Κακοποιούνται παιδιά στην Ελλάδα; Α πα πα!
Ο Γιάννης εξομολογήθηκε στον «αέρα» της εκπομπής ότι έμαθε τι σημαίνει γ@@@@ι στα 17 του . Μέχρι τότε νόμιζε ότι όλοι αυτό κάνανε γιατί τον βιάζανε από τα τέσσερά του χρόνια.
γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
Σήμερα, προτείνω, να διαβάσετε, πίνοντας ότι ποτό επιθυμείτε, από νερό και καφέ μέχρι φασκόμηλο.
Έχω γράψει ότι στην δημοσιογραφική μου καριέρα, όπως και στην προσωπική μου ζωή, έχω τραβήξει έναν προσωπικό δρόμο ολότελα δικό μου πληρώνοντας το τίμημα τοις μετρητοίς.
Το προηγούμενο κείμενο στο eimaimama.gr αφορούσε τον στρουθοκαμηλισμό μιας «αγίας κοινωνίας», η οποία «πέφτει πάντα από τα σύννεφα» όταν μαθαίνεται ότι ένα παιδί «καλής οικογενείας είναι στα ναρκωτικά», όταν μαθαίνει ότι ένας γνωστός πολιτικός δέρνει την γυναίκα του, λες και η ενδοοικογενειακή βία αφορά μόνο τις κοινωνίες των Εσκιμώων ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΕΦΤΕΙ ΜΕ ΠΑΤΑΓΟ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ, όταν έρχεται στην επικαιρότητα, για όσο «πουλάει στην τηλεθέαση», μια ιστορία σαν της μικρής ξανθιάς Μαρίας που βρέθηκε σε τσαντίρι.
(Θα κάνω μια σύνδεση με το προηγούμενο κείμενο για όσες και όσους δεν το είχατε διαβάσει. Το 2003 η δημοσιογραφική μου ομάδα και εγώ ξεκινήσαμε από την συχνότητα του ΣΤΑΡ μια εκπομπή καθημερινή με τίτλο «ΈΧΩ ΘΕΜΑ», η οποία ασχολήθηκε για έξι συνεχόμενους μήνες με το ΕΜΠΟΡΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ. Στο προηγούμενο κείμενο έδωσα χρηστικές πληροφορίες για το ποιοι φέρονται ως ύποπτοι σε περιστατικά παιδεραστίας και για το πώς μπορούν να εντοπισθούν)
Σήμερα θα παρουσιάσω την ιστορία του Γιάννη, ενός κακοποιημένου παιδιού που το βίαζαν κάθε νύχτα από τα τέσσερά του χρόνια μέχρι τα δεκαπέντε.
Όσα γράφω μεταδόθηκαν από τον αέρα της εκπομπής «ΕΧΩ ΘΕΜΑ» το 2003 με καλεσμένους στο στούντιο τον Πάνο Καμμένο, την Νίνα Βλάχου και την ψυχολόγο Χαρά Νομικού και φυσικά τον ίδιο τον Γιάννη.
Ο Γιάννης μου τηλεφώνησε για να παρουσιαστεί στην εκπομπή και να μιλήσει για το θέμα «κακοποιήσεις παιδιών», καθώς όπως μου είχε πει τηλεφωνικώς , παρακολουθούσε την εκπομπή και ήθελε να συμβάλει με την μαρτυρία του στο να καταλάβει ο κόσμος την έκταση του θέματος.
Από το τηλέφωνο κατάλαβα ότι ήταν ένας πολύ συγκροτημένος άνθρωπος. Τον ρώτησα αν η ιστορία που θα παρουσίαζε αφορούσε τον ίδιο. Μου είπε ότι αφορούσε έναν αδελφικό του φίλο και κλείσαμε ραντεβού για να έρθει στο στούντιο.
