Χάδια, φιλιά και μεγάλη αγκαλιά

Ζω εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Λόγω ανωτέρας βίας, ο άντρας μου απουσιάζει απο το σπίτι 4 μήνες το χρόνο καθώς εργάζεται σε άλλη πόλη. Έχω στήσει απο το Α ως το Ω δική μου δουλειά και έχω  κι εγώ πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις τους τελευταίους μήνες.

Η κόρη μας είναι 21 μηνών σήμερα.

16 Μήνες είχα την τύχη να την χαρώ ολημερίς και οληνυχτίς. Μετά ξεκινήσαμε παιδικό 4 ημέρες την εβδομάδα.

Αυτά τα δυο χρόνια της ζωής μου έχω γίνει ένας άλλος άνθρωπος. Προσπαθώ να εξελίσσομαι σε έναν καλύτερο και πιο δίκαιο άνθρωπο για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Από τη στιγμή που την αντίκρισα την αγάπησα όσο δεν έχω ποτέ αγαπήσει στη ζωή μου. Είμαστε πάρα πολύ δεμένες αλλά δεν καλλιεργώ στο παιδί μια σχέση εξάρτησης, απεναντίας όσο περνάει ο καιρός μου δείχνει πότε είναι έτοιμη να ανοίγει όλο και παραπάνω τα φτερά της.

Με την κόρη μου  λοιπόν περνάμε αρκετό και ουσιαστικό χρόνο μαζί και έχουμε ένα ιδιαίτερο προνόμιο στη σχέση μας μεταξύ άλλων: μιλάμε ελληνικά μεταξύ μας σε μια ξένη χώρα. Στην αρχή νόμιζε αυτή τη γλώσσα ήταν μοναδική, μόνο δική μας και της φαινόταν περιέργο όταν άκουγε κι άλλους να μιλάνε όπως η μαμά. Ο μπαμπάς της, που δεν είναι ελληνόφωνος, είπε συγκεκριμένα πέρυσι: Όταν ακούει ελληνικά όλα χαμογελάει αλλά όταν καποιος της μιλάει στην αλλη γλώσσα το παιδί μουτρώνει…

Για να μην τα πολυλογώ, γενικά άκουσα απο πολλά άτομα ανεξαρτήτου προελεύσεως ότι παραχαιδέυω το παιδί μου, ότι το κάνω Παιδί Βασιλιά και γιατί δεν την βάζω στον παιδικό απο βρέφος όπως τα άλλα παιδάκια και γιατί την αφήνω να κοιμάται μαζί μας και γιατί όλο θέλει τη μαμά της κτλ ….

Σημασία έχει ότι η μικρή είναι 21 μηνών και μιλάει απταίστως δυο γλώσσες με πλούσιο λεξιλόγιο που κάνει τη διαφορά απο τα άλλα παιδάκια της ηλικίας της. Είναι σίγουρη για τον εαυτό της, σέβεται τους γύρω της, λέει καλημέρα και γειά σας μόλις πάμε ή φύγουμε από κάπου, μοιράζεται τα πράγματά της με άλλα παιδάκι, λατρεύει να παίζει με τα άλλα συνομήλικα, δείχνει μεγάλη τρυφερότητα στα μικρότερα, άμα κάτι την ενοχλήσει το εκφράζει ελεύθερα αλλά φυσικά  δοκιμάζει τα όρια να δει μέχρι που την παίρνει, έχει τις απαιτήσεις της και την πιάνει κρίση για να ενδόσουμε σε ότι ζητήσει, φυσικά και όταν της μπεί κάτι στο κεφάλι δεν λέει να κάνει πίσω… Δεν είναι παιδί μοντέλο, είναι απλά ένα παιδί!

Όλοι μας σαν γονείς οφείλουμε να βρούμε τον καταλληλότερο ήρεμο τρόπο που αρμόζει στο παιδί για να του εξηγήσουμε πώς να εκφράζει το θυμό του, να ξεπερνά τους φόβους του και να του καλλιεργούμε την συναισθηματική  ασφάλεια. Όταν ένα παιδί έχει όρια νοιώθει ασφαλεια στο οικογενειακό περιβάλλον αλλά σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο περνάμε το μήνυμα. Όρια δεν σημαίνει φόβος, συναισθηματική αποστασιοποίηση, φωνές, προσβολές, τιμωρίες, ξύλο και άλλα τέτοια συναφή.

Παρεμπιπτόντως την γέννηση της κόρης μου ακολούθησε η γέννηση της ξαδελφούλας της ένα μήνα αργότερα. Η δεύτερη μικρούλα της οικογένειας μεγαλώνει με εντελώς διαφορετική νοοτροπία απο τη δική μας.  Με τη μαμά της ποτέ δεν είχαμε καμία αντιπαράθεση αλλά οι γύρω όλο έκαναν συγκρίσεις στα μωρά…. Φυσικά εγώ  άλλης εθνικότητας, κανεις δεν καταλάβαινε γρι όταν μιλούσα στο παιδί, θήλαζα όπου κι αν λάχει, άφηνα το μωρό να κοιμάται μαζί μας, δεν έκανα τίποτε άλλο παρά να ασχολούμαι με τις ανάγκες του παιδιού μου και γενικά τα είδαν όλα… Είχα έρθει από τον Άρη!  Πράγματα που εγώ θεωρούσα δεδομένα, για κάποιους άλλους κακομάθαινα ένα τετράμηνο βρέφος… Σήμερα γελάω, τότε έκλαψα.

Παρόλο την κριτική που μου ασκήθηκε απο το άμεσο περιβάλλον  μου, του στυλ Κόψε τον ομφάλιο λώρο ή  Μάλωσέ τη ή Άστην να κλαίει  και θα αποκοιμηθεί… σήμερα ένοιωσα πολύ περίφανη και ικανή σαν μητέρα. Ξεπέρασα προ πολλού τη φάση αναγνώρισης αλλά σήμερα συγκινήθηκα με αυτό που άκουσα.

Στον παιδικό οι υπεύθυνες μου είπαν: Η Ά…. είναι ένα παιδί  καλά με τον εαυτό του, γνωρίζει τα όρια, είναι συναισθηματικά ισορροπημένη και σίγουρη γι αυτήν. Για εμάς είναι το καλύτερο στοιχείο του γκρούπ. Μπράβο σας κα Μ….!

Για πείτε μου πώς να μη συγκινηθώ μετά;

Πολλές φορές ήρθα σε αντιπαράθεση με τον ίδιο μου τον εαυτό και αναρωτιόμουν αν «κακομαθαίνω » το παιδί μου. Το παιδί θέλει αγάπη, χάδια, φιλιά, σεβασμό, τρυφερότητα αλλά και όρια (αποφασιστικότητα μα χωρίς κανένα είδους βία!)

Χθές έφυγε η μαμά μου μετά απο ένα μήνα διακοπών στο σπίτι μας. Σήμερα μου λείπει! Είμαι 30 χρονών και χρειάζομαι τη  μαμά μου!

Σήμερα αποφάσισα ότι όταν η κόρη μου με ζητάει να αγκαλοφιλιστούμε στο κρεβάτι το βράδυ πριν πέσει γα ύπνο και να αποκοιμηθεί κουρνιασένη πάνω μου δεν θα της το αρνηθώ ποτέ!

Κουρνιασμένη στην φωλίτσα της το βράδυ για να παίρνει δύναμη να ανοίγει τα μεγάλα της φτερά το πρωί.

Φιλικά,

Μαμά Τ.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com