Εγώ το θέλω, ο άντρας μου όχι. Τι να κάνω;
Είμαι απελπισμένη.
Γέννησα το Μάρτιο το δεύτερο μου παιδί και μόλις έμαθα ότι είμαι πάλι έγκυος.
Ο άντρας μου δεν το θέλει, αλλά εγώ το θέλω.
Με τη συμπεριφορά του έμμεσα μου λέει «Ή θα το ρίξεις, ή θα χωρίσουμε«
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Α.
Ενημέρωση 20/1/14:
Σας γράφω μετά από τόσους μήνες για να σας πω ότι η απόφαση μου ήταν να κρατήσω το μωρακι, δεν θα μπορούσα ποτέ να σκοτώσω μια ψυχούλα, παρόλη την ψυχολογική πίεση που αντιμετώπισα στην αρχή της εγκυμοσύνης μου απο την μεριά του συζύγου μου.
Σε δυο βδομάδες λοιπόν θα γεννήσω το τρίτο μου παιδί ( κοριτσάκι!!!) το οποίο θα ειναι το τέταρτο της οικογένειας (μεγαλώνω και το παιδι του άντρα μου).
Να πω στις μανούλες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα οτι για να αποφασίσεις να κρατήσεις ενα παιδί (να το γεννήσεις και να το μεγαλώσεις) χρειάζεται να έχεις πολλή αγάπη και όχι πολλά χρήματα. Πολλή αγαπη!
Σας ευχαριστώ για την στήριξη!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΟΥ! ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.
MΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙΣ. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΚΑΝΕΣ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ "ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕ" ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΛΙΚΑΣ-ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ. ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ. ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ!!!!
Μπραβο!!! Καλη δυναμη και καλη ανατροφη!! Να ξερεις ο ''μισθος'' σου μπροστα στον Θεο ειναι πολυ μεγαλος!! Και παλι μπραβο σου!! Καλη λευτερια!!
εμενα ο γιατρος μου ειπε οτι οι πιθανοτητες για συνδρομο Νταουν ηταν υψηλες και ομως δεν το εριξα οχι οτι δεν αγωνιουσα για το πλασματακι μου αλλα δεν σκεφτηκα να μπω σε αυτην την διαδικασια και γεννηθηκε μωρο υγιεστατο τι να λεμε τωρα.Το δικο σου μωρο δεν εχει καν προβλημα και τι διλλημα ειναι αυτο .Βεβαια ειναι φονος η εκτρωση και οι τυψεις θα ειναι για παντα.Τις ψυχες αυτες μας τις χαριζει ο Θεος σε μας ειναι δανεικες...μπορεις να προσευχηθεις στην Παναγια να προστατεψει εσενα και το μωρο γιατι ακομη και την πιστη μας στον Θεο την χασαμε ....Βλεπουμε καρκινοπαθεις εγκυες που δεν τα ριχνουν ακου ριχνουν σκοτωνουν γιατι πανω απολα ειναι το μωρακι τους ......Δες πρωτα ενα βιντεο με την εκτρωση εσυ και ο συζυγος και μετα το σοκ θα δεις αλλαγη αν οχι τι να πω..Εγω με τον ανδρα το ειχαμε δει οταν ημασταν ελευθεροι και φοβηθηκαμε και ειπαμε οσα παιδια μας ερθουν θα τα γεννησω.Εδω μια αποβολη που ειχα και επρεπε να κανω την επεμβαση εκλαιγα για τον χαμο λες και εφταιγα εγω.Κοιταξε τα παιδακια και σκεψου εαν δε τα γεννουσες πως θα ηταν .
Σκεφτηκε κανεις οτι ειχανε παρει αντισυλληψη και ολα τα αναγκαια μετρα και ηταν ατυχημα? Δε το διευκρηνιζει η κοπελα οποτε γιατι κανετε υποθεσεις? Δε θα σχολιασω γελοιοτητες τυπου "Κρατα το, θα το δει και θα το αγαπησει". Ο ανθρωπος ηταν ξεκαθαρος. Τωρα, αν η κοπελα θελει να το κρατησει παιρνοντας το ρισκο του να χωρισει, βεβαιως ειναι δικαιωμα της. Μονο στην Ελλαδα και σε κατι μουσουλμανικες χωρες ειναι σαν να μην ειναι η εκτρωση επιλογη. Αν ειναι δυνατον σε ΚΑΘΕ περιπτωση να λετε "Κρατα το" και "Κρατα το". Δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι. Δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες, Ανοιξτε λιγο τα μυαλα σας.
krata to k min ton akous einai to proto tou sok tha perasei.
Ερχομαι,μεσα απο την προσωπικη μου εμπειρια,να σου πω το εξης:ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!Μην κανεις εκτρωση.Ημουν και εγω στην θεση σου πριν 4 χρονια.Ειχα ενα παιδακι 2 χρονων,ενα μωρο 7 μηνων και ανακαλυπτω οτι ημουν εγκυος!Τα πραγματα στο σπιτι ηταν χαλια.Εμενα τα νευρα μου σε ασχημη κατασταση με 2 μικρα παιδια,και ουτε που το σκεφτομουν για τριτο.Ο αντρας μου με το που το εμαθε επαθε σοκ.Οταν τον ρωτησα αν θα με βοηθησει,για να γεννησω και το τριτο,αλλα πλεον χρειαζομουν βοηθεια,ειπε οχι.Ειπε οτι ημουν μονη.Λυπαμαι που τοτε δεν ειπα οτι,εστω και μονη,εγω θα το γεννουσα και αποφασισα να κανω την εκτρωση.Δεν υπαρχει ουτε ΜΙΑ ΜΕΡΑ που δεν το εχω μετανιωσει.Που βλεπω τα παιδια μου και φανταζομαι και εκεινο.Που δεν κλαιω κρυφα.Και ξερεις κατι;Προσφατα στα γενεθλια του γιου μου,γυρισε και μου ειπε" συγνωμη που δεν το κρατησαμε ".Να ξερεις οτι θα το μετανιωσει ο αντρας σου,αλλα πιο πολυ θα το μετανιωσεις εσυ.....Γιαυτο βρες την δυναμη και πατα ποδι.Και μιλα και με δικους σου ανθρωπους.Μπορει να σε βοηθησουν.Εγω αν μιλουσα στους δικους μου πιστευω οτι θα με στηριζαν πολυ.Ευχομαι να παρεις την σωστη αποφαση.
λοιπον δεν γραφω παρα πολυ συχνα αλλα τωρα επρεπε.πολλες κοπελες σας εχουν σχολιασει αλλα για μενα ειναι απαραδεκτο κ μονο που ρωτατε τι να κανετε...1)αν δεν θελατε αλλο παιδακι να παιρνατε αντισυλληψη 2)αν το θελετε εσεις βεβαια το μωρο κ ο συζυγος οχι να του κανετε μια ωραια συζητηση του στυλ ''δεν το εκανα μονη μου οποτε ανελαβε τις ευθυνες σου''.αν κ παλι αρνηθει,σηκωθειτε κ φυγετε.τι να τον κανετε τετοιον αντρα κυρια μου που σας κανει ψυχολογικο πολεμο????? 3)δωστε το μωρο για υιοθεσια. *πλεον η ελλαδα εχει πρωτια στις εκτρωσεις στην ευρωπη*.απορω πωσς σκεφτηκατε να σκοτωσετε το σπλαχνο σας απο τη στιγμη που εχετε γινει ηδη μαμα κ ξερετε πως ειναι.γινομαι λιγο σκληρη?ισως.αλλα πρεπει ΕΣΕΙΣ να τα σκεφτειτε ολα αυτα τωρα.
Έλεος πια. Πού είναι οι διαχειριστές; Δεν θα σταματήσω να σχολιάζω μέχρι να γίνει κάτι επιτέλους μ΄αυτήν την κατάσταση. Αν, λέω, αν η γυναίκα που έστειλε τις τρεις αυτές γραμμές, αποφασίσει μαζί με τον άντρα της να μην φέρουν κι άλλο παιδί στον κόσμο, ΠΩΣ λέτε ότι θα νιώσει έχοντας διαβάσει όλες αυτές τις ψευδοεπιστημονικές μπαρούφες και τις προσωπικές ερμηνείες; Τα χώρισέ τον/ άσ΄τον/ οι άντρες δεν ξέρουν, δεν θα τα σχολιάσω. Το βάθος των επιχειρημάτων με ξεπερνά. Επειδή έχει τεθεί και θα ξανατεθεί το θέμα του τερματισμού κύησης γιατί είναι υπαρκτό, ειδικά στην Ελλάδα που θεωρείται μέθοδος αντισύλληψης (υπερβάλλω, αλλά είμαστε στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως), ζητώ απ΄τους διαχειριστές να χειρίζονται τα σχόλια με περισσότερη προσοχή.΄ Αυτό το σημείο του site, δεν είναι φόρουμ. Τα σχόλια περνούν από έγκριση. Είτε, λοιπόν, θα συμβάλλουν στην παραπληροφόρηση, τον εκφοβισμό και τον εξευτελισμό, είτε θα δημιουργήσουν πεδίο διαλόγου και έγκυρης πληροφόρησης. Ξέρω ότι δεν είμαι μόνη μου σ΄αυτό. Πού είστε οι υπόλοιπες; Πείτε μια κουβέντα γιατί έτσι όπως πάει , όποια επέλεξε να τερματίσει κύηση είναι ένα τέρας που θα σαπίσει στην κόλαση εις τους αιώνας των αιώνων με τον πνευματικό να λέει απ΄τα ουράνια «στο ’λεγα, δεν στο ΄λεγα;». Για την ιστορία, δεν έχω βρεθεί σ΄αυτήν τη θέση ποτέ. Υποστηρίζω, όμως, την επιλογή τόσο για ιατρικούς, όσο και για κοινωνικούς λόγους. Πριν πέσετε να με φάτε, να σας πω πως σε χώρες πολύ πιο -θρησκευτικά και κοινωνικά- συντηρητικές από την Ελλάδα, η νομιμότητα (άρα και σ΄έναν βαθμό το πώς αντιλαμβανόμαστε το γεγονός) της διακοπής έγκειται όχι μόνο με ιατρικούς, αλλά και κοινωνικούς λόγους. Μια απ΄αυτές τις χώρες είναι η Φινλανδία, η οποία έχει κι ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στον κόσμο. Κλείνοντας, να πω πως οι τερματισμοί κύησης στην Ελλάδα φαίνεται να έχουν αυξηθεί τα τελευταία 2 χρόνια, γεγονός που συνδέεται με την κρίση. Οι γυναίκες που επιλέγουν να μην φέρουν κι άλλο παιδί στον κόσμο γιατί δεν μπορούν να το μεγαλώσουν (όπως εκείνες πιστεύουν ότι του αξίζει), δεν χρειάζονται τα φωναχτά κεφαλαία σας γράμματα, τα επικριτικά θαυμαστικά σας, τις γραφικές περιγραφές σας και τις πομπώδεις λέξεις σας. Υποστήριξη χρειάζονται, το νομικό πλαίσιο έτσι ώστε να είναι όσο περισσότερο ασφαλείς γίνεται και πάνω απ΄όλα κατανόηση και ανθρωπιά. Τα «ας πρόσεχαν, ας λουστούν τώρα τις επιπτώσεις» τα λέτε εκ του ασφαλούς. Εμπεριέχουν και κακιούλα. Το χάπι της επόμενης μέρας μην ξεχνάτε σε περίπτωση ατυχήματος.