Ο Γιάννης είκοσι χρονών πια και φοιτητής, ήρθε στο Σταρ και κάθισε μαζί με τους αναγνωρίσιμους καλεσμένους στο πλατό. Το σήμα της εκπομπής άρχισε και αφού καλωσόρισα τους τηλεθεατές, δώσαμε στον «αέρα» ένα βίντεο–μαρτυρία από νοσηλευτή που κατάγγειλε το πως παραλάμβαναν στα νοσοκομεία κοριτσάκια που είχαν βιαστεί σε ιδρύματα, εγκυμονούσαν και… τα πήγαιναν στα νοσοκομεία για απόξεση με σκοπό να τα γυρίσουν στο ίδρυμα και σε μικρό χρονικό διάστημα να τα ξαναπάνε στο νοσοκομείο για τον ίδιο λόγο!
Συζητούσαμε το θέμα με την ψυχρότητα που διακρίνει όσους δεν ανήκουμε ούτε στους πρωταγωνιστές του δράματος, ούτε στους αυτόπτες μάρτυρες, ούτε στους θεραπευτές… Νομίζαμε ότι βρισκόμασταν σε απόσταση ασφαλείας από τα κτήνη που βίαζαν παιδιά και φυσικά ότι ΚΑΝΕΝΑ παιδί στον κύκλο μας ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ μαρτύρια που μόνο σε θρίλερ μπορεί ν αντέξει να υποψιαστεί άνθρωπος.
Τοποθετήθηκαν στον θέμα λοιπόν όλοι, η Νίνα Βλάχου η οποία είχε σοκαριστεί και το έδειχνε, ο Πάνος Καμένος, ο οποίος υποσχόταν ότι έπρεπε ν’ αλλάξει ο νόμος για την κακοποίηση των παιδιών (γεγονός που έγινε ένα χρόνο μετά) και η Χαρά Νομικού, η οποία έδινε χρήσιμες πληροφορίες μεν, αλλά σε θεωρητικό επίπεδο.
Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
Φυσικά είχα ενημερώσει το κοινό και τους καλεσμένους ότι ο Γιάννης, φοιτητής πια σε οικονομικό πανεπιστήμιο, θα μιλούσε για εμπειρία κακοποίησης φίλου του.
Και του δίνω το λόγο.
Από εδώ και κάτω νιώσαμε όλοι το απόλυτο τίποτα.
Ο Γιάννης, αντί να μιλήσει, έσκυψε και σήκωσε και τα δυο μπατζάκια του παντελονιού του. Είδαμε τις γάμπες του γεμάτες τρύπες–πληγές που μόνο αιχμηρό αντικείμενο μπορούσε να δημιουργήσει…
«Ξέρετε τι είναι αυτά κυρία Παλαιτσάκη; Η τιμωρία που μας κάνανε στο ίδρυμα, όταν δεν καθόμασταν να μας πηδήξουνε όσο συχνά θέλανε. Εμένα λοιπόν και τον διπλανό μου στο ίδρυμα, νομίζω ότι μας το κάνανε από τότε που ήμασταν τεσσάρων για να πάρουμε τα αυτοκινητάκια που φέρνανε ως παιχνίδια οι διάφοροι φιλάνθρωποι στο ίδρυμα.
Ξέρετε πότε έμαθα εγώ τι σημαίνει «γαμήσι»; Στα 16 μου. Μέχρι τότε νομίζαμε με τα άλλα παιδιά ότι είναι κάτι φυσιολογικό γιατί μας το κάνανε από τότε που ήμασταν παιδάκια
ΚΑΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ ΜΟΥ Ν’ ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΜΕ.
Εκείνος ανέβηκε στην μηχανή του και στούκαρε σ’ έναν τοίχο. Δεν άντεχε να ζει έτσι… Εγώ…τρελάθηκα… Για να μην με πιάσουν και με γυρίσουν πίσω, ανέβηκα σ’ ένα δέντρο, με σκοπό ν’ αυτοκτονήσω φυσικά. Φωνάξανε την πυροσβεστική.
