Ο γιος μου ο ακροβάτης!
Σκαρφαλώνει.
Ποιός σκαρφαλώνει;
Μα νομιζα ότι ήταν αυτονόητο… 🙂
Ο Αρχέλαος φυσικά.
Και κάθε φορά που σκαρφαλώνει εύχομαι, ελπίζω, προσέυχομαι οι νόμοι της Φυσικής να ‘ναι με το μέρος του.
Οχι, η Αθηνά δεν σκαρφάλωνε…
Ψιλοσκαρφάλωνε… δεν ήταν δα και από τα αγαπημένα της…
Ε, ετσι νομιζα ότι θα ήταν και ο Αρχέλαος…
Ναι, αλλά είναι αγοράκι… μου έλεγαν πριν περπατήσει αυτοί που ήξεραν.
Δεν τους πήρα στα σοβαρά.
Θα μάθει από την αδελφή του… είχα την πεποίθηση.
(Συμβουλή: Κακό πράγμα η πεποίθηση! Είναι το νόημα που καταλαβαίνει ο Θεός για ν’ αρχίσει τις πλάκες)
Ω, ναι… σκαρφαλώνει!
Στην αρχή δεν το ‘χα καταλάβει.
Η Αθηνά με προειδοποίησε:
– Μπαμπάααααα, μπαμπάαααααα ο Αχέλαος είναι πάνω!
Γυρισα νωχελικά…
Πάγωσα.
Στεκόταν με το ένα πόδι στην άκρη… πιο άκρη δεν γινόταν… του γιάλινου τραπεζιού στο σαλόνι… σαν το Καράτε Κιντ στον κορμό του δέντρου (για όσους/ες έχετε δει την ταινία)
Πάγωσα.
Με κοίταξε με θριαμβευτικό ύφος και ετοιμάστηκε να πηδήξει προς άγνωστη κατευθυνση.
– ΑΡΧΕΛΑΕ!!!!
Εμεινε pause.
Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα από το γραφείο μου να τον κρατάω αγκαλιά.
Του… εξήγησα (λέμε τώρα) ότι τα παιδιά δεν ανεβαίνουν στο τραπέζι.
Με κοίταξε με το καλύτερο του χαμόγελο.
Τον ακούμπησα προσεκτικά στη μοκέτα.
Ουφ!
Ξαναπήγα στο γραφείο μου.
Γυρισα απότομα για να βεβαιωθώ ότι ήταν ασφαλής.
Μια χαρά ήταν.
Ξαναγυρισα μετα από 10 δευτερόλεπτα.
Ολα υπό έλεγχο.
Ξαναμαναγυρισα μετα από άλλα 20 δευτερόλεπτα.
Τέλειος ο γιόκας μου.
Συνέχισα να εργάζομαι ανακουφισμένος.
Τι έξυπνο παιδί! Κατάλαβε τι του είπα.
Μια φωνή με επανέφερε στην πραγματικότητα:
–Μπαμπάααααα, μπαμπάαααααα ο Αχέλαος είναι πάνω!
Ο Αρχέλαος ΔΕΝ ήταν στην μοκέτα.
Ο Αρχέλαος ΔΕΝ ήταν πάνω στο γιάλινο τραπέζι.
Πού ήταν ο Αρχέλαος;
Ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΜΕΡΙΑ… δίπλα ακριβώς στην τζαμαρία.
Ο πατέρας αίλουρος ήταν για μια ακόμη φορά εκεί.
Μισο δευτερόλεπτο πριν αρχίσει η καρέκλα να ακολουθεί αυτο που πρόσταζε η Φυσική.
Ετσι συνεχίζει εδω και 2-3 μήνες.
Τι κάνω;
Συνήθισα.
Απλώς τωρα του (συγγνώμη γιόκα μου) του φωνάζω:
ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!
Και (τις περισσότερες φορές) κάνει την reverse κίνηση απ’ αυτην που συνήθως τον οδηγεί εκεί που φρικάρω.
Αγοράκι!
