11+1 πράγματα που θέλω να σου πω για το μωράκι που περιμένεις!
Δεν ξέρω τι γίνεται στις δικιές σας παρέες, πάντως εμεις έχουμε πολλά γεννητούρια αυτή την εποχή! Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω τις βασικές «συμβουλές» που θα ήθελα να δώσω -ως έμπειρη πια μωρομάνα, χαχα- στις φίλες που θα αποκτήσουν το πρώτο τους μωράκι! Εσείς τι θα τους λέγατε;
1. Μη φοβάσαι το κλάμα του μωρού σου
Είναι γεγονός: τα μωρά κλαίνε. Τα μωρά κλαίνε και οι γονείς αγχώνονται. Το κλάμα του μωρού είναι ο μοναδικός τρόπος που έχει για να σου μιλήσει. Μην το αφήσεις να σε αγχώσει υπερβολικά. Άκου το μωρό σου. Κάτι θέλει να σου πει. Σίγουρα αργά ή γρήγορα θα καταλαβαίνεις αμέσως τι είναι αυτό. Αρκεί να το ακούσεις. Και να μην φοβηθείς.
2. Το μωρό δεν αλλάζει τη ζωή σου
Δηλαδή την αλλάζει, αλλά ούτε την καταστρέφει, ούτε χρειάζεται να την αλλάξει 180 μοίρες. Μην ξεχνάς ότι είσαι θηλαστικό και μάλιστα γυναίκα. Έχεις γεννηθεί για να γεννήσεις -μεταξύ άλλων. Το να αποκτήσεις παιδί είναι κομμάτι της φύσης σου. Είναι δυνατόν να τα καταφέρνεις μια χαρά σε άλλα και να μην τα καταφέρεις μια χαρά σ’ αυτό το κομμάτι;
3. Το μωρό λατρεύει την αγκαλιά σου
Δεν υπάρχει πιο ασφαλές μέρος για το μωρό σου από την αγκαλιά της μαμάς του. Μην τσιγγουνεύεσαι τις αγκαλιές, μην ακούς τις φωνές που σου φωνάζουν πως θα το κακομάθεις. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με απεριόριστη αγάπη και αγκαλιές χωρίς τσιγγουνιές είναι ευτυχισμένα παιδιά και θα είναι αύριο και ισορροπημένοι ενήλικες.
4. Το μωρό καταλαβαίνει τι νιώθεις
Λέω συχνά πως ευτυχισμένη μαμά = ευτυχισμένο παιδί. Και το πιστεύω ακράδαντα. Μην υποτιμάς το μωρό σου: καταλαβαίνει ανα πάσα στιγμή το πώς είσαι ψυχολογικά. Ακου τη φωνούλα μέσα σου μαμά και ξεαγχώσου: τα πας μια χαρά!
5. Το μωρό δεν έχει ωράρια
Υπάρχουν οι τυχεροί γονείς που τα μωρά τους -ναι, ακόμα και κάποια που θηλάζουν αποκλειστικά!- μπαίνουν από νωρίς σε ένα άλφα ωράριο. Αυτοί οι γονείς είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Μην προσπαθείς να επιβάλλεις ένα αυστηρό ωράριο σε ένα τόσο δα μωρουδέλι: το σχεδόν σίγουρο είναι ότι θα αποτύχεις και στο τέλος θα είστε διπλά κουρασμένοι τόσο αυτό, όσο και εσύ! Κάνε υπομονή, ο πρώτος καιρός είναι πάντα πιο δύσκολος.
6. Το μωρό μεγαλώνει γρήγορα
Μεγαλώνει τόσο γρήγορα που δεν το παίρνεις χαμπάρι. Για αυτό απόλαυσε/ζήσε/φωτογράφισε την κάθε στιγμή, όμως έχε το νου σου και στα παρακάτω.