Όταν ήρθανε οι πυροσβέστες, είδα έναν άντρα πυροσβέστη που με κοίταξε τρυφερά και μου είπε «Αγόρι μου, έχεις ζωή μπροστά σου και μπορεί αν το θες ν’ αλλάξεις τα πάντα. Να, δεν είσαι μόνος σου, έχεις εμάς και εγώ είμαι εδώ. Αντί να πηδήξεις, άσε με να σε πάρω αγκαλιά να σε κατεβάσω»
Εκείνος ο πυροσβέστης για μένα είναι ο πατέρας μου. Έπεσα στην αγκαλιά του και ξέσπασα σε λυγμούς. Με κράτησε πάνω του σαν να ήμουνα παιδί του. Αν δεν ήταν, θα είχα αυτοκτονήσει και εγώ
Ήρθα σήμερα να σας καταγγείλω ότι με βιάζανε, αν και ξέρανε ότι είχα αναιμία, μέχρι να λιποθυμήσω…
Είμαι εδώ για να δείτε τα πόδια μου και να ξέρετε πως ό,τι λέτε, το ακούνε τα θύματα. Εγώ εξαιτίας του πυροσβέστη-πατέρα μου σώθηκα. Με κράτησε κοντά του, είχε παιδιά, μπήκα στο πανεπιστήμιο και συνεχίζω να προσπαθώ να διαχειριστώ τους δικούς μου εφιάλτες«
Νομίζω ότι είναι περιττό να γράψω τι επακολούθησε στο τηλεφωνικό κέντρο, αλλά και στους καλεσμένους. Θυμάμαι ότι φωνάξαμε γιατρό καθώς η κυρία Βλάχου είχε υψηλή πίεση, ο Πάνος Καμένος μετά το τέλος της εκπομπής έκλαψε, ναι, ναι, όπως το διαβάζετε, εγώ δεν μπορούσα να κοιτάξω τον Γιάννη στα μάτια…
ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ.
[divider]
Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο
Πόσες κοινωνίες καλύπτουν , καλύπτουμε τέτοια καθάρματα;;πόσο δίκαιο έχεις για το "είμαστε όλοι ένοχοι"
Άνθρωπος ..το μεγαλύτερο κτήνος ! Λυπάμαι που είμαι άνθρωπος ...
Ρε δεν πάει καλά ο κόσμος!!! Τι καταλαβαινουν ειλικρινά από αυτή τους την πράξη;;; Εδώ κάνει ζημιά το παιδί σου και παρόλο που θες να το μαλώσεις και να του ρίξεις μια στον πισινό του, σκέφτεσαι ότι είναι ένα μικρό πλασματακι και αδύναμο και δεν το κάνεις.
Αυτη ειναι η πικρη αληθεια....πως να βοηθησουμε να σταματησει ολο αυτο?γιατι φερνουμε αθωες ψυχουλες σαυτον τον ακαρδο κοσμο?εχω δυο παιδια&συχνα αναρωτιεμαι αν κατι παθω πια θα ειναι η εξελιξη τους...με φοβιζει το αβεβαιο αυριο που μας σερβιρουν απαθεστατα καθημερινα.θλιβομαι για ολα τα παιδακια του κοσμου αυτου που ταλαιπωριουνται,πονανε,πεινανε,κακοποιουνται,δολοφονουνται.....καταριεμαι τους αιτιους&υπαιτιους....
Μόνο που το σκέυτομαι μου σηκώνεται η τρίχα, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Αυτοι οι άνθρωποι είναι τέρατα και τους αξιζει ένας φρικτός ΘΑΝΑΤΟΣ!
Μου είναι αδύνατο να το διαχειριστώ, δεν τη χωράει ο εγκέφαλός μου τέτοια κτηνωδία... λυπάμαι
Στο δια ταύτα, τί απέγινε η δημοσιογραφική έρευνα? απέδωσε καρπούς?Διώχτηκε κανείς? ή έμεινε μόνο στο σοκ της κοινής γνώμης, τότε και τώρα?
