Όταν ο συζυγος υποβιβάζει το ρόλο σου ως μητέρα…
Εχω ενα θεμα να σζητησω μαζι σας που ποτε πριν δε με ειχε απασχολησει, ωσπου παντρευτηκα εναν αντρα που υποβιβαζε το ρολο μου ως μητερα. Ημουν 8 χρονια με αυτον τον αντρα και αντεξαμε ενα χρονο παντρεμενοι. Οταν χωρισα, το παιδι μου ηταν 6 μηνων.
Εμεινα εγκυος τυχαια, οσο ακομη ημασταν στις προετοιμασιες του γαμου. Στους τρεις μηνες εγκυμοσυνης λοιπον, παντρευτηκαμε και αρχισε η συμβιωση και συγκατοικηση. Δεν εδινε καμια σημασια στην ψυχολογικη μου κατασταση και ενιωθα σαν να περναω την εγκυμοσυνη μου σε απολυτη μοναξια. Πολλες φορες εμενα κλεισμενη στο δωματιο μονη μου να μιλαω με την κοιλιτσα μου ενω αυτος εβλεπε τηλεοραση στο σαλονι. Οταν του ελεγα οτι με κανει να νευριαζω και δεν κανει στην κατασταση μου, η απαντηση του ηταν «Σιγα ρε Ελενη, εγκυος εισαι, δεν εισαι αρρωστη. Και αλλες εμειναν εγκυες και περασανε και χειροτερα και δεν παθανε τιποτα«
Οταν γεννησα και ημουν ακομη στο μαιευτηριο, με επαιρνε τηλεφωνο τις ωρες που δουλευε και μου ελεγε ποσο του λειπει το παιδι και οχι τοσο εγω (κλαμα η δικια σου).
Υστερα προσπαθουσα με τη βοηθεια της μητερας μου να μαθω να κανω μπανακι τον μικρο και απο τον αντρα ου ακουγα το εξης «Εσυ αργεις να μαθεις. Μεχρι να το μαθεις εσυ, θα τον κανω μπανιο εγω«.
Υστερα εγινε το οτι θα το κανουμε σε βαρδιες μια εγω μια αυτος. ΟΚ!
Μετα ηρθε η ωρα του συμπληρωματος περαν του στηθους, παλι βαρδιες. Μια εγω μια αυτος. ΟΚ!
Υστερα αρχισαν οι κρεμες, παλι βαρδιες, μια εγω μια αυτος. ΟΚ!
Οταν καποιος ελεγε τη φραση «Μανα ειναι μονο μια» η απαντηση ηταν «Γιατι πατερας ειναι δυο;» Και οποιος ελεγε πως το παιδι τραβιεται σε εμενα παρεξηγιοταν.
Και το κορυφαιο που μου ειπε ηταν «Σιγα, τι κανεις παραπανω εσυ για το παιδι; Εχεις απλα το εστιατοριο» (εννοωντας το θηλασμο).
Αυτο που θελω να σας ρωτησω τελικα ειναι, γιατι καποιοι ανθρωποι εχουν προβλημα να δεχτουν πως η μητερα ειναι κατι το ξεχωριστο για το παιδι; Δεν είναι οτι υποβιβαζεται ο ρολος του πατερα, αλλα οπως και να το κανεις, δε συγκρινονται. Εμεις το εχουμε μεσα μας! Ετσι μας εκανε ο Θεος! Πειτε μου γιατι να μπαινουν στη διαδικασια να συγκρινουν δυο ανομοια πραγματα;
Και δεν ειναι ενας που το κανει. Εχω ακουσει εκτοτε και αλλους να λενε πως ο πατερας ειναι αυτος που κανει τα παιδια και αλλα τετοια παρεξηγησιμα…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ποσο ευκολα κρινετε καποιες μια .κ εμενα ο πρωην συζυγος μου ηταν ακυρωτικος ως προς τον ρολο μου ως μανα κ γενικα ως ανθρωπο.η κοπελα δικαιως νιωθει απορριψη γιατι ο συντροφος μας πρεπει να ανυψωνει τα καλα μας κ να μας βοηθα στα ασχημα μας.ειμαι σιγουρη οτι σε υποτιμα σε καθε τι που κανεις κ εσυ κρεμεσαι απο την καθε του λεξη μπας κ σου δειξει αγαπη κ αποδοχη.Ομως πρεπρι να φτιαξεις το κομματι που λεγεται αυτοεκτιμηση κ οταν το φτιαξες με την βοηθεια ειδικου θα καταλαβεις οτι δεν σου αξιζει αυτο.ευχομαι να το κανεις συντομα γιατι θα περασει μια ζωη κ θα αναρωτιεσαι τι δεν εκανες καλα ενω καποιοι αλλοι ειχαν θεματαρες κ οχι εσυ.κ στην τελικη πρεπει να εχουμε εναν συντροφο που να μας αγαπα κ να μας εκτιμα κ να ειναι αμοιβαιο
Η γλωσσα κοκαλα δεν εχει και κοκαλα τσακιζει!! Νομιζω πως τη κοπελα δεν την πειραξε η συμμετοχη του μπαμπα , ουτε τον ακυρωνει αλλα ο ιδιος την ακυρωνε με τα λογια του. Οι λεξεις του και ο τροπος του την πληγωναν!! δεν ειμαι εγω που θα κρινω αν εκανες καλα η ασχημα που χωρισατε. τωρα απλα θα αναλαβεις το ρολο να εισαι διπλα στο παιδι σου σαν μανα και πατερας.!!
