Οι «Τι θα πει ο κόσμος;»
Με θλίβει το γεγονός ότι πιάσαμε 2014 και ακόμα τόσοι άνθρωποι καθορίζουν ολόκληρη τη ζωή τους κάτω από το άγχος του «Τι θα πει ο κόσμος;». Καμιά φορά αναρωτιέμαι… Μόνο σε εμένα άλλαξε ριζικά ο τρόπος σκέψης αφού έγινα μητέρα; Μόνο εγώ και άντε λίγοι ακόμα συνειδητοποιήσαμε ότι τα λίγα αυτά χρόνια που περνάμε πατώντας πάνω στη γη χωρίς να ξέρουμε το γιατί δεν αξίζει να τα χαραμίζουμε περνώντας άσχημα; Τι είναι η ζωή για να τη χαραμίζεις για να μην πει ο κόσμος;
Θέλεις να χωρίσεις, αλλά τι θα πει ο κόσμος…
Θέλεις να μεγαλώσεις μόνη ένα παιδί, αλλά τι θα πει ο κόσμος…
Είσαι ομοφυλόφιλος και ντρέπεσαι να κυκλοφορήσεις με τον/ην αγαπημένο/η σου, για να μην πει ο κόσμος…
Ερωτεύτηκες κάποιον που μπορεί να μην εγκρίνει ο κόσμος, οπότε για να μην πει… αντίο έρωτα μου…
Θέλεις να γίνεις τραγουδίστρια, αλλά όλοι σε είχαν για δικηγόρο. Τι θα πει ο κόσμος;
Πόσο μίζερο, μίζερο, μίζερο είναι όλο αυτό. Και αν αύριο πεθάνεις από το κακό σου (δεν πιστεύω να μην πιστεύετε ότι πραγματικά ο άνθρωπος μπορεί να πεθάνει από τη στεναχώρια του), θα έχεις σπαταλήσει μια ζωή στο όνομα του κόσμου, ο οποίος πιθανότατα και πάλι θα σε κρίνει, επειδή… πέθανες!
Ποιος σκέφτηκε ότι πέρα από τους απαραίτητους κανόνες και τους νόμους για το πώς να συνυπάρχουμε οι άνθρωποι χωρίς να τρώμε ο ένας τον άλλον στη γωνία, πρέπει να υπάρχουν και άλλοι κανόνες του «σωστού», του «φυσιολογικού», του «αποδεκτού»;
Ποιος δίνει το δικαίωμα στον «κόσμο» να αποφασίζει για τις ζωές άλλων; Ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς, πώς τολμούν να φορτώνουν τα δικά τους θέλω στα παιδιά τους; Μεγαλώνουμε παιδιά με αγάπη για να μπορούν αύριο μεθαύριο να αφήσουν το χαρούμενο αποτύπωμά τους στη γη και όχι για να ικανοποιήσουν τα δικά μας πιστεύω και απωθημένα.
Αν είχα ακούσει τι θα πει ο κόσμος, θα είχα γίνει τελικά γιατρός.
Αν είχα ακούσει τι θα πει ο κόσμος, δεν θα είχα παντρευτεί τον κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο σύζυγο μου.
Αν είχα ακούσει τι θα πει ο κόσμος, είμαι σίγουρη πως η ζωή μου καθόλου δεν θα έμοιαζε με αυτήν που είναι σήμερα. Δεν θέλω καν να την σκεφτώ. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Εγώ επέλεξα και επιλέγω να γράφω το τι θα πει ο κόσμος στα παλιά μου τα παπούτσια (έχω και πολλά, κάθε εγκυμοσύνη μου ανέβαζε ένα νούμερο στο παπούτσι).
Η ζωή σου ΣΟΥ ανήκει. Ξύπνα. Πριν να είναι αργά.
<3
Ό,τι και να κάνεις,ο κόσμος πάντα θα είναι εκεί για να πει τη γνώμη του. Κλείνεις αυτιά και προχωράς......
Εύγε Ολίβια! (αν και δεν νομίζω πως χρειάζεσαι τα "μπράβο" μας - ξέρεις να ζεις τη ζωή ΣΟΥ!) Θαυμάζω την όμορφη οικογένειά σας! Διαβάζω και άρθρα του συζύγου σου κατά καιρούς και συμπεραίνω πως πάνω απ' όλα είστε σύζυγοι ...στη σκέψη και στην καρδιά! Να ζείτε ευτυχισμένοι με τα μπουμπουκάκια σας! ...το εύχομαι από καρδιάς!
χωρισανε
Δεν ειναι πια συζυγοι...
Χθες είδα έναν απαίσιο εφιάλτη.. Ξύπνησα λέει ένα πρωί και με ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος..
Συμφωνώ απόλυτα, δίνοντας σημασία στα λόγια του κόσμου δεν ζούμε τη ζωή μας όπως θέλουμε εμείς αλλά οι άλλοι. Από την άλλη δεν μπορείς να λες ότι δεν σε νοιάζει τι θα πει o κόσμος από την στιγμή που παρουσιάζεις την ζωή σου ως την τέλεια χωρίς καβγάδες ή γκρίνιες, προβλήματα ή δυσκολίες παρά μόνο λες ότι ζεις σε ένα ροζ συννεφάκι ...
το πιο τελειο απο οσα εχεις γραψει!!!μιλησες στην καρδια μου στις σκεψεις και στα θελω μου!!
