Έγκυος ξανά και φοβάμαι!
Σας διαβάζω από τότε που γέννησα την μονάκριβή μου. Ήρθε η ώρα να γράψω και εγώ τη δική μου μαμαδο-ιστορία.
Με τον άντρα μου είμαστε 10 χρόνια μαζί, τον τελευταίο 1 1/2 χρόνο παντρεμένοι και γονείς μιας κορούλας ενός έτους. Τόσο ευτυχισμένοι και γεμάτοι δεν υπήρξαμε ποτέ άλλοτε στη ζωή μας!
Διένυσα 9 μήνες τέλειους και έζησα έναν τοκετό χωρίς κανένα πρόβλημα.
Γενικά με τον άντρα μου προσπαθούμε να κρατάμε ισορροπία στη ζωή μας. Σκέψεις για δεύτερο παιδί πολύ αργότερα. Θέλαμε να χορτάσουμε την μπουμπού μας. Μόνο που ο Θεούλης είχε άλλα σχέδια για εμάς. Αυτή τη στιγμή διανύω τις πρώτες εβδομάδες μιας αναπάντεχης 2ης εγκυμοσύνης.
Αντί να πετάω από χαρά, προβληματίζομαι πάρα πολύ και αγχώνομαι. Δεν θέλω να στερήσω όλη την αγάπη και την προσοχή μου από τη μικρή, μιας και είναι ακόμα ενός έτους. Εκτός αυτού, επέστρεψα στα καθήκοντα της εργασίας μου εδώ και μόλις 3 μήνες και μάλιστα σε κλίμα ανταγωνιστικό, μιας και κατείχα σημαντική θέση για 9 χρόνια μέχρι να αποχωρήσω λογω της εγκυμοσύνης. Ακόμα δεν το έχω ανακοινώσει και φοβάμαι την αντίδρασή τους. Δυστυχώς δεν έχουμε την οικονομική άνεση να μείνω σπίτι και να μεγαλώσω τα παιδιά μου, ειδικά στις μέρες μας είναι πολύτιμη μια θέση εργασίας.
Επίσης -δυστυχώς θα το ομολογήσω- φοβάμαι και την κριτικη του περιγυρου μου. «Δεν προσέξατε» και σχόλια τέτοιου τύπου. Πώς θα κλείσω τα αυτιά μου;
Ειλικρινά σε κάποιες από εσάς μπορεί να πράγματα να είναι απλά, ίσως γιατί έχετε περάσει δυσκολότερα ή ίσως βιώσατε και εσείς μια ανάλογη περίπτωση.
Νιώθω εξαντλημένη από τις σκέψεις και θα ήθελα να διαβάσω κάτι θετικό σε όλο αυτό. Τα μικρούλια μου θα έχουν με το καλό 21 μήνες διαφορά.
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ είμαι πρόσφατη μανούλα.. Το αστεράκι μου γίνεται την Κυριακή 1 έτους και ήρθε στη ζωή μας ύστερα από 5 εξωσωματικές στις οποίες είχα δυο αποβολές... Τέλος του μήνα κλείνω τα 40 και ο άντρας μου τον Αύγουστο τα 46 και έχει ήδη ένα παιδί 12 χρόνων από τον προηγούμενο γάμο του.. Θέλω πολύ κι άλλο ένα μωρό ακριβώς γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερα να μεγαλώνουν τα παιδιά με αδερφάκια αλλά και γιατί ανέκαθεν ήθελα πολλά παιδιά μιας και προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια.. Ξέρω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μας συμβεί φυσιολογικά με το πρόβλημα που έχουμε αλλά ενδόμυχα δεν έχω πάψει να ελπίζω μιας και οικονομικά αλλά κυρίως σωματικά και ψυχολογικά δεν θέλω να ξαναμπώ στη διαδικασία της εξωσωματικής.. Σου φαίνονται όλα βουνό τώρα αλλά είμαι σίγουρη πως με το που δεις το καινούργιο μπεμπέ στον υπέρηχο όλα θα είναι παρελθόν και θα ανυπομονείς να το σφίξεις κι αυτό στην αγκαλιά σου.. Με το καλό και με έναν πόνο σου εύχομαι!
