Έκοψαν το μέτωπο του με το νυστέρι κατά την καισαρική…
Είμαι μια μανούλα πολύ χαρούμενη! Με 2 παιδάκια μικρά θαυματάκια!! Καλά… μάλλον έτσι θα χαρακτηρίζετε όλες σας τα παιδάκια σας, ε;
Η κόρη μου ειναι σχεδόν 4 χρονών και ο γιος μου 20 μηνών… Η ζωή όντως άλλαξε πολύ όταν αποκτήσαμε το πρώτο μας παιδάκι… Και κανένας δε φαντάζεται πόσο πολύ αλλάζει η ζωή αν δε γίνει και ο ίδιος γονιός! Φυσικά και θέλαμε τα παιδάκια μας και διαβάζοντας όλες αυτές τις υπέροχες ιστορίες των μαμάδων, θα θέλαμε και εμείς να πούμε τη δική μας… Και λέω εμείς, γιατί και ο άντρας μου, ο καλός και ο ζουμερός, διαβάζει τις ιστορίες και πέφτει πολλή συζήτηση μετά!!! χεχεχεχε…
Λοιπόν, θα τα πάρω από την αρχή τα πράγματα… Έμεινα έγκυος εύκολα και στα 2 μου παιδακια οπότε η ιστορία μου αφορά το λίγο αργότερα…
Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη και γέννα όλα πήγαν καλά… Γέννησα με καισαρική. ΠΗΤ είχαμε 25/12/2009 και όλα έβαιναν καλώς και ο γιατρός μου, που σημειωτέον με πήγαινε για φυσιολογικό τοκετό, μου πρότεινε να περιμένουμε… Αλλά εγώ δεν ήθελα να είμαι γιορτινές μέρες στο «νοσοκομείο» – άκου τώρα κολλήματα, ε; Αλλά πιστεύω πως οι περισσότερες με καταλαβαίνετε (ορμόνες, συναισθηματισμοί, κτλ). Αφού με διαβεβαιώσε ο γιατρός ότι δεν υπήρχε πρόβλημα να γεννήσω νωρίτερα, μπήκαμε 20/12 πρωι-πρωι για πρόκληση πόνων. Τέλος πάντων, μου βαζουν πόνους κατά τις 07:30 το πρωί, δε με έπιαναν με τίποτα… Μέχρι τις 18.30 τίποτα… Και αφού είχαμε σπάσει τα νερά, δεν έπρεπε να αφήσουμε άλλο το μωρό μέσα και πήγαμε για καισαρική, στην οποία όλα πήγαν τέλεια και κατά τη διάρκεια και μετεγχειρητικά…
Προφανώς η κορούλα μου δεν ήθελε να βγει ακόμα, αλλά ήμουν και εγώ άπειρη. Εν τελει μου είπε ο γιατρός οτι είχε κάνει το λώρο κολιέ 2-3 φορές η κοπελιά μου και γι’ αυτό δεν με έπιαναν οι πόνοι (δεν ξέρω αν όντως ισχυεί αυτό)
Όλα καλά, λοιπόν…
Και ερχόμαστε στο αγοράκι μου το γλυκό… ΠΗΤ 09/03/2012. Ήξερα ότι δεν μπορούσα εύκολα να γεννήσω φυσιολογικά επειδή ήταν κοντά οι 2 γέννες και ο γιατρός μου δεν ήταν πολύ υπέρ. Μιας και εγώ είχα μια πολύ καλή προηγούμενη εμπειρία, μπήκα κατευθείαν για καισαρική στις 02/03…
Και εδώ αρχίζει το δύσκολο μέρος… Αρχικά, να τονίσω οτι ο γιατρός μου είναι εξαιρετικά έμπειρος και πολύ καλός γιατρός… Έχει πολλές γνώσεις και οι συμβουλές και υποδείξεις του με βοήθησαν πολύ… Και όχι μόνο αυτό και στο νοσοκομείο (ΙΑΣΩ) που γέννησα, αν και σε 4κλινο στο πρώτο μου παιδί και σε τρίκλινο στο δεύτερο, είχα πααααααααρα πολύ καλή αντιμετώπιση και είμαι σίγουρη ότι ήταν λόγω του γιατρού μου…
Έρχομαι στην ώρα της καισαρικής λοιπόν… Ενώ είχα την προηγούμενη εμπειρία, δεν ήμουν και τόσο άνετη… Φυσικά, όπως ξέρετε, την πρώτη φορά ΄παίζει΄και η άγνοια ενώ τις επόμενες φορές είσαι πιο ψιλιασμένος, έτσι δεν είνα; Μέσα στο άγχος μου, λοιπόν, και ενώ η επισκληρίδιος πήγε μια χαρά, αρχίζει το χειρουργείο…
Ξαφνικά ακούω το γιατρό μου να λέει με έντονο και πολύ αυστηρό τόνο: «ΕΠ! ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΔΩ;«
Κοκαλώνω…
Ρωτάω τη μαία μου και μου λέει πως όλα είναι καλά… Να μη σας ταλαιπωρώ και εσάς: με το νυστέρι είχε κάνει μια μικρή τομή ενός εκατοστού πάνω πάνω στο μέτωπο, εκεί που αρχίζουν να φυτρώνουν τα μαλλιά!
Στο τέλος μου μίλησε και ο ίδιος ο γιατρός και μου εξήγησε τι είχε γίνει… Όπως κόβουν τη μήτρα, κόβουν σιγά σιγά και το τελευταίο ‘στρώμα’ δε μπορούν να υπολογίσουν πόσο χοντρό ή πόσο λεπτό είναι σε κάθε γυναίκα (χωρίς να γνωρίζονται, ο παιδίατρος μας είπε το ίδιο πράγμα… Τώρα αν είναι όλοι συνεννοημένοι, δεν ξερω… τι να πω) και προφανώς… αυτός που έκοψε δεν ήταν πολύ προσεκτικός. Αυτό το τελευταίο το λέω εγώ, γιατί ξέρω σίγουρα οτι δεν είναι μόνο ένας χειρουργός σε κάθε επέμβαση… Και ενώ ο γιατρός μου πήρε την ευθύνη πάνω του, εγώ επειδή ήμουν ξύπνια και έχοντας μια στοιχειώδη νοημοσύνη, πιστεύω πως δεν την έκανε εκείνος την τελευταία τομή… Δεν μπορώ φυσικά να το γνωρίζω αυτό, μιας και δεν έβλεπα…
Καταλαβαίνετε από εκεί και πέρα… Όλη η οικογένεια είχε μείνει κόκαλο… Και εγώ, παραδόξως – αφού όμως ο γιατρός με διαβεβαιώσε ότι ήταν επιφανειακό και μόνο το τραύμα του – ήμουν σχετικά ψύχραιμη και αυτό περισσότερο για τον άντρα μου… Γιατί τον ξέρω πόσο πολύ είχε στεναχωρηθεί… Φυσικά και εμένα με έτρωγαν τα «γιατί». Και ενώ πάντα λέμε ότι και οι γιατροί άνθρωποι είναι και κάνουν και λάθη, ε, όταν πρόκειται για το παιδί σου… είναι δύσκολο να το πεις. Αλλα αυτή είναι και η αλήθεια..