Μπράβο σου Ολίβια ! Και εγώ δεν ακούω τι θα πει ο κόσμος και ετοιμαζομαι να παντρευτώ τον άνθρωπο μου που με λατρευει
Μακάρι να γινόταν και αυτό για μένα αγαπητή μου Casual αλλά δυστυχώς για καποιους λόγους δεν γινεται. Οι γονείς μου δεν εγκρινουν αυτον που θέλω λόγω του οτι με περνα σχεδον μια δεκαετια και λόγω αποστασης. Αυτην την φράση " Τι θα πει ο κόσμος" εμένα δεν με ενδιαφέρει αλλά για κάποιους ανθρώπους όπως πχ η μάνα μου ισχυεί μεχρι τελικής απόφασης
Σε γενικες γραμμες το τι θα πει ο κοσμος ειναι μια μπουρδα οπως για παραδειγμα αν φορας δυο διαφορετικα σκουλαρικια. Σε μερικες περιπτωσεις ομως κρυβεται απο πισω ενα <>. οπως για παραδειγμα στην επιλογη του συντροφου. Αμα σου πουν τι τον παιρνεις τον αλητη τι θα πει ο κοσμος,και πεις ωχ μωρε και προχωρησεις και μετα σου βγει ο συντροφος αδιαφορος και τεμπελης?Η λυση ειναι η σκεψη και η διακριση αν η κοινη αντιληψη ειναι σωστη ή οχι.
απο πισω κρυβεται ενα φοβαμαι να μην το μετανιωσεις
Το σημαντικο ειναι να αγαπας :) γενικα, και να μην ασχολησε με τις ζωες των αλλων και να τους συγχωρεις οταν το κανουν εκεινοι.
τι θα πει ο κοσμος;ο κοσμος;ποιος αυτος που σε κοροιδευει οταν δεν σε ξερει η δεν ξερει τι περνας και οταν επιτελους καταφερνεις να ζησεις το ονειρο σου σου λεει :ε σιγα το κατορθωμα!το πιο σημαντικο ειναι να αγαπας να σε αγαπαει ο ανθρωπος σου και να εχετε το μωρο σας να σας το θυμιζει αυτο......ειμαι ευτυχισμενη τελικα!!!
Αχαχα Τι αστεία που είναι όλα αυτά και πόσο αληθινά. Στην δική μου περίπτωση για να μην πει ο κόσμος δεν έχει μάθει κανείς στην οικογένεια του άντρα μου ότι εδω και 10 χρόνια έχω Σκλήρυνση κατά πλακάς, όχι ότι στην δική μου οικογένεια το ξέρουν περισσότεροι. Τραγικό!!!!!! :-) Και άντε να εξηγήσω, ότι δεν αποφασίζω για δεύτερο παιδί επειδή φοβάμαι μην χειροτέρευση η κατάσταση της υγείας μου. Όλοι νομίζουν ότι με ενδιαφέρει η καριέρα μου περισσότερο επειδή δουλεύω πολύ και ότι στερώ ένα αδελφάκι στο παιδί μου. Ευτυχώς ζούμε στο εξωτερικό και δεν μας βλέπουν κάθε μέρα. Υπομονή :-)
ειχαμε ενα τροχαιο ατυχημα στης 30 αυγουστου, τοτε ειχαν περασει μονο 13 μερες που εφερα στον κοσμο το αγγελουδι μου.. δοξα το θεο δεν παθαμε τιποτα και ειδικα το παιδι.. να μην πολυλογω η μανα του αντρα μου μενει στο εξωτερικο λογικο να τρελαθει η γυναικα... η γιαγια του αντρα μου απο εκεινη την ημερα ερχοταν καθε πρωι στο σπιτι για να μην λεει ο κοσμος αλλα οταν γυρισα απο το νοσοκομειο δεν πατησε το ποδι της τοτε ο κοσμος δεν ελεγε.. λοιπον για να μην τα πολυλογω την ποιανω στο τηλεφωνο να λεει στην πεθερα μου γιατι δεν μπορουσε να παρει αδεια απο την δουλεια της για να ερθει.. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕς ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ?? ΓΕΛΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟς ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΑΚΟΜΑ!!! το χαψε η καημενη και εκλεγε με μαυρο δακρυ.. και αλλα πολλα θα με παρει πρωι αν τα γραψω ολα.
αυτο με το τι θα πει ο κοσμος μας εχει φαει ολους το εχω σηχαθει!!!
οταν ημουν εφηβη, φορουσα 2 διαφορετικα σκουλαρικια σε καθε αυτι, δλδ δεν ηταν ζευγαρι! και μου ελεγε η γιαγια μου..."τι θα πει ο κοσμος;" εγω φυσικα γελουσα απο μεσα μου και σκεφτομουν, την καημενη τη γιαγιακα μου με τι καθεται και αγχωνεται!!! για τα διαφορετικα σκουλαρικια!!! αυτο το χαζο παραδειγμα με εκανε να μην σκεφτω ποτε, τι θα πει ο κοσμος...γιατι αυτο ακριβως...ο κοσμος κατι θα βρει να πει....αν καθομαι να ασχολουμαι και με το πιο χαζο πραγμα, δεν θα ζησω απλα τη ζωη μου! δυστυχως βεβαια για τη γιαγια μου, απο το αγχος της για ολα αυτα, ακομα και τα πιο ασημαντα, οπως βλεπετε, με εκανε να την χασω σχετικα νεα απο μια αρρωστια που νομιζω οτι προκαλει το αγχος, τον καρκινο.
Το έκανα κι εγώ αυτό!!! και χρωματιστές κάλτσες κάτω από τη σχολική στολή! καμιά φορά και διαφορετικές μεταξύ τους,ακόμη το κάνω δηλαδή,χεχεχε
Έεεεεεεεεεεεεεεετσι και δι εντ.
"Μεγαλώνουμε παιδιά με αγάπη για να μπορούν αύριο μεθαύριο να αφήσουν το χαρούμενο αποτύπωμά τους στη γη και όχι για να ικανοποιήσουν τα δικά μας πιστεύω και απωθημένα. πολύ μου άρεσε αυτό΄(όπως το διατύπωσες) το κλέβω.
