Ακόμα δεν σε έπεισα να ξεκινήσεις δίαιτα;
ΑΔΥΝΑΤΙΖΟΝΤΑΣ,…
– βρίσκεις επιτέλους ρούχα σε ΟΛΑ (σχεδόν) τα μαγαζιά
– έχεις τη χαρά του να πεις ξανά «Μου φέρνετε μικρότερο νούμερο, παρακαλώ;»
– χωράς στα παλιά σου ρούχα
– ακόμα και αν δεν έχεις φτάσει στον τελικό στόχο, νιώθεις ήδη θεά
– περπατάς καλύτερα, κοιμάσαι καλύτερα
– δεν σε πονάει το σώμα σου κάθε λίγο και λιγάκι
– μαθαίνεις μέρα με τη μέρα να σέβεσαι όλο και περισσότερο το σώμα σου (τοσο κόπο έκανες!) και έτσι το σκέφτεσαι διπλά και τριπλά πριν το ρίξεις πάλι στις σοκολάτες
– θυμάσαι την απόλαυση του να τρως βραστά χόρτα με μπόλικο λεμόνι, δαμάσκηνα, παγωμένο γιαούρτι και άλλα ωραία που τόσο καιρό άφηνες στην άκρη για το χατίρι καποιου πιο… παχυντικού
– αρχίζεις να λάμπεις ξανά!
Είμαι πια στα κιλά που ήμουν αφού γέννησα την κόρη μου (μετά ξαναπάχυνα, μην τα ξαναλέω, μην τα ξαναθυμάμαι) και έχω δρόμο ακόμα, αλλά έχω περάσει για τα καλά τα μισά της διαδρομής! Κάθε μέρα που κοιτάζω τον εαυτό μου στο καθρέφτη, του δίνω την υπόσχεση να τον φροντίζω και να τον αγαπώ και να μην τον ξαναφήσω να γίνει θύμα της κακιάς διατροφής (γιατί δεν μου έφταιγε η ποσότητα -αυτή ποτέ δεν ήταν αμάν μεγάλη- μου έφταιγε η ποιότητα).
Ναι, μου λείπει ένα κομμάτι πίτσα και καμιά φορά ονειρεύομαι ένα ζουμερό μπέργκερ. Όμως το απολαμβάνεις δυο φορές περισσότερο, όταν δεν το τρως συνέχεια, έτσι δεν είναι;
Μακάρι να καταφέρω να το διατηρήσω. Άλλωστε, όταν τρέφονται οι γονείς σωστά, τρέφονται και τα παιδιά σωστά. Γιατί όπως και να το δούμε, είναι ειρωνεία να μασαμπουκώνεις εσύ το σάντουιτς και την καρμπονάρα και να έχεις απαίτηση από αυτά να τρώνε το μπρόκολο και το ψαράκι το πλακί. Ε;
Λοιπόν, ακόμα να ξεκινήσετε και εσείς;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
αχ καλέ είχα καιρό να σε δω....εσύ είσαι; απίστευτο!!!Κι εγώ είχα χάσει κάποτε 28 κιλά αλλά τέτοια αλλαγή δεν την είχα....κούκλα θεά!!!μπράβο μπράβο!!!!
koritsia pira 24 kila panathema me...einai o giokas mou 10 minwn twra k mou xoun meinei ta 6 ta opoia dn theloun me tpt na fugoun.....exasa vevaia paaara polla alla to swma mou exei allaxei teleiws o skeletos exei anoixei k to stithos poluu megalutero...gia auta exw kamia elpida kamia pou xerei?
υπομονή....πήρα 33 στην πρώτη εγκυμοσύνη προν 3 χρόνια και τα έχασα,όχι με δίαιτα,αλλά με περπάτημα...1-1,5 ώρα τη μέρα,αλλά συνεχόμενο,όχι 10 λεπτά τώρα 10 αργότερα... το στήθος επανέρχεται όταν σταματησεις τον θηλασμό,όσο για τον σκελετό θα μαζέψει κι αυτός,αλλά εξαρτάται από το καλούπι σου.εμένα μου πήρε 1 χρόνο. στη δεύτερη εγκυμοσύνη πήρα 28 κιλά.τώρα το μωρό είναι 3 μηνών και έχω χάσει 13 κιλά προς το παρόν. :)
καλε,ο σκελετος δεν χοντραινει!ημαρτον!
Άν και πήρα μόνο 7 κιλά στην εγκυμοσύνη, ξεκίνησα με αρκετά, είμαι 1,68 και ξεκίνησα με 74 κιλά, βέβαια όταν επέστρεψα σπίτι απο το νοσοκομείο ήμουν -10 κιλά, τώρα είμαι γύρω στα 73, τι δίαιτα κάνεις? κάποια συγκεκριμένη? ζήλεψα
Μπράβο σου Ολίβια και μπράβο σε όσες μανούλες δεν το βάζουν κάτω και μας εμπνέουν! Κρατάτε γερά κορίτσια!
μπράβο σε όλες μας!! Που όχι μόνο τρέχουμε πέρα δώθε με τις δουλειές σπιτιού, εξωτερικές, μωρά, παιδιά, άντρες, σκύλους, γάτες αλλά βρίσκουμε χρόνο να αγαπήσουμε και περιποιηθούμε τον εαυτό μας! Οχι για να είμαστε κορμάρες στην παραλία και να δεχτούμε τα κοπλιμέντα του σωματαρά απ τη διπλανή ξαπλώστρα, αλλά για να είμαστε πιο ξεκούραστες, πιο ανάλαφρες να τρέξουμε με τα παιδιά μας, να πάμε ατελείωτες βόλτες χωρίς να γίνουμε μούσκεμα και σερνόμαστε στα μισά του δρόμου, να νιώθουμε όμορφες κι ελκυστικές για τους συντρόφους μας, γιατί μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση και χαμόγελο είναι μια όμορφη γυναίκα! Στην εγκυμοσύνη της κόρης μου έβαλα κάμποσα κιλά, ο γιατρός μου ποτέ δε με ζύγισε, έτρωγε έτρωγε η κυρία, μεγάλωνε η κοιλιά, αλλά δε συνειδητοποιούσα ότι μεγάλωνε μαζί και το μπουτάκι κι ο πωπωωωωως έγινα έτσι, αναφώνησα μετά τη γέννα! Η απόφαση να πάω σε διατροφολόγο έγινε μετά από χρόνια γιατί όλο έλεγα ''25 κιλά? θα κάνω 10 χρόνια να τα χάσω, ας φάω μια σοκολατίτσα!!!'' Μεχρι που μια ωραία πρωία πήρα και ποδαράκια μου και πήγα σε μια διατροφολόγο και άρχισα να χάνω αργά και σταθερά κιλά! Κόψαμε ποτά (μια μπύρα μια στο τόσο δε νομίζω να λογίζεται για ποτό), τσιγάρα, (ξενύχτια δε θα πω γιατί η μωρομάνες θα γελάσουν!!) και σαν να μαι άλλος άνθρωπος!! Ειμαι η Ελισάβετ, -25κιλά,είμαι καλά και σας στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς!!!!