Όταν ερχόντουσαν οι παιδίατροι να μας ενημερώσουν κάθε φορά ρωτούσα πώς και γιατί και όλοι ήταν πληρως καθησυχαστικοί, λες και ήταν κάτι συνηθισμένο…
– Μα είστε τρελοί; αναρωτιόμουν Το παιδάκι μου έχει ένα τσιρότο στο μέτωπο και εσείς μου λέτε να μην ανησυχώ και ότι άλλα πράγματα είναι πιο σημαντικά;
Και πράγματι… Και οι 2 άλλες κόπελες που ήμαστε μαζί στο δωμάτιο είχαν να αντιμετωπίσουν πιο σοβαρά πράγματα με τα μωράκια τους… Αλλα αυτό δε με παρηγορούσε, ίσα ίσα… Έτυχε, θα μου πείτε, να έχουν να αντιμετωπίσουν θέματα… Τόοοοοοοοοσα άλλα μωράκια δεν έχουν…
Μόλις βγήκαμε από το μαιευτήριο ήρθε αμέσως ο παιδίατρος να τον εξετάσει (με τόσα τηλέφωνα που του είχα κάνει, νόμιζε ότι θα έβλεπε κανένα φοβερό τραύμα) Και άλλος και αυτός, μόλις το είδε, είπε «Α!!! αυτό είναι όλο;» και σκέφτεται η μάνα οτι δεν την καταλαβαίνει κανένας…. Δεν έδωσε καμία σημασία ούτε εκείνη τη μέρα, ούτε στις μετέπειτα επισκέψεις… Τι να πω…
Ο γιατρός πληρώθηκε και ενώ όλοι οι συγγενείς έλεγαν να μην τον πληρώσουμε… Εμείς δώσαμε όσα χρήματα μας ζητήθηκαν… Δεν ξέρω… Για εμένα δεν ήταν οικονομικό το θέμα, ήταν ψυχολογικό… Τα λεφτά δε με ένοιαξαν και καθόλου μη σας πω… Γενικά, ξανα-τονίζω οτι δεν είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα με το γιατρό μου… Όταν τον ρωτήσαμε αν του έχει ξανασυμβεί αυτό στην καριέρα του, μας απάντησε άλλες 30 φορές συνολικά.. Και μιλάμε για γιατρό με πάνω από 22.000 τοκετούς… Τι να πω βρε κορίτσια; Δεν ξέρω!
Τώρα έχει περάσει τόσος καιρός και απλά αποφάσισα να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας για να τονίσω οτι η καισαρική είναι μια επέμβαση και πρέπει να μας αναλύονται οι κίνδυνοι που ελοχεύουν… Και φυσικά δεν εννοώ τα κοψίματα, αλλά και αυτά… ναι…! Γιατί μετά το πάθημα το ψάξαμε και εμείς….
Το θέμα είναι καμιά μανούλα και κανένας μπαμπάκας να μην περνάει δύσκολες ώρες, ειδικά μετά από ένα γεγονός που κανονικά θα έπρεπε να φέρνει μόνο χαμόγελα… Τώρα το σημαδάκι είναι ανεπαίσθητο, αλλά σκεφτόμενη εκείνες τις μέρες, εκτός από απέραντη ευγνομωσύνη που τελικά έχω ένα υγιές παιδάκι, νιώθω και ταραχή… Ναι… ταραχή θα πω… ούτε καν στενάχωρια… Τώρα όμως, γιατί εκείνες οι μέρες ήταν δύσκολες…
Αυτή ήταν λοιπόν και η δική μου ιστορία… Ελπίζω πραγματικά να μη σας κούρασα και θα χαρώ πολύ να ακούσω τις γνώμες σας, τις απόψεις σας και ίσως και δίκες σας εμπειρίες…. Ας έχουμε όλοι οι γονείς ευτυχισμένες μέρες με τα παιδάκια μας, γιατί ας μη γελιόμαστε, μόνο αυτές μένουν…
Φιλικά
Βίκυ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΑΚΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΔΙ...ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΤΟΤΕ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ...ΗΤΑΝ ΤΟ "ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ".ΤΟ ΣΗΜΑΔΑΚΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΑΜΑΔΟΙΣΤΟΡΙΑ ΒΡΗΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ...!!!!
Νομιζω οτι ειναι γυναικα μαιευτηρα.δεν εξηγειται η αντιμετωπιση σου και θα ελεγα και αλλα για να μην σε προσβαλλω.ακου εκει γιορτες και μαιευτηριο.πως τολμαει η μανα φυση να μας πει πιτε θα γεννηθει...τσ τσου.φανταζομαι εδωσες και φορμουλα για να μην πεσει το στηθος.κλαιω πραγματικα
Εγω να δεις πως κλαιω απο τα γελια με κατι σχολια σαν τα δικα σου....
θεωρώ ότι οι γιατροι χορευουν σύμφωνα με ο ρυθμό που δίνουμε εμεις. δηλαδή αν του πει μια ότι θέλει καισαρική τι θα πει ο γιατρος. δεν σου κάνω?
Aυτο που με τρομαζει ειναι οτι ηταν πολυ εμπειρος ο γιατρος και πολυ καλος. Σκεφτομαι δηλαδη να ειναι καποιος στην αρχη της καριερας του τι θα κανει. Καιτ ο αλλο οτι δεν εκανε αυτος την τελευταια τομη. Την εκανε δεν την εκανε εσυ αυτον εχεις εμπιστευτει και θα επρεπε να την ειχε κανει. να κανει οοοολο το χειρουργιο αυτος. Ειναι διαφορετικο να εχεις καποιους βουθους και διαφορετικο να κρατανε ολοι απο ενα μαχαιρι και οποιος προλαβει καοβει. Εγω αυτον τον γιατρο θα τον αλλαζα αμεσως.
Και λυπάμαι που το λέω αλλά για μενα έχει έλλειμμα ηθικής ο γιατρός που κάνει καισαρική τομή γιατί η μητέρα δεν θέλει να περάσει τις γιορτές στο μαιευτήριο...
Ωραίος τρόπος να καλωσοριστεί ένα παιδί στον κόσμο! Η εντύπωσή μου είναι ότι θέλεις να αποκατασταθεί η εικόνα του γιατρού σου στα μάτια σου, προσπαθείς τόσο να τον δικαιολογήσεις. Είναι πραγματικά αδικαιολόγητος.
Μετά από τόσα που διάβασα, αυτό που πάθαμε δεν είναι τίποτα, που λέει o λογος ..Έκανα καισαρική γιατί δεν είχα καθόλου διαστολή παρά τις 18 ωρες πόνων και συσπάσεων, ούτε υπομονή πια !! O γιος μου γεννήθηκε υγιεστατος , αλλά με μια χαρακιά στη μύτη στο υψος των ματιών!!! Όταν το είδα, τρελάθηκα!!! Κατανοώ ότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα σε νεογέννητα, απλά όταν βλεπεις το παιδί σου σημαδεμένο από το 1ο δευτερόλεπτο της ζωης του...πικραίνεσαι! Δε ε ρώτησα ποτέ το γιατρό , αλλά δεν πήρε και το «φακελάκι» του !! θα μπορούσε εύκολα να είχε πετύχει τρα μάτια του..
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 3 Κ ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΑΚΌΜΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΤΟΜΗ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΑΚΙ ΤΗΣ ΛΟΓΩ ΑΠΡΟΣΕΞΙΑΣ ΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΟ ΜΟΥ ΜΑΜΑ?
