Τριών ετών και… αϋπνίες!
Έχω μια κόρη 3+ ετών και τον τελευταίο καιρό με απασχολεί πολύ ο ύπνος της. Παρόλο που έχει μια ρουτίνα και κάποιες στάνταρ συνήθειες προ ύπνου, τώρα τελευταία το βράδυ δυσκολεύεται να κοιμηθεί, ξυπνάει σχεδόν κάθε νύχτα και 5 στις 10 φορές δυσκολεύεται πολύ να ξανακοιμηθεί σε σημείο να μένει ξύπνια για περισσότερες από τρεις ώρες. Τα μεσημέρια παραδόξως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το πολύ μέχρι τις 14:00 το μεσημέρι έχει πέσει στο κρεβάτι της, κοιμάται αμέσως και συνεχόμενα για τουλάχιστον δυο ώρες. Όμως το βράδυ…
Γενικά έχουμε φροντίσει να έχει μια συγκεκριμένη ρουτίνα πριν τον ύπνο σχεδόν από τότε που γεννήθηκε. Κάνει μπάνιο, πίνει το γάλα της χαζεύοντας λίγο Spongebob στην TV, πλένει τα δόντια της, ξαπλώνει και εμείς καθόμαστε δίπλα στο κρεβάτι της και της διαβάζουμε παραμύθι μέχρι να κοιμηθεί. Αυτό τηρείται ευλαβικά κάθε βράδυ από τότε που ήταν βρέφος και μέχρι πρότινος δεν είχαμε πρόβλημα. Ξυπνούσε κάποιες φορές αλλά σχεδόν αμέσως ξανακοιμόταν.
Εδώ και λίγο καιρό, πολλές φορές μπορεί να χρειάζεται και πάνω από μια ώρα για να αποκοιμηθεί. Και μετά από δυο-τρεις ώρες ξυπνάει κλαίγοντας και έρχεται στο κρεβάτι μας. Συνήθως την πηγαίνουμε πίσω και περιμένουμε δίπλα της μέχρι να αποκοιμηθεί πάλι. Υπάρχουν όμως και νύχτες που είμαστε πολύ κουρασμένοι και την αφήνουμε να ξαπλώσει μαζί μας. Τελευταία, όλο και πιο συχνά, δυσκολεύεται απίστευτα να ξανακοιμηθεί. Άσχετα με το αν παραμένει ή όχι στο κρεβάτι μας. Στριφογυρνάει, σηκώνεται, θέλει να φαει, θέλει γάλα, θέλει να παίξει, θέλει να δει κινούμενα σχέδια στην TV, μιλάει στο αρκουδάκι της… Κάποια στιγμή, κουρασμένη πια, αποκοιμιέται. Αλλά έχουν περάσει ώρες, τόσες που μπορεί να έχει ήδη ξημερώσει. Και όπως είναι φυσικό μετά κοιμάται μέχρι αργά. Μπορεί να ξυπνήσει και στις 11 το πρωί!!
Δεν συμβαίνει κάτι στο σπίτι μας, που θα μπορούσε να έχει προκαλέσει στρες στο παιδί. Όλα είναι καλά. Ούτε κάναμε κάποια ραγδαία αλλαγή, ούτε άλλαξε κάτι στην καθημερινότητά μας και τις ρουτίνες μας. Το μόνο που έχω σκεφτεί είναι τα horrible threes! Γιατί η αλήθεια είναι ότι διανύουμε αυτή την καταπληκτική περίοδο που είναι συνεχώς ‘όχι’, ‘δε θέλω’, ‘φύγε’, ‘ποτέ’ όλο δυστροπία, αταξίες και σκανταλιές. Μπορεί τα horrible threes να δικαιολογούν την αϋπνία.. Δεν ξέρω.
Εγώ πάντως ανησυχώ. Δεν είναι σωστό ένα παιδί να έχει… αϋπνίες. Το έψαξα λίγο στο internet (childhood & pediatric insomnia) και φρίκαρα! Με τον παιδίατρο δεν έχω μιλήσει ακόμα γιατί λείπει.
