Λυπάμαι που διάλεξα λάθος πατέρα για εκείνη!
Πριν απο 2 χρονια γνωρισα τον ανθρωπο που μου χαρισε το μεγαλυτερο δωρο στην ζωη μου, αλλα ταυτοχρονο μου εδωσε και τον μεγαλυτερο πονο.. Oμως για αυτον δεν θελω να πω πολλα γιατι πραγματικα δεν αξιζει ΚΑΝ να τον περιγραψω!
Θα πω μονο πως εφυγα απο το σπιτι 6 μηνων εγκυος γιατι με πεταξε εξω, επειδη εμαθα πως ειχε δεσμο με αλλη, ενω εγω ημουνα εγκυος στο αγγελουδι μου. Να σημειωσω πως δεν μενω Ελλαδα! Μενω εξωτερικο μακρυα απο ολους τους συγγενείς και φιλους, οποτε οπως καταλαβαινετε δεν ειχα που να παω…
Με το κοιλιτσακι μου τουρλα εψαχνα να βρω σπιτι να μετακομισω και να φυγω οσο πιο γρηγορα μπορουσα, γιατι απειλουσε πως θα μου κανει κακο, αν δεν εφευγα απο το σπιτι του και εγω πραγματικα φοβομουνα τι θα γινει αν πραγματικα το κανει… Απορουσα πως μπορεσα να παντρευτω ενα τετοιο καθαρμα και να αφησω ολη μου την ζωη στην Ελλαδα και να τον εμπιστευτω, τον σιχαθηκα που κατεστρεψε ολη μου την αγαπη και που τολμησε να αγγιξει αλλη ενω περιμεναμε το αγγελουδακι ΜΟΥ!
Δεν ειχα λεφτα να παω πουθενα. δεν τολμησα να παρω κρυφα απο εκείνον, βρεθηκε μια φιλη και μου δανεισε λεφτα για να φυγω για να μπορω να νοικιασω ενα σπιτι!
Ετρεχα να δω τι δικαιουμαι στην χώρα που ζω γιατι δεν μπορούσα να γυρισω Ελλαδα, οχι γιατι δεν ειχα που να παω ή γιατί οι γονείς μου δεν με ηθελαν αλλα γιατι ντρεπομουνα να φορτωσω τα δικα μου προβλήματα στους δικους δικούς μου ενω ηξερα πως ζουσαν με 800 ευρω τον μηνα 3 ατομα… Πού να πηγαινα και γω με ενα παιδι;
Εψαξα καλα και ειχα πολλα προνόμια εδω! Κουραστηκα αρκετα, εκλαψα αρκετα και πεινασα πολυ μεχρι να παρω λεφτα απο το κρατος
Εφτασα σε τετοια μαυρα χαλια ψυχολογικα που αυτο με εκανε να γεννήσω προωρα…
Σπασανε τα νερα μου στην μεση της νυχτας και εγω να κλαιω υστερικα γιατι ειχα ακομα 1,5 μηνα! Η μικρη μου ερχοταν με το πωπουδακι και επρεπε να μπω χειρουργείο αμεσως! Εκλαιγα και ρωτουσα αν θα είναι καλα και αν θα μπορεσει να τα καταφερει γιατι φοβομουνα πολυ! Ετσι λοιπον με βαλανε μεσα… εφαγα 3 ενεσεις επισκληριδιου γιατι απο το αγχος μου δεν με επιανε τιποτα και την ωρα που αρχισαν να με κοβουν μπορουσα να νιωσω τα πανταααα!! Και ετσι δυστυχώς μου κανανε ολικη, δεν ακουσα ποτε το πρωτο της κλαμματακι κατι που με κανει μεχρι τωρα να κλαιω και να κατηγορω τον εαυτο μου οτι δεν ημουνα αρκετα δυνατη και γενναια για να την συναντησω οταν βγηκε απο την κοιλιτσα μου!
