Με τον Θανο γνωριστηκαμε περιπου πριν 2.5 χρονια στο παρτυ μιας κοινης μας φιλης. Εγω τοτε 17 χρονων, μολις ειχα τελειωσει τη Β Λυκειου, αυτος 20, φοιτητης ηλεκτρολογιας. Τον ερωτευτηκα κυριολεκτικα με την πρωτη ματια, αφου μολις μπηκα στο παρτυ με καρφωσε με αυτα τα υπεροχα πρασινα ματια του. Καναμε σχεση κατευθειαν και περναγαμε πολυ ωραια.
Λιγο πριν τις Πανελληνιες εμενα με ειχε κυριευσει το αγχος, αφου ημουν αριστη μαθητρια και δεν ηθελα να απογοητευσω ουτε τον εαυτο μου, ουτε τους γονεις μου που λαχταρουσαν να με δουν φοιτητριουλα. Ετσι σε μια απο τις γνωστες κρισεις αγχους που με επιαναν κατα καιρους ετυχε να ειναι μπροστα και ο Θανος, ο οποιος ως εμπειρος, αφου ειχε περασει ηδη την δοκιμασια των Πανελλαδικων, προτεινε να με… χαλαρωσει με τον γνωστο τροπο. Μονο που με παραχαλαρωσε και ετσι βρεθηκα με ενα μπιζελακι στη κοιλιτσα μου μια ανασα πριν τις Πανελλαδικες. Εγω το βουρλο πηγαινα και εδινα τα μαθηματα το ενα μετα το αλλο και ουτε που μου περναγε απο το μυαλο οτι η μια και μοναδικη φορα που εκανα ερωτα χωρις προφυλαξη ηταν η φορα που θα εμενα εγκυος.
Περναγαν οι ημερες και εχοντας πια φτασει η ημερα των αποτελεσματων, εμενα να με ζωνουν τα φιδια. Και αυτο οχι μονο γιατι εβγαιναν τα αποτελεσματα, αλλα και γιατι ειχα και 1 ολοκληρη εβδομαδα καθυστερηση που στη αρχη δεν της ειχα δωσει σημασια λογω ασταθους κυκλου. Ειχα και τον Θανο να με παιρνει καθε λιγο και λιγακι αν αδιαθετησα. Με τα πολλα, παιρνω τις κολλητουλες μου και παμε στο σχολειο οπου μαθαινουμε τα μορια.
18956!!!!!! Χαρα και πανηγυρια στο σπιτι και εγω να μην μπορω να το απολαυσω γιατι στο πισω μερος του μυαλου μου ειχα το ενδεχομενο εγκυμοσυνης!!
Την επομενη μερα παιρνω ενα τεστ και παω το κανω σπιτι της κολλητης μου που ειχε μαζευτει ολη η παρεα. Οχι απλα θετικο, ΚΑΡΑΘΕΤΙΚΟ. 3 τεστ εκανα και τα 3 θετικα!! Σοκ!! Και εγω και οι φιλες μου ειχαμε παγωσει! Ερχεται ο Θανος, του το λεω και να και το αλλο σοκ!! Μας πηρε κανενα μισαωρο μεχρι να συνελθουμε. Και μετα το κλαμα! Να κλαιω εγω, να κλαινε οι κολλητες μου, να εχει παγωσει και ο Θανος. Σημερα τα σκεφτομαι και γελαω.
Ο Θανος μου ειπε απο την πρωτη στιγμη οτι ο,τι και να αποφασισω θα ειναι διπλα μου και θα με στηριξει. Κατα βαθος ομως ηθελε να το κρατησουμε λεγοντας μου συνεχεια «Σιγα, οι πρωτοι ημαστε ή οι τελευταιοι που θα κανουμε μωρο μικροι;» Εμενα μου περασε απο το μυαλο το ενδεχομενο της αμβλωσης αλλα σκεφτηκα οτι τοσα πολλα ζευγαρια προσπαθουν να φερουν στον κοσμο ενα παιδακι και εμας ο Θεος μας το εδωσε απλοχερα. Οχι δεν μπορουσα να το κανω.
Αφου αποφασιζουμε απο κοινου να κρατησουμε το νινι το ανακοινωνουμε στους γονεις μας. Αλλο σοκ απο κει!! Να μην μπορουμε να συνεφερουμε τη μανουλα μου που απο την εκπληξη λιποθυμησε. Οι γονεις το Θανου το πηραν λιγο πιο ψυχραιμα και μετα απο πολλες συζητησεις δεχτηκαν την αποφαση μας.
