Φοβάμαι μήπως χάσω τον γιο μου…
Είμαι 42 χρονών και έχω δύο παιδιά. Ο γιος μου είναι 19 χρονών και η κόρη μου 11.
Πρόσφατα χώρισα με τον συντροφό μου και η αποφαση ήταν δική μου. Την δύναμη την πήρα μέσα απο έναν άλλο άντρα με τον οποίο είμαστε μαζί και είμαι πάρα πολύ καλά.
Η κόρη μου νιώθει άνετα μαζί του και δεν έχει πρόβλημα κανένα. Αντίθετα είναι ποιο ήρεμη και ποιο συνεργάσιμη ακόμα και μαζί μου, ενω πρώτα ήμασταν μόνο φωνή και ένταση.
Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι ο γιος μου, ο οποίος επειδή έλειπε λόγω των σπουδών του σε εκπαιδευτικό ταξίδι στο εξωτερικό για 6 μήνες, δεν γνωρίζει τίποτα. Το να μην τον προετοιμάσουμε ήταν αποφαση και δική μου και του πατερα του, ώστε να μην έχει αρνητική επιδραση στις σπουδές του εφόσον ήταν μακρια μας.
Το παιδί μου έρχεται το Σαββατο 28/09/2013 και τώρα πρέπει να το αντιμετωπίσω. Το άγχος μου είναι μεγάλο αν θα μπορέσει να ξεχωρίσει την μάνα απο την γυναίκα και αν θα μπορέσει να με δεχτεί. Να το χάσω θα είναι ενα γερό χτύπημα για μένα και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το αντέξω. Ο χαρακτήρας του είναι οξύθυμος, νευρικός και πολύ πουριτανός, φυσικά γιατί έτσι μεγάλωσε μεσα στο σπίτι μας. Ομως είναι ένα καλό παιδί και πάντα στον κοσμο αγαπητό.
Ο γιος μου για μένα είναι τα πάντα είναι η ζωή μου…
Φυσικά έχω αποφασίσει να του πω όλη την αλήθεια για την τώρα ζωή μου και δεν θα ήθελα να του αναφέρω κάποιες καταστάσεις που έζησα ώστε να έρθει σε σύγκρουση με τον πατέρα του.
Θα ήθελα την γνώμη σας ώστε το παιδί μου να μην πάθει σοκ με τις νεες εξελίξεις και αν κάνω σωστα που δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για την ζωη μου με τον πατέρα του. Οι περισσότεροι μου λένε ότι αν δεν μιλήσω θα χάσω εγώ το παιδι μου. Εσας ποιά είναι η γνώμη σας;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
το καλυτερο που εχεισ να κανεις ειναι να επισκεφθεις εναν ψυχολογο για να σου πει αυτος πως πρεπεις να τ χειριστεις!αυτα τα ζητηματα ειναι σοβαρα και αυτος που συμβουλευει πρεπει να αναγνωριζει οτι ειναι μεγαλη ευθυνη!
Αγαπητη μανουλα, εγω δεν ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων ομως θα το ηθελα παρα μα παρα πολυ!!!! Με αυτο θελω να πω πως οπως κ να εχει ειναι πολυ καλυτερο τα παιδια να μεγαλωνουν σε ενα υγιες περιβαλλον οπου οι γονεις εχουν επιλεξει να ειναι χωριστα, παρα να μαλωνουν συνχως.. τα παιια καταλαβαινουν τα παντα.. ποσο μαλλον τα δικα σου τα παιδια που ειναι κ μεγαλα... γνωμη μου, ειναι να μιλησεις ανοιχτα στον γιο σου.. να του πεις πως θεωρησες πως θα ηταν καλυτερα να διαφυλαξεις την σχεση σου με τον πατερα των παιδιων σου αφου για σενα πλεον εκεινος ειναι μονο ο πατερας των παιδιων σου!! ξεκαθαρισε στον γιο σου πως για τα μεγαλωσεις με ευτυχια θα πρεπει πρωτα εσυ να εισαι ευτυχισμενη.. εισαι μητερα του, αλλα εισαι και γυναικα... δεν θεωρω πως θα πρεπει να μπεις σε λεπτομεριες για τους οποιος οηγηθηκατε με τον πατερα του στον χωρισμο γιατι αυτο ειναι κατι που δεν τον αφορα... αν θεωρεις πως η κορη σου θα μπορουσε να μεταφερει στον αερφο της την εικονα που εχει για τον συντροφο σου, ζητησε τη την βοηθεια της... σου ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια!!!!