Μην ανησυχεις κοριτσακι μου,κι εμενα τα παιδια μου εχουν 23μηνες διαφορα (το 2ο κι εμενα ηρθε ξαφνικα) και δεν το μετανιωσα ουτε μια στιγμη..ζοριστηκα δε λεω, και ζοριζομαι ακομα, αλλα μεγαλωνουν μαζι και τωρα που ειναι 5 και 3 παιζουν μαζι μια χαρα!οσο για σενα γιωτα που κρινεις ετσι αβιαστα αφου δεν εισαι παντρεμενη και μαμα δεν εχεις καμια δουλεια να γραφεις εδω..πηγαινε αλλου να ριξεις τη χολη σου!!!
Τωρα τελευταια σε καθε αρθρο εχουμε κι απο εναν ξερολα να σχολιαζει απ την απεξω!(γι αυτη τη Γιωτα λεω φυσικα!) Εχει η μανουλα το αγχος της με τη δουλεια, την δευτερη αναπαντεχη εγκυμοσυνη, κι αντι για βοηθεια να διαβαζει και τα καθε πικροχολα σχολια την καθε πικραμενης που θα θελε να ειναι παντρεμενη και μανα, αλλα δεν εγινε, κι ετσι βγαζει χολη σε αυτες που ζουν την ευτυχια τους... Μη μου στενοχωριεσαι καλη μανουλα, κι εγω το εχω περασει, εμεινα ξανα εγκυος οταν ηταν 9 μηνων το πρωτο μου, ακομη θηλαζα αποκλειστικά και ουτε καν μου ειχε ερθει περιοδος. Ειναι πανευκολο να κανεις 2ο παιδι, οσο κι αν κανείς εχει παιδευτει για το πρωτο, το σωμα εχει μνημη. Κι εμενα με ρωτουσαν, και μας κανανε δηθεν πλακιτσες "δειτε και λιγο τηλεοραση" και κατι τετοιες ανοστιες, ενω η αληθεια ειναι δεν καναμε καθολου προσπαθειες για δευτερο καθως ηταν πολυ μικρο το πρωτο κι ημασταν ακομα στα ξενυχτια και στις πανες, ουτε να ακουω για δευτερο δεν ηθελα σ αυτη τη φαση. Ακομη και το τεστ εγκυμοσυνης το εκανα τυχαια,οταν θέλησα ν αποθηλασω και μου εδωσε ο γιατρος μου χαπια να μειωσω το γαλα μου(ειχα παρα πολυ). Διαβαζοντας τις οδηγιες ελεγε οτι απαγορευεται στις εγκυες γιατι προκαλει τερατογενεσεις και να κανουν τεστ οι θηλαζουσες πριν παρουν το χαπι, καθως ενδεχεται υπαρχει εγκυμοσυνη στα πρωτα σταδια και να μην το εχουν αντιληφθει λογω της γαλουχιας, οπου συχνα δεν παρουσιαζεται περιοδος". Ετσι ελεγε στο χαρτι με τις οδηγιες, και μου ειχε περισσεψει ενα τεστ εγκυμοσυνης απο τοτε που προσπαθουσαμε ν αποκτησουμε το πρωτο παιδακι. Το εκανα σαν ρουτινα. Αντιλαμβανεσαι οτι εμεινα καγκελο με το θετικο αποτελεσμα!!! Καιρο βασανιζομουν, πως θα τα καταφερω με 2 μωρα, καθως ημουν εγκυος και θηλαζα, και τις νυχτες πριν παω στο μωρο μου που εκλαιγε ετρεχα πρωτα τουαλετα για εμετο, απο τις ναυτιες.. Νομιζα οτι δεν θα εχω τη δυναμη να μεγαλωσω 2 μωρα, οτι θ αδικησω το πρωτο, τι θα κανω με τη δουλεια.. εκανα ακριβως τις ιδιες με σενα σκεψεις! Τωρα που τα αγορια μου ειναι 3 και 4.5 χρονων, ειμαι τοσο ευτυχισμενη που κρατησα αυτο το αγγελουδι, ειναι οι καλυτεροι φιλοι, δεν ζει ο ενας χωρις τον αλλον, κι εγω χωρις