Ώρες ώρες απορώ με το πόση ζήλια υπάρχει γύρω μας… Και όχι από άτομα που δε γνωρίζουμε καλά, κάποιους συναδέλφους ή συνεργάτες. Μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, μέσα στο στενό οικογενειακό αλλά και φιλικό σου κύκλο.
Είμαι μανούλα ενός αγοριού 2,5 ετών. Πέρασα μια δύσκολη εγκυμοσύνη αφού ήμουν αναγκασμένη να είμαι στο κρεβάτι λόγω πρόωρης διαστολής. Άξιζε όμως για το αντράκι μου!
Μετά από προσπάθειες ενός χρόνου περίπου καταφέρνω να μείνω και πάλι έγκυος…! Με το που είδα το μαγικό μπλε σταυρό με έπιασαν τα κλάμματα από τη χαρά μου! Η μεγαλύτερη ευτυχία τα παιδιά, το λέω συνέχεια. Ο άντρας μου επιμένει να μην το ανακοινώσουμε για να δούμε πως θα πάει. Δεν αντιλέγω πάντα κρατάς επιφυλάξεις για να δεις την πορεία της εγκυμοσύνης…
Και όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τους θεωρείς κοντά σου, αγαπημένους και θες να μοιράζεσαι τη χαρά σου. Και ξέρετε που καταλήγω, ας μην ανοίγεις το στόμα σου τελικά….
Πώς είναι δυνατόν να ανακοινώνεις ένα χαρμόσυνο γεγονός σε πρόσωπο της οικογένειας σου και να κρατά μια άκρως αμυντική στάση; Πώς είναι δυνατόν να λες στο πιο κοντινό σου αγαπημένο πρόσωπο τα νέα και να έχει μια αντίδραση, “Α. Μπράβο.”
Και κάνεις το τεστ να το πεις σε έναν άνθρωπο ο οποίος ναι μεν είναι φίλος ή γνωστός- αν θέλετε καλύτερα- και να πετάει από τη χαρά του! Ε δε γίνεται…. Πόση ζήλια πια, κακία, δε ξέρω πως να το χαρακτηρίσω- αλήθεια!
Και τώρα που αντιμετωπίζουμε κάποιες μικροεπιπλοκές φυσικά και δεν έχω ανοίξει το στόμα μου…! Όχι τίποτε άλλο, ίσως κάποιοι χαρούν κιόλας…
Δ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ρ. Καλό Μήνα και σε εσένα! Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου και τη θετική σκέψη!!! Ο γιος μου και ο άντρας μου πραγματικά μου δίνουν δύναμη σε όλα! Και μακάρι οι ευχές σου να πιάσουν!!!! Και το στόμα πλέον κλειστό.... Καλές γιορτές για εσένα και την οικογένεια σου! Δ.
Πολίνα σε ευχαριστώ πολύ... Καλές γιορτές και όλα τα καλά σε εσένα και την οικογένεια σου!
καλο μηνα!!! Δ. τωρα πρεπει να φανεις πολυ δυνατη,επειτα απο την αποβολη,προσεξε μην 'πεσεις" στην ατιμη ψυχολογικη παγιδα!! παρε δυναμη απο το πιτσιρικι σου,και σου ΕΥΧΟΜΑΙ πριν "φυγει"το 20014,να εχεις χαρμοσυνα γεγονοντα με πολυ καλα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!! κλεισε αυτια...βαλε τη μηχανη της δυναμης εμπρος,γραψτους ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ και ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΥΣ!!! φιλια και απολαυσε τις γιορτες
Α καλα και ειδικα οταν εχεις μικροεπιπλοκες και η κακογλωσσια παει συννεφο στεναχωριεσαι περισσοτερο. Ενταξει απο το οικογενειακο μου περιβαλλον δεν ειχα προβλημα. Αλλα αυτο που με ξενερωσε ειναι το ψευτικο ενδειαφερον απο ορισμενους δικους μου ανθρωπους. Δεν πειραζει οσο ασχολουμαστε κακο μας κανει και οχι καλο
με το καλό το μωράκι σου!! ασε καλύτερα το ποσο ζηλεια υπάρχει δεν λέγεται.. καλέ εγώ ειμαι εγκυος στο δευτερο τωρα και η κορη μου ειναι 16 μηνων (ειμαι 7 μηνων) και απο πολυ λιγα ατομα οταν το ανακοινωσα μου ειπαν συγχαρητηρια και μπραβο.. ολοι οι αλλοι μια παγωμαρα και κάτι λογια τυπου μα καλα το σκεφτηκατε καλά ή τι το θελατε τωρα και δευτερο μωρο ή πολυ νωρις δεν ειναι και για 2ο μωρο ... βεβαια εγώ δεν χαμπαριαζω μιλάω οποτε περναν ξεγυρισμενες απαντησεις.. οποτε καρδια μου αν κανεις σου πει παλι α μπραβο.. πες μην ενθουσιαζεσαι τοσο καλέ θα πάθεις τίποτα.. να δεις τι ωραια θα το ποιασει το μυνημα!! αντε με το καλο!!