Συμφωνώ, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση πού πήγε δηλαδή? Είμαστε ξενιστές και μόνον? Κι εγώ μητέρα και ουδέποτε διέπραξα έκτρωση, αλλά τη θεωρώ δικαίωμα. Αλλο το έμβρυο άλλο το βρέφος, πώς να το κάνουμε τώρα. Σε ό,τι αφορά το σχόλιο Rednecks και ρεπουμπλικάνοι, είχα πέσει κάτω και γελούσα με την καρδιά μου. Σεβασμός στην αυτοδιάθεση. Και να ξεχωρίζουμε δυο γαϊδάρων άχυρα. Αλλο το αυγό κι άλλο το κοτόπουλο.
Και να σημειώσω εδώ ότι το έτερο ήμισυ της κυρίας μου φέρνει αηδία, αλλά το θέμα είναι η ίδια πώς αισθάνεται απέναντι στην προοπτική κύησης. Αυτή θα το κυοφορήσει κι αναλάβει, αυτή θα πει την τελευταία λέξη.
να πεις στον αντρα σου πως την ωρα της συλληψης ηταν παρων,υποθετω...οταν λοιπον η συγκεκριμενη απολαυση εχει συνεπειες που ξερει ή την κοβει ή προσεχει ή σαν υπευθυνο ον δεχεται τις συνεπειες..
Πριν γράψω την γνώμη μου θα κάνω έναν πρόλογο. Πριν λίγο καιρό διάβασα στο διαδίκτυο για έναν Σέρβο γιατρό που έκανε λέει ..κάτι χιλιάδες εκτρώσεις. Δεν ενοιωθε όμως τύψεις, γιατί κατά την Μαρξιστική ιδεολογία, που διδάχθηκε στο πανεπιστήμιο, το παιδί πριν γεννηθεί θεωτείται απλώς ένα όργανο της μητέρας, όπως είναι π.χ. το δόντι,το νεφρό κλπ. (Έτσι έμαθα και εγώ γιατί όλοι οι μαρξιστές δεν έχουν την "έκτρωση" για κάτι κακό). Στα επόμενα χρόνια που ανακαλύφθηκε το υπερηχογράφημα και το έμβρυο το έβλεπε πεντακάθαρα σαν έναν ολοζώντανο άνθρωπο,τότε λέει κατάλαβε ότι, όταν έκανε "έκτρωση", σκότωνε ένα ανυπεράσπιστο παιδάκι. Μετανόησε και έγραψε κι ένα βιβλίο. Χτύπα στο Google "Σέρβος εκτρώσεις" και διάβασέ το, θα σε βοηθήσει. Πληροφοριακά τώρα, στην έκτρωση, αφού σκοτώσουν το μωράκι, άλλες φορές το βγάζουν ολόκληρο και το πετάνε σ' έναν καταψύκτη (σ' αυτήν την περίπτωση μπορείς να το ζητήσεις και να το βάλλεις σε μια γυάλα για να το βλέπεις, έτσι σαν σουβενίρ) και άλλες φορές το κόβουν κομματάκια και το βγάζουν (σ' αυτήν την περίπτωση δεν είναι και τόσο όμορφο θέαμα το κομματιασμένο του κορμάκι για να το κρατήσεις). Να γράψω και 'γω την γνώμη μου τώρα. Σ' αυτήν την σελίδα που εσύ έγραψες και ζήτησες γνώμες, και προφανώς την διαβάζεις, θα είδες ότι όλες οι μαμάδες μιλάνε για τα παιδιά τους και το στόμα τους στάζει μέλι και η ψυχή τους ξεχειλίζει από αγάπη και στοργή για τα σπλάχνα τους. Βεβαίως υπάρχουν κι αυτές οι μανάδες, που τον φόνο του ανυπεράσπιστου βρέφους τους τον λένε, "ρίξτο", λες και δεν είναι άνθρωπος, λες και είναι ...δόντι. Εγώ πιστεύω ότι κάθε παιδί είναι δώρο του Θεού και έχει κι αυτό ψυχή, τουτέστιν πνοή του Θεού.Για μένα κάθε σκέψη για "ρίξιμο", είναι σαν να σκέπτομαι πως θα σκοτώσω το σπλάχνο μου. Για μένα μάνα που και μόνον προφέρει την λέξη "ρίξ'το" για ένα αγέννητο βρέφος, δεν είναι μάνα, είναι κάτι άλλο, δεν ξέρω τι. Η μάνα είναι ιερή και έχει την δωρεά από τον Θεό να δημιουργεί ανθρώπους, φοβερό πράγμα, και όχι να σκοτώνει τα παιδιά της. Επί πλέον διαβάζω "και πώς θα μεγαλώσεις ένα ακόμα παιδί". Λες και τα παιδιά είναι θέμα χρημάτων! Αν ήταν έτσι, όλοι οι πλούσιοι θα ήταν πολύτεκνοι. Κι όμως το αντίθετο συμβαίνει, γιατί στην ζωή μας, τα παιδιά μας είναι όλα τα λεφτά, είναι ο πραγματικός μας πλούτος, τα παιδιά μας είναι δώρα του Θεού σε μας, είναι τα πάντα για μας. Αν δεν σ' έπεισα ότι "εκτρωση" είναι η επιστημονική (!) ονομασία του φόνου του μωρού σου, (στην καθομιλουμένη είναι "ρίξ'το"), τότε πάνε σ' ένα σούπερ μάρκετ δόσε 65 λεπτα (τόσο κάνει) και αγόρασε μια γυάλα του μισού κιλού (είναι τόσο μικρός ο ανθρωπάκος που κυοφορείς που χωράει σε μισόκιλη γυάλα) και πες στον γιατρό(???) να μην κομματιάσει τον γυιό σου ή την κόρη σου, και κράτησέ την για ενθύμιο..................Θεέ μου Θεέ μου, .....πόσο χαμηλά ακόμα θα πέσουμε? Συγχωρείστε με σας παρακαλώ, αλλά αρρωστάινω και στην σκέψη και μόνον ότι υπάρχουν μανάδες που σκοτώνουν τα σπλάχνα τους. Πώς μπορούν ? Πώς μπορούν Θεέ μου? Το ίδιο τους το παιδί? Πες τε μου, ...το ίδιο τους το παιδί? Αδυνατώ ...αδυνατώ ...ούτε να το σκεφθώ δεν αντέχω ....δεν το χωράει το μυαλό μου. ....είναι φοβερό... Δεν μπορώ να συνεχίσω ....συγνώμη...
Σχολιάζει και ένας άντρας αυτό το άρθρο και το μόνο που βρίσκει να πει είναι "Η μάνα ... έχει την δωρεά από τον Θεό να δημιουργεί ανθρώπους, ... όχι να σκοτώνει τα παιδιά της"! Και για τον συνυπεύθυνο αυτού του οδυνηρού διλλήματος τσιμουδιά... Τι εύκολα είναι όλα όταν βγάζουμε τον εαυτό μας απ' έξω και μάλιστα όταν θέτουμε τους όρους της συζήτησης έτσι, ώστε ούτε καν θεωρητικά δε θα μπορούσαμε να βρεθούμε στην ίδια δύσκολη θέση! Προς πληροφόρησή σας, και οι άντρες και οι γυναίκες έχουν τη δωρεά να αναπαράγονται, όπως και όλα τα έμβια όντα της φύσης, και φέρουν την ευθύνη της διαχείρισης μιας νέας ζωής εξίσου...
Γεια σας κ. Ελπίδα. Όλα όσα έγραψα, είναι η άποψή μου στο θέμα και δεν είναι και κατ' ανάγκην σωστά. Απλώς εγώ τα βλέπω για σωστά. Θέλω να ξέρεις ότι για μένα η κυοφορία της γυναίκας μου, ποτέ δεν ήταν δίλημμα (μιας και προσπαθούσαμε καιρό να γίνουμε γονείς), αλλά ήταν ευλογία και δώρο Θεού τα παιδιά μας.Και σε καμμιά, ναι, σε καμμιά περίπτωση η κυοφορία μας (ναι πληθυντικός γιατί ήταν και των δυο μας, όπως και συ λες η ευθύνη) δεν ήταν οδυνηρή.Για μένα όποιος θεωρεί τον ερχομό ενός παιδιού και οδυνηρό και δίλημμα, τότε κάτι άλλο δεν πάει καλά μέσα του (αλλά ούτε και έξω του).Επίσης πιστεύω ότι ναι υπάρχουν στην φύση αμέτρητα έμβυα όντα, έμψυχο όμως ον, είναι μόνον ο άνθρωπος, γιατί μόνον εμείς οι άνθρωποι έχουμε την πνοή του Θεού , που είναι η ψυχή μας. Και μην νομίζεις ότι εμείς οι άνδρες μιλάμε μόνον θεωρητικά, όπως λες, αλλά και πρακτικά. Στην περίπτωση της κυρίας ο σύζυγος της, εντελώς πρακτικά της λέει "ή σκοτώνεις το τρίτο παιδί μας ή χωρίζουμε". Για μένα η κυοφορία ποτέ δεν ήταν, όπως λές "δύσκολη θέση", αλλά ήταν ότι καλύτερο στον γάμο μας.Σ' ευχαριστώ πάντως για το σχόλιο σου.
Αντωνη ΜΠΡΑΒΟ σου!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μακαρι ολοι οι αντρες να σκευτοντουσταν σαν εσενα. Δυστυχως μερικοι σκεφτονται διαφορετικα.Αυτοι για μενα δεν ειναι αντρες.ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΔΡΟΙ.Δεν εχουν τα κοτσια να αναλαβουν τις ευθηνες τους.Γιατι ειναι και αυτοι υπευθυνοι και οχι μονο οι γυναικες.Αυτα τα λεω γιατι το προβλημα αυτο το περασα εγω το 2011.Μετα απο δυο υπεροχα αγορακια (15 χρονων και 10 χρονων) εμεινα ξανα εγκυος.Οταν το ειπα στον αντρα μου, μου ζητησε να κανω εκτρωση.Και μονο που το λεω αισθανομαι χαλια.Το κτηνος (γιατι μονο ενα κτηνος θα αντιδρουσε ετσι) βρηκε και γιατρο.Εγω ομως ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΤΟΥΣΑ ΜΙΑ ΑΘΩΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΧΑ. Και αυτο εκανα.Βεβαια του αφησα και καποιο χρονο να το ξανασκεφτει.Αλλα δεν αλλαξε τιποτα.Πηγα και βρηκα γιατρο σε δημοσιο νοσοκομειο και σε ολα ετρεχα μονη μου (ειχα φυσικα και τη μαμα μου) Το Μαρτιο του 2012 ΓΕΝΝΗΣΑ ενα πανεμορφο κοριτσακι.Και παλι ο αντρας πουθενα.Ηρθε μονο για καμια ωρα σαν επισκεπτης για να μην τον κραξουν οι γνωστοι μας. ΤΕΛΙΚΑ............τωρα ειμαστε σε διασταση και δικαστηρια.Ποτε δεν ευχηθηκα να παθει τιποτα γιατι ηταν ο αντρας που αγαπησα και διαλεξα για να κανω οικογενεια.Το μονο που ειπα ηταν οτι θα τον πληρωσει ο θεος.Και ετσι εχει γινει.Με την αποφαση του δικαστηριου και με το οτι τα δυο μεγαλητερα παιδια που εχουν πρασει και αυτα πολλα δεν θελουν οθτε να το δουν.