ειμαι μονη μου το σπίτι και διαβαζοντάς το έχω ξεσπασει σε λυγμούς! πως το κάνεις αυτό σε ένα μωρό!!!
να τον σκοτώσεις ,χάρη θα του κάνεις!φυλακή και να τον γαζώσουν όλοι ένας ένας .....κάθε μέρα,όλη μέρα.....με ότι έχουν....
θα συμφωνησω μαζι σου!!!!!!!!!!!! χαρη κ μονο χαρη για να γλυτωσουν!!!
δε με ενδιαφερει αν κατηγορηθω για αυτη μου την δηλωση αλλα αν μαθω οτι καποιος που κακοποιει παιδι καθεται διπλα μου,απεναντι μου,μπραστα μου θα τον σκοτωσω.............με οτι εχω με οτι βρω..........με τα χερια μου
Επιτέλους σε αυτή τη χώρα οι δημοσιογράφοι ας αρχίσουν να λένε τα πράγματα με το όνομά τους. "Ένα ίδρυμα" "κάποιοι..." Ποιό ίδρυμα; Ποιοί άνθρωποι;; Ας βγει κάποιος με τσαγανό να μιλήσει ανοιχτα. Το καταλαβαίνω είναι στη μέση οι μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση, όμως τί νόημα έχει μία έρευνα που δεν αποκαλύπτει πρόσωπα και πράγματα; Σιγά, δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν υπάνθρωποι που κακοποιούν παιδιά; Το θέμα είναι ότι όλοι μας θέλουμε να δούμε κάποιον να τιμωρείται- εάν μπορεί άνθρωπος να τιμωρήσει τέτοια τέρατα. Και θα μου πείτε "ενημερώθηκαν οι εισαγγελικές αρχές και η υπόθεση είναι στα χέρια της δικαιοσύνης". Οκ, αλλά εμείς δεν μάθαμε ποτε τί τελικά έγινε. Άρα με την εν λόγω εκπομπή και με το ανωτέρω άρθρο, το μόνο που έγινε, ήταν να διασυρθεί μία ταλαιπωρημένη ψυχή και να προστατευτούν οι θύτες. Ελπίζω, κάποτε να αρχίσετε οι δημοσιογράφοι χωρίς φόβο, να λέτε στον κόσμο αυτό που δεν ξέρει και πρέπει να μάθει και όχι αυτό που ήδη ξέρει αλλα ελπίζει να μην τον βρει ποτε.
Ακριβώς! Για ποιο ίδρυμα μιλάμε; Τι φοβάστε επιτέλους;!!!! ποια συκοφαντική δυσφήμηση; Τι φοβόμαστε δηλαδή ότι αυτά που ισχυριζόμαστε θα αποδειχθούν ψευδή;;;; μιλήστε ανοιχτά. Αν το ίδρυμα λειτπουργεί μέχρι σήμερα με τους ίδιος ανθρώπους το κακό ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ. Οι παιδεραστές είναι ναρκοπέδιο στην κοινωνία μας και γι' αυτό οι λύσεις πρέπει να είναι ωμές και δραστικές. Η τιμωρία πρέπει να είναι αμείλικτη σε όλα τα επίπεδα.
...από χθες το βράδυ που διάβασα το κείμενο σας δεν μπορώ να ηρεμήσω, μπαινω και ξαναμπαίνω περιμένοντας την απαντηση στην ερώτηση που σας εγινε...Τι συνέβη μετά;;;;.....
και εγώ περιμένω απαντήσεις για το ποιο ήταν το ίδρυμα και τι εγινε μετα... δεν μας ενδιαφέρουν τα κουτσομπολιά...αλλά οι πράξεις...
