Δύσκολη προσαρμογή στο προνήπιο
Μετά απο πολλή σκέψη αποφάσισα να σας γράψω τον προβληματισμό μου. Έχω μια κορούλα 4 χρονών η οποία φέτος πάει πρώτη φορά προνήπιο. Η πρώτη μας μέρα στο σχολείο δεν ήταν και τόσο καλη (οι περισσότερες θα τα έχετε ζήσει αυτά). Πολύ κλάμα, γκρίνιαζε μέσα στην τάξη και με αναζητούσε. Με παίρνει η δασκάλα της τηλέφωνο και πήγα και την πήρα και συνεννοούμαστε να την πηγαίνω κάθε μέρα για μία ώρα, μετά για δύο ώρες κ.λ.π μέχρι να συνηθίσει και να προσαρμοστεί.
Έτσι και έγινε λοιπον μέχρι που φτάσαμε αισίως να κάτσει όλο το 4ώρο στο σχολείο χωρίς να έχουμε κανένα πρόβλημα και χωρίς να με ζητήσει. Αυτό κράτησε για κανα μήνα περίπου. Όλα κυλούσαν ήρεμα, το παιδι ήταν χαρούμενο και μου έλεγε πόσο της αρέσει το σχολείο και εγώ πια ήμουν ήρεμη.
Ώσπου μια μέρα έγινε η ανατροπή.
Ένα μεσήμερι πάω στο σχόλασμα να την πάρω και μου λέει η δάσκαλα της πως η κόρη μου άρχισε πάλι να κλαιει στην τάξη αφού είχε προηγηθεί πρώτα κάποιο άλλο. Να μην τα πολυλογώ, αυτό κράτησε 3 βδομαδες και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Το παιδί όταν ξεκινούσε να κλαίει και να με ζητάει έμπαινε τιμωρία στην καρέκλα της σιωπής (έτσι την έχουν ονομάσει) και οταν ηρεμούσε μπορούσε να επιστρέψει στο μάθημα. Αυτό γινόταν για αρκετό καιρό και όταν ρωτούσα την κόρη μου πως πέρασε στο σχολείο, μου έλεγε ότι μπήκε τιμωρία επειδή έκλαιγε. Κάθε μερα που περνούσε έπαιρνα την ίδια απάντηση. Το παιδί μου δεν ήταν καλά, δεν περνούσε καλά στο σχολείο του, κάτι το απασχολούσε και εγω το ενιωθα. Από τις συζητήσεις μας με την κόρη μου δεν μου έλεγε και πολλά παρά μόνο ότι δεν θέλει να πάει σχολείο γιατί η κυρία την μαλώνει.
Της έχει γίνει εφιάλτης, τα βράδια δεν κοιμαται καλά, δεν τρώει καλά και τα πρωινά μας συνοδεύονται από πολλή γκρίνια και κλάμα λέγοντας πως δεν θέλει να πάει σχολείο. Όλα αυτά τα συζήτησα με την δασκάλα της, της ζήτησα να μην την βάζει πια τιμωρία, να την βγάζει από την ομάδα για να μην ενοχλεί τα άλλα παιδάκια αλλά να μην την βάζει πια τιμωρία στην καρέκλα. Η δασκάλα της μου είπε πως είναι πολύ δεμένη μαζί μου και γι’ αυτό τα κάνει όλα αυτά και πως δεν κάνει παρέα με άλλα παιδάκια.
Σήμερα η κατάσταση παραμένει η ίδια, μόνο η τιμωρία στην καρέκλα της σιώπης δεν υπάρχει, αλλά η κόρη μου επιμένει πως δεν θέλει να πάει σχολείο γιατί η κυρία την μαλώνει.
Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, έχω απευθυνθεί και σε ειδικό και μου απάντησε πως φταίει ο τρόπος με τον οποίο η δασκάλα χειρίστηκε την όλη κατάσταση. Να τονίσω πως δεν έχω κάποιο πρόβλημα με την δασκάλα και ούτε θέλω να την κατηγορήσω για κάτι. Η κόρη μου πάντα ήταν ένα κοινωνικό παιδάκι και της άρεσε να κάνει παρέα με άλλα παιδάκια και ήταν χαρούμενη που θα ξεκινούσε σχολείο.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί να την σταμάτησω γιατι νιώθω ότι της κάνω κακό που την πηγαίνω με το ζόρι σχολείο. Δεν ξέρω τι να κάνω,μήπως φταίει κάπου το παιδί μου;
Θα χαρώ να διαβάσω και της δικές σας γνώμες.
Μαμά Δ.
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Η κόρη μου είναι μικρότερη (2 και κάτι) και πήγαινε σχολείο από ενός.. Πέρσυ τρελλή χαρά κάθε μέρα, φέτος κλάμα κάθε πρωί για 3 εβδομάδες.. Μίλησα με ψυχολόγο και κάναμε τα εξής: 1)Πέρασε η κόρη μου λίγο χρόνο μόνη της με την δασκάλα για να "δεθούν" περισσότερο και να νοιώσει ασφάλεια. 2) Μου είπε να της μιλήσω το βράδυ σε ώρα ηρεμίας και να της πω ότι καταλαβαίνω πως νοιώθει αναστάτωση και είναι φυσιολογικό, γιατί είναι κάτι καινούργιο. Αλλά εγώ την στέλνω γιατί ξέρω ότι της αρέσουν τα παιδάκια και τα παιχνίδια και πιστευω πως εκεί θα περνάει καλά! και το 3) ήταν όταν πηγαίνω να μην την πηγαίνω αγκαλιά, για να μην αισθάνεται ότι η δασκάλα την "αποκόβει" από την αγκαλιά της μαμάς.. Αμέσως η κόρη μου άλλαξε - δεν ξέρω ποιο δούλεψε ή αν ήταν απλά ότι συνήθησε.. Αλλά τώρα πάει χαρούμενη κάθε πρωί!! Αν βέβαια της έχει κάτσει άσχημα η δασκάλα ίσως θα έπρεπε απλά να την αλλάξεις σχολείο.. Δεν χρειάζεται να μας ταιριάζουν όλοι οι άνθρωποι και κυρίως σε αυτή την ηλικία!
ΑΛΛΑΞΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Κ ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙ.ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΚΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ Κ ΣΤΟ ΛΕΩ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ.
Έχω μια κόρη 16 μηνών που την πηγαίνω σε βρεφικό σταθμό διότι δεν έχω άλλη επιλογή. Συμφωνώ και εγώ με το ότι το πρόβλημα όλο είναι κακός χειρισμός της δασκάλας. Όλα τα παιδιά δεν έχουν τον ίδιο χρόνο προσαρμογής. Όταν είχα ρωτήσει την δική μας δασκάλα πόσο θέλει περίπου ένα παιδί να προσαρμοστεί, μου απάντησε από 1 εβδομάδα μέχρι και μήνα. Σιγά-σιγά και ομαλά γίνεται η προσαρμογή του σε σχολικό τμήμα και πάνω απ' όλα δεν το πειράζουμε πότε! Το καλύτερο είναι να μιλήσεις με την διεύθυνση του σχολίου να αλλάξει τμήμα και αν αυτό δεν γίνεται να αλλάξει σχολείο.
Συγνώμη... τιμωρία στην καρέκλα της σιωπής επειδή ζητούσε τη μαμά του???? Τη δασκάλα μήπως να την βάλει κάποιος τιμωρία στην καρέκλα της αχρηστίας γιατί δεν μπορεί να χειριστεί ένα παιδάκι που κλαίει? Υποθέτω στο έχουν πει και οι υπόλοιπες μαμάδες που σχολίασαν. Το πρόβλημα είναι πορφανέστατα η δασκάλα. Χρειάζεσαι αλλαγή τμήματος ή σχολείου. Εν πάση περιπτώσει, χρειάζεσαι αλλαγή δασκάλας.