Κυρία Ειρήνη γειά σας, σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας. Λυπάμαι για όσα περάσατε, από τον (τέως) άνδρα σας. Είναι και το δικό σας πρόβλημα,ένα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπιζουμε οι άνθρωποι στην ζωή μας. Άλλος αντιμετωπίζει θάνατο (φοβερό), άλλος χωρισμό, άλλος βαριές αρρώστιες, άλλος αναπηρίες, κλπ. κλπ. ατέλειωτος ο κατάλογος. Όλα τα προβλήματα για εμάς είναι. Κάνουμε υπομονή , συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση μας και προχωράμε και συνεχίζουμε να ζούμε με τα προβλήματα μας. Η ζωή μας συνεχίζεται. Υπομονή και κουράγιο για όλους μας, έχει ο Θεός, ποτέ δεν εγκατέλειψε κανέναν μας. Πίστη στον Θεό χρειάζεται και απέραντη αγάπη στα παιδιά μας. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Αμφιβάλλω αν είναι άντρας ο συντάκτης. Μα ελάτε τώρα, είναι αστειότητες αυτά τα πράγματα. "Για μένα κάθε σκέψη για «ρίξιμο», είναι σαν να σκέπτομαι πως θα σκοτώσω το σπλάχνο μου." Εγώ, πάντως, καλή μου αρρώστησα με τον τρόπο που μιλάς σε γυναίκες που δεν γνωρίζεις.
Γεια σας κυρία ......(no name), ναι και άνδρας είμαι και παιδιά έχω και τα αγαπώ. Αν εσύ θεωρείς "αστειότητα" το να σκοτώσεις ένα μωράκι, είναι δικάιωμά σου. Όμως σε καμμιά περίπτωση δεν θεωρώ δικαίωμά σου να σκοτώσεις ένα μωρό, μόνον και μόνον επειδή το φέρεις στην μήτρα σου. Ποια νόμιζεις ότι είσαι? Από πού και από ποιόν, πήρες το δικαίωμα να σκοτώνεις ένα εντελώς ανυπεράσπιστο μωρό? Εσύ, που στην πραγματικότητα πρέπει να είσαι ο προστάτης του και ο υπερασπιστής του? ΚΙ όμως γίνεσαι ο φονιάς του. Πες μου λοιπόν πώς απέκτησες το δικαίωμα αυτό? Την υπέρτατη αγάπη που έχει η μητέρα προς τα παιδιά της, την ονομάζουμε "μητρικό ένστικτο", το μίσος και τον φόνο ενός μωρού, πώς μπορούμε να το ονομάσουμε? Έτσι ρωτάω. (Μήπως: απαλλάχτηκα?) Αν είσαι μητέρα, σε παρακαλώ, κάθησε απέναντι απο ένα παιδί σου, κοίταξέ το στα μάτια, αγκάλιασέ το, φίλησέ το και μετά κάθησε και γράψε μου έναν, ναι, έναν μόνον λόγο που θα το σκότωνες. ...Βρήκες έναν λόγο για να το σκοτώσεις? Όχι βεβαίως. Πώς λοιπόν για το ανυπεράσπιστο μωράκι σου βρήκες? Και κάτι ακόμα. Αν ερχόταν ένας και σου έπαιρνε το παιδί σου και το έκανε κομμάτια, τί θα ένοιωθες? Το σκέφθηκες ποτέ? Αν ναι, έτσι νοιώθω κι εγώ για κάθε πατέρα ή μάνα που κομματιάζει το μωράκι του. Γιατί, θέλω να ξέρεις, το μωράκι (συνήθως) πρώτα το σκοτώνουν και μετά το κομματιάζουν για να το βγάλουν από την μήτρα. Σ' ευχαριστω για το σχόλιο σου και συγνώμη αν σε έκανα να αρρωστήσεις. (ΣΗΜ. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε υπερήφανοι για το όνομα μας, εσύ γιατί όχι? Τί "name" είναι αυτό?
Το name μπαίνει αυτόματα όταν δεν βάζεις όνομα. Θα βάλω γιατί μπαίνω πια συχνά στο site.. Καλοσκέψου αυτά που είπες και να πας να τα πεις στο πρόσωπο μιας γυναίκας που στους 5 μήνες, με πρόκληση τοκετού, γέννησε έμβρυο που έπασχε από ανεγκεφαλία. Να τα πεις και στον άντρα της και στον αδερφό της και στη μάνα της και στο άλλο της παιδί. Πήγαινε πες τα και στη φίλη μου που κινδύνευσε η ζωή της από εγκυμοσύνη που έπρεπε να τερματίσει αλλιώς θα κινδύνευε να αφήσει παιδί ορφανό και έναν άντρα ράκος, μαζί με γονείς στην ζωντανή κόλαση. Και, και, και. Έχεις ιδέα πόσες γυναίκες εδώ μέσα τερμάτισαν κύηση για ιατρικούς λόγους; Που μιλάς σαν χασάπης; Δεν είσαι σε κρεοπωλείο κύριε. Υπάρχουν καταστάσεις που υπερβαίνουν την εύκολη ηθική και την ανώνυμη κριτική. Και σου επιστρέφω την ερώτηση: εσύ πώς απέκτησες το δικαίωμα να τσουβαλιάζεις κάτω από γενικολογίες, βρίζοντας και κατακρίνοντας; Και με τί δικαίωμα με πατρονάρεις; Με ξέρεις και από χθες; Δεν φτύνεις τα φλούδια του πασατέμπου,κύριε άσφαλτε, φωτεινέ παντογνώστη και μέγα ανθρωπιστή. Φτύνεις λέξεις δηλητήριο χωρίς να σκέφτεσαι. Ρεπουμπλικάνοι και rednecks όλοι εδώ μέσα, πια;
Γεια σας κυρία ....,θα σας γράψω δυο μικρές ιστορίες πέρα για πέρα αληθινές. 1η.πριν 20 χρόνια μία πολύ γνωστή μου έμεινε έγκυος στο τρίτο τους παιδί (ήταν κορίτσι). Μετά λιγους μήνες οι εξετάσεις έδειξαν πρόβλημα στο έμβρυο. Πολύ ανησυχία, πολύ στεναχώρια. Φεύγουν απ' το νησί και πάνε Αθήνα για καλύτερα.Και εκεί οι εξετάσεις έδειχναν πολύ μεγάλες πιθανότητες το παιδί να γεννηθεί με πρόβλημα.Οι ανησυχίες πια έγιναν απόγνωση, ....φοβερές καταστάσεις. Ο άνδρας της τής έλεγε "'οτι μας δόσει ο Θεός είναι δικό μας", καμμία σκέψη για "πρόκληση τοκετού", διακοπή της κύησης. Αυτή, μέσα στον πόνο της, ζητά την συμβουλη της μάνας της (Παπαδιά η μάνα της). Και η μάνα της τής είπε κάτι ( που όταν το άκουσα, μου έμεινε για πάντα χαραγμένο στην ψυχή μου), "πες μου κόρη μου, αν σήμερα ένα απ΄τα παιδιά σου πάθει κάτι και μείνει ανάπηρο σ' όλη του την ζωή, εσύ θα το σκοτώσεις για να μην υποφέρει?" Κουβέντα γεμάτη νόημα, γεμάτη ζωή. Και η κόρη απεφάσισε. Έτσι για την ιστορία, το κορίτσι σήμερα σπουδάζει στην Κρήτη. 2η, στο χωριό μου ένα ζευγάρι, γνωρίζοντας το πρόβλημα τους, απεφάσισαν να τεκνοποιήσουν. Το πρώτο τους παιδί (αγόρι) ήρθε με παραλυσία. Είναι κατάκοιτο όλα τα χρόνια.Η μάνα το φροντίζει κάθε μέρα και το υπεραγαπά (και ο πατέρας φυσικά).Το φέρνει συχνά στην εκκλησία και το κοινωνεί ο ιερέας. Το δεύτερο ήρθε με πολύ σοβαρή αναπηρία. Παρόλα αυτά (κινείται μόνον με αναπηρικό καροτσάκι) σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Θεσ/νίκης. Εκεί, ο πρύτανης βράβευσε την μάνα της για την τεράστια προσφορά της στα παιδιά της (για την θυσία της ίσως!!). Το τρίτο τους παιδί ήρθε χωρίς κανένα πρόβλημα και τώρα τους χάρισε και το πρώτο εγγονάκι τους. Ποτέ δεν άκουσα παράπονο για την ...μοίρα τους, ούτε απο την ίδια, ούτε από τον σύζυγό της, ούτε από τα παιδιά της.Ιστορίες ζωντανές, πραγματικές.Ίσως και συ ξέρεις κάποιες παρόμοιες ιστορίες, υπάρχουν χιλιάδες. Και για μένα, όχι δεν μιλώ σαν χασάπης, γιατί δεν θεωρώ ότι το παιδί στην μήτρα της μάνας του είναι ένα κομμάτι ..κρέας, όπως άλλοι το θεωρούν, και δεν θεωρώ το μαιευτήριο ως κρεωπωλείο, όχι και πάλι όχι.Επίσης, εύκολη ηθική δεν υπάρχει, ο καθένας μας που θέλει να ζήσει ηθικά, θα περάσει από χιλιάδες κύμματα και απο χιλιάδες πειρασμούς. Το ότι κατακρίνω μια κατάσταση, δεν σημαίνει ότι είμαι και τέλειος. Προσπαθώ όμως κάθε μέρα να γίνω καλύτερος και πιο ωφέλιμος άνθρωπος στην κοινωνία. Τίποτα δεν είναι εύκολο για κανέναν μας.Όταν κρίνω (ισως και λάθος) μια πράξη ως ανήθικη, δεν κρίνω. ούτε πατρονάρω κανέναν. Κρίνω μόνον την πράξη. Αν εσύ έχεις την δική σου "ηθική", δικαίωμά σου. Πολλοί είναι έτσι. Όποιος κάνει μια ανήθικη πράξη, δεν είναι ανήθικος, παρα μόνον ένας άνθρωπος που έπεσε σε μεγάλο λάθος και πρέπει να το διορθώσει και (αν μπορεί) να μην το ξανακάνει. Όποιος όμως, (με χίλιες δυο προφάσεις και δικαιολογίες) δικαιολογεί μια ανήθικη πράξη του ως "καλώς γινόμενη", τότε αυτός ναι είναι ανήθικος. Άποψή μου βεβαίως. Με το "άσφαλτος" δεν ξέρω τι εννοείς, ούτε με το "ρεπουμπλικάνος". Χάρη σε σένα όμως έμαθα τι σημαίνει "redneck" (κοκκινολαίμης), χωρίς πάλι να ξερω τι εννοείς. Σ' ευχαριστώ πάντως που με σχολιάζεις, θα με βοηθήσει να δω και την "άλλη πλευρά". Δεν είμαι "ο καλύτερος", αλλά θέλω να γίνω "καλύτερος" στην ζωή μου. Προσπαθώ.
Απο τη στιγμη που εσυ το θελεις απλα το κρατας. Ειναι πολυ σοβαρα τα επακολουθα μιας εκτρωσεις απο καθε αποψη, ποσο μαλλον τα ψυχολογικα σε μια γυναικα που στην πραγματικοτητα θελει τη ζωη που κυοφορει. Δεν νομιζω πως θα σε χωρισει. Νομιζω πως θα το αγαπησει οταν το γνωρισει. Προστατεψε το. Απλα.
