από το Daily Moxie
[divider]
Ποια είναι τα α πράγματα που τα παιδιά γνωρίζουν κι εμείς οι ενήλικες τα έχουμε ξεχάσει; Τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, είναι πιο θαρραλέα και απολαμβάνουν τη ζωή καλύτερα από τους ενήλικες. Μερικές φορές μοιάζει να ζούμε προσπαθώντας να γίνουμε και πάλι αυτοί που ήμασταν παιδιά.
Με τους παρακάτω 10 τρόπους, τα παιδιά μας μαθαίνουν πώς να είμαστε πιο ευτυχισμένοι ενήλικες.
1. Κάθε μέρα είναι μια καινούρια αρχή.
Δεν ήταν πάντοτε υπέροχο όταν τελείωνε η μέρα στο σχολείο; Ένιωθες πως ολοκλήρωσες κάτι. Το διάστημα μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου έμοιαζε μια αιωνιότητα. Όταν είσαι νέος, κάθε μέρα φαντάζει μια αιωνιότητα και κάθε μέρα σημαίνει νέες ευκαιρίες για καινούριους φίλους, νέες περιπέτειες, νέες γνώσεις. Τα παιδιά δεν κουβαλούν όσα τους βαραίνουν από τη μία μέρα στην άλλη. Ξεκινούν και πάλι από την αρχή.
2. Η δημιουργική ενασχόληση είναι διασκεδαστική και κάνει καλό.
Πόσο συχνά βλέπετε παιδιά να βυθίζονται σε ένα δημιουργικό project για ώρες; Ζωγραφίζουν, παίζουν με πηλό, φτιάχνουν κάστρα στην άμμο προσέχοντας την κάθε λεπτομέρεια. Για κάποιο λόγο, καθώς μεγαλώνουμε, σταματούμε να δίνουμε αξία στις δημιουργικές δραστηριότητες. Πόσοι ενήλικες, εκτός από τους καλλιτέχνες, ζωγραφίζουν συχνά; Πόσοι παίζουν με πηλό ή δαχτυλομπογιές απλά και μόνο γιατί έχει πλάκα;
3. Να έχετε θάρρος.
Τραγουδήστε δυνατά. Χορέψτε όταν θέλετε να χορέψετε. Η ζωή ενός παιδιού δεν έχει όρια γιατί δεν περιορίζεται από φόβους όπως η αποτυχία και ο εξευτελισμός. Προχωρούν μπροστά με ελπίδα και αποφασιστικότητα επειδή έτσι ξέρουν να λειτουργούν. Δεν έχουν ταπεινωθεί, δεν έχουν ζήσει την αποτυχία. Ζουν τη ζωή τους με τα χέρια ανοιχτά, αγκαλιάζοντας όλα όσα έχει να τους προσφέρει.
4. Γελάστε κάθε μέρα.
Τα παιδιά έχουν την υπέροχη ικανότητα να ανακαλύπτουν την ευτυχία γύρω τους. Παρατηρήστε πόσο μπορεί να διασκεδάσει ένα παιδί σε ένα εμπορικό κέντρο ή σε ένα πάρκο. Βρίσκουν παντού ευκαιρία για παιχνίδι.
5. Να είστε δραστήριοι.
Όταν ήσασταν μικροί, το παιχνίδι έξω στη γειτονιά ήταν η καλύτερη στιγμή της μέρας. Τρέχατε και κυνηγιόσασταν με τους φίλους σας μέχρι να λαχανιάσετε και να ιδρώσετε. Χοροπηδούσατε και κάνατε τροχό με την κάθε ευκαιρία και ποτέ δεν τα θεωρούσατε «γυμναστική» ή «καθημερινή άσκηση». Ήταν απλά παιχνίδι. Και είχε τόσο γέλιο.
6. Καλλιεργήστε τη φιλία.