Θα σας παρακαλούσα για μια ενημέρωση για το τι ακολούθησε. ....κάποτε θα θεωρούσα αυτονόητο οτι το ίδρυμα έκλεισε, οι υπεύθυνοι μπήκαν φυλακή οπου βρήκαν οτι τους αξίζει κλπ κλπ....και γι αυτό δεν ρώταγε και κανείς τι έγινε μετα....γιατι το θεωρουσαμε αυτονόητο. ...τελικα τωρα πια ναι εχουμε πεσει με παταγο απο τα σύννεφα και θεωρούμε αυτονόητο οτι μετά δεν εγινε τίποτα. ..σας παρακαλώ να μας διαψευσετε....να μας πείτε οτι κατι έγινε. ..
Λογικά τίποτα δεν έγινε, στην Ελλάδα ζούμε. Πιστεύω πως κρύβονται μεγάλα ονόματα και πολλα φράγκα πίσω απο αυτά τα ιδρύματα οπότε καταλαβαίνεις... Εξάλλου θα είχε ακουστεί πιστεύω. Θα ήθελα και εγω να ξέρω τι έγινε μετα και ποια ειναι αυτά τα ιδρύματα.
Να μας πείτε τί έγινε ΜΕΤΑ. Αδυνατώ να πιστέψω πως έγινε τέτοια καταγγελία επωνύμως και δημόσια και δεν έγινε τίποτα ΜΕΤΑ. Αναφέρομαι, φυσικά, σε εισαγγελική έρευνα, πόρισμα και δίκη. Τόσα χρόνια μετά θα έχει εκδικαστεί η υπόθεση ΑΝ προχώρησε και δεν έμεινε σαν άλλο ένα ημι-θέμα και καλά investigative journalism. Να μου επιτρέψετε να έχω άποψη για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζετε αυτό το θέμα και να την εκφράσω όπως ακριβώς μού βγαίνει: ποσώς ενδιαφέρει η υψηλή πίεση της κυρίας Τάδε και τα δάκρυα του κυρίου Ταδόπουλου ή η αίσθηση ενόχής σας. Πιστέυετε ότι αυτή είναι η λογική κατακλείδα; Αυτή είναι δημοσιογραφία του κίτρινου τύπου ή αν προτιμάτε sensaltionalist journalism. Και η ελαφριά εισαγωγή με το φασκόμηλο και την προσωπική, μοναχική σας πορεία πώς ακριβώς αναδυκνείει το θέμα; Κανείς μας με λίγα παραπάνω χρόνια στην πλάτη του δεν πέφτει απ΄τα σύννεφα. Αυτή είναι μια καραμέλα που πιπιλίζουν όσοι δεν ξέρουν τί άλλο να πουν για να "καταγγείλουν", έτσι γενικώς και αορίστως. Πετάτε κι ένα απονοεχοποιητικό και φωσκολικό "ήμασταν όλοι ένοχοι" και καθαρίσατε (;) Ειλικρινά, κυρία Παλαιτσάκη, από τη στιγμή που έχετε έστω και αυτήν την μικρή εξ αποστάσεως εμπειρία και αποφασίσατε με την Ολίβια να την παρουσιάσετε, κάντε το σωστά. Δημοσιογράφος είστε, ξέρετε τί σημαίνει αυτό. Άφησα μια μέρα να περάσει για να διαβάσω με πιο καθαρή ματιά το κείμενο, αλλά το βρίσκω το ίδιο μισό, κίτρινο και από ένα σημείο και μετά, προσβλητικό προς όλους αυτούς που έχουν υποστεί κακοποίηση και προς όσους χτυπάνε στου κουφού την πόρτα (την πόρτα της εισαγγελίας ανηλίκων, εννοώ). Να δεχτώ -με μεγάλο πόνο στην καρδιά- πως αυτά τα θέματα παρουσιάζονται όπως παρουσιάζονται γιατί φέρνουν νούμερα και έτσι, μεταμορφώνουν