Η ανάμνηση της μαμάς μένει ζωντανή μέσα από τις φωτογραφίες μπαμπά και κόρης
Όταν κάποιος αγαπημένος σου φεύγει από τη ζωή, συνήθως κρατάς φωτογραφίες του για να τον κρατούν ζωντανό στη μνήμη σου. Μια οικογένεια από το Ohio πήγε τη διαδικασία ένα βήμα παραπέρα και δημιουργησε μια μοναδική σειρά φωτογραφιών που τους θυμίζουν το παρελθόν τους και ταυτόχρονα το πώς η ζωή προχωρά μπροστά.
Το 2011, η 31χρονη δασκάλα Ali Nunery έφυγε από τη ζωή από μία σπάνια μορφή καρκίνου του πνεύμονα, αφήνοντας πίσω τον σύζυγό της Ben και την τότε 1 έτους κορη τους Olivia.
Αυτό το Νοέμβριο, μετά από δύο χρόνια πάνω στο τρενάκι των εναλλασόμενων συναισθημάτων, όπως το περιέγραψε ο Ben, η Olivia και αυτός είναι έτοιμοι να φύγουν απο το σπιτι που κάποτε μοιράστηκαν με την Ali. Αλλά πριν φύγουν, ο Ben ήθελε να βρει έναν τρόπο να θυμάται τις όμορφες στιγμές που μοιράστηκαν σ’ αυτό το σπίτι. Ζήτησε λοιπόν από την κουνιάδα του, τη φωτογράφο Melanie Pace, να τραβήξει φωτογραφίες του με την κόρη του στο σπίτι τους.
«Έψαχνα έναν τρόπο να αποχαιρετήσω το σπίτι και να έχω κάτι για να το θυμόμαστε η Olivia και εγώ. Όταν η Ali και εγώ παντρευτήκαμε, είχαμε μόλις κλείσει το σπίτι μια μέρα πριν, οπότε κάναμε τη φωτογράφισή μας στο άδειο σπίτι«
Αφού το σπίτι ήταν άδειο ξανά εξαιτίας της μετακόμισης, η Pace, η οποία είχε τραβήξει και τις γαμήλιες φωτογραφίες του ζευγαριου του 2009 κατάφερε να αναπαραστήσει τις φωτογραφίες, αυτή τη φορά με τον Ben και την κόρη του.
«Aμέσως ήρθαν οι αναμνήσεις της πρώτης φορά», είπε ο Ben, «Ήταν πραγματικά όμορφες αναμνήσεις που θέλω να θυμάμαι για πάντα. Αισθανόμουν λες και η Ali ήταν εκει… Και το να το κάνω αυτό με την κόρη μου, αισθάνθηκα κοντά και στις δύο»
Η Pace, η οποία συχνά αναφέρει ότι νιώθει την παρουσία της αδερφής της, είπε ότι αισθανόταν την καθοδήγηση της Ali κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης.
Οι φωτογραφίες έχουν ήδη αγαπηθεί από πολλούς που έτυχε να τις δουν στο internet.
«Ελπίζω οι άνθρωποι να τις δουν ως την απόδειξη της αγάπης που είχα με την Ali, η οποία είναι ακόμα βαθειά και συνεχίζεται… Δεν πεθαίνει ποτέ… Απλά θεραπεύεσαι σιγά σιγά… Και προχωράς!«
πηγή: today.com
Η πιο όμορφη φωτογραφία είναι η τελευταία..μ
Δεν τα μπορω αυτα, ωραιες συγκινητικες αλλα μου αφηνουν θλιψη, αμεσως μπαινω στην θεση του ανθρωπου που εχει χασει και νοιωθω ξανα ολον το χαμο και χωρις να το θελω ανοιγω τις βρυσες, ποναω..... να να ναι καλα μπαμπα και παιδι να την θυμουντε και να τους καμαρωνει απο ψηλα !!
πολυ συγκινητικο... ουπς,κι αλλη mammamia...hello there..
αχ,κι εγω εχω χασει τη μανουλα μου πολυ πολυ μικρη...τι πονος αβασταχτος για τον μπαμπα μου,ποσο κουραγιο επρεπε να κανει μονος με ενα μωρο στα χερια...Δακρυσα βλεποντας κι αυτον τον μπαμπα τωρα με το κοριτσακι του και τη δικη μου πιτσιρικα που κοιμαται γαληνια διπλα μου.Υπαρχουν και μπαμπαδες-ηρωες,οχι μονο μαμαδες...
Δεν έχω λόγια.........................................................
Απο τα πιο συγκινητικα πραγματα που εχω δει ποτε. Απο τη μια ο πονος του αντρα που εχει χασει τη συντροφο του κ απ'την αλλη η ελπιδα κ η χαρα να μεγαλωνει το παιδι τους, μεσα απο το οποιο θα την θυμαται παντα.
Δυο μικρα παιδικα χερακια γινονται μια αγκαλια μειωνουν το πονο και φερνουν ελπιδα φτανει να το θελει και αυτος που εμεινε πισω και μονος για να μεγαλωσει αυτα τα δυο χερακια.
Αχ παιδια...δεν αντεχω πλεον εχω χασει τη δυναμη μου κ δακρυζω...Θα τους καμαρωνει η μανουλα απο ψηλα...Σιγουρα...
Πραγματικά πολύ συγκινητικό. Ο Θεός να δίνει κουράγιο και δύναμη στον μπαμπά που μεγαλώνει το κοριτσάκι τους...
Πολύ συγκινητικό!....
τι συγκινητικο!κριμας για το κοριτσακι που εμεινε χωρις μαμα και για τον αντρα της που ανεβαινει εναν γολγοθα!