γράφει η Frida Berrigan για τη Huffington Post
Σήμερα το πρωί πήγα μέχρι το μανάβικο – μια διαδρομή περίπου δύο μίλια, σπρώχνοντας τον Seamus στο καρότσι του και ακολουθώντας έναν καλό ρυθμό. Στη διαδρομή για το σπίτι κουβαλούσαμε ένα γαλόνι γάλα και άλλα λαχανικά. Ήταν ένα υπέροχο φθινοπωρινό πρωινό και αυτός κοιμόταν σε όλη τη διαδρομή, το χέρι του βυθισμένο με μια κούπα με δημητριακά. Το απόγευμα, ασχολήθηκα με τον κήπου, φρόντισα τους θάμνους και ετοίμασα την αυλή για το χειμώνα ενώ ο Seamus, μαζί με τον μπαμπά του και τη μεγαλύτερη αδελφή του είχαν πάει στους παππούδες για να δουν μπέιζμπολ. Στο τέλος της μέρας, ένιωθα λιγάκι κουρασμένη, αλλά και πως είχα κατορθώσει πολλά.
Καθώς η κοιλιά μου μεγαλώνει, είμαι περήφανη που μπορώ να είμαι ολοένα και πιο δραστήρια. Φανταστείτε λοιπόν πόσο χάρηκα και πόσο εμπνεύστηκα όταν μία φίλη αναδημοσίευση ένα άρθρο για τη Rebekkah Brunson, μία μπασκετμπολίστρια του WNBA για τους Minnesota Lynx, που κυριάρχησε στο γήπεδο αν και οκτώ μηνών έγκυος. Καθώς διάβαζα τις παρακάτω παραγράφους, η ιστορία γινόταν όλο και πιο παράξενη, ζητώντας τάιμ-άουτ για να φάει χοτ-ντογκ, για να φροντίσει το στήθος της και για να κλάψει. Είδα στο τέλος την πηγή του άρθρου: The Onion. Δεν ήταν αληθινό. Κρίμα! Αλλά με έκανε να σκεφτώ έγκυες που συνεχίζουν να είναι δραστήριες και να γυμνάζονται και να είναι δυνατές ακόμη και όταν ξοδεύουν τόση ενέργεια στο να μεγαλώσουν και να θρέψουν μία νέα ζωή.
Όπου και αν κοιτούσα έβλεπα παραδείγματα. Μία φίλη από το λύκειο έτρεξε σε μαραθώνιο ενώ ήταν εμφανώς έγκυος. Η κουνιάδα μου η Molly, συμμετείχε σε μία μεγάλη σκυταλοδρομία ενώ ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος. (Λάτρευα να τρέχω μαζί της όταν ήταν πια στους επτά ή οκτώ μήνες, γιατί μπορούσα επιτέλους μετά βίας να τη φτάσω, καθώς είναι η πιο γρήγορη στην οικογένεια). Η Amber Millar και ο άντρας της έτρεξαν (και περπάτησαν) στο μαραθώνιο του Σικάγο το 2011 και μετά κατευθύνθηκαν στο νοσοκομείο – όπου γέννησε επτά ώρες αργότερα. Δήλωσε στους Chicago Sun Times πως «ο αγώνας ήταν πολύ πιο εύκολος από τον τοκετό».
Η Nur Suryani Mohd Taibi συμμετείχε στους Ολυμπιακούς ενώ ήταν οκτώ μηνών έγκυος. Δεν έτρεχε από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη, ούτε έκανε τριπλό άξελ στον πάγο, ούτε και έτρεχε στα 100 μέτρα. Ήταν μία σκοποβόλος από τη Μαλαισία. Δεν πέρασε μετά τον πρώτο γύρο, αλλά ήταν με σιγουριά η πιο προχωρημένη σε εγκυμοσύνη γυναίκα που συμμετείχε ποτέ στους Ολυμπιακούς. Είπε στην αγέννητη κόρη της να μην κλωτσήσει πολύ ενώ θα διαγωνιζόταν: «Της είπα, ΟΚ μην κουνιέσαι πολύ, να είσαι καλό κορίτσι, η μανούλα είναι έτοιμη να πυροβολήσει, βοήθησε τη μανούλα να πυροβολήσει».
