Φτάνοντας αισίως στην 4η εβδομάδα που ξεκίνησα το τρέξιμο, σκέφτηκα να σας γράψω, μήπως πείσω και άλλες μαμάδες να βάλουν το κορμί τους σε κίνηση.
Που λέτε, ναι μεν έχασα ένα κάρο κιλά, όμως το σώμα μου ήταν εντελώς αγύμναστο, κουρασμένο και πονεμένο. Λίγο οι ρυθμοί της καθημερινότητας με δυο παιδιά, λίγο η πολύωρη ενασχόληση μου με το eimaimama (που σημαίνει ότι είμαι καθηλωμένη σε μια καρέκλα), λίγο τα χρόνια που περνάνε, λίγο το ότι είχα να ασχοληθώ με οποιοδήποτε είδος γυμναστικής 5 χρόνια, ε καταλαβαίνετε… Σε γυμναστήριο ντρεπόμουν να γραφτώ, αφήστε που ήμουν σίγουρη ότι κλασικά θα πήγαινα 5 φορές και μετά…
Η απουσία άσκησης από τη ζωή μου ομως ήταν αδικαιολόγητη. Να πω και το άλλο; Έχουμε την τύχη να έχουμε διάδρομο στο σπίτι! Αγορασμένος πριν ένα σωρό χρόνια -πριν καν γνωρισω τον Μάνο- εκτελουσε χρέη κρεμάστρας και αποθηκευτικού χώρου και κρεβατιού για τις γάτες μας.
Τον κοιτούσα και όλο έλεγα «Από αύριο ξεκινάω«, αλλά τίποτα δεν έκανα. Ντροπή δηλαδή! (βασικά τον χρησιμοποίησα μονο 42 εβδομάδων εγκυος μπας και προκαλέσω επιτέλους τον τοκετό μου :P)
Μετά μπήκε στη ζωή μου το Instagram, το οποίο μεταξύ άλλων ωραίων έχει άπειρες φωτογραφίες που εμψυχώνουν και σε πείθουν να κουνησεις τον πισινό σου και να ξεκινήσεις υγιεινή διατροφή και γυμναστική. Ε τις έβλεπα και εγώ, τις έβλεπα, τις έβλεπα και κάποια μέρα αποφάσισα πως αυτό ήταν… Δεν μπορώ άλλο απλά να κάθομαι ή να θεωρώ γυμναστική το ότι κυνηγώ τον Αρχελάο όλη μέρα μέσα στο σπίτι!
Κατέβασα στο κινητό μου την εφαρμογή 5K Runner η οποία υπόσχεται να σε μετατρεψει από δεν-μπορώ-να-τρέξω-ούτε-για-ένα-λεπτό σε τρέχω-5-χιλιόμετρα-και-δεν-μασάω μέσα σε 8 εβδομάδες. Βέβαια οι δημιουργοί τους τονίζουν ότι μπορει να χρειαστείς περισσότερο από 8 εβδομάδες, αν βλέπεις ότι πάει γρήγορα για εσένα. Σημασία έχει στο τέλος να τα καταφέρεις και όχι πόσο γρήγορα θα το κάνεις.
Το 5K Runner σου βγάζει ένα πρόγραμμα τρεξίματος για 3 φορές την εβδομάδα και κατά τη διάρκεια κάθε φοράς σου δίνει «εντολές» για το τι να κάνεις. Οι πρώτες φορές έχουν αρκετες εναλλαγές τρεξίματος και περπατήματος, αλλα όσο περνά ο καιρός τρέχεις περισσότερο και περπατάς λιγότερο.
Θέλω να σας πω ότι την πρώτη φορά που ανέβηκα στον διάδρομο, είπα από μέσα μου στο πρώτο μισο λεπτό που έτρεξα: ΜΠΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΓΥΜΝΑΣΤΗ.
Όμως δεν τα παράτησα. Και να ‘μαι τώρα στην 4η εβδομάδα και έβγαλα το σημερινό πρόγραμμα πολύ πολύ εύκολα. 14 λεπτά τρέξιμο! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ (για μένα).
Δεν μπορώ να με φανταστώ να τρέχω 5 χιλιομετρα με τη μία (όπως υπόσχεται η εφαρμογή), αλλά από την άλλη ούτε πίστευα και ότι θα κατάφερνα ποτέ να τρέξω 14 λεπτά χωρίς να λιποθυμήσω ή να πεθάνω στον πόνο.
Ναι, κατά τη διάρκεια έρχονται στιγμές που λέω «Μπα, δεν μπορω«, αλλά αμέσως μετα το καπακώνω με ένα «Και γιατί παρακαλώ «δεν μπορώ«; Μια χαρά μπορώ, γιατί ειμαι ΔΥΝΑΤΗ, ΕΙΜΑΙ ΘΕΑ, ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΗΗΗΗΗ» (μη γελάτε, βοηθάει)
Εγώ τρέχω σε διάδρομο (παρακολουθώντας παλιές σειρές στο Youtube για να μην κοιτάω συνέχεια το ρολόι :P), αλλά μπορείτε φυσικά να τρέξετε και έξω. Μην ξεχνάτε όμως και τις ασκήσεις stretching αμέσως μετά, για να μην δεινοπαθήσουν οι μύες σας.
Ήδη νιώθω πολύ καλύτερα με το σώμα μου, νιώθω τα πόδια μου φοβερά τονωμένα, δεν ξυπνάω πονεμένη και είμαι σίγουρη πως καθώς περναει ο καιρός, τα αποτελέσματα θα είναι ακομα καλύτερα. Και πού ξέρεις; Μετά μπορει και να βάλω το γυμναστηριο στη ζωή μου!
Μόλις ολοκληρώσω και αυτή την εβδομάδα, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ένα δώρο 🙂
Α! Και πού είστε! Μόνο αν βάλεις το σώμα σου σε διαδικασία άσκησης, θα το εκτιμήσεις καλύτερα. Όταν συνειδητοποίησα με ΠΟΣΟ ΚΟΠΟ και ΠΟΣΟ ΙΔΡΩΤΑ χάνονται 100 θερμίδες, άρχισα να σκέφτομαι δυο φορές το αν αξιζει να χλαπακιάσω αλλη μία σοκολάτα.
Καλό… τρέξιμο λοιπόν!
Ολίβια
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Ξερει κανεις αν μπορω να ξεκινησω απο το μηδεν τωρα που θηλαζω; Κι οταν λεω απο το μηδεν το εννοω. Εχω να γυμναστω απο ... ουτε που θυμαμαι. Δεν θα ειναι πολυ επιπονο για εναν τελειως αγυμναστο οργανισμο, τωρα που φευγει ενα σωρο ενεργεια στο θηλασμο; (Please, πειτε οτι δεν γινεται, ειναι η τελευταια μου δικαιολογια :-)
Και βέβαια μπορείς να τρέχεις όταν θηλάζεις...τρέχω εντατικά και ασταμάτητα εδώ και 3 χρόνια και μόλις γέννησα ένα μπέμπαρο... θηλάζω αποκλειστικά και στις 15 μέρες ξεκίνησα χαλαρό τρέξιμο...τώρα που πλησιάζω στο 40ήμερο ποιός με πιάνει!!! Το μόνο ενοχλητικό είναι οι μαστοί που με πονάνε κάποιες φορές αλλά και αυτό θα φτιάξει με την εδραίωση του θηλασμού.. Ίσως δεν είναι και η καλύτερη περίοδος να ξεκινήσεις τώρα κατευθείαν τρέξιμο αλλά μπορείς άνετα να αρχίσεις γρήγορο περπάτημα και να εντάξεις μικρές αποστάσεις με χαλαρό τζόκινγκ οι οποίες σταδιακά θα αυξάνονται όσο θα δυναμώνεις και θα βλέπεις το σώμα σου να επανέρχεται ....στο διαδίκτυο μπορείς να βρεις ότι πληροφορία θέλεις....
Μπράβο κουκλα μ! Πολύ χαιρομαι π αποφασισες να τρέξεις!!! Εγω ξεκινησα με ποδηλατο και οσο χανω κ τα κιλα της δευτερης εγκυμοσυνης αισθανομαι οτι πεταωωωωω!καλη μας αρχη!!
Κορίτσια, εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν και μετά από 3 χρόνια που γέννησα, αποφάσισα πως δεν πήγαινε άλλο να 'χω τα λίγα περιττά κιλά μεν, αλλά κυρίως αυτό το πονεμένο κορμί που νόμιζα ότι θα κάνει κρακ και θα σπάσει... Αποφάσισα λοιπόν ν'αρχίσω δειλά δειλά το γρήγορο περπάτημα γι'αρχή για κανά τέταρο με 20 λεπτά και αργότερα θα 'βλεπα! Ένα έχω να σας πω... τώρα περπάταω και τρέχω εναλλάσσοντας για 1,5 ώρα σχεδόν καθημερινά και νοιώθω σούπερ!!! Απίστευτη ευεξία, οι πόνοι εξαφανίζονται και γενικά απίστευτα δυνατή!!! Οι κοιλιακοί μου είναι ΠΕΤΡΑ!! Με χαλάει τρομερά να μην περπατήσω έστω και μια μέρα!!! Γι'αυτό μην το βάζετε κάτω, κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά να 'στε σίγουρες ότι θ'ανταμειφθούν οι κόποι σας!!! Φιλάκια!!!
Εγω κοριτσια μου πασχω απο κρισεις πανικου με αγοραφοβια...μολις εβγαλα το θυροειδη μου αρχισαν ολα....αυτη τη στιγμη εχω 2 μηνες να βγω απο το σπιτι....κανω θεραπεια με ηρεμιστικα και αντικαταθλιπτικα τις τελευταιες 2 εβδομαδες.....εκανα και περσυ αλλα μολις σταματησα τα φαρμακα αρχισαν τα ιδια...οι ορμονες μου τρελαθηκαν αμεσως μετα το χειρουργειο και πειραχτηκε κατι στο κεντρικο νευρικο συστημα του εγκεφαλου μου....anyway...εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι το πρωτο και σημαντικοτερο που με συμβουλεψε ο ψυχιατρος μου ειναι το τρεξιμο...ναι....να τρεχω 5 λεπτα τη μερα...και να ιδρωνω...κι αμεσως μπανιο....δυο μερες τωρα προσπαθω αλλα θελει πολυ δουλεια γιατι εχω αποκτησει τρομερους πονους στο σωμα λογο της φοβιας μου....παντως αυτες τις 2 μερες νιωθω απλα οτι αναπνεω λιγο καλυτερα....το πρωι που παω το γιο μου σχολειο γυριζω ολο το χωριο πριν να επιστρεψω σπιτι...λιγο περπατημα λιγο τρεξιμο.....καντε το....κανει καλο......
δωσε μανα κουραγιο για να παραδειγματιζομαστε και οι υπολοιπες! μπραβο σου ολιβια, συνεχισε ετσι!! ;-)