Η εγκυμοσυνη κοιλουσε αρκετα καλα περα απο τους καθημερινους πρωινους και ενιοτε μεσημεριανους εμετους μου. Το πρωτο τριμηνο ειδικα εχασα 3 κιλα. Τελη Αυγουστου εμαθα οτι περασα Νομικη Αθηνων και απο τη χαρα μου μαλλον σταματησαν και οι εμετοι. Ειχα συνενοηθει και με τη σχολη και θα αρχιζα μαθηματα την αλλη χρονια. Ολα κυλουσαν ομαλα. Εγω να αρχιζω να παιρνω τα κιλακια μου, να πηγαινω τις επισκεψεις μου στο γιατρουλη μου τον κυριο Καλογηρου μαζι με τον Θανο που λατρευε να πειραζει την κοιλια μου και τις κολλητουλες μου να αγοραζουν ο,τι φορμακι υπηρχε σε μπλε και σιελ χρωμα.
Ναι, ναι περιμεναμε αγορακι!!
ΠΗΤ ειχα στις 15/3/2013.
Φτανει η ΠΗΤ αλλα τιποτα. Οποτε μου λεει ο γιατρος μου οτι θα περιμενουμε και λιγες μερες αλλιως θα μπουμε με προκληση. Στις 17/3 αποφασισαμε με τον Θανο την παρεα του και την παρεα μου να βγουμε στο στεκι της περιοχης μας να γιορτασουμε την ονομαστικη μου εορτη. Οποτε ντυθηκα, βαφτηκα, πηρα την κοιλια μου, η οποια φαινοταν τεραστια, αφου ειχα παρει μολις 3 κιλα και δεν ειχα πρηστει αρκετα και φυγαμε.
Η βραδια κυλουσε υπεροχα οταν τη στιγμη που φτερνιστηκα τσουπ σπασαν τα νερα!!! Ζεστα υγρα ενιωθα να τρεχουν απο τα ποδια που και μια αισθηση ανακουφισης! Γυρω μου πανικος!!! Η κολλητη μου να τηλεφωνει στη μαμα μου, ο Θανος να κανει σαν χαζο τις αναπνοες που ειχαμε μαθει στα μαθηματα ανωδυνου, ο κολλητος του να τρεχει σαν τον Βεγγο να φερει το αμαξι και ολοι οι αλλοι συμπερυλαμβανομενου του dj του μαγαζιου και της σερβιτορας να με ρωτανε αν ποναω!! Εμενα με ειχε πιασει νευρικο γελιο προσπαθωντας να τους πεισω οτι δεν ενιωθα τιποτα.
Με τα πολλα φτανουμε στη κλινικη ετσι οπως ημασταν μια παρεα 15 ατομων με 4 αμαξια λες και γινοταν γαμος!! Εκει περιμεναν και οι γονεις μου μαζι με τους γονεις του Θανου. Μπαινουμε μεσα σαν παρελαση και η νοσοκομα ειδοποιει τον γιατρουλη μου. Αποχαιρετησα την παρεα, φιλησα τον Θανουλη μου και τον μπαμπακα μου και μπηκα μεσα. Εκει αφου μου εβαλαν μια απαισια πρασινη ρομπα, μου εκαναν κλισμα (χαλια) και μου εβαλαν ορο (εννοειται πως ημουν ξυρισμενη με την πολυτιμη βοηθεια της κολλητουλας μου γιατι μονη μου ουτε με καθρεφτη!!).
Η διαστολη μου στο 1. Ουτε πονος ουτε τιποτα.. Αφου λεω στον γιατρο μου οτι αν ειναι ετσι η γεννα καθε χρονο θα με ειχε πελατισα! Τι το ‘θελα και το ‘πα; Μετα απο κανα μισαωρο με πιανουν κατι πονοι σαν να μου εμπηγαν μαχαιρι στη κοιλια! Εγω που δεν εχω περασει περιοδο χωρις τουλαχιστον 2 παυσιπονα, τωρα ενιωθα του ιδιους πονους αλλα 1000 φορες πιο εντονους!! Ουρλιαζα και παρακαλουσα τον γιατρο μου για επισκληριδιο αλλα αρνουνταν να μου κανει αν η διαστολη δεν φτασει στο εξι!!!! Εμπαινε και ο Θανουλης μου στη αιθουσα ωδινων αλλα δεν αντεχε να με βλεπει ετσι και εφευγε βουρκωμενος!! Η μονη παρηγορια μου ηταν η καρδουλα του μωρου μου που ακουγα στον καρδιοτοκογραφο!!