τωρα είδα οτι απέβαλες.. λυπάμαι πολυ.. ελπιζω αυτος ο χρονος να σου φερει ενα ακομα λουλουδι
Δε διαφωνώ με την άποψη σας πως κάποιος όταν λέει το Α. Μπραβο μπορεί να είναι όντως χαρά αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δυστυχως δεν είναι έτσι. Όταν έναν άνθρωπο τον ξέρεις 15 χρόνια μπορείς να καταλάβεις την αντίδραση του σε όλα.... Αλλά κάθε μέρα μαθαίνεις και από κατι! Δυστυχώς από τη μέρα που έγραψα το κείμενο μέχρι σήμερα η εγκυμοσύνη δυστυχώς διεκόπη γτ απέβαλα.... Και χωρίς να θέλω να το "παίξω κατίνα" η αντίδραση της πεθερας μου όταν το έμαθε ήταν : Ε, και τώρα ας κάνω την επέμβαση που πρέπει να γίνει (εδώ και 1μιση χρόνο και το ανέβαλε) μια που και εσύ δε θα συνεχίσεις... Γιατί όχι τίποτε άλλο ποιος θα κουβάλαγε το παιδί σου και ποιος θα στο πρόσεχε... Παρεπιμπόντως έχω γυναίκα στο σπίτι για το παιδί και δεν το προσέχουν οι παπούδες! Σας ευχαριστώ για τα όμορφα και αισιόδοξα μηνύματα σας αλλά και για τις όλες απόψεις σας και κριτικές σας! Βοηθούν πολύ!
οταν η μητερα μου εμεινε εγκυος στην μικρη αδερφη μου (ειμαστε 3 αδερφες), οι γονεις της μεχρι τον 9ο μηνα επεμεναν να κανει εκτρωση.... "χα, ειμαστε στον 20 αιωνα και ακομα κανουμε παιδια...." (το πιο ηλιθιο σχολιο που εχω ακουσει)
χαχαχαχαχα! Οι παππούδες σου δλδ ήθελαν στον 20ο αιωνα να τα καλλιεργούμε τα παιδιά σαν τα μαρούλια; Η να εξαφανιστούμε ως είδος; ( χαρες που θα έκαναν τα υπόλοιπα ζωα ´ετσι κι ακολουθούσαμε τις συστάσεις των παππούδων σου!)
Νομιιιιζω οτι λιιιιιγο υπερβαλεις.....Δεν ξερω τιποτα βεβαια γι'αυτο το ατομο που σου ειπε 'Α Μπραβο' αλλα οκ,δε νομιζω οτι στο ειπε και με κακια!Αδιαφορια μπορει,κακια ομως δε νομιζω.Και μην ξεχνας οτι δεν ειναι αναγκαστικο να πεταει κανεις απ'τη χαρα του με καποιο ευχαριστο νεο ενος δικου του ανθρωπου.Μπορει οντως να το εννοουσε το Α μπραβο και μεχρι εκει!Εκτος βεβαια εαν το ατομο για το οποιο μιλας εχεις προηγουμενα και ξερεις οτι δεν το εννοει οποτε παω πασο.Μην αγχωνεσαι και μην στεναχωριεσαι για κανεναν παντως,εσυ και η οικογενεια σου να ειστε καλα κι ας λεει ο καθενας οτι θελει στην τελικη!Εχεις μια εγκυμοσυνη μπροστα σου,επικεντρωσου σ'αυτην να πανε ολα καλα και χεστα ολα τα υπολοιπα!!Να εχεις μια καλη εγκυμοσυνη σου ευχομαι,να πανε ολα καλα και με το καλο να γεννησεις!!!
