Ασταμάτητος πόνος στην εγκυμοσύνη!
Εδώ και τέσσερις μήνες σας βρήκα και διαβάζω τα πάντα, ελάχιστες φορές έχω συμμετάσχει, κυρίως γιατί καλύπτομαι από τις υπόλοιπες απόψεις.
Θα ήθελα να σας αναφέρω το δικό μου πρόβλημα που αφορά στην εγκυμοσύνη μου.
Είμαι 36 χρονών και επιτέλους έγκυος στο 1ο μου μετά από πολλές απογοητεύσεις και 3 χρόνια προσπαθειών.
Στην 7η εβδομάδα έπαθα μια σοβαρή αποκόλληση και ήμουν 3 μήνες σε απόλυτη ακινησία. Τώρα, στον 6ο, είμαι καλύτερα, αν και πάλι με ΠΟΛΛΗ προσοχή και καθόλου ζόρισμα, ο γιατρός μου είπε να ξεκινήσω να περπατάω λίγο.
Το πρόβλημά μου είναι ότι πονάω! ΠΟΛΥ!!!
Πονούσα από την αρχή, ούτως ή άλλως, πάντα υπέφερα τις ημέρες της περιόδου και την εβδομάδα που ήταν να μου έρθει και τελικά δεν μου ήρθε, πονούσα και απλά δεν σταμάτησα ποτέ να πονάω…
Πονούσα μέσα, χαμηλά και ήμουν σίγουρη πού ακριβώς είχε πιαστεί και το παιδί, γεγονός που μου επιβεβαίωσε και ο γιατρός μου.
Όταν έπαθα την αποκόλληση, ήταν σαν να ένιωθα τι ακριβώς συνέβαινε…
Τώρα, τον τελευταίο μήνα, ο πόνος έχει αλλάξει. Είναι σαν να έχει πιαστεί κάποιο νεύρο; Πώς να το πώ; Χαμηλά στους κοιλιακούς. ΥΠΟΦΕΡΩ να κάτσω, να σηκωθώ δεν το συζητάμε, σηκώνομαι με δόσεις, να αλλάξω πλευρό στον ύπνο… Όταν είμαι ακίνητη, δεν πονάω, αλλά κάθε κίνηση γίνεται με δόσεις…
Εδώ να πώ ότι είμαι και λίγο χοντρούλα, στα 92 κιλά με 1,75 ύψος. Κάποια από αυτά τα συμπτώματα λοιπόν ίσως είναι και απολύτως φυσιολογικά.
Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι καμία – ΜΑ ΚΑΜΙΑ – από τις φίλες, τις γνωστές και τις συγγενείς μου – συμπεριλαμβανομένης της μαμάς και της πεθεράς – δεν πονούσε πραγματικά, εκτός από το τέλος της εγκυμοσύνης τους, βεβαίως.
Το αποτέλεσμα είναι να μην με πιστεύουν και να νομίζουν πως «χαϊδεύομαι», κάτι που ποτέ δεν έκανα στη ζωή μου, αλλά δεν τους παρεξηγώ, γιατί κανένας δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς πού και πόσο πονάει ο άλλος… Από την άλλη μεριά, το θεωρώ φυσιολογικό να το πω στους δικούς μου ανθρώπους όταν πονάω, για να το ξέρουν, αν μου συμβεί κάτι…
Ο γιατρός μου, από την άλλη μεριά, μου λέει να μην ανησυχώ, μόνο όταν βλέπω αίμα, μου έκανε και μια θεραπεία για μια εβδομάδα για να δούμε αν είναι από την μήτρα (συσπάσεις) ή είναι μυικό το πρόβλημα και τελικά καταλήξαμε ότι ήταν μυικό. Μου λέει ότι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, απλά η δική μου είναι έτσι, να μην ακούω γύρω γύρω κανέναν, να φροντίζω τον εαυτό μου και να μην αγχώνομαι και ότι δεν πειράζει αν πονάω, να μη στεναχωριέμαι, θα μου πει αυτός αν τρέχει κάτι κακό.