Κατα τις 3 το πρωι και αφου η διαστολη μου ειχε φτασει 6 μου χορηγηθηκε η επισκληριδιος με τα χιλια ζορια αφου κουνιομουν απ το φοβο μου και ο αναισθησιολογος φωναζε πως θα μεινω παραλητη αν κουνιεμαι.. Μολις την πηρα, πηγα σε αλλο συμπαν. Ενα κρυο υγρο ενιωσα να κυλα στην σπονδυλικη μου στηλη κα μετα απο λιγο δεν ενιωθα ουτε πονους, ουτε τιποτα!! Ο Θανος ηταν αυτος που με ενημερωνε ποτε ειχα συσπασεις κοιτωντας απλα το μονιτορ!!
Κατα τις 4:30 μπαινει η μαια μεσα και με εξεταζει με αυτην την απαισια εξεταση του χεριου για να δει την διαστολη μου. 10!!!
«Γεννας Αλεξια!!» Σοκ η Αλεξια!!
Φιλησα τον αντρουλη μου αφου δεν αντεχε να ηταν παρων στη γεννα (αντρες!) και με μετεφεραν στην αιθουσα τοκετων. Εκει να σπρωχνω και να ξανασπρωχνω!!! Ημουν εξαντλημενη και ομως εβρισκα τη δυναμη και εσπρωχνα!! Πανω στη κοιλια μου ειχαν πεσει και δυο μαιες και με ζουμπαγαν!!
5:15 γεννιεται το θαυμα μου! Ο γιος μου!! 3.100 και 51 εκ. Το κλαμα του ειναι ο μελωδικοτερος ηχος που εχω ακουσει!! Τον εβαλαν κατευθειαν στο στηθος μου και ηρεμησε. Το πρωτο οραγμα που του ειπα ηταν «Καλως ορισες μικρε μου πριγκηπα» και του εδωσα ενα φιλι πανω απο τα πρασινα ματακια του (Ναι!!!!! πηραμε τα ματια του μπαμπα!!!) Υστερα μου τον πηρανε για τις εξετασεις του και εμενα αφου με εραψαν, ευτυχως με λιγα ραματα, με πηγαν στην ανανηψη οπου καταφερα να κοιμηθω για μιση ωριτσα εχοντας παντα στο νου μου τον πριγκηπακο μου.
Στη συνεχεια μπηκα στο δωματιο οπου μπηκε ο Θανουλης μου και μου ειπε «Σε ευχαριστω για τον ομορφο γιο που μου χαρισες» Αμεσως τον θηλασα! Δεν θα αλλαζα ποτε την αισθηση που ενιωσα οταν τραβηξε το στηθος μου πρωτη φορα. Τις επομενες μερες που εμεινα στην κλινικη χαμος και πανικος στο δωματιο απο συγγενεις, λουλουδια, αρκουδακια και μπαλονια! Ευτυχως που εμενα σε μονοκλινο γιατι δεν θα χωρουσαμε!!
Σημερα ο πριγκιπακος μου ειναι 6 μηνων και τον θηλαζω αποκλειστικα!! Ποιος εγω; που ποτε δεν ειχα τεραστιο στηθος και ελεγα οτι δεν θα θηλασω καθολου. Ο Θανουλης μου ειναι παντα διπλα μας και το καλοκαιρι του ’14 λεμε να παντρευτουμε και να βαφτιστουμε!!!
Δεν μετανιωσα ποτε για την αποφαση μου να κρατησω το νινι μου! Ξερω οτι το να γινεις μανα στα 18 σου ειναι δυσκολο και πολυ αποτομο αλλα δεν θα αλλαζα με τιποτα αυτο που ζω τωρα. Την απολυτη ευτυχια στο προσωπακι του γιου μου να ξυπναει το πρωι να να βγαζει φωνουλες!! Δεν πιστευα πως ενας ανθρωπος μπορει να αγαπησει τοσο πολυ ενα μικρο πλασματακι κι ομως εκανα λαθος!!