Για αρχή μην αγχώνεσαι και κάνε αυτό που λέει η καρδιά και το ένστικτό σου. Σαν μαμά, θα σου έλεγα οτι εσύ ξέρεις και νιώθεις το παιδάκι σου καλύτερα απο τον καθένα και έτσι, ξέρεις τι θα το έκανε χαρούμενο. Σαν νηπιαγωγός σου λέω οτι έως τα Χριστούγεννα είναι πάντα για εμένα και τα παιδάκια μου περίοδος προσαρμογής. Δεν είναι μόνο το μικρό σου που έχει θέμα με την προσαρμογή της και μη θεωρείς οτι κάνει κάτι τρομερά διαφορετικό απο ότι πολλά παιδάκια στην ηλικία της. Δώστε της χρόνο και εσύ και η δασκάλα της και προσπαθήστε να την "κερδίσετε" στο διάστημα αυτό. Χωρίς τιμωρίες, χωρίς εντάσεις, χωρίς άγχος. Στείλε την στο σχολείο, αφού πρώτα συζητήσεις με τη δασκάλα της όλα όσα σε απασχολούν και εφόσον βρείτε απο κοινού μια τακτική ομαλότερης ένταξης και προσαρμογής της μικρής σου. Πάρτην απο εκεί, αν νιώσεις μετά απο όλα αυτά και αφού εφαρμόσετε κάτι απο κοινού, οτι η τεκτική που ακολουθεί δεν σε εκφράζει και κάνει κακό στο παιδί σου. Άκουσε την δασκάλα και ζητησε να σου προτείνει τρόπους αντιμετώπισης. ΠΡότεινέ της και εσύ, για παράδειγμα να σε εντάξει σε μια δραστηριότητα της τάξης, ωστε να νιώσει το παιδί σου ότι γνωρίζεις το χώρο και τα πρόσωπα που συναναστρέφεται εκεί. μπορείς να της προτείνεις να σου επιτρέψει να διαβάσεις ένα παραμύθι ή να φτιάξεις ένα γλυκό, μια κατασκευή κ.τ.λ. Ότι και να είναι, μπορείς να προετοιμαστείς γι΄αυτό με την μικρή σου στο σπίτι. Μπορείς να της πεις για παράδειγμα να σε βοηθήσει να φτιάξετε κάτι ώστε να προσφέρεις στα υπόλιπα παιδάκια, ή να σε βοηθήσει με την αγορά των υλικών, αν πρόκειται για συνταγή κ.τ.λ . Υπάρχουν τρόποι να τα βρείτε και να κάνετε πολύ χαρούμενο το μικρό σου, αρκει να υπάρχει θέληση και κοινός στόχος και απο τις δυο πλευρές. Ότι και να αποφασίσεις, προσπάθησε να μην δημιουργήσεις στο παιδί πρόσθετο άγχος και ανασφάλεια.Ότι και αν αποφασίσεις υποατήριξέ το μέχρι τέλους και μην καταφύγεις σε λύσεις που μπορεί να μπερδέψουν το παιδί. Εγώ για παράδειγμα δεν νομίζω οτι θα πρότεινα σε κάποια απο τις μαμάδες μου να κρατά το παιδί στο σπίτι κάποιες μέρες της εβδομάδας, για πολλούς λόγους. το πιο απλό, οτι μπορεί να ξεκινήσουν μια ωραία κατασκευή, που η κόρη σου θα ζηλέψει την επόμενη...πράγματα απλά που όμως για τα παιδιά έχουν μεγάλη σημασία. ότι και να κάνεις έχε στο μυαλό σου ότι το παιδάκι σου είναι μια χαρά και αυτό που βιώνει είναι το φυσιολογικότατο άγχος ενός παιδιού 4 ετών που αφήνει πίσω του ότι έως τώρα ήξερε και κάνει ένα μεγάλο βήμα. Αγκαλιασέ το πολλές φορές και κάνε ότι μπορέις για να ναι το πρώτο βήμα ενός μεγάλου και χαρούμενου ταξιδιού. καλή σχολική χρόνιά
Καλημέρα Ανδρομάχη!Μου άρεσε πολύ η απάντηση σου, καθώς και το πως αντιμετωπίζεις τα πράγματα...Ο μικρός μου είναι 3 και έχω κάποια θέματα προσαρμογής.Θα μπορούσα να εχω το mail σου να μου πεις τη γνώμη σου(αν δεν έχεις πρόβλημα φυσικά).