Εχεις περα για περα αδικο...!!! Κριμα που το παιδι σου θα μεγαλωσει με μια τοσο εγωιστρια μανα που με τον τροπο της του στερησε εναν πατερα που ηθελε να συμμετεχει ενεργα στο μεγαλωμα του! Κακο εκανες και οχι καλο στο παιδι σου.....
Δηλαδή λέμε τώρα ότι έχεις έναν άντρα που έχει τη διάθεση να μοιράζεται όλες τις ανάγκες του μωρού....που του λείπει το παιδί του....που θέλει να είναι ενεργός στο μεγάλωμα του όσο κι εσύ και εσύ βρίσκεις πρόβλημα σε αυτό.....πολλές γυναίκες θα ήθελαν να είναι στη θέση σου... και ναι δεν συγκρίνονται Οι δύο ρολοι οχι γιατί ο ένας είναι καλύτερος η πιο απαραίτητος από τον άλλον αλλά γιατί είναι διαφορετικοί! Και έχουν να δώσουν και οι δύο τόσα πολλά στα παιδιά!!!!! Ναι είμαι μάνα αλλά τα παιδιά μου δε θα ήταν το ιδιό χωρίς τον πατέρα τους... (και μπορεί και εγώ να μην ήμουν η ίδια αν οι γονείς μου δε ζούσαν χωρια)
Συγνώμη αλλά δεν αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα σου. Εσύ όταν γράφεις... " Αυτο που θελω να σας ρωτησω τελικα ειναι, γιατι καποιοι ανθρωποι εχουν προβλημα να δεχτουν πως η μητερα ειναι κατι το ξεχωριστο για το παιδι; Δεν είναι οτι υποβιβαζεται ο ρολος του πατερα, αλλα οπως και να το κανεις, δε συγκρινονται. Εμεις το εχουμε μεσα μας! Ετσι μας εκανε ο Θεος! Πειτε μου γιατι να μπαινουν στη διαδικασια να συγκρινουν δυο ανομοια πραγματα;" Δεν θεωρείς ότι υποβιβάζεις τον ρόλο του πατέρα; Ότι είναι η μάνα για το παιδί είναι και ο πατέρας και συγνώμη δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένας πατέρας που θέλει να συμμετέχει ενεργά στο μεγάλωμα του παιδιού του να θεωρούμε πως υποβιβάζει το ρόλο της μάνας! Συγνώμη αλλά έχεις πέρα για πέρα άδικο και είναι κρίμα γιατί από ότι φαίνεται θα στερήσεις από τον παιδί σου τον πατέρα του που θα μπορούσε να του προσφέρει πάρα πολλά!
Συμφωνώ.. Αν δηλαδή ο πατέρας ηταν αμετοχος θα το προτιμουσες;!
η απαντηση κρυβεται στην σχεση που ειχε/εχει ο συντροφος με την δικη του μητερα. στην εκτιμηση και στον σεβασμο που τρεφει ή δεν τρεφει στο προσωπο της.-
Αυτές οι κουβέντες είναι στα όρια της κακοποίησης - δεν αναφέρομαι στην σωματική.. δεν υπάρχει μόνο αυτή. Δεν υπάρχει εξήγηση. Μη την ψάχνεις. Απλώς πρόσεξε μη σου δημιουργήσει νομικό θέμα με την επιμέλεια του παιδιού σου. Συμβουλέψου ειδικούς.