Με αγαπη
μαμα Αλεξια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΠΩ ΠΩ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ?Η ΑΛΛΗ ΕΣΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Κ ΑΥΤΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ?ΠΟΣΟ ΒΟΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΑΥΤΟ?Κ ΝΕΥΡΙΑΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙ..ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΟΥΝ..ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ ΣΤΑ 21 ΕΝΩ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ..ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ 8 ΧΡΟΝΩΝ.ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΕΠΑΘΑ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ Κ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ.ΕΑΝ ΕΒΑΖΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙ.
Κοριτσακι μου να χαιρεσαι το γιοκα σου. Εγω ως μεγαλυτερη, σε περναω ενα χρονο, αχαχαχαχα σου ευχομαι τα καλυτερα!! Καθε ευτυχια!! Ειμαι μαζι σου οσο δεν παει!! Ειμαι κι εγω μανουλα μιας μικρουλας 2,5 μηνων, που προσπαθησα με τον αντρα μου να την αποκτησω. Μην ακους τιποτα!! Για αλλη μια φορα αποδεικνυεται ποσο κακιασμενες ειμαστε οι γυναικες, πως απο τη ζηλεια μας δεν βλεπουμε μπροστα μας, και το τραγικο ειναι οτι σε φτανουν σε σημειο να "ντρεπεσαι" που εισαι ευκαταστατος, λες και τα εκλεψες τα λεφτα, και μπορεις και συντηρεις την οικογενεια σου!! Φτου σου κοριτσι μου!! Και συγχαρητηρια για τη νομικη!! Εβαλες τα γυαλια σε πολυ κοσμο!! Εισαι φοβερη!!
Κοριτσια σας ευχαριστω ολες μεσα απ' τα βαθυ της καρδιας μου για τις ευχες σας. Οσον αφορα τα αρνητικα σχολια δεν με πειραζουν πλεον. Λυπαμαι που ζουμε σε εναν κοσμο που οι ευτυχισμενες και αγαπημενες οικογενειες ειναι προιον υπο αμφισβητιση.. Και οσο για το παν/μιο αξιζει να ενημερωσω μερικες ''εξυπνες'' ή μαλλον ''wanna be εξυπνες'' μανουλες οτι η αναβολη σπουδων ειναι ευρεως γνωστη και διαδεδομενη εδω και πολλα χρονια!!!
εισαι τυχερή μα πολύ τυχερή.Εχεις πρώτα απολ ολα εναν καλό σύντροφο που στα δύσκολα δεν σου την έκανε και ουτε σε πίεσε για έκτρωση.Οι γονείς σου(να τους δωσεις συγχαρητήρια απο εμένα)ανοιχτόμυαλοι, σε βοήθησαν όπως και οι γονεις του καλού σου(και σε αυτους συγχαρητηρια), και φυσικά όλα πηγαν καλά με την γέννα ε? Να ειστε καλά και οι 3 και (γιατί όχι?)σύντομα με ενα κοριτσάκι...
Πραγματικα δεν ειχα σκοπο να γραψω τπτ μεχρι που διαβασα ορισμενα σχολια. Να σου ζησει το μωρο σου Αλεξια. Θεωρω οτι ηταν γενναια αποφαση αυτη που πηρες οπως επισης θεωρω οτι η κατασταση ηταν πιο ευκολη απο αλλες ακριβως επειδη ειχες και εχεις τη στηριξη των δυο οικογενειων (οικονομικη και ψυχολογικη). Μην υποτιμαμε το οικονομικο κομματι γιατι δυστυχως παιζει μεγαλο ρολο σε δυο νεα παιδια. Εαν δεν ειχαν τετοια στηριξη και μπραβο στους γονεις σας πως θα τα καταφερναν. Συμβουλη (επειδη εχω παρομοιο περιστατικο στην οικογενεια οχι τοσο ροδινο ομως) να τελειωσεις τη σχολη σου να παρεις το πτυχιο σου. Ολα ειναι ροδινα τωρα που εισαστε νεοι αλλα πιστεψε με θα το χρειαστεις μην παραμελησεις τη σχολη μπορεις να τα καταφερεις να τα συνδιασεις ολα ειδικα με τετοια στηριξη απο δικους σας.