Πάντα θα υπάρχουν καλοί και καλοί, είναι ωραίο να παραδειγματίζεσαι από τους καλούς. (Σαφώς υπάρχει και η λάθος αντίληψη, να είμαστε εμείς καχύποπτοι σε ορισμένα θέματα.) Κατά την γνώμη μου, καλό είναι να μην ανακοινώνεις πράγματα πριν σιγουρέψεις το ''καλό αποτέλεσμα''. Πρόσεχε με τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν...απλά αποκαλύπτονται... https://www.facebook.com/Chrysothemi?ref=hl
Αχ εμενα θα μου πεις...5 λουλουδια εχω και καθε φορα(ειδικα στα τελευταια παιδακια μου)η ερωτηση ηταν αυτη..'παλι';ναι παλι ποιος εχει προβλημα;εσυ θα το μεγαλωσεις τους ελεγα...μου δινει ο θεος δωρα κι εγω θα τα απορριψω;;;;κλεινε τα αυτια σου,ο φθονος ειναι πολυς!
Ισως καποιες περιπτωσεις να ειναι ζηλια αλλα προσωπικα πχ, δεν ειμαι ανθρωπος που ενθουσιαζετε με τον τυπικο Μεσογειακο τροπο. Ειμαι μαζεμενη στις αντιδρασεις μου γενικα οποτε ειμαι αυτη που θα ελεγε "Α! Μπραβο" και θα το εννοουσε. Δε νομιζω οτι χρειαζετε καποιος να πηδαει για να δειξει χαρα ή ενθουσιασμο, ο καθενας μας εχε διαφορετικο τροπο εκφρασης.
συνηθισε το κοπελα μου!και παλι καλα που σου ειπε και μπραβο....εδω η γιαγια του παιδιου μου ειπε οταν εμαθε την τριτη μου εγκυμοσυνη "τωρα ειναι ευχαριστα αυτα τα νεα?"....................... λες και της ζητησαμε ή μας προσφερε ποτε της τιποτα...βεβαια σε μια εκρηξη ορμονων την πηρε και την σηκωσε και τωρα κανει χαρουλες αλλα τωρα ειναι αργα.....ραγισε το γυαλι...
ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΙΖΩ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΛΕΩ ΛΟΓΩ ΑΝΑΛΟΓΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΛΥΠΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ.ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ.ΑΛΛΙΩΣ...ΝΑ'ΤΑΝ Η ΖΗΛΙΑ ΨΩΡΑ ΘΑ'ΧΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ.
Ακριβώς αυτο πιστεύω και εγω....και πλέον ξέρεις υπάρχουν οι φίλοι για καφέ,για να παίξουν τα παιδια μας, για να πάμε ένα σινεμά και οι φίλοι που ανοίγουμε την καρδιά μας σε αυτούς και μονο ,να φανταστείς ότι τη δική μου τέτοια φίλη εχω να την δώ χρόνια γιατι μένουμε πολΥ μακριά μιλάμε όμως συχνά στο τηλ και ειναι εδώ οπότε την χρειαστω και εγω φυσικα το ίδιο, τους άλλους είπαμε ειναι για το σινεμά ,την βόλτα κτλ μην αναλωνεσαι και κρατα τις αποστάσεις σου δεν ειναι ανάγκη να ´στεναχωρεις¨ κανέναν με την χαρά σου......
Αυτό το λέω και εγώ.Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.Είχα φίλη η οποία να μεν στην λύπη ήταν δίπλα μου και καλά "συμπαράσταση" αλλά μάλλον χαιρόταν ότι δεν ήταν η μόνη που δεν ήταν καλά στη ζωή της, και στις χαρές εξαφανιζόταν.Στο γάμο της δεν με κάλεσε γιατί είχαμε χαθεί για κανά χρόνο αλλά το θεώρησα απαράδεκτο γιατί είχαμε περάσει πολλά μαζί και όταν κάποια στιγμή έπαθε εγκεφαλικό η μητέρα μου με θυμήθηκε και καλά ό,τι θες θα είμαι δίπλα σου και της απάντησα "Ευχαριστώ, δεν σε έχω ανάγκη, έχω δίπλα μου ανθρώπους που είναι και στις χαρές και στις λύπες μου".Οπότε και εγώ έχω καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα.