Η Lyndsey Miller βρισκόταν στη δουλειά κατά την 25 εβδομάδα κύησης στο πρώτο της παιδί, όταν άρχισε να αισθάνεται κράμπες. Τις απέδωσε αρχικά στην πρωινή της γυμναστική. Όπως αποδείχτηκε, είχε ήδη ξεκινήσει ο τοκετός της. Το μωρό της, ο Ward Miles, γεννήθηκε μόλις τέσσερις ώρες αφού ο γιατρός της την έστειλε στο νοσοκομείο εκείνη τη μέρα. Ήταν 15 εβδομάδες πρόωρος.
«Από τη μία όλα μοιάζουν συγκεχυμένα, από την άλλη θυμάμαι την ΚΑΘΕ λεπτομέρεια, την κάθε έκφραση στα πρόσωπα των νοσοκόμων, το κάθε συναίσθημα που ένιωθα», λέει ο συζυγός της, Ben, στη HuffPost, ο οποίος είναι φωτογράφος και κινηματογραφιστής. «Δύο μέρες νωρίτερα κάναμε διακοπές σε μια μικρή πόλη στο Μίσιγκαν. Ποιος ξέρει τι θα συνέβαινε αν [βρισκόμασταν ακόμη εκεί];»
Το μωρό κινδύνευε από εγκεφαλικές αιμορραγίες και οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν όλοι ήταν να προσευχηθούν για τη ζωή του.
Ο Ben έγραφε στο ημερολόγιό του:
Του κρατούσαμε το χέρι, τον κοιτούσαμε, του μιλούσαμε. Δεν φορούσε τη μάσκα οξυγόνου του ούτε είχε το σωληνάκι από το οποίο τρεφόταν. Αισθανόταν καλά χωρίς όλα αυτά. Καθώς τον κοιτούαμε, γύρισε το κεφαλάκι του προς τα εμάς και μετά άνοιξε τα μάτια του. Ξέρουμε πως δεν μπορεί να δει σ’ αυτό το στάδιο, αλλά το γεγονός ότι τα άνοιξε, τα άνοιξε τόσο διάπλατα όσο ποτέ ξανά. Μας κοιτούσε κατάματα. Συνέχιζε να ακολουθεί το βλέμμα μας. Μας κοιτούσε μέσα στα μάτια. Δεν ανοιγόκλεινε τα βλέφαρά του. Πρόλαβα να τον φωτογραφίσω. Ύστερα από λίγο, έκλεισε τα ματάκια του και γύρισε το κεφάλι του ξανά προς το ταβάνι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή εκείνη. Ένιωθα πως μας έλεγε «Είμαι καλά!!! Μην χάνετε την ελπίδα σας!
Η ιστορία του μικρούλη είχε αίσιο τέλος. Ο Ward είναι σήμερα 16 μηνών. Μόλις έμαθε να μπουσουλάει, αν και τέσσερις μήνες τώρα προσπαθεί να περπατήσει, λέει ο μπαμπάς του. Μπορεί να πει μερικές λέξεις, όπως «dog” και «Mc”, ο ένας από τους δύο σκύλους της οικογένειας, ενώ προσπαθεί να πει ακόμη το “puppy” και «Samson”, τον δεύτερο σκύλο.
Ο Ben ετοίμασε λοιπόν το παραπάνω συγκινητικό βίντεο για τα 32α γενέθλια της Lyndsey, αλλά και την επέτειο του ενός έτους από τότε που ο Ward βγήκε από το νοσοκομείο.
πηγή: huffingtonpost.com
Γλυκιές ηρωίδες μανούλες,η αγκαλιάς σας κάνει θαύματα!!! Τον σεβασμό μου! <3
ax thimithika to diko mou agoraki pou den ta katafere... tora einai enas agelos..
δεσποινακι μου και ο αδερφουλης μου δε τα καταφερε, πριν απο 39 χρονια. ηταν το πρωτο μωρο της μαμας μου και μετα εκανε εμενα και την αδερφουλα μου. δεν μας μιλαει ποτε γι αυτον αλλα ξερω οτι τον σκεφτεται ακομα με αγαπη. ολα τα αγγελουδια εκει πανω μας φροντιζουν και μας προσεχουν, τους γονεις μου, εμενα και την αδερφη μου, μετα τους αντρες μας και τωρα τη νεογεννητη κορουλα μου. λυπαμαι για την απωλεια σου, ειλικρινα. αλλα αλλο τοσο ειλικρινα πιστευω πως αυτα τα αγγελουδια ειναι απο πανω μας και στην αγκαλια του Δημιουργου.