Αχ Ολίβια μου πόσο δίκιο έχεις!έτσι μου έμαθαν κι εμένα από μικρή καί το αποτέλεσμα είναι να ζω τη ζωή μου όπως τη θέλω!σπούδασα αυτό που αγαπούσα,κι ας μην είχε άμεση αποκατάσταση,εγώ τη βρήκα την άκρη μου!παντρεύτηκα τον άνθρωπο που αγαπώ όταν το θελήσαμε εμεις κι όχι ο κόσμος που μας επρηζε κάθε τόσο,το αγγελουδι μας ήρθε στον κόσμο όταν εμεις νιώσαμε ότι το θέλουμε μετά από αρκετα χρόνια γάμου κι αφού είχα ακούσει τα χίλια μύρια γι'αυτο το θέμα,μένουμε σε χωριό βλεπεις...ονόματακι στην κορούλα μας αυτό που της ταίριαζε κι όχι αυτό που ήθελαν άλλοι να μας επιβάλλουν..κι όταν κάτι δεν μου αρέσει προτιμώ να τους το πω μπροστά τους κι ας με κακόχαρακτηρίσουν κι ας λένε ότι το λένε από ενδιαφέρον και για καλό!αυτό που έμαθα είναι ότι κανείς πέρα από την οικογένεια και μετρημένούς στα δάχτυλα φίλους δεν ενδιαφέρεται πράγματικα!γι'αυτο ας ζήσουμε μια ζωή όπως τη θέλουμε ΕΜΕΙΣ!ας μην τη σπαταλάμε στα πρέπει και τα δήθεν που επιβάλλουν οι δήθεν καθωσπρέπει..κι ας διδάξουμε στα παιδάκια μας να μην κρίνουν αλλά να ασχολουνται με τα δικα τους θέματα..Πόσο δύσκολο είναι αυτό σε μια κοινώνια όπου επικρατεί το φαίνεσθαι και όχι το είναι...
Ποσο πολύτιμο χρονο χάνουμε,,,,,ζήσε την ζωή σου ανήκει...κρατώ μονο αυτές τις λέξεις!τιποτα αλλο δεν εχει σημασία!
Ωραια είναι να μην ασχολείσαι με τι θα πει ο κόσμος και μπράβο μας που το κάνουμε. Αλλά, ακομα και αν δεν ενδιαφερόμαστε, ο κόσμος λέει. Και τα λόγια του δεν πληγώνουν εμάς αλλά αυτούς που μπορούν να πληγωθούν. Το παιδακι στο σχολείο που δεν ειναι Ελληνακι (Εσένα οι γονείς σου δεν είναι χριστιανοι εισαι αλβανος εισαι μπουνταλας, εισαι μαύρος, τρεχεις γρηγορα;). Το ανθρωπο που εκφράζει ανοικτά τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και δεν τον νοιαζει, ο κόσμος το λέει στους γονεις του (Ο γιος σας είναι αδελφή; τον καημένο θα παει στην κόλαση, είναι αμαρτωλός, τι κάνει τη γυναικα ή τον ανδρα;) Την οικογένεια που δεν ειναι πυρηνική (Γιατι δεν μενει μαζί σας ο μπαμπας σου, δεν ηταν καλή η μαμα σου και την άφησε; Αχ χωρισμένη είσαι; εσεις οι νεες με το παραμικρό χωρίζετε. Εισαι μπάσταρδο.) Την γυναικα που δεν κεντάει "γκομπλεν" αλλα εχει πολλούς ερωτικούς συντροφους (Η κορη σου ειναι τσούλα, εισαι π....ανα, ). Τον ασθενη που δεν υποφέρει στωικα τον πόνο (Σκεψου οτι αλλοι είναι χειροτερα). Τον φτωχο (Ασε μας με τον τεμπέλη, αμα ηθελε θα δουλευε) Τον πλουσιο (ποιος ξερει τι λαμογιο είναι που τα βρηκε μου λες;). Το ζευγαρακι που φιλεται στο παρκο (οριστε καταντια, απο μωρα ξεσκολισμενα ειναι). Το ζευγαρι με μεγαλη διαφορα ηλικιας (Κυνηγαει το χρημα η μικρη), Το Ζευγαρι με μεγαλη διαφορα ηλικιας (ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ?????? Πεθαινω, τα χαπια μου, πως θα κανετε παιδια βρε αγορι μου, γιατι δεν την αφηνεις να βρεις μια καλη κοπέλα, γκομενα σου είναι ή μανα σου?). Πειτε μου τωρα οτι καμμια από τις προχω μαμαδες εδω μεσα δεν νοιαστηκε ΠΟΤΕ για ολα τα παραπανω, οχι γιατι δεν αγγιζουν εκεινη αλλα γιατι ΘΑ ΑΓΓΙΞΟΥΝ και μαλιστα πολυ, το παιδί της, τους γονείς της, τον/την συντροφό της. Και εμενα δεν με νοιαζει τι θα πει ο κόσμος ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ, με νοιαζει παρα πολύ όμως τι θα πει στο 13χρονο παιδί μου ο "κόσμος" και πόσο αυτο θα του σημαδεψει την ηδη ευαίσθητη, λογω εφηβειας, ύπαρξή του ή στον 68χρονο πατερα μου με το τριπλό Bypass. Οσον αφορα εμενα μπορεί ο κόσμος να παει να.... οι άλλοι όμως?
Μα Αναστασία, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό. Σε παραπέμπω σε παλιότερο κείμενό μου:http://www.eimaimama.gr/2013/10/den-iparxoun-kakoi-anthropoi.html Κάθε λέξη την εννοώ. Έχω μάθει να καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Και ναι, τώρα πια με αφήνουν αδιάφορη όσο πικρόχολη και αν γίνουν. Έχουν τους λόγους τους. ΑΥΤΟ θα μάθω στα παιδιά μου.