Οχι δεν με ενδιαφερει αν εχει ξανασυμβει και αν εγινε λαθος. Εισαι γιατρος ρε φιλε,χειρουργείς εκεινη τη στιγμη στην ουσια.Δεν ξεγεννας.Χειρουργεις.Δεν ειναι δυνατον να κανεις λαθος.Ρουτινα ειναι η καισαρικη. Δηλ αν εκανες μεταμοσχευση καρδιας θα την γρατζουναγες κατα λαθος??ή θα σου επεφτε κατω??Απαγορευεται φιλε να κανεις λαθος.Αλλιως πηγαινε να σφαζεις γουρουνια ρε χασαπη. Ραμματα στο νεογεννητο????Θα Τρελαθουμε ???Κουνουπακι το τσιμπαει το νεογεννητο και λες τι εγινε τωρα??Τουμπανο γινεται....Ακου ραμματα...ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ... Για το παιδι της αλλης λεμε ελα μωρε συμβαινει...για το δικο μας παιδι ολες θα σηκωναμε το νοσοκομειο στο ποδι.Και πολυ καλα θα καναμε...Εγω θα του ορμαγα..(αφου με εραβε).
ΚΑΙ ΜΑΣ, ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΛΑ ΕΜΑΣ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΗΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΓΟΥΣΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΑΣΙΜΟ ΝΕΡΩΝ ΒΓΗΚΕ Η ΟΜΦΑΛΙΔΑ ΠΡΩΤΑ ΑΝΤΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ Π.ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΗ ΠΑΘΕΙ ΑΣΦΥΞΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΜΕ ΕΒΑΛΑΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΦΟΡΕΙΟ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΠΑΝΩ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΗ ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΘΕΙ ΑΣΦΥΞΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΝΑ ΔΩ ΜΕ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑΡΚΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΕ ΕΝΑ ΤΣΙΡΟΤΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΚΗΣΙΜΟ ΛΕΕΙ ΤΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΤΟ ΚΟΥΤΕΛΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΕΡΙΞΑΝ ΟΛΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΠΕΙΓΟΝ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ....ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 2.5 ΕΤΩΝ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΘΟΛΟΥ?
Τι άραγε παθαίνουν κάποιες γυναίκες και δεν θέλουν να γεννήσουν φυσιολογικά? Φταίνε εκεινες, το μωρό (λόγω θέσης) ή οι γιατροι? Τόσες γυναίκες Χρόνια και Χρόνια που γεννούν φυσιολογικά, τι έπαθαν?
Και γω φυσιολογικά γέννησα το πρώτο μου παιδί αλλά τα προβλήματα μας ακολουθούν ακόμα. Αν ο γιατρός με είχε βάλει έγκαιρα για καισαρική το παιδί θα γεννιόταν υγιές. Μην τα βάζουμε όλα σε ένα καζάνι. Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις! Δεν χρειάζεται να είμαστε απόλυτοι. Ναι μεν αλλά....
τί έπαθαν? δεν μπορώ να ακούω αυτή τη βλακεία συνέχεια. απλά τοοοσες και τοοοσες γυναίκες και μωρά πέθαιναν , αλλά δεν είχε σημασία. την πήρε ο θεός έλεγαν και τελείωνε εκεί η ιστορία. φυσικά και πλέον εχουμε ξεφύγει λίγο αλλα μη λέμε ότι τότε ήταν καλύτερα. μπες λίγο στην ψυχολογία των τοτε γυναικών και όλων των δυσκολιών που είχαν να αντιμετωπίσουν!!! έχεις ακούσει ιστορίες να ψαχνουν γαλα για τα μωρα γιατί η μαμά δεν είχε? ( ναι παντα συνέβαινε αυτό , απλά τώρα το κανουμε θέμα)
εγω παλι το εχω ξανακουσει και το θεωρω οχι απλως απαραδεκτο , δεν βρισκω λογια. θα του ειχα κανει μηνυση σιγουρα και δεν θα τον ειχα πληρωσει σιγουρα. ε οχι να κυοφορεις ενα υγιεστατο παιδακι και να στο φερουν τραυματισμενο . γεννησα διδυμα με καισαρικη , γεννησα και το 3ο και οπως λες ο γιατρος με 22000 καισαρικες και ηταν οχι απλως προσεκτικος και μαλιστα με αφησε να δω κιολας σχεδον ολη την διαδικασια . μπορω να σου περιγραψω απο που προς τα που εκανε την τομη ο γιατρος μου και απο μεχρι που ο βοηθος του , ποιος μου εραψε την μητρα και ποιος το δερμα. ντροπη του που πηρε χρηματα
Πφ.... η ντόπια γυναικολόγος έκοψε αυτί... πως κάνετε έτσι... και η μαμά του ΙΔΙΟΥ μωρού, μία εβδομάδα μετά ανέβασε και ψηλό πυρετό από αυτή την τόσο επιτυχημένη καισαρική... και η γυναικολόγος που την έκανε, έχει χεστεί στο χρήμα, και όλα τα πρόβατα πανε ακόμη και την ακούνε, να μήν τολμά να κάνει φυσιολογικούς, και να κάνει και τέτοια... και ντρέποτναι και να μιλήσουν, μην σκεφτεί η τοπική κοινωνία οτι το πρόβατο είναι το κακό που μίλησε, και όχι ο λύκος που δάγκωσε... συμβαίνουν αυτά...
γι αυτο η καισαρικη ειναι κανονικο σφαξιμο...και δε λεω γι αυτες που επιβαλλονται αλλα τις επιπολαιες... και αυτους τους γιατρους που τους αφηνουν μερικες γυναικες και τις κανουν οτι θελουν χωρις να τολμανε να πουν τιποτα....πρεπει να ξυπνησουμε ολες οι γυναικες ειναι δικαιωμα μας να γεννησουμε οπως θελουμε...αλλα να εχουμε και επιγνωση οχι να αφηνουμε τον γιατρο να μας τρελαινει και να μας πειθει οτι αυτα που λεει ειναι και μονοδρομος!!!!!!!!!!!
Και σε μας έτυχε ακριβώς το ίδιο (στην ανιψιά μου δηλαδή), μόνο που εμάς της κάνανε και ράμματα αμέσως μετά τη γέννα, δίπλα στη μαμά και φυσικά χωρίς να κάνουνε αναισθησία στο μωρό!!! Στεγνά που λέμε. Ο γιατρός είπε ότι δεν υπήρχε καθόλου αμνιακό υγρό γι' αυτό και συνέβη. Και πέστε μου τώρα ότι δεν ήταν χασάπης. Πήγε με προγραμματισμένη καισαρική την 38η εβδομάδα για ιατρικούς λόγους, αλλά αν έχεις υπόνοιες ρε μεγάλε για το αμνιακό υγρό κανονίζεις τις τελευταίες μέρες πιο συχνούς υπερήχους και όχι έλα σε 8 μέρες για την καισαρική και ότι βρέξει ας κατεβάσει...
