Φοβάμαι μήπως χάσω τον γιο μου…
Είμαι 42 χρονών και έχω δύο παιδιά. Ο γιος μου είναι 19 χρονών και η κόρη μου 11.
Πρόσφατα χώρισα με τον συντροφό μου και η αποφαση ήταν δική μου. Την δύναμη την πήρα μέσα απο έναν άλλο άντρα με τον οποίο είμαστε μαζί και είμαι πάρα πολύ καλά.
Η κόρη μου νιώθει άνετα μαζί του και δεν έχει πρόβλημα κανένα. Αντίθετα είναι ποιο ήρεμη και ποιο συνεργάσιμη ακόμα και μαζί μου, ενω πρώτα ήμασταν μόνο φωνή και ένταση.
Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι ο γιος μου, ο οποίος επειδή έλειπε λόγω των σπουδών του σε εκπαιδευτικό ταξίδι στο εξωτερικό για 6 μήνες, δεν γνωρίζει τίποτα. Το να μην τον προετοιμάσουμε ήταν αποφαση και δική μου και του πατερα του, ώστε να μην έχει αρνητική επιδραση στις σπουδές του εφόσον ήταν μακρια μας.
Το παιδί μου έρχεται το Σαββατο 28/09/2013 και τώρα πρέπει να το αντιμετωπίσω. Το άγχος μου είναι μεγάλο αν θα μπορέσει να ξεχωρίσει την μάνα απο την γυναίκα και αν θα μπορέσει να με δεχτεί. Να το χάσω θα είναι ενα γερό χτύπημα για μένα και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το αντέξω. Ο χαρακτήρας του είναι οξύθυμος, νευρικός και πολύ πουριτανός, φυσικά γιατί έτσι μεγάλωσε μεσα στο σπίτι μας. Ομως είναι ένα καλό παιδί και πάντα στον κοσμο αγαπητό.
Ο γιος μου για μένα είναι τα πάντα είναι η ζωή μου…
Φυσικά έχω αποφασίσει να του πω όλη την αλήθεια για την τώρα ζωή μου και δεν θα ήθελα να του αναφέρω κάποιες καταστάσεις που έζησα ώστε να έρθει σε σύγκρουση με τον πατέρα του.
Θα ήθελα την γνώμη σας ώστε το παιδί μου να μην πάθει σοκ με τις νεες εξελίξεις και αν κάνω σωστα που δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για την ζωη μου με τον πατέρα του. Οι περισσότεροι μου λένε ότι αν δεν μιλήσω θα χάσω εγώ το παιδι μου. Εσας ποιά είναι η γνώμη σας;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αγαπητη μανουλα, εγω δεν ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων ομως θα το ηθελα παρα μα παρα πολυ!!!! Με αυτο θελω να πω πως οπως κ να εχει ειναι πολυ καλυτερο τα παιδια να μεγαλωνουν σε ενα υγιες περιβαλλον οπου οι γονεις εχουν επιλεξει να ειναι χωριστα, παρα να μαλωνουν συνχως.. τα παιια καταλαβαινουν τα παντα.. ποσο μαλλον τα δικα σου τα παιδια που ειναι κ μεγαλα... γνωμη μου, ειναι να μιλησεις ανοιχτα στον γιο σου.. να του πεις πως θεωρησες πως θα ηταν καλυτερα να διαφυλαξεις την σχεση σου με τον πατερα των παιδιων σου αφου για σενα πλεον εκεινος ειναι μονο ο πατερας των παιδιων σου!! ξεκαθαρισε στον γιο σου πως για τα μεγαλωσεις με ευτυχια θα πρεπει πρωτα εσυ να εισαι ευτυχισμενη.. εισαι μητερα του, αλλα εισαι και γυναικα... δεν θεωρω πως θα πρεπει να μπεις σε λεπτομεριες για τους οποιος οηγηθηκατε με τον πατερα του στον χωρισμο γιατι αυτο ειναι κατι που δεν τον αφορα... αν θεωρεις πως η κορη σου θα μπορουσε να μεταφερει στον αερφο της την εικονα που εχει για τον συντροφο σου, ζητησε τη την βοηθεια της... σου ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια!!!!
Η αλήθεια είναι λυτρωτική για όλες τις πλευρές. Όπως αλλάξατε εσείς σε 6 μήνες έτσι θα άλλαξε κι εκείνος. Ισως και να μην αντιδράσει καθόλου αρνητικά. Το σκέφτηκες αυτό;; Ολα θα πάνε καλά!
Ο γιος σου είναι αρκετά μεγάλος για να γνωρίζει ότι ο γάμος τον γονιών του δεν ήταν ευτυχισμένος. Σίγουρα θα θυμώσει γιατί θα τα βρει όλα διαφορετικά όταν γυρίσει αλλά όπως και να το κάνουμε τα παιδιά θέλουν τους γονείς τους ευτυχισμένους οπότε πιστεύω ότι θα δει την αλλαγή στην ψυχολογία σου και στο τέλος θα δεχτεί τη νέα κατάσταση. Μην απελπίζεσαι μπορεί να μην αντιδράσει τόσο άσχημα όσο νομίζεις. Ίσως τον επηρεάσει και η αλλάγη της μικρής του αδερφής...αφού θα την δει πιο ήρεμη. Μακάρι να πάνε όλα καλά!