Οταν συνηλθα και με πηγανε να την δω, εκειιιιι εγινε το ελα να δεις απο τα ζουμια.. χαχαχ δεν μπορουσα να την δω γιατι εκλαιγα με λυγμούς… Την περιμενα πως και πως ολους αυτους τους μηνες… Ηρθε το φως μου για να με φώτισει για να με μάθει να βλεπω… ηρθε η χαρα μου για να ζω!!! Το σπλαχνο μου!
Ημουνα μονη μου σε ολα! Με μια φιλη που γνωριζα μονο μερικους μηνες!και ηταν εκει για μενα! Η μανουλα μου ηρθε την επομενη! Μεχρι τοτε οι δικοι μου δεν γνωριζαν… τους ελεγα πως ολα ηταν καλα γιατι δεν ηθελα να τους στεναχωρησω γιατι θα επεμεναν να γυρίσω Ελλαδα και δεν ηθελα! Ηθελα να τα καταφερω να μεινω εδω γιατι ΔΕΝ φορτώνω σε κανεναν αυτα που πρεπει να αντιμετωπίσω μονη! Το κοριτσακι μου γεννήθηκε υγιέστατο και δεν χρειαστηκε οξυγονο ή οτιδήποτε αλλο!
Αυτος ηρθε μια φορα μονο να την δει και εφερε ενα αρκουδακι ως δωρο το οποιο και πεταξα!
Βγηκαμε απο το νοσοκομειο μετα απο ενα μηνα παρακολουθησης γιατι ηταν μικρούλα και δεν μπόρεσε να φαει μοναχουλα της.
Τωρα ειμαστε τελεια και μεγαλωνουμε σιγα σιγα! Τακτοποιηθηκα με το σπιτακι μου και ολα καλα…ε ιναι πολυ δυσκολα γιατι βοηθεια δεν εχω απο κανεναν! 24 ωρες ειμαι μονη μου… Φροντιζω την μικρουλα μου και ειμαι πολυ χαρουμενη και ας ειμαι πολυ κουρασμένη γιατι δεν ξεκουραζομαι ουτε στιγμη γιατι η αληθεια ειναι πως ειναι δυσκολο παιδακι! Δεν με νοιαζει όμως γιατι οσο και να κουραζομαι στο τελος της μερας οταν ξαπλωνω και την χαζευω φευγει ολη η κουραση!
Οτι και να περναω μεσα μου, εκεινη απλα μου χαριζει ενα χαζο μόνιμο χαμογελο στα χειλη μου! Υποσχεθηκα στον εαυτο μου πως δεν θα της λειψει τιποτα… και πως δεν θα αφησω ποτε κανεναν να την πληγωσει! Εγω θα ειμαι και μπαμπας για εκείνη. Δεν θελω τιποτα απο εκεινον γιατι πολυ απλα δεν θέλω ΚΑΝ να γνωριζω αν ζει ή αν πεθανε γιατι δεν σκεφτηκε πότε αυτο το πλασματακι οταν με πεταξε εξω… Οτι και να εγινε μεταξυ μας εκεινη δεν εφταιξε… Δεν της πηρε ουτε ενα δωρο παρα μονο το αρκουδο… Δεν της χάρισε ενα χαδι ακομα και οταν ηταν στην κοιλιτσα μου… αλλα δεν πειραζει ομως γιατι ο Θεουλης ειναι μεγάλος!
Κατηγορω τον εαυτο μου που επέλεξα λαθος πατερα για εκεινη… και της στερω εναν… αλλα ειμαι περηφανη που διαλεξα να της χαρισω μια υγιή οικογενεια με τις δυο μας και με πολλη αγαπη!!!
Παω ομως τωρα γιατι θελω να δωσω ενα ρουφηχτο φιλι στο μπουλουκακι με τα σουφρωμενα ροζουλια χειλακια που κοιμαται διπλα μου…
Μια περηφανη μαμα…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μπράβο σου για τη δύναμη και την αποφασιστικότητά σου. Μην ξεχάσεις τον εαυτό σου! Ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς αλλά μην αποκλείσεις το ενδεχόμενο αργότερα να ξανά κανείς μια σχέση. Επειδή ένας βγήκε σκάρτος δε σημαίνει ότι χάνουμε την ελπίδα μας στους ανθρώπους. Και αν χρειαστείς και ψυχολογική υποστήριξη στη Βόρεια Ευρώπη σίγουρα αν το ψάξεις θα βρεις ομάδες στήριξης και δωρεάν. Στην Αγγλία για παράδειγμα στα Children Centres έχει δωρεν τάξεις για σένα και το μωράκι σου. Να μην ξεχνάς να μιλάς και να ζητάς και έτσι θα ανακαλύπτεις πράγματα και υπηρεσίες που δικαιούσαι, καθώς και ότι δεν είσαι μόνη σου και είναι και άλλοι άνθρωποι στη θέση σου. Καλή τύχη από καρδίας!