χασαπης ηταν μονο γι αυτο? το οτι εκανε ραμματα σε ενα μωρουδακι νεογεννητο χωρισ αναισθησια που το πας? πο πο κατι αναλογο συνεβει και σε μενα οχι σε γεννα αλλα με τον ενα απο τα διδυμα μου που εναμισι χρονων χτυπησε κατω απο το σαγονι και ο γιατρος του εκανε 5 ραμματα χωρισ αναισθησία. πεντε ατομα το κρατουσανε. και οταν τολμησα να τον ρωτήσω (έχοντας προηγούμενη εμπειρία απο προηγούμενους τραυματισμούς )γιατι δεν βάζει αναισθησία είπε σε πολύ έντονο ύφος εγώ κυρία μου ξέρω αν χρειάζεται αναισθησία ή όχι. δέν μιλησα γιατι γιατρος δεν είμαι και είπα πως ίσως δεν επρεπε να μπεί ενεση σε εκεινο το σημειο κοντα στο λαιμό. βέβαια σε όποιον γιατρο ρώτησα αργότερα έφριξε. Στην αδερφή μου στο τρίτο της παιδάκι την κόρη της ο γιατρός τράβηξε πολύ απότομα το μωρό και του εξαρθρωσε το χεράκι του. το δε μωράκι φορούσε επι 15 μέρες νάρθηκα στο χέρι.βέβαια και οι γιατροί είναι ανθρωποι και κάνουν λάθη, αλλά οφείλουν αφού είναι τόσο έμπειροι και παίζουν με την ζωή και την σωμαρική ακαιραιότητα ενός μωρό οφείλουν να είναι πιο προσεκτικοί. αν δηλαδή έκανε το λάθος και έκοβε χειρότερα ή σε κάποιο σοβαρότερο σημείο τι θα γινότανε τότε? άρα οι γιατροί είναι μεν ανθρώποι αλλά οφείλουν να είναι και πιο προσεκτικοί και ευαισθητοι γιατι κρατανε ανθρωπινες ζωές στα χέρια τους.
?!?!?!? 5 άτομα κρατουσαν το παιδι σου για να το ράψουν στεγνα, ο γιατρός μιλησε ετσι κι εσυ απλά τιποτα?!?!? Θα τον διαολόστελνα επιτόπου και θα τον κάθιζα αυτον κάτω να του ραψω στεγνά με σακοράφα το #$%$%&#$&στομά του! Αντε πια με κάθε #$%!#$ γιατρό που θέλει να κάνει ισα ισα το 8ωρό του για να παει μετα στο ιατρείο του να τα κονομήσει!!! >.< (συγγνώμη για τον τόνο μου αλλά... δεν αντεξα!)
Δε φταίει η μαμά για αυτό. Το έχω ζήσει σαν παιδί όταν έφαγα 1 χρόνο με πέρα δώθε στο Παίδων να μου καθαρίζουν μια ανοιχτή πληγή. Πόναγε πάρα πολύ. Ο γιατρός μου φώναζε να σταματήσω για να κάνει τη δουλειά του και ο πατέρας με κρατούσε μαζί με άλλες 4 νοσοκόμες για να μην κουνιέμαι κι έλεγε κι αυτός έλα σταμάτα. Ο γιατρός έλεγε σιγά καλέ το κάνω συνέχεια δεν πονάει τόσο. Πάνω σε αυτόν τον πανικό δεν μπορεί κι ο γονιός να αξιολογήσει αν όντως έτσι γίνεται κι αν το να φωνάζει το παιδί είναι φυσιολογικό ή πιο πολύ φωνάζει επειδή φοβάται. Πήγαμε άλλες 3 φορές στον ίδιο γιατρό και όταν τελικά βρήκαμε άλλον, εξήγησε ο άνθρωπος ότι όντως πονάει πολύ. Ότι δεν μπορούν να κάνουν τοπικη αναισθησία τόσες φορές και γι΄αυτό προτιμάνε να το καθαρίζουν έτσι κι ας πονούσε. Τότε αυτό που λες κι εσύ είπε και ο πατέρας μου "ο μ....ας και άκουγα τον άλλο το βλάκα που φώναζε και τον συμμεριζόμουν". Αλλά τη στιγμή του πανικού στα επείγοντα δεν ξέρω αν είναι εύκολο να αντιδράσεις.
Και το καλύτερο...όλο αυτό θα είχε τελειώσει σε λίγους μήνες αν ο πρώτος γιατρός μας έλεγε την τελευταία φορά που πήγαμε ότι έπρεπε σε λίγους μήνες να κάνουν μια τελευταία "εργασία" για να λήξει το θέμα. Αυτός είπε αφήστε τώρα να κλείσει και άντε γεια. Και σε λίγο καιρό ξανάρχισε όλο πάλι από την αρχή. Πρέπει να είμαστε τέρατα ψυχραιμίας όταν μιλάμε με γιατρούς, να ρωτάμε όταν έχουμε απορίες, να αμφισβητούμε αν κάτι δε μας κάθεται καλά, αλλά ποιος τα καταφέρνει όλα αυτό κάθε φορά?
Παντως και γω πιστευω οτι εισαι πολυ υπερβολικη διοτι αφενος και οι γιατροι ειναι ανθρωποι και"δικαιουνται¨να κανουν λαθη και αφετερου διοτι οπως ειπες και συ δεν ηταν τιποτε το ανησυχητικο...ειλικρινα εγω δε θα εδινα καμια σημασια στο γεγονος...
Όχι οι γιατροί δεν δικαιούνται να κάνουν λάθη. Εμείς από λάθος γιατρού έχουμε προβλήματα και τρέχουμε σε γιατρούς και θεραπευτές. Πρέπει να είναι προσεκτικοί, με ανθρώπινες ζωές έχουν να κάνουν!
ΝΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΑΛΛΙΩΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΘΕΌ
Η αλήθεια είναι ότι και ο καλύτερος γιατρός,ο πιο έμπειρος έχει άτυχες στιγμές στην καριέρα του.Δεν υπάρχει γιατρός που να μην του έτυχαν στραβές.Μπορεί ο δικός σου τοκετός για παράδειγμα να ήταν άψογος και 2 ώρες μετά να έχει άλλον τοκετό με επιπλοκές.Όταν έμεινα έγκυος,έμεινε έγκυος και η ξαδέρφη μιας φίλης μου και θα γεννούσαμε μαζί.Τον τελευταίο μήνα κιόλας την πετύχαινα στο ιατρείο!!!Γέννησε 10 μέρες νωρίτερα από μένα και οι φίλες μου δεν μου είπαν τι είχε συμβεί για να μην με αγχώσουν...όταν γέννησα και εγώ και πήγαν όλα καλά και ήρθαν να με δουν στο μαιευτήριο μου είπαν ότι ο γιατρός μου την ώρα του τοκετού έκανε ένα λάθος χειρισμό και το χεράκι από το μωρό της ξαδέρφης της φίλης μου,έπαθε παράλυση και το έτρεχαν σε φυσιοθεραπείες.Εγώ δεν είχα κανένα παράπονο από το γιατρό μου,γιατί σε εμένα πήγαν όλα καλά,αντίθετα αν ήμουν στη θέση της κοπέλας δεν θα ήθελα να τον ξαναδώ στα μάτια μου......
αναφορικά με το γιατρό σου πιο πολύ με ενοχλεί το ότι αποδέχτηκε την επιθυμία σου για καισαρική χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος, κάτι που λέει νομίζω πολλά για τη στάση του και τον τρόπο που λειτουργεί, παρά το ότι συνέβη κατά τη διάρκεια της γέννας ένα ατύχημα, που εννοείται ότι σε φρικάρει, αλλά δυστυχώς μπορεί πάντα να συμβεί...
