Πώς κόβεις μια κακιά συνήθεια σε παιδάκι ενός έτους;
Κοριτσια βοήθεια!
Θέλω τη γνώμη σας για το πως να βάλω όρια στο γιο μου 13 μηνων.
Δε θα σας κουράσω γιατι ξέρω οτι όλες ξέρετε τι εννοώ, γιατί ολα τα παιδακια λίγο-πολύ κάνουν σκανταλιές. Αλλά όταν αυτές οι σκανταλιές είναι επικίνδυνες για την υγεία τους δε γίνεται να τις αφήσεις έτσι!
Ακουστε λοιπόν τι γίνεται με το δικό μου καθαρματάκι:
Εννοείται οτι μπουσουλαει-ψιλοπερπατάει κι εννοείται οτι πάει παντού και βάζει στο στόμα ό,τι βλάκεια βρίσκει. Αυτό το κουμαντάρω θωρακίζοντας (μπρίζες-γωνιες κλπ κλπ, τα γνωστά) και καθαρίζοντας το σπίτι κάθε μέρα, για να μην βρίσκει φυλλαράκια-χαρτάκια και άλλα στο πάτωμα και τα τρωει. Τον τελευταίο καιρό όμως κάνει κατι που δεν έχω λύση γι’ αυτο. Κι εδω ζητάω τη βοήθεια σας!
Κάποια στιγμή που έβγαζε τραπεζίτη, έβαζε 2 δάχτυλα στο στόμα με αποτέλεσμα να του ‘ρθει εμετός. Τη στιγμή που ξέρασε, εγώ ήμουν μπροστά και αυτόματα μου βγηκε ενα: «ΩΧ-ΩΧ-ΩΧ!!!«. Και μαντέψτε τι έγινε! Εσκασε στα γέλια με τη φωνή μου. Κι εκει άρχισε η ιστορία: Πολλές φορές που θέλει να σπάσει πλάκα, κάνει αυτο πράγμα για να γελάσει μαζί μας που του λέμε να μην το κάνει. Επίσης, όταν κάνω δουλειές η ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι, για να μου τραβήξει την προσοχή το κάνει, η ακόμη οταν τον ταϊζω το κάνει για να γελάει. Αλλες φορες ξερνάει άλλες όχι, αλλά αυτο που κάνει το θεωρώ πολυ κακό για το στομάχι του και πρεπει να το κόψει!
Με τον άντρα μου έχουμε δοκιμάσει τα πάντα: Να του μιλάμε και να του κατεβαζουμε το χερι 100 φορές, να του το κραταμε κατεβασμένο μεχρι να ενοχληθει και να καταλάβει οτι δε μας αρεσει αυτό που κάνει, ακόμη και με δυνατή, απότομη φωνή. Το αποτέλεσμα: Σκάει στα γέλια και το ξανακάνει. Μια μερα συμφωνήσαμε να του χτυπάμε ελαφρά το χερι όταν το κάνει. Αποτέλεσμα; Σκάει στα γέλια. Καποια στιγμή ο άντρας μου του φωναξε πολύ -μεχρι που τρόμαξα κι εγω- . Αποτέλεσμα; Κοντοστάθηκε λίγο, μετά εσκασε στα γέλια και το ξανακανε για να του ξαναφωνάξει. Να συμπληρώσω εδω οτι γενικά αυτο το παιδί διασκεδάζει με δυνατες φωνές και χειρονομίες, ακόμη και κάποια στιγμή που ξεχαστήκαμε και τσακωθήκαμε μπροστά του, ο τσακωμός σταμάτησε απότομα απο το γιο μας που μας κοιταζε και γελαγε υστερικά.
Εχουμε επίσης δοκιμάσει τιμωρία στο πάρκο του, αλλά αρχίζει να το κουνάει περα δωθε (παρα λίγο να πέσει όλο το πάρκο) και μαντέψτε; Να βαζει το χερι στο στομα για να μας τη σπάσει και να ασχοληθούμε. Δοκιμάσαμε να τον αγνοήσουμε (που ίσως να είναι και η λύση τελικά) , αλλά το να ξερνάει μπροστά σου δεν είναι κάτι που μπορείς να προσποιηθείς οτι αγνοείς ετσι ευκολα. Τελος πάντων, καταλάβατε!