διαβασα μια ιστορια για μια γυναικα που εμεινε εγκυως στο 4ο παιδι αλλα σκεφτονταν οτι θα δυσκολευτουν με τον αντρα της να μεγαλωσουν 4 παιδια κ δεν ηξεραν τι να κανουν. Καποιος λοιπον τους εθειξε το εξης διλημα: μπορουσαν να δωσουν το τριτο παιδι τους και να γεννησουν το 4ο οποτε ετσι θα ειχαν 3 κ δε θα "ερειχναν" το 4ο, οποτε ολα καλα! λιγο ακραιο αλλα δειχνει την πραγματικοτητα νομιζω
Αν η συμπεριφορά του είναι ΚΑΘΕΤΗ όπως λές και σημαίνει Ή ΤΟ ΡΙΧΝΕΙΣ ή ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ, τότε να του απαντήσεις κι εσύ με τσαμπουκά ότι ΑΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕ & ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΑΠΕΞΩ!!!!!! Τι είναι αυτό πάλι; Εκβιασμός; Μετά από δύο παιδιά και μάλιστα το ένα μωρό τι προσπαθεί να σου κάνει? Να σε τρομοκρατήσει; Αυτό είναι πολύ ... τέλος πάντων δε θα πω τίποτα παραπάνω γιατί με δύο προτάσεις που έχεις γράψει, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική & συγνώμη μπορεί να τον έχω παρεξηγήσει. Όμως με έχει εκνέυρισε ΠΟΛΥ η στάση του!! Εκτός αν αντέδρασε έτσι από πανικό!!! Σε αυτές τις περπτώσεις δεν μπαινει τελεσίγραφο, αλλά αν επιμένει, κι εσύ το θέλεις το παιδί, τότε θα σε συμβούλευα να κάνεις αυτό που νομίζεις καλύτερο για σένα!!! Εσύ βέβαια ξέρεις τι αντοχές έσυ και πόσο εύκολο θα είναι όλο αυτό... Πάντως... το σίγουρο είναι ότι... ΑΝ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ, ΘΑ ΤΟΝ ΜΙΣΗΣΕΙΣ ΠΟΛΥ ΓΙ ΑΥΤΟ!!!!! και σίγουρα κάποια στιγμή θα ρθει και ο χωρισμός ούτως ή άλλως!!!! η κατάσταση θέλει ψυχραιμία, συζήτηση και κοινή απόφαση! Δε θα είστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που δυσκολευτείτε να μεγαλώσετε 3 παιδιά!!!
ειμαι καινουργια στο ολο θεμα εδω και συμμετεχω με πολλη χαρα ομως με ξαφνιαζει δυσαρεστα οι χαρακτηρισμοι οι ασχημοι που χρησιμοποιουνται απο καποιους προς οσους γραφουν. η ανωνυμια δε σημαινει οτι μπορω και να μη σεβομαι τον αλλον και τις αποψεις του . ή να μπορω να κρινω μια γυναικα που ζητησε τη γνωμη ανθρωπων. δικαιωμα της . συμφωνω με το bulling που γραφτηκε. φοβομαστε για τα παιδια μας μην υπαρξουν θυματα στο σχολειο και εμει τι κανουμε ως ενηλικες. καλο θα ηταν να διατηρουμε τους κανονες διαλογου και συζητησης και μεσω του ιντερνετ. θα μιλουσαμε ετσι κατα προσωπο .??
@olivia Μα, σπάνια θα μιλήσει κάποιος ουδέτερα, ειδικά σε τέτοια θέματα. Είχες γράψει κάποια στιγμή ότι το μπλογκ είναι το μεγαλύτερο με διαφορά. Πέρα από τη χαρά της επιβράβευσης, αυτό συνεπάγεται και αντίστοιχα μεγάλη ευθύνη. Δεν βλέπω η κυρία που έστειλε το κείμενο να παρακαλάει, αλλά και να παρακαλούσε, την τελική επιλογή και την ευθύνη την έχεις εσύ ούτως ή άλλως. Σκέψου ότι όταν κάποιος απευθύνεται στη μάζα για κάτι τόσο σοβαρό, πιθανότατα να επηρεάζεται και απ΄τις απόψεις τρίτων. Αυτοί οι τρίτοι είναι παντελώς άσχετοι με τη ζωή του. Κάνε μια μικρή έρευνα. Μόνο το word θα χρειαστείς για να δεις πόσες φορές χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες λέξεις. Πλέον, δεν μιλάμε για έκφραση απόψεων, αλλά για ψυχολογικό εκβιασμό. Δεν είμαι δα και τόσο μοναδική ώστε να είμαι η μόνη που πονάει για τον άλλον όταν τον αποκαλούν φονιά και αμαρτωλό. Εσύ, δηλαδή, νιώθεις καλά με αυτούς τους χαρακτηρισμούς; Ως άνθρωπος, νιώθεις καλά να βρίζουν έτσι μια γυναίκα; Για να κλείνω, όταν μιλάμε για εκφοβισμό μάς έρχεται στο νου το σχολείο και το παιδί μας. Ξεχνάμε ότι το bullying είναι ιός που προσβάλλει και τον ενήλικα. Σ΄ένα μικρόκοσμο με ιδιαιτερότητες* όπως αυτός εδώ, θα έπρεπε να υπάρχουν κανόνες. Το αν γίνεται αυτό και πως, είναι δική σου δουλειά, αποτέλεσμα της ευθύνης που φέρεις ως διαχειρίστρια. Μπορείς να πειραματιστείς. Το έχεις κάνει και στο παρελθόν όταν έβγαιναν οι χατζάρες ακόμη και σε εσένα προσωπικά. * αναφέρομαι στο ρόλο μας ως μητέρες και γυναίκες και στην ανωνυμία Μην ξεχνάτε, υπάρχει και το χάπι της επόμενης ημέρας. Ενημερωθείτε.
Δεν υπάρχει χειρότερο για τον οργανισμό απο το χάπι της επόμενης ημέρας ! Ενημερωθείτε....
Ενώ δηλαδή οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες - και ενδεχομένως οι εκτρώσεις- ειναι καλύτερες επιλογές έναντι του χαπιού???
Ναι, ενημερωθείτε: από τον γυναικολόγο σας. Αποτρέπει τη σύλληψη, δεν τη διακόπτει. Υπάρχουν ακόμα γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει αυτή η ασφαλής επιλογή και πώς λειτουργεί. Για να μιλάς μάλλον δεν γνωρίζεις πώς γίνεται η χρήση του. Ο γυναικολόγος σου θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις καθαρή εικόνα.
Name * συμφωνω οτι το χαπι ειναι προτιμοτερο απο μια εκτρωση... Κι επισης συμφωνω με τη τοποθετηση σου περι bullying..οι λεξεις φονος/σκοτωνω/αμαρτια/τυψεις ερχονται απο παντου! Απορω γιατι στελνουν τετοιους προβληματισμους εδω...δεν εχουν δει τι γινεται σε αντιστοιχα θεματα (?) οι απαντησεις ειναι τοσο μα τοσο προβλεψιμες...
Γιατί το λες αυτό? Αν θέλεις μου δίνεις παραπάνω πληροφορίες (ή πηγές). Το χάπι της επόμενης μέρας είναι προγεστερόνη (ορμόνη, που την περιέχουν και τα αντισυλληπτικά) και εγώ ξέρω ότι θεωρείται ακίνδυνο από τους γυναικολόγους (και ο δικός μου γιατρός μου έχει πει το ίδιο). Γι αυτό και χορηγείται και χωρίς ιατρική συνταγή. Εδώ πληροφορίες από γιατρο: http://www.aristsigris.gr/news/28/%CE%8C%CF%83%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%C2%A8%CF%87%CE%AC%CF%80%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82%C2%A8#
AMMEΣΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ? ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗΗΗΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ ΚΡΑΤΑ ΤΟ !ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΗ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΚΟΙΤΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ
http://salograia.blogspot.gr/2013/07/to.html
Σόρρυ κοπελιά, αλλά αν δεν το ήθελε ο άντρας σου ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Ας του έβαζε "σκουφάκι"... Γιατί αμάν πια με τους κυρίους που κάνουν ότι κάνουν και μετά σου λένε ρίξτο! Δική του ευθύνη είναι όλο αυτό και θα έπρεπε να αντιληφθεί καλά σε τι διαδικασία θέλει να σε βάλει... Πες του πως είναι και αυτό παιδί σας...Και ίσως πρέπει να του τονίσεις ότι όπως εσύ θα βιώνεις αυτή την απώλεια(αν πάρετε τελικά την απόφαση να το ρίξετε) καθημερινά, τι θα γίνει όταν κάποτε συνειδητοποιήσει τι πραγματικά έκανε? Πως θα νιώσει μια μέρα όταν καταλάβει ότι "σκότωσε" το παιδάκι του και πως θα ήταν τώρα αν είχε και ακόμη ένα μωράκι να τον αγκαλιάζει και να τον λέει μπαμπά? Γιατί κάποιοι άντρες έχουν και συναισθήματα...Βέβαια θα μου πεις αν ήταν μέσα σε αυτούς τους κάποιους, δε θα έφτανε να σου πει εμμέσως να το ρίξεις... Και τι σημαίνει στο λέει με τη συμπεριφορά του???? Για να σου ρίξει αποκλειστικά το βάρος της απόφασης κιόλας και τις ενοχές μαζί??? Και μετά να σου πει ότι εσύ το αποφάσισες μόνη σου? Να στο πει ξεκάθαρα... Δεν έχω περάσει από ανάλογη φάση κοπέλα μου αλλά ένα θα σου πω...Εγώ και πριν κάνω το δεύτερο παιδί μου το σκέφτηκα πάρα πάρα πολύ... Μόνη μου.. Δεν το εκμυστηρεύτηκα ποτέ στον άντρα μου..Γιατί τα πράγματα καμιά φορά αλλάζουν με τους ανθρώπους. Είπα, το ένα παιδάκι έγινε, το θέλαμε τότε πολύ, το παλέψαμε..Είμαστε πραγματικά έτοιμοι για το επόμενο? Και από οικονομικής και από συναισθηματικής και από όλες τις απόψεις...Και όταν ένιωσα εντάξει προχώρησα και πάλι...Δε φταίνε οι ψυχούλες τίποτα να τις πετάμε... Και επειδή όπως σου είπα δεν το πέρασα όλο αυτό αλλά μόνο σε ένα βαθμό μόνο μπορώ να το νιώσω, πιστεύω ότι εσένα θα σου στοιχίσει πολύ να το ρίξεις..Οι άντρες καμιά φορά κάνουν delete σε κάποια πράγματα και τα προσπερνούν...Δεν είναι το ίδιο συναισθηματικοί με εμάς...Να το σκεφτείς καλά, να βρεις όλα τα πλεονεκτήματα και μετά να του μιλήσεις προετοιμασμένη ξανά..Αφού έχετε ήδη δυο παιδάκια ένα τρίτο μπορεί να χωρέσει πιστεύω. Θα χρειαστεί πολλή προσπάθεια αλλά θα χωρέσει. Ο Θεός είναι μεγάλος... Εύχομαι να πάρεις την σωστή απόφαση που θα είναι η καλύτερη για σένα και την οικογένεια σου!!