τα παδακια μου! ολοκληρωθηκε η οικογενεια μας, τα παιδια παιζουν παρεα ολη μερα και ειναι αχωριστοι! Μπορει ν ακουστει παραξενο, αλλα τελικα, οταν ξεπερασεις τα πρωτα 1-2 χρονια με τα μωρουδιακα, τα ξενυχτια και τις πανες, ειναι πιο ευκολο να εχεις 2 παρα ενα. Μου το επιβεβαιωνουν και ολες οι μανουλες που μιλαμε μαζι. Το ενα ειναι συνεχως προσκολλημενο πανω στη μαμα καθως δεν εχει παρεα, ενω τα 2 παιζουν κι αναπτυσσονται μαζι, ειδικα οταν ειναι σε κοντινη ηλικια με κοινα ενδιαφεροντα! Και ενα αλλο μεγαλο συν, τα εχεις προσφατα ολα με τη γεννα, τη φροντιδα του μωρου, ακομη και τα ρουχαλακια θα εχεις ακομη λογικα, την κουνια, το καροτσι... Μια κι εξω θα μεγαλωσεις τα παιδακια σου!! ΠΟλλες μαμαδες με μεγαλη διαφορα ηλικιας στα παιδακια τους ζοριζονται πολυ οταν ξεκινανε παλι απο την αρχη..Και, πιστεψε με, ειναι τοσο πολυ ευκοκοτερο το μεγαλωμα του δευτερου!!! Στο πρωτο κοντευα να πεθανω απο αγχος μολις εκανε ενα κιχ ή αρρωσταινε, το δευτερο πραγματικα μεγαλωσε στον "αυτοματο" καθως, με 2 μωρα, ελαχιστο χρονο εχεις να τρεχεις για το παραμικρο! Οχι, μην σκεφτεσαι τιποτε αρνητικο, ολα καλα θα πανε ειμαι σιγουρη! Στο λεω γιατι το περασα, κοντεψα να σκασω απ τον καημο μου και τωρα ειμαι η πιο ευτυχισμενη μανουλα! Και παιδικο σταθμο μαζι πανε, και ολες τις αρρωστιες μαζι τις περναμε, και τα ρουχαλακια τους, μολις δεν κανει στον εναν αμεσως τα φοραει ο αλλος! τελειο! Μην ανησυχεις για τιποτα, ολα γινονται για το καλυτερο! αυτο θα σκεφτεσαι!Και να δεις ποσο πιο ολοκληρωμενη οικογενεια θα στε με τα 2, και θα χεις τοση αγαπη μεσ στην καρδια σου (οση εχεις τωρα, επι δυο!!)που θα κοντευει να σπασει απο την πολλη αγαπη!!!!Σου στελνω ολη μου την θετικη ενεργεια! Με το καλο! Υ.Γ. οσο για την δουλεια, στη θεση σου δεν θα τους το λεγα ακομη, παρα μονο οταν θα ηταν εμφανης η εγκυμοσυνη, ωστε να περασει ακομη λιγος καιρος. Αλλωστε η εταιριες δεν επιβαρυνονται πολυ καθως θα πληρωνεσαι απο τον ΟΑΕΔ(αν δεν εχει αλλαξει αυτο προσφατα) Υ.Γ.2 ..και σε παρακαλω επικεντρωσου στην εγκυμοσυνη σου, να ειναι υπεροχη, και μην ακους κανεναν , ο καθενας εχει να πει το μακρυ και το κοντο του, και τον φθονο του, καλη ωρα οπως αυτη η δυστυχισμενη σχολιαζουσα! εσενα απ το ενα αυτι να μπαινουνε κι απ το αλλο να βγαινουνε, εχεις πιο σημαντικα πραγματα να κανεις απ το ν ασχολεισαι με την κακεντρεχεια των αλλων..ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! θα σε φιλανε 2 μικρακια, ενα σε καθε μαγουλο ταυτοχρονα και θα λιωνεις!!! :-) (συγνωμη για το τεραστιο σχολιο!) ελπιζω να σε βοηθησα λιγουλακι ψυχολογικα!
ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ,ΠΟΥ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ! ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ!! ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΣΟΥ , ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 21 ΜΗΝΩΝ , ΘΑ ΣΕ "ΒΟΗΘΑΕΙ'' ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ/ΗΝ ΑΔΕΛΦΟΥΛΗ/Α ΤΗΣ.ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΕ ΟΛΑ!! ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!! ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΜΕ 14ΩΡΑ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ,ΧΑΜΗΛΟΣ ΜΙΣΘΟΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ.ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ 1ο ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΟΣΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΘΑ ΕΛΕΙΠΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΩ ΚΑΠΟΙΟΝ... ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ!!!! ΠΗΡΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.....ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 10 ΜΗΝΕΣ ΕΠΕΣΤΕΡΕΨΑ, Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ: ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ Η ΑΛΛΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕΙΝΕ ΕΓΚΥΟΣ ΤΩΡΑ ΑΝ ΘΕΣ ΑΛΛΟ 1 ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΙΩΣ ΞΕΧΤΑΤΟ ΜΕΤΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΙΩΞΩ!!! ΑΓΧΟΘΗΚΑ, ΗΘΕΛΑ ΟΜΩΣ ΑΛΛΟ 1 ΠΑΙΔΑΚΙ, ΒΟΥΡ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ 2ο,Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΛΙΣ 11 ΜΗΝΩΝ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΜΕ 3 ΜΗΝΕΣ.....Η ΚΑΛΗ ΦΙΛΗ Κ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Χ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ, ΚΑΙΙ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΟΛΙΣ 2 ΜΗΝΩΝ ΜΕΝΕΙ ΕΓΚΥΟΣ....ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕ ΣΧΕΔΟΝ 5 ΜΗΝΩΝ. ΞΑΝΑ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΩΡΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙΣ......!!! ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ Η ΚΥΡΙΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ.....Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ: ΤΩΡΑ ΚΑΝΕ ΑΝ ΘΕΣ...ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Ε ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ!! 2 Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ 2ο!!!! ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ...ΗΚΥΡΙΑ ΦΙΛΗ ΠΑΛΙ ΕΓΚΥΟΣ....ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ!!!Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ: ....ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΠΙΣΩ, ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ ΜΕΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΟΝΟ 3 ΜΗΝΕΣ Κ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΝΑ ΒΟΟΗΘΑΕΙ...ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΔΙΩΞΕΙ ΕΚΕΙΝΗ. ΑΥΤΗ ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΕ Κ ΕΓΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΘΕΑΤΡΟ Κ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!!!!!!! Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΘΕΙΟΣ Κ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΣ ΠΟΛΥ ΦΙΛΗ!!! ΣΗΜΑΣΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ..................ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!!!! ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΟΣΟ 1ο ΜΟΥ, ΚΑΘΕ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Κ ΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ Κ ΔΕΝΕΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.....ΒΡΗΣΚΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ!!! ΝΟΙΩΘΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ,,, ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ!!! ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΩ ΑΓΚΑΛΙΑ Κ ΤΑ 2 ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ........ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ!
Μανούλα μη σκέφτεσαι τι θα σε ρωτήσουν, πριν ακόμα σε ρωτήσουν. Θα κουραστείς από τους λογισμούς. . Η πρώτη κόρη μου από τη δεύτερη έχουν διαφορά 15 μήνες και μετά σε 14 μήνες ήρθε κι ο γιος. Όλα καλά πήγαν κι όλα ευλογημένα. Θήλαζα εγώ, παίρναν κι αυτές τις κούκλες τους σηκώναν τις μπλούζες τους και τις θήλαζαν! Τώρα είναι ομάδα.