Εμ βέβαια…
Α, ξεχασα να σας πω… αντί να τον μάθει η Αθηνά να ΜΗΝ σκαρφαλώνει, έμαθε εκείνος την αδελφή του να σκαρφαλώνει.
Αγοράκι λέμε…
Τι δεν καταλαβαίνετε;
– ΑΡΧΕΛΑΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!
[divider]
Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Είναι δημοσιογράφος.
Και το δικό μου μπουμπούκι είναι για το τσίρκο κανονικά! Μια φορά τον βρήκα να χοροπηδάει πάνω στα πλήκτρα του υπολογιστή, μια άλλη άνοιξε το μεσαίο συρτάρι απ τα 5 της συρταριέρας και ξάπλωσε πάνω, και τι άλλο να πρωτοθυμηθώ! Όπου βρούμε σκάλες, δέντρα, κάγκελα τα σκαρφαλώνουμε! Από μωρό τον φώναζα "αρσενική Κομανέτσι" και μέχρι τώρα που είναι τρία και κάτι συνεχίζουμε ακάθεκτοι! Δεν φοβάται τίποτα και δεν τον σταματάει τίποτα! Πρέπει μονίμως να έχεις την προσοχή στραμένη πάνω του αλλιώς την έβαψες! Καλό κουράγιο να έχουμε να τα κηνυγάμε και ...ο Θεός βοηθός!
χαχαχαχχαχααχαχαχα πταίσματα κυρίες και κύριοι.... Τον μικρό μου τον είχα κατεβάσει με σκάλα, πάνω απο τα ντουλάπια τις κουζίνας !!!! είχε σκαρφαλώσει απο το μονοκόμματο ντουλάπι "μπακάλη" και είχε ξαπλώσει πάνω και με φώναξε όλο καμάρι..... (τσίσα μου έκανα ο άνθρωπος, πότε πρόλαβε; Μιά άλλη φορά τον πέτυχα πανω ψηλα στο σύνθετο για να πάρει ¨"βιο¨" (βιβλίο)... Με καρέκλα το ξεσκάλωσα.... Άλλη φορά στο δωμάτιο τους, εριξε γραφείο και βιβλιοθήκη πάνω στον μεγάλο μου γιο γιατι σκαρφάλωσε πανω στο γραφειο και οταν επεφτε πιαστηκε απο την βιβλιοθηκη! (βιδωμένη στον τοίχο ήταν... τι άλλο να έκανα;) Μια άλλη φορά γκρέμισε την συρταριερα και επεσε μαζι της, αυτος ευτυχως πανω σε κρεβατι. Και πόσα άλλα να θυμηθώ!!!!!!!! Όλα αυτά και πόσα άλλα μέχρι τα 3. Είχαμε φυσικά και συνέχεια. Στο νηπιαγωγείο δεν τον εβγαζαν εξω διάλειμα γιατί σε χρόνο 0 σκαρφάλωνε στο μοναδικό δέντρο της αυλής. Αγανάκτησαν οι καημένες!!! Δεν ησύχασε ούτε τώρα που είναι 16 χρονών.... υπερκινητικός νέος που απο τα 8 ασχολείται με το ποδόσφαιρο για εκτόνωση. Ευχαριστώ τον Θεό μου είναι καλά μόνο με 4-5 φορές που τρέξαμε για ράμματα και στραμπουλίγματα ... Άγιο έχουν τα παιδάκια!!!!!!
Πάντα τα δεύτερα βγαίνουν πιο εξελιγμένα γιατί παρατηρούν τα μεγαλύτερα παιδιά. Φαντάσου τί τραβάμε εμείς που έχουμε δύο αγόρια! Στον πρώτο βάζαμε ένα σκαμπώ και κλείναμε το δρόμο εκεί που δεν θέλαμε να πάει. Στον δεύτερο κάνουμε οχυρό κανονικό γιατί ξέρει και να σκύψει να περάσει από κάτω που ο μεγάλος δεν το έκανε αλλά και να σκαρφαλώσει και να πηδήσει από πάνω! Βοήθειά μας!!!