Υπάρχει εξήγηση. Σου έδωσα περισσότερο χώρο απ΄ό,τι έπρεπε να πάρεις. Υπάρχει και λύση. Αυτή είναι η γραμμή που πρέπει να φροντίζεις να μην την περνάς. Αν το καταλάβει. Επειδή από αυτός ο άνθρωπος θα την ακολουθεί για πάντα ως πατέρας του παιδιού της, καλό είναι να μάθει να τον αντιμετωπίζει και να του δείχνει τα όριά της. Δε λύθηκε το πρόβλημα επειδή χώρισε. Και αν περιμένει τη λύση να της τη δώσουν οι ειδικοί στην αναμονή θα μείνει. Μπορεί να σε βοηθήσουν αλλά τη δουλειά μόνη σου θα την κάνεις. Για μενα καλύτερα να διαβάσεις Σωκράτη. Δεν είναι μόνο οι κακοί σύζυγοι. Είναι τα αφεντικά που επίσης σε υποβιβάζουν, ίσως κάποιοι φίλοι. Δεν τελείωσε με αυτό επειδή χώρισε, θα πρέπει να μάθει να το αντιμετωπίζει.
Genikos ta arsenika exoun thn tash polles fores na eirwneuontai kai na krinoun asxhma tis gunaikes tous sxetika me to megalwma twn paidiwn tous eidika an auth den ergazetai kiolas opote ta xrhmata erxontai mono apo auton.Mallon uposuneidita gnwrizoun pws eidika ta prwta 3 xronia an oxi 5 to paidi exei apoluth anagh kai desimo me th mana(kai exaitias tou thulasmou)opote leitourgei o mhxanismos ths epitheshs apenanti ths.Kai esu kapoia stigmh to aneferes (ti exeis parapanw apo mena?mono to estiatorio..)Katharh ZHLIA vlepw edw!Anikanoi exaitias ths fushs tous na sumetexoun sto theio auto dwro vgazoun kakia!Egw proswpika den mporesa na thulasw alla parola auta o mikros einai kollhmenos mazi mou apo giavri.Otan erxetai kai me agaliazei kai me filaei o antras mou tou leei:Fuge apo ekei einai dikia mou! kai o mikros apantaei:Oxi dikia mou einai....Fusika kai oi mpampades einai xrhsimoi kai aparaithtoi sto megalwma tou mwrou kanenas den tous leei to antitheto!Apla ekeinoi einai prokateilhmenoi ex arxhs ths egumosunhs giati den mporoun na sumetexoun kapou kai vgazoun diaforetikes sumperifores analoga me to xarakthra tous analoga me to ti akoun apo tous guro tous analoga me th sxesh me th gunaika tous kai kata poso etoimoi niwthoun na antimetwpisoun thn patrothta pou tous anxwnei trela.....
Ρε κούκλα μου στα είπαν και οι άλλες κοπέλες αλλα εγω σε τέτοια σχεση, περίπου, εκανα παιδιά και οικογένεια και βασικα το καταευχαριστηθηκα. Από την πρωτη στιγμή καναμε τα πάντα μισα μισα. Πάνες, τάϊσμα (Με μπιμπερό) κρεμα βόλτα. Ενας λόγος που δεν πέταξα το μωρο από το μπαλκονι στο πρώτο παιδί ήταν γιατι τα μισα τα εκανε ο άντρας μου και ξεκουραζόμουν λίγο. Και να σου πω και κάτι? Πόσες μαναδες όταν βλέπουν τον ανδρα τους να προσπαθει να κανει μπάνιο το μωρό ή να το κρατησει να ρευτεί δεν του λένε "Άστο όλα λάθος τα κάνεις θα το κάνω εγω". Εκεί όμως είναι το φίλτρο και το η μάνα ξέρει και δεν ξέρω τι άλλο στερεότυπο που μας μπουκώνουν από μωρά και ο πατέρας δεν μιλάει. Οσο για την εγκυμοσυνη... γιατι δεν πηγες δίπλα του και να μιλας στην κοιλιτσα σου και ας έβλεπε τηλεόραση. Για λέμε και του στραβου το δίκιο κι εγώ κάτι ανάλογο σκεφτηκα όταν τα διάβασα. "Σιγά έγκυος είσαι..." Ουπς λες να είμαι άνδρας? Οκ χωρισατε συμβαινουν αυτα, αλλά οτι σε υποβίβαζε ως μητέρα... δεν το βλέπω.