Η αλήθεια είναι λυτρωτική για όλες τις πλευρές. Όπως αλλάξατε εσείς σε 6 μήνες έτσι θα άλλαξε κι εκείνος. Ισως και να μην αντιδράσει καθόλου αρνητικά. Το σκέφτηκες αυτό;; Ολα θα πάνε καλά!
Ο γιος σου είναι αρκετά μεγάλος για να γνωρίζει ότι ο γάμος τον γονιών του δεν ήταν ευτυχισμένος. Σίγουρα θα θυμώσει γιατί θα τα βρει όλα διαφορετικά όταν γυρίσει αλλά όπως και να το κάνουμε τα παιδιά θέλουν τους γονείς τους ευτυχισμένους οπότε πιστεύω ότι θα δει την αλλαγή στην ψυχολογία σου και στο τέλος θα δεχτεί τη νέα κατάσταση. Μην απελπίζεσαι μπορεί να μην αντιδράσει τόσο άσχημα όσο νομίζεις. Ίσως τον επηρεάσει και η αλλάγη της μικρής του αδερφής...αφού θα την δει πιο ήρεμη. Μακάρι να πάνε όλα καλά!
Να του πειτε την αληθεια οποια και αν ειναι αυτη. Ειμαι 26 χρονων και ο αδερφος μου 21. Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 19 και ο αδερφος μου τοτε 14. Η μανα μου μας ελεγε μονο ψεμματα,καθε μερα και απο ενα ψεμα οταν ανακαλυψα μονη μου την αληθεια οτι υπηρχε αλλος ημουν εξω απο το σπιτι της εκεινη μεσα με τον ¨φιλο¨της και συνεχιζε τα ψεμματα. Επρεπε να πω εγω την αληθεια και στον αδερφο μου και στον πατερα μου. Το αποτελεσμα?? Εχω διπλα μου εναν υπεροχο πατερα που σταθηκε βραχος ακλωνητος για μενα και τον αδερφο μου,και δεν εχω καμια επαφη με την μανα μου εδω και 6 χρονια. Το ψεμα δεν συγχωρειται ποσο μαλλον οταν λεγεται απο την μανα. Κατα την γνωμη μου,εχετε αργησει να του πειτε την αληθεια.
Πόσο σε καταλαβαίνω Βίκυ μου. 18 χρονών έπιασα την μαμά στα "πράσα", θα το πώ ωμά μόλις είχε βάλει τον φίλο της απο την μπαλκονόπορτα του σπιτιού, ένα βράδυ που νόμιζε οτι εμεις κοιμόμασταν. Ο πατέρας μου έλειπε σε δουλειά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλα πλέον είμαι 34 και ποτέ δεν θα ξεπεράσω το γεγονός αυτό. Δεν το έχω συζητήσει ούτε με τον σύζυγό μου, αλλα είναι κάτι που πάντα θα με ακολουθεί στην ζωή μου και δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Φυσικά η ουσιαστική σχέση "μάνας - κόρης" έχει τελειώσει απο εκείνο το βράδυ και πλέον υπάρχει μονο η τυπική απο την πλευρά μου. Απλά δεν πρόκειται ποτέ να την συγχωρήσω όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό, αλλα...αυτή είναι η αλήθεια, τα αισθήματα πλέον δεν αλλάζουν. Το γεγονός οτι έβαλε τις δικές τις ανάγκες πάνω απο τα παιδιά της και μάλιστα είχε το θράσος να μου πεί οτι ηταν ετοιμη να φύγει με τον φίλο της και οτι για μας έμεινε πίσω, δεν το συγχωρώ αλλα με βοηθάει να γίνω καλή μάνα και πιο υπεύθυνη για τα δικά μου παιδιά και για την οικογένεια μου. Τουλάχιστον ας είχε το θράσος και το θάρρος να πει την αλήθεια πριν βρεθώ στο θέαμα να τον βάζει απο την μπαλκονόπορτα. Το γεγονός αυτό με στιγμάτησε και για εκείνη ήτανε απλά κάτι φυσιολογικό κι επίσης οτι εγώ ήμουν η τρελή που δεν το δέχτηκα ποτέ, που με κυριέυε τότε ο θυμός, που δεν το ξεπέρασα ποτέ. Ίσως θα ταν καλύτερα να ζητούσα την βοήθεια ειδικού, απλά για ψυχολογική υποστήριξη, για να μην έβλεπα εφιάλτες τα βράδια. Μπορεί κακώς να μην το έκανα. Όπως και να έχει κάθε παιδί δεν είναι μια διαφορετική προσωπικότητα και δεν παίζει ρόλο η ηλικία ούτε 5 χρονών, ούτε 10, ούτε 18 χρονών. Θέλει λεπτούς χειρισμούς και πάνω απο όλα την αλήθεια, την ηλικρινή σχέση μάνας και παιδιού. Προς την κυρία αρθρογράφο: Δέχομαι οτι μπορεί ενας γάμος να μην έχει την επιθυμητή κατάληξη, αλλα δώσε χρόνο στα παιδιά σου, να προσαρμοστόυν στην νέα κατάσταση προτού κάνεις το επόμενο βήμα. Βάλε πρώτα τις ανάγκες τους και πορεύσου ανάλογα. Μην πάς απο την αντίθετη πλεύρα αλλα μην βάζεις εκει και τον πατέρα σου γιατί μπορεί να γυρίσει μετά εναντίον σου.