Νέλη βλέπεις τα πράγματα από μια οπτική γωνία που έχει πλεονέκτημα. Έχεις βάλει τη ζωή σου σε μια σειρά (από αυτά που λες τουλάχιστον έτσι συμπεραίνω) και βαδίζεις βάσει σχεδίου. Σου λείπουν δύο βασικές παράμετροι. Η μια είναι ο "μητρικός" τρόπος σκέψης που κάνει την "ευαισθησία" απέναντι σε οτιδήποτε σχετικό με μωρά να αυξάνετυαι εκθετικά. Και η δεύτερη είναι η τυχαιότητα, η μεταβλητή της άτυχης στιγμής!! Δεν ξέρω πόσων ετών εισαι, αλλά εγώ βαίνοντας προς τα 42 έχω μειώσει δραματικά την κριτική μου διάθεση απέναντι σε καταστάσεις που προκαλούνται από ατυχήματα και από κακές στιγμές. Παλιά θεωρούσα ότι αν έχεις λίγο μυαλό στο κεφάλι σου, όλα πρέπει να λειτουργούν σωστά και τα λάθη πρέπει να είναι minor. Η ζωή με έχει διαψεύσει πανηγυρικά! Αυτό μόνο.
Το reply το έκανα σε λάθος σχόλιο! Στη Νέλη ήθελα να κάνω reply! (πάει.. ξεκούτιανα!!)
Οχι Ιωάννα1971 μου ο "μητρικός" τρόπος σκέψης δεν μου λείπει, μητέρα δεν είμαι, αλλά δεν μου λείπει. Γιατί λαχταρώ ένα μωρό απερίγραπτα πολύ κ περιμένω πως κ πως πότε θα έρθει η ώρα να βάλω στην αγκαλιά μου το πρώτο μου παιδί. Από αυτά που έγραψα που κατάλαβες εσύ αυτό; Δεν έγραψα πουθενά κ το έγραψα από την αρχή αυτό, να κάνει έκτρωση η κοπέλα ή κ να μην κάνει. Δεν τις έδωσα καμία τέτοια "συμβουλή". Έγραψα ότι θα έπρεπε να ήταν πιο προσεκτική με τον άντρα της ώστε να μην έχουν μια "ανεπιθύμητη" εγκυμοσύνη. Δηλαδή εσύ θεωρείς ότι δεν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί; Ότι πχ από την στιγμή που μια γυναίκα, ένα κορίτσι της έρθει περιόδος μπορεί να γίνει κ μάνα; Ότι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας ελεύθερο έρωτα κ ότι γίνει; Που βρήκες το κακό ότι της επισήμανα απλώς ότι θα έπρεπε να είναι προσεκτική κ 2-3 λόγους; Σε κάποιο άλλο άρθρο σχετικά με μια κοπέλα που είχε μείνει έγκυος σε πολύ νεαρή ηλικία, αν θυμάμαι καλά είχες γράψει ότι σε τέτοιες ηλικίες το καλύτερο θα ήταν τα κορίτσια να προσέχουν γιατί δεν είναι έτοιμες για τον ρόλο της μητέρας (τώρα χοντρικά τα λεω) κ νομίζω ότι είχα συμφωνήσει κ μαζί σου. Το ξέρω ότι δεν έχει καμία σχέση το παράδειγμα εκείνο με πρόβλημα της κοπέλας αυτού του κειμένου, απλώς το αναφέρω για το θέμα της προφύλαξης, η οποία πρέπει να παίρνεταε ακόμα κ αν είμαστε 30-35-40 κ σε μια φάση της ζωής μας που δεν επιτρέπει να κάνουμε τέτοιες απροσεξίες. Επίσης να ξανά πω, να ξανά τονίσω ότι δεν είμαι υπερ των εκτρώσεων γι' αυτό κ εγώ η ίδια προσέχω πολύ γιατί δεν θέλω να βάλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια διαδικασία, ούτε καν στην διαδικασία της σκέψης, όχι μόνο της πράξης. Συμφωνώ μόνο αν συντρέχουν πολύ σοβαροί λόγοι. Όσο για το τελευταίο κομμάτι που είπες συμφωνώ μαζί σου κ γενικώς προσπαθώ να μην λέω "ποτέ" γιατί στο παρελθόν όσες φορές είχα πει "ποτέ" τελικά αυτό το "ποτέ" γινόταν. Η ζωή τα φέρνει αλλιώς κάποιες φορές κ όπως είπες κ εσύ συνεχώς μας διαψεύδει πανηγυρικά! Και θα σου πω κ κάτι, σχετικά με την τυχαιότητα, εγώ το θέλω αυτό το τυχαίο, το παρακαλάω στην πραγματικότητα! Μπορεί να σου ακούγεται περίεργο αυτό που λέω γιατί κατά κάποιο τρόπο έχω βάλει την ζωή μου σε μια σειρά, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ένα παιδάκι το θέλω πολύ τώρα ή όσο πιο σύντομα γίνετε να έρθει. Απλώς είναι κάτι που δεν μπορώ να το κάνω μόνη μου κ επειδή αγαπώ τον σύντροφο μου κ τον σέβομαι κ ξέρω ότι σε κάποια πράγματα από αυτά που μου λέει (γιατί πρέπει να περιμένουμε) έχει δίκιο κ συμφωνώ, γι' αυτό κάνω υπομονή κ περιμένω. Ξέρω ότι θα έρθει αυτή η στιγμή! Έχουμε κάνει ένα "σχέδιο" ας πούμε κ το ακολουθούμε, αλλά επειδή όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδιο ο Θεός γελάει μαζί μας, εγώ θέλω να γελάσει! Όσο παράλογο κ αν σου ακούγεται αυτό. Όσο κ αν αυτό που λέω υπονοεί ότι απλώς κάνω αυτό που μου ζητάει ο σύντροφος μου. Που μπορεί έτσι να είναι, αλλά επαναλαμβάνω σε κάποια πράγματα συμφωνώ μαζί του (πχ μεταναστεύουμε σε μια άλλη χώρα, αυτός είναι ήδη εκεί κ δουλεύει, εγώ θα παω σε λίγο, δουλειά δεν έχω βρει εκεί, δεν ξέρουμε για πόσο καιρό θα μένουμε σε εκείνη την πόλη, τα λεφτά που βγάζει ο σύντροφος μου είναι καλά αλλά όχι τόσο καλά ωστέ να μπορέσει μια ολόκληρη οικογένεια να ζήσει, κλπ κλπ κλπ), αλλά αν έμενα έγκυος τώρα θα το κρατούσα! Το ξέρω ότι θα τα καταφέρουμε κ ότι στο τέλος όλα θα παν καλά! Ξέρω ότι αν έμενα έγκυος τώρα ο σύντροφος μου θα αγχωνόταν πολύ αλλά ξέρω όμως ότι κ αυτός το θέλει πολύ κ ότι θα κάνει τα πάντα για να είμαστε καλά κ ότι θα το χαρεί πολύ. Τέλος πάντων, νομίζω ότι ξέφυγα λίγο (βρήκα ευκαιρία να βγάλω κάποια πράγματα από μέσα μου). Απλώς το βιολογικό μου ρολοι χτυπά σαν τρελό κ το ¨"μητρικό" φίλτρο, ένστικτο, αίσθημα, τρόπος σκέψης, όπως θέλεις πες το έχει αρχίσει κ ξυπνάει, όπως ένα ηφαίστειο!
Καλημέρα! Πολλές κυρίες σου έχουν πει να μην ρίξεις το μωρό σου. Εγώ δεν θα σου πω το ίδιο, αλλά κ δεν θα σου πω το αντίθετο! Ποία είμαι εγώ στο κάτω κάτω που θα σου πω τι θα κάνεις; Δυο τρία πράγματα θα πω ως τροφή για σκέψη, κ όχι μόνο για εσένα. Τον Μάρτιο έφερες στον κόσμο το 2ο σας παιδάκι κ μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξανά έμεινες έγκυος. Σαν να βιάστηκατε λίγο δεν νομίζεις; Ας ξεχάσουμε το γεγονός ότι μια τρίτη εγκυμοσύνη μπορεί να ήταν ανεπιθύμητη από εσάς (ή έστω μόνο από τον σύζυγο σου), ας θεωρήσουμε ότι γενικώς θέλατε ένα τρίτο παιδί, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα το τρίτο παιδί να ερχόταν αργότερα, ώστε να μπορέσεις να αφοσιωθείς για κάποιο χρονικό διάστημα στο 2ο παιδάκι σου. Όσο προχωράει η εγκυμοσύνη σου θα δυσκολεύεσαι να κάνεις κάποια πράγματα, ειδικά τους 2-3 τελευταίους μήνες. Μην ξεχνάς ότι έχεις 2 παιδιά να φροντίζεις κ ειδικά το 2ο θα χρειάζεται λίγη περισσότερη προσοχή αφού είναι ακόμα πολύ μικρό. Το πρώτο σου μπορεί να είναι σε μια ηλικία που να μπορεί να κάνει κ κάποια πράματα μόνο του κ μπορεί να είναι πιο εύκολο να το αφήνεις στους παππούδες για να κάνεις κάποια πράγματα ποιο εύκολα στο σπίτι. Επίσης έχεις κ ένα σπίτι να φροντίζεις, έναν άντρα κ ίσως κ την δουλεία σου. Οπότε θα έπρεπε να είσασταν πιο προσεκτικοί. Δεν ήταν η κατάλληλη ώρα για μια 3η εγκυμοσύνη. Μου φαίνεται απίστευτο πως ενήλικοι, υπεύθυνοι, ώριμοι άνθρωποι να μην μπορούν να παίρνουν τις προφυλάξεις τους σε τέτοια θέματα. Όταν για τον οποιοδήποτε λόγο μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη είναι ανεπιθύμητη τότε πρέπει κ να παίρνεις όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις! Μια εγκυμοσύνη, ένα μωρό δεν είναι παιχνίδι! Να μπορείς να κάνεις ότι θες χωρίς επιπτώσεις. Δεν είμαι εντελώς κατά των εκτρώσεων (συμφωνώ μόνο όταν συντρέχουν πολύ σοβαροί λόγοι), αλλά γιατί να βάλεις τον εαυτό σου, τους εαυτούς σας, το σώμα σου κ το έμβρυο σε μια τέτοια ψυχοφθόρα διαδικασία; Ποίος ο λόγος; Όταν θα ήσουν (ήσασταν) έτοιμη για ένα τρίτο παιδάκι θα το συζητούσες με τον άντρα σου κ απο κοινού θα κάνατε τις προσπάθειες σας. Τώρα έχετε βάλει τους εαυτούς σας σε μια πολύ δυσάρεστη θέση κ ο ένας εκβιάζει τον άλλον. Πιστεύω ότι ο άντρας σου δεν τον εννοεί στα αλήθεια αυτό που είπε. Εφνιδιάστηκε κ αντέδρασε έτσι. Λάθος του αλλά δεν το έκανε εσκεμμένα, θεωρώ. Επίσης κάποιες έγραψαν να μην υπολογίσεις τον άνδρα σου κ να κρατήσεις το παιδί χωρίς την δικιά του συγκατάθεση. Αυτό δεν το καταλαβαίνω; Ο άντρας, ο σύζηγος δεν έχει λόγο; Μόνη της έμεινε έγκυος για να πάρει κ μόνη της την απόφαση; Το "ρεβυθάκι" που βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της χρειάστηκε 2 για να γίνει! "Δικό της σώμα είναι, αυτή αποφασίζει" κ τι