Αναστασία 1. τα παιδιά μας είναι ελεύθερα να απορρίψουν ή όχι τα πιστεύω των γονιών τους. Κάποια στιγμή κυρίως στην εφηβεία τους θα αναμετρηθούν με το «τι λέει ο κόσμος» , «τι λέει η μαμά», « τι λέει ο καθηγητής», «τι λέει ο Θεός»... και γενικά θα αρχίσουν να αναρωτιούνται τι από όσα λέγονται είναι το σωστό, το όμορφο...τι θέλουν να κάνουν τελικά. Νομίζω λοιπόν ότι αν και μπορεί να πληγώνονται ίσως είναι μια απαραίτητη δοκιμασία, ώστε η στάση ζωής που θα διαμορφώσει να είναι ελεύθερη επιλογή του. Πρέπει να ξέρει ότι υπάρχει και αντίθετη άποψη που μπορεί να την δεχτεί ή να την απορρίψει. 2. Κόσμος που λέει είμαστε κι εμείς. Τα λόγια μας , η στάση ζωής μας, το βλέμμα μας , τα πάντα λένε κάτι στον άλλο, και βασικά λένε αν τον αποδεχόμαστε ή όχι. Έναν κανόνα που βάλαμε ως γονείς με τον άντρα μου είναι να μην κατηγορούμε ποτέ κανέναν τουλάχιστον μπροστά στα παιδιά. Θα πω στα παιδιά μου ότι είναι κακό η κλεψιά αλλά δεν θα ονομάσω κάποιον κλέφτη. Προσπαθώ να ξεχωρίζω την πράξη από αυτόν που την έκανε. Δύσκολο, αλλά το προσπαθούμε. Και αν γίνει το λάθος «Συγνώμη παιδιά , δεν μίλησα ωραία. Πού ξέρω εγώ γιατί το έκανε αυτό». Κάθε φορά που κρεμάμε μια ταμπέλα σε κάποιον ή τον κατηγορούμε ή τον κρίνουμε νομίζω ότι κάνουμε τα παιδιά μας πιο κλειστά , τους βάζουμε παρωπίδες στα μάτια και μικραίνουμε τις καρδιές τους.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μου είναι αυτό! Γενικά είμαι άνθρωπος που δεν θέλω να ενοχλώ κανέναν και να μην με ενοχλεί κανένας. Μένω σε χωριό και τα πράγματα εδώ είναι δύσκολα! Και να μην θέλεις να σε επηρεάσουν τα λόγια του κόσμου,θα σε επηρεάσουν έστω και λίγο. Εγώ τα παίρνω όλα τις μετρητής(που λέει και ο άντρας μου) και με χαλάει πολλές φορές όλο αυτό. Το ξέρω,πρέπει να αλλάξω....
Εφυγα απο το χωριο και ησυχασα! Το σπιτι μου το εχω καθαρό και την οικογένεια μου προτεραιότητα.....αν κατσω να ασχοληθω με τον κόσμο δεν θα μπορω να βγω ουτε στο μπαλκονι μου γιατι καποιος θα πει α δες την γειτονισσα κανει αυτο ή φοράει πυτζαμες με αρκουδάκια. Ο κοσμος παντα θα λέει ακομη και το πιο συνηθισμενο πραγμα σχολιάζεται....
ΣΩΣΤΗ !!!!!!!!!! αργησα να ξυπησω αλλα το εκανα ! εδω και καποια χρονια ( μερικες φορες να πω την αληθεια πήγωνομαι μεσα μου αλλα το ξεπερναω ) τους εχω ΟΛΟΥς γραμμενους αυτους που με πληγωνουν ! κ νοιωθω πολυ καλα με αυτο !
"Είδα έναν φρικτό εφιάλτη. Ξύπνησα λέει μια μέρα και με ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος"
και ομως εμενα που λιγο με νοιαζει ο κοσμος,ερχομαι για λιγο στη θεση της ξαδερφης μου που πριν 8 μηνες χωρισε ο αδερφος της-ξαδερφος μου και ειναι και αυτη στα χωρισματα με τον αντρα της αλλα δεν μπορει να το ανακοινωσει,πρωτον γιατι δεν θελει καν να σκεφθει τι θα παθουν οι γονεις της και δευτερον ω ναι για το τι θα πει ο κοσμος για την οικογενεια της..2 αδερφια 2 διαζυγια.. γι αυτο λοιπον οσο τσαμπουκαδες και αν ειμαστε ειναι δυστυχως καποια πραγματα που δεν μπορεις να αποφυγεις το τι θα πει ο κοσμος,ειδικοτερα οταν η δικη σου αποφαση επηρεαζει τις ζωες των πιο αγαπημενων σου ανθρωπων..
Ουδέποτε ασχολήθηκα με το τι θα πει ο κόσμος σε σχέση με τη δική μου ζωή και τις δικές μου αποφάσεις. Ίσως γιατί έτσι με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Από την άλλη, θέλω να διαχωρίσω το "τι θα πει ο κόσμος" από το ακούω και δέχομαι τη γνώμη του άλλου. Δηλαδή, θα λάβω υπόψη μου τις γνώμες που θα μου πουν οι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντός μου που θεωρώ αξιόλογους γιατί με βοηθάει στο να αποκτώ μια σφαιρική άποψη του εκάστοτε ζητήματος, αλλά η τελική μου απόφαση σχετικά με το οτιδήποτε δεν θα βασιστεί ούτε κατ'ελάχιστο στο κριτήριο "τι θα πει ο κόσμος" ή στο αν θα πληγωθεί αυτός που μπορεί να με συμβούλεψε για το αντίθετο (εφόσον είναι κάτι που δεν τον αφορά). Η Ατλίς βέβαια λέει κάτι πιο πάνω που ομολογουμένως το κάνω και εγώ. Αν είναι να υποδεχτώ πχ κόσμο στο σπίτι, θα θέλω να είναι στην εντέλεια. Είμαι γενικώς freak με το σπίτι, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις τερματίζω, χαχα! Δεν ξέρω ακριβώς γιατί αυτό το συγκεκριμένο δεν μπορώ να το αποβάλω, πιθανώς γιατί και εγώ αν βρεθώ σε ένα σπίτι βρώμικο θα το κριτικάρω (από μέσα μου πάντα!), οπότε μάλλον ο εαυτός μου δεν θέλω να "λέει". Σε τίποτα όμως σημαντικό για την ζωή μου και την ευτυχία μου δεν λειτουργώ με γνώμονα το να αποφύγω τον αρνητικό σχολιασμό. Ούτως ή άλλως, όπως είπε και κάποια άλλη κοπέλα, πάντα κάποιοι θα συμφωνούν και κάποιοι θα διαφωνούν με ό,τι κι αν κάνεις. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Αυτή είναι η πιο λογική άποψη.