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ .ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΕΝΙΩΣΑ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΤΙ ¨ΠΡΟΣΕΧΑΜΕ ¨ ..ΑΝ ΠΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΚΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ .ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ .ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΡΗ ΜΟΥ ΕΓΩ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΥΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ .Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΕΣΣΕΡΑ.ΜΠΑΜΠΑΣ -ΜΑΜΑ ΚΑΙ 2 ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εχουμε κι εμεις μια μπουμπουκα 16 μηνων και μεχρι πριν 1 μηνα ημουν εγκυος τριων μηνων. Μονο που εμεις το θελαμε κ ηρθε αμεσως κ τρελαθηκαμε απο χαρα κι εγω δυο μηνες στη δουλεια κ δυσκολα... κανεις δεν σχολιασε ποτε ειρωνικα ολο αυτο το διαστημα, ισα ισα.. Στεναχωρεθηκαμε τοοοοσο που τελειωσε. Το μωρο μας στο α επιπεδου δεν ζουσε, ετσι απλα εφυγε το δευτερο θαυματακι μας. Ομως ειμαστε αισιοδοξοι κ δεν φοβηθηκαμε ουτς κ φοβομαστε τιποτα και θα ξαναπροσπαθησουμε συντομα και μακαρι να ερθει γρηγορα κ να μεινει αυτη τη φορα!!!!! Να αισαι χαρουμενξ κ να νιωθεις ευλογημενη γιατι αυτο εισαι. Μη χαλας αυτες τις ωραιες στιγμες, χαϊδεψε την κοιλιτσα και απολαυσε το, αλλιως θα νιωθεις τυψεις μετα, που δεν απολαυσες την εγκυμοσυνη σου για... εγω τουλαχιστον παρολο που τελειωσε ετσι δεν νιωθω, γιατι το το απολαυσα μεχρι εκει που κρατησε..
Μάλιστα!Και τι ακριβώς θέλεις να σου πούμε εμείς για το ''προβλημά σου'';Αφού δεν ήθελες άλλο παιδί τόσο γρήγορα ας πρόσεχες,από την στιγμή που κάνεις έρωτα ελέυθερα να είσαι έτοιμη για όλα βέβαια υπάρχουν προφυλάξεις αλλά που....Να χαίρεσαι που στην ζωή σου σου ήρθα 2 παιδιά τόσο εύκολα και μην ψάχνετε να βρείτε όλοι κάποιο πρόβλημα για να κλαίγεστε!!!Δεν είμαι ακόμα μαμά,δεν είμαι καν παντρεμένη απλά λέω την γνώμη μου.
και ίσως Γιώτα να είσαι και από αυτές τις δυσκοίλιες στον εργασιακό χώρο πάνωστις οποίες πατάει ο κάθε εργοδότης για να σου στερεί προαγωγή, να σου υπαρπάζει προαγωγή γιατί ξαφνικά δεν έχεις προσόντα επειδή γέννησες, την ίδια ώρα που ισχυρίζεται ο δεν κάνει διακρίσεις φυλετικές, σεξουαλικές, κλπ αλλά κάνει διακρίσεις βιολογικές!.... Εύχομαι να μη σου γυρίσει μπουμερανγκ αυτή η κακία για προβληματισμούς που δεν μπορείς να καταλάβεις.
Αγαπητή μαμα Γεωργία μην σκεφτεσαι το τι θα πουν οι άλλοι... Πολυ περισσότερο το "δεν προσεχές"... Στο λεω εγω που τα παιδια μου εχουν 13 μήνες διάφορα και οταν έμαθα οτι ειμαι έγκυος στο δεύτερο είχα πένθος, ηταν 3 μήνες που ειχε φύγει από την ζωη ο άνθρωπος που με μεγάλωσε και τον είχα σαν πατερα μου. Για σκέψου πως αισθανομουνα εγω;;!!! Οχι μονο το τι δεν πρόσεξα αλλα και ντροπή απέναντι στους δικούς μου... Γι'αυτο γλυκια μου, σου εύχομαι με το καλο και μην σκεφτεσαι τι θα πουν οι άλλοι!!!!
Όλα θα πάνε μια χαρά... μπορεί τώρα να φαίνεται βουνό, αλλά μόλις περάσουν τα λίγο δύσκολα χρόνια και ξεπεταχτεί και το δεύτερο θα έχεις ηρεμήσει. Τα παιδάκια θα κάνουν παρέα και θα μπορείς να συνδιάσεις και τα προγράμματα τους. Κλείσε τα αυτιά σου και μην ακούς σχόλια, έτσι και αλλιώς αυτοί που θέλουν να πουν κακία θα την πούνε ότι και να κάνεις. Και σε δύο χρόνια να έκανες άλλο παιδί πάλι θα έβρισκαν να πούνε κάτι. Και τέλος σκέψου και ένα άλλο σημαντικό θέμα, σου ήρθε αναπαντεχα και εύκολα μια δεύτερη εγκυμοσύνη, ξέρεις πόσες εκεί έξω ονειρεύονται ένα δεύτερο παιδί; Όλα θα πάνε καλά!