τυχερο το παιδι σου που σε εχει μαμα!!!!!!
ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σου αξίζει!!!!!!ειλικρινά δεν έχω λόγια!!!!ο θεός να σε έχει πάντα καλά,να μεγαλώσεις το αγγελούδι σου όπως μπορείς καλύτερα,που πιστεύω ότι με τέτοια μανούλα που έχει θα είναι πολύ περήφανο!!!!να είστε πάντα καλά με υγεία και πάντα με χαμόγελα!!!!
Είσαι ΚΥΡΙΑ έτσι κι η μητέρα μου μας μεγάλωσε μόνη της και τη λατρεύουμε. Μπράβο σου που βρήκες την άκρη μόνη σου και να χαίρεσαι που δεν είσαι Ελλάδα γιατί τουλάχιστον στη Βόρεια Ευρώπη σέβονται και υποστηρίζουν τη μητέρα. Καλή δύναμη!
Επειδή τυχαίνει να ξέρω τέτοιες περιπτώσεις το μόνο που έχω να σου πω είναι : πάλεψε να μείνεις "μακρυα από την πίκρα και την μιζέρια", όταν νιώθεις να σε σκεπάζει αυτό το κύμα, μάζεψε την δύναμη σου, δώσε μία κι ανέβα στον αφρό. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στην κόρη σου. Στο τέλος τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα κι από τα πιο τρελά σου όνειρα. Καρατεκαρισμένο ;) Καλή δύναμη!
Μανουλιτσες μου γλυκες ποσο σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια!!! Δυναμη μου δινουν! Μακαρι και αλλες μανουλες να βρουνε δυναμη και να μην απογοητευονται ευκολα, παντα κατι χειροτερο υπαρχει παραπερα..οποτε ας μην τοβαζουμε κατω!! Να ξερατε ποσες φορες εφτασα στο να λυγισω...να ουρλιαξω για οσα τραβαω...αλλα ΟΧΙΙΙΙ...την επιασα απο τα μαλλια την ζωη...και θα την ξεμαλλιασω λοιπον!!! :) χαχχα
Και οσο για τον τπυποτιθεμενο πατερα, ας τον φυλαει ο θεος γιατι ολα εδω πληρωνονται!!!
Τι να σου πω κοριτσι μου....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!εισαι αξια γυναικα,να σου δινει ο θεος υγεια, δυναμη και κουραγιο να την μεγαλωσεις και να την δεις ολοκληρη κοπελα!!!ευχομαι καποια στιγμη να βρεις και τον αντρα που θα σε εκτιμησει!
Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είσαι πάντα γερή κι ευτυχισμένη κοντά της! Να μη μετανιώνεις για τίποτε: έδωσες την αγάπη σου σε κάποιον που ήταν πολύ λίγος για να την εκτιμήσει... Να μη στενοχωριέσαι για τη γέννα σου, γιατί κάποια πράγματα είναι πέρα από τα χέρια μας -- να χαίρεσαι που το παιδάκι σου γεννήθηκε τόσο γερό (το πήρε από τη μανούλα του!) Κάνεις πολύ καλή δουλειά, συνέχισε έτσι!
να χαίρεσαι τη κορουλα σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!χιλια μπραβο!!!!!!συγκινήθηκα και νευριασα απιστευτα με το υποκειμενο που θελει να λεγετε και αντρας!!!!!!!να ειστε παντα γερεςκαι ευτυχισμενες!!!!!!!εισαι αξια!!!!!μπραβο κοπελα μου!!!