Το άσμα το λέει τέλεια "σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε..."! Ελευθερία επιλογών, η μέγιστη αρετή και προϋπόθεση για την ευτυχία!
Ο κόσμος για μας είναι οι άλλοι , και εμείς είμαστε ο κόσμος για άλλους. Εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να ζούμε ΜΕ τον κόσμο και όχι ΓΙΑ τον κόσμο. Ό,τι και αν κάνουμε , κάποιος θα βρεθεί να το κρίνει θετικά ή αρνητικά , κάποιος θα μας θεωρεί παράδειγμα προς μίμηση και άλλος προς αποφυγή , σημασία έχει να νοιώθουμε καλά με τον εαυτό μας,να τον αγαπάμε τον εαυτό μας βρε αδερφέ και να μην θυσιαζόμαστε στο βωμό του να είμαστε αποδεκτοι. Αν μάθουμε κάποτε να αποδεχόμαστε εμείς τις επιλογές μας , θα τις αποδεκτούν και οι άλλοι .
Κορίτσια ...ΞΕ ΚΑ ΘΑ ΡΙ ΣΜΑ......! Θετική ενέργεια γύρω μας κ ΑΓΑΠΗ.....ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ...όλοι οι άλλοι,,....ΟΥΣΤ! Εχω άψογες σχέσεις με τους γονείς μου, ομως δεν γίνομαι κάτι που δεν θελω για χάρη τους....δικό τους δημιούργημα είμαι εξαλλου, εκείνοι με έμαθαν να μην διαπραγματεύομαι τα όνειρα μου...οι επιλογές μου φυσικα να μην βλάπτουν/προσβάλλουν ΚΑΝΕΝΑΝ....βασική προϋπόθεση! Κατα τα αλλα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ αν χρειαστεί θα θυσιάσω όνειρα, στόχους κτλ....γιατι στην ψυχή μου η δική τους ζωή ειναι πάνω απο τη δική μου...
Αχ.... μεγάλο κεφάλαιο ανοίγεις Ολίβια... Γενικά, δεν μεγάλωσα με το "τι θα πει ο κόσμος" και πάλι "κουβαλάω" μια φωνούλα στο κεφάλι μου... Ενώ στη θεωρία φαίνεται απλό να το αποβάλεις (άλλωστε, όλα στο μυαλό είναι), στην πράξη γιατί δεν είναι τόσο εύκολο;
Συμφωνω τοσο μα τοσο πολυ! Η ζωη ειναι δικια μας, ειναι συντομη, ειναι πολυτιμη για να την ξοδευουμε για τα γουστα κ τα θελω των αλλων! Ασχετο, σε ειδα δευτερα πρωι στη γειτονια μου..ηθελα να σου μιλησω αλλα ντραπηκα...ελπιιζω να σε ξαναδω!!!
Πραγματικά μου είναι τόσο αδιάφορη η γνώμη του κάθε άσχετου και ποτέ δεν με ενδιέφερε ούτε σταγόνα το τι θα πει ο κόσμος, που όταν συναντώ περιπτώσεις που καταπιέζουν τα θέλω τους χάριν της κοινής γνώμης μένω με το στόμα ορθάνοιχτο!! Δηλαδή τι? Έχουμε αναγάγει το PURE κουτσομπολιό σε μονάδα μέτρησης ηθικής και ορθότητας επιλογών?? Δεν πάτε καλά μου φαίνεται μερικοί!
poso ma poso tha ithela na po ...sta palia mou ta papoutsia!!!tha prospathiso,mporei kai na ta katafero...
Αν διάβαζα το συγκεκριμένο κείμενο από οποιονδήποτε άλλον, θα κατέβαζα τα χίλια μύρια!!! Αλλά επειδή σε γνωρίζω λίγο και αντιλαμβάνομαι το τι θέλει να πει ο ποιητής, το δέχομαι... Πάντως το να ακούς τους γονείς σου δεν είναι μεμπτό, φτάνει να μην σου επιβάλλεται η γνώμη τους...εγώ αν είχα ακούσει τους γονείς μου θα είχα γίνει νομικός...φευ!!
Εγώ πιστεύω ότι το "τι θα πει ο κόσμος" υπάρχει στο μυαλό ΟΛΩΝ μας σε μια γωνίτσα και σε κάποιες περιπτώσεις βγαίνει. Σε άλλους και για σημαντικά θέματα, πχ δεν θα μείνω έγκυος αφού δεν έχω παντρευτεί γιατί θα με σχολιάσω, δεν θα σπουδάσω μαγειρική διότι οι υπόλοιποι στην οικογένεια είναι από γιατροί και πάνω, δεν θα παντρευτώ αυτόν τον άντρα διότι είναι μετανάστης και τι θα πει ο κόσμος. Σε άλλους, που έχουν το σθένος να μην αφήσουν να τους επηρεάσει η γνώμη του κόσμου σε τέτποια θέματα, η φωνούλα ακούγεται για ασήμαντα. Πχ τώρα ας μην πάω στο περίπτερο με τα μπικγουτί (χαχα εγώ δεν ξέρω καν αν υπάρχουν) στα μαλλιά γιατί θα με δούνε έτσι χάλια, ας τακτοποιήσω/καθαρίσω το σπίτι πριν έρθει ο διαχειριστής για να μην μας δει μέσα στη μπίχλα, ας κρύψω το ροζ περιοδικό που διαβάζω γιατί ντρέπομαι την κυρία απέναντι κτλ. Η κάποιες φορές το κάνουμε και με τα παιδιά μας πχ ο γιός μου θέλει σήμερα από περιέργια να πάει σχολείο με φούστα, εμένα δεν με πειράζει αλλά τι θα πουν οι συμμαθητές του, η κόρη μου θέλει να βγει έξω με μία τρομερά μίνι φούστα ή θέλει να βάψει τα μαλλιά της πράσινα αλλά τι θα πουν οι γείτονες; Κτλ κτλ κτλ κτλ. Αυτά είναι ανθρώπινα! Το θέμα είναι να τα καταπολεμούμε ΟΣΟ μπορούμε και κυρίως να καταπνίγουμε αυτή τη φωνούλα όταν πρόκειται για θέμα που επηρεάζουν τη ζωή μας!!!! Πχ με το να βγάλεις τελικά τα μπιγκουτι πριν πας στο περίπτερο δεν έγινε και τίποτα αλλά το να μην παντρευτείς έναν άνθρωπο επειδή φοβάσαι ότι θα σας κρίνουν επειδή είναι μετανάστης μπορεί να σου στερήσει μια μεγάλη ευτυχία... Πάντως άνθρωπο που δεν ακούει τη φωνούλα ποτέ και για τίποτα δεν έχω γνωρίσει. Βασικά πιστεύω ότι όλοι θα τον περνούσαν για τρελό αλλά αυτός θα ήταν μια χαρά. Κρίμα!!!!
