Κι αν..;
Ολίβια, μαμάδες ,μπαμπάδες, πάσης φύσεως αναγνώστες..!
Ειμαι η μαμά Άννα, με δυο παιδιά, τον Μοναδικό μου 4 χρόνων και την πριγκίπισσα μου 2 !!! Με τον άντρα μου μια χαρα, με σκαμπανεβάσματα -όπως όλοι – αλλα σε γενικές γραμμές περνάμε όμορφα.
Δουλεύουμε κ οι δυο με βοήθεια απο τη μαμά μου για τα μικρά και ολα κυλάνε όμορφα. Οικονομικά όχι τέλεια, αλλα καλα. Για τρίτο μωρό ούτε λόγος και απο μεριά μου και απο του άντρα μου. Μεγαλώσανε τώρα τα μικρά, με την φρουφρου ταλαιπωρηθήκαμε γιατι ειναι λίγο ‘παλούκι’ όπως λέω και έχουμε μπει σε μια ρεγουλα.
Κάπου εδω να πω οτι ήμασταν σούπερ τυχεροί γιατι και τα δυο μπουμπούκια μας ήρθαν με μιας! Χωρις προσπάθεια ή κάποια αποτυχία….
Στο θέμα μου: εχω καθυστέρηση 5 ημέρες!!! Σταθερός κύκλος και ποτε -πέρα απο τις εγκυμοσύνες μου- δεν είχα θέματα με τον κύκλο μου. Θελω να παω για β χοριακη και φοβάμαι!!!! Στην όψη μιας θετικής απάντησης, δεν ξέρω πως θα αντιδρασω…. Ειναι αμαρτία, αλλα θεωρώ μεγαλύτερη αμαρτία το μετα που ενδεχομένως να σκληρύνουν περισσοτερο τα πράγματα με δουλειές, χρήματα κτλ….!!!! Και να μην μπορούμε να αντεπεξέλθουμε.
Κι αν;;; Τι κάνω;;;; Μηπως ειναι ανωριμοτητα;;; Ειλικρινά δεν ξέρω….. Απο το άγχος μου αυτές τις μέρες δεν μπορω να ευχαριστήσω το σπιτάκι μου και τα παιδάκια μου, όλο αυτο γυρνάει στο μυαλο μου.
Κι αν…..;;;;;;;
Υ.Γ. Ασε που αν το μάθει η μαμά μου το πιθανότερο ειναι να παει Αυστραλία μετανάστης….!!!!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Βρε Άννα μου, καλό μου κορίτσι, σε διαβάζω τόσες μέρες και ειλικρινά δεν με έπεισες πως θέλεις να τερματίσεις την κύηση!! Είσαι απολύτως σίγουρη? άσε που έχω την εντύπωση πως μας γράφεις, προσπαθώντας ενδόμυχα να μιλήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό.
Εμένα μου κανει εντύπωση που ενώ εισαι αποφασισμένη για κατι, δημόσια μας εκθέτεις την σκέψη σου με το τι να κανεις! Κοπέλα μου, όταν έμεινα έγκυος ήμουν ανύπαντρη και άνεργη, αμέσως το ειπα στον πατερα του παιδιού μου και την απόφαση μου να το κρατήσω ειτε εκείνος ήθελε ή όχι. Μάλιστα του ειπα ότι ειναι ελευθερος να φύγει χωρίς να ανησυχεί το τι θα κανω εγώ με το παιδί μου. Και ματια μου, θα έκανα τα πάντα για να το μεγαλώσω γιατι ειμαι η μανα του, η ασφάλεια του! Πάντως όλες μας και ολοι στην εποχή αυτή δυσκολευόμαστε οικονομικα, δεν θ'αλλαξει κατι αν το ρίξεις, ουτε θα γίνεις πιο πλούσια....ουτε τα δυο σου παιδιά θα χουν παραπάνω ευκαιριες! Το μωράκι που φώλιαζε στην κοιλίτσα σου, περιμενει να το αγκαλιάσεις! Ειμαι παιδί πολύτεκνης οικογένειας, που δεν πήγε ποτε φροντιστήριο αλλα καταφερε να σπουδάσει...εχουμε περάσει πολλές οικονομικές δυσκολιες αλλα ειμασταν πάντα αγαπημένοι και γελαστοί! Χωρίς παράπονα και ψυχολογικά!
Αγαπητή Άννα, δεν θα σου πω αν η απόφαση που πήρες είναι σωστή ή όχι, ούτε αν τελικά είναι αμαρτία η έκτρωση. Αυτό που ξέρω για την έκτρωση είναι ότι πολλές φορές είναι ψυχοφθόρα & σε γεμίζει ένοχες. Πριν λίγες μέρες ένοιωσα την ίδια αγωνία με εσένα, είχε μερικές μέρες καθυστέρηση αλλά δεν πήγαινα στο φαρμακείο να πάρω τεστ εγκυμοσύνης γιατί δεν ήθελα να είναι θετικό το αποτέλεσμα. Όταν επιτέλους αδιαθέτησα το πρώτο πράγμα που είπα στον άντρα μου ήταν ότι δεν θέλω να ξαναβρεθώ σε αυτή τη θέση & ότι πρέπει να παίρνουμε προφυλάξεις. Τώρα σχετικά με το "τυχαία" εγκυμοσύνη, χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου, είναι γελοίο να χρησιμοποιούμε τέτοιου είδους δικαιολογίες την σημερινή εποχή. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, από την στιγμή που έχουμε σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις. Έχω 2 παιδάκια & η αλήθεια είναι πως δεν θέλω τρίτο. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική κρίση, την οποία εγώ & ο άντρας μου βιώνουμε πολύ έντονα, πολύ πριν ξεσπάσει όλο αυτό το πράγμα & δεν ξέρω πως θα ένοιωθα αν τελικά ήμουν έγκυος. Η απόφαση ότι δεν θέλω να κάνω τρίτο παιδί έχει να κάνει με τα ψυχικά αποθέματα που έχω & με το γεγονός ότι δεν θέλω να αρχίσω πάλι από την αρχή με μπιμπερό πάνες & ξενύχτια και όχι με την οικονομική μας κατάσταση. Έχω στερηθεί αρκετά πράγματα αλλά όχι σαν παιδί (προέρχομαι από οικογένεια με 4 παιδιά & ο μπαμπάς μου δεν είχε την σιγουριά που είχαν τότε οι δημόσιοι υπάλληλοι, ήταν οικοδόμος), όταν είμαστε παιδιά είμαστε ξέγνοιαστα & μαθαίνουμε να ζούμε με αυτά που μας προσφέρουν οι γονείς μας & δεν μας νοιάζει αν είναι λίγα, το μόνο που επιζητούμε είναι η αγάπη τους. Ξέρω παιδιά που οι γονείς τους έδωσαν τα πάντα για να τα σπουδάσουν, αλλά με τον τρόπο που τα μεγάλωσαν να τα έχουν μετατρέψει σε αδύναμα πλάσματα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως διαβεβαιώσεις για το μέλλον δυστυχώς δεν έχουμε, δεν ξέρουμε αν θα είναι καλύτερα ή χειρότερα από την τωρινή κατάσταση. Το μέλλον θα δείξει αν οι αποφάσεις που παίρνουμε είναι για το καλύτερο ή όχι. Όπως & να έχει σου εύχομαι τα καλύτερα για σένα & την οικογένεια σου, όποια και αν είναι τελικά η απόφαση σου.
Εγω κοριτσι μου δεν θα σου πω αν κανεις το σωστο ή το λαθος.Για να εχεις παρει την αποφαση σου ξερεις εσυ καλυτερα απο ολες μας!! Σιγουρα δεν ειναι ο,τι πιο ευκολο και παντα θα το θυμασαι αυτο που εκανες.Δεν εχει νοημα να σε κατακρινει κανενας γιατι οντως εξω απ'το χορο πολλα τραγουδια λεγονται.Εγω π.χ.δεν θα το εκανα για πολλους και διαφορους λογους,αλλα αυτο ειναι η δικη μου αποψη και δε νομιζω να ενδιαφερει και κανεναν.Αφου ετσι θα αισθανεσαι εσυ καλυτερα,καντο. Μην απολογεισαι αφου εχεις παρει την αποφαση σου.Κοιτα να σταθεις δυνατη για τα αλλα 2 σου παιδακια και ολα καλα θα πανε!!Μονο παρε σωστες προφυλαξεις απο δω και περα για να μην ξαναβρεθεις στην ιδια θεση!!!Στην αναγκη ζητα απο το γιατρο σου να σου κανει περιδεση στις σαλπιγγες για να μην εχεις ποτε το αγχος!!!! Ειναι πολυ δυσαρεστο ολο αυτο και αφου δεν θελεις αλλο παιδακι κανε ασφαλεις κινησεις για να μην το ξαναπερασεις!!!! Καλο κουραγιο.