Βεβαίως έχω καταλήξει ότι δεν με πειράζει όλος ο πόνος, ας πονάω, αρκεί να είναι καλά το παιδί μου, να μην τρέχει κάτι κακό και με την βοήθεια του γιατρού μου έχω ξε-αγχωθεί από αυτή την άποψη.
Η ερώτηση που θα ήθελα να κάνω στις μανούλες εδώ μέσα είναι:
Πονούσε καμιά σας τόσο πολύ; Δηλαδή, πραγματικά, είμαι η πιο χοντρή και αγύμναστη που έμεινε έγκυος και το πληρώνω τώρα με τόσο συνεχή και αφόρητο πόνο;
Είχε καμία άλλη μανούλα πόνους σαν αυτούς που σας περιγράφω; Μπορεί να είναι κάτι άλλο;
Θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας.
Μαρία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πονούσα και εγώ χαμηλά κυρίως μετά τον 8ο μήνα και στην αλλαγή πλευρού και όταν περπατουσα, είμαι και εγω υπερβαρη και αγυμναστη όμως στην πρωτη εγκυμοσυνη που ήμουν ακριβως στα ιδια κιλα και ακριβως στην ιδια εποχη του χρόνου( καλοκαιρι) ημουν πολυ καλύτερα, κολυμπουσα μεχρι τελευταια στιγμή. Στη δευτερη χαλια, φοβομουν να περπατησω από τον πόνο..ο γιατρος βεβαια με εβρισκε καλά και οντως όλα πηγαν καλά μέχρι τέλους..
Πονούσα πολύ μόλις μπήκα στον έβδομο, ήμουν και πολύ αγύμναστη και το σώμα δυσκολευόταν πολύ. Έπαιρνα και μανγήσιο αλλά δεν μπορώ να πω ότι βοήθησε πολύ. Πονούσα και για αρκετό καιρό αφού γέννησα, μέχρι προφανώς να επανέλθουν τα οστά στην θέση τους. Μετά την γέννα με βοήθησε πολύ το περπάτημα και το κολύμπι, γιατί είμαι πολύ τεμπέλα για οποιαδήποτε άλλη μορφή γυμναστικής. Αφού έρθει το μωρό σταδιακά τα ξεχνάς όλα, ακούγεται κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια.
Maria kalispera. Sigoura ta parapanw kila de voithane, alla tin epomeni fora pou tha kaneis yperixo elegkse an yparxei kapoio inomywma sto toixwma tis mitras konta stin perioxi pou ponas, giati oi ponoi pou perigrafeis mou thymizoun autous pou perasa stin prwti mou egkymosyni logw tou inomywmatos. Ki egw den mporousa na sikwthw apo to krevati oute na gyrisw pleuro kai eniwtha les kai eixa kanei 1000 koiliakous kai eixa piastei! Olo auto kratise 10 meres. An de vrethei kapoio inomywma (pou to elpizw), tote einai myiko logw 1is egkymosynis kai xreiazetai ypomoni. Na min agxwnesai, na zeis to thauma mesa sou kathe mera kai ola kala tha pane! Me (kan)enan pono sou euxomai!
σκεψου σε τι διαδικασια μπαινει το σωμα σου.στην πρωτη μου εγκυμοσυνη ειχα επωδυνες συσπασεις απο τον 5ο μηνα σε συνδιασμο με πονους στα ισχυα.βαρος δεν ειχα παρει πολυ,στα φυσιολογικα ημουν.υπομονη μονο και ολα θα ξεχαστουν οταν με το καλο γεννησεις.
Ετσι ειναι, να μην ανησυχείς καθόλου, αν ήσουν και αγυμναστη σίγουρα πονας περισσότερο , κι εγω πονουσα πάρα πολυ καθε μηνα και περισσότερο, στο περπάτημα, οταν ξάπλωνα να αλλάξω πλευρό, οταν έβαζα παντελόνι,παντού! Ανοίγουν τα οστά και οι μιυκοι πονοι ειναι καθαρά αυτοί που σε ανησυχούν . Υπομονή αλλα να είσαι ήρεμη οτι δεν ειναι τίποτα το σοβαρό.