και όσους συμμετέχουν σε νούμερα (αυτό πάρτε το όπως θέλετε). Αντιλαμβάνομαι ότι κι εσείς είστε δέσμιοι έως έναν βαθμό στον από πάνω. ΑΛΛΑ, εδώ που γράφετε είναι ένα blog, η επαφή είναι πιο άμεση και ανθρώπινη. Ξέρετε τί δύναμη μπορούν να έχουν οι χιλιάδες αναγνώστες ενός blog. Θυμάμαι ένα παλιότερο κείμενο του Αντώναρου που μίλαγε για κινητοποίηση μέσα απ΄το eimaimama. Τί να κάνω εγώ, η μονάδα, που τρέχω στην εισαγγελία ανηλίκων μόνο και μόνο για να φάω τα μούτρα μου άλλη μια φορά; Ή που το χαμόγελο του παιδιού σηκώνει τα χέρια; Ή που ο συνήγορος του παιδιού δεν έχει νομικά δύναμη να παρέμβει; Ή που η κοινωνική υπηρεσία είναι μια υπηρεσία φάντασμα; Κάντε μια βόλτα απ΄την Πρόνοια να δείτε την κατάντια. Στο επόμενο κείμενό σας για την κακοποίηση, αν υπάρξει, κάντε την υπέρβαση και δώστε ένα κείμενο κινητοποίησης κι ας πάρει καιρό η προετοιμασία του. Τόσοι νομικοί υπάρχουν εδώ μέσα, μπορούν να βοηθήσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά και δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία. Οι μονάδες, χανόμαστε στη γραφειοκρατία, την αναισθησία και την υπολειτουργία των υπηρεσιών. Μαζί με εμάς και πάνω απ΄όλα, χάνονται παιδιά (αυτά, που αύριο-μεθαύριο μπορεί να βρεθούν στο δρόμο σας με τραγικά αποτελέσματα. Δεν είναι όλα τα κακοποιημένα και παραμελλημένα παιδιά Γιάννης ο φοιτητής. Τα περισσότερα γίνονται τέρατα, όπως ακριβώς και οι γονείς τους). Η Ολίβια έχει δίκιο σ΄ένα προηγούμενο κείμενό της για το cyber bullying. Δεν υπάρχει κακός άνθρωπος, υπάρχει βαθιά πονεμένος άνθρωπος.
IOLI, είχα ζητήσει στο παρελθόν το email σου και μου το στειλανε και θα επικοινωνήσω μαζί σου γιατι είχα καταλάβει οτι γνωρίζεις κατι και προσπαθουσες να βοηθήσεις κάποιο παιδι. Έτσι το αντιλήφθηκα, δε ξέρω αν κανω λάθος. Εγω δεν μπορω να κανω πολλα αλλα ίσως αν η "μονάδα" γίνουν δυο τότε ποτε δε ξέρεις. Θέλω να σου πω όμως οτι ήμαστε ΛΙΓΟΙ αυτοί που θα ενδιαφερθούν και ακομα λιγότεροι αυτοί που προσπαθήσουν. Το είχα αναφέρει σε μια συζήτηση με τον άντρα μου και μου είπε "ξέρεις τη δύναμη του internet" οπότε σε ενα παρόμοιο άρθρο έκανα ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ αν κάποιος μέσα σε 85,000+ μέλη του ειμαιμαμα ειναι ή γνωρίζει κάποιον δικηγόρο που μπορει να βοηθήσει ας μιλήσει! Ας βοηθήσει! Ας μας ενημερώσει τουλάχιστον! Αν σκεφτείς οτι οι 85,000 έχουμε κύκλο το λιγότερο 10 άτομα αυτο αγγίζει κοντά στο εκατομμύριο. Κανένας δεν απάντησε ποτε στη παράκληση μου...