Τα παιδιά βρίσκουν την πραγματική ευτυχία παίζοντας με τους φίλους τους και λατρεύουν να κάνουν καινούριους φίλους. Γίνονται μέλη ομάδων ποδοσφαίρου, πηγαίνουν σε πάρτι γενεθλίων, πηγαίνουν σε καινούρια σχολεία. Με όλους αυτούς τους τρόπους τα παιδιά κάνουν καινούριους φίλους. Τα παιδιά ακολουθούν το ρητό «Όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο» και αυτό θα έπρεπε να κάνουν και οι ενήλικες.
7. Να γίνετε ήρωες.
Όταν ένα παιδί σας διηγείται μία ιστορία από το σχολείο ή το γήπεδο, συνήθως είναι ο ήρωας της ιστορίας. Ο κόσμος τους περιστρέφεται γύρω από αυτά. Όσο μεγαλώνουμε, δεν θέλουμε να είμαστε ματαιόδοξοι και εγωιστές, γι’ αυτό και υποτιμούμε τα όσα κατορθώσαμε μαζί και τις επιτυχίες μας. Δεν θέλουμε να καυχιόμαστε. Κάνοντάς το όμως αυτό, συχνά φτάνουμε στο να υποτιμούμε τον εαυτό μας. Μας «ρίχνουμε» για να κάνουμε τους άλλους να αισθάνονται καλύτερα και να μπορούν να έχουν μία σχέση μαζί μας. Η μετριοφροσύνη μετατρέπεται σε ένα αξιοθαύμαστο χαρακτηριστικό και εμείς αρχίζουμε να πείθουμε τους εαυτούς μας για τη δική μας μετριότητα.
8. Τα σημάδια είναι παράσημα.
Όταν ένα παιδί παθαίνει κάποιο κάταγμα, όλοι όσοι ξέρουν γράφουν μια αφιέρωση πάνω στον γύψο του. Γίνονται οι σταρ της τάξης, αυτός που επιβίωσε. Αν πέσουν και κοπούν, όλοι θέλουν να δουν το σημάδι τους, κι αυτά το φέρουν με περηφάνια. Καθώς μεγαλώνουμε, κρύβουμε τα σημάδια μας, οι πληγές μας γίνονται το μυστικό μας. Δεν θέλουμε να μας βλέπουν αδύναμους ούτε και να μας λυπούνται, γι’ αυτό δεν λέμε σε κανέναν πού πονάμε. Τα παιδιά όμως αναγνωρίζουν πως τα σημάδια δεν είναι σημάδια αδυναμίας, αλλά σημάδια δύναμης και επιβίωσης. Μία ιστορία που έχουν να διηγούνται. Ένα κατόρθωμα.
9. Δοκιμάστε καινούρια πράγματα.
Τα παιδιά δεν φοβούνται να παίξουν ένα άθλημα που δεν έχουν ξαναπαίξει. Χοροπηδούν στο τραμπολίνο, βουτάνε στις πισίνες και κάνουν σκι στις βουνοπλαγιές ακόμη και αν δεν το έχουν ξανακάνει. Ως ενήλικες, φοβόμαστε το άγνωστο. Παραμένουμε προφυλαγμένοι στη φωλιά μας και σπάνια δοκιμάζουμε κάτι άλλο. Η περιπέτεια όμως μας χαρίζει ζωντάνια.
10. Δώστε προσοχή στα μικρά πράγματα.
Η ανιψιά μου λατρεύει να χαζεύει τα θαλασσοπούλια να τρέχουν πέρα δώθε στην ακρογιαλιά. Παρατηρεί πώς κινούνται τα μικρά τους ποδαράκια κατά μήκος της ακτής. Κάτι τόσο απλό που εμείς παίρνουμε σα δεδομένο της προσφέρει ανείπωτη χαρά και πολλή έμπνευση. Πότε σταματήσαμε να δίνουμε σημασία στα μικρά θαύματα που μας περιβάλλουν καθημερινά; Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή αν μπορούσαμε να ξαναδούμε αυτά τα θαύματα;
[divider]
Τι λέτε, είστε έτοιμοι να ζήσουμε και πάλι σαν παιδιά;
Κάθε μέρα το προσπαθώ... εννοείται πως δεν τα καταφέρνω όλα αυτά μαζί, αλλά νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο! ;-)