Καλησπέρα!!! Εγώ έχω έχω μια μαθητρια 18 που έγινε μανούλα και όλα καλα πήγαν! Γιατί δλδ να ειναι ψεύτικη η ιστορία της Αλεξιας? Να σου ζήσει κοπέλα μου το αγοράκι σου!
κοριτσι μου με εκανες κι εκλαψα,χαμογελασα,ολα μαζι!!!χιλια μπραβο!!!ειμαι κι εγω μικρη μανουλα(οχι οσο εσυ!)ειμαι 24 κι εχω μια κορουλα 2χρονων!!!αλλα εγω ουτε σπουδες εκανα στην ακρη ουτε μου ετυχε ξαφνικα οπως εσενα,το προσπαθησαμε μετα το γαμο μας!!!γι αυτο σε εσας αξιζουν πολλα συγχαρητηρια,γιατι παρολο που ειχατε αλλα πραγματα κατα νου δε διαλεξατε τον "ευκολο" δρομο οταν ηρθε το νινι!!!να ειστε και οι 3 σας γεροι και να χαιρεστε τον μικρο σας πριγκιπα!!!με το καλο ο γαμος σας κι η βαπτιση σας!!! :)
Αχ τη γλυκιά ιστορία μπράβο σας που κρατησατε το μωρακι!!!αυτο ειναι το πιο σημαντικό!!!ευχομαι μέχρι το τέλος της ζωής σας στα βαθιά γεράματα να περνάτε υπέροχα!!!κ να κάνετε όσα περισσότερα παιδιά μπορείτε αφού έχετε τη δυνατότητα!!!
Mporeitai na mhn dhlhtiriazetai thn eytyxia tou allou..???poso dyskolo sas einai pia na peite mia kalh kouventa h apla na mhn sxoliasete an exete kati arnhtiko kata nou..???Yparxoume kai emeis oi mamades katwn ton 20 h plewn eikosi pou zoume ontws mia zwh san se paramythi ..Bravo Alexia poy ta kataferes kai bravo kai ston antra sou pou htan kai aytos mikros alla de kwlose..!!!
Κοριτσάκι μου να σου ζήσει ο παιδαρος! Τώρα για τις κομπλεξάρες που σχολιάζουν αρνητικά τι να πω.... Πραγματικά με ξεπερνάει κ αν τελικά το ανοίξω θα παρεξηγηθώ (κ δεν το θέλω)! Να μην δίνεις σημασία στα κακοπροαίρετα σχόλια, είναι βλέπεις η γυναικεία κακή φύση που θέλει να σέρνονται οι άλλοι για να νιώθει αυτη καλά με τον εαυτό της γιατί είναι ανίκανη-ανέραστη-ασχημη-ανεπαρκης και ο,τι Α στερητικό υπάρχει! Να είσαι πάντα χαρούμενη, αισιόδοξη και ανοιχτή στις προκλήσεις της ζωής! Να χαίρεσαι τον άντρα σου και τον γιο σου! Να εχεις καλη ευκολία με τις σπουδές σου και καλη σταδιοδρομια!
Σας ευχαριστώ πολύ ολες για τις ομορφες ευχες σας :) Και για να λυσω μερικες αποριες.. Ναι η ιστορια μου ειναι περα για περα αληθινη! Ξερω οτι ειναι "too good to be true" αλλα ας μην ξεχναμε οτι περα απο τη μαυρη και δυσκολη οψη της ζωης υπαρχει και η αλλη οψη του νομισματος.. Και εγω απορω πως κυλησαν τοσο ευκολα τα πραγματα αλλα δεν παυω να ευχαριστω τον Θεο για την τροπη αυτη των πραγματων!! Επιπλεον επειδη ειδα αρκετες μανουλες να αποροθν πως αυτους τους δυσκολους καιρους καταφερνουμε να επιβιωνουμε ως τριμελης οικογενεια υοσο μικροι θελω να σας πω οτι ευτυχως και εγω και ο Θανος προερχομαστε απο αρκετα ευκαταστατες οικογενειες. Ο Θανος παραλληλα με τις σπουδες του εργαζετε στην εταιρια του πατερα του. Εγω σε λιγο καιρο ια αρχισω τη σχολη μου και το νινακι μου θα παει σε ιδιωτικο βρεφονυπιακο (ειναι πολυ μικρουλης και αγχωνομαι πολυ). Δεν ξερω αν προερχομασταν απο μια μεσης οικονομικης καταστασης οικογενεια τα πραγματα θα ητσν τοσο ροδινα οσο ακουγονται.. Εννοειτε πως θα ειχαμε αρκετα προβληματα αλλα ευτυχως ο Θεος μας εδωσε ως τωρα απλοχερα την αγαπη του. Να εχει καλα τις οικογενειες και τα παιδακια ολου του κοσμοθ!!!