Η γιαγιά μου, η λατρεμένη μου γιαγιά ήταν 7 παιδιά στην οικογένεια και εκείνη ήταν το πρώτο. Σε εκείνες τις εποχές συνηθιζόταν τα πιο μεγάλα παιδιά να βοηθάνε στην ανατροφή των επόμενων μελών. Η γιαγιά μου λοιπόν είχε αναλάβει να βοηθήσει σχεδόν σε όλα. Όταν κάποια στιγμή η μαμά της έμεινε έγκυος στο 8ο παιδί η γιαγιά μου είχε κουραστεί και την έπεισε να κάνει έκτρωση κάτι το οποίο η μαμά της έκανε. Μέχρι και τα 72 της που πέθανε το ανέφερε σαν τη μεγαλύτερη αμαρτία που δεν μπορούσε να συγχωρήσει στον εαυτό της....
Οκ Αννα μου να δεχτώ ότι υπάρχουν αυτές οι ελάχιστες πιθανότητες που παρόλο που χρησιμοποιείς προφύλαξη να μείνεις έγκυος. Αλλά αν σκεφτείς ότι οι εκτρώσεις στην χώρα μας είναι περισσότερες από τις γεννήσεις σε αυτό το 1% πέφτουν όλες? Στεναχωριέμαι να ακούω κοριτσάκια το ένα μετά το άλλο να τρέχουν σε γυναικολόγους για εκτρώσεις. Εδώ δίνεται μάχη εναντίον των καισαρικών στο ότι είναι μια σοβαρή επέμβαση και δεν θα έπρεπε να ειπλέγεται με τόση ευκολία και στο θέμα των εκτρώσεων είμαστε τόσο ανοιχτοί? Εκεί δεν υπάρχουν κίνδυνοι?? Πρέπει σαν γυναίκες να μάθουμε να σεβόμαστε λίγο το σώμα μας και να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Και η ζωή που είναι μέσα μας είναι και αυτό κομμάτι μας. Δυστυχώς υπάρχει ελλειπής ενημέρωση ως προς τον τρόπο προφύλαξης...
Άννα μου, οι πολύτεκνοι δεν στερούνται ψυχολογικών προβλημάτων, έχουν όμως την ευκαιρία και την ευλογία να ΖΟΥΝ και άρα αν θέλουν μπορούν να θεραπευτούν κιόλας , όπως όλοι οι άνθρωποι. Χρωστάμε στους γονείς μας ευγνωμοσύνη , όχι γιατί μας έδωσαν τα πάντα, αλλά γιατί μας δώσανε το μεγαλύτερο, την ΖΩΗ! Από κει και πέρα ο καθένας κάνει το καλύτερό του. (Σύμφωνα με την σύγχρονη λογική στην Αφρική δεν θα έπρεπε να γεννάει καμιά γυναίκα). Ποια λογική υπάρχει στο, κάνω έκτρωση το μωρό μου για να προσφέρω καλύτερο μέλλον στα μεγαλύτερα παιδιά μου; Ξεχνάς, καλή μου, ότι ο άνθρωπος δεν είναι κύριος της ζωής και του θανάτου; Ποιος μας εγγυάται ότι θα ζούμε αύριο; ότι θα μεγαλώσουμε εμείς τα παιδιά μας; Ποιος μας εγγυάται ότι τα παιδιά μας θα είναι μαζί μας; Και επειδή είμαι εκπαιδευτικός , σκέψου ξαφνικά, τα μεγαλύτερα παιδιά σου, στα 17 να σου πουν "Ξερεις μάνα δεν θέλω τα εφόδια που μου δίνεις. Δεν θέλω να σπουδάσω ..." Τι σοκ! Εσύ να έχει σκοτώσει ένα έμβρυο για χάρη των προσόντων του και αυτό να μην τα θέλει. Ή Τελικά τα παιδιά σου να μην έχουν τόσες δυνατότητες. Ξέρεις πόσες φορές γίνομαι μάρτυρας γονέων που με το ζόρι θέλουν να δώσουν στα παιδιά τους πράγματα που αυτά δεν θέλουν; ή γονείς που δίνουν συνέχεια στο παιδί τους το μήνυμα " με απογοήτευσες!" , γιατί τα παιδά τους δεν έχουν τις δυνατότητες που θα ήθελαν να έχει. Έ φυσικά αν μια μάνα ζει συνέχεια με τις τύψεις μιας εκτρώσεις, είναι δυνατόν, έστω και υποσυνείδητα, να μην πιέζει τα παιδιά της να τα καταφέρουν; Τι φοβερή πίεση είναι αυτή για ένα παιδί! Μην νομίζεις ότι η οποιαδήποτε επιλογή σου ότι δεν θα έχει αντίκτυπο και στα παιδιά σου. Καταρχήν θα τους δείξει τι είναι σημαντικό για σένα και τι προσδοκίες έχεις από αυτά (Ακόμα και αν δεν τους πεις τίποτα). Είναι σημαντικό για σένα η ζωή, η αγάπη, η οικογένεια ή η μόρφωση, τα πτυχία, η κοινωνική καταξίωση; Τέλος θα σου μιλήσω λίγο απότομα, γιατί αυτό που θέλεις να κάνεις είναι πολύ σκληρό. Πιστεύεις ότι ο θάνατος του εμβρύου σου θα ωφελήσει τα μεγαλύτερα παιδιά σου, είμαι σίγουρη ότι η ζωή του θα τα βοηθήσει ακόμα περισσότερο, γέννησε το και πούλα το. Γιατί το ένα θεωρείται σωστό και αξιοπρεπές και το άλλο ντροπή και ανήθικο; Γιατί φοβόμαστε μην το συναντήσουμε κάποτε και μας ρωτήσει "Μαμά γιατί με έδωσες;" και όταν κάνουμε έκτρωση δεν σκεφτόμαστε ότι σε μια άλλα ζωή θα συναντήσουμε το μωράκι μας και ίσως μας πει "Μάνα γιατί με σκότωσες;"
ΚΑι μια ερωτηση γιατί είδα οτι τελικά θα το ρίξεις...Γιατί δεν θα πάνε σχολειο τα αλλα 2 σου παιδιά αν κάνετε και τρίτο? Τόσα έξοδα θα σας φέρει ένα νεογέννητο.... Κρίμα, πολύ κρίμα κοπέλα μου. ΤΟυλαχιστον πρόσεχε απο εδώ και πέρα και πες και του συζυγου να προσεχει αφού κρίνει οτι μόνο 2 παιδιά μπορεί να στείλει στο σχολείο.
Αν εισαι έγκυος, μην το ρίξεις. Εγώ απο τη στιγμή που έγινα μαμά, δε μπορώ να διανοηθώ οτι θα μπορούσα ποτε να σκοτώσω το μωρό που έχω μέσα μου. Εχω κι εγώ 2 παιδάκια, όπως εσύ και τα φέρνουμε βόλτα όπως εσείς....Δεν είναι στα σχέδια μας 3ο παιδάκι αλλά αν τύχαινε, οπωσδήποτε θα το κρατούσα, δεν το συζητω καν. Δεν θα μπορούσα να ζήσω με τις τύψεις και θα αναρωτιομουν πάντα πώς θα ήταν αυτό το παιδί.... Οι συνθηκες μπορετί να αλλαξουν, δεν μπορείς να το προβλέψεις...Μπορεί να καλυτερευσουν, μπορεί και όχι. Δεν είναι αυτός λόγς να ρίξεις ένα μωρό....
