Μπορεί να γκρεμισες τον κόσμο μου, αλλά δεν θα σου κρατήσω κακία

Πανε δυο χρονια απο όταν χωρίσαμε, θέλω τόσο να γυρίσω τον χρόνο πίσω να αλλάξω τόσα πολλα αλλα δεν γίνεται…

Όλοι μου λένε να ξαναφτιάξω την ζωη μου! Μα γιατι; Για ποιον; Μεγαλώνω το παιδι μας, ειναι ο κόσμος μου όλος γεμάτος με αναμνήσεις που ποτε δεν θα μοιραστείς μαζί μας…

Δεν είσαι εκεί όταν παει στο σχολειο και λέει «Αντίο μανούλα, θα τα πούμε το μεσημέρι»

Δεν είσαι εκεί όταν νυσταζει και λέει «αγκαλιτσα Μαμα μου»

Δεν είσαι εκεί όταν χτυπάει το μικρό του δαχτυλακι στην καρέκλα και ζητάει ένα φιλακι για να περάσει…..

Δεν είσαι εκεί…

Να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω…

Πως ειναι δυνατόν, ενώ ξέρω ότι είσαι η δυστυχία μου προσωποποιημένη να σε αναζητώ όταν χάνομαι στις σκέψεις μου;

Θέλω τόσο να προχωρήσω αλλα φοβάμαι,

Θέλω τόσο να σε ξεχάσω όπως με ξέχασες,

Θέλω τόσα πολλά…..

Μα πιο πολυ θέλω την ζωη μου πίσω

Βαρέθηκα να κλαίω, κουράστηκα να κλαίω.

Την ζωη μου πίσω; Ποιον κοροϊδεύω πια, ζωή; Ειναι τόσο τσαλαπατημενη, τόσο ξεσκισμένη σε κομμάτια που ούτε εγω δεν μπορω να τα βρω για να τα κολλησω ξανά.

Θέλω τόσα πολλά…..

Θέλω να μην μου λείπεις όπως δεν σου λείπω

Θέλω να μην σε σκέφτομαι όπως δεν με σκέφτεσαι

Θέλω να προχωρήσω όπως προχωρησες….

Κάποια στιγμη θα ειμαι έτοιμη….

Ίσως περάσει ένας μήνας

Ίσως περάσουν αλλα δυο χρονια

Ίσως περάσει μια ζωη….

Εύχομαι να είσαι καλά,

μπορεί να γκρεμισες τον κόσμο μου και τα όνειρα μου

αλλά δεν θα σου κρατήσω κακία, πώς μπορω άλλωστε;

Φέραμε στον κόσμο το μικρό μας θαύμα, ειναι και κομμάτι σου…

Εύχομαι να βρω την ζωη μου ξανά…

μαμά Β.
 

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com