ΌΧΙ ΡΕ ΙΩΑΝΝΑ!!!! ΟΧΙ ΡΕ ΙΩΑΝΝΑ!!!! Μου το χαλάς...άμα μου βγει το δεύτερο πιο ¨εξελιγμένο¨ μοντέλο από την πρώτη...Όχι ρε συ...
Χαχαχαχαχα!!! Βγαίνουν όμως και πιο ζουζουνιάρικα!!
aaaaaaa entaksei.... hremisa... kai nomiza oti mono egw exw ena gio kati anamesa ston tarzan kai thn tsita.... Ypomonh Mano, ypomonh koritsia,... mono afto mas voh8aei... Kai to ena mati panta panw tous.... ( egw arxisa na aloithwrizw siga siga) To kalo einai oti vlepeis oti ta skasmena mathainoun grigora pws akrivws prepei na to kanoun gia na mhn pesoun... Kai afto tous dinei vevaia wthisi na anevainoun pio psila.... Favlos kyklos.. Pantws eimaste 26 mhnwn twra kai gypso den valame akomh... egw pantws ton dromo gia to nosokomeio ton exw mathei gia na eimai proetoimasmenh....... Aaaa emeis eimaste de sthn fasi, pou opou den ftanei na anevei kai den exei kati gyrw gia na ton voh8hsei, paei sto dwmatio tou, kai fernei to aftokinhtaki tou, anevainei sto timoni kai apo ekei opou thelei.... Na ta xairomaste vre!!!!!!
Εμενα στην κορη μου που ειναι ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ απο μονη της κυριως-ετυχε ή ισως βοηθησα και γω- μια φορα ανεβηκε στο τραπεζι (εγκεφαλικο εγω) και αλλες 2-3 προσπαθησε αλλα την προλαβα και τη ρωτησα αν εχει δει ποτε εμενα ή το μπαμπα της να ανεβαινει ή να καθεται στο τραπεζι και της εξηγησα το ρολο του τραπεζιου. Απο τοτε ποτε ξανα και γενικα με αυτον τον τροπο της εξηγω οταν κανει κατι που δεν μου αρεσει και πιανει παντα. Για τα αγορια εχω την ιδια αποψη με τους περισσοτερους, πιστευω οτι ειναι στο DNA τους -σιγουρα υπαρχουν και εξαιρεσεις- να ειναι ζωηρα, με πιο επικινδυνα και ζημιαρικα ενδιαφεροντα (μπαλα, σφεντονα, οπλα κτλ.), πιο ενεργα τελοσπαντων. Πιστευω οτι αγορι σημαινει : Ενας θορυβος... γεματος χωματα !!!! Γι' αυτο το "ξεβολεμα" απο την ησυχια εκλαψα οταν εμαθα οτι το δευτερο μωρο μου ειναι αγορι, αντι να με νοιαζει μονο αν ειναι γερο! Τωρα εχω προς το παρων ενα ΤΕΛΕΙΟ μωρο που τον λατρευω και δεν τον αλλαζω με τιποτα! Αν ειναι στο ζωηρο θα δειξει!!!! Το σπιτι μου δεν με νοιαζει απλα φοβαμαι μην χτυπησει!
εγω ολα τα καταλαβαινω καθως εχω εναν γιο ηδη 4,5 ετων και πλεον σκαρφαλωνει στα καγκελα του κηπου και οπου αλλου βαζει ο νους σου Μανο.Αχ τα αγορια ειναι πολυυυυ ζωηρα και φοβαμαι οτι τα ιδια θα βλεπει απο τον γιο μου και θα κανει και η μικρη που ειναι τωρα ενος.Καλα κουραγια και η τυχη και ο θεος με το μερος τους!