Ελένη Β, μέσα σ΄αυτόν τον κόσμο αγνώστων μεταξύ αγνώστων, το μύνημά σου εδώ και το ότι θυμάσαι την περίπτωση με βοηθάει πολύ. Είναι πολύς καιρός τώρα που χτυπάμε στου κουφού την πόρτα. Πρόσφατα, κάναμε άλλη μια προσπάθεια με την εισαγγελία. Θα δείξει. Αυτήν τη φορά καταφέραμε να έχουμε κι άλλον έναν "μάρτυρα". Βρήκαμε και δικηγόρο που φαίνεται να μην φοβάται να αναλάβει την υπόθεση (όσο φαιδρό κι αν ακούγεται, ακόμα και στη νομική εκπροσώπηση έχουμε φάει τα μούτρα μας), αν δεήσει και φτάσει το θέμα στο δικαστήριο. Όταν ξεκινήσαμε τον αγώνα αυτόν - απ΄την πρώτη κι όλας στιγμή - δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι υπάρχουν εισαγγελείς που αφήνουν ένα μωρό -σήμερα μικρό παιδί- στο έλεος μιας μητέρας που θα έπρεπε να είναι στη φυλακή, κι όχι μόνο για κακοποίηση και παραμέληση. Αν και θα μπορούσα να δημοσιοποιήσω την υπόθεση (λόγω δουλειάς) μπας και ξεκουνηθεί η νέα εισαγγελέας που έχει "αναλάβει" την υπόθεση, δεν το έχω κάνει μέχρι σήμερα. Φοβάμαι πολύ τόσο για το παιδί όσο και για εμάς τους ίδιους. Νιώθω ότι παλεύουμε με τα θεριά, ένθεν και ένθεν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να πιέζουμε. Πόσο καιρό ακόμα, δεν έχω ιδέα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το μύνημά σου.
συμφωνω με οσα ειπε η ιολη συν του οτι σας βρισκω λιγο εκτος τοπου και χρονου χωρις να μπορω να προσδιορισω ακριβως το γιατι... τωρα φταιει ο τροπος γραψιματος; δεν ξερω τι φταιει.... και μου φαινεται και πολυ ψυχρο για το θεμα του, χωρις ομως να ειναι ...εχμμμμ, επιστημονικο, που θα μπορουσε να δικαιολογησει καποια ψυχροτητα. εγω προσωπικα παντως για το συγκεκριμενο θεμα δεν πεφτω απ τα συννεφα. Ειναι γνωστα αυτα τα πραγματα, αλλα επειδη ειναι ευαισθητα, κανεις δεν τα αγγιζει, γιατι οι ισορροπιες ειναι λεπτες οταν μιλαμε για παιδια.
Ιόλη συμφωνώ και στο τελευταίο κόμμα απ' το κείμενο σου... Ουσία μηδέν! Ανέβηκε η πίεση της κυρά Τάδε και δάκρυσε ο Ταδόπουλος! Μας συγκινήσατε και πάλι κα Παλαιτσάκη!
Πού γίνονται αυτά; Πείτε μας σε ποια ιδρύματα, πρέπει να βγουν επιτελους ονόματα στη φόρα. Μου φαίνεται αδιανόητο, τόσος κόσμος λαχταράει να υιοθετήσει ένα παιδί και το κράτος να μην διευκολύνει τις διαδικασίες. Και αντί να πάνε αυτά τα παιδιά σε οικογένειες που θα τα αγαπανε με ολη τους την ψυχή, να μένουν στα ιδρυματα και να τους βιαζουν ψυχη και σωμα...
