Και βέβαια ο τροχός θα γυρίσει!

Και βέβαια ο τροχός θα γυρίσει

και σίγουρα μετά την μπόρα βγαίνει το ουράνιο τόξο

μαμά Κατερίνα Π.

Και όμως όταν ζεις εκείνη τη στιγμή ένα δυσάρεστο γεγονός δεν μπορείς να σκεφτείς τις θετικές του πτυχές που με το πέρασμα του χρόνου σου αποκαλύπτονται.

Να ξεκινήσω όμως με τα ευχάριστα. Μετά από 2 χρόνια ανεργίας και πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Θα ξεκινήσω σε λίγες μέρες να εργάζομαι (με 8μηνη σύμβαση αλλά κάτι είναι και αυτό), θα ανασάνουμε  οικονομικά, είμαι ευτυχισμένη με τον άντρα μου και τα 2 παιδιά μου. Γιατί όμως τότε, η απόλυσή μου είχε φανεί τόσο καταστροφικό γεγονός; Ο χρόνος μου απέδειξε ότι κάθε άλλο, ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη την πιο κατάλληλη στιγμή:

Μπόρεσα

1. Να μεγαλώσω εγώ την ενός έτους (τότε) μπέμπα μου,

2. Να είμαι απερίσπαστη από επαγγελματικές σκοτούρες όταν έπρεπε να τρέχω για εξετάσεις και νοσηλείες στο Παίδων για το εκ γενετής πρόβλημα υγείας της μικρής μου που μέχρι τότε κρυβόταν ύπουλα

3. Να έχω ποιοτικό χρόνο για τα παιδιά

4. Να κάνω έστω και καθυστερημένα νέες φιλίες (είχα μετακομίσει ήδη 5 χρόνια πριν!)

5. Βοηθήσω τα αδέλφια μου κρατώντας ή διαβάζοντας τα παιδιά τους όταν αυτοί δούλευαν και οι παππούδες μετά από 5ετές συνεχές babysitting σε 5 εγγόνια και κάποιας μεγάλης ηλικίας πια δεν είχαν την αντοχή να το κάνουν

6. Να βοηθήσω με ψυχολογική υποστήριξη (με καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία) την κολλητή μου που πέρασε δύσκολα με λοχεία και προβλήματα υγείας των γονιών της.

Και όταν την περασμένη Άνοιξη ενώ δικαιώθηκα σε ένσταση (για άλλη 8μηνη προκήρυξη) αλλά έφτασε Αύγουστος για να με καλέσουν να πάω, στην αρχή το πήρα άσχημα γιατί χρειαζόμασταν τα χρήματα, αλλά και πάλι όλα έγιναν όπως έπρεπε γιατί στο ενδιάμεσο διάστημα μπόρεσα:

1. Να αντιμετωπίσω ξανά το εκ γενετής πρόβλημα της μικρής αφού η αγωγή τελικά δεν ήταν κατάλληλη

2. Να κάνω τις καλύτερες οικογενειακές, αν και φτωχικές, καλοκαιρινές διακοπές

3. Να φροντίσω λίγο τον εαυτό μου χάνοντας επιτέλους αρκετά από τα παραπανήσια κιλά εγκυμοσύνης και κάνοντας αλλαγή επαγγελματικής κατεύθυνσης, αν και στα 35 μου, με το να γραφτώ στο δημόσιο ΙΕΚ της περιοχής μου

4. Να έχω τον χρόνο να ασχοληθώ με το κόψιμο πάνας της μικρής

5. Να βάλω σε πρόγραμμα τον γιό μου που πήγε 1η φέτος

… και 6. Να προλάβω στο τσακ να πάει για προσαρμογή η μικρή στον παιδικό (μέσω ΕΣΠΑ) λίγο πριν πρέπει να λείπω εγώ τα πρωινά για την δουλειά.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν καθημερινά καταθλιβόμαστε και μιζεριάζουμε είναι επόμενο όλα να πηγαίνουν χάλια. Φτιάξτε την ψυχολογία σας και ο τροχός θα γυρίσει… Αργά ή γρήγορα!!! Σκεφτείτε θετικά και όλα καλά θα πάνε…

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,

Κατερίνα Π.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com