Πώς θα τον κάνω να μην είναι τόσο νευρικός;
Έχω ένα γιο 25 μηνών, ο οποίος είναι πολύ νευρικός και επιθετικός με τους περισσότερους, ειδικά με άλλα παιδάκια, αλλά όχι με όλα.
Σε κάποια παιδάκια σηκώνει χέρι, τα σπρώχνει, τους τραβάει τα μαλλιά… Του εξηγώ με ήρεμο τρόπο πως δεν είναι σωστό και ότι πονάνε τα παιδάκια, αλλά τίποτα… Όταν θέλει κάτι και του λέμε πως δεν κάνει, ουρλιάζει, τσιρίζει και μας δαγκώνει ή πετάει πράγματα. Μετά μας αγκαλιάζει και λέει «Σ’ αγαπώ».
Έχω δοκιμάσει να τον βάλω τιμωρία, να του μιλάω συνέχεια να καταλάβει… Άπειρες φορές! Αλλά τίποτα…
Δεν ξέρω πια τι να κάνω και επειδή έχω ακούσει ανα περιόδους πως ότι βλέπει κάνει, στο σπιτι έχουμε απόλυτη ηρεμία… Δεν είναι έτσι με όλα τα παιδάκια, αλλά με συγκεκριμένα. Κάποιες φορές οταν του λέω με όμορφο τρόπο «Δώσε, πασά μου, το παιχνίδι να παίξει και το παιδάκι» το δίνει. Δεν του αρέσει να του παίρνουν κάτι με το ζορι, αλλά δεν πιάνει πάντα…
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;
Μαρία
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχω μιλήσει με παιδοψυχολογο για σχεδόν ίδια συμπεριφορά και μου είπε για αρχή να βρισκόμαστε μόνο με παιδάκια που μπορεί να παίξει και να είμαι κοντά του για να προλαβαίνω την άσχημη συμπεριφορά και να παίζουμε μαζί του στο σπίτι για να μάθει μέσα από το παιχνίδι κανόνες και όρια. Ο δικός μου είναι 3,5 και ακόμα μας δυσκολεύει. Κουράγιο μάνες!
Δεν ξέρω αν μπορείς να βρεις κάποια δραστηριότητα για την ηλικία του. Πχ κολυμβητήριο ή ποδόσφαιρο αργότερα όπου τα παιδιά μαθαίνουν τι σημαίνει ομαδικότητα, κοινωνικοποίηση, να βάζεις στόχους αλλά και πειθαρχία. Δώσε του λίγο χρόνο και μετά ψάξε το! Πιστεύω ότι θα δεις τεράστια αλλαγή με κάτι τέτοιο!
πολυ συζήτηση, σταθερο βλέμμα και φωνη και οχι χαιδεματα στα 2,6 που ειναι ο μικρος μου εχει μαζευτει αρκετα. Αλλα δεν κανω πίσω. Ποτε. Αυτο που θα πω αυτο θα κανω τις στιγμες που ξευφευγει η συμπεριφορα του. Ομολογώ ομως πως παίρνει αρκετο καιρο. Θα συμφωνήσω και με την Αθηνα... αυτοι οι παππούδες αχ ....