Δεν είναι ασθένεια του Έλληνα μόνο,σε όλο τον κόσμο υπάρχει αυτό. Ακόμη και στις μεγαλουπόλεις. Κρίμα που ακόμη και 2014 πολλοί συγχέουν την ευγένεια με τη γνώμη των άλλων. Η ευγένεια και ο σεβασμός στους κοινωνικούς κανόνες δεν είναι το ίδιο με το να καθορίζεται η ζωή σου από τη γνώμη του γείτονα και του παππού.
Πόσο μα ποσο πολύ δίκιο έχεις Ολίβια!!Μια ζωή..τί θα πουν οι άλλοι.. Ελεος πια.Ζήστε τη ζωή σας,ρουφήξτε την. Get a life...κόσμε!!!
Το έχω νιώσει τόσο πολύ στο πετσί μου το τί θα πει ο κόσμος μα τόσο πολύ!!! Μεγάλωσα σε μια κλειστή κοινωνία που ΟΛΟΙ σκεφτόντουσαν έτσι, μέχρι και πώς να ντυθείς για να πας στο φούρνο να πάρεις ψωμί! Χωρίς υπερβολή! Πόσο πίσω σε κρατάει αυτό! Πόσο πιο ευτυχισμένα εφηβικά χρόνια θα πέρναγα (γιατί σαν παιδί πέρασα τέλεια μια και δεν με ενδιέφερε τί θα πει ο κόσμος). Το κακό είναι ότι κι οι γονείς μου επειδή έτσι μεγάλωσαν μας μετέδιδαν χρόνια αυτό το κλισέ. ΕΥΤΥΧΩΣ για την ψυχική υγεία τη δική μου και των παιδιών μου βρήκα έναν σύντροφο που ποσώς τον ένοιαζε τί θα πει ο κόσμος και πραγματικά λυτρώθηκα! Πόσα κόμπλεξ έδιωξα μετά απ' αυτό και πόσες ανασφάλειες!!!
πολλες φωρες μπενεις χορις να θελεις στο τριπακι του τι τα πει ο κοσμος,πολλες φωρες το σκευτηκα και εγω,οταν ζεις σε μια μικρι κοινονια το σκευτεσαι,ομος τελικα μπορεις να κανεις αυτο που θελεις αυτο προσπαθω να περασω και στο παιδι μου,αρκει να το θελεις πραγματικα
Ολίβια, ακούγεται ωραίο αυτό πολλές και συμφωνώ εν μέρει μαζί σου. Όμως και οι αγενείς άνθρωποι δεν νοιάζονται για το τι θα πεί ο κόσμος. Και ένας έφηβος που αρχίζει να καπνίζει λέει ότι δεν νοιάζεται τι θα πει ο κόσμος (γονείς, καθηγητές...). Και οι παράνομοι και εγκληματίες δεν νοιάζονται τι θα πει ο κόσμος. Το κάνω ότι θέλω και δεν με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος είναι μια ωραία πρόταση που όμως μπάζει, γιατί πολλές φορές αυτά που θέλουμε βλάπτουν τον εαυτό μας ή τους άλλους. Προσωπικά προτιμώ την πρόταση" Δεν με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος , αλλά τι θα πει ο Θεός.". Και μεταξύ μας σπάνια έχω συναντήσει άνθρωπο που πραγματικά δεν τον νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Δεν μας νοιάζει τι θα πει η θεία -Κούλα, οι συγγενείς , οι άγνωστοι, αλλά μας νοιάζει τι θα πουν οι φίλοι μας , οι παρέες μας , το lifestyle...
Μαρίνα, ήμουν σίγουρη ότι θα είχα τέτοιου είδους σχόλιο και μάλιστα σκέφτηκα να διευκρινήσω στο κείμενο, μετά βέβαια θα άνοιγε και θα πλάτιαζε και θα έχανε το νόημά του. Δεν μιλάμε για παραβατικές συμπεριφορές, για αυτό άλλωστε αναφέρθηκα στους απαραίτητους κανόνες και νόμους που μας βάζουν ένα βήμα μπροστά από τα ζώα (γιατί ζώα είμαστε και εμείς, απλά έχουμε τους νόμους να μας κρατούν σε ένα "επίπεδο") Νομίζω πως το τι θέλω να πω είναι ξεκάθαρο.
και βεβαια ησουν ξεκαθαρη μου θυμισες τον εαυτο μου...οταν παντρευτηκα τον κατα πολλα χρονια μεγαλυτερο συζυγο μου!!δεκα χρονια μετα χωρις ξαδερφια και μαλλον χωρις σοι ειμαι 29 ,ευτυχισμενη με 2 υπεροχα παιδια!!!και φυσικα τρομερο συζυγο!!αν τους ακουγα;;;θα επινα καφεδακι με τα αγαπημενα ξαδερφακια;;;;
Ειρήνη, ανοίγεις άλλο μεγάλο θέμα το οποίο θα πιάσω σίγουρα κάποια στιγμή. Τα σόγια και το κατά πόσο επηρεάζουν -άδικα- τη ζωή του μέσου Έλληνα.