εγώ δεν είχα τέτοια θέματα, γενικά και στις 2 εγκυμπσύνες μου ήμουν καλά αλλά δε νομίζω ότι σχετίζετ;αι τόσο άμεσα με το βάρος σου. μάλλον είσαι λίγο πιο ευαίσθητη στους πόνους και νοιώθεις έντνοα τι συμβαίνει στο σώμα σου. υπομονή και με το καλό το μωρό σου
Ki egw ponousa stis duo teleutaies egkumosunes mou.Idiws sthn teleutaia ponousa toso polu pou den katalaßa oti eixe arxisei o toketos kai eprepe na fugw sia nosokomeio.
Μαράκι μου, αυτό που χρειάζεται τώρα είνα να μην αγχώνεσαι.Εγώ οταν έμεινα έγκυος ζύγιζα 96 κιλά με ύψος 1,68. Οι πόνοι ήταν ανυπόφοροι. Δεν μπορούσα να σηκωθώ, δεν μπορούσα να αλλάξω πλευρό στο κρεβάτι, να αλλάξω παντελόνι κτλ. Όλες οι κινησεις με πόναγαν.Ο γιατρός μου είπε οτι ευθύνεται το γεγονός οτι τα οστά της μέσης ανοιγουν για να προετοιμαστούν για τον τοκετό. Προσπαθούσα να το αντιμετωπίσω με παναντόλ αλλά λίγα πράγματα.Αυτοί οι πόνοι κράτησαν μεχρι και την γέννα. Μετα από καιρο ποναγα λιγοτερο ισως επειδη ειχα συνηθισει μάλλον να υποφέρω χιχι. υπομονή κοπέλα μου , να ακούς τον γιατρό σου και καλή λευτεριά.
ΑΠΟ τον 6 μηνα κ μετα πονουσα κ γω παρα πολυ,, εγω κιλα δεν ειχα αλλα ειχαααα μεγαααλη κοιλια,,, σαν παπια περπατουσα απ τον πονο.....κ εννοειται οτι κ μενα δεν με πειστευαν , γιατι την ιδια εποχη με μενα ηταν εγκυος κ η αδερφη μου η οποια δεν ειχε κανενα προβλημα.... κανε λιγη υπομονη θα περασει... κ οταν με το καλο κρατησεις το μωρακι σου αγκαλια θα τα ξεχασεις ολα.. καλη λευτερια με ενα πονο...
Ase! Ti mou thymises! Dyo egkymosynes me pono mexri pou gennousa... Apokollhsh k sta dyo mou paidia... Alla o ponos aforhtos k spastikos.. Eidika th nyxta fwnaza ton antra mou na me gyrisei pleyro... Mh fovasai ola kala tha pane... Me to kalo k me enan pono!
Εγω αφορητους πονους δεν μπορω να πω οτι ειχα, αλλα ηταν αρκετα εντονοι ειδικα μετα την αποκολληση στον 3ο μηνα, λογω της ακινησιας. Διδυμη κυηση στα 40 μου! Τελικα απ'οτι φανηκε μετα, ηταν απο τη μεση (2 δισκοκοιλες που μου εμειναν) που λογω αγυμνασιας χτυπαγε και στους κοιλιακους. Παρ'ολα αυτα στη 2η εγκυμοσυνη δεν ειχα τιποτε. Ευτυχως ολα πηγαν καλα, και με τα 3 ζουζουνια πλεον δεν προλαβαινω ουτε ν'αναπολησω αυτη την περιοδο :)
Κι εγώ πονούσα πολύ στην εγκυμοσύνη και βρήκα την υγειά μου με την ομοιοπαθητική. Θυμάμαι, είχαμε βγει σε μια ταβέρνα ένα βράδυ - ήμουν στον 5ο - και κάναμε 20 λεπτά για να γυρίσουμε στο αυτοκίνητο που ήταν παρακαρισμένο στο πεζοδρόμιο μπροστά μας. Κουράγιο και με το καλό!