Για την ιστορια να πουμε πως δεν δεχτηκε την επιθυμεια της για καισαρική αλλα την επιθυμεια της για προκληση (που και παλι μου κανει εντυπωση)! Ο συγκεκριμένος εχει μονοψηφιο ποσοστό καισαρικων, εχει γεννήσει δίδυμα με φυσιολογικό, κάνει vbac, υπό αυστηρές βέβαια προϋποθέσεις και γενικά δεν σε βάζει για καισαρική για ψύλλου πήδημα! Ωστόσο μου κάνει φοβερή εντύπωση που δέχτηκε να την βάλει με πρόκληση πριν την ΠΗΤ της...
Αγαπητή Mary, ναι..ισχύουν όλα αυτά που γράφεις..αλλά στην πρώτη μου εγκυμοσύνη ήταν αρκετά σίγουρος ότι η μικρή μου ήταν 'έτοιμη' να βγει..από θέμα βάρους, εννοώ, και όντως μια χαρά μεγαλούτσικη βγήκε..και εφόσον τον χιλιοπαρακάλεσα να μην είμαι μέσα χριστουγεννιάτικα αντί για 25/12 πήγαμε για πρόκληση στις 20/12...αλλά θυμάμαι..μου είχε πει..περιμένουμε μέχρι 25/12 και αν δε σου έχουν σπάσει τα νερά, τότε 26/12 μπαίνουμε για πρόκληση..αλλά πού εγώ...για αυτό..άσχετα με το τι γράφουν τα κορίτσια εδώ, εγώ ξέρω..όσο για τη δεύτερη καισαρική μου εξήγησε γιατί έπρεπε να κάνουμε πάλι..και πράγματι..όπως είπαμε..άμα εμπιστεύεσαι το γιατρό σου, τέλος...και στις 39 εβδομάδες, τον βγάλαμε...ενώ άλλοι γιατροί κάνουν πολύ νωρίτερα την επέμβαση..και επίσης, για να μην παραλογιζόμαστε...αν πριν από κάθε χειρουργείο, κάθε γιατρός εξηγούσε α-να-λυ-τι-κό-τα-τα τι επρόκειτο να συμβεί και τη διαδικασία και τους πιθανούς κινδύνους...αμφιβάλλω για το πόσα από αυτά τα χειρουργεία θα γίνονταν τελικά....
εγω παντως οταν ο μπεμπης ηταν 15 ημερων πηγα να του κοψω τα νυχακια την ωρα που κοιμοταν με παιδικο νυχοκοπτη ασφαλειας!(ακυρη και γω) του κοβω τα 9 νυχακια και στο 10ο τον αντιχειρα τρανταζεται στον υπνο του και του παιρνω κρεας και αρχιζει να τρεχει αιμα πολυ και να μην σταματαει με τιποτα ο αντρας μου να με φωναζει χασαπη και εγω να εχω πανικοβληθει τελικα μου ειπε ο γιατρος οτι δεν παιρνει ραμματα τοσο μικρο δαχτυλακι μονο τσιροτο και τελικα τω που ειναι 8 μηνων δεν φαινεται τιποτα!!!οταν ειναι το πρωτο σου........δεν ερχονται και με οδηγιες χρησης βλεπεται :p (ασχετο με την ιστορια σου βεβαια)
Υποχόνδρια και υπερβολική. Δεν έπαθε τίποτα το παιδάκι και το κάνατε μεσανατολικό ζήτημα. Αν υπήρχε τραυματισμός σοβαρός να το καταλάβουμε. Επίσης η λογική της οικογένειας σας να μην πληρώσει τον γιατρό δείχνει έλλειψη παιδείας απο μέρους σας. Κάθε γέννα είναι μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ζωή και στο θάνατο, τόσο για την μητέρα όσο και για το νεογέννητο. Κάνε λοιπόν τον σταυρό σου που πήγαν όλα καλά και για τους δύο σας και άσε τις κινδυνολογίες για τους γιατρούς...
Πάντως κι από μέρους του γιατρού δε θα ήταν πιο κομψό να μη δεχτεί χρήματα? Πόσο έχασε με τη γέννα...μισή ώρα? Αν ήμουν γιατρός, σε αυτή την περίπτωση δε θα τα έπαιρνα τα χρήματα. Όπως, σε μερικές δίκες που ο δικηγόρος πληρώνεται μόνο εφόσον δικαιωθείς (όχι, σε όλες τις περιπτώσεις).
αγαπητή Γιώτα, μπορείς να νομίζεις ό,τι θέλεις..αλλά τα πικρόχολα σχόλια και χαρακτηρισμοί δε νομίζω ότι είναι εποικοδομητικά και ότι ωφελούν γενικότερα...μεσανατολικό θα το είχαμε κάνει αν καταθέταμε μήνυση και στο γιατρό και στο νοσοκομείο..δεν είπε κανένας ούτε η 'χωρίς παιδεία' οικογένεια μου ούτε ο άντρας μου και εγώ ότι ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου..όλοι αντιληφθήκαμε την κατάσταση...φυσικά και γίνονται 'ατυχήματα' σοβαρά ή μη σε πολλά χειρουργεία, αλλά για μας εκείνη τη δεδομένη στιγμή ήταν πολύ σοβαρό ζήτημα...και φυσικά κάνω το σταυρό μου και ευχαριστώ το Θεό που έχω 2 υγιή παιδιά και μια χαρούμενη και ισορροπημένη οικογένεια...σε ευχαριστώ που διάβασες την ιστορία μου και μπήκες και στον κόπο να γράψεις αυτές τα όμορφα και ευγενικά λόγια..
Επίσης και οι φυσιολογικοί τοκετοί ελοχεύουν πολλούς κινδύνους, εαν μου έλεγε κάποιος ότι ο γιος μου θα έμενε κωφός απ' λάθος την ώρα της γέννας τότε θα επέλεγα με κλειστά μάτια την καισαρική.
Συγνώμη 22.000 τοκετοί αν κάνει έναν την ημέρα είναι 60 χρόνια! ??? Πρώτη φορά ακούω γιατρό να κόβει μωρό σε καισαρική...
τι να σου πω, Ιωάννα...είναι μεγάλος..αλλά όχι και τόσο..θέλω να πω..δεν είναι 90 χρονών..:) όσο για τους τοκετούς..δεν το έχει πει ο ίδιος ..σε ιατρικό περιοδικό το είχα διαβάσει...όπου, παρεπιμπτόντως, μιλούσαν με πολύ καλά λόγια για αυτόν...και εγώ δεν το είχα ξανακούσει..αλλά...το άκουσα για τα καλά...μετά όμως..όταν μιλούσαμε για αυτό σε φίλους και γνωστούς..οι περισσότεροι είχαν και από έναν γνωστό ή συγγενή που να είχε παρόμοια εμπειρία...τι να πω...μετά το πάθημα.........ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου!
Την εποχή που ήταν έγκυος η μαμα μου (με το συγκεκριμένο γιατρό) είχε 80 τοκετους το μήνα... Οπότε τα νούμερα βγαίνουν...