Αλήθεια ΝΑΙ, όμως με τρόπο! Δεν μπορείς να του τα πεις όλα μονοκοπανιά, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του κάνεις κακό, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα της ζωής του, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη κ την αυτοπεποίθησή του! Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι πληροφορίες είναι υπερβολικά πολλές για να τις διαχειριστεί μονομιάς ένα παιδί κ δεν εννοώ ηλικιακά, αλλά κοινωνικά. Ήδη έχει χάσει πολλά επεισόδια- καλώς ή κακώς-! Οπότε ξεκίνα με ένα βήμα τη φορά, αλλιώς όντως θα θεωρήσει εσένα υπαίτια για τον χωρισμό και δεν πρόκειται να σε συγχωρήσει, κ σίγουρα δεν θα αποδεχτεί το νέο πρόσωπο στη ζωή σου. Επίσης καλό θα ήταν να του το ανακοινώσεις μαζί με τον μπαμπά του, σαν κοινή απόφαση και να μην επεκταθείς σε λεπτομέρειες που θα τον απομακρύνουν είτε από εσένα είτε από τον μπαμπά του. Ο,τι λάθη κάνατε με τον πατέρα του αφορούν εσάς και μόνο εσάς και τον ρόλο σας ως σύντροφοι, ο ρόλος του γονέα είναι διαφοροποιημένος και δεν παύει να υπάρχει ειτε ειστε ζευγάρι ειτε οχι! Καλή τύχη!
Αυτό ´επρεπε να το σκεφτείς πριν το πραγματοποίησεις. Τώρα φοβάσαι??? εάν υπολόγιζες την γνώμη του γιού σου και των παιδιών γενικότερα, δεν θα του τον πήγαινες φάνη μπαστούνι!!! Όσο ανοικτόμυαλος και εάν είναι κάποιος δεν μπορεις μια ωραία ημέρα να του πεις, απο εδω ο νέος μου άντρας, πατριός. Αρχικά θα σκεφτεί ότι τόσο καιρό τον κοροιδεύετε πίσω από την πλάτη του, ότι όλα είναι καλα. Αυτό και μόνο προσωπικά θα με στεναχωρούσε ιδιαιτερα. Καταλαβαινω ότι εκτος απο μητερα ειμαστε και γυναίκες, αλλα τα παιδιά μας πρεπει να τα βάζουμε πρωτα. Η γν´ωμη ενός ειδικού θα ήταν χρήσιμη απο την πρώτη στιγμή, εσεις ´ομως αποφασίσατε να τον αφήσετε στον σκοτάδι και τ´ωρα περιμενεις να σου πει οκ μαμα? ελπίζω να έχει αίσιο τέλος η μικρη σας περιπέτεια.
πως μπορει ενα παιδι να δεχτει αμεσως οτι βρηκε η μαμα του κιολας αλλο συντροφο ;; ενα, ενα πιστευω ,οτι οταν του πεις ,το μυαλο του θα παει οτι αυτος ειναι και ο λογος που χωρισες.. σιγα και αργα κανε τα βηματα .
καλησπερα γνωμη μου ειναι να του πεις όλη την αληθεια και να μην του κρύψεις τιποτα απολυτως.. οταν καποιος φτάνει στο χωρισμο δεν φταιει μονο ο ενας.. ειναι ενας ενηλικας ανθρωπος πλέον και θα πρέπει να μπορει να αντιμετωπισει όσα του πεις.. θα πρέπει να του μιλησεις ηρεμα να του εξηγησεις γιατι φτασατε εδω που φτασατε χωρις να του αποκρυψεις τίποτα.. το αν θα έρθει σε συγκρουση με το πατερα του αυτο δεν μπορεις να το γνωριζεις.. αλλά και να ερθει θα πρέπει και ο πρωην αντρας σου να αναλαβει της ευθυνες του..