Να του πειτε την αληθεια οποια και αν ειναι αυτη. Ειμαι 26 χρονων και ο αδερφος μου 21. Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 19 και ο αδερφος μου τοτε 14. Η μανα μου μας ελεγε μονο ψεμματα,καθε μερα και απο ενα ψεμα οταν ανακαλυψα μονη μου την αληθεια οτι υπηρχε αλλος ημουν εξω απο το σπιτι της εκεινη μεσα με τον ¨φιλο¨της και συνεχιζε τα ψεμματα. Επρεπε να πω εγω την αληθεια και στον αδερφο μου και στον πατερα μου. Το αποτελεσμα?? Εχω διπλα μου εναν υπεροχο πατερα που σταθηκε βραχος ακλωνητος για μενα και τον αδερφο μου,και δεν εχω καμια επαφη με την μανα μου εδω και 6 χρονια. Το ψεμα δεν συγχωρειται ποσο μαλλον οταν λεγεται απο την μανα. Κατα την γνωμη μου,εχετε αργησει να του πειτε την αληθεια.
Πόσο σε καταλαβαίνω Βίκυ μου. 18 χρονών έπιασα την μαμά στα "πράσα", θα το πώ ωμά μόλις είχε βάλει τον φίλο της απο την μπαλκονόπορτα του σπιτιού, ένα βράδυ που νόμιζε οτι εμεις κοιμόμασταν. Ο πατέρας μου έλειπε σε δουλειά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλα πλέον είμαι 34 και ποτέ δεν θα ξεπεράσω το γεγονός αυτό. Δεν το έχω συζητήσει ούτε με τον σύζυγό μου, αλλα είναι κάτι που πάντα θα με ακολουθεί στην ζωή μου και δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Φυσικά η ουσιαστική σχέση "μάνας - κόρης" έχει τελειώσει απο εκείνο το βράδυ και πλέον υπάρχει μονο η τυπική απο την πλευρά μου. Απλά δεν πρόκειται ποτέ να την συγχωρήσω όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό, αλλα...αυτή είναι η αλήθεια, τα αισθήματα πλέον δεν αλλάζουν. Το γεγονός οτι έβαλε τις δικές τις ανάγκες πάνω απο τα παιδιά της και μάλιστα είχε το θράσος να μου πεί οτι ηταν ετοιμη να φύγει με τον φίλο της και οτι για μας έμεινε πίσω, δεν το συγχωρώ αλλα με βοηθάει να γίνω καλή μάνα και πιο υπεύθυνη για τα δικά μου παιδιά και για την οικογένεια μου. Τουλάχιστον ας είχε το θράσος και το θάρρος να πει την αλήθεια πριν βρεθώ στο θέαμα να τον βάζει απο την μπαλκονόπορτα. Το γεγονός αυτό με στιγμάτησε και για εκείνη ήτανε απλά κάτι φυσιολογικό κι επίσης οτι εγώ ήμουν η τρελή που δεν το δέχτηκα ποτέ, που με κυριέυε τότε ο θυμός, που δεν το ξεπέρασα ποτέ. Ίσως θα ταν καλύτερα να ζητούσα την βοήθεια ειδικού, απλά για ψυχολογική υποστήριξη, για να μην έβλεπα εφιάλτες τα βράδια. Μπορεί κακώς να μην το έκανα. Όπως και να έχει κάθε παιδί δεν είναι μια διαφορετική προσωπικότητα και δεν παίζει ρόλο η ηλικία ούτε 5 χρονών, ούτε 10, ούτε 18 χρονών. Θέλει λεπτούς χειρισμούς και πάνω απο όλα την αλήθεια, την ηλικρινή σχέση μάνας και παιδιού. Προς την κυρία αρθρογράφο: Δέχομαι οτι μπορεί ενας γάμος να μην έχει την επιθυμητή κατάληξη, αλλα δώσε χρόνο στα παιδιά σου, να προσαρμοστόυν στην νέα κατάσταση προτού κάνεις το επόμενο βήμα. Βάλε πρώτα τις ανάγκες τους και πορεύσου ανάλογα. Μην πάς απο την αντίθετη πλεύρα αλλα μην βάζεις εκει και τον πατέρα σου γιατί μπορεί να γυρίσει μετά εναντίον σου.
Αλήθεια ΝΑΙ, όμως με τρόπο! Δεν μπορείς να του τα πεις όλα μονοκοπανιά, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του κάνεις κακό, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα της ζωής του, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη κ την αυτοπεποίθησή του! Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι πληροφορίες είναι υπερβολικά πολλές για να τις διαχειριστεί μονομιάς ένα παιδί κ δεν εννοώ ηλικιακά, αλλά κοινωνικά. Ήδη έχει χάσει πολλά επεισόδια- καλώς ή κακώς-! Οπότε ξεκίνα με ένα βήμα τη φορά, αλλιώς όντως θα θεωρήσει εσένα υπαίτια για τον χωρισμό και δεν πρόκειται να σε συγχωρήσει, κ σίγουρα δεν θα αποδεχτεί το νέο πρόσωπο στη ζωή σου. Επίσης καλό θα ήταν να του το ανακοινώσεις μαζί με τον μπαμπά του, σαν κοινή απόφαση και να μην επεκταθείς σε λεπτομέρειες που θα τον απομακρύνουν είτε από εσένα είτε από τον μπαμπά του. Ο,τι λάθη κάνατε με τον πατέρα του αφορούν εσάς και μόνο εσάς και τον ρόλο σας ως σύντροφοι, ο ρόλος του γονέα είναι διαφοροποιημένος και δεν παύει να υπάρχει ειτε ειστε ζευγάρι ειτε οχι! Καλή τύχη!