Τα πόδια του δεν φτάνουν στο πάτωμα όταν κάθεται στα έδρανα του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού. Από μία άποψη, ο Κάρλος Σανταμαρία Ντίας είναι σαν τη μύγα μες στο γάλα συγκριτικά με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του στο Τμήμα Χημείας. Είναι μόλις εννέα ετών.

Ο Κάρλος έμαθε να διαβάζει στα τρία. Στα πέντε είχε αρχίσει ήδη να τον γοητεύει η Χημεία. Οι γονείς του αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τη λέξη ιδιοφυΐα. Αρκούνται απλώς στα γεγονότα. «Έχει ένα χάρισμα στην επεξεργασία των πληροφοριών», υποστηρίζει ο πατέρας του στην El Pais. «Ξεκίνησε να πηγαίνει σε παιδικό σταθμό όταν ήταν ενάμιση έτους. Οταν του δίδασκαν ένα γράμμα, ήθελε να μάθει για όλα. Όταν του μιλούσαν για έναν πλανήτη, ήθελε να μάθει για όλους… Στην ηλικία των πέντε ετών μπορούσε να διαβάσει και να καταλάβει ένα επιστημονικό βιβλίο του Γυμνασίου και έμαθε τον περιοδικό πίνακα μέσα σε λίγες βδομάδες», εξηγεί.

Πότε συνειδητοποίησαν πια οι γονείς του ότι έπρεπε να βρουν κάτι άλλο για το παιδί τους; Όταν τους ενημέρωναν από το σχολείο ότι κοιμόταν στην τάξη και παρόλ’ αυτά ήταν ο πρώτος των πρώτων. «Κανένα μάθημα δεν μου φαινόταν δύσκολο, αλλά και κανένα δεν μου άρεσε. Όλα τα βαριόμουν», λέει ο ίδιος ο Κάρλος χαμογελώντας.

Παραμένει ωστόσο παιδί. Ισως γι’ αυτό, παρά τις απίστευτες δυνατότητές του, δεν μπορεί να καταλάβει για ποιον λόγο υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον να μεταφερθεί η ιστορία του στη μεγάλη οθόνη. Για τον Κάρλος… ένα κι ένα κάνουν απλώς δύο: «Σπουδάζω Χημεία διότι αυτό μού αρέσει να κάνω. Ακόμη και όταν ήμουν τριών ετών, μού άρεσε περισσότερο η Αστρονομία», υποστηρίζει δίχως ίχνος κομπορρημοσύνης.

Τα προβλήματα για την οικογένεια άρχισαν ωστόσο όταν επιχείρησαν να βρουν εκείνο το σχολείο το οποίο θα κέντριζε το ενδιαφέρον του Κάρλος. Οι γονείς του αισθάνθηκαν ότι τα μεξικανικά τούς έκλειναν την πόρτα, καθώς από σχεδόν όλα άκουγαν ότι ο γιος τους έχει μία ιδιαίτερη μνήμη μεν, αλλά δεν καταλαβαίνει τα θέματα για τα οποία μιλάει. Επόμενος σταθμός της οικογένειας ήταν η Βαλένθια, στην Ισπανία, όπου έμειναν για έναν χρόνο, αλλά λίγο – πολύ είχαν την ίδια ανταπόκριση.

Επιστρέφοντας στο Μεξικό, η οικογένεια είχε αποφασίσει να αποταθεί στο Πανεπιστήμιο στο οποίο ο Κάρλος φοιτά σήμερα. Αντί εξετάσεων εισαγωγής, ο επίδοξος φοιτητής έπρεπε να περάσει από μία συνέντευξη με τον δρα Χημείας Εδουάρδο Ροντρίγες ντε Σαν Μιγέλ. Πέρασαν μαζί 15 λεπτά. «Εντυπωσιάστηκα», υποστηρίζει ο καθηγητής. «Δεν πρόκειται για ιδιοφυΐα που γνωρίζει τα πάντα. Εστιάζει ωστόσο την προσοχή του σε ό,τι τον ενδιαφέρει, όπως η Χημεία», εξηγεί.

Οι γονείς του αποφάσισαν εν τέλει να βγάλουν τον Κάρλος από το παραδοσιακό σχολικό σύστημα. Για την ώρα θα παρακολουθήσει την Δ’ Δημοτικού on line, μέσω ενός προγράμματος στην Ισπανία: το 50% της συνολικής βαθμολογίας του θα εξαρτηθεί από τα διαγωνίσματα των τριμήνων και το υπόλοιπο 50% από ένα διαγώνισμα το οποίο θα γράψει στην ισπανική πρεσβεία.

Στο μεταξύ, θα συνεχίζει να σπουδάζει Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο, κάθε μέρα από τις 5.00 έως τις 9.00 το απόγευμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη Χημεία. «Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω. Ξέρω όμως ότι θα είναι σχετικό με την επιστήμη», υποστηρίζει.

Όσο για τα υπόλοιπα ενδιαφέροντά του, αυτά παραμένουν τα ίδια. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Κάρλος εξακολουθεί να απολαμβάνει το παιχνίδι με τα ξαδέλφια του, να κάνει βόλτες με το ποδήλατό του και να παίζει video games.

Επιμέλεια: Μάρω Βακαλοπούλου