Η όλη αλήθεια πολλές φορές πληγώνει. Εμένα περίπου στην ηλικία του γιου της με έπιασαν και μου ειπαν κάποια πράγματα που κι εγώ καταλάβαινα ό,τι υπήρχαν αλλά δεν είχα αντιληφθεί την έκτασή τους. Και στην αρχή ένιωσα ανακούφιση που έμαθα όοοοολη την αλήθεια, αλλά μετά και για πολλά χρόνια αργότερα με ενοχλούσαν αυτές οι λεπτομέρειες κι ας τα είχαν βρει στην πορεία μεταξύ τους. Για πολλά χρόνια δεν καταλάβαινα γιατί έγιναν κάποια πράγματα όπως έγιναν (και ήταν πολύ πιο light από αυτά που περιγράφεις εσύ). Τελικά, μάλλον μου αρκούσε ένα έχουμε κάποια προβλήματα μεταξύ μας, όπως πολλά ζευγάρια μετά από τόσα χρόνια γάμου, αλλά τα δουλεύουμε. Και τα δουλέψανε καλά. Λεπτομέρειες τι και πως τελικά δεν είχαν καμία σημασία που τις έμαθα. Ας ρωτήσει ειδικό τι, πόσα και πως πρέπει να τα πει για να του πέσει πιο ελαφριά η κεραμίδα στο κεφάλι.
Oli tin alitheia panta. Ouden kruptwn upo ton ilion. To psema einai auto pou ponaei panta pio polu kai katastrefei sxeseis.
και να θυμάσαι πως τα παιδία πολλές φορές περνούν από φάση "πένθους" μέχρι να συνηθίσουν τις αλλαγές που επιφέρει το διαζύγιο μην επιμένεις να έρθει από την αρχή με το μέρος σου όμως να πιστεύεις πως κάποια στιγμή θα συμβεί θέλει τον χρόνο του και εσύ να είσαι προετοιμασμένη για αυτό....μην πελαγώσεις θα περάσει με υπομονή και επιμονή και ειλικρίνεια...και φυσικά μην του κατηγορήσεις τον μπαμπά του(μπορείς εάν χρειαστεί να αναφερθείς στο ότι η συμπεριφορά του ήταν κακή απέφυγε όμως να πεις οτί εκείνος σαν άνθρωπος είναι κακός ψεύτης κτλ) ή μην του απαγορεύσεις την επικοινωνία.
δηλαδή περιμένει ότι γυρίζοντας θα βρεί στο σπίτι και τους δύο γονείς του ενώ τώρα θα βρεί μόνο έσενα, η μένει μαζί και ο νέος σου σύντροφος; πάντως εάν εσύ πιστεύεις οτί είναι καλή αυτή η αλλαγη τότε έτσι να το μεταφέρεις και στον γιο σου ώς κάτι ευχάριστο δεν μπορεί και εκείνος θα είχε φαντάζομαι ζήσει άσχημες στιγμές, και είναι πλέον και μεγάλος μπορεί να νιώσει ανακούφιση....ποιο πιθανό να νιώσει προδομένος που του είπες ψέματα. Πάντως πιστεύω πως πρέπει αρχικά να του πεις για το διαζύγιο (καλό θα ήταν στο σπίτι σας μόνη σου ή μαζί με τον μπαμπά του), χωρίς να μπεις σε λεπτομέρειες που δεν τον αφορούν πχ να του πεις ότι συναισθηματικά δεν υπήρχε επικοινωνία μεταξύ μας και αποφασίσαμε να μην μένουμε πλέον μαζί... και ότι αφορμή για να καταλάβεις πόσο πολύ δεν ταιριάζατε ήταν η γνωριμία σου με τον Χ χωρίς όμως να εμβαθύνεις πάνω στην γνωριμία σου αυτή ή να τον αναγκάσεις ή να τον προτρέψεις να τον γνωρίσει, συναντήσει .. . άφησε τον πρώτα να δεχτεί όλη αυτήν την αλλαγή και ύστερα όταν στο ζητήσει του τον γνωρίζεις
Καλησπέρα.. εγώ δεν θα σου μιλήσω ως μαμά γιατί δεν έχω γίνει ακόμη, αλλά ως παιδί χωρισμένων γονιών.. Η ιστορία μου είναι αρκετά διαφορετική γιατί ήμουν μικρή όταν χώρισαν οι δικοί μου, αλλά ήταν εύκολη, για εμένα περίπτωση, γιατί ο πατέρας μου έλειπε συνέχεια εξαιτίας της δουλειάς του.. Θέλω όμως να σου πω πως αν εσύ πιστεύεις πως αν μάθει για την ζωή σου με τον πατέρα του θα ταράξει τη σχέση τους τότε μάλλον υπάρχουν δύο ενδεχόμενα για την στάση του απέναντι σου.. Ή θα σε λυπηθει και θα προσπαθήσει να σε υπερασπιστεί και μπορεί όντως να αποστρέφεται τον πατέρα του, ή θα θυμώσει μαζί σου που τον κατηγορείς.. Η μητέρα μου δεν είπε ποτέ κάτι αρνητικό για τον πατέρα μου και