Αθλητές, πολιτικοί, ηθοποιοί, απλές γυναίκες: Όλες τους μένουν έγκυες. Το μοντέλο Alessandra Ambroisio έκρυψε την εγκυμοσύνη της για να περπατήσει στην πασαρέλα της Victoria Secret το 2011. Ήταν πανέμορφη (στο ύφος της Victoria Secret, αλλά ήταν μόλις δύο μηνών έγκυος και πήγαινε τακτικά στο γυμναστήριο τις προηγούμενες εβδομάδες πριν την επίδειξη).
Η Raquel Batista δεν το κρύβει. Είναι δικηγόρος και community organizer από το Bronx και υποψήφιος για το Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Υόρκης και γέννησε ένα κοριτσάκι τον Αύγουστο. Η Sally Kohn από το The Daily Beast ρώτησε αν υπάρχει κάποιο «όριο» από τους ψηφοφόρους, μετά από το οποίο τιμωρούν τις υποψήφιες γυναίκες που συνεχίζουν την εκστρατεία τους έγκυες. Έγραψε το εξής κατά την προεκλογική της εκστρατεία: «Η εγκυμοσύνη της Batista δεν ήταν ποτέ θετικό σημάδι – κάτι που έλεγε πως αφού θα παλέψει τόσο σκληρά για να κατακτήσει τη θέση όσο είναι έγκυος, θα αγωνιζόταν ακόμη σκληρότερα για τους ψηφοφόρους της αφού κατακτούσε τη θέση». Η εγκυμοσύνη της ήταν ένα πρόβλημα: Ποιος θα φροντίσει το παιδί; Θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα; Δεν αισθάνεται άβολα;
Ούτε και η Amy Poehler προσπάθησε να κρύψει την εγκυμοσύνη της. Τον Οκτώβριο του 2008, ενώ ήταν στις μέρες της για να γεννήσει το πρώτο της παιδί, η κωμικός ράπαρε μπροστά στην υποψήφια αντιπρόεδρο και κυβερνήτη της Αλάσκα Sarah Palin. Το ραπ της και η σκηνή ήταν γεμάτα ενέργεια. Αργότερα σχολίασε πως το να κάνει ραπ μπροστά στη Sarah Palin δεν ήταν κάτι το φοβερό: «Ήμουν τόσο έγκυος που προσπαθούσα να μη γεννήσω – αυτός ήταν ο στόχος μου. Όποιος και αν καθόταν δίπλα μου, δεν θα έδινα σημασία εκείνη τη στιγμή».
Η τραγουδίστρια MIA από τη Σρι Λάνκα, χορεύει φορώντας ένα μικρό πουά φόρεμα την ημέρα που ανέμενε το παιδί της τη βραδιά των Grammys του 2009. Ερμήνευσε το τραγούδι της “Swagga Like Us” μαζί με τον Jay-Z, τον Kanye, τον Lil Wayne και τον T.I. – και τα κατάφερε, ενώ φαινόταν πως τα περνούσε τέλεια. Γέννησε τελικά τον γιο της Ikhyd μερικές μέρες αργότερα.
