Παιδιά-γονείς-θάλασσα: συνδυασμός που κατά περίπτωση βλάπτει το περιβάλλον!

γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

 Σήμερα με αφορμή τον ερχομό του Αυγούστου θέλω να σας γράψω όσα ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να βλέπω στις παραλίες και που αφορούν σχέσεις παιδιών και γονιών.

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΠΙΝΕΖΟΝ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΑΝΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΠΕΡ

Από τότε που ο γιος μου ήταν μωράκι, ΔΕΝ μπορούσα να καταλάβω το νόημα μιας μάνας ή γιαγιάς που κάτω από τον ήλιο του Αυγούστου στις 3 το μεσημέρι, όπου στα βότσαλα τηγάνιζες αβγό, ακολουθούσανε ένα μωρό γυμνό που τσαλαβούταγε μεταξύ άμμου και θάλασσας με ένα ταπερ όπου μέσα υπήρχε (στο περίπου) κιοφτές με ντομάτα (καταπληκτική επιλογή για την συγκεκριμένη περίοδο), ντομάτα μαραμένη, αγγούρι που κάποτε (παλιά) ήταν αγγούρι και με την ζέστα είχε μετατραπεί σε πέτσα και στην αναμονή κάτω από την ομπρέλα βρισκότανε μια πιατέλα με καρπούζι που το στόλιζαν γύρω – γύρω όλες οι σφήκες θηλυκές – αρσενικές, ενήλικες και ανήλικες.

Το μωρό από τεσσάρων π.χ, έως 7 χρονών αρνιότανε πεισματικά το πηρούνι που παραμόνευε ύπουλα δίπλα στο κουβαδάκι αλλά η γυναίκα–μάνα ή η γυναίκα–γιαγιά, ντε και καλά και σώνει να το ΣΤΟΥΜΠΩΣΕΙ «σαλμονέλα».

ΑΠΟΡΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ: Σπίτια δεν έχετε για να ταΐσετε τα παιδιά μετά το μπάνιο ή πριν; Είναι φριχτή κακοποίηση να βλέπω μωρά εκτεθειμένα στον ήλιο στις 2 και 3 το μεσημέρι με την μάνα δίπλα μπρούμυτα με λυμένο το σουτιέν για ν αποφύγει το σημάδι με ακουστικά στ’ αφτιά αδιαφορώντας πλήρως αν το μωρό ξεριζώνει το καπέλο της διπλανής κυρίας

ΤΟ «ΚΑΤΟΥΡΑ Π@@@@@@ Α ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ»

Το έχω υποστεί και σας διαβεβαιώνω το σοκ ήταν τόσο ισχυρό που ένιωσα ότι παρόμοιας αισθητικής άνθρωποι δεν πρέπει να μεγαλώνουν παιδιά, όταν σε μια από τις πολυσύχναστες παραλίες της Κεφαλλονιάς, κάποτε, ένας μπαμπάς με κοιλιά ξεχειλωμένη μέχρι τα γόνατα, τριχωτό στήθος και πλάτη, καδένα χρυσή με κρίκο που θα ταίριαζε σε αλυσίδα για να κρεμάσεις αμπαζούρ, χρυσό ρολόι στο χέρι, μιλώντας ΤΡΑΝΤΑΧΤΑ στο τηλέφωνο για να τον ΑΚΟΥΕΙ και η ΙΘΑΚΗ, μόλις το «βλαστάρι» του το οποίο κυκλοφορούσε χωρίς μαγιό ανάμεσα σε παιδάκια που φορούσαν άλλα μαγιουδάκια και άλλα όχι, με τον μπαμπά του να σχολιάζει στο τηλέφωνο το «μέγεθος του εξαρτήματος του παιδιού του με τον κουμπάρο Τάσο» έτσι ώστε ν’ ακούνε και οι κουφές γριές ότι «το μέγεθος το πήρε από τον μπαμπά του» (μπλιαχ), στην ατακα του παιδιού που ήταν και οκτώ χρονών «μπαμπά θέλω τσίσα», ο μπαμπάς απάντησε «ΚΑΤΟΥΡΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ» Το παιδί υπάκουσε και γυρνώντας κατούρησε εκεί που του είχε υποδείξει ο μπαμπάς του.

