Ψόφα ανοησία! Ψόφα κακεντρέχεια!

Kάθε χρόνο στις 19 Μαϊου γράφω ένα άρθρο για την περιπέτεια που είχα με το έμφραγμα. Είναι ένα είδος τάματος. Το’χω υποσχεθεί στον εαυτό μου, αλλά και στον καθηγητή Καρδιολογίας κ. Χριστόδουλο Στεφανάδη, του οποίου η επιστημονική ομάδα στο «Ιπποκράτειο» κάποτε μου έσωσε τη ζωή.

Ολο και κάποιος θα διαβάσει και θα σκεφτεί.. θα πάρει μια ανάσα… θα δεχθεί ότι η ζωή συνεχίζεται και είναι ωραία.

Μια απ’ αυτές τις φορές λοιπόν που έγραψα το άρθρο μου ήρθε ένα μαιλ:

«Κρίμα που δεν ψόφησες! Ψόφα!»

Δεν μασάω με τα trolls. Τα μορφοποιώ στο μυαλό μου και τελειώνω με δαύτους.

Ομως εκείνη τη φορά μάσησα.

Μου ‘φυγε η ψυχή… Δεν πέρναγε από το μυαλό μου, ότι έστω και ένας άνθρωπος ευχόταν να είχα ψοφήσει.

Και μεταξύ μας: δεν μπορείς να απαιτείς απο κάποιον άγνωστο να το σκέφεται… αλλά να το γράφει κιόλας με ξεπερνά.

Ως γνωστόν η ζωή αγαπά τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη.

Το μαιλ είχε φύγει καταλάθος από το προσωπικό μαιλ εκείνης που το’στειλε.

Το’χε στείλει μια πρώην φιλενάδα μου που δεν είχε δα και την καλύτερη γνώμη για μένα.

Της τηλεφωνησα.

–Καλά δεν ντρέπεσαι που μου γράφεις να ψοφήσω;

Αρχισε (φυσικά) τα ψόφια.

–Δεν καταλαβαίνω τι λες…

–OK. Mπες στα mail σου και όταν σκεφτείς κάτι τηλεφωνησε μου! της είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.

Της προώθησα το e-mail.

Προς τιμήν της μου τηλεφώνησε σε 3 λεπτά..

–Δεν ξέρω τί να πω! Σου ζητώ συγγνώμη. Εκανα λάθος.

Το θέμα έκλεισε για μένα εκείνη τη στιγμή.

Η παραδοχή του λάθους είναι το τέλος της κουβέντας. Είναι μέρος της κοσμοθεωρίας μου αυτό.

Δεν της κρατώ κακία. Μόνο πίκρα έχω. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα το ξανακάνει.

Διαβασα τις χυδαιότητες που γράφτηκαν μετά το θάνατο της μητέρας της Αννίτας Πάνια.

Την γνωρίζω ελάχιστα προς καθόλου. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα μπορούσε να ’χε κάνει χίλιες φορές καλύτερα πράγματα απ’ αυτά που έκανε στην τηλεόραση. Ομως αυτο είναι στην προκειμένη περίπτωση αδιάφορο.

Μπήκα στα παπούτσια της και στο επόμενο δευτερόλεπτο έντρομος τα πέταξα όσο πιο μακριά γινόταν.

Η μάνα είναι ο πιο ισχυρός δεσμός που’χουμε σ’ αυτη τη ζωή.

Δεν υπάρχει λόγος να μασουλήσουμε το αυτονόητο.

Η απώλεια της μάνας είναι ελεύθερη πτώση στο χάος.

ΟΛΟΙ κι ΟΛΕΣ έχουμε την εμπειρία για ΟΛΟΥΣ κι ΟΛΕΣ μας έχει γεννήσει μία μάνα.

Περιμένω από τους ανόητους που πληκτρολόγησαν τη λέξη «ψόφα» και πάτησαν χωρίς δεύτερη σκέψη το send, να μπουν στον κόπο να πληκτρολογήσουν τη λέξη «Συγγνώμη» και να πατήσουν ενσυνείδητα το send.

Τα λάθη είναι επικίνδυνα μόνο όταν είναι αόρατα σ’ αυτον που τα κάνει.

[divider]

Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.

Είναι δημοσιογράφος.

Θα τον βρείτε εδώ στο eimaimama αλλά και στο προσωπικό του blog στο gazzetta.gr