Είμαι το κορίτσι του μπαμπά!

Τι να πω; Τι λογια να βρω; Ο δικος μου μπαμπας, η καθημερινη αδυναμια μου!

Τον ευχαριστω που παντα θα μου δωσει μια ζεστη αγκαλια κατι που αλλα προσωπα δικα μου, δε το κανουν… Τον  ευχαριστω που με υποστηριζει εστω και σιωπηλα παντοτε… Τον ευχαριστω που οχι μονο ξερω απλα οτι με αγαπαει, αλλα μου το δειχνει κιολας κατι που το χρειαζομαι πολυ. Ο μπαμπας μου ειναι η αδυναμια μου, ειμαι το κοριτσι του μπαμπα και δε μπορω να φανταστω τη ζωη μου χωρις αυτον. 

Ειναι τοσο δυνατο προσωπο στη ζωη μου, ενα απ’ τα πιο δυνατα και ειναι απ’ τα ελαχιστα ατομα που πραγματικα πιστευουν σε εμενα! Κι εγω πιστευω παρα πολυ σε εκεινον σε οσα εχει κανει, σε οσα εχει καταφερει στη ζωη του οτι κι αν ειναι αυτο. Παντα ηταν πολυ καλος μπαμπας και σινεχιζει να ειναι!!!

Τον ευχαριστω γι’ αυτο το δεσιμο. Τον ευχαριστω για το χαρακτηριστικο του προσωπου που το εχω παντα μαζι μου. Και οσοι με βλεπουν λεω με περηφανεια »Toυ μπαμπα μου ειναι!!’‘ Ναι πιστευω οτι ειμαι ιδια με το μπαμπα!!! Τον αγαπαω τοσο πολυ, μπορει να ειναι και μεσα στα 3 ατομα που αγαπαω περισσοτερο στη ζωη μου!!

Ειναι τοσο καλος και τοσο τρυφερος, οτι χρειαζομαι. Τον λατρευω!!! Μακαρι αν αποκτησω ενα αγορακι να εχει το ονομα του!! Αυτο το λεω με το χερι στη καρδια!! Απο πιο μικρη ακομη το λεω οτι αν αποκτησω καποτε ενα αγορακι, θελω να εχει το ονομα του μπαμπα μου. Μακαρι να εχω αυτη τη τυχη!!! Το θελω παρα πολυ αυτο το ονομα!!!

Σημερα που γιορταζουν οι μπαμπαδες εχουμε ακομη εναν λογο για μια αγκαλια κι ενα ευχαριστω σ’ αυτους τους ανθρωπους… Χαιρομαι που εχω καπου να τα πω, τοσο για τον δικο μου οσο για τον μπαμπα του ανθρωπου που αγαπαω που δεν ειναι εδω με τη φυσικη του μορφη αλλα σιγουρα τον προσεχει και τον προστατευει απο εκει ψηλα… Ο καθενας απο εμας δεν εχει τον δικο του αγγελο;;

Ο ανθρωπος που αγαπαω τον εχει απο μικρο παιδι και τον προσεχει απο καθε κακο καθε στιγμη. Κι αυτος ειναι ο μπαμπας του..

Ο μπαμπας του που για πεντε χρονια ηταν μαζι του και κανανε τοσα ομορφα πραγματα μαζι, που εμειναν μονο ομορφες και γλυκες αναμνησεις αν και αμιδρες αλλα εμειναν.. Ο μπαμπας του που σιγουρα ειναι καθε στιγμη διπλα του και αυτο το πυστευω..Εχω εναν λογο να κοιταξω προς τον ουρανο και να χαμογελασω σημερα, ανταποδιδοντας το γλυκο χαμογελο στη φωτογραφια του μπαμπα του αγοριου μου που ειναι ιδιος!!!

Μονο χαρα για τους μπαμπαδες μας,οπου κι αν ειναι!! Αρκει που υπαρχει αγαπη και ζεστασια!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΜΑΣ!! ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ!!! 

ΥΓ. Μπαμπακα μου σ’ αγαπαω παρα πολυυυ και θελω τοσο πολυ να παμε αυτο το ταξιδι μαζι ξερεις εσυ που σου αξιζει τοσο πολυ μακαρι να τα καταφερουμε να παμε!!!! 🙂 🙂