7. Το μωρό βάζει τα πάντα στο στόμα του
Είναι ακριβώς η φάση της ζωής του ανθρώπου που όλα μπαίνουν στο στόμα. Είναι φυσιολογικό και είναι αναμενόμενο και επιθυμητό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι ΣΟΥΠΕΡ προσεκτική: κουμπιά, κέρματα, μπαταρίες, καρφιά, βίδες, χάπια και όλα τα υπόλοιπα άπειρα μικρά πραγματάκια που υπάρχουν σε κάθε σπίτι πρέπει να είναι μακριά από το μωρό σου. Το ίδιο ισχύει για τα απορρυπαντικά, τα καθαριστικά, τα τσιγάρα και τον καπνό, ακόμα και το ΑΛΑΤΙ (το ήξερες ότι μόλις 2 κουταλιές της σούπας αλάτι μπορεί να αποβούν μοιραίες;)
8. Το μωρό αργά ή γρήγορα θα μπορεί να φτάσει (σχεδόν) παντού
Έχε το νου σου, γιατί καθώς το παιδί σου μεγαλώνει, πρέπει να αλλάζουν και οι κρυψώνες που έχεις επιλεξει για τα παραπάνω. Το μωρό αργά ή γρήγορα θα πιάνεται και θα σηκώνεται, θα σκαρφαλώνει και επίσης δεν έχεις ιδέα πόσο πονηρά είναι και πόσα σχέδια καταστρώνουν για να φτάσουν στον στόχο τους.
9. Το μωρό πρέπει να είναι ασφαλές
Ναι, η αγκαλιά της μαμάς είναι το πιο ασφαλές μέρος του πλανήτη. Όμως επειδή ο πλανήτης έχει και χίλια μύρια επίπλαστα πράγματα, φρόντισε το μωρό σου να είναι πάντα ασφαλές. Μην το έχεις στην αγκαλιά σου στο αυτοκίνητο, αυτόματα το μετατρέπεις στον προσωπικό σου αερόσακο. Η θέση του είναι στο κάθισμα αυτοκινήτου. Μην το αφήνεις μόνο του στο πάρκο χωρίς επίβλεψη, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Μην το έχεις λυμένο στο καρότσι, για κάποιο λόγο υπάρχουν οι ιμάντες. Το «Και εμείς που δεν… τι πάθαμε;» είναι μια ατάκα που -να με συγχωρείτε- είναι αφελής. Κάποιοι κάπου πάθανε και παθαίνουν. Και δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα συμβεί σ’ αυτόν ή όχι.
10. Το μωρό δεν χρειάζεται ζάχαρη
Είναι δύσκολο να μην υποκύψεις στο «Έλα μωρέ, τι ψυχή έχει ένα μπισκοτάκι!«, όμως κάνοντας από νωρίς την αρχή, βάζεις το μωρό σου να συνηθίσει σε μια διατροφή που δεν του προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο. Προσπάθησε να αργήσεις την εισαγωγή ζάχαρης. Δεν του προσφέρει τίποτα, κάθε άλλο… Το ίδιο ισχύει και για άλλα, όπως για παράδειγμα οι βρεφικές κρέμες. Γνώμη μου; Το μωρό σου απλά ΔΕΝ τις χρειάζεται!
11. Παιξε με το μωρό σου!
Ποτέ δεν είναι αρκετά νωρίς να παίξεις με το μωρό σου! Ξάπλωσε στο πατωμα και απόλαυσε μαζί του δημιουργικές και διασκεδαστικές στιγμές. Διάβασέ του, παίξε κουκλοθέατρο, βοήθησέ το να δυναμώσει την πλατουλα του. Είσαι η καλύτερη δασκάλα που θα έχει ποτέ!
+1. Θήλασε το μωρό σου!
