Η φωνή της μαμάς μπορεί να βοηθήσει ένα πρόωρο να τραφεί καλύτερα

Η μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών φαντάζει μάλλον τρομακτική σε ένα προωράκι. Μηχανήματα υποστήριξης, μόνιτορ παρακολούθησης, σωλήνες που μεταφέρουν τροφή…

Οι ερευνητές αρχίζουν να εξετάζουν την πιθανότητα η ΜΕΘΝ να μπορέσει να λειτουργήσει ως ένα μέρος όπου θα μωρά θα έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν καλύτερα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως ο εγκέφαλος των μωρών που παρέμεναν σε ιδιωτικά, ήσυχα δωμάτια, ωρίμαζε πιο αργά από ό,τι σε μωρά που παρέμεναν σε μια ανοιχτή πτέρυγα του νοσοκομείου – και σε αυτό ίσως να συνέβαλε το γεγονός ότι συναναστρέφονταν με ενήλικες.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως τα μωρά μπορούν να αναγνωρίσουν τη φωνή της μητέρας τους από τις 30 κι όλας εβδομάδες στην κοιλιά και προτιμούν τη φωνή της μητέρας τους από άλλες γυναικείες ή ανδρικές φωνές στις 3 ημέρες ζωής. Σήμερα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον κατευναστικό τόνο της φωνής των μητέρων για να βοηθήσουν τα προωράκια να τραφούν καλύτερα.

Η Nathalie Maitre, επίκουρος καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει πιπίλες που έπαιζαν κλασική μουσική όταν το μωρό πιπίλιζε, η οποία και σταματούσε όταν σταματούσε και το μωρό το πιπίλισμα. Αντί όμως για κλασική μουσική, η Maitre έκανε τις πιπίλες να παίζουν έναν διαφορετικό ήχο – τη μαμά του μωρού που το νανουρίζει.

«Όλοι γνωρίζουν πως η φωνή της μητέρας είναι ένα πολύ δυνατό ερέθισμα για τα μωρά. Τα μωρά αναγνωρίζουν τη φωνή της δικής τους μητέρας, η οποία επηρεάζει τον καρδιακό τους ρυθμό και την αναπνοή τους», δήλωσε η Maitre στο KinderLab. «Έτσι λοιπόν, αντί να χρησιμοποιήσουμε μία άγνωστη φωνή ή κλασική μουσική, θελήσαμε να δώσουμε την ευκαιρία στους γονείς να νιώσουν πως κάνουν κάτι οι ίδιοι».

Η Maitre και οι συνεργάτες της παρακολούθησαν 94 μωρά τα οποία γεννήθηκαν μεταξύ 6 και 8 εβδομάδες πρόωρα (στις 34 με 36 εβδομάδες κύησης). Τα μισά από τα μωρά είχαν κανονικές πιπίλες, ενώ τα άλλα μισά είχαν τις πιπίλες που έπαιζαν τη φωνή της μαμάς τους όσο πιπίλιζαν.

Οι πιπίλες έπαιζαν γνωστά νανουρίσματα, τα οποία ήταν απλά και είχαν έναν επαναλαμβανόμενο ρυθμό. Όταν το πιπίλισμα σταματούσε, σταματούσε να παίζει και το νανούρισμα. Τα μωρά είχαν τις πιπίλες τους 15 λεπτά κάθε μέρα, για μία εβδομάδα.

Τα μωρά που πήραν τις ειδικές πιπίλες μπορούσαν να βυζάξουν πιο δυνατά και να τραφούν πιο συχνά και οι σωλήνες σίτισής τους αφαιρέθηκαν μία εβδομάδα νωρίτερα από ό,τι στα μωρά που είχαν κανονικές πιπίλες. Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics την περασμένη εβδομάδα.

Η Maitre λέει πως οι πιπίλες είναι μία εύκολη λύση που μπορεί να βοηθήσει στη ΜΕΘΝ – αλλά δεν θέλει να δώσει στον κόσμο την εντύπωση πως η τεχνολογία αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε τελειόμηνα μωρά στο σπίτι. «Η έρευνα αυτή διεξήχθη από ειδικούς στη σίτιση, για να βοηθήσουν τα πρόωρα μωρά να τραφούν καλύτερα. Δεν είναι λοιπόν κάτι που θα έπρεπε να χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε».

Η ερευνήτρια σκοπεύει να διεξάγει και άλλες μελέτες στο μέλλον για να εξετάσει πώς η φωνή της μητέρας μπορεί να επηρεάσει και σε άλλες προβληματικές περιπτώσεις.

Πηγή: popsci.com