Αλεξια, σχετικα με την μητροτητα δεν ειναι μονο το οικονομικο που μετραει. Προσωπικα θεωρω πως σε καθε γυναικα πρεπει να ωριμασει πρωτα η επιθυμια να γινει μητερα. Εστω και μερικως. Μου φαινεται οντως πολυ καλο για να ειναι αληθινο το γεγονος πως απο εκει που εισαι μαθητρια, αριστη μαλιστα οπως λες, με ονειρα και στοχους ξαφνικα σου προκυπτει μια εγκυμοσυνη απο το πουθενα και παρολα αυτα το αντιμετωπιζεις τοσο χαλαρα. Η ζωη σου αλλαξε 180 μοιρες και μας το περιγραφεις σαν να μην τρεχει τιποτα. Προς θεου δεν λεω πως επρεπε να κανεις εκτρωση, προς θεου. Αλλα οκ, ακουγεται πολυ στημενο σαν ιστορια ολο αυτο. Σαν ταινια του Hollywood που εχει το happy end δεδομενο για να μην δυσαρεστησει το κοινο που την βλεπει.
Επισης μια αριστη μαθητρια δεν κανει τοσα ορθογραφικα λαθη...οπως π.χ. κοιλουσε ο καιρος!!!!Το κοιλουσε δεν προερχεται απο την....κοιλια!!!
Αλεξία να σας ζήσει το νινί σου! Είμαι κι εγω απόφοιτη της νομικης αθηνας and i was wondering...πως ακριβως συνεννοηθηκες με την σχολη να παρεις ενα χρονο αδεια? αυτο δεν προβλεπεται... επισης τα ορθογραφικα σου ειναι αρκετα εξωφθαλμα και δεν συναδουν με το προφιλ που περιγραφεις! και χωρις ν'ακουστω bitch...εσυ μεθαυριο δικηγορος κι ο συζυγος..ηλεκτρολογος?μαλιστα! good luck with that!!!
good luck with what??Τι είναι αυτά που βλέπουν τα ματακια μου??τι απόψεις είναι αυτές?? ειμαι αρχιτέκτονας με μεταπτυχιακό και ο άντρας μου ανειδίκευτος και περναμε souper! Mέχρι τα 30 μου οι σχέσεις μου ήταν με συναδέλφους και μιά φορά με γιατρό.Εκεί που θα έπρεπε να ήταν το μυαλό δεν είμαι σίγουρη για το τι υπήρχε!!για να μην πω για το πόσο ψωνισμένοι ήταν!Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς πτυχία που είναι πολύ μορφωμένοι..ΕΛΕΟΣ!!!
pou sto kalo ta eides ta or8ografika????kai pou einai to kako na einai ekeinh dikhgoros ki ekeinos hlektrologos????mallon eisai ap autes tis kurioules pou menoun mones giati zhtane polla kai telika mh sou pw ti pairnoun......
Φωτεινή....που μονο φωτεινός δεν είναι ο νους σου κ το πνεύμα σου, η δικηγόρος να είσαι σίγουρη πως θα ψωμολυσσαξει στην ελλαδαρα μας και ειναι πολύ τυχερή που θα εχει τον ηλεκτρολόγο να βγάζει κανένα ευρουλακι.... ντροπή σου να κολλάς τέτοιες ταμπέλες...είσαι τρανό παράδειγμα του οτι οι σπουδές και τα πτυχία δεν προσφέρουν καμια καλλιέργεια...
Προβλέπεται κανονικότατα να παίρνεις αναβολή σπουδών για σοβαρούς λόγους. Εγώ όταν γέννησα πήρα 1 χρόνο αναβολή από το διδακτορικό.
Φυσικα και προβλεπεται. Λέγεται αναστολή φοίτησης....το να μην το γνωρίζεις δε συνάδει με το προφιλ της νομικής σχολής επίσης.... Οσο για τον παρωχημένο κοινωνικό ρατσισμό που τόσο απερίφραστα έχεις αποδεικνύει πως η παιδεία είναι κάτι εντελώς σχετικό.
axxx.....ti moy 8imisesss.....mia mera 8a sas grapsw k egw ti diki moy istoria......