Αυτό το τελευταίο θα το αναλύσω σε ξεχωριστό κείμενο. Όμως προς το παρόν θα σου πω: θήλασε το μωρό σου! Θήλασε το όσο θέλεις και αντέχεις, όμως θήλασέ το έστω και λίγο. Είναι μία εμπειρία που αξίζει να τη ζήσετε και οι δυο σας. Όχι μόνο το μωρό σου, αλλά και εσύ η ίδια. Και θα δεις, η κάθε μέρα θα φέρνει και την επόμενη και ακόμα και αν δυσκολευτείς πολύ (αν όντως δεν συντρέχει αληθινός λόγος που δεν σου επιτρέπει να θηλάσεις), στο τέλος θα τα καταφέρεις!
καλημερα!!ειμαι νεα μανουλα γεννησα στις 11/8/2013 κ νοιωθω συνεχως οτι δεν τα καταφερνω....θηλαζω αποκλειστικα το μωρο μου αλλα καθε φορα που κλαιει νοιωθω οτι δεν ξερω τι θελει.Φοβαμαι συνεχως οτι δεν θα προλαβαινω τιποτα οπως αυτες τισ μερες...Προσπαθω να σκεφτομαι θετικα και ολο με παιρνει απο κατω....ελπιζω να αρχιζω να σκεφτομαι θετικα μερα με τη μερα για να μην στεναχωρω κ το μικρο μου αγορακι.... και θα ηθελα να ρωτησω για το θηλασμο ποιες τροφες να αποφευγω??
Κατά το μάλλον ή ήττον συμφωνώ με όλα εκτός από το δεύτερο. Το με ποιο τρόπο και σε ποιο βαθμό ένα μωρό αλλάζει τη ζωή των γονιών του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Διαφορετικές αλλαγές επιφέρει στη ζωή μιας δημοσίου υπαλλήλου και μιας ελεύθερης επαγγελματία, αλλιώς ζει το ζευγάρι που έχει την πολυτέλεια μιας μάχιμης γιαγιάς ή μιας ικανής γκουβερνάντας και εντελώς διαφορετικά όσοι δεν έχουν την παραμικρή βοήθεια, άλλο είναι το διακύβευμα στα 20, άλλο στα 30 και πολύ διαφορετικό στα 40 και στα 50, διαφορετικές αλλάγές επιφέρει το πρώτο παιδί και διαφορετικές το δεύτερο, δε συζητάω καν για τις αντοχές που πρέπει να διαθέτει όποια ή όποιος ανατρέφει τα παιδιά του χωρίς σύντροφο. Επίσης αυτή η αλλαγή που όντως σε κάποιες περιπτώσεις δε χρειάζεται να είναι "180 μοιρών" αλλιώς βιώνεται από διαφορετικούς ανθρώπους: άλλος θεωρεί ότι δε ζει παρά την ίδια ζωή αλλά με διαφορετικούς ρυθμούς και άλλος δεν ξεχνά τακτικά να πενθεί όσα του λείπουν από την "προηγούμενη ζωή του". Όταν γίνεται αυτή η συζήτηση μου έρχεται στο νου το κείμενο της Lorrie Moore από "την πόρτα στη σκάλα": Το μωρό καταστρέφει μια ζωή και ως εκ τούτου γίνεται και ό,τι καλύτερο υπάρχει στη συγκεκριμένη ζωή. Αν και το να κάθεσαι, ένδοξα και θριαμβευτικά, μέσα σε ερείπια, ίσως να μην είναι και πολύ δύσκολη υπόθεση.
καταπληκτικη! συμφωνω με καθε σου λεξη εκτος αυτου μ εστειλες με το καταπληκτικο συντακτικο κ τη γραμματικη σου!
Συγχαρητήρια, Ελπίδα! Ψύχραιμη και πολύπλευρη προσέγγιση! Τα σέβη μου!