Πειτε μου λοιπόν ιδέες. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;
Ευχαριστω προκαταβολικά,
Beatrice
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εμενα λοιπον το λατρευτο μου κοριτσακι εχει εδω και 2 εβδομαδες που ξεκινησε και το κανει αυτο και ειναι 14 μηνων παρα κατι μερες.Εμετο δεν εχει κανει ακομη(και ευχομαι να μην κανει ποτε) και οταν το κανει δεν γελαει.Μου φαινεται οτι κανει επιτηδες αλλα το κανει και οταν ειναι μονη της!!Σε απογνωση λοιπον εγω,ρωταω τον παιδιατρο σημερα τι μπορει να σημαινει αυτο,μηπως ειναι ψυχολογικο και πως να της το κοψω!!!Μου ειπε λοιπον να μην ανησυχω,καταρχην να την αγνοω οταν το κανει και οταν το παρακανει να την μαλωνω αλλαζοντας τον τονο της φωνης μου χωρις να τον υψωσω,και να την κοιταω εντονα για να καταλαβει οτι αυτο που κανει δεν ειναι σωστο!!Με λιγα λογια να κανω το βλεμμα που ''σκοτωνει'' μπας και καταλαβει!!! Δεν ξερω αν ο δικος σου το εκοψε τελικα αλλα ελπιζω να βοηθησω κι εσενα κι αλλες μανουλες που εχουν το θεμα με τα παιδια τους!!
Ο γιός μου είναι 17 μηνών και κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα!Βάζει το χέρι μέσα στο στόμα και πνίγεται...εμετό μια φορά μου έκανε...το κάνει για να μας τραβήξει την προσοχή και για να τον βγάλουμε απο το πάρκο η το καρότσι!Λοιπόν μετά απο ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ κι εμείς καταλάβαμε οτι το κανει γιατι μας βλέπει να τρέχουμε κι ετσι αρχισαμε να τον αγνοούμε.Δεν το εχει κοψει τελείως αλλά νομίζω πως άρχισε να το ελλατώνει!Και νόμιζα πως είμαι η μόνη..χαχα!
Ρε κορίτσια,εγώ πως να αγνοήσω τον γιο μου 16 μηνών ,όταν τραβαει μαλλια και δαγκώνει επειδή δεν του δίνουμε σημασία ή του απαγορεύουμε κάτι????Με πεθαίνει στον πόνο λέμεεε......
Αυτό είναι άλλη περίπτωση. Δες το κείμενο "Ερώτηση μαμάς σε απόγνωση" αν και είναι μικρό το παιδάκι σου για να συνεννοηθείτε. Αλλά σίγουρα αδιαφορία σε αυτές τις περιπτώσεις δε βοηθάει. Εμάς τουλάχιστον δε βοήθησε. Επίσης απόφευγε να μην του δίνεις σημασία. Αν έχεις δουλειά και δεν μπορείς να ασχοληθείς εκεινη την ώρα πες του πως θα τον φροντίσεις σε λίγο, αλλά κοίτα τον όταν του το λες αυτό. Δώστου και μια αγκαλιά, ένα χάδι.
του πιανεις τα χερια και αποσπας την προσοχη του με τραγουδια και αλλα και καποια στιγμη θα το κοψει
αμα δαγκωνει απο... τρυφεροτητα, τι κανουμε; οταν μ αγκαλιαζει τριβεται επανω μου, με κραταει σφιχτα και με δαγκωνει... πως το σταματαμε αυτο; φοβαμαι μη νομιζει οτι δε θελω αγκαλιες...
Αγαπητα μου κοριτσια με σωσατε!!! Ειναι κιόλας η δευτερη μερα που τον αγνοώ (η ψυχουλα μου το ξερει με τα ξερατά) , αλλά σημερα εγινε κάτι που μμου έδειξε οτι μαλλον κατάλαβε οτι δεν περνάει αυτος ο τρόπος: Βαζει το χερι μία, εγώ πάπια. Με κοιταει επιμονα. Εγώ πάπια. Το ξαναβάζει, ξερνάει, εγώ πάπια (εκανα αυτο που μου είπατε, δλδ τον καθαρισα αδιάφορα σαν να του αλλαζω πάνα). Με κοιτάει, κάνει να το βάλει, τον κοιτάω, γυρνάω απ την άλλη. Και μετά δεν το ξανάκανε, μόνο στο μεσημεριανό του μια φορά, οπου εγώ κλασικά έκανα την πάπια και του έδωσα να παιξει με το κουτάλι γιατι δε γούσταρα να ξεράσει μόλις έφαγε. ΣΣας ευχαριστώ πάάάάάάρα πολύ και ελπίζω όντως να του περάσει τόσο γρήγορα . Επίσης, ευχαριστώ Ολιβια που μου απάντησες με το που έστειλα το κειμενο, και η απάντηση ήταν ίδια με των υπολοιπων. (απλά δεν πρόλαβα να απαντήσω!!)