πολλα συχγαρητηρια κοριτσι μου:):) ειμαι κι εγω μαμα 36 ημερων μολις ενος παιδαρου... και ειμαι 24 και ο αντρας μου 23 ειναι οτι πιο ωραιο εχουμε ζησει ποτε το να ειμαστε γονεις!!!!!!! μπραβο και σε σενα και στον αντρα σου..
με εκανες κ εκλαψα!
κ εμενα......
Με έκανες και χαμογέλασα..
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΟΥ! ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟ ΝΕΑΡΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΙΜΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!! (ΞΕΡΕΙΣ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ HAPPY!) ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΣΟΥ! ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ,ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!
Πως το είπανε αυτό... don't feed the troll... ε αυτό! Δεν ξέρω αν είναι αληθινή η ιστορία αλλά μου ακούγεται too good to be true..
Την ιδια σκεψη εκανα και εγω! Πολυ καλη για να ειναι αληθινη.
Ναι κι εγώ όσο διάβαζα είπα απο μέσα μου "σαν πολύ παραμυθένιο ακούγεται όλο αυτό το σκηνικό". Αν είναι αλήθεια πάντως, η κοπέλα έχει μια ωραία ζωή και είναι τυχερή γι'αυτό!
Συγχαρητηρια για ολα !! να δεις τη τέλειες στιγμες ακολουθούν...θα βάζεις τομωρο στο μαρσιπο κ θα πηγαινεις στη σχολη !!! η μασκοτ θα ειναι !! το εκανα στο μεταπτυχιακο μου...ειμαι σιγουρη οτι δεν θα αφησεις τη σχολη σου, για σενα , το παιδι σου κ την οικογενεια σου... ΟΛΑ τα μπορούμε !
Εδώ μάλιστα! Να βάλεις τίτλο 'ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ>>>>" πάντα καλά γλυκούλα μανούλα, να τους χαίρεσαι, να σε χαίρονται, κι αν το επιθυμείτε να του κάνετε και αδελφάκια!!
μπραβο για την αποφαση που πηρατε! να σας ζησει ο μικρος σας και να ειστε παντα αγαπημενοι και ευτυχισμενοι.....!!!!
αχ πολυ συγκινινηθηκα..το πιο ομορφο συναισθημα ..και εγω 5 εχω και καθε φορα κατακλυζομαι απο συναισθηματα...να σου ζησει και να ειστε παντα ευτυχισμενοι
Μολις ξεκινησεις τις σπουδες σου στη Νομικη (Θα τις ξεκινησεις?) και αρα τη φοιτητικη ζωη σου θα καταλαβεις τι χανεις/εχασες και ισως, οχι να μετανοιωσεις, αλλα να αναθεωρησεις!
Φαίη, Αθηναίος και φοιτητής στην Αθήνα και μάλιστα σε τέτοια σχολή δεν έχει και πολύ φοιτητική ζωή με την έννοια που την ξέρουμε. Το πολύ-πολύ να χάσει τη χαλαρότητα με την οποία η πλειοψηφία των φοιτητών αντιμετωπίζει το πρώτο έτος. Μετά βάζουν όλοι τα κεφάλια μέσα και διαβάζουν. Για καφέ μπορεί να βγει, για ξενύχτι μαζί με τον άντρα της μπορεί να βγει αν τους κρατήσουν το μωρό. Το δύσκολο είναι να τελειώσει τη σχολή και να βρίσκει συνεχώς κίνητρα για να το κάνει αυτό. Αν μας είχε πει την ιστορία της πέρσι θα της έλεγα να εκμεταλλευτεί το χρόνο της εγκυμοσύνης και να ξεκινήσει τότε τις σπουδές της. Αλεξία, αυτό που ισχύει γενικά είναι "κάθε χρόνο και πιο δύσκολα". Μην αφήνεις τίποτα για του χρόνου επικεντρώσου εκεί στο στόχο σου. Ελπίζω να κατανοεί ο άντρας σου τις δυσκολίες που θα έχεις και να μην το συγκρίνει με τις δικές του σπουδές. Οι δικές σου έχουν περισσότερες απαιτήσεις και θα χρειαστείς πολύ στήριξη. Φαίη, συμφωνώ μαζί σου σε αυτό που λες ότι δε θα το μετανιώσει, αλλά στις δυσκολίες θα αναθεωρήσει. Σίγουρα θα πει κάποιες φορές καλύτερα να είχα σπουδάσει πρώτα και μετά να κάνω μωρό, όταν όμως τελειώσει θα τα ξεχάσει όλα. Δε γενικεύω. Σίγουρα είναι καλύτερα κάθε πράγμα στον καιρό του, αλλά αφού έτσι έγινε, έτσι και θα πορευτεί.