Κανείς καλός και έμπειρος γιατρός δε θα σου πει οτι επειδή είναι τυλιγμένος ο λώρος δε σε πιάνουν οι πόνοι. Αυτό θα στο πει ή ο χαζός ή ο πονηρός-βιαστικός! Και οι χαρακτηρισμοί μου δικαιολογούνται και οι 2 και από το τραύμα που προξένησε στο μωρό σου.Ο καλός γιατρός ξέρει το πάχος της μήτρας (φαίνεται όταν έχεις ανοιχτή την κοιλιά), και επίσης ξέρει οτι δεν πρέπει να βιάζεσαι όταν κάνεις αυτή την τελευταία τομή, όσο επείγουσα κι αν είναι η κατάσταση.Να σε ενημερώσω επίσης οτι τη μλητρα την κόβει πάντα ο χειρουργός (ο γιατρός σου δηλαδή). Ο βοηθός απλά του κρατά τα εργαλεία και του κόβει τους κόμπους από τα ράμματα. Το αστείο είναι οτι σου είπε οτι θυμόταν και σε πόσα ακόμη παιδιά ττου έχει συμβεί. Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος. Σε ενημερώνω ώστε να μην τον συστήσεις πουθενά αλλά ούτε και να ξαναγεννήσεις -αν έχεις σκοπό- μαζί του. Μπορεί να είναι καλός για κοινωνικές επαφές, αλλά όχι για ιατρικές. Σημειώνω οτι έχω εργαστεί για 8 χρόνια σε χειρουργεία ώς μαία και τα έχω ζήσει από κοντά όλα αυτά. Λυπάμαι που έπεσες σε αυτό τον άνθρωπο...
Πάντως βρε Φανή μου, συμφωνείς ότι και στον καλύτερο γιατρό μπορεί να τύχει κάτι στραβό (δε μιλάω για το συγκεκριμένο!) ή ότι και στην καλύτερη νηπιαγωγό μπορεί να της τύχει να χτυπήσει ένα παιδί? Το λέω γιατί βλέπω συνέχει μια υπερβολή γύρω από τα παιδιά μας που δε σκεφτόμαστε ότι και ο άλλος άνθρωπος είναι και μπορεί να κάνει λάθος. Ειδικά με τις δασκάλες πολύ στενοχωριέμαι όταν μία είναι ευσυνείδητη και μια φορά που θα της τύχει η στραβή θα βγει ο γονιός να ακυρώσει όλη την προηγούμενη πορεία της. Βλέπω τόσες υπερβολές που λέω πως στο τέλος σε όλα τα επαγγέλματα θα μείνουν οι ασυνείδητοι που ούτως ή άλλως δεν τους πολυνοιάζει αν θα κάνουν λάθος. Θα βρουν να το μπαλαμουτιάσουν, να το καλύψουν, το πολύ-πολύ να πληρώσουν και να ξεμπερδέψουν με αυτό.
συμφωνω απόλυτα με την φανη! μπορει να μην ειμαι νοσοκομα όπως η κοπέλα ποιο πάνω αλλά οταν πληρωνω τον γιατρο να με ξεγενησει αυτος θέλω να το κάνει αυτος και οχι ο βοηθος!! και εγώ με καισαιρική γεννησα αλλά ξέρω οτι με εκοψε ο γιατρος μου .. οσο για το παχος της κοιλιας αυτο θα πρέπει να φένεται και να το ξέρει. ατυχηματα ναι οκ συμβαίνουν δεν λέω απλά εμένα πιο πολύ απο όλα με ενοχλησε το ότι αυτος μονο παρακολουθουσε! και επίσης 30 φορες που λεει ειναι ενα σεβαστο ποσοστο για να γινεται συνέχεια το ίδιο λαθος...
αγαπητή φανή, σε ευχαριστώ που διάβασες και απάντησες στην ιστορία μου...απο ότι φαίνεται, γνωρίζεις για ποιο γιατρό μιλάω...εμένα προσωπικά δε μου φαίνεται για βιαστικό ή χαζό γιατρό..και ούτε θα έλεγα ότι είναι και πολύ των κοινωνικών επαφών..μάλλον το αντίθετο θα έλεγα...είναι ο οικογενειακός μας γιατρός και μέχρι τώρα δεν είχε τύχει τίποτα μα τίποτα...φυσικά για να ακούσω τις απόψεις έγραψα την ιστορία μου και πολύ χάρηκα που μια επαγγελματίας, που γνωρίζει το τι γίνεται παγματικά μέσα σε ένα χειρουργείο με διαφώτισε...μια κοπελα πιο κάτω έγραψε ότι δε θα έπρεπε να 'κόβει' άλλος..και απλά τονίζω ότι δεν είμαι σίγουρη ότι με έκοψε ο βοηθός...άρα..σύμφωνα με εσένα, ο ίδιος ο γιατρός το έκανε...θα μου πεις...έχει σημασία?? όχι ...απλά για να ξέρω εγώ...επίσης μας είπε ότι 'περίπου' σε 30 παιδιά του είχε συμβεί...λες να μας έλεγε κουραφέξαλα...? μέχρι πρότινος θα τον σύστηνα ανεπιφύλακτα, αλλά μετά από αυτό...δεν μπορώ...και να σε ρωτήσω...γιατί μας είπε το ίδιο πράγμα και ο παιδίατρος? για συναδελφική αλληλεγγύη? ή είναι αυτό που 'λέγεται' όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο?.. πάντως, δε γνωρίζονται μεταξύ τους...τώρα ο χαρακτηρισμός σου ως επικίνδυνος..δεν ξέρω...μήπως είναι λίγο βαρύς??? σε ευχαριστώ πολύ!!
βικυ μου δεν νομίζω να είναι συναδελφικη αλληλεγγύη γιατί όντως μπορεί να συμβαίνει.. ανθρωποι ειμαστε.. δεν ειμαστε θεοι.. απλά εμένα μου εκανε εντυπωση το ποσοστο πραγματικά .. τι να πω ευχομαι να μην συμβει σε καμια μαμα αυτο που συνέβει σε σένα γιατι δεν είναι καλύτερο την ωρα που γεννας και εχεις ήδη την αγωνια σου και τις ορμονες σου να φτάνουν στο εβερεστ να συμβαινει κάτι τέτοιο και να ταράζεσαι..
Όχι δεν είμαι σίγουρη για ποιο γιατρό μιλάμε αλλα αν με ρωτούσα απο κοντα για το γεγονός και μου έλεγες κ το όνομα και γω θα σου τον δικαιολογούσε, εκτός αν ήσουν αδερφή μου, οποτε θα σου λεγα την αλήθεια. Ναι, συναδελφικη αλληλεγγύη λέγεται... Όπως κ να χει, προσέχετε το γιατρό που επιλέγετε και να ψάχνεστε παρά πολυ για κάθε τι που σας λένε. Εχω δει να κάνουν υστεροσκοπηση (επέμβαση απο τον κόλπο) κ να λένε στη γυναίκα ότι τη χειρουργησαν στην κοιλιά με καταπληκτικό πανάκριβο λέιζερ που δε θα φαίνεται η τομή της!!!!! Το πίστεψε και το πλήρωσε! Ε αυτός ο "γιατρος" ειναι γάτα!!
