεντηση’’

Τρεχω με τον αντρα μου, στο νοσοκομειο, στον γιατρο μου… Της κακομοιρας, πανω από 30 γυναικες με κοιλιες ετοιμες να εκραγουν… Πού να περιμενω;; Ορμαω μεσα φορωντας τα τεραστια γυαλια ηλιου να μην φαινονται τα πρησμενα ματια μου…

– Γιατρε, περιμενετε, βγηκαν τα αποτελεσματα μα δε καταλαβαινω τιποτα…

– Λογικο, δεν εισαι γιατρος… Να δω…

Βαζει τα γυαλακια του, της πρεσβυωπιας και υψωνοντας το βλεμα του, διχως να τα βγαλει μου λεει

– Εχεις δικιο, κατι δεν παει καλα…

Ενιωσα να ιδρωνω, όλα παγωσαν, δεν ακουγα πλεον τιποτα, το φως μου εφυγε… Στηριζομαι στο γραφειο του… Λεω «Χριστινα, μην πεσεις τωρα, πρεπει να ακουσεις…«

Μου λεει «Δεν μου εχει ξανατυχει και η 18 και η 13 να εχει θεμα…. η 21 μια χαρα… Πας για ληψη αμεσα, γιατι εισαι ηδη 13 εβδομαδων…» (μιλαει μια κοπελα που φοβαται την ενεση υ π ε ρ β ο λ ι κ α)

Μου δινει τηλεφωνο της ιδιωτικης κλινικης και καλω από εκει… Μου λεει από εκει ο ιδιος ο γιατρος που κανει την ληψη…

– Ποσο εισαι;

– 13 και 4 ημερων

– Προλαβαινουμε, δεν προλαβαινουμε. Αυριο μπορεις;

– Και τώρα μπορώ!

– Ηρεμησε και ελα αυριο!!

18 εκατοστα ενεση με 5 αναρροφήσεις (600 ευρω). Με κοιταζε ο αντρας μου και του ελεγα «Βοηθεια, σε παρακαλω βοηθεια«

Αντε παει και αυτό… Μετα τα αποτελεσματα… Εεεε σε εμενα επεσαν τα σ/κ όλα και η πρωτομαγια και ολαααααα!!! Κλαμα, σκεψεις τρελες… «Να πεθανω μαζι του» ελεγα «ή μαζι ή τιποτα«

Και εκει, πανω στο κομοδινο μου, ειδα την εικονα της Παναγιας με την οποια αρραβωνιαστηκα και της ειπα «Παναγια μου, εσυ που εισαι μανα πονεμενη, μην με κανεις να πονεσω και εγω, το ονομα του θα είναι το δικο σου ονομα!!!«

Μετα από 10 μερες πηρα τα αποτελεσματα και οοοοοολα καλα…

Μετα ερχεται η β επιπεδου!!!! Παω πλεον αισιοδοξα… Το παιδι μου είναι και με την βουλα κομπλε λεω… Διαγνωση, συνιστάται ντοπλερ, τα νεφρα του πιο μεγαλα από το φυσιολογικο!!!

Παω στον γιατρο μου παλι αναστατη…

– Γιατρε, θελω ενα μηνα να ειμαι καλα, ηρεμη χωρις προβληματα (επαιρνα χαπια για συσπασεις από τον 5ο)

– Ηρεμησε, θα το ελεγχουμε από εδώ…

Αντε και παλι, όλα καλα, τα νεφρα οκ….

2 βδομαδες πριν γεννησω, υπερηχος ρουτινας…. Μια μαυρη σκια.

Λεει ο αντρας μου «Τι είναι αυτό;«

Πεταγομαι «Ρε αγαπη μου το στομαχι του…«

Με κοιταει ο γιατρος και λεει «Δεν είναι, είναι μια μεγαααλη κυστη….«

«Εεεεεεεεεεεεεεεεεε, να παω νανανανανανανανα, γιατρε μου» λεω!!!!

«Θα το ελεγχουμε μεχρι να γεννησεις και μετα θα κανουμε υπερηχο στο μωρο όταν γεννηθει…«

Με τα πολλα, 4 μερες πριν γεννησω η κυστη ειχε εξαφανιστει εξ ολοκληρου!!!!!

….Τριτη βραδυ, μπηκα με πονους και γεννησα Πεμπτη 8:50 το πρωι, μετα από προσπαθειες και χωρις παυσιπονα να κανω διαστολη και αφου ολο το προσωπικο ψιλαφησε, με το γνωστο δακτυλο το πιπι μου καταληξαμε σε μια υπεροχη κατά τα αλλα καισαρικη….

Με μωρο 4200 55cm και ο γιατρος μου ειπε «Περιμενε να βγαλω και την τσαντα την σχολικη από μεσα, γιατι είναι ετοιμος για σχολειο!!!!«

Ηταν πεντακαθαρος και στεγνος… Λεει ο γιατρος «Επρεπε να ειχε βγει από χτες…«

Του λεω «Μπαααααααααα εγω τι σας ελεγα;;«

Σημερα ο Μιχαηλ-Μαριος ειναι ένα υπεροχο παιδι, δικο μου παιδι και στις 29/10 μια μερα μετα το ΟΧΙ θα γινει 4 χρονων (γεννηθηκε 2009)!!! Ευχομαι ο Θεος να εχει αυτόν πανω από όλα καλα και μετα εμενα για να τον καμαρωνω!!!!!

Χριστίνα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com