**Προς το καλό**
Μπράβο για το σχόλιο οτι η ζωή σου θα αλλάξει αλλά όχι τρομερά!!!! Ακριβώς έτσι!!! Εμείς με το μπέμπη μας 9 μηνών πλέον κάνουμε ακριβώς οτι κάναμε και πέρσι και πρόπερσι το καλοκαίρι και ότι κάναμε πάντα (εντάξει δεν ήμασταν ποτε φαν των μπουζουκιών ή του κλαμπινγκ). Πάντα μαζί με το μωράκι μας! Η μόνη διαφορά είναι οτι έχεις περισσότερο τρέξιμο, χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο να ετοιμαστείς να πας κάπου (αφού είσαι +1ς) και κουβαλάς περισσότερα πράγματα μαζί σου!!! Η ζωή με το παιδί είναι τέλεια, αλλάζει προς το κακό!!! Και αν είσαι τελικά φαν για το ατέλειωτο κλαμπινγκ μπορείς να αφήσεις ένα βράδυ το μωρό σου σε γιαγιάδες/θείες/φίλους να πας αν και μετά το μωρό δεν νομίζω να θες να το αφήσεις :) Επίσης θέλω να προσθέσω πως οι μαμάδες είναι πολύ αρνητικές στις συμβουλές απο άλλες μαμάδες. Ειδικά στο θέμα θηλασμού η ερώτηση "θηλάζεις;" απαντιέται με άμυνα λες και ρωτάω "δίνεις λίγη μαριχουάνα στο παιδί μωρη;" . Γιατί;
Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει διότι στην Ελλάδα οι συμβουλές συνήθως δίνονται με ύφος "κοίτα πόσο καλά το κάνω εγώ!", δηλαδή η πρόθεση είναι να παρουσιάσει ο συμβουλάτορας τη δική του υπεροχή χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του άλλου. Συνήθως, λέω, όχι πάντα. Το να δώσεις συμβουλή είναι πολύ χρήσιμο αλλά και πολύ επικίνδυνο, κυρίως αν δεν γνωρίζεις τον άλλον πολύ καλά. Σε φόρα του εξωτερικού, όταν μια μαμά ρωτάει κάτι, συνήθως, συνήθως τονίζω, οι υπόλοιπες δεν της λένε τι να κάνει αλλά τι κάνουν αυτές σε αντίστοιχη περίπτωση, το οποίο πιστεύω ότι έχει σημαντική διαφορά.
Επιτέλους ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ίσως κ ο πρώτος) που μου λέει πως ναι μεν η ζωή μας θα αλλάξει (αλίμονο αν περίμενα το αντίθετο) με τον ερχομό του γιού μας, αλλά χωρίς να μας τρομοκρατεί τόσο με τα λεγόμενά του που να σκεφτόμαστε να τον αφήσουμε σε καμιά γιαγιά μέχρι τα 5 του! Όσοι έχετε παιδάκια, σας παρακαλώ μέσα από την καρδιά μου, μην τρομοκρατείτε όσους περιμένουν το πρώτο τους παιδάκι ή δεν έχουν ακόμα παιδάκι με τις εμπειρίες σας. Μπορεί σε εσάς να φαίνεται κάτι απλό ή αστείο αλλά ιδιαίτερα σε μια μέλλουσα μανούλα το αστείο το δικό σας μπορεί να είναι τόσο τρομκτικό που να κλαίει κ μια ολόκληρη μέρα. Η ζωή με ένα παιδί (κ παραπάνω) νομίζω πρέπει να είναι πολύ ομορφη γιατί διαφορετικά κανείς σας δεν θα έκανε παιδάκι ή τουλάχιστον δεν θα ξανά έκανε. Απλά σκέψεις μια μανούλας που περιμένει το γιο της από μέρα σε μέρα.
Με το καλό κορίτσι μου! Όλα θα πάνε τέλεια! Και αν κάτι δεν πάει και τόσο τέλεια, εδώ είμαστε για συμβουλές και συμπαράσταση! Απόλαυσέ το!
Ευχαριστώ πολύ Ολίβια! Να χαίρεσαι τα αξιολάτρευτα παιδάκια σου!!!
Γιατί ακριβώς πιστεύεις ότι δε χρειάζονται τις βρεφικές κρέμες?Λόγω ζάχαρης ή και κάτι άλλο?