Παππαπαπαπαπαπαπαπαπαπαπαπαπα....:P
Αν τον αγνήσετε? Μήπως βαρεθεί και το σταματήσει? ΥΓ χτυπιέμαι κάτω απ΄τα γέλια, στην φράση "ξεχαστήκαμε και τσακωθήκαμε μπροστά του, ο τσακωμός σταμάτησε απότομα απο το γιο μας που μας κοιταζε και γελαγε υστερικά."
κι εγω έλιωσα με αυτήν την περιγραφή!!!!!!! Μιλάμε μεγάλος μαφίας ο γιος σου!!!
Καλά εριξα πολύ γέλιο. Ο γιος σου είναι όντως καθαρματάκι!Δεν έχω κάτι να σου προτίνω γιατί έχω κι εγώ ενα γιο 12 μηνών και είμαι θύμα του!
οπως και στα υπολοιπα κοριτσια ετσι και η δικια μου για να τραβηξει την προσοχη, μιας και δεν ειχε ολη μερα, τελοσπαντων αχορταγα παιδια, ανακαλυψε τον εμετο. μολις συνηδητοποιησα οτι το κανει επιτηδες και επειτα απο συζητηση και επιβεβαιωση με την παιδιατρο μου εκανα το εξης: αφου εκανε εμετο και τα εκανε ολα χαλια (σεντονια, μαξιλαροθηκη, παπλωμα, χαλι κτλ) την σκεπασα με το σεντονι γεματο στον εμετο, την πηρα αγκαλια και την εβαλα μεσα στην μπανιερα (σημειωτεον ολα αυτα γινονται στις 12 το βραδυ) και την αφησα οση ωρα χρειαστηκε μεχρι να καθαρισω και να βαλω το πρωτο πλυντηριο να παιζει. εννοειται οτι μετα απο λιγη ωρα βρωμουσε ολο αυτο. εκτοτε επειδη σιχαθηκε η ιδια, το εκοψε μια και καλη.
akrivws to idio kanei o mikros mou pou einai 14 minwn dokimasa ta panta k to apotelesma itan na ksekardizete sta gelia.tis teleutaies 3 fores pou to ekane den antedrasa katholou, apla tou vala thn pipila sto stoma gia 2 lepta ws na ksexastei k telos den to ksanaekane.alla einai auto pou les, mallon to kanoun gia na mas traviksoun thn prosoxi
Να συμπληρώσω πως καλό θα ήταν να του δείξεις την δυσφορία σου και πάλι χωρίς έντονες αντιδράσεις. Δείξε πως σε στεναχωρεί όλο αυτό λεκτικά αλλά και με την έκφραση του προσώπου σου. Πχ, κοίταξέ τον κατσουφιασμένη και μίλα του απαλά και εμφανώς λυπημένα και πες του "Πόσο λυπημένη είναι η μανούλα που το κάνεις αυτό;"Όχι όμως υπερβολικές αντιδράσεις. Μια φίλη μου προσπαθούσε να κάνει την μικρή της 2,5 ετών να σταματήσει να της τραβάει τα μαλλιά και έκανε κάποιες φορές πως έκλαιγε. Αποτέλεσμα; Η μικρή μετά από λίγο καιρό δεν την πλησίαζε καν, έκλαιγε στον ύπνο της και δεν έτρωγε, μέχρι που είπε στην μαμά της "μαμά φοβάμαι θα σε πονέσω"...
Νομιζω οτι συμφωνω με την Ελενη. Αδιαφορια και θα καταλαβει οτι αυτο που κανει πλεον δεν εχει κανενα ενδιαφερον. Θα καθαριζεις τον εμετο και δεν θα τον κοιτας καθολου για να μην μπορεσει να σου τραβηξει την προσοχη!!!
θα συμφωνησω και γω με οοολες τις παραπανω κοπελες...ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ!!!! κανε πως δεν κοιτας η ακομη και οτι το βλεπεις αλλα δε δινεις ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ!!