Εγώ πάλι αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πως "τυχαίνει" μια εγκυμοσύνη..... Εφόσον δεν θέλω παιδί με κανέναν τρόπο οφείλω να πάρω προφυλάξεις. Ειδικά στην εποχή μας που είμαστε πλήρως ενημερωμένες και όχι στο πλήρες σκοτάδι όπως οι γιαγιάδες μας. Για άλλη μια φορά "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα". Λες και το παιδί πιάνεται στον αερα που αναπνέουμε ή μετά τα ψώνια στο σουπερ μάρκετ. Για μια στιγμή ευχαρίστησης δικιά μας σκοτώνεις μια ψυχή. Δυστυχώς στην Ελλάδα το να βάλουμε προφυλακτικό είτε δεν μας βολεύει είτε δεν μας ευχαριστεί, το να πάρουμε αντισυλληπτικά ούτε λόγος, κάνουν κακό στην υγεία μας. Εμείς στην Ελλάδα έχουμε ώς τρόπο αντισύλληψης την έκτρωση. Είμαι μητέρα μιας 2 χρονών κορούλας και έγκυος στο δεύτερο 5 μηνών. Δεν σκέφτομαι για τρίτο παιδί, πρώτα ο Θεοός να πάνε όλα καλά αφού γεννήσω το δεύτερο. ¨Ηδη σκέφτομαι ότι πρέπει να συζητήσω με το γυναικολόγο μου τι τρόπο αντισύλληψηση θα διαλέξω για μετά. Το να κάνω ελεύθερα έρωτα όμως ή να τραβιέται ο σύζυγος και μετά να λέω μου έτυχε εγκυμοσύνη το θεωρώ ανεύθυνο! Και αν φερθώ ανεύθυνα (και εγώ και ο σύζυγος) οφείλω να αναλάβω τις ευθύνες μου και όχι να τις κρύψω κάτω από το χαλί λέγοντας ότι το κάνω για τα άλλα παιδιά μου.... Λυπάμαι αν ακούγομαι σκληρή αλλά όσο δικαίωμα έχω ως γυναίκα να επιλέξω τι θα κάνω στο σώμα μου άλλο τόσο δικαίωμα έχει και η ζωή που υπάρχει μέσα μου στο να συνεχίσει να ζει...
Για ακόμη μια φορά , ο καθένας λέει τα δικά του -και καλά κάνει - , από τη στιγμή που δεν είναι σε θέση να γνωρίζει... Λοιπόν Μελίτα μου, καλά τα λές ΑΛΛΑ, έχω να σου πω, πως το θέμα της σύλληψης -τελικά - για μένα είναι τόσο εύκολο, που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί.....!!! κι όμως είμαι σε θέση να συλλάβω ακόμη κ από το προσπερματικά υγρά , η ακόμη και εξωτερικά!!!! δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι, αλλά έτσι είναι . και δεν είναι θέμα ανωριμότητας ή ανευθυνότητας!
Παιδιά αυτό ισχύει σε όλες τις γυναίκες, γι΄αυτό όταν θα έρθει η ώρα να τα λέμε στις κόρες μας θα πρέπει να τους θυμίζουμε προφυλακτικό από την αρχή μέχρι το τέλος της πράξης. Αυτό το λένε πάντα όλα τα ενημερωτικά έντυπα, ακριβώς γιατί υπάρχει πιθανότητα να συλλάβεις κι έτσι.
Εγώ καλή μου έτσι όπως το περιγράφεις, στην 7η ημερά του κύκλου (με συνήθη κύκλο 33 ημερών) και παίρνοντας και το χάπι της επόμενης ημέρας ήμουν και πάλι έγκυος. Αν θέλουμε ασφαλή προφύλαξη με το προφυλακτικό πρέπει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Άννα μου, δεν είμαι έξω από το χορό, χορεύω καθημερινά με 8 κουτσούβελα. Γιατί δεν βλέπεις φως; Το μωράκι σου είναι το φως σου. Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν, καλή μου, κάθε παιδί όμως που έρχεται φέρνει ελπίδα. Μεγάλωσα σε μια τεράστια υπερπολύτεκνη οικογένεια. Δεν ένοιωσα ότι στερήθηκα τίποτα. Όλα τα αδέρφια έχουμε σπουδάσει, μάθαμε γλώσσες είχαμε ευκαιρίες. Κι όλα αυτά με έναν μισθό δημοσίου υπαλλήλου -κλητήρα.Καθε παιδί που έρχεται σε μια οικογένεια φέρνει και μια ευλογία. Απο εμπειρεία το λέω , όχι για να πω κάτι.(έδω και η κυβέρνηση το κατάλαβε και θέλει να μας φορολογεί! χα!χα!χα!) Δεν πήρα πτυχίο αγγλικών στην Γ΄γνυμνασίου, διάβασα στο πανεπιστήμιο και το πήρα , τι έγινε; Ξέρεις πόσα παιδιά γεμάτα δυνατότητες και προσόντα αδυνατούν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους; Ένα παιδί που ζορίζεται και λίγο για να τα καταφέρει , μάλλον ωφελείται. Η έκτρωση δεν είναι μόνο θέμα αμαρτίας, είναι κάτι αντίθετο με τη φύση της μητέρας, να σκοτώνει τα αγέννητα παιδιά της. Και φυσικά υπάρχουν εκατοντάδες έρευνες που το επιβεβαιώνουν αυτό; Πολλές καταθλίψεις, ψυχολογικά έχουν την αιτία τους σε εκτρώσεις. Είσαι ελεύθερη να κάνεις ότι θέλεις, αλλά όπως λέει και το τραγούδι "Ελευθερία χωρίς αγάπη, φως μου, είναι ποτάμι χωρίς νερό." Για κάποια πράγματα δεν υπάρχει επιστροφή.
Ο άντρας μου, προέρχεται κ αυτός απο πολύτεκνη οικογένεια -6 παιδιά-, κατ εμέ τεράστιο λάθος, γιατί μεγάλωσαν με μακαρόνια κ ρύζι που τους τα πρόσφερε το κράτος!!!! κ σημειωτέων ήταν άλλες εποχές που δεν είχαν τισ τεράστιες απαιτήσεις! Μαρίνα μου εσύ μιλάς για μια εξαίρεση ! αν δεις τις πολύτεκνες οικογένειες, στο σύνολό τους, δεν είναι αυτό που περιγράφεις !!! Νομίζεις πως τα αδέρφια του άντρα μου, δεν έχουν ψυχολογικά ή κενά??? αν είναι δυνατόν! βεβαίως και έχουν .... δεν είχαν να τους προσφέρουν τα βασικά -το γνώριζαν κ από πριν κάνουν τα παιδιά- και παρόλα αυτά έφεραν στον κόσμο 6 !!! το αποτέλεσμα??? η πεθερά μου θεωρεί οτι έκανε ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ και τα παιδιά να έχουν μόνο παράπονα και ένα εκατομμύριο ψυχολογικά...
Άννα μου, κι εγώ πάντως που μεγάλωσα πάρα πολύ καλά και παράπονα έχω και ψυχολογικά κι απ΄όλα. Δεν το λέω για να σου αλλάξω την απόφαση, αλλά γιατί δε θέλω μια πολύτεκνη μαμά να σκεφτεί πως μπορεί εν αγνοία της να δημιουργεί προβλήματα στο παιδί της. Κάντε καλά τη δουλειά σας σαν μαμάδες και τα υπόλοιπα μη σας νοιάζουν. Το έχουμε και λίγο στη φύση μας μερικά παιδιά να έχουμε παράπονα. Εγώ αν ήμουν υπεραισιόδοξη δε θα έδινα τόση σημασία σε αυτά που με απασχολούν και με έχουν κάνει να έχω παράπονα και μερικά ψυχολογικά κενά από την οικογένειά μου.
Κ. Άννα....εχω δυο κουνιαδες που θέλουν πολυ ένα παιδί και ακομα δεν ήρθε! Εγώ ειμαι το τρίτο παιδί μιας οικογένειας με τέσσερα παιδιά και που οι γονείς μας μεγάλωσαν με κόπο αλλα μας χαιροντουσαν γιατι και μεις μεγαλώνοντας τους νιώθαμε και τους βοηθούσαμε! Ναι, ειναι αμαρτία, ειναι ψυχή που ήδη καταλαβαίνει και αξίζει να ζήσει! Σκέφτεσαι το μελλον που ούτως ή άλλως ειναι αβέβαιο και για τα δυο σου παιδιά....το τρίτο θα σου φερει δλδ την αβεβαιότητα;;;;;; Το παιδάκι σου, εχει ανάγκη να το αγκαλιάσεις και όχι να το πετάξεις!