Μανούλες που έχετε ή είχατε το ίδιο πρόβλημα πείτε μια γνώμη!
Ευχαριστώ,
Μαμά Ιωάννα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις συμβουλές σας. Άργησα λίγο να τις δω γιατί λείπαμε διακοπές. Από αυτά που μου λέτε καταλαβαίνω ότι παίζει ρόλο η ηλικία τελικά και όπως το είχα σκεφτεί, φταίνε τα... horrible threes. Τώρα στις διακοπές κοιμόταν καλύτερα γιατί η κόπωση από το πρωί μέχρι το βράδυ (στη θάλασσα, παιχνίδι, τρέξιμο κλπ) ήταν μεγάλη. Τώρα που επιστρέψαμε θα δούμε... Σας ευχαριστώ πάντως! Φιλιά, Ιωάννα.
και γω ειχα το ιδιο θεμα με την κορη μου 3 ετων περιπου..μετα απο λιγο καιρο καταλαβα οτι το εβλεπε και λιγακι αφορμη για να ερθει στο δικο μας κρεββατι(φοβαμαι μανουλα,πειναω μανουλα,ελα να μου ξαναδιαβασεις παραμυθι μανουλα δυο η ωρα τα ξημερωματα)!! μεχρι που ηρθε η ΄΄τικερμπελ΄΄....η καλη νεραιδα και ειπε στην μαμα οτι ...παω στο δωματιο της μαριας να της δωσω φιλακια και να της βαλω και ενα μεγαλο ΄΄VΙ΄΄ αλλα η μαρια δεν ειναι ποτε εκει και δεν μου εχετε βαλει ενα χαρτι με ενα μαρκαδορο για να τις βαλω ΄΄VΙ ΄΄.Kαι τις το λεω..καθε βραδι ερχεται η νεραιδουλα που παει σε ολα τα παιδακια οταν κοιμουνται,τους δινει φιλακι και τους βαζει ενα μεγαλο νι και διπλα μια καρδουλα η ενα λουλουδακι με οποιο χρωμα επιλεξεις εσυ και ετσι το πρωι που θα ξυπνησεις θα ξερεις οτι περασε και ηταν πολυ χαρουμενη που σε βρηκε!!! ε! και βρηκα την υγεια μου!! καθε βραδι εβαζε διαφορετικο χρωμα και το πρωι οταν ξυπναγε ετρεχε στο δωματιο μου και φωναζε.. Μαμα μαμα κοιτα...!!!!με αγαπαει η τικερμπουλα..δεν με ξεχναει ποτε..!! Κοιτα μου εβαλε και καρδουλα!!!Καμια φορα τις ελεγα θες σημερα το βραδι να κοιμηθουμε μαζι στο μεγαλο κρεββατι..και η απαντηση...τι λες μανουλα να στεναχωρησω την τικερμπουλα????
την ίδια ηλικία έχει η κόρη μου,το ίδιο πέρασε πρόσφατα...πλέον το παιδί μεγαλώνει,δεν έχει τις ίδιες ανάγκες σε ώρες ύπνου όπως πριν,οπότε για καλό βραδυνό ύπνο κόβετε ή έστω ελατώστε το μεσημεριανό στην 1 ώρα από 2,δραστηριότητες που να απαιτήται σωματική ενέργεια,όπως ποδήλατο ή παιχνίδι σε κάποιο πάρκο αποφύγετε την τηλεόραση το βράδυ γιατί προκαλεί διέγερση στον εγκέφαλο (από τα ερεθίσμτα των συνεχώς αναλασώμενων εικόνων).πριν τη βάλετε στο κρεβάτι καλό είναι να κάνει ένα μπανάκι,είναι κι η ζέστη ανασταλτικός παράγωντας,να δροσίζεται λίγο το παιδί και να της έχετε δίπλα της το μπουκαλάκι με το νερό της για όταν ξυπνάει και διψάει.σιγουρευτήτε επίσης ότι δεν είναι πολύ ζεστό το δωμάτιο,άφηνε το παράθυρο ανοιχτό,όχι το πατζούρι να έχει φρέσκο αέρα και όνειρα γλυκά...θα πάρει μερικές μέρες να ξαναμπεί σε ρυθμό,αλλά μην ανησυχείς,αφού το παιδί δεν είχε πρόβλημα μέχρι τώρα...