Δεν έχω να σου πω μια αντίστοιχη εμπειρία γιατί ευτυχώς για μένα στην εγκυμοσύνη μου δεν πόνεσα καθόλου ούτε κοιλιά, ούτε πλάτη, ούτε μέση, έκανα Pilates βέβαια σε στούντιο που τους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη (ποτέ μόνη σου με τυχαίες ασκήσεις!!!), αλλά η γνώμη μου είναι ότι ο πόνος είναι ένδειξη του σώματός μας ότι κάτι "δεν πάει καλά". Αφού λες ότι οι πόνοι είναι σαν της περιόδου με τα ελάχιστα που γνωρίζω υποθέτω ότι είναι από τη μήτρα (που είναι επίσης μυς), θα σου πρότεινα να εμπιστευτείς το ένστικτό σου και να επισκεφθείς έναν ακόμα γιατρό ή να επιμείνεις στο δικό σου γιατρό να σε εξετάσει ενδελεχώς, ώστε να μην έχεις καμία υπόνοια ότι κάτι συμβαίνει με το μωρό σου. Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά να σταματήσεις να πονάς και να χαρείς την εγκυμοσύνη σου. Με το καλό ένα υγιές μωρό!
Πολύ καλή η συμβουλή σου, το έχω σκεφτεί κι εγώ να το κοιτάξω καλύτερα και στην πρώτη ευκαιρία μάλλον θα το κάνω... Όχι ότι δεν εμπιστεύομαι τον γιατρό μου, αλλά το άγχος της εγκύου δεν παλεύεται με τίποτα...
Ποσο μα ποσο σε νιωθω κοπελα μου!!Περασα τα ιδια με το τεταρτο μου μωρο ,6 εγκυμοσυνες 4 παιδια κ το τελευταιο μου μεγαλη ταλαιπωρια!!!Ειχα πονους απο την πρωτη κιολας εβδομαδα μεχρι κ την ημερα που γεννησα!!Βεβαια με καισαρικη την Αλεξανδρα μου κ ας ηταν το τελευταιο ....αλλα οπως σου ειπα πονουσα συνεχεια κ ο γιατρος μου μου ειπε πως η καθε εγκυμοσυνη ειναι διαφορετικη απο τις αλλες κ καθε γυναικα αντιδρα διαφορετικα!!μου ελεγε πως ειναι μυικος ο πονος.....εγω το μονο που ξερω πως οπου κ αν το ελεγα δεν με πιστευαν πως μετα απο τοσες εγκυμοσυνες να υποφερω τοσο μα τοσο πολυ!!!Μετα απο 18 μηνες το θυμαμαι σαν να ειναι τωρα......ολα θα πανε καλα θα δεις πως οταν θα ερθει με το καλο το μωρακι σου θα φυγουν ολοι οι πονοι!!Και κατι αλλο, δεν παιζουν ρολο τα κιλα η οτι δεν γυμναζεσαι,μην νομιζεις πως ολες γυμναζονται στην διαρκεια της εγκυμοσυνης...... Βγαινουν τα πιο ησυχα μωρακια αυτα που μας [ ψιλο ταλαιπωρουν ] η [τα ταλαιπωρουμε] εμεις.....δεν ξερω πιο απο τα δυο γινετε!!! φιλακια φιλη μου κ με το καλο να ερθει το νινακι σου!!!ειδες δεν εισαι μονη ...
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Πείτε το βρε κορίτσια, γιατί διαβάζω... διαβάζω και για τους πόνους δεν μιλάει καμία, λες και είναι κανένα ταμπού, ή δεν θα την πιστέψουν... Σας ευχαριστώ όλες για την υποστήριξη...
στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα τρελούς πόνους...ο γιατρός μου είπε ότι λόγο ηλικίας (είμουν 35) το σώμα μου "ζορίζετε" περισσότερο (όχι το το παθαίνουν όλες οι γυναίκες,αλλά όσο μεγαλώνεις τόσο έχεις περισσότερες πιθανότητες να πονάς σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με το να είχες την πρώτη σου εγκυμοσύνη σε μικρότερη ηλικία).επίσης μου είπε ότι στην επόμενη (αισιόδοξος και αληθινός) εγκυμοσύνη το σώμα μου θα έχει καλύτερη προσαρμογή,αφού θα είχε ξαναπεράσει τη διαδικασία... δεύτερη εγκυμοσύνη στα 38 μου και πραγματικά καμοία σχέση!!!ελάχιστος πόνος!!! οπότε μην ανησυχείς...με το καλό!!!
Λοιπον οταν διαβασα την ισορια σου ηταν σαν να ακουω εμενα.......περιπου στην 8η εβδομαδα ειχα αιμα και συμφωνα παντα με τη συμβουλη του γιατρου εμεινα στο κρεβατι χωρισ περετερω προβληματα....ελα ομως που ειχα απο τη αρχη πονακια συνεχεια.... στην αρχη ο γιατροσ δεν με πιστευε γιατι ηξερε πως ημουν φοβιτσιαρα ,ολιο ελεγαν οτι χαιδευομαι μεχρι που τουσ εβρισα ολους...και εγω το 8υμαμαι οτι δεν μπορουσα να κοιμηθω για να γυρισω πλευρο εκανα μια ωρα..Α! αυτο που δεν σου ειπα ειναι οτι και στη περιοδο μου πονουσα παρα πολυ ,επεφτα στο κρεβατι κλαιγοντας!!!!Τωρα ενα χρονο μετα τη γεννηση του μπεμπουλη μου εχω να σου πω οτι δεν εχω πονεσει σχεδον καθολου ,δεν καταλαβαινω ποτε μου ερχεται περιοδος απλα το βλεπω....και δεν εχω ξαναπαρει ουτε παυσιπονο και ασε που πριν δεν ειχα καθολου σταθερο κυκλο και τωρα ρολοι.....
Τέτοια να μου λες, να μου δίνεις κουράγιο, Βασιλική μου. Σ' ευχαριστώ!
Ειχα και εγω αρκετο πονο στην εγκυμοσύνη με βοηθησε να πινω 3 ταμπλετες μαγνησιο τη μερα και ειδικες ασκησεις γιογκα-πιλατες για εγκυους που βρηκα στο ίντερνετ!!! Καλη ελευθερία
Den exoun na kanoun ta kg eimai 110 ston 6 mhna k den exw ponesei oute deuterolepto exeis apla muikous ponous tpt to idiaitero
Maria mou den ftaine ta kila! Eimai sto 2o kai ksekinhsa sta 92 kila,twra den 8elw kan na kserw poso eimai... Exw sfaksimatakia mia sto toso ekei katw.fantazomai oti ta dika sou logo akinhsias einai xeirotera giati adranisan oi mys tosous mhnes. Akou ton giatro sou kai mhn anhsyxeis. Exoun gennhsei kai pio pelories apo mas! Kalo kouragio kai na pane ola kala. :) edw 8a eimaste na ta leme. :)
ego koritsi m ponusa kathe fora p allaza mina i otan itan na m rthei ekines tis meres periodos kathe mina p allazei to soma giati megalonei gia na mporesei na erthei sti sosti thesh gia na genisis sigura tha ponas alla auto p perigrafeis isos ine kati allo. to thema ine na exeis empistosini prota sto theo kai meta sto giatro. me to kalo euxome na genithi to moraki sas. ego ime stin endekati embomada kai exo sinexeia emetus kai den mporo na fao tipota exo xasei 8 kila me apotelesma na mpenobgeno sti kliniki kai sto nosokomeio kathe egkimosini diaferei kata poli. emena auti ine i deuteri m euxome kali sinexeia kai kali leuteria