Δεν μοιάζεις μόνο 14 μηνών! Όχι δεν μοιάζεις… Μωρά πολλά έχω δει στη ζωή μου, άλλα μωρό να τα κάνει όλα τόσο… ώριμα δεν έχω ξαναδεί!
Ειναι απίστευτο το πώς μπορούμε πια να σου μιλήσουμε για τα πάντα (σχεδόν :P) και να καταλάβεις. Μοιάζεις με παιδί 2 ετών και όχι μόλις ενός έτους. Είναι ο τρόπος που περπατάς, που τρως, που ανταποκρίνεσαι, που συμμετέχεις, ακόμα και ο τρόπος που αγκαλιάζεις που καμιά φορά μας κάνει να ανατριχιάζουμε από δέος. Σαν να είναι ένας άνθρωπος μεγάλος φυλακισμένος σε διαστάσεις μωρού!
Τις προάλλες έφυγε ο φίλος μας ο Θωμάς για Θεσσαλονίκη. Λίγα λεπτά αργότερα χτύπησε το κουδούνι για να ξανανέβει.
«Κάτι ξέχασε», μονολόγησα και εσύ ξέρεις τι έκανες; Πήγες στο γραφείο μου, πήρες την σπαστή ομπρέλα του και στεκόσουν με τα χέρια μπροστά κρατώντας την και περιμένοντας τον να φανεί να του τη δώσεις.
«Θέλω τον φορτιστή μου!», φωνάζω και εσύ τον ανακαλύπτεις και τρέχεις να τον βάλεις στην πρίζα (και του μπαμπά του πέφτουν και τα λίγα μαλλιά που του έμειναν από τον φόβο μήπως πάθεις ηλεκτροπληξια :P)
Bρίσκεις λύση για τα πάντα! Δεν φτάνεις στο πόμολο της πόρτας; Παίρνεις το καλάθι αχρήστων (ευτυχώς άδειο), το αναποδογυρίζεις και… ανεβαίνεις.
Τραγουδάς! Τραγουδάς τις μελωδίες με λαλαλα. Λατρεύεις το Frère Jacques και το λες τόσο γλυκά!
Λατρεύεις τα φρούτα! Μπορείς να φας και δέκα μανταρίνια στην καθισιά σου.
Κλαις σπάνια εως ποτέ.
Καταλαβαίνεις το «όχι» και το «μη». Μπράβο σου που δεν πειράζεις το δεντράκι μας το χριστουγεννιάτικο!
Παίζεις άνετα με μεγαλύτερα παιδιά. Τα λατρεύεις! Στον παιδότοπο δεν μασάς μία. Μπαίνεις μέσα κανονικά και είσαι αυτός που ζητάει λιγότερο τη μαμά του.
Πόσα άλλα να πω πριν μου κολλήσουν οι φίλες εδώ την ταμπέλα της κουκουβάγιας και την άλλη της υπερβολικής μάνας;
Θα πω μόνο αυτό και κλείνω: λατρεύεις την Αθηνά και σε λατρεύει και αυτή. Εσύ την κοιτάς με λατρεία και αυτή σου κάνει όλα τα χατήρια. Παίρνει και το μέρος σου πολλές φορές όταν κάνεις ζημιά. Σας κοιτάμε με τον μπαμπά πώς σκαρώνετε μια ιδέα για παιχνίδι και καμαρώνουμε με αγάπη.
Είσαι μόλις 14 μήνες στη ζωή μας και όμως το χαμόγελό σου είναι λες και ήταν πάντα στα μάτια μου μπροστά!
Σε λατρεύω, μικρέ μου!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Αχ αυτή η ελευθερία λόγου που μας έκανε να ξεχάσουμε το σεβασμό και την ευγένεια...Να σας ζήσουν τα παιδάκια σας και καλή χρονιά!
..από τη φρίκη πατάω λάθος, δεν είναι ερωτήσεις αυτές βρε kelly, λίγη παραπάνω ηθική στα γραφόμενα σου δεν θα έβλαπτε νομίζω...
Απαπαπαπα!!! τι διάβασα μεσημεριάτικα και φρίκαρα! είμαστε με τα καλά μας kelly?