σημαίνει αυτό; Δεν θα κάνει τατουάζ; Κ επίσης το σώμα της μόνο για 9 μήνες θα επιρεαστεί από την εγκυμοσύνη, η ζωή ΤΟΥΣ όμως για μια ζωή!!! Όπως κ η ζωή του ίδιου του μωρού! Αν δεν μπορούν να το φροντίσουν; Το σκεφτήκατε αυτό; Δεν ξέρουμε τι δουλείες κάνουν οι άνθρωποι κ αν δουλεύουν κ οι δυο. Η κουμπάρα μου δεν έχει λεφτά να αγοράσει καινούρια ρούχα στον μεγάλο της γιο. Κ αν κ αυτοί δεν έχουν; Κ αν αυτά που βγάζουν είναι ίσα ίσα για τα υπαρχοντα έξοδα κ μπορεί κ να μην φτάνουν; Γιατί να φέρουν ένα μωρό στον κόσμο για να το ταλαιπωρούν; Ναι ξέρω να ήταν προσεκτικοί, εεεεεε....... τα είπαμε αυτά! Μπορεί όλα αυτά να σκέφτηκε ο άντρας της κ να είπε αυτό που είπε. Άκου δεν έχει λόγο; Ευνουχισμένους τους θέλετε τους άντρες σας; Υποχείρια σας; Τι είναι καλοί μόνο για το κρεβάτι κ για να σας αλλάζουν τις λάμπες του σπιτιού σας; Έγω έχω μια σχέση, ζούμε μαζί κ θέλω πολύ να προχωρήσουμε την σχέση μας κ κυρίως να κάνουμε ένα παιδί (εγώ το θέλω σαν τρελή), αλλά επειδή αυτή την στιγμή είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής μας, κάνουμε μια νέα αρχή σε άλλη χώρα κ κάποια πράγματα είναι ακόμα ασταθή, πρέπει να περιμένω λίγο μέχρι να υπάρχει μια σταθερά, μέχρι κάποια πράγματα να τακτοποιηθούν. Τρέλαινομαι όταν το σκέφτομαι αυτό, το ότι πρέπει να περιμένω κ δεν ξέρω κ για πόσο, αλλά ο σύντροφος μου δεν θέλει τώρα, μου εξηγεί τους λόγους κ έχει δίκιο σε κάποια πράματα κ αυτό το σέβομαι κ έτσι περιμένω. Κάνω λίγη υπομονή, κάποια στιγμή θα γίνει. Δηλαδή εγώ τι θα έπρεπε να κάνω; Πείτε μου! Να τον βάλω κάτω, να τον δέσω κ να τον βιάσω; Ή να τον εκβιάσω; Πχ "Αν δεν καταστήσεις έγκυο τώρα χωρίζουμε;" Σύμφωνα με τις δικές σας θεωρείες, όπου δεν πρέπει να υπολογίζουμε την γνώμη των συντρόφων μας, αυτό θα έπρεπε να κάνω. Κ μάλλον είμαι χαζή που δεν το κάνω. Ε; Ας σοβαρευτούμε λίγο σας παρακαλώ πολύ. Παντρεύομαστε για να κάνουμε οικογένεια, παντρευόμαστε για να παιρνάμε την ζωή μαζί, παντρευόμαστε για να μοιραζόμαστε τα πάντα μαζί, παντρευόμαστε για να έχουμε ο ένας τον άλλον, παντρευόμαστε γιατί αγαπάμε ο ένας τον άλλον αληθινά, παντρευόμαστε για να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον! Τελευταίο! Καταλαβαίνω τον πόνο, την στεναχώρια, την αγωνία, το άγχος, την θλίψη όλων αυτών των γυναικών που είτε δεν έχουν μπορέσει να κάνουν παιδιά είτε δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ μέχρι να αποκτήσουν, αλλά δεν γίνεται μια ζωή στο όνομα αυτών των γυναικών να κατηγορούμε τις όποιες γυναίκες που μπορεί για τον οποιοδήποτα λόγο να θέλουν να ρίξουν το μωρό τους! "Μην κάνεις έκτρωση γιατί η κοπέλα εκείνη δεν μπορεί να κάνει δικό της". Νομίζετε ότι δημιουργώντας τύψεις κ ενοχές στην γυναίκα είναι ο σωστός τρόπος για να καταφέρετε να την πείσετε να μην προχωρήσει σε μια έκτρωση. Πόσο λάθος σκέφτεστε! Αντί να της πείτε "το σπίτι σου θα γεμίσει γέλια", "θα ζήσεις μια μοναδική αγάπη", "τα πολλά παιδιά είναι διπλή κ τριπλή κ τετραπλή χαρά", "τα παιδιά σου θα παίζουν όμορφα μαζί κ θα έχουν μια ζωή το ένα το άλλο για στήριγμα κ συντροφικότητα" ή αν πρόκεται για το πρώτο παιδί "θα ζήσεις μια μοναδική εμπειρία", "όταν θα σε φιλάει, θα σε γελάει, θα σε χαμογελάει, θα σε λέει μαμά, εσύ θα λιώνεις", "κάθε τι που θα κάνει θα σε γεμίζει περηφάνια", "όταν σε πει για πρώτη φορά 'μαμά σαγαπώ' θα πετάξεις από την χαρά σου" κλπ κλπ κλπ Γιατί πρέπει να δημιουργούμε τύψεις στους άλλους; Γιατί νομίζουμε ότι μόνο έτσι θα καταφέρουμε κάτι; Γιατί πρέπει μια γυναίκα να κρατήσει ένα παιδί με το ζόρι επειδή μια άλλη γυναίκα δεν μπορέσε ή δυσκολεύτηκε να αποκτήσει ένα; Επαναλαμβάνω δεν είμαι υπερ των εκτρώσεων κ σίγουρα δεν συμφωνώ με τίποτα για κάποιες εκτρώσεις που γίνονται χωρίς κανέναν λόγο, όχι (για εμένα) πρέπει να υπάρχει ένας πάρα πολύ σοβαρός λόγο για να κάνεις έκτρωση. Αλλά όταν θα είμαι με μια κοπέλα που είναι έγκυος κ το σκέφτεται να κάνει έκτρωση, θα την ρωτήσω τους λόγους, θα δω την σοβαρότητα τους κ αν δω ότι εντάξει δεν είναι κ φοβερά σοβαροί λόγοι για να μην κάνει, ότι με τον καιρό θα λυθούν, θα προσπαθήσω να την πείσω να μην κάνει έκτρωση όχι λέγοντας την "μην το κάνεις γιατί η "Κίτσα" δεν μπορεί να κάνει παιδιά", αλλά θα της πω "γέννησε το παιδί σου γιατί θα σου δώσει πράματα που κανείς άλλον στον κόσμο ποτέ δεν θα σου δώσει" ή "αγάπη σαν αυτή του παιδιού σου προς τα εσένα δεν θα νοιώσεις ποτέ άλλη" κλπ κλπ
Συμφωνώ με την τοποθέτησή σου.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Σιχαίνομαι όταν βλέπω τέτοιου είδους επιχειρήματα όσον αφορά τις εκτρώσεις! Σκέφτεται καμιά από όσες λένε να το κρατήσει η κοπέλα, αν έχει οικονομική δυνατότητα ή και βοήθεια; Ένα παιδί πρέπει να έρχεται στον κόσμο με την κοινή απόφαση του ζεύγους! Και όχι με τη λογική η Κίτσα η Λίτσα και η Πίτσα δεν μπορούν/δυσκολευτηκαν να κάνουν παιδί άρα εσύ έιναι αμαρτία να το ρίξεις! Η κοπέλα που έγραψε το κείμενο θα πρέπει να καθίσει να συζητήσει με τον άντρα της, να τα βάλουν όλα κάτω και να πάρουν μαζί μια απόφαση....αν απλά ο πατέρας του παιδιού απλά σοκαρίστηκε με το πόσο γρήγορα ήρθε μια νέα εγκυμοσύνη και δεν υπάρχουν άλλα θέματα τότε μια ήρεμη κουβεντούλα θα τον πείσει για το μικρό... αν πάλι όχι αφενός ας προσέχατε και οι δύο και αφεταίρου κοπελιά άκου και τα δικά του επιχειρήματα και λειτούργησε και λίγο με την λογική! (όσον αφορά Νέλλη μου την υπομονή που κάνεις σε νιώθω γιατί είμαι στην ίδια διαδικασία)
συμφωνω απολυτα με την νελλη σε όλα.. σε .ολα όμως!!
νομιζω οτι εαν κανεις εκτρωση μετα θα σαι και χαλια γιαυτην την πραξη και χαλι με τον αντρα σου γιατι σαφως θα επηρεασει τη σχεση σας και το γαμο σας . ενω αν το κρατησεις θαναι δυσκολα στην αρχη μετα ομως ειαμι σιγουρη οτι θα προσαρμοστειτε στη νεα πραγματικοτητα που θα εχει να σας δωσει και κατι χαρμοσυνο μεσα σε ολες τις δυσκολιες που υπαρχουν . αντιθετως η προηγουμενη πραγματικοτητα θα φερει πιο πολλες δυσκολιες . και θα σε επηρεασει συναισθηματικα τοσο που μπορει να συμβαλει και αρνητικα στην ανατροφη και των αλλων παιδιων που ηδη εχετε. συζητησε το ξανα με τον αντρα σου και εξηγησε του τα αυτα ηρεμα. θα του ρθε ξαφνικο και γιαυτο αντεδρασε ετσι . ισως και να ανησυχει για το αν μπορει να τα τα βγαλει περα. ολα θα γινουν και ολα θα πανε καλα θα το δεις. ηρεμη κουβεντα και αισιοδοξια χρειαζεται και αυτος και εσυ αι θα συγκλινετε στην αποφαση να το κρατησετε , θα το δεις. μην πετατε ο ενας τον αλλον εξω απο αυτο που συμβαινει . ειναι και των δυο αποφαση . κι αν επιμεινει σε αυτη τη θεση τοτε πιστευω οτι ειναι μονο δικη σου αποφαση . μην παιρνεις τοσο σοβαρα τον εκβαισμο του . ηρεμησε τον και ειμαι σιγουρη οτι μπορεις και ευχομαι με το καλο να βιωσεις και αθτην την εγκυμοσυνη. τα παιδια μας χρειαζονται αγαπη και τροφη ......και δε χρειαζονται πολλα χρηματα για αυτο !!!!!!καλη συνεχεια . θα χαρω να μαθω οτι ολα πηγαν οπως τα θελεις και γαι εσενα και για τη ζωουλα που κουβαλας μεσα σου και για τον αντρα σου !!!
Εσύ ήθελες τρίτο παιδάκι? Γενικώς το είχατε συζητήσει πιο πριν αν θέλετε άλλο? Ή προέκυψε κατά λάθος? Εμένα η γνώμη μου είναι φυσικά να το κρατήσεις γιατί είναι μεγάλη ευλογία! Θεωρώ απαράδεκτο να σου θέσει ο άνδρας σου ζήτημα ή το κρατάς ή χωρίζουμε εκτός κι αν είναι αντίδραση της πρώτης στιγμής και μετά λογικευθεί...Στο κάτω κάτω μετά από δύο παιδάκια δε νομίζω ότι το τρίτο θα φέρει την ... καταστροφή.... με θέληση όλα γίνονται.
kratiseto oles to idio sou leme einai aima apo to aima sou zwh apo ti zwh sou k an sagapouse pragmatika autos o anthropos den tha elege pote kati tetoio gt einai to paidi tou.