Η κόρη μου είναι 38 μηνών κα εδώ και ένα μήνα αντιμετωπίζουμε παρόμοιο πρόβλημα. Από βρέφος κοιμόταν μόνη της, χωρίς καν να χρειάζεται να την νανουρίσουμε. Όταν ξυπνούσε μέσα στη νύχτα, σπανίως έκλαιγε και την έπαιρνε ο ύπνος σχεδον αμέσως. Από τα μέσα Ιουλίου, περίπου, άρχισε να έχει μεγάλη δυσκολία στο να κοιμάται το βράδυ, (με τον μεσημεριανο ύπνο δεν είχε πρόβλημα) -παρόλο που ακολουθούσαμε την ίδια ακριβώς ρουτίνα των τελευταίων τριών χρόνων. Άρχισε επίσης να ξυπνά μετάξύ 03.00 και 04.00 π.μ. και να έρχεται στο κρεββάτι μας. Μετά από μερικά βράδια αϋπνίας και για τους τρεις μας -διότι δεν έχουμε συνηθίσει να κοιμόμαστε όλοι μαζί- αποφασίσαμε με τον άνδρα μου να την πηγαίνουμε στο κρεββάτι της όσες φορές και αν χρειαζόταν. Η μόνη αλλαγή στη ζωή μας, στη οποία θα μπορούσα να αποδώσω την ανησυχία της, είναι ότι την περίοδο αυτή έκοψε την πάνα, ωστόσο αυτό έγινε με πολύ μεγάλη ευκολία και χωρίς καμία απολύτως πίεση. Ακολούθησα και εγώ την ίδια τακτική με την μαμά Σόνια. Περνούσα πιο πολύ ώρα μαζί της τα απογεύματα μετά τη δουλειά, απασχολώντας την ίσως λίγο πιο "δημιουργικά " απ' ό, τι πριν και το βράδυ, ό,τι και να γινόταν, εγώ και ο άντρας μου ήμαστα απόλυτα ήρεμοι. Τελικά νομίζω ότι τα καταφέραμε, διότι τα τελευταία τρία βράδια κοιμάται πολύ ήρεμα και στην ώρα της και χθες ξύπνησε μόνο μια φορά για να πάει τουαλέτα και ξανακοιμήθηκε αμέσως!!
Κι εδώ έχουμε τεράστιο πρόβλημα με τον ύπνο, αλλά το είχαμε από πάντα. Αν εσάς συμβαίνει αυτό για μικρό διάστημα (πχ. τον τελευταίο μήνα), νομίζω δώσε της λίγο το χρόνο μήπως το ξεπεράσει μόνη της. Αν μιλάμε για πιο μόνιμη κατάσταση σου γράφω τα παρακάτω... Από τα λίγα που περιέγραψες και από τα πάμπολλα που έχω δοκιμάσει, ίσως αρχικά να πρέπει να της κόψεις τον πρωινό ύπνο. Δηλ. ξενύχτησε δεν ξενύχτησε το βράδυ το πρωί να την ξυπνάς μια φυσιολογική ώρα. Όσο την αφήνεις να κοιμάται όποτε της έρχεται, αναπληρώνωντας το χαμένο ύπνο, η κατάσταση διαιωνίζεται. Να την ξυπνάς ήρεμα, αλλά επίμονα. Θα σου λέει νυστάζω, θα κλαίει, αλλά να επιμένεις και να της λες το επόμενο βράδυ να φροντίσει να κοιμηθεί για να μη νυστάζει το πρωί που θα την ξυπνήσεις. Και μην την αφήνεις να κοιμάται σε καναπέδες, καρέκλες και όπου βρει. Κράτα την ξύπνια. Εννοείται πως αν ζητάει φαγητό το βράδυ μη δίνεις. Εμένα με έπαιζαν έτσι κανα δίμηνο και άνοιγα ψυγείο 4 η ώρα το πρωί γιατί τα λυπόμουν. Τώρα αν τύχει να