Κοίτα δεν περνάνε όλες την περίοδο εγκυμοσύνης με τιμές και φαμφάρες. Εγώ δεν καταλάβαινα ότι ήμουν έγκυος γιατί κανείς δεν ασχολιόταν με αυτό. Τότε ένιωθα μοναξιά, αλλά στη συνέχεια κατάλαβα πως πρέπει να νιώσεις και λίγη μοναξιά και να μπορείς να την αντέξεις. Ακόμη κι αν είσαι με έναν άνθρωπο που σε στηρίζει πολύ, που σε βοηθάει πολύ, υπάρχουν στιγμές που τις περνάς μόνη σου. Αν χτύπα ξύλο το παιδάκι σου πάθει κάτι και βρεθεί στο νοσοκομείο, αυτό νομίζω είναι μια στιγμή βαθειάς μοναξιάς. Και τον τέλειο άντρα να έχεις, τα συναισθήματα που ζεις τότε τα ζεις κατά βάση μόνη σου. Όπως μόνος του τα αντιμετωπίζει και ο πατέρας. Αν χωρίσατε γι΄αυτό πιστεύω ότι ίσως βιάστηκες. Σε όλα τα ζευγάρια υπάρχει η περίοδος μετά τα παιδιά που προσπαθούν να βρουν τις καινούριες ισορροπίες τους. Όσο για τη χρησιμότητα του πατέρα, δεν το συζητώ. Οι πατεράδες είναι υπερχρήσιμοι στο μεγάλωμα των παιδιών. Όσο μπορείς να διατηρήσετε την επαφή με τον πρώην άντρα σου για το καλό του παιδιού. Άλλα θα μάθει από εσένα και άλλα από τον πατέρα του. Εδώ λένε πως και να πεθάνει ο πατέρας το παιδί πρέπει να έχει επαφή με ένα άλλον άντρα (θείος, παππούς) για να πάρει από εκεί στοιχεία που θα του έδινε το πατρικό πρότυπο. Οι πατεράδες είναι αναντικατάστατοι. Είναι όσο χρήσιμες είναι και οι μητέρες.
Η μανα ειναι μοναδικη αλλα και ο πατερας ειναι και αυτος μοναδικος...προσωπικα δεν ενιωσα ποτε λιγοτερη αγαπη για τον μπαμπα μου...οκ τα βγαλαμε απο μεσα μας αλλα ιδια θα ηταν η αγαπη μας και αν τα υιοθετουσαμε..οποτε??
Προφανώς το πρόβλημα δεν ήταν ότι ο μπαμπάς του παιδιού διεκδικούσε τη σημαντικότητά του ως πατέρα. Το πρόβλημα ήταν ότι παραμελούσε και μείωνε τη γυναίκα του. Όσο και να ασχολούνται και οι δύο γονείς με τα παιδιά, όσο και να τα αγαπάνε και να τα φροντίζουν, αν δεν υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση πρώτα απ'όλα ανάμεσα στους δύο συζύγους τότε δεν μπορεί μια οικογένεια να ευτυχήσει...
Να πω την αληθεια αυτα που γραφει οτι ειπε θα μπορουσε να τα ειχε πει και στην πλακα και να παρεξηγηθηκαν. Δεν τον ξερουμε και τον αλλον τον ανθρωπο, ουτε ειμασταν μπροστα να δουμε και να κρινουμε, ουτε εχουμε ακουσει τη δικη του μερια των πραγματων. Γι'αυτους τους λογους προσωπικα δεν μπορω να λαβω θεση.
Σ΄αυτό συμφωνώ. Κι εγώ είδα στοιχεία στην ιστορία που δε μου άρεσαν καθόλου. Και τα αναγνώρισα αμέσως γιατί τα έχω ακούσει κι εγώ. Το σιγά μην καταφέρεις να κάνεις μπάνιο το μωρό δεν είναι καθόλου αθώο. Μετά γίνεται πιο συστηματική αυτή η αμφισβήτηση, επεκτείνεται και σε άλλους τομείς και η αυτοπεποίθηση σου πάει στα πατώματα. Επίσης ο άνθρωπος αυτός μπορεί μια μέρα να έλεγε κάτι ανάλογο και στα παιδιά. Ίσως η κοπέλα να έκανε καλά που χώρισε (αν και πιστεύω πως βιάστηκε λίγο). Εγώ ανήκω στην άλλη κατηγορία που προσπαθώ να κερδίσω κάποια πράγματα. Να αλλάξουν δε γίνεται, αλλά γίνεται να δώσεις στον άλλον να καταλάβει πόσα ανέχεσαι και πόσα όχι. Είναι πολύ κουραστικό, ίσως πιο κουραστικό από το να χώριζες και τα αποτελέσματα είναι αμφίβολλα (στο τέλος μπορεί να χωρίσεις). Αλλά μέσα σε όλο αυτό αναγνωρίζω πως η παρουσία του πατέρα στη ζωή των παιδιών, αλλά και τη δική μου είναι σημαντική. Είτε ζούνε μαζί οι γονείς, είτε χώρια δεν είναι καλό τα παιδιά να απομονώνονται από τον έναν γονιό.
Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα καθόλου γιατί ήταν κακό ή έστω περίεργο το ότι ήθελε να ταίζει, να κάνει μπάνιο και να περιποιείται κι αυτός το παιδί του. Κι ο δικός μου τα έκανε όλα αυτά, ήταν τόσο ενθουσιασμένος όταν γυρίσαμε απ΄το μαιευτήριο που ήθελε να φροντίσει το πλασματάκι μας όσο κι εγώ! Μακάρι όλοι οι μπαμπάδες να υπερασπίζονταν έτσι την πατρότητα! Να ήταν όλοι ενεργοί και παρόντες πατεράδες κι όχι μόνο τα γονίδια! Εμένα να σου αν δεν ήθελε να τα κάνει όλα αυτά θα με πείραζε, τώρα τον κοιτάζω και τον καμαρώνω... Φυσικά αν ένιωθες ότι σου μιλούσε άσχημα και σε μείωνε τι να πω, λάθος του, δεν μπορώ να κρίνω χωρίς να ξέρω την περίπτωση, μιλάω γενικά για το σημαντικότατο ρόλο του πατέρα που δεν συμμετέχει μόνο στη σεξουαλική πράξη αλλά σε όλη τη ζωή των παιδιών του.
Συμφωνω με την Ατλις. Δεν καταλαβα να εκανε τιποτα το λαθος ο ανδρας σου. Απο ποτε η βοηθεια και το να θελει να ασχολειται με το παιδι του ειναι λαθος; Αν δεν ασχολουταν μηπως μπορει να ελεγες αντιστοιχα οτι "δεν ασχολειται καθολου με το παιδι, μου λεει οτι εγω ξερω καλυτερα απλα για να μου ριχνει το μπαλακι της ευθυνης κι αυτος να μην κανει τιποτα";
Αχ και να ξερες πως σε καταλαβαινω.οσα ειπες ειναι λες κ αι βγηκαν απ το στομα του αντρα μου...χωρις τις βαρδιες... Αν υπαρχει σωστη αποφαση για μας ας την παρουμε συντομα για την ψυχικη υγεια τη δικη μας αλλα και του παιδιου μας..
Τι λετε βρε κορίτσια σοβαρα? Άλλο πράγμα είναι να σε βοηθάει ο άντρας σου επειδη σε αγαπάει και άλλο να σε μειώνει και να σου λεει οτι δεν κάνεις τιποτα σωστα και άσε να το κάνω εγώ που ξέρω. Εγώ κόντεψα να πάθω κατάθλιψη επειδή πήγαινε και έφερνε τη μάνα μου να με βοηθάει χωρις να το ζητάω. Και όταν το παιδι είναι πια μεγάλο και καταλαβαίνει , τι νομίζεται οτι συμβαίνει όταν ακούει τον μπαμπά να λεει στη μαμά " άστο εσυ δεν ξέρεις", " δεν μπορείς" , " είσαι άχρηστη" κτλ.?
μανα είναι μονο μια αλλα και πατερας ένας είναι... νομιζω οτι μεσα στις ορμονες σου βλεπεις υπερβολικα τα πραγματα... άλλες παρακαλανε για λίγη βοηθεια και εσυ που την εχεις απλόχερα δεν την δεχεσαι?? κριμα...
συμφωνω απολυτα!σκεφτηκες ποτε οτι το "μανα ειναι μονο μια?" πληγωνει αυτον?οκ καταλαβαινω οτι οι ορμονες σου καναν παρτυ αλλα να χωρισεις για οσα γραφεις το βρισκω υπερβολικο!!!ελεγε οτι του λειπει το μωρο...εγω παλι πιστευω οτι το οτι εσυ του λειπεις το θεωρει δεδομενο κ απλα σου εξεφραζε το καινουριο που ενιωθε,το οτι του ελειπε το μωρο!ισως του φανηκε πολυ περιεργο οτι αγαπησε ενα πλασματακι τοσο δα τοσο πολυ κ ηθελε να το μοιραστει μαζι σου!τι να πω δε ξερω....μακαρι να βοηθουσε κι εμενα ο αντρας μου οσο βοηθουσε εσενα ο δικος σου!