Το πιο παράξενο πράγμα όταν μένεις έγκυος είναι το πόσο «ξεχωρίζεις» – το πόσο συχνά ξένοι έρχονται και σου μιλάνε και σου κάνουν ερωτήσεις. Είναι σα να έχεις μια μεγάλη πινακίδα πάνω σου όλη την ώρα, με την καλή έννοια. Η εμπειρία μου είναι πως οι έγκυες φέρνουν χαρά στους ανθρώπους. Φαίνονται, ξεχωρίζουν, γι’ αυτό καλό είναι να εκμεταλλευτούν τους εννέα αυτούς μήνες. Το γεγονός ότι έγκυες γυναίκες μπορούν να τρέξουν, να ραπάρουν, να χορέψουν, να εκφωνήσουν λόγους και να βάψουν ένα σπίτι επάνω σε μια σκάλα βοηθά να πάψει η επικρατούσα σεξιστική αντίληψη πως η εγκυμοσύνη είναι μια ασθένεια, μια αδυναμία ή μια πάθηση. Αντιστεκόμαστε – με τη δύναμή μας και το σώμα μας, με τις ορμόνες και τη βιασύνη μας – στον καταναγκασμό της πατριαρχίας που θέλει να μας κάνει να φαινόμαστε απλά άτομα που αγχώνονται για το παιδικό δωμάτιο και κάνουν ασκήσεις για να έχουν ευκολότερο τοκετό. Είμαστε εδώ και μεγαλώνουμε την επόμενη γενιά – καιρός να το συνηθίσετε και να πιάσετε δουλειά κάνοντας τον κόσμο αυτό να αξίζει τον κόπο μας.
Αποκαλούν τη Rebekkah Brunson «μηχανή». Η σκληρή δουλειά της, η συνέπεια και οι ικανότητές της βοήθησαν τη Minnesota να κατακτήσει το πρωτάθλημα του WNBA. Δεν είναι οκτώ μηνών έγκυος. Εγώ δεν είμαι πάουερ φόργουορντ. Δεν ξέρω πώς καρφώνουν μια μπάλα, αλλά όσο βρίσκομαι στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου, αισθάνομαι δυνατή. Έχω λιγότερο φόβο, είμαι λιγότερο αβέβαιη και αισθάνομαι πως δεσμεύομαι πολύ λιγότερο από τα «πρέπει» αυτή τη φορά, και εντυπωσιάζομαι πολύ από τη δύναμη που έχει το σώμα στην εγκυμοσύνη. Ψηλά τα χέρια εγκυούλες και φύγαμε για push-ups!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Τόοοοσες ενοχές και τόση ζήλια (της καλής μορφής εννοώ). Όμορφες ιστορίες και πραγματικές. Τις βλέπω γύρω μου τις εγκυούλες με τη κοιλιά στο στόμα να τρέχουν φορτωμένες με σακούλες για ψώνια, με παιδιά, να πηγαίνουν για δουλειά μέχρι τελευταία στιγμή... Ο λόγος που "ζηλεύω" είναι γιατί η δική μου εγκυμοσύνη δεν είναι εύκολη. Γιατί πονούσα απ' την αρχή, γιατί πονάω ακόμα, γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ, γιατί όταν με κλωτσάει διπλώνομαι και οι γνωστές μου μανάδες, μου λένε: "Μα πώς κάνεις έτσι; εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα. Σιγά που πονάς. Σου φαίνεται..." ! ! ! ! ! Κριτική βαριάς μορφής και ενοχές και τύψεις και δεν θέλω να βλέπω άνθρωπο για να μην με δει στην καθημερινότητά μου πώς σέρνομαι και η ψυχολογία στα πατώματα... Και βέβαια κάνουμε 50 πράγματα ταυτόχρονα και βέβαια είμαστε υπερηρωίδες της καθημερινότητας, αλλά υπάρχουν περίοδοι που απλά το σώμα σου δεν σε βοηθάει. Περιμένουν όλοι από εμάς να είμαστε συνέχεια τέλειες, σε φόρμα, περιποιημένες, δυνατές, να θυμόμαστε τα πάντα, να φροντίζουμε για όλα κλπ κλπ (όταν λέω "όλοι" εννοώ βεβαίως την κοινωνία των γυναικών που δεν συγχωρεί, γιατί έχουμε μάθει όλες να σφίγγουμε τα δόντια και να συνεχίζουμε παρά τον πόνο). Εδώ να πώ, ότι αν δεν ήταν ο άντρας μου ο άνθρωπος που είναι, δεν ξέρω τι θα γινότανε το σπίτι... Ο μόνος που με στηρίζει και με πιστεύει 100%, γιατί με ξέρει καλύτερα από τον καθένα και ξέρει ότι ΠΟΤΕ δεν θα εκμεταλλευόμουνα καταστάσεις για να αράξω, ακόμη και τώρα θεωρεί ότι κάνω πολλά και κουράζομαι... Υπάρχουν περιπτώσεις που απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις κάποια πράγματα, δεν είναι ότι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ... Υπάρχει διαφορά και η προσπάθειά μου να απενοχοποιηθώ λιγάκι είναι τεράστια... Το άρθρο είναι καταπληκτικό και πέρα για πέρα αληθινό, απλώς ήθελα να γράψω και την άλλη πλευρά της εγκυμοσύνης, συγνώμη αν σας ξενέρωσα...