Κορίτσια, Όλα καλά τα λέμε όταν είμαστε έξω από τον χορό. .... Μάλιστα πρόσφατα -πριν μάθω οτι ήμουν έγκυος -, σε μια συζήτηση που είχα με κάτι γνωστούς, υποστήριζα ακριβώς ότι και τώρα που έμαθα για την εγκυμοσύνη μου! Δεν μπορείς να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο όταν δεν βλέπεις ένα φως! Όταν έκανα τα παιδιά μου, ήμουν πολύ καλύτερα στη δουλειά , όταν είσαι καλά στη δουλειά και ήρεμη, είσαι καλά και στο σπίτι σου,,,όταν όμως αρχίζει ένα πρόβλημα, αυτό πολλαπλασιάζεται και εννοείται οτι έχει αντίκτυπο στο ίδιο μας το σπίτι!. Τέλος πάντων το να κρατήσω ένα παιδί είναι το πιο εύκολο και όλοι αυτοί , που λένε είναι αμαρτία κ άλλα τέτοια , λένε απλά για να πούνε κάτι, γιατί αυτοί θα πούνε μια κουβέντα κ τέλος, το λούκι το περνάει άλλος !!!.... σας φιλώ
Επειδη θα σε τσακίσουν στα σχολια σε λίγο, σου λέω εγω τωρα οτι ζυγιζοντας τα υπερ και τα κατα πηρες την σωστη απόφαση για εσενα και την οικογένειά σου. Για εμενα έχεις δίκιο. Τα "καλαθακια" και τα παιδια είναι χαρα τα λένε όντως εξω απο το χορο. Ναι το παιδι μου δεν θα μάθει Αγγλικα αξίζει να ζει, αλλα το παιδί που θα μάθει Αγγλικα, θα σπουδασει σε καλό σχολείο, δεν θα στερηθει το παιχνίδι ή το γλυκό, ή την αγκαλια, ή το ταξίδι θα ζήσει καλά και ανεξάρτητο. Θα έχει ευκαιρίες να κάνει κάτι παραπανω από ανειδίκευτος εργατης (Δεν λέω οτι θα το κάνει τελικά, αλλά ότι θα έχει τις ευκαιριες) θα μεγαλώσει με περίσευμα απο όλα και υλικο και ψυχικο. Δεν θα θυμαται τους γονείς του να μαλώνουν πάνω απο λογαριασμούς φροντιστηρίων, ή ηλεκτρικού, δεν θα βλέπει την μητερα του να στεναχωριέται γιατι δεν μπορεί να το πάει στο θεατρο ή στην σχολικη εκδρομη. Ενα μονο σου λέω ΠΡΟΣΕΞΕ να μην επαναλαβεις το ίδιο λάθος, ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ αντισύλληψη και παλι αντισύλληψη.
Παντως μπαινω στον πειρασμο να σε ρωτησω κατι: εγω ξερεις τι θα ρωταγα τον εαυτο μου; Αν ηταν το πρωτο παιδι που θα γεννηθει κατω απο αθλιες συνθηκες, θα σκεφτομουν και παλι να το κρατησω η οχι; Δηλαδη, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ειναι τοσο σκατα τα πραγματα που δεν μπορω να μεγαλωσω ενα παιδι η επειδη εχω κι αλλα παιδια δεν αισθανομαι την αναγκη να το κανω ετσι κι αλλιως, απλα το οικονομικο χαλι ειναι ενας επιπλεον παραγοντας που θα με κανει να μην το κρατησω. Η απαντηση που θα εδινα εγω ειναι οτι αν ηταν το πρωτο θα το κραταγα πιο ευκολα. Και η αμεσως επομενη σκεψη μου πανω σ αυτο ειναι οτι το υποτιθεμενο 3ο παιδι ειναι αδικημενο λογω ...σειρας. Και αυτο ειναι αδικο. Αυτο για σενα ισχυει, η οντως πιστευεις οι οποιοδηποτε παιδι γεννουσες θα πεθαινε αργοτερα της πεινας; Κι αν ισχυει για σενα αυτο που σκεφτηκα εγω, πως διαχειριζεσαι αυτην την, ας πουμε αδικια; Γιατι εμενα θα μου φαινοταν βουνο. Σορρυ που σου βαζω δυσκολα, αλλα λογω της απαντησης που σου εδωσα νωριτερα, καταλαβαινεις πιστευω την ευαισθησια που εχω με μια τετοια επιλογη. Ελπιζω να ειμαι κατανοητη. υ.Γ. δεν εχω καμια μα καμια προθεση να σε κρινω, απλα επειδη στη θεςη σου θα ειχα αβαςταχτες ενοχες, θα ηθελα μια απαντηση, σε περιπτωση που βρεθω εγω στη θεση σου....λεμε τωρα... (αν θελεις βεβαια, κι αν δε σου ειναι πολυ ψυχοφθορο, λογω των περιστασεων.)
υ.γ.2 εγωεχω ενα παιδι που το γεννησα εν μεσω κρισης, και σε καταλαβαινω απολυτα. Δεν μπορουσα με τιποτε ν αποφασισω αν πρεπει η δεν πρεπει να κανω παιδι... Και ως Πιλατος, ενιψα τας χειρας μου και το αφησα στην τυχη... Αλλα ακομη και τωρα αγωνιω για το αν θα πεινασει με το χαλι που μας δερνει.
Άννα μου δυστυχώς στις μέρες μας, το μεγάλο δώρο που λέγεται ζωή, έχασε την αξία του, στην θέση του μπήκε η ποιότητα ζωής. Ποιος λέει ότι ένα παιδί που δεν θα μάθει αγγλικά δεν αξίζει να ζει; Κάθε άνθρωπος αξίζει να ζήσει έστω και μια στιγμή για μια μητρικά αγκαλιά, για να πάρει και να δώσει αγάπη. Εξάλλου και τα παιδιά που έχουμε δίπλα μας, ξέρουμε ποιο είναι το μέλλον τους; Και πώς μπορεί μια μάνα ταυτόχρονα να αγαπάει κάποια παιδιά της και κάποια να τα απορρίπτει ή ακόμα χειρότερα να τους στερεί την ζωή για χάρη μιας μελλοντικής "ποιότητας ζωής"; Καλή μου μη σκοτώνεις το μωράκι σου. Κάθε παιδάκι έρχεται με το καλαθάκι του. Έχω 8 παιδάκια και δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή, αν και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει,ξέρω μόνο ότι κοιμόμαστε αγαπημένοι.
όπως λέει και ο λαός΄: όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελά!καθόμαστε εμείς οι άνθρωποι και σκεφτόμαστε με το μυαλό μας το μέλλον λες και το γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει γενικότερα. Μήπως οι άνθρωποι που έκαναν 3 κ 4 παιδιά προ κρίσης το φαντάζονταν; και τώρα τι να κάνουν, να τα γυρίσουν πίσω;όχι βέβαια...θέλω να πω κανείς μας δε ξέρει τι του ξημερώνει και πολλές φορές οι λογικές αποφάσεις αποδεικνύονται μακροπρόθεσμά λαθεμένες. Γειτόνισσα μας αποκάλυψε ότι στα νιάτα της είχε πραγματοποίσει εκτρωσή,αφού ήδη είχε 2 παιδιά, δεν απέκτησε για διάφορους λόγους όμως εγγόνια. Μας έλεγε λοιπόν: ας το χα κρατήσει και αυτό,τότε σκεφτόμουν τις περιουσίες,μπορεί να χα τώρα κανένα εγγόνι. σου εύχομαι τα καλύτερα!
ως τρίτο και "ανεπιθύμητο" παιδι που ήμουν, χαίρομαι που υπάρχω, εστω και από κωλοφαρδία που δε διαγνώστηκε νωρίτερα η εγκυμοσύνη της μαμάς μου. Το ίδιο κι εκείνη (τουλαχιστον έτσι λέει). Κατάλαβες τι θέλω να πω, ε; Κι αυτός είναι και ο βασικός λόγος που θα κράταγα ένα παιδί, με όποιον και να το έκανα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, γιατί μου είναι αδύνατον να κάνω κάτι άλλο. Αλλά αυτό ίσως είναι προσωπικό μου κόλλημα, δε σημαίνει οτι εσύ είσαι κατακριτέα αν πράξεις αλλιώς.
έτσι ακριβώς έγινε και με τη μαμά μου, 6ο ! παιδί , και εγκυμοσύνη που η γιαγιά αργησε να καταλάβει γιατί νόμιζε οτι μπηκε στην κλιμακτήριο..αφού για 2-3 μέρες πηδούσε από καρέκλες για να τερματισει την εγκυμοσύνη - ήταν και η ντροπή τότε με 2 παιδιά της παντρειάς- το πήρε απόφαση και η μανα μου έγινε τελικά το αγαπημένο παιδί της γιαγιάς:)
Αννουλα μου ειμαι ακριβως στην ιδια θεση με εσενα, διαβαζω και κλαιω. ΕΙλικρινα ειναι μια αποφαση που πρεπει να παρουμε μονες μας. Δυστυχως κανενας δεν μπορει να την παρει για εμας. Εγω εχω δυο παιδακια και σχεδον καθολου βοηθεια, νιωθω οτι δεν εχω το ψυχικο σθενος να το αντιμετωπισω ολο αυτο. Μακαρι να μας φωτισει ο θεος να κανουμε το καλυτερο για τις οικογενειες μας. Θα περιμενω να διαβασω τα νεα σου.