A, ωραία τώρα που μένουμε κοντά, μπορούν Μαρίνα - Αρχέλαος να προπονούνται παρέα για το τσίρκο! κουραζζζζζ :)
Χαχα...ακριβώς το ίδιο....δεν το πιστεύω με πόση υςηχια και ταχυτητα μπορει να βρεθεί πάνω στον πάγκο της κουζίνας......και αυτο το βλέμμα του το θριαμβευτικό ειναι μοναδικό......αυτο δε που εχει μάθει και την αδερφή του που μέχρι τα τέσσερα δεν ήξερε τι θα πει όρθια στον καναπέ.....ειναι μάλλον το δώρο έκπληξη,,,,,που έρχεται με τους μικρούς αδερφούς ...έτσι για να έχει ποικιλία η ζωή μας....απορώ παντως που τα καταφέρνεις και κάθεσαι και στο γραφείο να εργαστεις.....εγω το κάθομαι το εχω ξεχάσει.......πάλι καλα να λες!
Κουραγιο!!!!! Πραγματικα δεν εχει να κανει με το φυλο αλλα με το χαρακτηρα του παιδιου! Η κορη μου ειναι 2,5 και κατι Σκαρφαλωνει απο τοτε που ξεκινησε να περπατα (δηλ. Απο 1 ετους)!! Το καλυτερο της και δειγμα πρωτου εμφραγματος για εμας, ηταν οταν βρεθηκε να κρεμιεται απο το μαρμαρο του τζακιου και να κανει κουνια!!! Τα ματια μας 24!!
Τι κορίτσι, τι αγόρι- είναι να μην το έχει στη φύση του. Έχω δύο κόρες ακροβάτισσες.... Η μεγάλη (που άρχισε να σκαρφαλώνει πριν περπατήσει) κρεμάστηκε πριν ένα μήνα (7ετών) από κενό 15 μέτρων στο τέννις Φιλοθέης που είχαμε πάει για παιδική παράσταση. Κόντεψαν να πάθουν έμφραγμα οι αποκάτω (και εγώ). Η μικρή έβαλε τον πρώτο της γύψο 18 μηνών και όσο καιρό τον φορούσε στο χέρι έμαθε να κάνει και τούμπες! Σήμερα στα 4 είναι περισσότερες ώρες της ημέρας 1-2 μέτρα πάνω από το εκάστοτε δάπεδο! Καλό κυνήγι!
Ομοιοπαθουσα.... Ακριβώς όμως. Και η αδερφή -υπόδειγμα παιδιού- έως τώρα, μετατράπηκε στην τσίτα, του ταρζάν ντε. Κι όλα αυτα από τον μικρό μας ακροβατη....
Μα ποσο σαν να ειναι σκεψεις μου!!!!!!! Ο δικος μου ακροβατης ειναι 20 μηνων κ εχει σκαρφαλωσει παντου...χαιρομαι που δεν εχω πολυελαιο γιατι κ απο εκει θα κρεμοταν...Τι να πω...κουραγιο μεχρι να μεγαλωσουν και καραμελες για τον λαιμο...θα μας χρειαστουν!!!!
Καλο!!!! Τα ιδια κανει και η μικρη μου κορη ομως...οποτε αυτο για τα αγορια δεν ειναι στανταρ :-) Παντως τα αδελφακια ειναι εξαιρετικα βοηθητικα καποιες φορες!
Ααααααααχ....κοριτσάκι-αγοράκι δεν ξέρω...Εμάς η δικιά μας, πρώτο παιδάκι, 2 μέρες μικρότερη από τον δικό σας τα ίδια κάνει. Σήμερα ανέβηκε από τον καναπέ σε ένα τραπεζάκι που δεν μπορεί μόνη της να ανέβει...Ανεβαίνει εδώ και καιρό, εδώ που τα λέμε, μόνο που τώρα τελευταία, αφού ανέβει, σταματάει, μας κοιτάει με πονηριά κι αφού βεβαιωθεί ότι την κοιτάμε αρχίζει τον χορό...Με το που κάνω να σηκωθώ ή να πάω προς το μέρος της αρχίζει την κατάβαση...σαν εσάς...Δεν την λέμε άδικα σκαρφαλωτήρι...