Αυτα ισχυουν για τους ανθρωπους που ειναι πλασμένοι για περιορισμενα πραγματα...
Συμφωνω μαζι σου Φαιη αλλα η Αλεξια δε μας ειπε το πιο σημαντικο....ποιος συντηρει αυτο το παιδι...ποιος συντηρει το σπιτι που ζει αυτη η νεα τριμελης οικογενεια... εαν το κανουνε αποκλειστικα αυτα τα 2 παιδια ταυτοχρονα με τις σπουδες τους εχω να πω θερμα συγχαρητηρια...
Να σου ζησει ο πριγκηπακος σου και σου ευχομαι οτι καλυτερο. Τα μωρακια μας εχουν μια μολις μερα διαφορα αλλα οι μανουλες τους εχουν 20 ολοκληρα χρονια! Δυναμη κι υπομονη σου ευχομαι!!!
ΜΠΡΑΒΟ,ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟΝ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕΣ ΜΑΝΑ ΜΙΚΡΗ ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ 30 ΚΑΙ Ο ΠΑΙΔΑΡΟΣ ΣΟΥ 12........................ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ
Aλεξία, μπράβο σας. Να σας ζήσει. Βάλτους όλους να σε στηρίξουν για να τελειώσεις τη σχολή. Aκόμη και να σου κρατάνε το μωρό, θα είναι δύσκολο γιατί και η σχολή σου είναι πολύ δύσκολη. Θα κουραστείς, αλλά μην εγκαταλείψεις. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι στο τέλος, εκεί που είσαι κοντά στο να πάρεις το χαρτί στο χέρι αλλά έχεις κουραστεί πολύ από παιδί και διαβάσματα και λες τι το θέλω τώρα εγώ η μάνα το πτυχίο. Εκεί βάλε τα δυνατά σου και μην εγκαταλείψεις. Μην κάνεις άλλο παιδί μέχρι να πάρεις πτυχίο και μην προσπαθήσεις να πιάσεις δουλειά. Θα εξοντωθείς και δεν ξέρω αν είναι εφικτό να τελειώσεις δύσκολη σχολή με παιδί και δουλειά μαζί. Ομοιοπαθούσα (για δεύτερο χαρτί...καμία σχέση με το πρώτο, τα προπτυχιακά μάλλον είναι δυσκολότερα τελικά), που πρόσφατα σκεφτόμουν να εγκαταλείψω. Καλή επιτυχία δικηγόρε!
Μπράβο και στους δυο σας που λειτουργείτε τόσο ώριμα και υπεύθυνα. Έχουμε τον ίδιο γυναικολόγο, οπότε είμαι σίγουρη πως ο τοκετός θα σου μείνει ως η ωραιότερη εμπειρία της ζωής σου. Να χαίρεστε το μωράκι σας και να μην αφήσετε τα σχέδια και τις σπουδές σας!
Δεν έχουν ούτε 2 βδομάδες διάφορα τα αγοράκια μας!εγώ γεννησα στις 6/03/13!!βέβαια τον εκανα στα 27 μου αλλα τελικά σε οποία ηλικία και αν είσαι ποτε δεν είσαι 100% έτοιμος!σίγουρα οταν είσαι 18 ειναι ακόμα δυσκολότερο γιατί δεν μπορείς να κανεις πράγματα που θα έκανες αν ήσουν μονη σου,και ειδικά σαν φοιτήτρια που είσαι πλέον!απο τα λεγόμενα σου,όμως,καταλαβαίνω ότι είσαι συνειδητοποιημενη και πολυ ευτυχισμένη..και στην τελική αυτο μετράει!!να χαίρεσαι το νινακι σου και τον αντρα σου κοπέλα μου!τα καλύτερα σας εύχομαι!