Οι άντρες δεν καταλαβαίνουν (I'm sorry αλλά έτσι είναι!). Αν σου θέτει τέτοιο δίλημμα τότε πρέπει να "φάει Χ". Κράτα το μωρό και χώρισε! (πόσο απλό και εύκολο είναι αυτό για σένα?) Από την άλλη το κείμενό σου είναι 3 γραμμές και σίγουρα υπάρχουν λεπτομέρειες που καθορίζουν την κατάσταση. Οπότε, στα σοβαρά, θα σου πω ότι μόνο εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Μια εγκυμοσύνη είναι ευλογία με όποιον τρόπο και αν έρθει. Ο χωρισμός είναι αποτέλεσμα πολλών γεγονότων και αν ο άνδρας σου υποστηρίζει ότι ο χωρισμός θα έρθει μέσα από την ευλογία αυτή τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι του εξηγήσεις τι νιώθεις και πως θα νιώσεις αν κάνεις αυτό που σου υπονοεί... Αν το θέμα είναι οικονομικό θα σου πω απλά ότι τα έξοδα 2 παιδιών που γεννήθηκαν τόσο κοντά είναι περίπου τα ίδια οπότε δεν θα σας επιβαρύνει τόσο πολύ αφού το τρίτο μωράκι θα χρησιμοποιήσει τα πραγματάκια του δεύτερου... Τέλος θα ήθελα να σκεφτείς, αν του κάνεις τελικά τη χάρη, αν εσύ θα μπορέσεις να είσαι ποτέ η ίδια μαζί του (???) ή αν θα είσαι εσύ αυτή που θα αποφασίσεις το χωρισμό... Ταπεινή μου γνώμη είναι να ψάξεις εσύ τι πραγματικά θέλεις και να είσαι σίγουρη για το εαυτό σου, όταν θα σε δει κι εκείνος αποφασισμένη τότε μπορεί να αλλάξει κι εκείνος γνώμη!
Αφού το θες πραγματικά κράτησε το!
Αν δεν ηθελε αλλο παιδι...ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕ!!!...Ελεος!!!...μου φαινεται τρελο..ενας ανθρωπος που εγινε πατερας και βιωνει αυτο το μεγαλειο..να θελει να σκοτωσει το παιδι του...με συγχωρεις αλλα εγω στη θεση σου θα το κρατουσα και θα τον αφηνα να παει στα τσακιδια γιατι ουτε για τα αλλα του παιδια αξιζει να ειναι πατερας...Τ Σ Α Κ Ι Δ Ι Α!!!!
Καταρχην να σου πω οτι συμφωνω με τη Φλωρα.Οσα σου ειπε πιστευω οτι εινα σωστα. Και επειτα πιστευω οτι ολα στη ζωη μας γινονται για καποιο λογο.Πιστευω οτι τα παιδια ειναι δωρο θεου. ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ. Το ιδιο εκανα και εγω οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος στο τριτο μου παιδι.Εχω δυο υπεροχα αγορια (15 χρονων και 10 χρονων).Τον Σεπτεμβριο του 2011 εμαθα οτι ημουν εγκυος.Και εμενα ο αντρας μου, μου ζητησε να κανω εκτρωση. Λογω διαφορων προβληματων.Πιο πολυ ομως γιατι ηταν πολυ(μεχρι αηδιας),εγωιστης.Ηθελε να γινετε παντα το δικο του.Για να μην σε κουραζω το μονο που θα σου πω ειναι οτι τελικα αποφασισα να κρατησω το μωρακι.Το μονο που σκεφτομουν ηταν οτι ο θεος μου το εδωσε για καποιο λογο και οτι θα ειναι πολυ τυχερο.Τωρα το κοριτσακι μου ειναι 16 μηνων.Ειμαι πολυ χαρουμενη που δεν εκανα εκτρωση.Και τα τρια μου παιδακια καθε μερα μου δινουν κουραγιο για να αντιμετωπισω καθε δυσκολια.Καθε μερα ευχαριστω τον Θεο και την Παναγια που μου εδωσαν τρια υπεροχα παιδια και πιστευω οτι επειδη κρατησα αυτο το δωρο που μου εδωσαν (το κοριτσακι που εμεις δεν ειχαμε σκοπο να κανουμε) συνεχιζουν και με βοηθανε. Για αλλη μια φορα σου λεω (η γνωμη μου ειναι) ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΤΡΩΣΗ..... ΜΗΝ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΙ.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΔΕΚ ΚΡΙΝΩ ΠΟΤΕ ΑΔΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ''ΜΟΛΙΣ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ'' ??ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΕΦΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΑΚΟΥΩ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ......ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΧΨ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΑΝ ΚΑΝΩ ΤΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ............
Εννοείται ότι την εγγυμοσυνη δεν την μαθαίνουμε απο καποιον αλλα ξέρουμε ότι μπορει να συμβεί εάν δεν πάρουμε προφυλάξεις...αλίμονο δεν τυχαίνει ....οπότε εξ αρχής και για τους δυο σημαίνει ότι το θέλετε αφου το προκαλεσατε...τώρα ο ένας να ζητά τα ρέστα περίεργο μου ακουγεται
μην το σκοτώσεις...στο λέω από καρδιάς, Θα το μετανιώσεις. Καλύτερα να χάσεις το άντρα σου που στην τελική για να σε βάζει σε τετοιο διλλημα δεν αξίζει παρά να χάσεις ένα παιδί. Και στο κατω κατω δεν το εκανεσ μονη σου. εχει μερίδιο κι αυτόσ ας επομιστεί λοιπόν τις ευθύνες του. Σκέψου απλά το μετά την έκτρωση.Πώς πιστέυεις οτι θα νιώσεις? Ανακούφιση? δεν νομίζω. Το κενό την απώλειας του μωρόυ σου θα στο γεμίζει ο άντρας σου.?ούτε αυτό το νομίζω..Συμπερασμα, στο τέλος έτσι και κάνεις έκτρωση θα νιώθεις μίσος και απέχθεια για τον άντρα σου που σε υποχρέωσε να το ρίξεις. όποτε δεν θα έχετε μια γαλήνια ζωη και αργα η γρηγορα το τελος τησ σχέσης θα ερθει αλλά τοτε θα είναι αργά γιατί θα εχεις χάσει και συζυγο και παιδί. Σκέψου το...ευχομαι να πάρεις την σωστη απόφαση και να κάνεις οτι λέει η καρδούλα σου. η δύναμη είναι μέσα σου.
κρατησε το !!! δεν θα συγχωρέσεις ποτε τον εαυτο σου.
Άμα το θέλεις εσύ κράτησέ το. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει στο σώμα σου. Και στην τελική η ψυχολογική βία δεν είναι τίποτα λιγότερο από ΒΙΑ. Οπότε μην ανέχεσαι εκβιασμούς. Μιλάμε για μια ζωούλα όχι για ένα παλιόρουχο.
na to kratiseis exw 5 kores otan emina egkuos stin tetarth xarika to hthela molis tin vaftisa 9 minwn xana emina egkuos kai trelathika eklega 3 evdomades kai parakalousa ton antra mou na me afush na to rixw.eftixos den me afuse.rwtise ton pneumatiko mas kai mas eipe skotwste ena apo ta genimena paidia sas auto toulaxistwn tha mporesei na antistathei.eixe dikio.twra ta blepw kai euxaristw ton antra mou kai ton theo gia to kouragio pou mou edwse tote.an se vazei se tetio dilima einai anantros kalitera na xwriseis kai na kratiseis to mwraki sou pou tha se agapaei perisotero.ta lew oma isws etsi einai omws.dwro theou einai min to skotwseis skepsou poses gunaikes prospathoun na kanoun xronia paidi kai den mporoun.eisai eulogimenh mana auto na thumase mono.
kratiseto giati mia zwh tha exeis typsis kai egw ton akousa kai eriksa to trito mas paidi kai meta sunexeia tou elega twra tha genousa twra tha htan toso yhn epomenh xronia emina pali egyos kai otan tou to eipa mou leei kratiseto giati den mporw na to ksanaperasw olo afto kai gennisa ena ygiestato agoraki
Δεν ξερω κοπελα μου πως γινεται να εχεις κρατησει ενα τετοιο δωρο στην αγκαλια σου και επειταομαξει να μπαινεις στη σκεψη για εκτρωση. Δεν σε κρινω απλα απορω.. Βεβαια χειροτερο απ'ολα ειναι να φερεις ενα παιδι στον κοσμο που να μην εχει την περιποιηση και την αγαπη που χρειαζεται. Παντως ο αντρας σου δεν το εννοει οτι θα σε χωρισει, στο κανει τραγικο για να σε τρομαξει. καλη τυχη και να θυμασαι πως παντα θα ξερεις οτι η τελικη αποφαση ηταν δικη σου.
Αρχικα πρεπει να του τονισεις οτι για αυτη την εγκυμοσυνη εισαστε συνυπευθυνοι και οι δυο. Αν δεν το ηθελε ας προσεχε κι εκεινος κι οχι να σε απειλει με χωρισμους... Επειδη ειναι προσφατο και το δευτερο μωρο μπορει να μιλαει η κουραση, που μεχρι τοτε θα εχει ξεπεραστει. Αν οι λογοι ειναι οικονομικοι, σιγουρα αγχωνεται γιατι αυτος εχει το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης να σας εξασφαλισει τα προς το ζην, αλλα κι εγω τρια παιδια εχω και ξερω τα εξοδα και πιστεψε με οτι δεν ειναι τοσο τραγικα. Ενα πιατο φαι θελουνε μονο τα παιδια και μια βολτα στο παρκο για να ειναι ευτυχισμενα. Και δεν ειναι τοσο δυσκολο να τα βρεις. Τελειωνοντας να σου πω οτι εγω εκανα 5 εξωσωματικες για τα αγγελουδια μου και δεν μπορω να ακουω για ανεπιθυμητες εγκυμοσυνες ειδικα απο ανθρωπους εμπειρους που ξερουν και ποτε ειναι μια γυναικα γονιμη και τι τροποι αντισυλληψης υπαρχουν! Ευχομαι να παρεις την καλυτερη αποφαση και για τους 5 σας...
εγω σε αυτη την περιπτωση θα το κρατουσα εστω κ μονη.... Αλλα εγω ειμαι εγω δεν ξερω τι να σε συμβουλεψω πραγματικα αλλα γιατι τοσο απολυτος? Προσπαθησε να συζητησεις μαζι του να του πεις πως το θες... Ξερεις τι ομορφα θα μεγαλωνουν τα παιδακια σου μαζι?? Σκεφτητε το παλι με μια ηρεμη συζητηση κ πιστευω θα αλλαξει γνωμη!! Ολα να πανε καλα ευχομαι κ να κανετε αυτο που πραγματικα θελετε και θα αποφασισετε!!
αχ, βρε κορίτσι περνάς δύσκολα....δεν παίζει με τίποτα να αλλάξει γνώμη???? Αν εσύ πείς οτί δεν μπορείς να το ρίξεις θα σας παρατήσει και τους τέσσερις και θα την κάνει???? Εντάξει ζόρι το τρίτο παιδί αλλά αφού έτυχε κρίμα είναι.....μην υποχωρήσεις εύκολα πάντως.....είσαι και λεχώνα ακόμα, πές ότι δεν μπορείς απο την μία να φροντίζεις με όλο σου το είναι ένα μωρό και απο την αλλη να πετάς ένα άλλο....ο θεός μαζί σου!!!