Όπλα καλά θα πάνε!!! Οι δικές μου έχουν 12.5 μήνες διάφορα!!! Σίγουρα θα υπάρχουν και δύσκολες στιγμές αλλά κοίτα να βάλεις τη μικρή στο παιχνίδι! Εμείς την περνάμε μαζί στους υπέρηχους και της λέγαμε να χαϊδεύει την κοιλιά μου! Βοηθάει ακόμα στην αλλαγή πάνας κι ευτυχώς δεν είχαμε πισωγυρίσματα γιατί απ' το καλοκαίρι δεν φοράει ημερήσια πάνα!!!!!! Με το καλό σου εύχομαι και ηρεμία!!!!!
Αχ νομιζω οτι ξερεις καλα πως βιωνεις το θαυμα του ερχομου ενος παιδιου, απλα και ηρεμα. Βγαλτα ολα απο το μυαλο σου καθε προβληματισμο και ζησε καθε λεπτο για σενα το παιδι σου και τον αντρα σου ... αλλα και .......για γυναικες σαν εμενα που το να κρατησουμε το παιδι μας στην αγκαλια ηταν ειναι και θα ειναι ο πιο δυσκολος δρομος που εχουμε διαβει. Η Παναγια να ειναι μαζι σας και με το καλο να ερθει το θαυματακι σας στην ζωη σας!!!!
Συγγνώμη υπάρχουν άνθρωποι που ρωτάνε αν το επιδιώξατε;;; Τι να πω, τέτοια αδιάκριτη ερώτηση δεν μου έχει τύχει ποτέ. Στην χειρότερη θα μου πούνε "αν ναι είναι μικρούλι ακόμα το πρώτο". 'Οπως λέει κι ο άντρας μου η γνώμη τέτοιων ανθρώπων δεν πρέπει αν σ'ενδιαφέρει! Καλά τι άλλο θα ρωτήσουν; Αν έσπασε το προφυλακτικό;;;; Αν είναι δυνατόν.....
Καλημερα μαμα Γεωργια, τα παιδια μου εχουν ακριβως την ιδια διαφορα ηλικιας! Οντως η αγαπη πολαπλασιαζεται....Δε θα σου πω μη φοβασαι, αυτοθα το διαχειριστεις μονη σου με τον αντρα σου, ομως θα σου πω να μη σε ενδιαφερει τι θα πουν οι γυρω σου! Θα δεις οτι αν το διαχειριστειτε με λιγο προσοχη η κορουλα σου θα λατρεψει το αδερφακι της και θα περνατε τελεια! Ειναι λιγο κουραστικο με τη μικρη διαφορα ηλικιας, καθως και το να δουλευεις ταυτοχρονα..Σε καταλαβαινω...!Ομως οταν θα μπεις σ ενα ρυθμο δεν θα αλλαζεις αυτο που σου συμβαινει με τιποτα...Στα λεω απο προσωπικη εμπειρια. Γλυκια μου απολαυσε την εγκυμοσυνη σου και προετοιμασου....θα τα καταφερεις..και ασε τους αλλους να λενε! Σαν την οικογενεια μας κανεις...! Υ.Γ Στην πρωτη εγκυμοσυνη δουλευα μεχρι τον 6 μηνα, σταματησα λογω συσπασεων. Στη 2η μεχρι τον 8 και ειχα και ενα μωρο. Μη μασας. Σου ευχομαι με το καλο να κανεις ενα γερο μωρο!!!