Kανένα πρόβλημα να μιλήσουμε όποτε θέλεις. το μέιλ μου είναι pwlet14@yahoo.gr. Κατανοώ επίσης με τις μανούλες που πιστέυετε πως η αλλαγή τμήματος ή δασκαλας είναι αυτό που πρέπει να γίνει, όμως σκεφτείτε το και μακροπρόθεσμα. Εαν το σχολείο είναι το δημόσιο της γειτονιάς και δεν υπάρχει δυνατότητα ένταξης του παιδιού σε άλλο τμήμα ή σχολείο; Αν υπάρξει και στο μέλλον κάποιο θέμα με κάποια άλλη δασκάλα, παιδί ή γονιό; Καλό ,κατά τη δική μου γνώμη βέβαια, είναι να γίνει προσπάθεια κοινής αντιμετώπισης και επίλυσης του κάθε θέματος και φυσικά εαν τα πράγματα φτάσουν σε σημείο που γονιός και παιδί νιώσουν οτι δεν υπάρχει βελτίωση της κατάστασης, τότε ναι, είναι η μοναδική λύση.
Καλησπερα Ανδρομαχη.Εχω ζητησει αλλαγη τάξης κ δεν το συζητανε λεγοντας πως τα τμηματα ειναι πληρης.Επισης εχω ζητησει κ μεταγραφη αλλα ουτε αυτη τη δεχονται γιατι εχουν μια μονο κενη θεση και την θελουν σε περιπτωση που καποιο παιδακι μετακομησει απο αλλη περιοχη.Κοινη λυση με τη δασκαλα της δεν εχουμε βρει μονο η τιμωρια στην καρεκλα δεν υπαρχει επειδη το ζητησα εγω.Εγω θα πρεπει να κατσω με πολυ συζητηση να τονισω στην κορη μου τα θετικα του σχολειου αυτη εχει αλλα 24 παιδια να ασχολειθει ετσι μου ειπε.Εχουμε αγορασει μεχρι και βιβλια που μιλανε για το σχολειο και τα διαβαζουμε με την κορη μου αλλα η αρνηση της τα πρωινα συνεχιζετε με πολυ κλαμα φυσικα.Μονο τωρα εχει ηρεμησει η κορη μου που ειναι μια βδομαδα σπιτι λογο κρυολογηματος.Ειναι παλι το παιδι που ειχα σπιτι μου πριν ξεκινησουν τα προβληματα.
Τί λες να τη σταματήσεις? Η δασκάλα απλά δε θέλει να ζοριστεί και δεν το χειρίζεται σωστά. Αστο για φέτος και εύχομαι του χρόνου στο νήπιο το παιδί σου να έχει άλλη δασκάλα. Μια χαρά παιδάκι είναι, γιατί να ζει αυτόν τον εφιάλτη της τιμωρίας κάθε μέρα? Γιατί να τιμωρείται για αυτά που νιώθει? Κράτα το στο σπίτι φέτος και του χρόνου ας ελπίσουμε να είναι άλλη η δασκάλα της.
Απαραδεκτη η " δασκαλα " !!! Ειμαι κι εγω παιδαγωγος και αυτο που μας περιγραφεις ειναι τραγικο!!! Εγω προσωπικα θα την ειχα ..!! Τρομερα ψυχολογικα πρεπει να εχει η γυναικα!!! Κανε κατι αμεσα!!! Το να συνεχισει εκει με την ιδια δασκαλα δεν μου φαινεται καλο για το παιδι!
