Ο πρίγκιπας μου!

Σαν σήμερα στις 5 το απόγευμα, 38 χρόνια πριν, πήρες σαν μωρούλι την πρώτη σου ανάσα. Έκανες ευτυχισμένη τη Μανούλα σου με τον ερχομό σου, τη γλυκύτητα σου, την ομορφιά σου… Κι έμελλε να είμαι εγώ η τυχερή που ένωσα τον δρόμο μου με τον δικό σου και έγινα η μανούλα της κόρης μας… του πιο ανεκτίμητου θησαυρού του κόσμου όλου!

Πάντα ήσουν και θα είσαι ο πρίγκιπάς μου! Όμορφος, γλυκός, πειραχτήρι και αγνός… πραγματικά αγνή είναι η ψυχούλα σου, καρδιά μου… εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους και πιστεύεις σε αυτούς…. Πόσο μεγάλο μάθημα! Συγχωρείς εύκολα τους άλλους αλλά είσαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου… Πόσο αχάριστη γίνομαι μερικές φορές που εύχομαι να ήσουν πιο σκληρός… πιο απαιτητικός… πιο λιγόψυχος… Άλλες κοπέλες υποφέρουν στις σχέσεις τους ή στον γάμο τους από «ακατάλληλους» άνδρες κι εγώ δεινοπαθώ να σου περάσω λίγη αυστηρότητα, λίγη σκληρότητα… να σου αφαιρέσω ένα τόσο δα μικρό κομματάκι της αθώας σου ψυχούλας όχι – ΦΥΣΙΚΑ – για να κάνεις κακό ή να αδικήσεις τους άλλους αλλά για να προστατέψεις τον εαυτό σου…

Αν σε δει κάποιος– που δεν σε γνωρίζει πραγματικά – θυμωμένο ή απλά σοβαρό και λιγομίλητο θα θεωρήσει ότι είσαι ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες!!!! (χεχεχε) Και εγώ έτσι αισθανόμουν τον πρώτο μας καιρό! Αλλά αυτό είναι και τέλος! Ούτε υστεροβουλίες, ούτε κακίες, ούτε εκδικητικότητα… μετά από λίγο δεν το θυμάσαι καν…. Μα τι μέγιστη αρετή!!!!! (Εγώ όμως να ξέρεις έχω μνήμη ελέφαντα!!!!! Θυμάσαι τότε – 4 χρόνια πριν – που σου είπα να κατεβάσεις τα σκουπίδια κι εσύ το ξέχασες;;;; μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι!!!!!!! Μιρ μιρ μιρ μιρ!!!!)

Σε αγαπώ βαθιά για το χιούμορ σου και τις φάρσες που στήνεις με τόσο κέφι σε αυτούς που έχεις οικειότητα! Σε αγαπώ που με βρίσκεις όμορφη ακόμα κι όταν εγώ αισθάνομαι η πιο ατημέλητη του κόσμου! Σε αγαπώ που ποτέ μα ποτέ δεν έχεις παραδεχτεί ότι έχω τσιμπήσει 2-3 κιλάκια (ή είσαι τυφλός ή είσαι γατόνι τρελό ή εγώ είμαι γατόνι που το κρύβω ή όλα αυτά μαζί!!!). Σε αγαπώ ακόμα κι όταν με λες κοντή (εσύ και η Θεοπούλα!)

Σε αγαπώ για τις γνώσεις σου και την διορατικότητα σου! Βλέπεις μπροστά, προνοείς, το μάτι σου πετάει φλόγες, το μυαλό σου «καίγεται» από τις πολλές στροφές!

Σε αγαπώ για την αισθητική σου, το γούστο σου, που με ακολουθείς σε θέατρα και μπαλέτα και μάλιστα με μεγάλη χαρά αν και ξέρω ότι από μόνος σου δεν θα πήγαινες ποτέ.

Σε αγαπώ για την υπομονή σου και την τέλεια συμπεριφορά σου προς τη Ζωή μας! Σε αγαπώ ακόμα κι όταν με παραμελείς για να την ζουζουνίσεις!

Σε αγάπησα όταν ήσουν ξένοιαστος, άνετος και ΤΡΟΜΕΡΑ ανοιχτοχέρης! Τώρα που είσαι τόσο προβληματισμένος, πηγμένος και περνάμε δύσκολα και στενά, να ξέρεις ότι ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!

Πάνω απ’ όλα όμως αγαπώ τα μικρά σου ελαττώματα! Τις καθημερινές σου συνήθειες που δεν τις αλλάζεις ο κόσμος να χαλάσει! Αγαπώ ακόμα και τα κομματάκια καπνού από το τσιγάρο που στρίβεις και μου λερώνουν το φρεσκογυαλισμένο μου πάτωμα. Τελικά αγαπώ όλα αυτά που με εκνευρίζουν πάνω σου και που μερικές φορές θα ήθελα να σου σπάσω το κεφάλι! ♥

Σε αγαπώ γιατί εσύ με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου…. Τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ…

Είσαι ο καλύτερός μου φίλος, ο σύζυγός μου, το ωραίο «γκομενάκι» που πολλές θα ήθελαν (τρομάρα να τους έρθει!!!!!!!!! :p ). Και κυρίως είσαι ο γλυκός Πατέρας της Ζωούλας μας που τόσο μεγάλη αδυναμία σου έχει! Και στα παιδιά – όπως και στα ζώα – εμπιστευόμαστε τυφλά το ένστικτό τους! Κάτι ξέρει η μικρή σουρλουλού μας!

Να τα χιλιάσεις γλυκό μου αγόρι (διότι για εμένα αγόρι θα είσαι μέχρι τα βαθιά γεράματα…). Τις προηγούμενες χρονιές στα γενέθλιά σου ετοίμαζα υπερπαραγωγές : πλούσια δώρα, πάρτυ, εξόδους, τραπέζια… φέτος σου καταθέτω ολόκληρη τη ψυχή μου και μάλιστα με πολλούς μάρτυρες – αναγνώστες!!!

Να σε χαιρόμαστε όσοι σε αγαπάμε, να είσαι γερός και ευτυχισμένος για πάντα, να λυθούν όλα μας τα προβλήματα και μέχρι του χρόνου, στα επόμενά σου γενέθλια να είμαστε και πάλι ξένοιαστοι, γεμάτοι και – γιατί όχι – με ένα ακόμα μπεμπέ στην αγκαλιά μας!!!

Σε λατρεύω,

Χρόνια καλά και πολλά!

Η Στέλλα σου! ♥

 [divider]

H Στέλλα Αναστασίου είναι η μαμά της Ζωής 2.5 ετών!