Δεν πειράζει κοριτσάκι μου...μη στενοχωριεσαι....στην τελική δεν φταις εσύ αν αυτός είναι μ.....κας!!!! Ο καθένα σε αυτή τη ζωή πέρνει του αξίζει.....εσύ έχεις την κορακλα σου!!!Να ειστε καλά να χαιροσαστε τη ζωή!!!
Πολλά μπράβο! Είσαι υπεροχή μαμα κ σίγουρα θα το εκτιμήσει κάποιος άλλος που θα αξίζει. Η μικρή σου μπορεί να βρει το πρότυπο του μπαμπά αλλού. Απορώ κ με την άλλη. Ποια παει με άντρα,που χει γυναίκα έγκυο? Έλεος. Αχχχ, κ στο άλλο που,λες πως μετανιωνεις για την γέννα, σε νιώθω τοοοοοσο πολύ. Τα ίδια έπαθα κι εγώ κ έχασα το πρώτο κλάμα,κ πολλές φορές λέω πως έπρεπε να σφίξω τα δόντια κ να αντέξω κάθε πόνο. Αλλά εκείνη τη στιγμη δεν ήμουν σε φάση να το αντέξω ψυχολογικά.
Κοριτσαρα μου μπραβο σου. Να ειστε οι δυο σας καλα και θα πληρωσει ο τυπος το τιμημα. Γιατι υπαρχει Θεος!!!
μπραβο μανουλα!εχεις τον απεραντο θαυμασμο μου! βλεπω οπως λες οτι εχεις τακτοποιηθει,ωστοσο αν μενεις στην φρανκφουρτη της γερμανιας ή στις βρυξελλες, εχω συγγενεις που μπορουν να σε βοηθησουν με χαρα, ακομη και στην ευρεση δουλειας αν θελεις ζητα το μαιλ μου απο την ολιβια
Mπραβο εσυ και η κορη σου ειστε το καλυτερο παραδειγμα για ολους εμας που με την παραμικρη δυσκολια τα παρα ταμε και το μονο που κανουμε ειναι να κλαιμε την μαυρη μας τη μοιρα.Α και κατι αλλο που με συγκινησε ηταν αυτο που ειπες για την κορη σου πως αν και ειναι λιγο δυσκολο παιδακι εσενα σου χαριζει ενα μονιμο χαμογελο-αυτο το χαμογελο να το θυμασαι κοπελα μου σε ολη σου τη ζωη -ειναι το χαμογελο της ευτυχιας.Και δε φταις εσυ για τον λαθος ανθρωπο φταιει αυτος που ηταν πολυ λιγος για σενα και την κορακλα σου.Να ζησετε παντα ευτυχισμενες δυνατες και ενωμενες.ΜΠΡΑΒΟ
πωπω, κι υστερα γκρινιαζουμε καποιοι για τις δυσκολίες μας. Τι αλλο να σου πω εκτος από... respect!!!
Καρδούλα μου, δεν το πιστεύω και δεν εχω ιδεα που βρήκες τέτοια δυναμη και τα πεεασες ολα αυτα μονη σου!! Να σου πω κάτι ;; εισαι μάθημα για μένα γτ ουτε τα μισά δε παιρναω απο σένα και τα βλεπω πιο μαυρα απ οτι εσύ. Ντρέπομαι που το λεω αλλα το δηλωνω. Ειμαι σίγουρη οτι ενας νεος έρωτας ο μοναδικός κ ο ιδανικός σε περιμένει στη γωνία, κανε λίγο υπομονή Μπράβο σου! Χίλια μπράβο!
