Βοήθεια! Η μεγάλη μου κόρη άλλαξε!
Μαμάδες, βοήθεια!
Η μεγάλη μου κόρη από τις τελευταίες μέρες της εγκυμοσύνης μέχρι και σήμερα είναι άλλο παιδί… Η αδερφή της ήρθε στον κόσμο πριν 13 μέρες και από τότε η συμπεριφορά της είναι λες και βλέπω κάποια άλλη…. Επιθετική, απότομη και με άρνηση να κάνει οτιδήποτε, από το να φάει μέχρι να ντυθεί, μέχρι, μέχρι…
Eίναι τριών ετών.
Πώς να το χειριστώ;
μαμά Τ.
και εγω μια απο τα ιδια.. η κορη μου ηταν 9 χρονων οταν γεννησα τον μικρο!!!!η αντιδραση!!!!!φωνη ,τσακωμος με τον πατερα της, να τρωει καμια απεξω απεξω ο μικρος!!ενα θα σου πω ..υπομονη,αυτοσυγκρατηση και διεθεσε λιγο παραπανω χρονο στο μεγαλο παιδι!!!
Εμένα ο δικός μου είναι 5 και από τότε που του είπαμε ότι θα αποκτήσει αδερφάκι, η συμπεριφορά του άλλαξε, δεν ακούει καθόλου, ό,τι του λες λέει όχι , ζωήρεψε αρκετά, και τελευταία δεν τρώει και πολύ (δεν ξέρω βέβαια αν οφείλεται σ'αυτό ή τη ζέστη). Πού να γεννηθεί και το μωρό τί έχει να γίνει... ε ρε γλέντιααα!!! Δύσκολα τα πράγματα, αλλά θέλει υπομονή και βοήθεια εννοείται από το σύζυγο και τους υπολοίπους! Μάνα κουράγιο!!!!!!!!!!!!!
περυσι οταν γεννησα τον γιο μας η δικια μου κορη επαθε σοκ και τοτε ηταν μολις 2 ετων.... σαν να βρηκα αλλο παιδι στο σπιτι και ερχοταν καθε μερα στο νοσοκομειο να μας δει, και μαλιστα το ειδε τον αδερφουλη της απλα δεν περιμενε να τον εχει 24 ωρες το 24ωρο μπροστα της και πανω μου...αρχισε να χτυπαει τον μπαμπα της και εκανε οτι μπορουσε για να την ΄΄αναλαβω'' εγω...δηλ. μου τραβουσε την δικια μου προσοχη κανοντας κακο στον αντρα μου...ευτυχως δεν πειραξε ποτε το μωρο την εβαζα να βοηθαει οσο μπορει φερνοντας καμια πανα και μωρομαντηλα κλπ μεχρι ''να φυγει ο μπεμπης'' ειπε μια φορα...δεν την μαλωσαμε ποτε απλα την μιλουσαμε και την συζητουσαμε...και φυσικα την παρακολουθουσαμε κρυφα μην τον πειραξει....της λεγαμε πως ο μικρος την αγαπαει και την βαζαμε το δαχτυλο της στην παλαμη του και αυτος την εσφιγγε (αυτοματα) αλλα εκεινη νομιζε πως την κραταει.... θελει υπομονη...προσπαθησε να περνας χρονο μαζι της μονες σας, εστω κι αν στερηθεις τον υπνο σου και προς θεου μην γυρισετε πισω σε σηνηθειες οπως πιπιλα , πανα κλπ
Καλή μου θέλει πολύ υπομονή, αγκαλιές, χάδια, χρόνο αποκλειστικά για την ίδια και σιγά σιγά θα βρείτε τους ρυθμούς σας.Είναι σοκ για την καημενούλα, ο ερχομός του μωρού και δεν μπορεί να το εκφράσει αλλιώς. Όλοι τα περάσαμε, θα κουραστείς λίγο παραπάνω αλλά αξίζει.Να της δείχνεις κάθε μέρα, κάθε λεπτό την αγάπη σου και να φροντίζεται το μωράκι μαζί, να την βαφτίσεις βοηθό σου και να της λες ευχαριστώ και πόσο καλή μεγάλη αδελφή είναι. Να σου ζήσουν!
