Τρεις εγκυμοσύνες και τρεις γέννες μαζί! Δεν μας… προλάβαιναν!

Αγαπημενες μου μανουλες,

διαβαζω με μεγαλη προσοχη ολες τις ιστοριες, ετσι αποφασισα να σας γραψω και την δικη μου…

Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι απο το 2005. Αρραβωνιαστηκαμε τον Δεκεμβριο του 2009 και τον Νοεμβριο του 2010 κρατουσα στα χερια μου ενα θετικο τεστ εγκυμοσυνης!

23 Οκτωβριου ηταν ο γαμος του κουνιαδου μου, ειχαμε πολλες ετοιμασιες, πολλα γλεντια! Αφου γινανε ολα με το καλο κι επιστρεψαμε στην καθημερινοτητα, ενα βραδακι Παρασκευης μας ενημερωνουν πως η γυναικα του κουνιαδου μου, η συνυφαδα μου δηλαδη, ειναι εγκυος! Χαρα απεριγραπτη και κλαματα μαζι, ηταν το πρωτο ανηψι, το πρωτο εγγονι για τους παππουδες!

Περασαμε ενα τελειο σαβ/κο, ωσπου Δευτερα ανακαλυπτω (οχι και πολυ τυχαια) οτι ειμαι κι εγω εγκυος! Να και παλι οι χαρες, να και τα γλεντια (ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ, ΒΛΕΠΕΤΕ)

5 μερες αγοτερα τσουυυυπ αλλη μια εκγυμοσυνη σκαει! Η νυφη μου, η γυναικα του αδερφου μου και…. ναι, ναι και παλι γλεντια και χαρες!!!

Περασαμε πολυ καλες εγκυμοσυνες (αν εξαιρεσουμε τους 4 πρωτους μηνες της δικης μου εγκυμοσυνης που ηταν ολο αναγουλες και εμετους), φτανει με το καλο ο καιρος να γεννησουμε…

Πρωτη μπαινει η συννηφαδα μου με προκληση στις 29/06/11 κι εμεις οι υπολοιποι εξω να περιμενουμε, εγω με την κοιλια στο στομα παρεμπιπτοντως. Ωσπου μας ενημερωνει μια νοσοκομα πως κοντευει η ωρα και παιρνουμε ολοι θεση πισω απο την πορτα λες και δεν θα προλαβαιναμε… Κι εκει που ξαφνικα επικρατει ησυχια, την ακουω να ουρλιαζει απο τους πονους!!! Ωωωωωωωωωωωωχχχχχχχ, τι με θελεις εμενα! Αρχισα να μη νιωθω καλα, ηθελα αερα κι εκει που εψαχνα την εξοδο να βγω, βγαζουν την μπεμπα μας και ετσι ξεχαστηκα.

Αφου επιστρεψαμε στο σπιτι το σκεφτομουν συνεχεια και ελεγα «Αχ Παναγιτσα μου, τι θα τραβηξω κι εγω αραγε...»

Αφου ξημερωσε ο καλος Θεουλης την ημερα, ξεκινησα να παω στο ραντεβου μου με τον γιατρο στο νοσοκομειο που με εξεταζε συχνα μιας και εφτανε ο καιρος… Ξεκινησα λοιπον σαν καλη κυρια οδηγοντας, πηρα και την μαμα μου μαζι μου και πηγαμε!! Με εξεταζει ο γιατρος, μου βρισκει πιεση (πως δεν θα ειχα με αυτα που ακουσα την προηγουμενη μερα). Μου λεει «Εισαγωγη και καισαρικη επειγοντως!«

Εβαλα τα κλαμματα, φοβηθηκα, αλλα τι να εκανα! Ενημερωσα τον αντρα μου που εκεινη την ημερα εργαζοταν 2 ωρες μακρια απο το νοσοκομειο που ημουν εγω, μου εφερε τα πραγματα κι ετσι την επομενη το πρωι στις 01/07/11 μπηκα στο χειρουργειο! Μου κανανε ραχαια και στις 10 και μιση το πρωι γεννηθηκε ο μικρος μας πριγκιπας..! Μπηκε προληπτικα στην θερμοκοιτιδα 2 μερες και μετα τον ειχα στην αγκαλια μου!

Αφου περασαν τα βασανιστηρια μετα την καισαρικη, περασαν οι μερες και την επομενη το πρωι φευγαμε για το σπιτακι μας… Ωσπου τα ξημερωματα μας τηλεφωνει ο αδερφος μου πως ειναι κι αυτοι στο νοσοκομειο γιατι σπασανε τα νερα της νυφης μου! Χαμοοοοοοοοος!

Αφου πηραμε εμεις εξητηριο, το ιδιο βραδυ γεννηθηκε και το αλλο το κοριτσακι μας!!!!

Μαμαδες-πεθερες ολες τρεχανε!!!!! Αφου ολοι μας ρωτουσανε «Καλα, πως το καταφερατε αυτο;» Και να πεις οτι ηταν κανονισμενο; Τιποτα, απλα ετσι ετυχε!

Εχουν περασει 2 χρονια και τα παιδακια μας μεγαλωνουν σαν τριδυμα μιας κι εχουν την ιδια ηλικια… Κανουμε μαζι και τα γενεθλια μας!!!

μαμά Ειρήνη

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com