Σαν να βλεπω την κορη μου στην ιδια ηλικια. Η μικρη μου οταν ηταν ενος εκανε ακριβως το ιδιο πραγμα. Δεν ηξερα τι να κανω. Τελικα την αφησα μια δυο φορες να κανει εμετο, δεν της αρεσε και σταματησε. Το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να τον παιρνεις αγκαλια και να του αποσπας την προσοχη με αλλα πραγματα, μονο ετσι θα ξεχαστει και θα το κοψει. Αλλα μην του φωναζετε ουτε να του χτυπατε το χερι. Το ειχα κανει κι εγω και τωρα μετανιωνω. Δεν εφερε το αποτελεσμα που ηθελα αλλα ακριβως το αντιθετο. Εμαθε να χτυπαει και να φωναζει. Μονο να του αποσπατε την προσοχη με κατι αλλο και καποια στιγμη θα το ξεχασει. Η δικια μου το σταματησε μετα απο λιγο καιρο το ξανακανε και το ξαναξεχασε. Τωρα ειναι δυο χρονων και δεν το εχει ξανακανει.
Beatrice καλησπέρα, θα σου πω τι έκανα εγω σε παρόμοια κατάσταση.... Αδιαφορία!!! Ναι! Ναι! Την επόμενη φορά που θα παει να κανει το ίδιο αγνόησε τον ακόμη και αν κανει εμετο αστον να λερωθει για να καταλάβει ότι πια δεν έχει πλάκα... Εμένα να φανταστείς έβαζε το δάχτυλο του ποδιού μέχρι που έκανε εμετο... Κουράγιο σε εμένα η αδιαφορία έπιασε μόλις το έκανε και απλα προσπέρασα απο δίπλα του χωρις να ασχοληθώ καθόλου δεν το ξανά έκανε ποτε σαν να το ξέχασε αμέσως.
Πόσα μα πόσα παιδιά θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια να κανουν εμετό όταν δεν τους εδιναν οι γονείς τους αυτό που ήθελαν. Ευτυχώς ο μικρός σου δεν το ανακάλυψε ακόμη αυτό. Νομίζω μόνο με αδιαφορία λύνεται το πρόβλημα. Είχα για μικρό διάστημα παρόμοιο πρόβλημα με τη μικρή. Αυτή άμα την πιάσει το στριμένο της κλαίει σε βαθμό που κάνει εμετό από το κλάμα. Για 1 εβδομάδα έκανε συνέχεια εμετό το βράδυ (γιατί δεν ήθελε να κοιμηθεί).Ένα βράδυ τσαντίστηκα πολύ, μα πάρα πολύ και της είπα πως αν δε σταματήσει να κλαίει και κάνει εμετό θα την αφήσω έτσι. Έκανε και την άφησα. Βρώμικα σεντόνια, βρώμικα ρούχα. Την άκουγα που συνέχιζε να μυξοκλαίει για κανένα 10λεπτο-τέταρτο. Αφού ηρέμησε από μόνη της βγήκε από το δωμάτιο με κοίταξ,ε την πήρα από το χέρι και πήγα να την πλύνω. Της είπα ότι δε θέλω το παιδάκι να κοιμάται βρώμικο, γι΄αυτό να μην ξανακάνει εμετό. Μου είπε πως ούτε σε αυτήν αρέσει να κοιμάται βρώμικη και δεν το ξαναέκανε από τότε.
Πραγματικά θεωρώ ότι βρήκε το "κουμπί" σας...Εφόσον έχετε οποιαδήποτε έντονη αντίδραση ενισχύετε το συναίσθημα αυτό.Δομιμάστε απλά να μιλήσετε αδιάφορα, να τον καθαρίσετε ή ακόμα και να τον αφήσετε χωρίς να του δώσετε σημασία κι αφού ακόμα λερωθεί (αν πχ είναι στο πάρκο του)Εννοείται θα τον έχετε διακριτικά υπό την εποπτεία σας, αλλά μην σταματήσετε αυτό που κάνετε. Απλά να τον έχετε στο οπτικό σας πεδίο, φροντίστε να μην αλλάξετε συμπεριφορά, τόνο φωνής και ότι κι αν κάνατε. Όταν τον καθαρίσετε, κάντε το σαν να μην συμβαίνει τίποτα, όπως πχ όταν του αλλάζετε πάνα. Και ενισχύστε κάποια αλλη συμπεριφορά. Πχ αν αρχίσει να κουνάει κάποιο παιχνίδι στα χέρια του, χειροκροτήστε τον, πάρτε τον αγκαλιά κλπ
Μπορείς να του αλείψεις τα νύχια ή τα δάχτυλα με κάτι εννοείται ακίνδυνο για την υγεία του, ώστε να μην του αρέσει καθόλου η γεύση και να μη βάζει τα δάχτυλα του πλέον στο στόμα.