ΤΟ «ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΣΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΚΑΙ ΠΑΜΕ»

Έχετε κοιτάξει γύρω σας όταν αποχωρεί από την παραλία η μεγάλη πλειοψηφία νέων ζευγαριών με μωρά, το τι μύγα χοντρή μαζεύεται κάτω από τα αρμυρίκια; Τα μωρά κάνανε κακά στις πάνες, οι μαμάδες τα άλλαξαν, άφησαν τις λερωμένες πάνες στις ρίζες των δένδρων, με πεταμένα δίπλα τα πλαστικά μπουκάλια και καρφωμένες στην άμμο τις γόπες από τα τσιγάρα και φύγανε.

«ΕΙΣΑΙ Π@@@@@@Α, ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΤΩΡΑ»

Καλοκαίρι 2012 είμαι στην παραλία της Επισκοπής, κοντά στην Πύλο με τον Δημήτρη, την Χριστίνα, την Σταυρίνα, τον Χρήστο. Μια ξανθιά γυναίκα γύρω στα 35 λιαζότανε αρκετά μέτρα πιο κάτω. Στην θάλασσα κολυμπούσε το κοριτσάκι της το οποίο ήταν δεν ήταν 12 χρονών. Δίπλα στην μαμά του κοριτσιού, η μαμά της μαμάς του.

Ξαφνικά η μαμά του παιδιού του ζητάει να βγει από την θάλασσα γιατί είχε ραντεβού για «ρίζα» στο μαλλί, είδηση που -καθώς φώναζε- μάθαμε όλοι που καθόμασταν σε ακτίνα 300 μέτρων

Το παιδί παρακάλεσε να μείνει λίγο ακόμη, η μητέρα του παιδιού επέμενε, το κοριτσάκι είπε «άσε με, πήγαινε εσύ και θα μείνω με την γιαγιά»και η μαμά σκούζοντας φώναξε :

«Βγες μωρή π@@@@@α, μην σε πιάσω από το μαλλί. ΤΩΡΑΑΑΑΑ, άκουσες;;;;»

Πόσο ένιωσα ότι θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος όπου ο νομοθέτης να μπορεί να δίνει το δικαίωμα σε αυτόπτες μάρτυρες κακοποίησης παιδιών να παρεμβαίνουν και με συνοπτικές διαδικασίες να αφαιρείται η γονική μέριμνα και η επιμέλεια από τους γονείς… ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΜΕ

ΤΑ ΜΙΚΡΟΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΩΝ ΝΕΟΠΛΟΥΤΩΝ

Παραλία Αίγινας πέρσι το καλοκαίρι. Δυο αγοράκια, ντυμένα με πολύ «μαρκέ βερμούδες» αντί να κολυμπάνε, αντί να ψάχνουνε χταπόδια, αντί να βουτάνε για πεταλίδες, αντί να μαζεύουν αχινούς, αντί να κάνουνε βουτιές, περπατούσανε κατά μήκος της ακτής, συζητώντας συνεχώς για τα τελευταία μοντέλα κινητών που είχαν. Στο τέλος επειδή δεν είχαν καταλήξει για το ποιανού μοντέλο ήταν το αρτιότερο για να τηλεφωνούν προφανώς στην νονά τους και το νονό τους, να παρακολουθούν τις πτώσεις των μετοχών στην αγορά της Κίνας (τι να πω η γυναίκα) χωρίσανε και πήγανε στους γονείς τους για να μεταφέρουν την τσαντίλα τους σχετικά με το κινητό που ο «ανταγωνιστής» κατείχε (ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ)

ΟΙ ΛΟΛΙΤΕΣ ΕΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ

Θηρίο γίνομαι όταν βλέπω μανάδες με μεταλλικοχρυσό μαγιό, πατσουλί, κραγιόν, μάσκαρα και γκλίτερ στην παραλία που κρατάνε από το χέρι το κοριτσάκι τους, το οποίο το έχουν ντύσει με στρινγκ μαγιό και σουτιέν, έτσι ώστε μόνο παιδική αφέλεια να μην δείχνει. Έχω δει κοριτσάκι να φοράει τσόκαρα με τακούνια στην άμμο, με βαμμένα νύχια και βαμμένο στόμα με κραγιόν. Πείτε με ότι θέλετε, αλλά… όταν το στυλάκι αυτό ενισχύεται από την ψωνισμένη μάνα, τα παιδιά είναι σε κίνδυνο.

Άντε, ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ!

[divider]

Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο

nanapalaitsaki.blogspot.gr