Τα ανθρώπινα λάθη και τα χαμηλά ποσοστά αποτυχίας δε με απασχολούν. Όταν ήμουν έγκυος ταλαιπωρήθηκα για πρώτη φορά από μύκητες. Ήταν αυτής της κατηγορίας που σου λένε ότι μπορείς να γεννήσεις φυσιολογικά. Το ένα το παιδί δεν κόλλησε κατά τη γέννα. Το άλλο το παιδί κόλλησε. Είδα σημάδια στη γλώσσα του τις πρώτες μέρες της ζωής του και απαλλάχτηκε από αυτούς μετά από 1,5 μήνα θεραπείας. Όσο ήταν μικρό διάβαζα στο internet ότι ενοχοποιούν αυτή την κατηγοριά μυκητών για αυτισμό και σχετικά σύνδρομα (ό,τι λένε και για τα εμβολία). Τώρα με παρέπεμψαν προληπτικά για έλεγχο (παρένθεση εδώ....κορίτσια μην πηγαίνετε για ψύλλου πήδημα στον αναπτυξιολόγο γιατί δε μένουν κενά ραντεβού για παιδιά που πραγματικά μπορεί να το χρειάζονται. Άργησε να περπατήσει το παιδάκι, άργησε να μιλήσει δε σημαίνει πως σώνει και ντε έχει κάτι. Το παρακολουθείτε και βλέπετε και άλλες του αδυναμίες, αν έχει. Σας λένε και οι δασκάλες την ανησυχία τους. Αρκεί να παρατηρείται το παιδάκι και να έχετε ανοιχτό μυαλό αν σας πει η δασκάλα κάτι. Μιλάμε τα ραντεβού ξεπερνάνε τους 11 μήνες. Δεν μπορεί όλα αυτά τα παιδιά να έχουν πρόβλημα). Συνεχίζω...Δε συνδέω το ένα γεγονός με το άλλο γιατί μύκητες έχουν πάρα πολλές γυναίκες στην εγκυμοσύνη και αλίμονο αν όλες αυτές έπρεπε να γεννήσουν με καισαρική. Επίσης εμβόλια πρέπει να κάνουν τα παιδάκια, γιατί με αυτά σωθήκε η ανθρωπότητα από επιδημίες. Θέλω να σου πω αν είναι να σου τύχει θα σου τύχει. Πάντα υπάρχουν και τα μικρά ποσοστά αποτυχίας και εγώ δεν είμαι καθόλου της άποψης ότι επειδή μπορεί να τύχει στο παιδί μου ακυρώνουμε όλη την ιατρική. Αυτά από εμένα. Θέλει ψυχραιμία και να σκεφτόμαστε το καλό του συνόλου των παιδιών και όχι μόνο των δικών μας. Συγνώμη αν χρησιμοποίησα τη γέννα σου για να τα πω αυτά. Αλλά και στη δική σου περίπτωση, έτσι θα το αντιμετώπιζα. Αν συμβαίνει μία στις τόσες εντάξει σεβαστό. Το πρόβλημα είναι όταν μας κοροϊδεύουν συστηματικά.
Νίνα νομίζω ότι αν κάποιος πιστεύει ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία του πρέπει απαραιτήτως να πηγαίνει στον γιατρό no matter what. Το "για ψύλλου πήδημα" είναι πολύ σχετικό για τον κάθε άνθρωπο και τα ιατρικά ζητήματα δεν μπορούν να αξιολογηθούν από έναν μη ειδικό. Το να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ αν θα πρέπει να πάω το παιδί μου στον γιατρό που υποψιάζομαι ότι μπορεί να έχει αναπτυξιακό θέμα (ακόμα κι αν είμαι υπερβολική και κάνω λάθος) επειδή τα ραντεβού ενδέχεται να μην "φτάσουν" και για κάποιον που σίγουρα έχει πρόβλημα δεν είναι καθόλου λογικό και σωστό. Δεν μπορείς να προτείνεις κάτι τέτοιο. Ποιος ακριβώς θα κρίνει αν υπάρχει ή όχι πρόβλημα όντως? Εγώ από μόνη μου? Εσύ? Ποιος?
Διαφωνώ σε αυτό, γιατί αν τα παιδιά τα παρακολουθείς μπορείς να καταλάβεις πολύ καλύτερα από έναν γιατρό. Εδώ μιλάμε για εμάς που επειδή δεν πολυπαίζει με όλα τα παιδιά και επειδή άργησε να περπατήσει και να μιλήσει και πάλι ο παιδίατρος δεν ανησυχεί σε αυτή την ηλικία που είναι, η παιδοψυχολόγος του σχολείου δεν ανησυχεί. Επειδή είπε μια δασκάλα περίμενε λίγο ακόμη και δες το και επειδή τα ραντεβού είναι τρελά μακριά λες ας το δω. Ξέρεις πόσες μανάδες πάνε από μόνες τους, χωρίς γνωμάτευση, χωρίς πρόβλημα σε λογοθεραπευτές? Την κάνει τη δουλειά συγγενής μου και σου λέει πως δεν πας από μόνος σου, άλλος σε στέλνει. Αν σου πει ο γιατρός όλα καλά δεν έχεις κανένα λόγο να πας. Γι΄αυτό πιστεύω (κι ας πέσετε να με φάτε) πως στην Ελλάδα το πολύ τζάμπα μας έφαγε. Αν έπρεπε να πληρώσεις έστω και λίγο για μερικές δωρεάν υπηρεσίες θα το ξανασκεφτόσουν αν θα έκλεινες ραντεβού παντού έτσι για πλάκα.
Η ουσία αυτού που ήθελα να πω παραπάνω είναι μην κοιτάμε πάντα το ένα στραβό που έτυχε σε εμάς, αλλά σε τι ποσοστό συμβαίνει και πόσο αυτό δικαιολογεί γενικότερες νόρμες....δηλαδή καλό είναι να γεννάνε οι γυναίκες φυσιολογικά, ναι αλλά αυτό ενέχει κάποιους κινδύνους. Αν τα οφέλη της φυσιολογικής γέννας στο σύνολο του πληθυσμού είναι σημαντικότερα από αυτά που πάνε στραβά δε σημαίνει πως πρέπει να την απορρίψουμε. Αν εμένα μου έτυχε το στραβό δε σημαίνει ότι η φυσιολογική γέννα δεν πρέπει να προτιμάται. Αυτό μόνο. Να κρίνουμε το σύνολο και όχι τη δική μας προσωπική εμπειρία.
Και κάτι τελευταίο Ιωάννα. Επειδή θεωρώ ότι είσαι σκεπτόμενο άτομο στο λέω. Εμένα για ψύλλου πήδημα θέλανε να βάλουν το μωρό στη ΜΕΝΝ. Εγώ δεν είμαι ειδικός, αλλά μπορώ να βάλω το μυαλό μου να σκεφτεί αν αυτά που μου λένε είναι λογικά. Κανονικά θα έπρεπε να το βάλω, γιατί οι ειδικοί μου έλεγαν πως έτσι έπρεπε να γίνει και γιατί εγώ δεν είχα ιατρικές γνώσεις για να το κάνω. Προτίμησα να μην τους πιστέψω, γιατί αυτά που έλεγαν σε εμένα δεν έστεκαν λογικά (δε χρειάζεται να είσαι πάντα επαγγελματίας, μια βασική κριτική σκέψη αρκεί). Στις υπόλοιπες τις μαμάδες του θαλάμου και των δίπλα δωματίων μη σου πω, εφόσον το μωρό είχε συμπτώματα και εφόσον οι γιατροί έλεγαν να μπει, αυτό ερμηνευόταν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να νοσηλευτεί. Δεν είχε τίποτα. Μάλιστα αυτό που είχε ξεπεράστηκε πανεύκολα με μικρούς συχνούς θηλασμούς. Αν το είχαν βάλει στη ΜΕΝΝ και τίποτα δε θα του κάνανε (δεν υπάρχει θεραπεία, απλά περιμένεις να διορθωθεί από μόνο του ή αν δε γίνει αυτό μπορεί να θέλει χειρουργείο αργότερα) και το θηλασμό θα είχε χάσει. Ναι, κάποιες φορές προτιμώ να βάζω και το δικό μου μυαλό να δουλεύει παρά να κατεβάζω όποια πληροφορία παίρνω ανεξέλεγκτα. Αργεί να μιλήσει, αργεί να περπατήσει δεν είναι μόνο αυτά. Αν πηγαίνεις κούνιες, αν το βγάζεις το παιδί έξω, αν έχεις ανοιχτό μυαλό και κριτική σκέψη μπορείς να παρατηρήσεις και άλλες αδυναμίες κινητικές, λεκτικές, κοινωνικές και τότε να τις συζητήσεις με κάποιον ειδικό.