δεν εχω βιωσει τετοια κατασταση αλλα συμφωνω με τον προσωπικο χρονο με την μεγαλη σου και επισης καντε πραγματα μαζι για το καινουριο μελοσ τησ οικογενειασ ετσι ωστε να καταλαβει οτι την εχεισ αναγκη!μπορει ασ πουμε να της λεσ ελα να με βοηθησεισ και να την βαλεισ να σου δινει μωρομαντηλα την ωρα που αλαζετε πανα στο μωρο , να τησ λεσ να διαλεξει αυτη ενα ρουχο για το μωρο μετα το μπανιο γιατι αυτη ξερει καλυτερα να τησ λεσ οτι ετσι εκανε και η μανουλα εσεναμπανιο για να μη ζηλευει τοοσο πολυ και τετοια πραγματακια!να δε8ει και αυτη με το αδερφακι τησ!ειμαι σιγουρη οτι θα πιασει!και φυσικα υπομονη!
mallon theli poly ypomoniiiiiiii eeeee????
mama t. k gw eimai stin eidia akribos faSI ME SENA k den jerw ti na kanw.exw sxedon 20 meres poy genisa k h megali moy kori exei alaji poly allo paidi pragmmatika./merxri k stin omilia tis alaje sto xirotero.einai k mena 3 xronon.
Τα ιδια και γω...Η μια ειναι 3,5 ετων και η αλλη 14 μηνών. Χαμος στο σπιτι!! Η μεγαλη εγινε πολυ νευρικη και επιθετικη, κραταω αγκαλια την μια ζηταει και η αλλη, βλεπει παιδικα η μεγαλη παει και κλεινει την τηλεοραση η μικρη, η μεγαλη παει και την σπρωχνει...με τα παιχνιδια το ιδιο, παιρνει η μια ενα παιχνιδι - εννοειται οτι το θελει και η αλλη... υπομονη, ψυχραιμια και πειθαρχια και παλι υπομονη. Υπαρχει και η αλλη πλευρα οταν παιζουν μαζι φιλικα-κανουν αγκαλιτσες. η μεγάλη παιρνει αγκαλιτσα την μικρη και τις λεει ' κοριτσακι μου μικρο σ'αγαπω πολυ' δεν περιγραφεται το συναισθημα που νοιωθω εκεινη την στιγμη, νομιζω ολες η μανουλες με καταλαβαινουν!! - καποια στιγμη θα μεγαλωσουν...και μεις θα γερασουμε.... Η παιδικη ηλικια παιρναει τοσο γρηγορα, χαρειτε την οσο μπορειτε, βγαλτε οσες φωτογραφιες μπορειτε, ακομη και επαγγελματικες δεν κοστιζουν πολυ και αξιζει καθε ευρω που θα δωσετε, δεν θα το μετανοιωσετε! Να χαιρεσε τις κορουλες σου!
Νομίζω πως είναι μια φυσιολογική αντίδραση! Επιζητά την προσοχή σου, ακόμα και την αρνητική! Μίλα της, μίλα της πολύ! Έχε υπομονή - όσο μπορείς, καταλαβαίνω πως είσαι κι εσύ σε δύσκολη φάση τώρα...- και υπενθύμιζέ της πως για σένα εξακολουθεί να είναι όλος σου ο κόσμος... Όταν μπορέσεις, άσε κάπου το μωρό- ξέρω, ξέρω...είναι δύσκολο...- και αφιέρωσέ της χρόνο...μόνο δικό της χρόνο...Φάση είναι και θα περάσει... αρκεί να το χειριστείς σωστά... Να σου ζήσουν και κράτα γερά!!! ;)
Στην ιδια ακριβώς φαση ειμαι και εγω. 2 κορες 6 ετων και 1 ετους. Σε καταλαβαινω απολυτα. Τα ιδια κανει και η δικια μου. Επιθετικη, μες στην αρνηση και μιλαει ασχημα. Θελει πολλη δουλεια απο εμας. Εγω αυτο που κανω ειναι να περνας οσο το δυνατον περισσοτερη ωρα μαζι της, χωρις την παρουσια του μωρού. Να κανετε πραγματα μαζι και ο μπαμπάς της να δωσει ολη την προσοχη στην μεγαλη. Ειναι μεγαλη αλλαγη στην ζωη σας ο ερχομος ενος δευτερου παιδιου ποσο μαλλον στην κορουλα σου. Υπομονη και θα περασει. Φαση ειναι. Καλη δυναμη και να χαίρεσαι την οικογενεια σου με υγεια.