ξυπνήσουν και να ζητάνε φαγητό τους λέω πως δεν έχει τώρα, το πρωί θα έχουμε πρωινό. Νερό αφήνω να έχουν δίπλα τους για να πιούν αν θέλουν, αλλά δεν τους το δίνω εγώ. Μετά από πολλά χρόνια αϋπνίας έχοντας επιτέλους αρχίσει να βλέπουμε λίγο φως στο τούνελ, σου λέω με (σχεδόν) βεβαιότητα πως τα πεινάω και διψάω μέσα στη νύχτα είναι απλώς παιχνίδια. Το δεύτερο που έχω βρει αλλά δεν μπορώ να το εφαρμόσω πάντα σωστά είναι η αποφασιστικότητα. Δηλ., όταν λες τώρα είναι ώρα για ύπνο να το λες σαν δεδομένο. Ακόμη κι αν δε θέλει να κοιμηθεί θα πρέπει να κάτσει ήσυχη στο κρεβάτι. Τα δικά μου στο σπίτι δεν κοιμούνται ποτέ μα ποτέ μεσημέρι (ακόμη κι αν επιμείνω) και στο σχολείο που έχει υποχρεωτικό ύπνο 1:30-3:30 κοιμούνται πάντα και χωρίς διαμαρτυρία. Όταν ρώτησα τη μεγάλη (3 χρ.) γιατί εκεί κοιμάται μου είπε πως η κυρία λέει τώρα όλοι τα κεφάλια κάτω και εμείς κοιμόμαστε. Τη δασκάλα που τη ρώτησα μου είπε ότι γίνεται χαμός μέχρι να τακτοποιηθούν στα κρεβάτια τους, αλλά όταν τους λέει τώρα ύπνο σταματάει κάθε φασαρία. Ξέρουν ότι πριν παίξανε, φάγανε και τώρα θα κοιμηθούν. Γενικά πρόγραμμα νομίζω είναι το κλειδί και όσο μπορείς να την πηγαίνεις το απόγευμα κούνιες, βόλτα, να κινείται ώστε να κουράζεται. Επίσης αν ο bob το βράδυ αρχίσει από 5λεπτος (ας πούμε) να γίνεται 10λεπτός,20λεπτος κλπ. κόψε την τηλεόραση το βράδυ. Έχουμε την εντύπωση (κι εγώ την είχα) πως η τηλεόραση πριν τον ύπνο τα χαλαρώνει, αλλά τελικά νομίζω πως είναι λάθος.
Μηπως εχει αγχωδεις διαταραχες? Ως ενηλικη εχω ακριβως το ιδιο προβλημα με εκεινη, κοιμαμαι οποιαδηποτε ωρα εκτος αυτης που πρεπει
Ειδική δεν είμαι. Είμαι όμως μια μαμά που η κορη μου πέρασε ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια φάση, στην ΑΚΡΙΒΩΣ ίδια ηλικία. Κράτησε περιπου έναν και κατι μήνα. Δεν ρωτησα την παιδιατρο, έψαξα κ εγω στο internet και ψιλοφρικαρα κ τελος αποφασισα να ακολουθησω το ένστικτο μου...αγαπη...ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ, εννοω. Περνούσα ακομη πιο πολυ ωρα μαζι της, την "εξαντλούσα" καθε απογευμα στο παιχνιδι, την επνιγα στις αγκαλιες και τα φιλια ωσπου να μην μπορει να ανασανει, δεν την αφηνα να βλεπει τηλεοραση πριν τον υπνο αλλα, την απασχολουσα καπως πιο ηρεμα πριν πουμε καληνυχτα...και περασε. Τα βραδια συγκρατουσα καθε εκνευρισμο που η κουραση μου εφερνε και την αγκαλιαζα ηρεμα και γλυκα μεχρι να ξανακοιμηθει...υπομονη, ειναι μια φαση..