αννίτα μου, Μετά από Παααααραααααα πολυυυυυ σκέψη και μετά από το ραντεβού μου με την γιατρό μου, θα πάω την άλλη βδομάδα, να τερματίσω την κύηση. Σκέφτηκα τόσο έκλαψα όσο δεν φαντάζεσαι και για να πάρω την οριστική μου απόφαση, αρκούσε να μου πεί ο άντρας μου, οτι οκ θα κάνουμε αυτό που θέλεις, αλλά να ξέρεις την επόμενη μέρα τα παιδιά μας , δεν θα πάνε σχολείο. Δεν μπορώ λοιπόν να στερήσω από τα παιδιά μου αυτά που ήδη έχουν. Θα μου πεις μπορείς να στερήσεις μια ζωή? Σιγουρα τις τύψεις δεν θα τις αντέχω και θα το κουβαλάω πάντα μέσα μου !! αλλα είναι αδιέξοδος! Ο καθενας όμως πορεύεται βάσει αυτών που έχει......!!!
Etsi einai Anna mou. I apofasi tou kathenos einai i eythini tou. Sigoura oti kai na ginei antimetopizeis kapoies sinepeies. Efoson skeftikes oti ayto einai kalitero gia esena kai tin oikogeneia sou kalos apofasises. Eyxomai na pame ola kala :) Filia polla. Kai etsi gia tin istoria ego apofasisa na to kratiso, mi nomizeis oti kai ego mesa mou eimai galinia, oute ksero pos tha ekselixthoun ta pragmata. Oi apofaseis mas diamorfonoun to mellon mas, as eyxithoume na einai to kalitero dynato!
Καταρχήν μαμά Άννα,συγχαρητήρια, δεν θέλω να σε κρίνω ούτε εσένα ούτε την επιλογή που θα κάνεις, και συμμερίζομαι εννοείται τις ανησυχίες σου για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα πλέον. Ένα θα σου πω μόνο, πότε οι συνθήκες δεν είναι απόλυτα ιδανικές για να κάνουμε αυτά που θέλουμε! Στο είπαν και άλλες κοπέλες αυτό που τώρα βλέπεις βουνό, μετά θα είναι χαρά για την οικογένεια σου! Λες για αυτά που θες να προσφέρεις στα παιδάκια σου, (γλώσσες, μόρφωση) πως είσαι τόσο σίγουρη ότι θα μπορέσεις να το κάνεις αυτό σταματώντας μια εγκυμοσύνη? Στο έχει εγγυηθεί κανείς αυτό? Μακάρι να μπορέσεις να τους προσφέρεις όλα όσα ονειρεύεσαι και στα τρία!!! Μην κάνεις κάτι που μετά θα μετανιώσεις, αλλά.......... δεν θα αλλάζει!
Εύχομαι να πήρες την καλυτερη απόφαση για σένα!και αν θα το κρατήσεις τελικά,με το καλο να έρθει το τρίτο σας αγγελουδακι!!
Τι είναι όλο αυτό που διαβάζω Θεέ μου!!! Είμαστε με τα καλά μας ή όχι? Η μαμά που γύρισε σπίτι χωρίς το παιδάκι της, η μαμά της Ιωάννας με το sma, οι μαμάδες που θέλουν αλλά δεν θα αποκτήσουν ποτέ δεύτερο παιδάκι, η κοπέλα που μας έγραψε για το πρόβλημα στη μήτρα της ( ή σάλπιγγες δεν θυμάμαι καλά) η οποία πιθανότατα να μην καταφέρει να γίνει μαμά και ένα σωρό άλλες ιστορίες δεν σας δίδαξαν τίποτα? Μαμά Άννα κοίτα τα δύο παιδάκια σου κατάματα και σκέψου αυτό που έχεις μέσα σου... το έκανες? πως ένιωσες?
Σοφία μου, ολα αυτά που λεσ, ΟΚ , συμφωνώ , κι εγώ σκέφτομαι πωσ είμαι ΠΟΛΥ τυχερή κ πωσ δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα είτε με την σύλληψη ή τις εγκυμοσύνες μου... Το αν θα το κρατήσω η όχι και αν έχω τύψεισ και μόνο που το σκέφτομαι το ξέρω πολύ καλά η ίδια! Το θέμα είναι πωσ πρέπει να κοιτάμε και λίγο πιο μακριά ε; 1+1=2 απλά τα πράγματα. Τα κουκιά είναι μετρημένα.... δεν είναι το 'ένα πιάτο φαί' , φέραμε στον κόσμο παιδιά για να μπορούμε να τουσ προσφέρουμε πράγματα .Μόρφωση, υλικά αγαθά , σαφώσ , γιατί ζούμε δυστυχώς σε μια τέτοια εποχή και οτιδήποτε τέλος πάντων θεωρεί ο καθένας καλύτερο για το δικό του παιδί.Δεν μπορώ να φανταστώ, να μου ζητήσει κάποιο παιδί μου να κάνει κάτι κ να μην μπορώ! ότι κ να είναι αυτό π.χ. από μια βόλτα -τώρα που είναι μικρά- μέχρι να πάνε για μια δεύτερη γλώσσα αργότερα! Μην με κρίνεις λοιπόν σκληρά , γιατί εννοείται πωσ κ από μόνη μου έχω τισ τύψεις μου, μόνο στη σκέψη!!!! Φιλιά...
Άννα μου, χωρίς καμία διάθεση κριτικής και όντας οπαδός της επιλογής (δηλαδή δεν είμαι κατά της επιλογής της έκτρωσης) θέλω να σου πω πως αυτές οι αποφάσεις είναι αποφάσεις στιγμής. Η πολύ ανάλυση δε βοηθάει. Είτε θα πας με τη λογική (θέλουμε λεφτά για Αγγλικά, Γαλλικά κλπ.) είτε με το συναίσθημα (ένα πιάτο φαϊ θα το βρούμε). Δυστυχώς, αυτή η απόφαση είναι από τις ελάχιστες που συνήθως δεν μπορείς να συνδυάσεις και τα δύο. Ή θα πας από τη μία πλευρά ή από την άλλη. Γνώμη μου είναι ό,τι επιλέξετε να το επιλέξετε σύντομα γιατί δεν έχεί νόημα να αμφιταλαντεύεσαι. Το κάνεις πιο δύσκολο. Αν θέλετε να το κρατήσετε το παιδί, μην ασχολείστε σήμερα με το μέλλον γιατί μπορεί να βρεθείτε στη άλλη μεριά. Έχω βρεθεί στη θέση σου και στο λέω με βεβαιότητα ότι αν θες να το κρατήσεις δεν πρέπει λεπτό να σκεφτείς λογικά. Εμένα η λογική μου, όταν το κράτησα, έπρεπε να με βάλει κάτω και να με χτυπάει αλύπητα μέχρι να βάλω μυαλό. Σε πολλά έπεσε μέσα η τότε λογική, σε άλλα όμως όχι. Και αν γυρνούσα πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα.
Αννα προέρχομαι και εγώ από οικογένεια με 3 παιδιά και ειμαι το μεσαίο. Όταν η μαμά μου έμεινε έγκυος στο 3ο πολλοί της έλεγαν τότε να μην το κρατήσει (είχε πάρει και μια φαρμακευτική αγωγή ενώ δεν ήξερε ότι ήταν εγκυος και ο γιατρός -αν ειναι δυνατόν-της ελεγε να μην το κρατησει ). Τελικά έκανε το σωστό (γιατι το σωστο είναι και το ξέρουμε όλοι μας) και εχω να σου πω οτι αν και δυσκολα: σπουδασαμε και τα 3 παιδια με ανωτατες σπουδες μεταπτυχιακες & διδακτορικες, μάθαμε απο 2 γλώσσες, μουσική και αθλητικές δραστηριότητες. οκ δεν μας έφτιαξαν σπίτια αλλά κάποια στιγμή θα μας βοηθήσουν και σε αυτά -οσο και αν μπορουν-...Με βοήθησαν πολύ στα οικονομικά του γάμου και συνεχίζουν να με βοηθάνε με τα παιδιά. Όλα αυτά με 3 παιδιά! έγιναν όλα με πολύ κόπο (απο οικονομικής άποψης και σωματικής και ψυχικής) ΑΛΛΑ έγιναν...και έγιναν όλα τέλεια μπορώ να πω... Εσύ μπορεί να σκέφτεσαι τωρα οτι μπορει να μην προσφερεις μια 2η γλώσσα στα παιδάκια που ήδη έχεις γεννήσει...ΑΛΛΑ σκέψου ότι πρέπει να δώσεις το δικαίωμα για ζωή στο παιδάκι που είναι στην κοιλιά σου.... Θελω να σου πω με το καλο! ΥΓ: εγώ τελικά δεν είμαι έγκυος σε 3ο αλλά διαβάζοντας το ποστ σου-πριν μαθω οτι δεν ειμαι εγκυος- μου έδωσες αισιοδοξία εκεινες τις στιγμές ότι και εγκυος να ημουν, ολα θα πηγαιναν καλα!