σε θαυμαζω,για τη δυναμη σου κ το κουραγιο σου...μπραβο σου!!να σου ζησει η κορουλα σου..απολαυσε την ιδιαιτερη σχεση που θα αναπτυξετε μεταξυ σας!!ρουφα καθε στιγμη,που περνας μαζι της,γιατι ειναι ανεπαναληπτη!ολη η ζωη ειναι μπροστα σας!κ για τις δυο μαζι,..για νεες περιπετειες εσυ μαζι με εκεινη κ νεες εμπειριες!θα ειναι δυσκολα,αλλα θα δεις οτι ολα θα τα καταφερεις στο τελος!γι'αυτον(δεν μπορω να τον πω πατερα,λυπαμαι),δεν εχω να πω τπτ.απλα απορω με καποιους..γιατι ξεκινανε κατι κ μετα την κοπανανε?απορω,για κατι τετοιους τυπους(συμπεριλαμβανομενου κ του δικου μου..)σε τι οικογενεια εχουν μεγαλωσει κ τι απωθημενα ειναι αυτα που βγαζουν....υπομονη κ δυναμη! μια μαμα με ενα αγγελουδι 7 μηνων
ΜΠΡΑΒΟ!!!! Αυτο μονο σκέφτομαι για σένα! Άξια !!! Νιώθω περήφανη για σένα κ ας μη σε ξερω. Να είστε γερές δυνατές ευτυχισμένες κ τυχερες απο δώ κ πέρα !
Υπέροχη μανούλα γειά σου! Η δύναμή σου είναι πραγματικά συγκινητική! Δεν φταις εσύ που έδειξες αγάπη να ξέρεις....Το λάθος το έκανε αυτός που σε έχασε κι έχασε και το υπέροχο παιδάκι σου! Πολύ μου άρεσε που λες παντού ΜΟΥ γιατί έτσι είναι...Και με την μαμά ΤΗΣ η κόρη σου θα έχει ότι πραγματικά χρειάζεται για να μεγαλώσει ευτυχισμένη. Θα γεμίσει αγάπη, τόση αγάπη που θα γίνει απλά ένα υπέροχο παιδάκι! Να σου ζήσει, να είστε πάντα καλά και να έχεις πάντα τόση δύναμη μέσα σου...!
Σας ευχαριστω πολυ μανουλες...διαβασα τα σχολεια σας και πραγματικα περνω δυναμη!!!Να μας ζησουν τα αγγελουδια μας ...γερα να ειναι και τιποτα αλλο δεν ζητω!♥
Αχ κοπελα μου!!! ποσα περασες!!! και εγω εξωτερικο μενω μακαρι να ειμασταν κοντα να σου εκανα μια μεγαλη αγκαλια... μπραβο σου!
Μπραβο σου κοριτσι μου. Ολα μπροστα του θα βρει.... Εσυ και το κοριτσακι σου ευχομαι να ειστε παντα καλα και ευτυχισμενες. Μονο χαρες απο εδω και περα....
Μπράβο σου για όλα αυτα που καταφερες.θεωρώ οτι αυτό που σου έκανε είναι ασυγχωρητο αλλά οξέος βλέπει και δίνει στον καθένα αυτό που του αξίζει.να σου ζησει ή μικρή!μια μαμά με 3 λουλουδακια
Να σου ζήσει η κορούλα σου! Σου εύχομαι ο Θεος να σου δώσει δύναμη και κουράγιο τώρα στην αρχή να μεγαλώσεις το κοριτσάκι σου. Αργότερα να δεις που όλα θα πάνε καλύτερα, θα βρεις δουλειά, το παιδί θα πάει σε παιδικό σταθμό και η ζωή σου θα αλλάζει μερα με τη μέρα προς το καλύτερο. Οταν η ζωή σου φέρνει μια στραβή κάπου πιο κάτω σε περιμένει κατι καλό. Να είσαι καλά και να θυμάσαι "Τα καλύτερα έρχονται"
Υπερήφανη μαμά, να μη λυπάσαι. Να παραμένεις με το κεφάλι ψηλά πάντα, όπως στις πιο δύσκολες στιγμές που είναι πια πίσω. Κάθε νέα αρχή και δύσκολη, όμως το βασικό είναι ότι έχεις ένα κοινωνικό "δίχτυ" που σας προσφέρει τα απαραίτητα και - κυρίως - ότι απέδειξες τη στόφα σου εκεί που άλλοι θα έσπαγαν. Μια μεγάλη αγκαλιά (από άλλη μια μαμά, μόνη με τα 2 μικρά της στο εξωτερικό)