Εχει περασει καιρος απο το σχολιο σου....αλλα ειλικρινα σ ευχαριστω!!!!!Βαρεθηκα να ακουω απο φιλες μου που στην εγκυμοσυνη τους απολαμβαναν το καφεδακι κ καμια φορα το κρασακι και το τσιγαρακι τους......."πως κανεις ετσι;;;εγκυος εισαι... δεν εισαι αρρωστη!!!!!!!!Σοβαρα;;;;;;;;;θελετε να δοκιμασετε να εχετε ναυτιες,να νοιωθετε οτι πηρατε το καραβι και σας ξεχασαν μεσα στο αμπαρι για μηνες,,,να σερνεστε και να ξερνοβολατε ολη μερα,να μην μπορειτε να σταθειτε απο την απαισια γευση που μοιαζει σαπουναδας μεσα στο στο στομα σας;;Και μετα τον πεμτο εκτο μηνα,που ολα αυτα ηρεμουν....αυτη η φριχτη,απαισια πικρη γευση,να παραμενει μεχρι τη μερα που γεννας!!!!!!!!!Αν αυτα δεν σε κανουν να νοιωθεις αρρωστη τι σε κανουν δηλαδη;;Γιατι απλα οι δικες μου εγκυμοσυνες,ειχαν ολα τα αθλια συμπτωματα μαζι!!!!!!Και ολες μου οι φιλες....να με κοιτανε με μισο ματι...γιατι πως κανεις ετσι;;;εγκυος εισαι,οχι αρρωστη!!!!!!!!!!
Ναι,.αλλα μαυτα κ μαυτα,μεγαλωνω διαβαζω ταιζωπαιδια,μαγειρευω,σκουπιζω,,πλενω,καθαριζω, διακοσμω βαφω δωματια, δουλευω εκτος,τρεχω,πληρωνω,αγοραζω ,κουβαλαω,κανω μπανια,ταιζω ,κοιμιζω-κ στο.τελος.της ημερας,θυμαμαι.οτι.εχω κ μια 9 μηνων κοιλια,που χοροπηδαει.ακαθολου δε.θα με.πειραζε, να.θεωρειτο η.εγκυμοσυνη,ι αν μη τι αλλο ευαισθητη περιοδος κ.οχι αγια α λλη. μια φορα απιδειξη των σουπερ.δυναμεων μας......
Πεστα χρυσόστομη! Παμε και βγαζουμε μόνες μας τα μάτια μας, ώρες ώρες. Ναι και οι γιαγιάδες μας πηγαίναν ετοιμόγενες στο χωράφι, γένναγαν επιτόπου, γυρίζαν το σαμάρι ανάποδα και βαζαν το παιδι, τελειώναν το σκάψιμο, βγαζαν το μωρό απο το σαμάρι, σαμαρώναν τον γάιδαρο ανέβαιναν με το μωρο πανω και γυρίζαν σπιτι (true story). Δεν είμαι υπερ του να "κλωσσάμε αυγά" κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αν δεν υπαρχει πρόβλημα, αλλά ούτε και να το παρακάνουμε. Ας κραταμε τις δυνάμεις μας για μετά ;)
Συμφωνω απολυτα! Ειμαι γυμναστρια και δουλευα μεχρι τις τελευταιες μερες ηταν υπεροχα! Ημουν δυνατη και χαρουμενη και στις 2 εγκυμοσύνες μοθ