Άννα καλημέρα, λόγω έλλειψης χρόνου σήμερα διάβασα το post σου. Έπαθα σοκ διαβάζοντας το κείμενο και τα σχόλια γιατί είμαστε σε ένα site που από τη μία διαβάζουμε όλες τις ιστορίες που ανέφερα και παράλληλα μία μαμά σε αγωνία ζητά την γνώμη μας για την πιθανή τρίτη εγκυμοσύνη της. Ε! όλο αυτό το είδα πολύ οξύμωρο και φρίκαρα εξ ου και ο πληθυντικός στο "δεν σας δίδαξαν τίποτα?". Επίσης κατά την προσωπική μου γνώμη δεν θεωρώ σωστό να ζητάς από το internet τέτοιου είδους συμβουλές, διαβάζουν κι άλλες μέλλουσες ή μη μαμάδες και φαίνεται όλο αυτό αρκετά περίεργο. Για μένα είναι μία συζήτηση που γίνεται στο σπίτι με την οικογένεια σου και μόνο. Σίγουρα εσύ και μόνο ξέρεις τι θα κάνεις και πως νιώθεις και καμία μας εδώ μέσα δεν θα γίνει δικαστής και τιμωρός. Όμως θα κρίνουμε από την στιγμή που μας το ζητάς και η κριτική δεν είναι πάντα της αρεσκείας μας. Ωστόσο ότι κι αν γραφτεί εδώ, είναι απρόσωπο και στην τελική αν δεν θες ας μην το λάβεις και υπόψιν. Η άποψη της οικογένειας σου είναι που μετράει και σε αυτή θα δώσεις σημασία. Δεν θα σου γράψω για τα οικονομικά-βοήθεια από γιαγιάδες κλπ., είναι χιλιοειπωμένα και θα γίνει κουραστικό, απλά μόνο για όποια απόφαση πάρεις ή πήρες να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου και την οικογένεια σου. Σου εύχομαι ότι καλύτερο στη ζωή σου και ανταποδίδω τα φιλιά σου....
Άννα, εμένα ένας παιδίατρος μεγάλης ηλικίας μου είπε κάποια στιγμή πως το καλύτερο νούμερο παιδιών είναι από 3 και πάνω. Και μου το εξήγησε πολύ ωραία, ότι το ένα είναι ΟΚ αν και κάποιες φορές θα νιώσει μόνο του, τα δύο είναι δίπολο δηλαδή στο μυαλό τους θα είσαι ή με το ένα ή με το άλλο κάποιες φορές όσο κι αν δε θες να τα αδικήσεις. Από 3 και πάνω μου είπε τα αδέφια λειτουργούν σαν ομάδα. Είναι πια οι γονείς μια ομάδα και τα παιδιά μια άλλη και νιώθουν λιγότερο ανταγωνιστικά μεταξύ τους και φροντίζουν το ένα το άλλο. Γι΄αυτόν το ιδανικό ιδανικό νούμερο είναι το 4 παιδιά. Άρα εσύ με τα τρία καλά είσαι. Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να είχα και τρίτο, αλλά επειδή έχουμε κάποιες δυσκολίες στην επικοινωνία μας σαν ζευγάρι δεν το θεωρώ καλή ιδέα. Αν είχα την ελάχιστη στήριξη και ελπίδα ότι μπορώ να βασιστώ και λίγο στον άλλο θα το τολμούσα. Τα οικονομικά το έχω ξαναπεί δεν τα θεωρώ το #1 για να κάνεις παιδί. Είτε έχεις ένα, είτε 3 παιδιά στέγη και τα υπόλοιπα βασικά τα πληρώνεις, τώρα το ένα πιάτο επιπλέον φαγητό δε μου φαίνεται τόσο τραγικό. Και επίσης κάποια στιγμή ελπίζω πως θα ζούμε καλύτερα. Τί να πω κι εγώ? Με το καλό, αν το αποφασίσετε!
έχω μια φίλη αγαπημένη που έκανε 3 παιδιά .. ένα κάθε χρόνο σχεδόν..όχι σχεδιασμένα εκτός από το πρώτο.. 2 καταλάθος στη σειρά :) .... Στο τρίτο ζορίστηκε πολύ από τη στιγμή που το κατάλαβε μέχρι να πάρει μια απόφαση.. και ναι η πεθερά της :) που κρατούσε τα παιδιά της ήρθε ταμπλάς.... όλα όμως κύλησαν μια χαρά.... όπως λέει και μια άλλη φίλη μου από άσχετη φάση... όταν έχεις κάνει ήδη παιδιά δεν μπορείς τελικά να πάρεις μια αρνητική απόφαση για μια εγκυμοσύνη. Έύχομαι να πάνε όλα καλά :)
Μαμά Άννα με αυτή την τιμή β-χοριακής το μωρό φαίνεται να είναι πολύ αποφασισμένο! Σίγουρα το έχει βάλει σκοπό να σας ξετρελάνει! Η Παναγίτσα κοντά σας και όλα θα πάνε καλά, τόσο που ούτε εσύ δεν θα το πιστεύεις! Η "κρίση" αποδύναμώνεται από την δύναμη της ίδιας της ζωής.
Μη σε παίρνει από κάτω. Κι εγώ έκλαιγα κι έλεγα αποκλείεται, δεν θα το κρατήσω. Ευτυχώς ο άντρας μου ήταν εντάξει και μου είπε ότι θα είναι δίπλα μου ότι κι αν αποφασίσω. Το κρατήσαμε, δεν ήταν δίκαιο να το σκοτώσω απλά επειδή η τύχη του ήταν να είναι τρίτο στη σειρά. Στη αυχενική μου είπανε ότι μάλλον υπήρχε πρόβλημα και κάναμε λήψη τροφοβλάστη. Στη σκέψη ότι θα έπρεπε να κάνω έκτρωση τρελαινόμουν. ΕΓΩ που έλεγα λιγο καιρό πριν ότι δεν την ήθελα λόγω οικονομικής κρίσης και άλλων τέτοιων δικαιολογιών. Τελικά όλα πήγαν καλά. Ενας υπέροχος τοκετός και μια καταπληκτική κορούλα. Κι από τότε όλα μας πάνε καλύτερα. Είναι αλήθεια.Μακάρι να σου πάνε κι εσένα. Και μη σκέφτεσαι την οικονομική κρίση. Και στον πόλεμο γεννούσανε οι άνθρωποι. Με το καλό το μωρό σου.
Γεια σου Άννα! Πιστεύω ότι δεν έχεις τίποτα να αποφασίσεις...Το μωράκι σας ήρθε για να μείνει όπως και τα άλλα παιδάκια σας...μην σκέφτεσαι κάτι που μπορεί να το μετανιώσεις στον μέλλον έστω και σαν σκέψη που την έκανες.... Μου έδωσες αισιοδοξία και εμένα σε περίπτωση που είμαι και εγώ έγκυος σε 3ο....Πραγματική αισιοδοξία! κάνε αυτό που πρέπει...δηλαδή να αρχίσεις να προσέχεις πιο πολύ σαν έγκυος... θα τολμήσω να σου πω, με το καλό!
Αγαπημένες μου!!!! Πήρα την απάντηση τηλεφωνικά εννοείται δεν μπορούσα να περιμένω να παω μέχρι το διαγνωστικο!!!! ΘΕΤΙΚΟ!! 2360 οι μονάδες!!!! Κλάματα μέχρι τώρα! ..... !!! Αλήθεια δεν ξέρω.... ! Κ δεν μπορω να αποφασίσω αυτη τη στιγμή.... Έκλεισα ραντεβού κ με τη γιατρό μου για Τρίτη....! Σας φιλώ...
Πέρασα κι εγώ την ίδια ακριβώς δοκιμασία μαζί με τον άντρα μου.Στην αρχή πέσαμε στα πατώματα, στενοχώρια, μαύρες σκέψεις, νύχτες γεμάτες δάκρυα. Όσο για την γιαγιά...ΤΟΥΡΚΟΣ! Στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σταθμού του δεύτερου παιδιού μου λύθηκα στα δάκρυα βλέποντας τα δίχρονα να χορεύουν και να ψέλνουν στο Χριστούλη! Δεν ήταν δυνατό να σκοτώσω ένα τέτοιο αγγελούδι και μάλιστα το δικό μου. Σήμερα έχουμε μια υπέροχη μπέμπα που της χρωστάμε τα περισσότερα χαμόγελά μας! Είναι το γούρι μας! Όλα πηγαίνουν καλύτερα από τότε που αποφασίσαμε να την κρατήσουμε, ακόμη και τα οικονομικά μας! Αν είχαμε κάνει αλλιώς, τώρα θα έπαιρνα ψυχοφάρμακα! Άσε που το τρίτο όντως δένει πιο πολύ την οικογένεια! Όσο για την γιαγιά, συνέχεια ζητά συγγνώμη από το μωρό για την στάση της και δεν μπορούμε να την ηρεμήσουμε από τις τύψεις!