Γενικά είναι μεγάλη κουβέντα και άξιο μελέτης το πως γίνεται να αφήνουν κάποιοι άνθρωποι να τους επηρεάζουν οι άλλοι σε τόσο μεγάλο βαθμό!! Πως είναι δυνατόν να έχει τόσο μεγάλη αξία η γνώμη της θείας, του θείου, του ξάδελφου, του γείτονα!?!? Μπορώ να καταλάβω την επιρροή που ασκεί το χρήμα και η οικονομική εξάρτηση. ΔΕΝ πρόκειται ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ να καταλάβω τι ζόρι τραβάει η θεία Καλλιόπη (τυχαίο όνομα) που εσύ παντρεύτηκες τον Μάνο που είναι μεγαλύτερος ή που εγώ έκανα παιδί στα 40 μου ή που η κολητή μου έκανε παιδί μόνη της!! Τι είναι η θεία Καλλιόπη? Ηθικόμετρο ή αστυνομία επιλογών!?!?!!
Ολίβια, έχω καταλάβει τι θέλεις να πεις, Απλά φιλοσοφώ λιγάκι. Οι νόμοι και οι κανόνες δεν μπορούν να καλύψουν τα πάντα. Να κάνω έκτρωση το άρρωστο παιδί μου; Να κάνω έξωση στον ενοικιαστή μου που δεν μου πληρώνει, αλλά είναι άνεργος; Οι νόμοι μου το επιτρέπουν. Οι ηθικοί κανόνες (που στην πραγματικότητα είναι οι κανόνες που επιβάλλει η κυρίαρχη κοινωνική τάξη σε κάθε εποχή) το επιτρέπουν. Πολύς κόσμος θα με υποστηρίξει. Είναι όμως σωστό; Συνέχεια στην ζωή μας συναντάμε τέτοια διλήμματα. Νομίζω ότι ο άνθρωπος δεν είναι ζώο με κανόνες , αλλά ζώο που αγαπά. Ο κανόνας της αγάπης είναι που τελικά καθορίζει τι είναι καλό και τι λάθος.
Ιδανικά είναι ζώο που αγαπά. Αλλά βασικά είναι ζώο. Με λογική, όπως μας μάθαιναν από μικρά. Άσχετα αν πολλές φορές δεν υπάρχει καμία λογική. :)
Ωραία φωτογραφία! Το τι θα πει ο κόσμος το καθορίζουμε εμείς. Αν είμαστε απολογητικοί και ενοχικοί απέναντι σε αυτά που μας ρωτάνε ή σχολιάζουν, ο κόσμος θα λέει. Αν είμαστε απολύτως συνειδητοποιημένοι γιατί κάναμε ό,τι κάναμε, άσχετα αν ήταν καλό ή κακό σωστό ή λάθος, ο κόσμος δε λέει. Λένε εκεί που τους παίρνει. Πολύ δοκιμασμένο και όσες φορές το έχω δοκιμάσει δουλεύει. Δεν αξίζει να έχεις στο νου σου το τι θα πει ο κόσμος γιατί χάνεις τελικά το τι θα πεις εσύ.
Αχ πόσο δίκιο έχεις. Στον κόσμο αρέσει να κρίνει για το τι είναι σωστό κ τι όχι χωρίς να βλέπει την δίκη του καμπούρα φυσικά.για παράδειγμα αρραβωνιαστι'κα στα 23 παντρεύτηκα στα 24 με έναν υπέροχο άνθρωπο (που δεν μου άρμοζε κατά την άποψη του κόσμου μιας που είναι χωριατής όπως τον αποκαλούν).απέκτησα παιδάκι στα25 μου κ τον ακολούθησα στην επαρχία κ μένουμε στο πάτρικο τ μαζί με τα πεθερίκα μου. Κ εδώ μπαίνει ξανά ο κόσμος (κακος έπρεπε εκείνος να έρθει να μείνει εδώ κακός να μένεις με τα πεθερικα σου,δεν επρεπε να τον ειχες παντρευτει κ.α)τωρα ειμαι 27 χρονων μαμα συζιγος κ απολυτα ευτυχισμενη στο γαμο μου . Αν τους ακουγα θα ειχα δυστυχισει. Δίκη μας είναι η ζωή κ αποφασίζουμε εμείς το πως θα την ζήσουμε. Ας μην αφήσουμε κανέναν να μας την καθορίσει.συγνώμη για το μεγάλο κείμενο είχα έμπνευση χι χι χι Ολίβια να χαίρεσαι την οικογένεια σ
Αν είχα ακούσει τι θα έλεγε ο κόσμος δεν θα είχα βγάλει πανεπιστήμιο (στην εφηβεία με θεωρούσαν ένα άτομο τελειωμένο γιατί απεχθανόμουν το σχολείο, έμεινα 1 φορά στην ίδια τάξη) Οι συγγενείς μου θεωρούσαν τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ και εμένα μια κακιά μαθήτρια. Εάν είχα ακούσει τους συγγενείς μού όταν πέρασα τελικά πρώτη σε όλη την Ελλάδα στο τμήμα τεχνολογίας τροφίμων θα είχα μείνει εκεί. Άσχετα εγώ που έκανα λάθος τελικά προσπαθούσα να το διορθώσω. Εάν είχα ακούσει τον κόσμο δεν θα έδινα πάλι πανελλαδικές για να περάσω πρώτη στο παιδαγωγικό νηπιαγωγών στα Γιάννενα. Εάν έιχα ακούσει τον κόσμο, όταν μου έλεγαν ότι δεν έχει μέλλον να είμαι νηπιαγωγός θα τα παρατούσα, ενώ εγώ αυτό ήθελα να κάνω. Όταν αποφοίτησα πρώτη με άριστα από το πανεπιστήμιο, εάν άκουγα τον κόσμο που μου έλεγαν οκ και τώρα τι θα κάνεις το άριστα; τι κατάφερες; Ενώ εγώ παρόλου που δεν έβρισκα δουλειά εργαζόμουν εθελοντικά με κακοποιημένα παιδιά και όλοι μου έλεγαν δεν σου αποφέρει κέρδος αυτό. Εάν είχα ακούσει τον κόσμο (ενώ δούλεψα σε σχολείο, έτυχε σε ιδιωτικό) δεν θα έφευγα να κάνω μοντεσσοριανή εκπαίδευση γιατι όλοι μου έλεγαν δεν θα διοριστείς ποτέ. Κάνε κάποιο μεταπτυχιακό για να διοριστείς. Εάν τους άκουγα δεν θα έκανα αυτό που αγαπάω. Γενικά αν άκουγα αυτα που μου έλεγαν δεν θα ήμουν η προσωπικότητα που είμαι σήμερα και να θέλω να προσφέρω. ΌΧΙ δεν θα γίνω σαν και αυτούς. Να παλεύετε για τα όνειρα σας. Γιατί μπορείτε να τα πραγματοποιήσετε! Το επόμενο όνειρο μου είναι ένα παιδάκι! Όλίβια σε ευχαριστώ.