Ασε στο θέμα παππούδες έχω πάρει μάστερ, εγω παλεύω με την αμάθεια και την έλλειψη παιδείας κάθε φορά που επιστρέφει απο το σκ του μπαμπα να απαντάω σε κάθε απορία της αναπηρίας τους "ο παππούς λέει ότι είσαι κακιά, είσαι και μάγισσα;" "Ο παππούς λέει ότι αν παντρευτεις και κανεις παιδάκια εμενα θα με πετάξεις" τι να κανεις όμως στην Ελλάδα ολα πανε με ρυθμούς χελώνας έχω κανει 3 μηνύσεις για ανάρμοστη συμπεριφορά και για μη καταβολή διατροφής ενός έτους περιμένω ακόμη να οριστεί δικαστήριο...οπότε βασίζομαι μόνο σε εμενα και να λύνω όλες τις απορίες του παιδιου χωρις να πέφτω στο επίπεδο τους και κάνοντας ένα παιδι με ψυχολογικά.... Μαρία μου όσο αφορά το αγριμακι σου μην αγχωνεσαι δώστου χρόνο... Έχω έναν εξαιρετικό παιδοψυχολογο που στην ουσία εκπαιδεύει εμενα στο να χειρίζομαι σωστά τις καθημερινές καταστάσεις που δεν ξέρεις τι να πεις και πως να χειριςτεις κάποια πράγματα, έχει έναν κανόνα που εμενα μου έχει κανει την ζωη μου πανεύκολη και εν συνέχεια και του μικρού μου, θα βάλεις στην ζωη σου το "δεν θέλω το παιδι μου να χτυπάει αλλα παιδια αλλα μπορει και να συμβεί γιατι ειναι μόνο δυο ετών" δεν θα λες " δεν πρέπει να χτυπάει γιατι δεν ειναι σωστό" έτσι κλείνεις τις πόρτες επικοινωνίας με το παιδι σου όπου μπορει ήδη να σου έχει ρίξει ψυχουλακια για τον λόγο της συμπεριφοράς του... Υπομονη θελει και να κανεις αυτο που σου λένε ολα τα κορίτσια παραπάνω να έχεις σταθερή άποψη και ύφος σε ότι αφορά τον θυμό του, συγνώμη αν σε κούρασα ένα ακόμη φοβερό βιβλίο ειναι (ο θυμός εκδόσεις ΗΛΙΒΑΤΩΝ), κουράγιο και πολυ υπομονη...
Πολύ ωραίο αυτό που σου είπε ο παιδοψυχολόγος. Έχει δίκιο. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, αλλά τώρα που το ανέφερες μου κουμπώνουν μερικά κομμάτια του παζλ της συμπεριφοράς της που δεν τα καταλάβαινα. Πολύ χρήσιμη η απάντησή σου. Σ΄ ευχαριστώ.
;)
Περνάει φάση, βρίσκεται στα terrible twos. Δώσε του χρόνο και μην τον καλοπιάνεις όταν συμπεριφέρεται άσχημα. Αν όμως είναι περισσότερο έντονο από όσο περιγράφεις και αν κρατήσει πολύ, πρέπει να αναζητήσεις βοήθεια ειδικού.
θα συμφωνησω με την αθηνα...πολυ καλο ειναι και το βιβλιο τα χερια δεν ειναι για να δερνουμε
Το ότι δέρνει ένα παιδάκι είναι κάτι που πρέπει να καταλάβει ότι δεν επιτρέπεται να γίνεται. Μη δέρνεις γλυκό μου γιατί πονάει το άλλο παιδάκι δεν κολλάει. Δεν μπορεί να δέρνει και ταυτόχρονα να είναι το γλυκό σου το παιδάκι. Αν χτυπήσει κάποιον άλλον την ευθύνη θα την έχεις εσύ και το ξύλο μεταξύ των παιδιών ποτέ δεν είναι αθώο. Πάντα κάτι μπορεί να πάει στραβά. Θα είσαι απόλυτη στο ότι δε δέρνουμε, χωρίς να του μιλάς γλυκά. Δε χρειάζεται να τον βάλεις τιμωρία, δε χρειάζεται να του φωνάξεις, αλλά να του περνάς το μήνυμα ότι δεν επιτρέπεται να δέρνουμε. Επίσης αν γυρίσει κανένα και το δείρει επειδή πρώτος αυτός άπλωσε χέρι, μην το λυπηθείς. Εμάς δύο φορές τις έφαγε από άλλους και κατάλαβε ότι όπως δεν της άρεσε έτσι δεν αρέσει και στα άλλα παιδιά και το έκοψε.
Πασά μου?Αχ δεν μπορώ...χαχαχα
Ουτε κι εγω..... χαχαχαχχαχαχαχ (ετσι ειναι αφου ειναι πασας κανει ο,τι θελει!!!)
Αν δεν οφείλετε σε συμπεριφορά που αντιγράφει, δεν ειναι απαραίτητο να ειναι απο το σπίτι μπορει να ειναι συμπεριφορά ΠΑΠΠΟΥ γιαγια θείου παιδικού σταθμού κλπ τότε ειναι φάση που θα περάσει, εμενα βοήθησαν πολυ βιβλία "όπως τα χέρια δεν ειναι για να δερνουμε" και "τα δόντια δεν ειναι για να δαγκωνουμε" πέρασε και εμενα μια παρόμοια φάση αλλα τώρα ολα καλα κράτησε περίπου 3 μήνες και είχε ποτε τα πάνω του ποτε τα κάτω του. Υπομονη και πολυ πολυ συζήτηση.