Αν τελικά είσαι εγγυος σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!
Να μας πεις την απάντηση, Άννα! Ο,τι είναι, είναι για καλό!
Κορίτσια μου.... Τι να πω;;;; σας ευχαριστω ΟΛΕΣ μου εκανε πολυ καλο κ που σας εγραψα και οι απαντησεις σας.. Καταφερα να φυγω για λιγο απο την δουλεια κ πηγα για β' χωριακή!!! δεν μπορω αλλο να σκεφτομαι τι ; αν; πως; κτλ .....το απογευμα θα σας εχω απαντησεις.... Σας ευχαριστώ και πάλι!!!
Δεν είμαι στην θέση σου. Αλλά έχω φίλες που προσπαθούν πολύ για το 1ο. Επιπλέον ,έχω ήδη ένα και περιμένω το 2ο παιδάκι μου... Ζορίζομαι να ανταπεξέλθω στις οικονομικές και λοιπές ανάγκες ήδη του 1ου. Με το ζόρι κοινώς μαζύεω τα χρήματα του παιδικού και του ενοικίου. Βοήθεια δεν είχαμε κ δεν έχουμε από πουθενά για διάφορους λόγους. Δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή για την 2η εγκυμοσύνη. Την ήθελα κ την επδίωκα αρκετούς μήνες , όπως κ την 1η... Δεν σκέφτηκα ποτέ να το ρίξω , παρά τις δυσκολίες μου. Σε ερώτηση πολλών , πώς θα τα βγάλουμε πέρα με το 2ο , εφόσον ήδη ζοριζόμαστε , απλά τους απάντησα"όπως και στο 1ο".. Και το πιστεύω.... Φυσικα , όπως σου είπα , δεν είμαι στην θέση σου....Εγώ είμαι στο 2ο...Όμως όταν με αποκολλήσεις και χαμηλές χοριακές αρχικά κόντεψα να το χάσω( κι ακόμη ζω με τον φόβο,τα βλέπω κ στον ύπνο μου) , έκανα τον μεγαλύτερο σταυρό μου και είπα σε ευχαριστώ Παναγιά μου. Ελπίζω όλα να πάνε καλά( είμαι στον 5ο σε λίγο μπαίνω στον 6ο)και μόλις γεννηθεί θα της δώσω το όνομά της... Αυτό που θέλω να πω είναι οτι κάθε μα κάθε φορα που νιώθω μαύρη , απογοητευμένη , πανικοβλημένη , από την μία έχω την αγκαλιά του Αντώνη και από την άλλη την κλωτσιά της μικρής... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία στην ζωή μου....
ma8e prwta ti sumbainei kai meta 3ekina ta senaria!!!!!!ki egw 2 paidakia exw,otan to mikro mou ekleine xrono,hmoun egkuos.epele3a na termatisw thn egkumosunh,analogizomenh thn poiothta zwhs twn paidiwn mas-kai th dikh mas asfalws.to ekana xwris tupseis,to kormi mas mas anhkei kai h epilogh einai dikh mas.se toso duskolous kairous pou zoume 8ewrw pws 8a prepei na eimaste upeu8unoi......
..οταν μαθεις τελικα αν εισαι ή οχι έγγυος, μαλλον θα εχεις περισσοτερες απαντησεις. προς το παρον ειναι σα το ανεκδοτο με το γρυλλο.
και αν ναι ...θα τα καταφέρετε... θυμήσου την στιγμή που πρωτοείδες (εάν το έζησες) το καθένα από τα προηγούμενα παιδάκια σου ....ενω ως έγκυος σου φαίνονται όλα βουνό μόλις δεις αυτό το μικρό πλασματάκι ....ολα λύνονται, λιώνουν τα προβλήματα σαν τον πάγο και όλα γίνονται δυνατά ....εγώ τώρα με το δεύτερο που τα πράγματα δεν είναι το ίδια οικονομικά όπως όταν γέννησα το πρώτο συνειδητοποίησα πως μονό αγάπη θέλουν άντε και γάλα τον πρώτο καιρό που θα έχεις, και ρούχα που πάλι έχεις ,και παιχνίδια που πάλι έχεις ….και κυρίως αγκαλιές ...σκέψου ποσό τυχερό θα είναι που θα έχει τόσες αγκαλιές..... όλα τα άλλα ας μην είναι και τέλεια πχ μπορεί να πάει παιδικό και σε μικρότερη ηλικία ή και για περισσότερες ώρες …εμείς τα κάνουμε δύσκολα σε όλον τον κόσμο τα παιδία όταν χρονίσουν πάνε παιδικό όλη μέρα όσο δουλεύουν οι μαμάδες τους και μια χαρά παίρνουν όχι ιδανικά αλλά οκ, δεν είναι μόνο η γιαγιά… υπάρχουν πάντα λύσεις αρκεί να τις αποδεχτούμε… κάνε όμως άμεσα το τεστ γιατί και εγώ έτσι την πάτησα ....νόμιζα πως είμαι έγκυος και με έπιασε μια γνωστή μιζέρια ....και όταν αδιαθέτησα πολύ περίεργα και άσχημα ένιωσα τεράστιες τύψεις ....μήπως τελικά απέβαλα λόγω όλου αυτού του συναισθήματος ...και φυσικά όταν θέλησα ξανά να μείνω έγκυος μου πήρε πολύ καιρό.... για αυτό ετοιμάσου και για το να μην είσαι έγκυος μπορεί και αυτό να σε απογοητεύσει ....με το καλό...
καταλαβαίνω το άγχος σου αλλά θα σου πω μια παράμετρο. πες ότι τα πράγμνατα όπως λες αγριεύουν κι άλλο. δεν θα είναι έτσοι και αλλιώς δύσκολα με 2 παιδιά; λ΄λιγο περισσότερο με 3. και εμένα ο δικός μου ο 2ος ήρθε κάπως έτσι απρόσκλητα, νοιώθω όμως πολύ ευτυχισμένη που το έκανε. μακάρι λοιπόν αν είσαι τελικά έγκυος να μπορέσεις και εσύ να το δεις κάπως έτσι. και αν δεν το δεις αμέσως, μην αγχωθείς θα σε βοηθήσει το παιδάκι σου σε αυτό!
πραγματικά δύσκολο, σε καταλαβαίνω..Αν και έχω φροντίσει για να μην κάνω τρίτο παίδι περίπου για τους λογους που ανέφερες και εσύ, και επειδή καμιά μεθοδος αντισύλληψης δεν είναι 100% σίγουρη αν μου τύχαινε θα σου πω τι θα κανα εγώ..Ναι θα γινομουν ράκος ψυχολογικά, ναι ξανά όλα από την αρχή, ναι οικονομικά στενόχωρα αλλά θα το κράταγα..Για να έρθει κάποιος λόγος θα υπάρχει και όσο και αν ήμουν ψυχολογικά χάλια, δε θα μπορούσα να σηκώσω τις τύψεις μιας έκτρωσης, και είμαι σίγουρη ότι οι περισσότερες αμφιβολίες θα μου περνούσαν μολις γεννιόταν!!!!!Θα μεγάλωνε και αυτό όπως μεγαλώνουν και τα αλλα..Δε ξέρω αν βοήθησα πραγματικά ευχομαι να μην αντιμετωπίσεις καποιο δίλημμα..
Να σκεφτεις ολες εμας που ενα παιδι δεν ερχετε ευκολα και να κανεις οτι μπορεις για να το κρατησεις ( εφοσον εισαι εγκυος) Τα λεφτα ειναι μεσο οχι το προβλημα στην αποκτηση ενος παιδιου Μην με στεναχωρεις σε παρακαλω Μην μπαινετε στο διλλημα σας παρακαλω ΞΕρω δικο σας το σωμα οτι θελετε κανετε αλλα δεν μπορω να μην πω την γνωμη μιας γυναικας που αυτη η παλιοπεριοδος ερχεται καθε μηνα ετσι για να μας θυμιζει αυτα που σε εμας δεν ερχονται ευκολα Με αγαπη πολυ σας τα γραφω αυτα
Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΚΑΤΙ ΞΕΡΕΙ....ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ,ΕΙΤΕ ΟΧΙ...ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ!ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ ΣΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!!! ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΑΣ,ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ...ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ!!! ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ....ΑΛΛΑ Κ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ,ΘΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ ΣΟΥ!!!!! ΕΙΣΑΙ ΗΔΗ ΜΑΝΟΥΛΑ Κ ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ..ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙΣ ΜΕΤΑ!!!!!