Ο βασικός ρόλος του μπαμπά είναι να κάνει ευτυχισμένη τη μαμά
simfono apolita mazi su eleni.kapote parakoluthisa ena seminario gamou ke o omilitis ipen to eksis to kalitero pragma pu exi na kani enas pateras gia to pedi tu ine na agapa tin mitera tu pediu tou!!!
Ε τώρα δε μπορώ να μην σχολιάσω.. Δηλαδή η μάνα είναι πιο σημαντική επειδή κυοφορεί το παιδί της; Δηλαδή το μικρό έχει μνήμες από τη μήτρα ή μήπως οι μανούλες που υιοθετούν ένα μικρούλι είναι λιγότερο μανούλες; Έχω κι εγώ έναν σύζυγο ο οποίος κάνει τα πάντα (εκτός από το να θηλάσει, αλλά αν ήταν δυνατό μπορεί να το έκανε κ αυτό) και είμαι πολύ υπερήφανη για εκείνον! Είναι εξίσου σημαντικός λοιπόν με μένα και αισθάνομαι ασφαλής που ξέρω πως αν (φτου φτου) πεθάνω το παιδί μου δε θα μεγαλώσει με γιαγιάδες, αλλά με εναν μπαμπά που του προσφέρει όσα ακριβώς θα του προσέφερα κ εγώ. Όπως μπορεί μια μαμά να μεγαλώσει ενα ευτυχισμένο παιδί, έτσι ακριβώς μπορεί και ένας μπαμπάς. Ποιά είμαι εγώ, ή εσύ, ή οποιαδήποτε που θα τον ακυρώσει έτσι! Και τέλος αισθάνομαι την ανάγκη να πω... ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΜΕΤΡΙΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ! Ας σταματήσουμε να μπλέκουμε αυτά τα δυο! Δεν ήσασταν καλά; Καλώς χωρίσατε, αλλά το παιδί κράτησέ το έξω από αυτό
Sosta Anna K. !! Na ksana valo tin apli apandisi su edo me copy and paste an mu epitrepis gia osus den diavazun to keimeno prosektika: "Ο πρώην άντρας της δεν ήταν ότι απλά ήθελε να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού, το έκανε μειώνοντας τη ΜΑΝΑ του παιδιού του. Αυτό ονομάζεται κόμπλεξ, όχι ισότητα των φύλων, μη λέμε και ό,τι θέλουμε." giati an sinevene apenandi stis idies stis ginekes me tin antitheti apopsi edo pera akrivos tetia simperifora me ton idio tropo apo tus dikus tus andres tote tha grafane ala...
Sorry Anna K.! enoite pu theli ke i proti phrasi su copy and paste: "Εγώ συμφωνώ, μάνα είναι μόνο μία. Έτσι έχουν τα πράγματα. Και ο ρόλος του πατέρα είναι σημαντικός, αλλά σαν τη μάνα δεν είναι κανείς." Anarotieme ti duleia ehoun tote oles i ales mamades pu theorun oti avtos den tin ipovivazei ti gineka pu egrapse to provlima tis, se avtin edo ti selida? As pane se mia selida "eimai babas", paradoxo ke avto pali? ala enoite grafume panda oti mas simferi, etsi... ??? ok, oloi thelume na fanume toso ma toso isotimes pano se afto to thema ke katalathos den diavazume to keimeno sosta: giati se ekino to ena palio tragudi pu lei "mana ine mono mia" ksesikonontai ksafnika oli me pathos, nei ke geroi. alloste oles i palies paremies ipotithete ishiun dioti vgikan apo empiries, ktl. ksafnika den ishiun ola afta dioti etsi apla mas aresi na paravlepume to provlima tis kopelas giati niothume na dihnume pu anikume stis nees genies pu tis piezi i "kinonia" na fanun isotimes ston ekso kosmo pano se afto to thema? mono otan afora emas tus idius tha diavazume sosta ke tha niothume oti to ekane ekinos o andras/pateras meionontas? i mama avtu tu andra tha herotane diladi ama tha to efkiane me tetio tropos enas alos andras sti dikia tis kori i o dikos tis andras tote stin idia?