Prwti fora to akouw.. twra to agoraki sou einai kala? To trauma epoulwthike entelws? Exeis apolutw dikio pws prin tin kaisariki tha eprepe na mas enimerwnoun gia olous tous kindunous.. pantws bravo dioti isoun poluuu psuxraimi!! Euxomai na einai panta kala ta paidakia sou!! :-)
Αυτό το γεγονός δεν έχει να κάνει με την επικινδυνότητα της καισαρικής αλλά του γιατρού!
ναι...μια χαρά είναι...δε φαίνεται σχεδόν..αλλά φυσικά και υπάρχει!
Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου και να είναι πολύ ευτυχισμένα στη ζωή τους. Επειδή όμως αυτό με τους 22.000 τοκετούς με προβλημάτισε... Μήπως τον λένε Χαράλαμπο στο μικρό του τον γιατρό;;;
Ο συγκεκριμένος δεν παίζει καν να κάνει τοκετούς! Δεν τον κόβω υπομονετικό!!!!
κάτι ξέρεις εσύ....γιατί σε προβλημάτισε??? σε ευχαριστώ για τις ευχές!
Σε ρώτησα διότι δεν υπάρχουν πολλοί γιατροί με τόσους τοκετους στο ιστορικό τους και κατάλαβα πως πρόκειται για τον δικό μου γιατρό! Για να διευκρινίσουμε λοιπόν τα πράγματα σε ότι αφορά τον συγκεκριμένο γιατρό να σου πω τα εξής: αν έκανε αυτό το λάθος ο συγκεκριμένος γιατρός τότε το έχουν πάθει όλοι!!!! Και αυτό στο υπογράφω! Πρόκειται για ένα γιατρό με τεράστια εμπειρία και ψυχραιμία (για παράδειγμα ήταν αυτός που ξεγεννησε την κόρη του και της οποίας ο τοκετος ήταν επείγον περιστατικό), ο οποίος σε περίπτωση εξειδικευμένων περιστατικών ειναι πάντα μέσα στο χειρουργείο ως επιβλεπων (εννοώ για ασθενεις άλλων γυναικολόγων), ο οποίος τουλάχιστον κατα τη διάρκεια του δικού μου τοκετού (και των 2 της μητέρας μου) ήταν συνέχεια μαζί μου! Τυχαίνει να γνωρίζω ότι εχει αντιμετωπίσει πάρα πολυ δύσκολα περιστατικά με επιτυχία και είμαι βέβαιη πως το μωρό σου θα ήταν σε τέτοια θέση που αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος γιατρός στη θέση του θα είχε κάνει πολυ μεγαλύτερη ζημιά! Και όχι δεν είμαι πληρωμένη, αλλά είμαι σε θέση να γνωρίζω πολλά για τον συγκεκριμένο γιατρό! Για την ιστορία απλά θα αναφέρω και κάτι ακόμα που δεν αφορά τις ιατρικές του γνώσεις αλλά την ανθρωπιά του. Οταν η κόρη μου ήταν 11 μηνών παρουσίασε ένα πολυ σοβαρό σύμπτωμα που δεν είχε ξανά παρουσιάσει ποτέ κανένα παιδι σε όλο το κόσμο... Οταν λοιπόν από το Παίδων σήκωσαν τα χέρια ψηλά, εκείνος ανέλαβε όλη τη διαδικασία για την διάγνωση του παιδιού μου. Και αυτό σήμαινε πως είχα 2 καθηγητές παιδιατρικης πάνω από το κεφάλι της μικρής, βρηκε τον μόνο αγγειολογο με εμπειρία στα παιδιά στην Ελλάδα και ανέλαβε και την επικοινωνία με εξειδικευμένες μονάδες του εξωτερικού! Και όλα αυτά γιατί έτυχε να το συζητήσω μαζί του σε μια επίσκεψη ρουτίνας... Τέλος επειδή ξέρω πόσο συγκεντρωτικός ειναι την τομή αποκλείεται να την έκανε άλλος! Οπότε μην έχεις καμία αμφιβολία για τον γιατρό μας στο λέω εκ πείρας... Υ.Γ. Ξέρω πως ακούγομαι κάπως αλλά ειναι ο μοναδικός γιατρός που έχω γνωρίσει που να του έχω τόσο τυφλή εμπιστοσύνη! Και αυτήν την εμπιστοσύνη την εχει κερδίσει...
Mary, σε ευχαριστώ πολύ! και εγώ έτσι ακριβώς ένιωθα για το συγκεκριμένο γιατρό..μου έχει δώσει την εντύπωση πως είναι τόσο λεπτολόγος που απόρησα πώς το έκανε αυτό...και εγώ επίσης ξέρω πόσο καλός άνθρωπος και εξαιρετικός επιστήμονας είναι και από τις 2 μου εγκυμοσύνες και γέννες και από άλλες περιπτώσεις συγγενικών και φιλικών μου προσώπων..περιττό να σου πω, τι αντιμετώπιση είχα στο μαιευτήριο...όσο για το πόσο συγκεντρωτικός είναι το ξέρω καλά και εγώ..ο ίδιος άδειασε όλο μα όλο το betadine πάνω στην κοιλιά μου για να είναι σίγουρος...μα..και εγώ για αυτό έμεινα κόκαλο...γιατί δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο..ειδικά από ένα τέτοιο γιατρό, τέρας ψυχραιμίας..και σε εμένα δεν έφυγε στιγμή από κοντά μου..θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα για όλες τις αρετές του αλλά δυστυχώς ήταν δυσάρεστο το συγκεκριμένο γεγονός...και ευτυχώς που ούτε ράμματα δε χρειάστηκαν..αλλά και μόνο η ταραχή μετά από γέννα κιόλας...ναι...σίγουρα σε καταλαβαίνω και δεν ακούγεσαι 'κάπως' τουλάχιστον στα δικά μου τα αυτιά..γιατί γνωρίζω τον γιατρό! τώρα κάποιες άλλες κοπέλες..φυσικά και έχουν το δικαίωμα να γράψουν και να πιστεύουν ό,τι θέλουν...σου εύχομαι να είναι όλα καλά με το παιδάκι σου..αν θες, ζήτα από την Ολίβια το mail μου...φιλιά
Και εμας του ειχαν κοψει λιγο το κεφαλακι του στο πλαι,αλλα λιγο σαν γρατζουνια.Λογικο να φρικαρεις!Οκ ολα καλα ομως!