Με το καλό και το παιδάκι μια μέρα και να μην ακούει κι αυτό τι λέει ο κόσμος =) ΥΓ: Μοντεσ. εκπαίδευση;; Ζηλεύω! Κι ας μην έχω σχέση με το αντικείμενο, άλλες σπουδές εγώ...
Πες τα χρυσοστομη!!! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην το έχει πει αυτό, έστω, μια φορά στη ζωή του! Πρέπει να γίνει μοτο σε όλους μας : δεν ζούμε μια φορά όπως λέει η ρύση ζούμε κάθε μέρα! Θα έπρεπε να λέμε μια φορά πεθαίνουμε, γιατί ΖΟΥΜΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ! Ας τις χαρούμε λιιιιιιγο παραπάνω!
H agapimenh protasi tis miteras mou... Auth h protash me ekane auth pou eimai k pou tin trelena olh thn wra giati polu apla den me noiazei ti tha pei o kosmos. Na dei o kosmos ti exw na pw egw gia auton
Αει γεια σου!!!!
na pei... ti omorfi foto !!! :)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΧΙ 100% ΑΛΛΑ 1000% ΜΙΑ ΖΩΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ...... Χ@@@@ΚΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΑ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ...... ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΥ ΜΕ ΕΦΕΡΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΤΑ ΜΑΛΛΛΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΦΟΥΣΚΩΤΟ ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΟ ΜΠΟΥΦΑΝ (ΓΙΟΥΝΙΣΕΞ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ) ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΜΕ ΕΦΕΡΕ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΑΘΛΙΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Με τον άντρα μου δεν τα πάμε καλα εδώ κ πολύ καιρό.Θέλω να χωρίσω αλλα δεν το κάνω γιατι σκέφτομαι οτι ο μπαμπάς μου θα πεθάνει απ τη ντροπή του αφού όλα τα χρόνια πάντα σκεφτότανε τι θα πεί ο κόσμος!!!!!!!!το ξέρω είμαι τραγική αλλα αυτος ειναι ο λογος που δεν το κάνω το βήμα!!!!Νιώθω οτι μαραζώνω καθε μέρα!!ουφφφφφφφ
Αξιζει ομως να παθεις εσυ για να μην παθει ο μπαμπας σου; Η γνωμη μου σε αυτα ειναι οτι ο καθενας εχει την αποκλειστικη ευθυνη για τη ζωη του και για το πως αντιδρα σε καθε περιπτωση. Αν ο μπαμπας σου το παρει βαρεια ειναι δικο του θεμα. Δεν μπορεις να κανεις κατι γι αυτο και δεν ευθυνεσαι εσυ. Η συγκρουση με τους δικους μας ειναι δυσκολη καποιες φορες γιατι υπαρχει περιπτωση να μη σε στηριξουν απο εδω και μπρος.Οποια αποφαση παρεις βαραινει εσενα. Ειναι καμια φορα πιο ευκολο να λεμε οτι μας φταινε οι αλλοι για ο,τι παθαμε η για ο,τι δεν καναμε αλλα πιστευω πως ειναι πιο ωραιο και πιο απελευθερωτικο να κανουμε αυτο που θελουμε. Αν εισαι ετοιμη να παρεις τα οποια ρισκα καντο. Μπορει να σας παει καλα. Μπορει να χρειαστει χρονος μεχρι να ξαναβρεθειτε στην πορεια κ μεχρι τοτε να εισαι μονη σου. Επειδη το περασα δε θελω να σου πω κανε ο,τι θελεις χωρις να σου πω και ποια μπορει να ειναι η συνεχεια. Εγω επεζησα τελικα γιατι ημουν καλα οικονομικα τοτε και γιατι βρεθηκε ενας απλος φιλος που μου εδωσε τοση βοηθεια που θα τον ευγνωμονω σε ολη μου τη ζωη. Σημερα εχω μια μητερα στην οποια νιωθω οτι σε αρκετα μεγαλο βαθμο μπορω να στηριχτω. Θυσια για μενα δε θα γινει και το ξερω, αλλα νιωθω στηριξη. Μας πηρε ακριβως 4 χρονια να ξαναφτασουμε σχεδον εκει που ημασταν παλια. Μεχρι τοτε...οπως εστρωσες κοιμησου. Παντως επιβιωσα και αν με ρωτας προτιμω να λεω I did my way κι ας εκανα και λαθη. Ο κοσμος σταματησε να λεει οταν ηρθε η αποδοχη - σε ενα βαθμο - απο την οικογενεια μου, αλλα ουτως η αλλως δε με ενοιαζε τι λεει ο κοσμος και για αυτο ποτε κανεις δεν τολμησε/καταφερε να με φερει σε δυσκολη θεση.
Πόσο απόλυτα, υπέροχα, ακριβέστατα με εκφράζεις...Σε συζήτηση που είχα με την μάνα μου για το ενδεχόμενο η κόρη μου στα 25 της να κάνει σχέση με μεγαλύτερό της κατά...άλλα τόσα χρόνια, απλά απάντησα "Ας κάνει ότι νομίζει...ζωή της, αποφάσεις της, πρόβλημά της κι ευτυχία της. Ότι την κάνει χαρούμενη αρκεί να μην κάνει άλλους δυστυχισμενους...."