Απίστευτο μαναρακι! Να ναι πάντα γερό και αυτό και όλα τα μωράκια και παιδάκια του κόσμου!
η θεληση μερικων μωρων να ζησουν το θαυμα της ζωης ειναι μεγαλη.η δυναμη ψυχης των γονιων να μεινουν ψυχραιμοι και δυνατοι ακομη μεγαλυτερη.το θεμα ειναι αφου φυγουμε απο την βαρβαρη θερμοκοιτιδα και μετα τι αγωνας μας περιμενει?????μας εδειξε κανεις τι γολγοθα θα ανεβουμε????
Απίστευτο!
να εχεςι ο θεος καλα ολα τα παιδακια του κοσμου και ολες τις μανουλες
Έχω διαβάσει και διαβάσει εδώ μέσα... αλλά πρώτη φορά το δάκρυ κύλησε..
Ακόμη κλαίω... Απίστευτα συγκινητικό βίντεο... Ήμουνα στο τσακ να το ζήσουμε με την κορούλα μας στην 30η εβδομάδα κύησης αλλά η Αγ.Μαρίνα έκανε το θαύμα της και μετά από πολύ καιρό στο νοσοκομείο πήγαμε μέχρι τέλους... Ο Θεός να προσέχει το μωράκι και όλα τα μωράκια του κόσμου...
Πραγματικα συγκινητικο το βιντεακι....Ποσο δυνατη ειναι τελικα η θεληση για ζωη σε τοσο μικρο πλασματακι....Ας ειναι παντα καλα κι αυτο και ολα τα παιδια στον κοσμο....
Αχ κλαίω και εγώ τα πέρασα αλλά στην 34 εβδομάδα..και περάσαμε πολλά..!!! Δόξα το θεώ όλα πήγαν καλα να ειναι όλα τα.παιδάκια καλα να.τον χαίρεστε να ειναι γέρος και δυνατός...
αυτά το προωράκια πόση θέληση για ζωή έχουν κ τόσο δα ανθρωπάκια πόση δύναμη έχουν!!να τους ζήσει κ να είναι γερό κ τυχερό στην ζωούλα του!!!
Τόση θέληση για την ζωή!!!! Πως αντέχουν μερικές και τα αφήνουν πίσω....;;;; Κομμάτια με κάνει αυτή η σκέψη. Να'χει ο Θεός όλου του κόσμου τα μωράκια καλά... Να'χουμε όλοι και όλες την δυναμη να σταθούμε πλάι τους όταν μας χρειαστούν...στα μεγάλα και τα μικρά...
Να ειναι καλα ο μικρουλης ηρωας...φανταστικο το βιντεο!Συγκινηθηκα τοσο πολυ... Ας ειναι ολα τα παιδακια του κοσμου γερα και χαρουμενα..
Ετσι ηταν και η Ραφυ μου.. ο Θεος να προστατευει ολα τα παιδακια που γεννηθηκαν νωρις, να δινει στηριξη και κουραγιο στις μανουλες και δυναμη στους γιατρους που τοσο βοηθανε να πανε σπιτακι και στην αγκαλιτσα της μαμας οσο δυνατον νωριτερα..!!
παει κομματια εγινα...να ναι παντα καλα και αυτο το μωρο κι ολα τα προωρακια του κοσμου <3
Τι κλάμα θεέ μου....απίστευτο
το γλυκουλι μου...συγκινηθηκα!να ναι γερο παντα !!!
Σε καλό σας, συγκινήθηκα...... Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ένας τόσος δα άνθρωπος....
Γλυκέ μου!!!!!!!!να είσαι γερός και δυνατός για πάντα
Κλαίω...
Ψυχούλα μου!ματια όμορφα!συγκινήθηκα πολυ...πόσο υπέροχο ειναι να βλέπεις μωρακια που τα καταφέρνουν και βγαίνουν νικητές!!παντα γερο να ειναι το πουλάκι μου!δεν του άφησε κάποιο πρόβλημα η προωροτητα ε?Thomas τα άρθρα που επιλέγεις έχουν παντα πολυ ενδιαφέρον!συγχαρητήρια!