Ακόμη και τα πιο απλά πράγματα αντιμετωπίζονταν με δυσκολία από τον Fraser Booth.
Το τετράχρονο αγόρι, που είναι αυτιστικό, ένιωθε πολύ εύκολα να πνίγεται από καθημερινά γεγονότα και ξεσπούσε σε κλάματα και θυμό.
Κι έπειτα ήρθε στην παρέα του ο Billy, ο αδέσποτος γάτος. Τον είχε παρατήσει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του και τον είχε περισώσει από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι μια φιλανθρωπική οργάνωση. Ο Billy δεν είχε και το πιο εύκολο ξεκίνημα στη ζωή του.
Από την πρώτη τους συνάντηση, ο Fraser και ο Billy έγιναν αχώριστοι – κι ο γάτος βοήθησε το αγοράκι να βγει απ’ το καβούκι του.
Τώρα, είτε είναι ώρα για παιχνίδι, για ιστορίες ή για ύπνο, ο Billy είναι εκεί να προσφέρει μια καθησυχαστική πατούσα βοηθείας.
Είναι ο πρώτος που διαισθάνεται το πότε ο Fraser αρχίζει να εκνευρίζεται και τον ηρεμεί με το να χώνεται στην αγκαλιά του ή να του γουργουρίζει για να τον ηρεμήσει.
Η μητέρα του Fraser, η Louise, λέει: «Είτε ο Fraser είναι στο σπίτι είτε παίζει στον κήπο, ο Billy δεν είναι ποτέ μακριά. Είναι σα να προσέχει τον Fraser και να βρίσκεται εκεί για να ηρεμήσει τη συμπεριφορά του».
«Πάντα εμφανίζεται όποτε ο Fraser αρχίζει να εκνευρίζεται και δίνει το κεφάλι του στον Fraser καθησυχάζοντάς τον, πρόσφατα μάλιστα, όταν ο Fraser δεν ήταν πολύ καλά, ο Billy κάθισε στην αγκαλιά του όλη μέρα».
«Λένε πως τα ζώα έχουν διαίσθηση, μα ο Billy φαίνεται να γνωρίζει πριν από όλους αν ο Fraser δεν αισθάνεται καλά».
Η κα. Booth, η οποία είναι η μαμά του Fraser και της 15 μηνών αδελφής του Pippa, προσθέτει: «Ακούγεται τρελό, αλλά ο Billy είναι κάτι σαν φύλακας άγγελος για τον Fraser. Η σχέση τους είναι κάτι το πολύ ξεχωριστό».
Ο Fraser διαγνώστηκε με αυτισμό όταν ήταν 18 μηνών αφού η κα. Booth, 38, και ο άντρας της, που εργάζεται ως ηλεκτρολόγος, ο Chris, 43, παρατήρησαν πως δεν αναπτύσσεται το ίδιο γρήγορα με τα άλλα παιδιά της ηλικίας του.
«Ήταν απόλυτα εμφανές σε μένα από νωρίς πως κάτι πήγαινε στραβά» λέει η κα. Booth. «Ο Fraser συνήθιζε να κλαίει όλη την ώρα και δεν αντιδρούσε σε όσα του έλεγα ή στα παιχνίδια που του βάζαμε μπροστά του».
Ύστερα από τη διάγνωσή του, ο Fraser ξεκίνησε να κάνει θεραπεία. Παρόλο που είναι ικανός να μιλήσει στους γονείς του και να τρέξει πέρα δώθε όπως τα παιδιά της ηλικίας του, ακόμη δυσκολεύεται να διαχειριστεί καθημερινά πράγματα, ξεσπώντας σε εκρήξεις θυμού και δάκρυα.
«Κάθε μέρα μπορεί να φανεί πρόκληση για τον Fraser επειδή τα συνηθισμένα πράγματα μπορεί να είναι υπερβολικά δύσκολα για εκείνον», προσθέτει η κα. Booth, η οποία κατοικεί στην περιοχή Balmoral στο Aberdeenshire.
«Δεν βρίσκεται παγιδευμένος στο δικό του μικρόκοσμο – όπως πολλοί άνθρωποι υποθέτουν πως κάνουν οι άνθρωποι με αυτισμό – είναι ένα χαρούμενο αγοράκι, απλά μπορεί να εκνευριστεί ή να αναστατωθεί εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού».
«Για παράδειγμα, αν δει ένα χαρακτήρα στην τηλεόραση που δε συμπαθεί ή αν προσπαθήσουμε να τον κάνουμε μπάνιο χωρίς να το θέλει, συνήθως παθαίνει κρίση».
Από τότε που ήρθε όμως ο Billy από το καταφύγιο προστασίας γατών πριν από 12 μήνες, η συμπεριφορά του Fraser άλλαξε.
«Την πρώτη φορά που πήγαμε τον Fraser να δει τον Billy, ο γάτος κατευθύνθηκε αμέσως προς το μέρος του», προσθέτει η κα. Booth. «Ο Fraser κάθισε στο πάτωμα και ο Billy ξάπλωσε απέναντι με τις πατούσες του στα πόδια του και άρχισε να γουργουρίζει. Ο Fraser είπε: «Αυτός είναι ο γάτος μας, μπορεί να έρθει να μείνει μαζί μας» και έτσι και έγινε».
«Ο Billy άλλαξε εντελώς την οικογενειακή ζωή μας, μας έχει απαλλάξει από το στρες, έχει φέρει ευτυχία και μια ατμόσφαιρα ηρεμίας, είναι απλά απίστευτος».
«Δώσαμε μια δωρεά γύρω στις 30 λίρες στη φιλανθρωπική οργάνωση για να τον πάρουμε αλλά για μας είναι ανεκτίμητος. Κάνει τον Fraser πολύ ευτυχισμένο όλη την ώρα».
πηγή: dailymail.co.uk
Το λεγόμενο "pet therapy". Κάνει θαύματα. Ανοίγει καρδιές και δρόμους.