Το παιδί δε φταίει. Κι εγώ τα έχω κάνει αυτά στην κόρη μου που είναι μεγαλη κλαψιάρα, αλλά είναι μεγάλη χαζομάρα. Τίποτα δε μαθαίνει το παιδί από την τιμωρία και ειδικά η τιμωρία επειδη κλαίει είναι μεγάλο λάθος. Και στο παλιό της σχολείο είχε μπει τιμωρία γι΄αυτό το λόγο. Να σου πω πως αν δε δουλεύεις, η γνώμη μου είναι να της δώσεις λίγο ρεπό από το σχολείο. Έβλεπα φέτος το γιο μου να έχει περίεργες συμπεριφορές, να μην παίζει με τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο και μου πήγαινε το μυαλό ότι κάτι πάει στραβά (αυτισμός κλπ.). Δε μου έχει φύγει ακόμη και θα το κοιτάω συνέχεια, αλλά να σου πω ότι δεν το πήγα το παιδάκι σχολείο μια εβδομάδα και εγινε άλλος άνθρωπος? Ξαναπήγε σχολείο και για πρώτη φορά φέτος δεν έκλαψε που τον άφησα, η δασκάλα μου είπε πως ήταν χαρούμενος στην τάξη και συμμετείχε. Τι να πω μπορεί να ήταν τυχαίο. Είπαμε, όμως, να τον κρατάμε όσο γίνεται σπιτι. Και τώρα που θα ξαναρχίσω πιο εντατικά δουλειά θα προσπαθήσω με κάποιον τρόπο τουλάχιστον μια μέρα να τον έχουμε σπίτι. Εμένα βέβαια είναι άλλη περίπτωση γιατί πήγε από μωρό σταθμό και είναι ακόμη μικρούλης. Αλλά και το 4χρονο μικρό είναι ακόμη, γιατί να πιεστεί αν δεν υπάρχει λόγος? Είναι υποχρεωτικό από το σχολείο να πηγαίνει κάθε μέρα? Ο ειδικός τι σε συμβούλεψε να κάνεις?
εχω ζητησει μεταγραφη κ δεν τη δεχονται γιατι κρατανε τη μια θεση που εχουν για καποιο που θα τυχει να μετακομησει.
καλησπερα και εγω θεωρω οτι το προβλημα ολο ειναι κακος χειρισμος της δασκαλας εφοσον το παιδακι ειχε προσαρμοστει . επειδη εχω δυο γιους ενα στο νηπιο και ενα στη πρωτη μπορω να σου πω απο προσωπικη εμπειρια οτι δεν θελουν ολα τα παιδια τον ιδιο χρονο προσαρμογης και ισως θα επρεπε να την κρατας και λιγο σπιτι για να κοψεις αντιδρασεις και να δεις αν θα της λειψει το σχολειο? και προσπαθησε να μαθεις για τη δασκαλα γενικοτερα πως συμπεριφερεται και στα αλλα παιδακια
Απ οτι εχω καταλαβει η δασκαλα δεν πρεπει να ειναι κ τοσο καλη.την προηγουμενη φορα εμαθα απο μια μαμα οτι εβαλε το παιδακι της τιμωρια επειδη χασμουρηθηκε στην ταξη.οσο για το σχολειο της λειπει γιατι μου το αναφερει συνεχεια και κανει ολα οσα μαθαινουν αλλα οταν ερχετε η μερα να παει εχουμε δραματα.
Εχεις σκεφτει να της αλλαξεις σχολειο; μηπως της αρεσει πιο πολυ;
τραβα κανε ενα κρυο ντουζ και ξαναδιαβασε τι εγραψες... το Α και το Ω στο προβλημα σου ειναι η δασκαλα που εχει η κορη σου...οχι το σχολειο οχι το παιδι που ειναι προσκολλημενο πανω σου... αν δεν υπαρχει δυνατοτητα αλλαγης τμηματος παρε το απο κει αφου η τακτικη της δασκαλας ειναι τετοια
συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