Να νιώθεις τυχερή και να χαμογελάς :) τα μωρά σου θα εχουν την τέλεια διαφορά ηλικίας για να ειναι οι καλυτεροι φίλοι. Η μπέμπα σου ειναι αρκετά μικρή για να μην ανησυχείς για το βάρος και της στερησεις τις αγκαλιές αλλά θα ειναι ενα παιδάκι που θα αυτοεξυπηρετείται σε κάποια βασικά πχ φαγητό όταν θα είσαι στους τελευταιους μηνες της εγκυμοσύνης. Αν η εγκυμοσύνη σου ειναι καλή, που το εύχομαι για ενα εξάμηνο ακόμη θα μπορεις να εισαι στη δουλειά σου και μετά, ανάλογα πάντα με τις απαιτήσεις του σπιτιού, να επιστρέψεις πιο νωρίς αλλά με μειωμένο ωράριο. Ετσι και με την παρουσία σου στη δουλειά δεν θα αφήσεις 'κενη' τη θέση σου αλλά θα μπορείς να έχεις πχ ενα τριήμερο (Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή ) για τα παιδιά σου. Ιδέες δίνω, εσύ θα δεις πως λειτουργεί καλύτερα. Για όποιον σχολιάσει , συγνώμη, αλλά χέστηκες κιόλας..Με το καλό!
Θα σου γράψω ως ομοιοπαθούσα, δηλαδή ως γυναίκα που εργάζεται σε υπέυθυνη θέση και που σχεδόν με το που επέστρεψα για τα καλά και θα μπορούσαν να στηριχτούν οι συνάδελφοί μου πάνω μου έμεινα ξανά έγκυος. Στην αρχή είχα κολλήσει τόσο πολύ που θα έπρεπε να τους το πω που πραγματικά η ιδέα με τρομοκρατούσε. Η σκέψη που με καθησύχασε το περισσότερο ήταν η εξής: οκ, αυτά τα χρόνια δεν μπόρεσα να αφοσιωθώ στη δουλειά ούτε να φανώ χρήσιμη στους συναδέλφους μου. ΟΜΩΣ η καριέρα μου δεν θα κρατήσει μόνο 10 χρόνια, θα κρατήσει μια ζωή! Αυτά τα λίγα χρόνια δεν έχου καμία σημασία!! 'Ασε που κάποια στιγμή θα το έκανες το δεύτερο παιδί κι αυτό οι συνάδελφοί σου το ΞΕΡΟΥΝ!!! Καλύτερα τώρα, όταν ξαναπιάσεις δουλειά θα είσαι πιο ήσυχη. Θα δεις που θα το πάρουν πολύ καλύτερα απ'ό,τι νομίζεις κι ό,τι θα ανακουφιστείς =) Και πολύ σκληρή η ατμόσφαιρα όπως λες δεν μπορούν να σου πουν απολύτως τίποτα. Σχεδόν όλες οι γυναίκες έχουν κάνει παιδιά και για να γίνουν τα παιδιά πρέπει η γυναίκα να γεννήσει και να κάτσει λίγο καιρό σπίτι, άλλος τρόπος δεν υπάρχει... Κουράγιο να τους το πεις για να χαρείς την εγκυμοσύνη σου.
Μαμά Γεωργία, είναι σίγουρα μια "περίεργη" στιγμή στη ζωή σας... Εφόσον θέλατε ν' αποκτήσετε και δεύτερο παιδάκι κάποια στιγμή, χαρείτε το κι ας ήρθε νωρίτερα απ' όσο υπολογίζατε. Από την εμπειρία μου, είναι ωραίο να μεγαλώνουν τ' αδερφάκια μαζί (έχουμε 20 μήνες διαφορά με τον αδερφό μου) και οι γονείς μπορεί να ζορίζονται λίγο στην αρχή, αλλά "ξεπαιδιάζουν" μία φορά κι αντιμετωπίζουν τα ίδια ζητήματα στην ίδια χρονική περίοδο. Επίσης, απ' όσο διαβάζω, όσο μικρότερο είναι το πρώτο παιδί, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να εκδηλώσει ζήλια για το αδερφάκι του. Για το θέμα της δουλειάς σου, εύχομαι να έχεις βοήθεια, για να μπορείς να είσαι όσο γίνεται διαθέσιμη. Τώρα, σχετικά με τις αντιδράσεις του περίγυρου, κλείστε τ' αυτιά σας σε σχόλια τύπου "δεν προσέχατε;" και ανακοινώστε το αποφασιστικά και με χιούμορ! Δε χρειάζονται εκφράσεις αμηχανίας και δικαιλογίες, γιατί έτσι δίνετε περισσότερα "δικαιώματα" να σας σχολιάσουν... Σε όποιον δεν αρέσει... πρόβλημά του! Με το καλό κι εύχομαι όλα τα καλά στην οικογένειά σου!!