Σκ@@α! Τι μπορούμε να κάνουμε για όλο αυτό? Μας τα γράφεις για να ξυπνήσουμε και το πέτυχες. Όμως, τι έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να γίνει (σίγουρα το συζητήσατε μετά από τέτοιες εμπειρίες)
Την εκπομπή με τον Γιαννη δεν την είχα δει. Είχα δεί όμως μια εκπομπή που είχατε πάει χαλαρή στο πρωϊνό του ..., εκανα φασίνα εκείνη την ώρα και η τηλεόραση επαιζε στο background. Η κουβέντα το φερε για το ρεπορταζ με τα κακοποιημένα παιδιά. Κοκαλωσαμε όλοι, εγώ στο σπίτι, οι άλλοι στο πλατώ. Θυμάμαι ακομα την κουβέντα σας: "Βιάζαν μωρά που φορούσαν παμπερς". Δεσμευτήκατε να πάτε σε επόμενη εκπομπη της να μιλήσετε για το θέμα, γιατί κανεις δεν ήταν προετοιμασμένος εκείνη την στιγμή. Εγώ δεν έκανα φασίνα εκείνη την μέρα, θυμάμαι οτι με πήρε η κολλητή μου και της έλεγα "μωρα με παμπερς" και είδε κι επαθε να με καλμάρει, η εκπομπή βέβαια μετά τις διαφημίσεις συνέχισε στην κανονική αλέγκρα μορφή . Πήγατε λίγες μέρες αργότερα, αλλά κατσατε πολυ λίγο, δεν θεωρώ ότι ήταν δική σας επιλογή αυτό, και οι τόνοι ήταν πιο λάιτ τύπου "δείχνουμε τις κοινωνικές μας ευαισθησίες, αλλά μην τους μαυρίσουμε την ψυχή και τους χάσουμε στο ζαπινγκ". Απογοητεύτηκα και για να πω την αλήθεια πάντοτε όταν σας διαβάζω θυμάμαι αυτή την εκπομπή. Αλλά από την άλλη, έχω βολευτεί στο "αγάπη μου είμαστε ένοχοι, αγάπη μου και λίγοι" ενώ ξέρω ότι το σωστό είναι η στάση του πυροσβέστη.
Και μετά ;;; Τι έγινε μετά ;;; Το ίδρυμα που φιλοξενούσε τον Γιάννη έκλεισε ; Οι ένοχοι μπήκαν στην φυλακή ; Δημιουργήθηκαν κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί για τα υπόλοιπα ιδρύματα, για τα οικογενειακά περιβάλλοντα ;;; Δημιουργήθηκαν αποτελεσματικοί μηχανισμοί καταγγελίας, διερεύνησης και ανάληψης δράσης ;;; Όχι !!! Την έρευνα την κάνατε 10 χρόνια πριν, κυρία Παλαιτσάκη, αλλά σ' αυτά τα 10 χρόνια δεν έχει αλλάξει Τ Ι Π Ο Τ Α. Εγώ προσωπικά, που δεν ζω στην Ελλάδα εδώ και 17 χρόνια, γνωρίζω 5 περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών. Για την μία (ΠΟΛΥ σοβαρή περίπτωση) έκανα εγώ η ίδια καταγγελία στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου. Ξέρετε τι μου είπανε. Πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την συγκατάθεση της μάνας !!! Η μάνα - όπως το είπατε στο προηγούμενο άρθρο - κάλυπτε τον άντρα της, οπότε δεν μπορούσε κανείς να κάνει τίποτα. Οπότε, μην κατηγορείτε τους αναγνώστες και τους πολίτες για στρουθοκαμηλισμό, σας παρακαλώ. Ξερετε και ξέρουμε όλοι πως η Ελλάδα είναι ένα μικρό χωριό κι όλοι γνωρίζουν τι κάνει ο διπλανός τους. Κατηγορήστε πρώτα τους κρατικούς φορείς για ... ... βραδυποδισμό (για να μην πω σταρχιδισμό) και για παντελή ανυπαρξία. Με φιλικούς χαιρετισμούς, Αγγελική
θα θελα να μαθω το μετα εγω............τι κανατε βρηκατε προσωπα?τιμωρηθηκε κανεις εστω και εκ των υστερων?