ειλικρινά το εκτίμησα, βεβαία μεγαλώνοντας έμαθα διάφορα για τον πατέρα μου καθόλου ωραίες συμπεριφορές μέσα σε έναν γάμο και σε μια σχέση γενικότερα.. Ειλικρινά πιστεύω πως ο πατέρας μου δεν είναι άνθρωπος για οικογένεια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν τον αγαπάω, απλά επειδή είναι ο πατέρας μου.. Με νευριάζουν όλοι όσοι μου λένε άσχημα πράγματα για εκείνον γιατι πιστεύω πως δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.. Πιστεύω πως αν του εξηγήσεις απλά με μία απλή και χωρις λεπτομέρειες συζήτηση θα καταλάβει.. Δεν είναι μικρός αρά ξέρει πως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις.. Πάντως ίσως τσατιστεί και με τους 2 αρχικά, γιατί δεν το ήξερε και είναι λογική αντίδραση, είναι και στην εφηβεία, αλλά μόλις καταλάβει θα ηρεμήσει και θα αποδεχτεί την κατάσταση.. Συγγνώμη για το μπερδεμένο μου μήνυμα, ελπίζω και εύχομαι να πάνε όλα καλά..
Σ΄αυτό καλύτερα να ακούσεις μόνο κάποιον επαγγελματία. Λίστα με τηλέφωνα φορέων που προσφέρουν δωρεάν συμβουλευτική βρήκα εδώ: http://www.akappatou.gr/index.php/2010-10-12-20-50-05
ΓΕΙΑ ΣΟΥ!ΕΙΜΑΙ 24 ΕΤΩΝ...ΩΣΤΟΣΟ,ΕΧΩ Κ ΕΓΩ ΕΝΑΝ ΓΙΟ Κ ΠΡΟΣΕΧΩΣ Κ ΜΙΑ ΚΟΡΗ.ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩ Κ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ...Κ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ,ΑΛΛΑ Κ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΜΙΑΣ Κ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΑ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ Κ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΖΩΗ(ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ),ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ Κ ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙΣ...ΟΧΙ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ...ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ,ΑΦΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΞΥΘΥΜΟΣ Κ ΠΟΥΡΙΤΑΝΟΣ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ...Κ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠ ΑΥΤΟ...ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΕΠΑΦΗ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ Κ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ...ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ,ΟΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΕΓΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΚΟΡΗ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΝ Κ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ,Κ ΙΣΩΣ ΝΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ...
Ο γιος είναι μεγάλος πια Γιαννα του μιλήσεις ανοιχτά για το τι έχει γίνει μεταξύ εσου και του πατέρα του! Για να τελειώσες την σχέση σας σημαίνει ότι δε περναγες καλά και τους λόγους θα πρέπει να τους ξέρει !!!! Δε θα σε κρίνω αλλά θα ήμουν πολύ επιφυλακτική μέσα σε 6 μήνες να έκανα νέα σχέση και να τον παρουσιαζα στην κόρη μου !!!! Γιατί σήμερα είναι αύριο μπορεί να μην είναι ! Ολο αυτό πιστεύω θα ήταν κάπως βαρύ για την κόρη μου ! Εσύ όμως είσαι μεγάλη γυναίκα και ξέρεις θέλω να πιστεύω τι κανείς !!! Ο γιος σου όμως δικαιούται να μάθει την πάσα αλήθεια όσο άσχημη κι αν είναι γιατί μόνο εκείνος θα πρέπει να κρίνει τον πατέρα του και κατα πόσο θα τον επιρρεασει η σχέση του μαζί του !!! Εσύ οφείλεις να είσαι αληθινή !