Αν , θα χαμογελάσεις, θα φιλήσεις τον αντρα σου και θα θυμηθεις που εχεις καταχωνιασμένα τα μωρουδιακά :) Τι 2 τι 3?και με αυτή τη διαφορά ηλικίας τα δύο μεγαλύτερα θα είναι παιδικό και νήπια τα πρωινά και η μανούλα σου θα μπορεί να σε βοηθήσει με το μικρό νινι. Αν θα έχεις τέτοια χαρά στο σπίτι σου μην αφήσεις κανένα άγχος να την επισκιάσει. Εύχομαι τα καλύτερα!!
οσο πιο γρηγορα μαθεις τοσο το καλυτερο....
Κι εγώ το ίδιο άγχος είχα πριν 3 χρόνια όταν μετά από δυο κοριτσάκια 9 & 5 χρονών τότε και ενώ λέγαμε ότι είχαμε κλείσει με τα μωρά και η ζωή μας ήταν πλέον σε άλλη φάση μας κράτησα στα χέρια μου μια β' χοριακή με πολλές χιλιάδες μονάδες στην αρχή αγχώθηκα για το πώς θα τα βγάζαμε πέρα...αλλά τώρα μετά από 26 μήνες που έχω στα χέρια μου τον παίδαρό μου δεν το αλλάζω με τίποτα....για όλους έχει ο θεός!
αχ κοριτσι μου ακριβως το ιδιο σκεφτομαι και εγω τις τελευταιες ημερες!εχω και εγώ 2 παιδάκια (και καθυστέρηση) και τα παιδιά είναι μεγάλη ευτυχία αλλά είναι πολύ δύσκολα με 3 παιδιά...ειμαι εργαζόμενη και εγώ έχω βοήθεια από την μαμά μου και την έχω κουρασει υπερβολικά πολύ....φοβάμαι μην πάθει κάτι! Είναι φυσιολογικο να σκέφτεσαι έτσι.... Ότι είναι όμως τώρα είναι...και αν τυχόν είσαι ή είμαι έγκυος τότε πίστεψέ με στο μέλλον θα είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί...το ξέρουμε πολύ καλά από τα άλλα 2 παιδάκια μας... (εύχομαι βεβαια να μην είμαι γιατί θα φρικάρω τουλάχιστον στην αρχή...)
Καθε μωρο οταν ερχεται πιστευω πως φερνει και την τυχη του!Ειναι ενα δωρο σε σενα και μια εκπληξη εγω σου προτεινω να το κρατησεις μονο αγαπη θελει αφου ολο τον εξοπλισμο τον εχεις απο τα αλλα 2 παιδακια σου!!!!ολα για καποιο σκοπο γινονται πιστευω και ο θεος για να στο στελνει ξερει οτι μπορεις να τα καταφερεις!!!!
Κι αν....ήθελες και δεν ερχόταν?Σκέψου το καλά στη θέα μιας θετικής χοριακής.Και γω 2 ζουζούνια έχω 5 ο μεγαλος κ 4 η μικρή κ σε 15 μέρες μπαινω στο μήνα μου για το τρίτο.Ζοριζόμαστε όπως όλοι αλλά θα κόψουμε από αλλού κ θ μεγαλώσει κ αυτό όπως κ τα άλλα 2.και γω είχα καθυστέρηση σε κύκλο 22 ημερών κ δεν πήγαινα για χοριακή,ενώ μέσα μου ήξερσ το σποτέλεσμα έλεγα μπα με τη πρώτη ελεύθερη επαφή θα μείνω κ έγκυος ξανά?κι όμως έγινε,οι μέρες περνούσαν έβλεπα ροζ όλη τη διάρκεια της μέρας για 10 μερες,πήγαινα στην δουλειά κανονικά με βάρη και πολύ σωμστική κούραση γιατι ειμαστε αγροτες,συνέχιζα το χαβα ελα μου που είχαμε και έναν χωρισμό στο στενό οικογενειακό περιβάλλον άστο κ σστο μέχρι που ξεκίνησαν οι εμετοί.Λέω δε πάει άλλο θα πάω να δω βρε παιδι μου.Αποτέλεσμα:68790 η χοριακή και μια αποκολλησάρα όσο κ η επιφάνεια του σάκου.εγώ μετά να χτυπάω το κεφάλι μου,αλλά ευτυχώς με προσοχή τους πρώτους μήνες όλα πάνε καλά.ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟ!!!!!
Οποίος είναι εξω απο το χορό πολλα τραγούδια ξέρει λενε, αλλα θα πω την άποψη μου. Κάνε τεστ και μοιράσου τα αποτελέσματα. Νομίζω οτι πιο πολύ φοβάσαι τις αντιδράσεις των άλλων παρα το τρίτο παιδί. Δεν νομίζω να σου έλεγε ποτε η μητέρα σου να το ρίξεις! !! Θα κουραστεί λίγο παραπάνω αλλα μανα είναι. ..πιο μεγάλη θα ειναι η χαρά της!! Εγώ θα σου έλεγα μη φοβάσαι ...αν δουν εσένα χαρούμενη θα χαρούν και οι άλλοι....είναι κρίμα να μην το κρατήσεις (εαν είσαι έγκυος) για αυτούς τους λόγους που σήμερα είναι αύριο δεν ειναι...
Ποσο σε καταλαβαινω δεν μπορεις να φανταστεις.. Τα παιδια μου κι ο αντρας μου ειναι τα παντα για μενα.Εχω 2 κορουλες 7 και 3 ετων. Ειμαστε σε μια φαση που και τα 2 εχουν μεγαλωσει αρκετα και επικοινωνουμε καθε μερα και καλυτερα. Τρεμω στην ιδεα ενος τριτου παιδιου.Δε λεω,μεγαλυτερη ευτυχια απο τα παιδια στη ζωη μου δεν εχω αλλα.. κι εγω η δολια η μανα θα ηθελα να παρω μια ανασα!!! Απο την αλλη σκεφτομαι πως η ζωη μας ειναι αναπαντεχη αλλαζει απο τη μια στιγμη στην αλλη..Ισως ενα τριτο παιδακι τελικα ,να ερθει και να συμπληρωσει ενα κενο που ουτε καν φανταζοσουν πως υπηρχε στο παζλ της ηδη ευτυχισμενης σου ζωης. Καθε αποφαση που θα παρεις ειναι σεβαστη γιατι προκειται για το δικο σωμα και τη δικια σου ζωη.. Ν α εισακ παντα καλα..
Καλησπέρα ήμαστε πολύ τυχαιρές και εσύ και εγώ που με την μία μείναμε εγκυούλες και τώρα έχουμε τα παιδάκια μας. (εγώ σε δυό μήνες θα έχω και το δευτερό) σκέψου πόσα ζευγάρια προσπαθούν μήνές χρόνια κάνουν εξαντλητικές θεραπίες και εξετάσεις για να καταφέρουν έστω και μία φορά να κάνουν ένα παιδάκι να ολοκληρώσουν την ευτυχία τους. Εκεί που θα έχεις 2 παιδάκια θα έχεις 3. Απ ότι κατάλαβα έχεις ενα αγόρι κ ενα κορίτσι. Ρουχαλάκια σίγουρα΄εχεις απο τα προηγούμενα παιδάκια. τι έξοδο έχει ένα μωράκι ακόμα....... κρίμα κ άδικο.
Σίγουρα μια άμβλωση δεν είναι καλή αλλά και να μεγαλώνεις παιδιά με στέρηση αγάπης και ηρεμίας είναι χειρότερο νομίζω γιατί η ευθύνη των παιδιών φέρνει κούραση και το οικονομικό πρόβλημα γκρίνια κι η γκρίνια ελλειψη αγάπης και ηρεμίας στο ζευγάρι άρα και στα παιδιά! Παρόλα αυτά όταν μια γυναίκα γίνει μανούλα δύσκολα αφαιρεί μια κουκιδίτσα απο μέσα της. Η λογική λέει Do αλλά το συναίσθημα Don;t τα ζυγίζεις συμφωνα με το χαρακτήρα σου και βλέπεις! Ελπίζω να είναι απο το άγχος και να μη χρειαστεί να πάρεις καμία απόφαση.Κάλη δύναμη!