να εισαι σιγουρη οτι θα αγαπησεις το μπεμπακι π ερχεται!Η αγαπη τησ μαμας πολλαπλασιαζεται δεν μοιραζεται! Κ εγω εχω ερθει στη θεση σου και μπορω να πω οτι μεχρι να γεννησω την μικρη μου δεν ενιωθα ενθουσιασμο δεν ενιωθα εγκυος μολις την κρατησα ειπα στον αντρα μου μυριζει και παλι ζωη!οσο για την μικρη σ ρουφα την καθε στιγμη σας καντε οσο μπορεις πραγματα μαζι μιλα της για το αδερφακι που θα ερθει θα τα πας μια χαρα!κ οσο για την ατακα "μα καλα δεν προσεχατε" ? να απαντας με το ιδιο θράσος που σε ρωτανε μανα εισαι μην κολλας!
Η αγάπη δεν μοιράζεται.. πολλαπλασιάζεται!!! Θα τα πάτε μια χαρά μην ακούς κανένα.
Αν θελεις κατι για να λες σε εκεινους που θα σπευσουν να κατακρινουν ισχυρισου απλα οτι το θελατα το δευτερο παιδακι προκειμενου να ειναι κοντα κοντα μεταξυ τους.Ολα τα αλλα θα ερθουν,ευχησου να εχεις ευκολη εγκυμοσυνη χωρις ζαλαδες κλπ για να μη στερεις στο πρωτο παιδακι τιποτα και να φερεις στο κοσμο με το καλο ενα υγιες δευτερο μωρακι και να εισαστε μια ευτυχισμενη οικογενεια!!!Με το καλο λοιπον!!!
21 μήνες διαφορά δεν είναι λίγο! Θεωρώ ότι είναι μια καλή διαφορά. Τα δικά μου παιδιά έχουν 14 μήνες διαφορά και στα 4 χρόνια που ήμουν έγκυος & γέννησα διέπρεψα επαγγελματικά όσο δεν φαντάζεσαι. Αν έχεις καλή δουλειά, άρα και καλό μισθό, πάρε βοηθεια για το σπίτι και όλα θα είναι τέλεια! Οσο για τον κόσμο που λες, δεν νομίζω να φανεί σε κάποιον μικρή η διαφορά, αλλά και να φαινόταν, τι σε νοιάζει? Λογαριασμό θα τους δώσεις? Και σε εμένα έλεγαν τα κάνατε πολύ κοντα, μπαμ μπαμ κλπ και τους ελεγα: ναι θέλαμε πολύ να τα κανουμε κοντα (και ας μην ήταν 100% αλήθεια αυτό) και τους αποστόμωνα. με το καλο και εύχομαι να αγαπήσεις πολύ σύντομα και το μωράκι στην κοιλίτσα σου :-)
ΜΑΜΑ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ... ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ! ΕΙΧΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 6 ΜΗΝΩΝ! ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ, ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ... ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΡΙΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΙΝΥΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΝΕ... ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΑ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ. ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΕ 3 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΞΑΛΟΙΩΘΩ... ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ!
Καλημερα..εγω εχω 5...και ειδικα τα 3 τελευταια εχουν ενα χρονο διαφορα...εχουν κουραση το ξερω...αλλα ειναι τοσο ευτυχια και ευλογια...μη φοβασαι και ολα θα πανε καλα θα το δεις...και τα παιδακια σου θα ειναι πολυ δεμενα μεταξυ τους και εσυ με τον αντρα σου θα ερθετε ακομα πιο κοντα!!!!!!!!!σου ευχομαι να σου πανε ολα τελεια...ο θεος κι η παναγια κοντα σου!!!!!!!!!! :)