Και αποφασίζεις να απευθυνθείς σε αγνώστους. Και οι διαχειριστές ποστάρουν την αγωνία σου για να προσέλθουν οι πανελίστριες και ν΄αρχίσει ο χορός. Δεν με ενδιαφέρει αν θα περάσει την έγκριση το σχόλιο που στέλνω. Θέλω όμως να το δείτε, γι΄αυτό και το στέλνω. Ενώ αρχικά πέρναγα κι εγώ τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου εδώ, στη "μικρή μας γειτονίτσα", έχω αρχίσει να μην νιώθω καλά με τα posts που ανεβαίνουν. Έχει καταντήσει αρένα πια. Σοβαρά θέματα μένουν στην άκρη χάριν hits, θέματα για παιδιά στην προεφηβεία και την εφηβεία -που είναι δύσκολα- δεν μπαίνουν, ενώ ενδιαφέρουν πολλές από εμάς. Ίσως αν βρεθεί αγορά, να μπουν, δεν ξέρω.. Δεν βρίσκετε ανεύθυνο από ένα σημείο και μετά αυτό που κάνετε; Γιατί εσείς το προκαλείτε, δεν ξύπνησε μια μέρα η γυναίκα παραπάνω κι είπε "ας μιλήσω σ΄ενα πλήθος άγνωστων ανθρώπων για μια απόφαση ζωής". Η ισχύς που μπορεί να έχει η άποψη 50 γυναικών που πιθανόν να απαντήσουν, μπορεί να παίξει ρόλο στην απόφαση της γυναίκας αυτής. Δεν καταλαβαίνετε πως δεν είναι ηθικό αυτό που γίνεται; Το αυτονόητο δεν το βλέπετε;
Δεν μου εχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η θεματολογία επιλέγεται βάσει "χιτς" ώστε να ανεβαίνουν "πανελίστικα" ποστς και να μένουν απέξω κάποια σημαντικά, αλλά για όλα τα υπόλοιπα ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!
Name* νομίζω ότι είσαι άδικη όσον αφορά τα θέματα που ανεβαίνουν. Κάθε μέρα ανεβάζουμε κάθε είδους θέματα, ναι με λύπη παρατηρώ και εγώ ότι αυτά που αξίζουν περισσοτερο δεν έχουν αντίστοιχη απήχηση όσες "υπενθυμίσεις" και να κάνω, όμως συνεχίζουμε να τα ανεβάζουμε. Το ότι λείπουν θέματα που αφορούν άλλα ηλικιακά groups έχει να κάνει με το ότι ασχολούμαστε με το eimaimama βασικά άνθρωποι με μικρά παιδάκια, είναι στα άμεσα σχέδιά μας όμως να αλλάξει αυτό. Τώρα για το ότι μοιράζεται κάποιος την αγωνία του εδώ... Ε εντάξει, δεν είναι το μοναδικό μέρος. Πάντα οι άνθρωποι αποζητούμε μια ουδέτερη γνώμη. Για αυτό υπήρχαν πάντα αντίστοιχες στήλες στα περιοδικά, υπάρχουν τα fora κτλ. Δεν δημοσιεύουμε τα πάντα, όμως δεν μπορούμε να προσπεράσουμε μια κοπέλα που παρακαλάει για τη γνώμη άλλων γυναικών μπροστά σε ένα τόσο σκληρό δίλημμα.
Καλά κοπέλα μου, οι περισσότερες από εμάς φαίνεται έχουμε ακόμα μικρά παιδιά και τις εγκυμοσύνες/αποβολές/εκτρώσεις μας πρόσφατες και για αυτό "καιγόμαστε" να ανταλλάξουμε/μοιραστούμε τις εμπειρίες μας η καθεμιά και να δώσουμε τις συμβουλές μας σε κάποια από εμάς που θα τη ζητήσει...Η πρόκειται για κάτι που έχει χαρακτεί βαθιά μέσα μας στην καθεμιά και ας έγινε χρόνια πριν και θέλουμε να "μεταλαμπαδεύσουμε" (κι αας είναι καμιά φορά λάθος η άποψη μας) τις γνώσεις που αποκομίσαμε από αυτό που ζήσαμε.. Εσύ αν έχεις μεγαλύτερα παιδιά και θες να πάρεις απαντήσεις σε θέματα που αφορούν μεγαλύτερα παιδιά γιατί δεν στέλνεις και συ ένα email στο Ολιβιάκι να το ποστάρει??? Είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν άλλες τόσες μαμάδες που θα σε βοηθήσουν σε αυτό που θα θέλεις εσύ τη δεδομένη χρονική στιγμή... Τώρα αν κάτι δε σε αφορά ή δε σου αρέσει, γιατί δε "στέκεσαι μπάντα" και ασε μας εμάς να "τραγουδάμε"... Δεν είδα πουθενά στο τίτλο του σάιτ να γράφει "το πρότυπο σάιτ για μαμάδες!!" "Ότι σας απασχολεί, το έχουμε απαντήσει εδώ!!"... Φαντάζομαι ότι αυτό το σάιτ ήταν και θα είναι πάντα σε εξέλιξη, πάντα θα χτίζεται, πάντα θα προκύπτουν νέα θέματα που θα αφορούν την καθεμιά από εμάς εφόσον το θέμα παιδί, σε οποιαδήποτε ηλικία και αν είναι αυτό, δεν είναι κάτι το στατικό. Αλλάζει...Από εμάς εξαρτάται (εν μέρει, Ολίβια μου,να μην παρεξηγηθώ :) ) να το εμπλουτίσουμε με τις απορίες μας, με τις εμπειρίες μας, με τις ανησυχίες μας, που θα θέσουν τις βάσεις για να προκύψουν νέα θέματα... Φιλιά σε όλες τις μανουλίτσες!
κυρία συνήγορε/συμβουλάτορα, χαλάρωσε.
Για ποιο λογο?οικονομικο,?ηθελε το δευτερο παιδι?βεβαια να σε πω την αληθεια ,δεν θα μπορουσα να το κανω για κανενα λογο.το θεμα ειναι ,καθισατε να το συζητησετε?εισαι σιγουρη οτι ή το κρατας ή χωριζετε?ή απλα ετσι νιωθεις εσυ?χωρις να θελω να ακουστω σκληρη ,αλλα μηπως προυπηρχαν προβληματα,..του ειπες ξεκαθαρα τι θελεις εσυ!!εξαλλου φερει και αυτος μεριδιο ευθυνης,και μαλιστα σημαντικο!Γιατι μου ειναι πολυ δυσκολο να δεχτω ,αυτο το διλλημα που σε βαζει να επιλεξεις.κατι με λεει οτι υπηρχαν αλυτα θεματα,επικοινωνιας ισως,συνεννοησης ισως ,δεν ξερω .Παντως ψαχναν αφορμη να βγουν στην επιφανεια!!!με αυτο το διλλημα,και αν τελικα υποκυψεις ,θα μπορεσεις να το ξεπερασεις ΕΣΥ?Η σχεση σου με τον αντρα σου ,πιστευεις θα μεινει ανεπηρεαστη?ερωτηματα που πρεπει να κανεις εσυ στον εαυτο σου.απαντωντας τα ,αντικειμενικα, με βαση λογικης και συναισθηματος,θα βρεις τις απαντησεις που ψαχνεις!!! οτι και να αποφασισεις φροντισε πρωτα να νιωθεις εσυ καλα με τον εαυτο σου.Αληθινα ομως.Αν εσυ δεν νιωθεις καλα,ασχετα με το αν οι αλλοι ειναι ,καποια στιγμη θα σπασεις.Ισως οχι τωρα μακροπροθεσμα ομως ναι.Καλη δυναμη,κουραγιο,και ηρεμια.
εγω θα σου προτεινα να το κρατησεις. εχω την εντυπωση οτι αν κανεις εκτρωση θα ψυχραθεις καποια στιγμη και με τον αντρα σου κα οσως η σχεση σας επηρεαστει.ασε που μεσα σου δε θα νιωθεις και πολυ καλα απο τη στιγμη που εσυ θελεις να το κρατησεις. απο την αλλη αν το κρατησεις συζητωντας το μαζι του πιστευω οτι θα μπορεσετε πιο ευκολα να προσαρμοστειτε στη νεα πραγματικοτητα που θα χει και χαρμοσυνα νεα και ακομη εναν νεο ανθρωπο κοντα σας . ενω η προηγουμενη πραγματικοτητα μου φαινεται οτι θα αφησει σημαδια . τι να πω? ειναι αποφαση σας ....απο την αλλη μια ζωουλα εχει ξεκινησει ηδη μεσα σου ,!!τι πιο ομορφο !!! συζητησε το με τον αντρα σου ..αλλα νομιζω εσυ ξερεις ηδη τι θελεις απο οτι γραφεις!!! ευχομαι ολα να πανε καλα!!!!
μια και ρωτας θα σου πω ξεκαθαρα: να το κρατησεις (αν και δεν μου αρεσει αυτη η εκφραση).... γνωριζω γυναικες που μεσα σε γαμο ακολουθησαν τις συμβουλες του αντρα τους και εκαναν το...μοιραιο και ΟΛΕΣ μα ΟΛΕΣ το εχουν μετανιωσει... ας προσεχε...μην κανεις καμια βλακεια!! με το καλο!
Αν σου θέτει τέτοιο δίλημμα μάλλον πρέπει να τον χωρίσεις ούτως ή άλλως. Προφανώς δεν το έκανες με άλλον το παιδί και αφού δεν λαμβάνει υπόψιν του τα δικά σου συναισθήματα δεν αξίζει να είσαι μαζί του. Όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό.
ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ!!!!ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ...ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ...!!!!!!!!ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Κ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!!!!!ΣΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!!!!ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΘΕΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ!ΑΛΛΩΣΤΕ,ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΣΕΙ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΑ Κ ΠΑΛΙ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ!ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ Ν ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Κ ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ''ΕΚΤΡΩΣΗ''.ΦΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Κ ΘΑ ΣΑΣ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ!ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ Κ ΕΝΑΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟ...ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ!!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!!!!!
Συγνωμη κοπελα μου γι αυτο που θα πω αλλα.... αφου δεν ηθελε αλλο παιδι, γιατι δεν φροντισε να παρει προφυλαξεις? τι ειναι τα παιδια?? ραπανακια να φυτρωνουν και να τα ξεπατωνουμε???? Ειναι πολυ αδικο αυτο που σου κανει, ψυχολογικος πολεμος λεγεται... Αν θες εσυ τοσο πολυ να κρατησεις το μωρακι, κανε αυτο που λεει η καρδια σου... το ξερω οτι δεν υπαρχουν στις μερες μας οι προδιαγραφες να μεγαλωνεις ευκολα 3 παιδακια αλλα αφου ετυχε?? δεν ειναι κριμα?? Αλλες γυναικες προσπαθουν ματαια τοσα χρονια... και αν οντως επιμενει να χωρισετε τοτε τι να πω... αν εισαι αξια να μεγαλωσεις ακομα ενα μωρακι τοτε θα ηταν καλυτερα να απομακρυνθεις... ε δεν νομιζω να σ αγαπαει και να μη θελει το μωρακι που θα ερθει... πιστευω οτι θα αλλαξει σταση αν του δειξεις οτι δεν σε νοιαζει και οτι δεν εχεις σκοπο να κανεις εκτρωση...