Προφανώς δεν ήταν μόνο αυτός ο λόγος που χώρισαν. Δεν καταλαβαίνω γιατί πέσατε να φάτε την κοπέλα. Με δυο-τρία πράγματα που έγραψε επιγραμματικά, εσείς βγάλατε συμπεράσματα για τη σχέση και το γάμο τους; Εγώ συμφωνώ, μάνα είναι μόνο μία. Έτσι έχουν τα πράγματα. Και ο ρόλος του πατέρα είναι σημαντικός, αλλά σαν τη μάνα δεν είναι κανείς. Ο πρώην άντρας της δεν ήταν ότι απλά ήθελε να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού, το έκανε μειώνοντας τη ΜΑΝΑ του παιδιού του. Αυτό ονομάζεται κόμπλεξ, όχι ισότητα των φύλων, μη λέμε και ό,τι θέλουμε.
mpravo ta les polu swsta!
Aν αυτος ειναι ο λογος που χωρισατε, ειλικρινα δεν το καταλαβαινω... Εδω εχουμε πραγματικα προβληματα, παιδια αρρωστα, ειδικα παιδια, ανεργια, κοσμος πηδαει απ τα μπαλκονια γιατι δεν μπορει να ταισει τα παιδια του.. Αλλες γυναικες εχουν υποστει κακοποιηση και αντεχουν και συνεχιζουν με χαμογελο για τα παιδια τους... Η οικογενεια σημαινει και υποχωρησεις και επικοινωνια. Δεν ξερω εγω δεν θα στερουσα τον πατερα απο ενα παιδι για εναν τετοιο λογο... Φυσικα και ο ρολος του πατερα ειναι σημαντικος, σημαντικοτατος. Ειναι το αλλο μισο του παιδιου, το αυριανο προτυπο του.
τι είναι το ανόμοιο δεν καταλαβαίνω, η γονική σχέση? προσωπικά με ενοχλεί να θεωρεί κανείς ότι μια σχέση σαν τη μητρική ή την πατρική που χτίζεται με πολύ κόπο και προσπάθεια είναι μια σχέση δεδομένη, έμφυτη και σταλμένη από το Θεό. σίγουρα ξέρεις πολύ καλύτερα τι παιζόταν μεταξύ σας και μπαίνατε σε αυτή τη σύγκριση, αλλά εγώ βλέπω ότι ο πρώην άντρας σου πάσχιζε, πιθανά όσο και εσύ να χτίσει μια σχέση με το παιδί σας... δε σχολιάζω τον τρόπο του, που σαφέστατα θα με ενοχλούσε, αλλά νομίζω ότι μπορεί να ήταν εξίσου ενοχλημένος από τη σύγκριση και την αξιωματική υπεροχή σου ως μάνα....
Διαφωνώ μαζί σου...ο ρόλος του πατέρα ειναι εξίσου σημαντικός...και με συγχωρείς αλλα στο ´´μανα ειναι μονο μια ´´ πολυ σωστά σου απαντούσε. Απ´οτι μας λες σε βοηθούσε στα παντα, δεν κατάλαβα πραγματικα τι έκανε λάθος..εκείνος υποβιβάσε τον ρόλο σου? εσυ στο κείμενο σου κατήργησες εντελώς τον δικό του.. Έχω έναν σύζυγο ο οποίος τυχαίνει να ειναι ένας υπέροχος μπαμπάς!αρνουμαι να δεχτώ πως ο ρόλος του στην οικογένεια ειναι πιο κάτω απο τον δικό μου κ χαίρομαι ιδιαίτερα όταν με ξεπερνάει γιατι τα παιδιά μου το αξίζουν.Δεν το βλέπω ως ανταγωνισμό εγω αλλα ως ´´ομαδικη αποστολη¨´ ένας για όλους κ όλοι για έναν...οικογένεια.
Συμφωνώ απολύτως!
Προφανως νιωθει μειονεκτικα οπως κ πολλοι αντρες (ασχετα αν δεν το παραδεχονται) που οι γυναικες εχουμε αυτο το προνομιο της κυησης! Κ ειναι απολυτα κατανοητο. Ζουμε ενα θαυμα, βιωνουμε συναισθηματα που μεχρι να γινουμε μητερες δεν εχουμε ξανανιωσει, ενα τοσο δα πλασματακι εξαρταται απολυτα απο εμας, τρεφεται απο το αιμα μας, αναπτυσεται απο τα κυταρα μας.. Ειναι λογικο ενας αντρας να ζηλευει, οπως κ ειναι πολυ αδικο που ενας αντρας δεν θα βιωσει ποτε κατι τετοιο στη ζωη του! Κ οταν αυτο το πλασματακι ερχεται στη ζωη παλι την μητερα του γυρευει, την φωνη της αναγνωριζει, την μυρωδια της αναζηταει.. Καλως η κακως ο πατερας βρισκεται σε δευτερη μοιρα! Προφανως ο αντρας σου δεν ηθελε να παραδεχτει τα αυτονοητα λογω εγωισμου κ ζηλιας κ κατι μου λεει οτι πρεπει να ειναι κ πολυ ανταγωνιστικος σαν ανθρωπος. Απλα επειδη εχεις χωρισει προσεξε αργοτερα με το παιδι, μπορει να προσπαθησει να σε μειωσει σαν μητερα κ σαν γυναικα, κ να το στρεψει εναντιον σου! Εχω κ εγω μια κορουλα 6 μηνων κ επειδη ειναι κολλημενη μαζι μου (λογικο, ειναι μια σταλια μωρο) ο πεθερος μου μου κοπαναει καθε φορα οτι φταιει το οτι ειναι ολη μερα μαζι μου! Λες κ υπαρχει μωρο που να μην ειναι κολλημενο με την μαμα του!!
Ελένη σορρυ τώρα αλλά θα σου την πώ.σε όλα όσα ανεφερες δε βρίσκω κάτι τραγικό.ένας μπαμπάς που θέλει να προσφέρει για το παιδί του.κι αναυτοί είναι οι λόγοι που σε οδήγησαν στον χωρισμό τι να πώ;;;εσυ μάλλον ξέρεις καλύτερα.μακάρι κι άλλοι μπαμπάδες να έδειχναν το μισό ενδιαφέρων.οκ δε λέω χοντραδα του πρώην σου δε μου λείπεις εσυ μόνο το παιδί μερικές φορές αλλά εννοείς κ αλλά λες.ο άντρας μου δεν ταΐσε,δεν άλλαξε,δεν ξενύχτησε και φυσικά δεν την έχει κάνει πότε μπάνιο μακάρι να έκανε τ μίσα από τον πρώην σου.
mia ap ta idia..makari na ekane kati....
Εννοείται πως αν το έκανε γιατί ήθελε να προσφέρει, ένιωθε με αυτόν τον τρόπο να δένεται με το παιδί του είναι πολύ σημαντικό...και εξτρά βοήθεια για τη μαμά. μήπως όμως κάνοντας αυτό με το ύφος ή και με λόγια που δε μας περιέγραψε η φίλη μας ήθελε να τη μειώνει ότι δεν το κάνει αυτή καλά? κάτι τέτοιο πλανιέται στον αέρα της περιγραφής , αν και δε μας λέει πολλά...και μένα την τάιζε, έπλενε, ξενύχταγε αρμέγοντάς μου το γάλα (τις πρώτες μέρες τουλάχιστον) αλλά στην ψυχολογία μου από το κακό στο χειρότερο, μετά τη γέννα θυμήθηκε να μου συζητήσει όλα τα παράπονά του, όποτε ένιωθα πεσμένη από την συμπεριφορά του και με πιάνανε ψυχοσωματικά μου φώναζε και με πέταγε από το κρεβάτι να πάω να δω γιατρό λέγοντας ότι είναι γυναικουλίστικα κόλπα και άλλες βλακείες...άντε να νιώσεις εσύ καλά και να ευχαριστηθείς το θαύμα σου...
Το ιδανικο ειναι να ειναι και οι 2 το ιδιο σημαντικοι για το παιδι. Δεν καταλαβαινω γιατι ο συζυγος σου θα επρεπε να θεωρει τον εαυτο του λιγοτερο ξεχωριστο.
ενταξει, έπεσες στην περίπτωση! καλό ήταν που ήθελε να σε ξεκουράζει αλλά ο τρόπος του κ η ποιότητα που το έκανε σε τρέλλενε. ευτυχώς τον χώρισες νωρίς αλλιώς θα σε είχαν μέσα. Παραλίγο παθούσα κ εγώ.
Εμενα παλι δε μου αρεσει οταν υποβιβαζετε ο ρολος του πατερα. Οπως ειπες, ειναι 2 ανομοια πραγματα και δε πρεπει να συγκρινονται. Και οι 2 ρολοι ειναι εξισου σημαντικοι για το παιδι και ειναι εξαιρετικα ενοχλητικο για μενα οταν καποιος προσπαθει να μειωσει ειτε τον ρολο του πατερα, ειτε της μανας.